หยกรัตติกาลแห่งฉางอัน 8 เล่มจบ

 

หยกรัตติกาลแห่งฉางอัน 8 เล่มจบ 

ผู้แต่ง : หนิงหล่ง

ผู้แปล : เจินจูไหน่ฉา

สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

เป็นรุ่นลูกของบุปผารัตติกาลแห่งฉางอัน ใครที่ประทับใจในรุ่นพ่อแม่แล้วก็อย่าลืมมาอ่านหยกรัตติกาลแห่งฉางอันรุ่นลูกกันต่อน๊าาา

นางเอก เถิงอวี้อี้ บุตรสาวแม่ทัพเถิง เถิงเซ่า เพราะมารดาจากไปตั้งแต่ยังเด็ก ส่วนผู้เป็นพ่อก็ไม่ค่อยอยู่บ้าน บวกกับเรื่องราวบางอย่างจึงทำให้สองพ่อลูกต้องเหินห่างไม่สนิทสนมใกล้ชิดกัน ...ชาติก่อนนางเอกถูกคนฆ่าตาย ทั้งบิดา บ่าวรับใช้คนสนิท รวมถึงตัวนางต้องจบชีวิตลงอย่างน่าอนาถโดยไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำ หลังตายนางเอกก็เป็นวิญญาณล่องลอยอยู่สักพัก ก่อนจะได้ย้อนกลับมาเกิดใหม่พร้อมกับกระบี่หยกมรกตในช่วงเวลาก่อนที่ญาติผู้พี่จะเกิดเรื่อง 

พอได้กลับมา นางเอกก็รีบเดินทางไปช่วยญาติผู้พี่ที่เป็นเสมือนพี่สาวแท้ๆ ก่อนเพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์เศร้าสลดซ้ำเหมือนในชาติที่แล้วอีก และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้นางเอกต้องเข้าไปพัวพันกับการปราบภูตผีปีศาจ รวมถึงคดีลึกลับต่างๆ ในฉางอันและใครบางคนอย่างเลี่ยงไม่ได้ 

พระเอก ลิ่นเฉิงโย่ว ลูกชายคนโตของพระ-นางในเรื่องบุปผารัตติกาลแห่งฉางอัน นิสัยหยิ่งผยอง หลงตัวเอง รักความยุติธรรม เก่งกาจมากความสามารถ บุ๋นก็ได้บู๊ก็ดี เป็นศิษย์หลานของนักพรตชิงซวีจื่อ(อาจารย์ของนางเอกในบุปผารัตติกาลแห่งฉางอัน) แตกฉานในวิชาเต๋า ไม่ว่าคดีลึกลับอันใดจะคนทำหรือผีทำ ขอแค่มาถึงมือพระเอก พี่แกก็สามารถสืบจนรู้ความจริงและจับกุมผู้กระทำผิดที่อยู่เบื้องหลังมาลงโทษได้หมด เพราะนอกจากจะเป็นซื่อจื่อแห่งวังเฉิงอ๋องที่สูงศักดิ์แล้ว พระเอกก็ยังเป็นหลานรักของฮ่องเต้(ศิษย์พี่ของนางเอกบุปผารัตติกาล หรือแม่ตัวเองนั่นแหละ) และเป็นเจ้าหน้าที่สืบสวนของศาลต้าหลี่ด้วย แม้คนในที่ทำงานบางคนจะไม่ชอบไม่พอใจพระเอก เพราะคิดว่าใช้เส้นเข้ามา แต่ด้วยสถานะและฝีมือในการสืบคดีจึงทำให้ไม่มีใครกล้าล่วงเกินหรือยุ่งกับพี่แก 

พระ-นางเรื่องนี้เจอกันเร็วตั้งแต่คดีแรกที่นางเอกไปช่วยญาติผู้พี่ ญาติผู้พี่นางเอกเจอคนลวงไปพบและทำให้เกือบถูกปีศาจฆ่าตาย แต่ดีที่นางเอกโผล่ไปช่วยทัน ฟันจนปีศาจบาดเจ็บต้องหนีไปซ่อน จากนั้นก็มีเรื่องยาลูกกลอน นางเอกถูกคู่หมั้นคู่หมายหรือแม่ทัพน้อยต้วนต่อว่าเรื่องที่นางเอายาลูกกลอน(ล้ำค่าที่พระเอกให้)เม็ดสุดท้ายไปรักษาบ่าวไพร่ แต่ไม่ยอมเอาไปช่วยนางในดวงใจของตัวเอง ในชาติก่อนนางเอกถูกอิตาคู่หมั้นถอนหมั้นอย่างเจ็บแสบ ชื่อเสียงเสียหายทั้งๆ ที่คนผิดไม่ใช่นางแต่เป็นคู่หมั้นที่แอบไปลอบคบหาหญิงอื่น แล้วอยากแต่งสตรีนางนั้นเข้าบ้านเลยมาหาเรื่องถอนหมั้นนางเอก ...ชาตินี้นางเอกรู้แล้ว เลยชิงเปิดโปงแล้วถอนหมั้นก่อนเลยจ้า 

ตอนแรกพี่สาวอิตาคู่หมั้นก็พยายามเตือนน้องชาย เพราะรู้สึกว่านางในดวงใจน้องไม่น่าจะธรรมดา เพราะผู้หญิงดีๆ ที่ไหนจะมายุ่งกับคนที่หมั้นหมายแล้ว(พี่รู้ พี่อาบน้ำร้อนมาก่อน) สุดท้ายก็โป๊ะแตก สรุปนางในดวงใจไม่ได้บาดเจ็บหรือโดนปีศาจทำร้าย แต่แกล้งสลบเพราะอยากได้ยาของพระเอก พอจับได้ก็บีบน้ำตาบลาๆ แต่พระเอกไม่สงสารไม่ใจอ่อน เพราะการโกหกจำนวนคนบาดเจ็บส่งผลต่อการตั้งค่ายกลปราบปีศาจและทำให้พระเอกเกือบตาย ก็เลยสั่งให้คนจับนางเข้าคุกรอโบย... แต่อิตาคู่หมั้นก็ยังตามไปดูเขา(ไม่สนใจคำเตือนพี่สาว) เป็นเหตุให้นางเอกหาจุดอ่อนเจอและได้ถอนหมั้นสมใจ...ชะเอิงเอยยย

เป็นแนวสืบสวนสอบสวน ไขคดี พร้อมๆ กับปราบภูตผีปีศาจ พระเอกทำงานด้านนี้อยู่แล้ว ส่วนนางเอกเพราะเหตุผลบางอย่างจึงทำให้นางต้องเข้ามาปราบปีศาจด้วย เพื่อจะสะสมบุญกุศลและลบล้างคำสาปที่ติดตัว เดี๋ยวจะมีเฉลยสาเหตุว่าทำไมนางเอกถึงได้ย้อนกลับมา และทำไมปีศาจถึงเอาแต่พุ่งเป้ามาที่ตัวนาง ไปที่ไหนก็เจอแต่ปีศาจ ทั้งมารผีดิบทั้งไน่จ้ง เอาแต่ดึงดูดแต่สิ่งร้ายๆ เข้ามาจนพระเอกเริ่มสงสัย...

พระนางเรื่องนี้ออกแนวคู่กัด ต้องได้ทะเลาะได้ตีกันก่อนถึงจะรักกัน พระเอกก็ปากร้ายชอบจิกกัด(แต่ใจดี) แสบพอๆ กันทั้งคู่ ไม่มีใครยอมใคร นางเอกทำอะไรพระเอกก็รู้ทันทุกที ต่างคนเลยต่างไม่ชอบขี้หน้ากัน พระเอกก็ไม่ใช่ประเภทรักหยกถนอมบุปผา ช่วงที่ยังไม่ได้ชอบพี่ก็ร้าย+แสบไม่เบา เจ้าวางยาพิษข้า ข้าก็จะทำให้เจ้าพูดไม่ได้กลับ เจ้ามาหลอกเอาของจากศิษย์น้องข้า งั้นข้าก็จะทำให้ของวิเศษของเจ้าใช้การไม่ได้...แบบขิงก็ราข่าก็แรง55

ในเรื่องจะมีคดีหลักๆ อยู่ 4 คดี แต่ละคดีจะมีบางอย่างเชื่อมโยงกัน และแน่นอนว่าทุกคดีต่างก็มีเบื้องหลังที่สุดแสนสะเทือนใจ(น้ำตาไหล) อ่านไปทั้งหลอนทั้งลุ้น ทั้งน้ำตาไหล ปวดใจหลายๆ เฉลยทีน้ำตาแตก คนเราโลภได้โกรธเกลียดอิจฉาริษยาได้ แต่ต้องคุมมันให้อยู่ อย่าปล่อยให้อารมณ์มาอยู่เหนือตัวเรา อยู่เหนือความถูกต้อง หากไม่ยับยั้งชั่งใจมันก็จะตามมาด้วยเรื่องเลวร้ายต่างๆ และอาจถึงขั้นทำร้ายคนอื่นรวมถึงชีวิตตัวเราเอง อย่างคดีทารกเดือนดับกับคดีในหอคณิกา พอเฉลยตัวการเบื้องหลังแล้วมารู้เหตุผลที่ทำนี่แอบเศร้าเลยนะ

แต่นอกจากเรื่องคดีก็ยังมีเรื่องการก่อกบฏด้วย แต่ชาตินี้เราว่าแอบง่ายไปหน่อย ไม่ลุ้นเหมือนชาติก่อน เพราะคนที่ได้ย้อนกลับมาอีกคนเอาเรื่องกบฏชาติก่อนมาบอกให้รู้ล่วงหน้าแล้ว เลยรู้หมดว่าทัพกบฏจะไปทางไหน ต้องเตรียมรับมือยังไง เลยไม่สาหัสเหมือนชาติที่แล้ว บางคนที่ต้องตายในชาติก่อนเลยได้มีชีวิตอยู่ต่อ เพราะเรื่องราวหลายๆ อย่างเริ่มเปลี่ยนแปลงไปจากการที่นางเอกกลับมา ที่เห็นได้ชัดก็คือคนใกล้ชิดนางเอกนี่แหละ อย่างญาติผู้พี่ ป้า พ่อและบ่าวรับใช้คนสนิท... 

ชาตินี้นางเอกก็พยายามปรับความเข้าใจกับพ่อ แม้จะมีบางเรื่องที่ยังไม่เคลียร์แต่นางก็พยายามอ่อนลงและพูดคุยด้วยดีๆ ไม่เอาแต่เดินหนีทำตัวห่างเหินเหมือนที่ผ่านมา ซึ่งตัวท่านพ่อก็น่าเห็นใจ มีเรื่องที่ต้องแบกรับมากมายแต่ก็ไม่สามารถพูดออกไปได้ ด้วยความที่เป็นผู้นำครอบครัวเป็นจอมทัพ จึงชินกับการปกป้องดูแลผู้อื่น หวังดีไม่อยากให้ลูกเสียใจ แต่มันกลับยิ่งทำให้ทุกอย่างเลวร้ายลง เพราะพอไม่พูดมันก็ยิ่งทำให้เข้าใจผิด โชคดีขนาดไหนที่ได้ย้อนกลับมาและได้แก้ตัวอีกครั้ง 

ชอบในความรักของพ่อนางเอกมาก พอรู้สาเหตุที่ทำให้เกิดคำสาป พ่อก็ยินดีเอาชีวิตของตัวเองเข้าแลกอย่างไม่ลังเลเพื่อให้ลูกได้มีชีวิตอยู่ต่อไปโดยไม่ต้องแบกรับผลกรรมใดๆ อีก ยอมกระทั่งให้วิญญาณตัวเองแตกสลายไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด เป็นพ่อที่รักลูกรักเมียมากกก (จะมีเล่าฉากในวัยเด็กของนางเอกกับพ่ออะ มีไม่เยอะแต่ทัชใจมาก อย่างฉากที่พ่อทำว่าวเหยี่ยวให้ลูกแต่ลูกไม่ยอมเล่นด้วย แต่พอพ่อต้องไปออกรบ นางเอกก็เอาว่าวเหยี่ยวออกมาเล่นเพราะคิดถึงพ่อ)

ในเรื่องมีตัวละครที่น่าสนใจและทำให้เนื้อเรื่องมีสีสันน่าติดตามอยู่หลายตัว ไม่ว่าจะเป็นศิษย์น้องของพระเอก นักพรตทั้งห้า และญาติของฝั่งพระนาง ชอบความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องของพระเอกกับน้องสาว ถึงจะมีไม่เยอะแต่รู้เลยว่าพระเอกรักและใส่ใจน้องมากขนาดไหน ตอนปราบปีศาจพระเอกไม่ไว้ใจให้องครักษ์ดูแลน้อง พี่ก็เลยแบกน้องใส่หลังไปปราบปีศาจด้วยเลย55 ชอบความสัมพันธ์ของนางเอกกับญาติผู้พี่ พอแม่นางเอกเสีย พ่อนางเอกไม่ยอมแต่งงานใหม่ เวลาไปรบเลยต้องเอาลูกไปฝากไว้ที่บ้านพี่เมีย นางเอกเลยสนิทกับบ้านป้า(พี่สาวแม่)มากก ดังนั้นในชาติก่อนพอญาติผู้พี่กับป้าจากไปนางเอกจึงเสียใจมากๆ 

พอช่วยคนได้สำเร็จ ในที่สุดนางเอกก็ตามสืบจนรู้สาเหตุที่ทำให้ญาติผู้พี่ที่หนักแน่นสุขุมมาตลอดพลาดพลั้งหลงรักคนไม่ดี และได้รู้สาเหตุที่ทำให้ตัวเองต้องตายอย่างอนาถ... นักเขียนหลอกเก่งมาก นอกจากจะเดาตัวคนร้ายไม่ออก เราก็ยังเดาลาสบอสผู้คอยชักใยอยู่เบื้องหลังไม่ออกอีกด้วย55 สนุกมาก หลายๆ เรื่องที่ไม่น่าเกี่ยวข้องกันแต่กลับมาเชื่อมโยงกันอย่างน่าประหลาด กลายมาเป็นชิ้นส่วนจิ๊กซอว์บนภาพเดียวกันได้(ไง) พระเอกก็เก่งจริงๆ ไม่ว่าจะชาติก่อนหรือชาตินี้ สุดท้ายพี่ก็สืบไปจนถึงตัวการที่อยู่เบื้องหลังได้ทั้งหมด จะตัวใหญ่ตัวเล็กก็ไม่รอด ทั้งไขคดี ทั้งปราบภูตผีปีศาจจับวิญญาณร้าย และไหนยังต้องยกทัพไปปราบกบฏอีก (รับหลายงาน55)

ส่วนพาร์ตความรักคือความรู้สึกช้าทั้งคู่ เริ่มประมาณเล่ม 6 พระเอกถึงรู้สึกตัวก่อน แล้วก็รุกตอนเล่ม 7 จริงๆ พระเอกก็แอบตะหงิดมาหลายรอบแล้วแหละ แต่ติดตรงที่ตัวเองมีกู่ไร้รัก พระเอกเลยไม่คิดว่าตัวเองจะชอบเขาจริงๆ แถมยังคิดเองเออเองนึกว่านางเอกหลงรักตัวเองก่อนอีกด้วย (ยังมีแอบคิดด้วยนะว่าจะทำยังไงให้นางเอกเลิกรักตัวเอง เพราะตัวเองมีกู่ไร้รักคงชอบใครไม่ได้หรอก ที่ไหนได้ตัวเองนั่นแหละที่เป็นฝ่ายตกหลุมรักเขาก่อนซะอีก)

ส่วนนางเอกคือไม่ได้คิดอะไรเลยจ้า(หนักกว่ารุ่นพ่ออีกนะ55) เพราะชาติที่แล้วเคยถูกพระเอกปฏิเสธมาแล้วรอบนึง บวกกับเรื่องกู่ นางเอกเลยไม่คิดว่าพระเอกจะชอบใครได้ ตอนแรกๆ เลยมีแต่พระเอกที่หน้าแดงใจเต้นอยู่คนเดียว แต่นางเอกกลับนิ่งสนิท พอพระเอกขอแต่งงานเลยเจอปฏิเสธไปตามระเบียบ พอไปสารภาพรักต่อหน้าก็ยังเจอปฏิเสธอีกเป็นรอบที่สอง ร้อยวันพันปีไม่เคยป่วย พออกหักพี่ถึงกับป่วยหนักเลยทีเดียว55

แต่พระเอกก็ไม่ยอมแพ้นะ แม้จะถูกหักอกแต่พอรู้ว่าดวงชะตานางเอกมีปัญหาก็ไม่ได้นิ่งดูดายหรือถอยหนี แต่พยายามคิดหาวิธีแก้ไม่เคยทอดทิ้ง(แม้จะถูกปฏิเสธก็ตาม) คือพอรักแล้วก็คลั่งรักมากกก เธออยากได้ดาวพี่ก็จะไปสอยมาให้ ยอมทุกอย่าง(เข้าสมาคมคนกลัวเมียเรียบร้อย) หาข้ออ้างว่าไปจับปีศาจเพื่อให้คนเขาออกมาเจอตัวเองบ่อยๆ ผิดกับตอนรู้จักกันแรกๆ ลิบลับ55 ...แล้วก็มีอีกคู่คือคู่ของรัชทายาท ออกน้อยแต่ตอนจีบสาวพี่ก็ไม่เบานะฮะ ...

ม่านฝันบ่วงวสันต์ 5 เล่มจบ

 

ม่านฝันบ่วงวสันต์ 5 เล่มจบ
ผู้แต่ง : ไป๋ลู่เฉิงซวง
ผู้แปล : ซินหนี
ปก     : เถียวเถียว (Tiao Tiao)
สำนักพิมพ์ หอมหมื่นลี้

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก จี้ม่าน หญิงสาวยุคปัจจุบันที่ทะลุมิติมาอยู่ในนิยายที่ตัวเองกำลังอ่าน มาอยู่ในร่างของ เนี่ยซางอวี๋ นางร้ายที่ถูกพระเอกซึ่งเป็นสามีมอบความตายให้... นางเอกเข้ามาอยู่ในร่างนี้เพื่อทำความปรารถนาของนางร้ายให้เป็นจริง(แล้วถึงจะได้กลับโลกเดิม) ในขณะที่ดวงวิญญาณของนางร้ายก็ยังไม่ได้ไปไหน ยังอาศัยอยู่ในร่างนี้ด้วย ดังนั้นเวลาที่นางร้ายเศร้าเสียใจหรือร่ำไห้นางเอกก็จะรู้สึกตามไปด้วย

พระเอกเป็นท่านโหวที่องค์ชายทั้งหลายอยากดึงมาเป็นพวก เจ้าชู้เมียเยอะแต่ฉลาดเก่งเจ้าแผนการ ดีที่มีคำสั่งเสียของบรรพชนทิ้งเอาไว้ไม่งั้นพระเอกคงได้ชิงอำนาจขึ้นเป็นฮ่องเต้เองและ นางเอกทะลุมิติมาตอนที่พระเอกหรือสามีของร่างเดิมนี้กำลังจะแต่งนางในดวงใจหรือนางเอกในนิยายเข้ามาในจวนพอดี เจ้าของร่างเดิมแต่งงานกับพระเอกมา 6 ปี แต่เนื่องจากมีนิสัยขี้อิจฉาริษยา ชอบโวยวาย โหดเหี้ยมร้ายกาจ รักพระเอกหรือสามีมากกก ไม่อยากให้พระเอกมีผู้หญิงอื่นนอกจากตัวเอง แต่งงานได้ไม่ทันไรก็ขับไล่สตรีในจวนออกไปหมด พระเอกเลยไม่พอใจ ห่างเหินนาง แล้วก็พาสตรีใหม่เข้าจวนมาเรื่อยๆ แต่งมา 6 ปีความสัมพันธ์ยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ นับวันสามียิ่งเกลียดนางเข้ากระดูกดำ

สุดท้ายพระเอกก็ไปตกหลุมรักนางเอกในนิยายที่มีนิสัยอ่อนโยนน่ารัก จะแต่งคนเข้าจวน แต่นางร้ายหรือเมียเอกไม่ยอม อาละวาดโวยวายจนเรื่องไปถึงในวังและทำให้ฮ่องเต้พิโรธ พระเอกได้ทีเลยใช้เรื่องนี้ปลดนางร้ายออกจากตำแหน่งฮูหยินแล้วแต่งนางในดวงใจเข้ามาเป็นฮูหยินคนใหม่แทน ...นางเอกที่อ่านนิยายมาก่อนรู้ว่าพระเอกรักนางในดวงใจมากกก คงเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้จึงไม่คิดแย่งชิง อีกอย่าง นางก็ไม่ได้ชอบพระเอกด้วย ผู้ชายเจ้าชู้หลายใจเฮงซวยขนาดนี้ใครจะไปชอบลง นางเอกก็แค่อยากมีชีวิตที่ดี มีข้าวกิน มีที่นอนอุ่นๆ และไม่ต้องจบชีวิตลงเหมือนอย่างที่ในนิยายเขียนไว้ก็พอ ดังนั้นพอพระเอกสั่งให้ทำอะไรนางเอกก็จะเชื่อฟังไม่ขัดขืนต่อต้าน ไม่โวยวายเหมือนเจ้าของร่างเก่า จะให้คุกเข่ายกน้ำชาให้ฮูหยินคนใหม่ ให้เย็บผ้าเช็ดหน้า 200 ผืน ให้นางอยู่ในเรือนเก่าๆ โทรมๆ หรือกระทั่งโบยตามกฏบ้าน นางเอกก็ยินดีก้มหน้ารับโดยไม่ขัดขืน กลายเป็นคนว่านอนสอนง่ายจนทุกคนตกใจ ไม่ใจแคบวางแผนคิดร้ายใคร หรือคิดจะแย่งชิงความรักความโปรดปรานใดๆ จากพระเอกอีก ...พอคนเปลี่ยนไปพระเอกก็เริ่มสนใจ และรู้สึกจี๊ดๆ ในอก(เหมือนตัวเองกำลังสูญเสียอะไรบางอย่าง)

นางเอกใช้ความรู้ที่ติดตัวมาทำครีมบำรุงหน้าขาย เริ่มจากลองใช้เองก่อน พอเห็นว่าดีก็เอาไปให้อนุในจวนกับนางเอกในนิยาย(ฮูหยินคนใหม่)ลองใช้ต่อเพื่อติดสินบนแลกกับความสะดวกสบายเล็กๆ น้อยๆ ในจวน จากนั้นก็จ้างคนมาเปิดร้านและออกหน้าขายของให้(เพราะสตรีที่แต่งนางอย่างนางเอกทำการค้าไม่ได้ ผิดกฏหมาย) ปรากฏว่าขายดีเวอร์ นางเอกเลยไม่ต้องกังวลเรื่องเงินอีก...จากนั้นไม่นานแม่พระเอกซึ่งเป็นคนที่รักและเอ็นดูเจ้าของร่างนี้มากๆ ก็กลับมา พระเอกเลยต้องยกเลิกคำสั่งกักบริเวณนางเอกและเปลี่ยนเรือนหลังใหม่ให้อย่างไม่เต็มใจ เพราะรู้ว่าแม่ตัวเองรักนางเอกมาก ถ้ารู้ว่าตนเองเปลี่ยนฮูหยินใหม่ทั้งยังลงโทษอะไรนางเอกไปบ้าง แม่จะต้องโกรธมากเลยรีบหาทางกลบเกลื่อน... พอแม่กลับมาก็เมินเมียใหม่พระเอกเลยจ้า เรียกหานางเอกก่อนคนแรก เมียใหม่หน้าเสียแต่ก็ทำไรไม่ได้ พระเอกก็ไม่อยู่ต้องเข้าวัง เมียใหม่เลยยิ่งน้อยใจว่าทำไมพระเอกถึงทิ้งตัวเองไปในเวลาแบบนี้ ทั้งๆ ที่รู้ว่าแม่ตัวเองไม่ชอบนาง แต่ทำไมถึงไม่อยู่เคียงข้าง

แม่พระเอกเป็นเพื่อนสนิทกับเนี่ยกุ้ยเฟย(ป้านางเอก) เลยรักและดีกับนางเอกมาก มีอะไรก็เข้าข้างนางเอกตลอด เป็นแบ็คใหญ่ในจวนโหวของนางเอก แม่ไม่พอใจที่ลูกปลดนางเอกให้เป็นเซี่ยซื่อ(ต่ำกว่าอี๋เหนียง) แล้วก็ไม่ชอบคนรักของพระเอกที่แต่งเข้ามาใหม่ เพราะนอกจากฐานะจะไม่คู่ควรก็ยังไม่ฉลาด ไม่เหมาะจะเป็นฮูหยินในจวนใหญ่ (แม่รู้ แม่อาบน้ำร้อนมาก่อน) แต่พระเอกก็ให้ท้ายและปกป้องนางในดวงใจทุกครั้ง ส่วนนางในดวงใจพระเอกตอนแรกก็นิสัยดีน่ารักนะ แต่หลังๆ นิสัยเริ่มเปลี่ยนทำแต่เรื่องบ้งๆ หูเบา เชื่อคนง่าย ไม่ฉลาด นอกจากจะเข้ากับแม่พระเอกไม่ได้ ก็ยังทำกิริยาไม่เหมาะสม แล้วก็ยังดึงดันจะทำสงครามเย็นกับพระเอกต่อ เรียกร้องความสนใจโดยการไปหว่านเสน่ห์ใส่บุรุษอื่นเพื่อให้พระเอกหึงหวง หน้าซื่อตาใสเหมือนดอกบัวขาว สุดท้ายก็ก่อเรื่องใหญ่จนโดนปลดให้เป็นได้แค่สาวใช้ เป็นตัวละครที่อึดถึกมากก ตายยากตายเย็น อยู่สร้างความวิบัติไปจนเกือบจบเรื่อง

ชีวิตพระนางเรื่องนี้เดี๋ยวพระศุกร์เข้าเดี๋ยวพระเสาร์แทรก กว่าจะได้อยู่กันดีๆ สงบๆ ก็นู่นเกือบจบ นางเอกพยายามทำหน้าที่ของตัวเอง ไม่เคยไปยุ่งวุ่นวายหรือทำร้ายใคร แต่สุดท้ายเรื่องยุ่งๆ ทั้งหลายก็เข้ามาหานางเองอยู่ดี ทำยังไงก็หนีไม่พ้น ชีวิตวุ่นวายมากมีแต่คนต้องการตัว พระเอกก็เป็นท่านโหวที่เหล่าองค์ชายอยากได้มาเป็นพวก เพราะมีอิทธิพลในราชสำนัก ประมาณว่าถ้าใครได้พระเอกช่วยก็จะมีโอกาสได้เป็นฮ่องเต้สูงอะ พระเอกเลยเมียเยอะ เพราะมีแต่คนอยากส่งสายตัวเองเข้าไปในจวนพี่แก สตรีแทบทุกคนของพระเอกส่วนใหญ่ก็คือสายของพวกองค์ชายนั่นแหละ ตอนแรกพระเอกอยู่ฝั่งองค์ชายใหญ่ ส่วนนางเอกเป็นลูกพี่ลูกน้องกับองค์ชายสาม องค์ชายใหญ่จึงไม่ต้องการให้พระเอกชอบนางเอก อยากให้นางเอกตาย ส่วนฝั่งองค์ชายสามก็อยากให้นางเอกมีลูกกับพระเอกไวๆ เพื่อมัดใจและทำให้พระเอกย้ายฝั่งมาช่วยตน

หลังบ้านพระเอกเลยโคตรวุ่นวายสุดๆ ยิ่งกว่าวังหลังฮ่องเต้ซะอีก เพราะมีแต่คนสอดมือเข้ามายุ่ง ตั้งท้องทียังกับอยู่ในสนามรบ ตอนนางเอกท้องขนาดเป็นฮูหยินแล้วนะ ยังเจอคนเล่นแง่ปิดบังบอกว่าไม่ท้องเลยจ้าาา จนนางเอกต้องออกไปหาหมอข้างนอกตรวจเอง แล้วรอจนครบ 4 เดือนถึงกล้าบอกพระเอกว่าท้อง แถมพอคลอดลูกออกมายังไม่ทันได้เห็นหน้าก็ถูกคนพรากไปปั๊บทันที นี่ลูกพระเอกหรือลูกฮ่องเต้(ฟะ?) ทำไมมีแต่คนอยากได้ตัว ปล่อยให้คาดสายตาไม่ได้เลย...เฮ้ออ บางทีก็อยากเชียร์ให้พระเอกชิงอำนาจยึดบัลลังก์เองไปเลยจะได้จบๆ เพราะเป็นขุนนางยังไงก็มีขีดจำกัด องค์ชายแต่ละคนก็นะ...

แต่ลูกหายได้ไม่นานนางเอกก็ต้องรีบกลับมายืนหยัดใหม่เพื่อจัดการเรื่องวุ่นๆ ในจวนต่อ จากนั้นฮ่องเต้ก็สิ้นพระชนม์ องค์ชายสามได้ขึ้นครองบัลลังก์ บ้านนางเอกซึ่งเป็นสกุลเดิมของแม่องค์ชายสามกำลังจะได้กลับมามีอำนาจ ทว่าเพียงแป๊บเดียวก็เกิดเรื่องขึ้นอีก ฝั่งองค์ชายสามล้ม ครอบครัวนางเอกได้รับโทษ พระเอกหย่านางเอก นางเอกต้องหนีไปหลบอยู่ที่อื่น ต้องเปลี่ยนชื่อแซ่แสร้งตายปิดบังตัวตนและไปสวามิภักดิ์ทำงานให้คนอื่น นางเอกใส่หน้ากากปลอมตัวเป็นบุรุษเปิดร้านขายข้าวจนกิจการเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุดก็ได้กลับมาเมืองหลวงอีกครั้ง

พระเอกใช้เรื่องลูกมาล่อให้นางเอกกลับมาอยู่ด้วยในฐานะอาจารย์ของลูก นางเอกรักลูกมากเลยยอมกลับไป พระเอกอยู่กับนางเอกบ่อยจนอนุในจวนเริ่มหึงคิดว่าพระเอกเปลี่ยนใจไปชอบผู้ชาย เลยวางแผนจะกำจัดนางเอกออกไป จากนั้น(อดีต)นางในดวงใจพระเอกก็แอบไปค้นห้องนางเอก พอค้นเจอภาพวาดที่พระเอกมอบให้นางเอกก็เอาไปให้คนอื่นดู (ภาพครอบครัวสามคนพ่อแม่ลูก ที่พระเอกวาดให้นางเอก) คนคนนั้นพอเห็นหน้าสตรีในรูปก็ส่งภาพไปให้ฮ่องเต้ต่อ ฮ่องเต้รู้แล้วว่านางเอกยังไม่ตายจึงโกรธมาก ให้คนไปเอาตัวลูกพระนางมาอยู่ในวังเพื่อเป็นตัวประกัน นางเอกเห็นภาพวาดหายไปเลยถามสาวใช้ว่าใครเข้ามาในห้องนี้บ้าง พอรู้ว่าเป็นสาวใช้ของนางในดวงใจพระเอก นางเอกเลยตามไปตบถึงที่เลยจ้า ทนไม่ไหวแล้ว แบบหลายครั้งแล้วนะเฟ้ย! โกรธพระเอกด้วยที่ไม่กำจัดตัวโง่งมนี้ทิ้งไปสักที ทำอะไรไม่เคยคิด ทำแต่เรื่องโง่ๆ มากี่ครั้งแล้ว

จากนั้นแผ่นดินก็ผลัดเปลี่ยนอีกครั้ง รอบนี้องค์ชายใหญ่ได้ครองบัลลังก์ พอได้รับชัยชนะปุ๊บอิพี่ก็ตลบหลังพวกนางเอกปั๊บเลยจ้า แถมยังบังคับให้นางเอกเข้าวังมาเป็นสนมตัวเองด้วย แต่นางเอกหัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่เป็น พระเอกก็ไม่ยอม แต่องค์ชายใหญ่ยังไงก็จะเอาเมียคนอื่นมาเป็นของตัวเองให้ได้ เล็งมานานแล้วอยากได้นางเอกเป็นฮองเฮา แม้แต่ชายาเอกที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมานานก็ไม่สน พอรับสนมก็เลือกเอาแต่คนที่หน้าคล้ายนางเอกเข้าวัง เล่นแง่จนทำให้พระเอกไม่ได้แต่งงานใหม่กับนางเอกสักที พอนางเอกท้องลูกคนที่สองก็พยายามทำให้คนเข้าใจผิดคิดว่านั่นคือลูกตัวเอง ...เหอๆ

เป็นแนวหลังบ้าน การเมืองชิงบัลลังก์ การต่อสู้วางแผนและการเอาชีวิตรอดของสตรีในเรือนหลัง มันมาก อ่านไปด่าไป55 ไม่ว่าใครก็ปรารถนาอยากจะมีชีวิตที่ดี อ่านแล้วก็เห็นใจบางตัวละครนะ เมื่อมีผลประโยชน์และมีสิ่งที่ปรารถนา มันก็ยากนะที่จะไม่เปลี่ยนหรือไม่ช่วงชิงมา เรื่องนี้จะมีอะไรมาให้ลุ้นตลอดเลย อ่านแรกๆ อยากหยุมหัวพระเอก แต่หลังๆ เริ่มเข้าใจและว่าทำไมพระเอกต้องทำแบบนี้ๆ เริ่มเข้าใจในจุดยืนของพี่แก(คือถ้าไม่ทำก็ตายอะ อยู่ยากจริงๆ) ...ส่วนตัวอ่านแล้วชอบ เราว่าครบรสดี แปลดี ชอบนางเอกที่ไม่งมงายในรัก พอไม่รักก็ไม่ต้องเจ็บปวด พยายามพึ่งพาตัวเอง พระเอกจะรักใครชอบใครหรือไปนอนกับใครก็ไม่สน ปรับตัวเก่งฟื้นตัวเร็ว ฉลาด มีเหตุผล ยืดได้หดได้ ตอนที่นางเอกยอมรับความรู้สึกตัวเองว่ารักพระเอก นางก็ไม่ได้คิดจะเปลี่ยนแปลงอะไรพระเอกหรือหวังว่าพี่แกจะไม่รับอนุอีกนะ คือยอมรับในข้อดีข้อเสียของพระเอก(ก็มันรักไปแล้ว) และมีความสุขกับชีวิต แต่สุดท้ายพระเอกก็มีแค่นางเอกคนเดียวนั่นแหละ หลังผ่านวัยหนุ่มอันเร่าร้อน ผ่านความวุ่นวายต่างๆ และเมื่อการแย่งชิงอำนาจในราชสำนักจบลง พระเอกก็ได้รู้ซึ้งหัวใจตัวเองว่าต้องการเพียงชีวิตที่เรียบง่ายกับบ้านที่สงบสุข และขอเพียงแค่ได้อยู่กับนางเอกไปจนแก่เฒ่าก็พอ

ป.ล. สงสารลูกพระนางมากกก น้องไม่เคยได้อยู่กับพ่อแม่นานๆ สักที พอเกิดมาก็ถูกคนลักพาตัวไป ต้องเรียกคนอื่นว่าแม่(ทั้งที่แม่แท้ๆ ก็อยู่ใกล้ๆ) แล้วเดี๋ยวก็ถูกคนนี้จับตัวคนนู้นเอาตัวไป พระเอกก็ไม่ระวังเลย น่าจะจัดองครักษ์ลับไว้ติดตามลูกสักหน่อย ประมาทเกิน แล้วที่โกรธมากกกคือตอนสุดท้ายเลยอะที่น้องโดนยาพิษ ตอนโดนจับตัวไปยังไม่โกรธเท่านี้เพราะน้องไม่ได้ถูกทำร้าย แต่ตอนสุดท้ายที่โกรธ เพราะตัวคนทำคือคนที่นางเอกเคยช่วยเหลือปกป้องและมีบุญคุณอะ เพราะนางเอกช่วยนะเธอถึงได้มาถึงจุดนี้ รู้ทั้งรู้ว่านี่ลูกนางเอกแต่ก็ยังทำ(เด็กอะทำได้ไง) พระเอกก็น่าจะจัดการเด็ดขาดไปซะตั้งแต่รอบแรกที่นางปล่อยให้คนเข้าจวนมาพาตัวหาวห่าวไปง่ายๆ แล้ว ตอนสุดท้ายถึงเธอจะตายแต่เราว่าตายง่ายไปนะ ถ้าเทียบกับที่ลูกนางเอกต้องเจ็บปวดทรมานจากยาพิษ และต้องห่างอกพ่อแม่ไปอยู่ที่อื่นอะ T^T

ป.ล. ในเรื่องยังมีคู่อื่นๆ ที่น่าสนใจด้วยนะ เราชอบคู่ของคุณหนูจูที่สุด เอ็นดูนาง คนอะไรจะมองโลกในแง่ดีได้ขนาดนี้ โชคดีที่สุดท้ายก็จบสวย... หรือจะคู่พี่ชายกับเพื่อนนางเอกก็ดีนะ พี่ชายที่รักน้องสาว(นางร้าย)เหมือนลูก จนทำให้คนเข้าใจผิดว่าพี่คิดอะไรกับน้อง แต่จริงๆ ไม่มีไรนะพี่แค่รักน้องเหมือนลูกเท่านั้นเอง (ในตอนพิเศษของคู่พี่ชายจะมีเฉลยสาเหตุ) ...แล้วก็คู่ของพระรอง นี่ก็กว่าจะได้สมหวัง หล่อเก่งอ่อนโยนแต่อาภัพรักเหลือเกิน ดีที่สุดท้ายก็ได้เจอคนที่รักจริงที่เข้าใจพี่แก(ไม่ถูกใครแย่งเมียแว้ว) ไม่ต้องโดดเดี่ยวอีกต่อปายย

เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3 เล่มจบ

 

เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3 เล่มจบ
ผู้แต่ง : เยี่ยนเสวียเสวี่ย
ผู้แปล : ปัณณ์ 
สำนักพิมพ์ เหลียนฮวา

ความรู้สึกหลังอ่านจบ ( อาจมีสปอยล์ )
แนวทะลุมิติมาอยู่ในยุคโบราณ แต่เรื่องนี้นางเอกไม่ได้มาแต่วิญญาณแล้วมาสิงร่างใครเน้อ แต่นางมาด้วยร่างตัวเอง จู่ๆ ก็โผล่มาตอนที่บ้านเมืองกำลังประสบภัยพิบัติจากฝูงตั๊กแตนพอดี คนเลยนึกว่านางเป็นเทพธิดาตามคำทำนาย พวกชาวบ้านคนแถวนั้นเลยทั้งกลัวทั้งเกลียดนาง เห็นนางเป็นตัวประหลาดตัวเสนียด ไม่มีใครอยากเข้าใกล้ เจอที่ไหนต้องอ้อม นางเอกเลยต้องใช้ชีวิตอยู่ในยุคนี้คนเดียวตามลำพัง เพราะไม่มีใครอยากยุ่งหรือแม้แต่จะพูดคุยด้วย ถ้านางเปล่งเสียงก็จะเจอคนตี นางก็เลยไม่พูดอีก มีแต่สัตว์เป็นเพื่อน พอได้เจอคนจริงๆ แรกๆ ก็พูดไม่เก่งติดๆ ขัดๆ เพราะไม่ได้พูดมานาน ... 

จากเด็กสาวธรรมดาที่เคยมีครอบครัวอบอุ่น มีพ่อแม่ปกป้องดูแล แต่พอทะลุมิติมาชีวิตโคตรแย่ ไปไหนทำอะไรก็มีแต่คนรังเกียจ ถูกด่าถูกขับไล่ หนักหน่อยก็โดนตี ต้องใช้ชีวิตตามลำพัง แถมร่างกายก็ไม่เจริญเติบโตขึ้นอีก เหมือนเวลาหยุดเดินที่อายุ 16-17 เท่ากับตอนขามา จะผ่านไปกี่ปีหน้าตาร่างกายก็ยังเหมือนเก่า ไม่แก่ขึ้น อายุไม่เพิ่ม ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ผมไม่ยาว เล็บก็สั้นเท่าเดิม ถ้าถูกตัดก็ไม่งอกขึ้นใหม่... คนเลยยิ่งหวาดกลัวนาง

พระเอกเป็นองค์ชายเพียงคนเดียวที่รอดจากการล่มสลายของราชวงศ์ก่อน ตอนกำลังหนีบังเอิญได้นางเอกช่วยเอาไว้แล้วพากลับมารักษา ถึงพระเอกจะหยิ่งนิสัยไม่เป็นมิตรแต่นางเอกก็ดีใจที่มีคนให้พูดคุยด้วย กระทั่งวันหนึ่งคนของพระเอกก็ตามมาเจอ พระเอกเลยพานางเอกกลับไปอยู่ด้วยกัน กะใช้ประโยชน์ฐานะเทพธิดาของนางเอกมารับรองบัลลังก์ของตน ทำให้ได้รับความเชื่อถือสนับสนุนจากประชาชนว่าตัวเองคือฮ่องเต้ที่เทพธิดาเลือก (เป็นไปตามคำทำนาย) ...คือมันเป็นช่วงที่บ้านเมืองแตกแยก บรรดาอ๋องเมืองอื่นๆ พอรู้ข่าวก็อยากได้ตัวนางเอกเหมือนกัน เพราะถ้าเทพธิดาอยู่กับใครหรือแคว้นไหนก็เสมือนเป็นการรับประกันว่าคนคนนี้คือฮ่องเต้ตัวจริง

แต่ถ้าไม่ได้มาก็ต้องฆ่าทิ้ง ตอนที่นางเอกหนีออกจากวังพระเอกถึงบอกว่าสู้ให้นางเอกตายด้วยมือตัวเองยังดีกว่าปล่อยให้ไปตายข้างนอก...เพราะมีคนจ้องจะฆ่านางเยอะ แต่นางเอกยังไม่รู้ คือถ้าออกไปก็ตายแน่ๆ ขนาดอยู่ในวังใกล้ๆ กับพระเอกยังมีคนวางแผนคิดจะทำร้ายนางสารพัดเลย  แล้วนางเอกก็ใสซื่อซะขนาดนั้นจะรอดได้ไง...พอเข้าวังได้ไม่นานนางเอกก็ถูกพาไปซ่อนตัวที่อื่น ต้องสับเปลี่ยนสถานที่ทุก 1-2 ปี เพราะเดี๋ยวคนจะรู้ความลับเรื่องที่นางไม่แก่ไม่โต แต่ผ่านไปประมาณ 6 ปีที่ซ่อนตัวก็ถูกเปิดเผย นางเอกเลยต้องกลับเข้าวังมาอยู่ข้างกายพระเอกอีกครั้ง

นางเอกกลายเป็นหนึ่งในสนมชายาของพระเอก ได้รับความโปรดปรานและตั้งท้องเป็นคนแรก แต่เพราะไม่มีอำนาจหนุนหลัง เป็นเพียงเทพธิดาที่ไว้ใช้ยึดเหนี่ยวจิตใจคน ไม่เหมือนสนมคนอื่นๆ ที่มีครอบครัวเป็นแบ็ค ก็เลยมีคนบางกลุ่มไม่ยอมไม่เห็นด้วยที่นางเอกจะเป็นคนแรกที่คลอดลูกของพระเอก พระเอกเลยต้องบังคับให้นางเอกทำแท้ง(เล่มสุดท้ายจะมีเฉลยเรื่องนี้) เรื่องนี้เลยกลายเป็นปมในใจของนางเอก เป็นจุดเริ่มที่ทำให้นางโกรธเกลียดพระเอกมากก ไม่ว่าพระเอกจะทำดีแค่ไหนก็ไม่ให้อภัย ตั้งแต่นั้นความสัมพันธ์ของคู่นี้ก็เป็นเหมือนน้ำกับไฟ เดี๋ยวก็ทะเลาะเดี๋ยวก็เย็นชาใส่กัน อยู่ด้วยกันดีๆ ไม่ได้ ทำร้ายกันไปมาและสุดท้ายก็เจ็บด้วยกันทั้งคู่

มีอะไรไม่ถามไม่พูดกันตรงๆ นางเองก็ชอบคิดไปเอง ส่วนพระเอกก็ด้วยความเป็นฮ่องเต้จึงคิดว่าสิ่งที่ตนทำและมอบให้นางเอกนั้นคือดีแล้ว ทั้งความโปรดปราน อำนาจ และฐานะฮองเฮา แต่ทั้งหมดกลับไม่ใช่สิ่งที่นางเอกต้องการเลย สิ่งที่นางเอกต้องการความจริงเล็กน้อยมาก อย่างเช่นหวีไม้ธรรมดาสักอันที่พระเอกแกะให้ หรือการอยู่แบบผัวเดียวเมียเดียว แต่นั่นกลับเป็นสิ่งที่พระเอกไม่อาจให้นางได้มากที่สุด แต่เรื่องนี้จะโทษพระเอกก็ไม่ได้ ต้องเข้าใจบริบทของผู้ชายในยุคโบราณด้วย แถมพระเอกยังเป็นถึงฮ่องเต้ การแต่งงานมีลูกจึงไม่ใช่แค่เรื่องของครอบครัวแต่เป็นเรื่องของแว่นแคว้น เกี่ยวพันกับคนหมู่มาก ในเล่มสุดท้ายพอนางเอกถามว่าพระเอกจะมีนางคนเดียวไม่ได้หรือ พระเอกเลยงงไม่เข้าใจ คิดว่าการที่ตนแสดงออกว่าโปรดปรานและแต่งตั้งนางเป็นฮองเฮา น่าจะชัดเจนแล้วไม่ใช่เหรอว่าในใจมีแค่นางเอกเท่านั้น การเป็นฮองเฮาก็หมายถึงเป็นภรรยาตัวเองไง เป็นภรรยาเพียงคนเดียว(เพราะฮองเฮามีเพียงคนเดียว) ส่วนสนมชายาคนอื่นๆ ก็เป็นแค่บ่าว จะเทียบกันได้ยังไง ...(คือเขาถูกปลูกฝังมาแบบนี้อะ)

เล่ม 2 จะเป็นเรื่องในวังหลัง นางเอกถูกพระเอกบังคับให้ไปเรียนวรยุทธ์ ยิงธนู ขี่ม้า เรียนรู้วิธีแยกพิษ หลังๆ นางจะเริ่มโหดขึ้น+ขี้ระแวง ไม่ปล่อยให้ตัวเองถูกเล่นงานอยู่ฝ่ายเดียวอีกต่อไป แต่เริ่มเป็นฝ่ายวางแผนโต้กลับเองบ้างแล้ว แต่บางเรื่องเราก็งงกับนางนะว่าทำไปทำไม(ทำไปเพื่อออ) เหมือนจะฉลาดโตขึ้น แต่ก็ยังทำอะไรไม่ค่อยคิด ไม่ไตร่ตรองถึงผลที่จะตามมาให้ดีๆ เช่นตอนหนีไปคลอดลูกที่นอกวัง..หนีไปเพื่ออออ?? สุดท้ายก็เกือบตายคือเก่า -_-“  ไหนจะตอนที่แอบหนีไปหาลูก แล้วมีวันนึงจะพาลูกออกไปเที่ยวเล่นข้างนอก แต่ดันทุรังจะออกมากับลูกแค่สองคนโดยไม่ให้คนสนิทที่มีวรยุทธ์สูงติดตามมาด้วย ผลสุดท้ายก็ไปเจอกับอริเก่า เกือบขิต ...เหอๆ

จุดอ่อนของนางเอกก็คือเรื่องลูก ฝังใจที่ถูกบังคับให้ทำแท้งลูกคนแรก พอตั้งท้องครั้งที่สองนางเลยหวาดระแวง กลัวใครจะมาวางแผนทำให้แท้งอีก ส่วนพระเอกนางก็ยิ่งไม่เชื่อใจ ดังนั้นพอพระเอกออกไปข้างนอกนางเอกเลยหาข้ออ้างออกจากวังไปคลอดลูกที่อื่นทันที แล้วสุดท้ายก็เกือบขิต -_-“...พอนางมีลูก พระเอกก็ผ่อนปรนอนุญาตให้นางเลี้ยงลูกอยู่ในตำหนักตัวเองได้ นางเอกก็เลี้ยงลูกแบบตามใจ ลูกไม่อยากไปเรียนก็อนุญาต ปกป้อง+โอ๋ลูกสุดๆ พระเอกเลยจะเอาลูกไปเลี้ยงเอง นางเอกไม่ยอมขอโอกาสแล้วก็ทะเลาะกัน ลูกเผลอหลุดปากว่าพ่อ พระเอกอึ้ง เลยเอาลูกออกไปอบรมสั่งสอนเลี้ยงเองเดี๋ยวนั้น ปล่อยไว้กับนางเอกเดี๋ยวลูกจะเสียคนทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง นางเอกเลยพยายามทำตัวดีๆ เพื่อให้พระเอกใจอ่อนยอมให้พบลูก แต่พอพระเอกใจอ่อนยอมให้ นางเอกก็ฉวยโอกาสตอนที่พระเอกไม่อยู่แอบไปหาลูกเองและพากลับมาเล่นที่ตำหนัก พระเอกรู้ก็โกรธมากเลยมีคำสั่งห้ามไม่ให้เจออีก

ระหว่างนั้นก็จะมีเรื่องศึกสงครามเข้ามาอยู่เรื่อยๆ พระเอกต้องออกไปรบแย่งชิงดินแดนกลับคืน... เล่ม 3 ลูกนางเอกถูกแต่งตั้งเป็นรัชทายาท จากนั้นก็ถูกส่งไปเป็นตัวประกันที่เมืองอื่น พอนางเอกมารู้ที่หลังก็แทบคลั่งโกรธมาก บุกไปเอาเรื่องพระเอกถึงที่ จริงๆ พระเอกหรือใครจะทำร้ายตัวนางยังไงก็ได้ ขอแค่อย่ายุ่งกับลูกนาง ถ้าเป็นเรื่องลูก นางเอกสู้ตายเอาจริงเน้อ เล่นซะพระเอกเกือบขิต แต่ก็ยังไม่ลืมปกป้องนางเอกแล้วโยนความผิดไปให้นางกำนัลที่รับใช้แทน สุดท้ายนางเอกถูกจับขัง แกล้งเสียสติ พอพระเอกไม่อยู่ก็หาทางหนีไปหาลูกอีก...

แต่ลูกไม่ยอมกลับไปด้วย ลูกเริ่มโตคิดเองเป็นและ ถึงจะเพิ่ง 9 ขวบแต่ก็โตเกินวัย รู้ว่าตัวเองมีฐานะอะไรและมีหน้าที่อะไร ต่อไปจะต้องรับผิดชอบอะไรบ้าง จึงไม่คล้อยตามแม่ จริงๆ ที่พระเอกส่งลูกมานี่ส่วนหนึ่งก็เพื่อปกป้องลูกด้วย อยู่ที่นี่ลูกจะได้เรียนรู้อะไรเยอะกว่า เรียนทุกอย่างได้อย่างเต็มที่ จะดีและปลอดภัยกว่าอยู่ในวังตัวเองด้วยซ้ำ แต่นางเอกมาจากยุคปัจจุบันมาจากโลกที่ไม่มีสงครามการสู้รบ นางก็อยากให้ลูกโตมาแบบได้รับความรักและอยู่ใกล้ๆ พ่อแม่ ได้ใช้ชีวิตอย่างที่เด็กวัยนี้ควรจะเป็น เหมือนอย่างตัวนางที่มีพ่อแม่โอ๋ตามใจและคอยปกป้อง ซึ่งจริงๆ เราว่าวิธีเลี้ยงลูกและความคิดของพระนางเรื่องนี้มันไม่มีใครผิดนะ แต่ผิดที่ยุคสมัย ...

ต่อๆ พอนางเอกหนีมาหาลูกได้สักพักพระเอกก็ตามมาพาคนกลับ ตอนแรกพี่แกยกทัพจะไปรบอีกที่ แต่พอรู้ว่านางเอกมาหาลูกก็เปลี่ยนขบวนทัพกะทันหันเพื่อมารับเมีย ตอนขากลับเจอข้าศึกยกทัพมาล้อม แม่ทัพที่ติดตามพระเอกเลยแซะนางเอกว่าเป็นตัวซวย  ถ้าไม่ใช่เพราะนางเอกป่านนี้ทำตามแผนเดิมคงรบชนะไปนานแล้ว ก็วางแผนรบสู้กันบลาๆ สุดท้ายนางเอกก็ถูกจับ ถูกบังคับให้เข้าพิธีแต่งตั้งเป็นฮองเฮาและถูก......

พระเอกโกรธตัวเองมากที่สุดท้ายก็ปกป้องนางเอกไม่ได้ ส่วนนางเอกก็ไม่ซีคิดซะว่าถูกหมากัด จากนั้นนางเอกก็ตั้งท้อง แต่คนอื่นคิดว่านี่ไม่ใช่ลูกพระเอก ขุนนางคนสนิทพระเอกก็มาขอให้นางเอาเด็กออก ส่วนพระเอกก็เย็นชา นางเอกเลยขอย้ายไปอยู่นอกวังแทน บอกพระเอกว่าถ้าไม่มีธุระอะไรก็ไม่ต้องมา แล้วพระเอกก็ไม่มาจริงๆ ...เหอๆ

อ่านจบแล้วอยากจะบอกว่าเหนื่อยกับความสัมพันธ์ของพระนางมาก อ่านแล้วอึดอัด นางเอกเหมือนจะโตแต่ก็ไม่โต เหมือนจะเก่งฉลาดขึ้นแล้วแต่ก็ไม่ใช่ ครึ่งๆ กลางๆ เหมือนคนย้ำคิดย้ำทำ อ่านแล้วบางทีก็เพลียกับนาง ส่วนพระเอกช่วงแรกก็โหดหลายๆ (นี่พระเอกหรือตัวร้าย55) กว่าจะลงเอยแบบเข้าใจกันได้ก็นู่นท้ายๆ เลย ...เพราะฉะนั้นอย่าถามหาความหวานเพราะมันแทบไม่มีเลยจ้า55 มีหวานแค่สองหน้าสุดท้ายใกล้ๆ จบเลย ..

ป.ล.เนื้อเรื่องเข้มข้นอยู่นะ แต่การแปลส่วนตัวรู้สึกว่ายังไม่ค่อยลื่นเท่าไร บางจุดอ่านแล้วงงๆ นิดหน่อย  ถ้าปรับได้จะดีมากเลย 

สาวรับใช้ยอดดวงใจ 3 เล่มจบ

 

สาวรับใช้ยอดดวงใจ 3 เล่มจบ
ผู้แต่ง : ชางเว่ยเซียวเซียว
ผู้แปล : YS 
สำนักพิมพ์ หอมหมื่นลี้

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก จ้าวหยูอี้ ชาติก่อนเป็นสาวใช้ของคุณชายรองจวนหนิงกั๋วกง แต่มักใหญ่ใฝ่สูงหวังสบายทางลัด เลยปีนขึ้นเตียงคุณชายจนได้เป็นเมียบ่าวสมใจ แล้วสุดท้ายก็ตายอนาถชีวิตไม่ได้สุขสบายอย่างที่หวังไว้ พอตายวิญญาณก็ย้อนกลับมาอยู่ในร่างเดิม แต่กลับมารอบนี้ก็ยังหนีไม่พ้นชะตาที่ต้องถูกขายไปเป็นสาวใช้ในจวนกั๋วกงเหมือนเดิม แถมรอบนี้ดันไปมีเรื่องหมางใจกับมามาคนสนิทของนายหญิงของจวนอีก นางเอกก็เลยถูกส่งไปเป็นสาวใช้ในเรือนพระเอกหรือซ่งหวู่จี้ ซื่อจื่อผู้อ่อนแอขี้โรคทีไม่มีใครเหลียวแล

พระเอกเป็นลูกเมียคนแรกของพ่อ เดิมพ่อพระเอกมีคนรักที่เติบโตด้วยกันมาอยู่ก่อนแล้ว แต่แม่พระเอกดันหลงรักพ่อพระเอกตั้งแต่แรกพบก็เลยไปขอให้พี่สาวซึ่งเป็นฮองเฮาพระราชทานสมรสให้ พี่สาวห้ามยังไงก็ไม่ฟัง ส่วนพ่อพระเอกเองก็หวังอยากได้อำนาจจากตระกูลฝั่งแม่พระเอกมาช่วยในเรื่องหน้าที่การงานเลยไม่ได้ปฏิเสธและยอมแต่งด้วย แล้วระหว่างนั้นอิพ่อก็ไปทำคนรักเก่าท้อง ก็เลยต้องรับคนเข้ามาเป็นอนุ หลังจากแม่พระเอกตาย อิพ่อก็แต่งตั้งอนุขึ้นเป็นภรรยาเอกทันที ...ส่วนพระเอกก็ล้มป่วยและถูกย้ายให้ไปอยู่ในเรือนที่ตั้งอยู่ไกลๆ โชคดีที่แม่พระเอกมีสินเดิมเยอะ แถมตระกูลฝั่งแม่ก็มีอำนาจและรักพระเอกมากโดยเฉพาะฮองเฮาพี่สาวแม่ ที่ใส่ใจและรักพระเอกเหมือนลูกแท้ๆ คนในบ้านพ่อจึงไม่ค่อยกล้ายุ่งกับพระเอก แถมพระเอกก็สามารถอยู่เองได้โดยไม่ต้องพึ่งเงินใช้จ่ายจากในจวน ใช้เงินจากสินเดิมแม่เอา ใช้ชีวิตแบบไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร ไม่ออกไปไหนเพราะป่วย ชีวิตเหี่ยวเฉาแบบหายใจอยู่ไปวันๆ จนกระทั่งนางเอกเข้ามาเป็นสาวใช้ในเรือน...

เพราะนางเอก พระเอกถึงได้รู้สาเหตุที่ทำให้อาการป่วยของตัวเองไม่หายสักที บวกกับความร่าเริง ความโอบอ้อมอารีมีน้ำใจและความน่ารักใสซื่อของนางเอก จึงค่อยๆ ดึงดูดให้พระเอกสนใจและสุดท้ายก็ตกหลุมรัก เพราะนางเอก..พระเอกจึงมีความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป เหมือนเจอแสงสว่างในชีวิต ส่วนนางเอกก็มีแอบหวั่นไหวบ้าง แต่ก็เตือนตัวเองอยู่ตลอด เพราะไม่อยากซ้ำรอยเหมือนชาติที่แล้ว ดังนั้นพอพระเอกสารภาพนางเอกจึงปฏิเสธทันที เพราะรู้ฐานะตัวเองดีไม่ได้คิดใฝ่สูงใดๆ ชาตินี้ขอแค่ได้แต่งงานกับคนธรรมดาก็พอ ...แต่ความจริงคือพระเอกไม่ได้มีความคิดจะให้นางเอกเป็นเมียบ่าวหรืออนุเลย บอกว่าจะให้นางเอกเป็นภรรยาเอกและแต่งเข้ามาอย่างสมเกียรติให้ได้...เพื่อนสนิทพระเอกบังเอิญมาได้ยินก็เตือน บอกว่าให้หยอกล้อสาวใช้แต่พอดีอย่าจริงจังมาก พระเอกก็สวนว่าไม่ได้ล้อเล่นแต่คิดแบบนั้นจริงๆ

พอนางเอกมาทำงานอยู่ในเรือนนี้ สาวใช้คนเก่าของพระเอกก็อิจฉา เลยพยายามวางแผนหาเรื่องใส่ร้ายนางเอก แต่สุดท้ายก็เข้าตัวเองทุกดอก และก็ถูกพระเอกขับไล่ออกจากเรือนไป จริงๆ พระเอกเคยให้โอกาสแล้วแหละแต่นางดันไม่สำนึก จนทำให้มีคนต้องเสียชีวิต พระเอกเลยไม่เก็บไว้แล้ว ... จากนั้นพระเอกก็อาการดีขึ้นเรื่อยๆ เพราะได้นางเอกใส่ใจดูแล คอยถามวิธีดูแลพระเอกจากหมอหลวงที่มารักษาจนหมอหลวงรับเป็นศิษย์ พระเอกก็ไม่ค้านสนับสนุนเต็มที่ พระเอกเรื่องนี้คือดีมากเลยนะ นางเอกอยากจะทำอะไรก็คอยเชียร์สนับสนุนให้กำลังใจตลอด อยากเรียนหนังสือก็สอน สาวใช้คนอื่นๆ เห็นก็อยากเรียนบ้าง พอพระเอกรู้ก็อนุญาตให้เปิดห้องว่างในเรือนเพื่อนเรียนได้ นางเอกจะเปิดร้านยาแต่ยังไม่ทันบอก พระเอกก็ไปดูสถานที่+เจรจาไว้ให้เรียบร้อย นางเอกรักษาคนจนโดยไม่เก็บเงิน เกรงใจไม่อยากให้พระเอกออกให้ กะจะใช้เงินตัวเอง พอพระเอกรู้ก็ไม่ยอม บอกให้นางเอกเก็บเงินนั้นไว้ใช้ส่วนตัวเดี๋ยวจ่ายให้เอง เปย์มากกก ไหนจะเสื้อผ้าของใช้ทุกอย่างที่แทบไม่ต่างจากคุณหนู ตอนนางเอกอยากให้พ่อที่พิการมาอยู่ฉลองปีใหม่ด้วยกันแต่พ่อไม่มา พระเอกเห็นนางเอกทำหน้าเศร้าๆ ก็ไปจัดการพาพ่อนางเอกมาเลย จากนั้นก็หางานในจวนให้ทำต่อเพื่อพ่อจะได้ไม่จากไปไหน ใส่ใจดูแลนางเอกดีมากๆ ขนาดยังไม่ได้แต่งงานนะเนี่ย(สามีในฝันมากๆ 55) แล้วเป็นคู่ที่ไม่เคยทะเลาะหรือผิดใจกันเลยด้วยนะ เพราะมีอะไรก็จะคุย+ปรึกษากันตลอด เวลาพระเอกไปไหนถ้าเอานางเอกไปด้วยได้ก็จะพาไปด้วยเสมอ ดังนั้นพระนางเรื่องนี้เลยมีโมเมนต์หวานๆ น่ารักกุ๊กกิ๊กเยอะเพราะแทบจะอยู่ด้วยกันตลอด...

แต่พอพระเอกเริ่มหายดี แม่เลี้ยงหรือใครบางคนก็เริ่มไม่พอใจ เพราะนึกว่าเดี๋ยวพระเอกก็คงตายเองตอนแรกเลยไม่ได้ลงมือทำอะไร ส่วนพ่อพระเอกก็หวังว่าลูกจะมีอันเป็นไปเองคือกัน แต่ยังไม่ถึงขั้นวางแผนหรือคิดจะทำร้ายอะไรลูกนะ แต่ก็แบบไม่สนใจกะให้ป่วยตายไปเองเงียบๆ เพราะถ้าพระเอกตาย สมบัติที่เมียเก่าทิ้งไว้ก็จะได้ตกเป็นของพ่อ(ปกติเจอแต่ลูกอยากให้พ่อแม่ตายเพื่อหวังสมบัติ แต่เรื่องนี้กลับกันจ้า..เหอๆ) เพราะตอนนี้จวนกั๋วกงเหลือแต่เปลือก ภายนอกดูดีแต่จริงๆ คือกำลังจะหมดตูด ที่ยังอยู่ได้ก็เพราะตอนแรกได้เงินจากแม่พระเอกเข้ามาช่วย แล้วพอแม่พระเอกตายก็ได้เงินจากฝั่งเมียใหม่ที่เป็นลูกพ่อค้ามาจุนเจืออีก (แต่ก็ยังไปทำท่ารังเกียจบ้านฝั่งเมียคนที่สองที่เป็นตระกูลพ่อค้าอีกนะ)

พอพระเอกกลับมาแข็งแรงพี่แกก็ไปเข้าร่วมงานล่าสัตว์  ฝั่งแม่เลี้ยงกลัวว่าพระเอกจะเด่นเกินหน้าลูกตัวเอง เลยไปบอกให้พ่อพระเอกไปร่วมงานล่าสัตว์ปีนี้ด้วยเพื่อจะได้จองกระโจมทำเลดีๆ แต่ที่ทำเลดีๆ ใกล้ฮ่องเต้คือแพงไง ที่ผ่านมาอิพ่อถึงไม่อยากไป พอรู้ว่าพระเอกได้รับกระโจมทำเลดีที่สุดจากฮ่องเต้ไปแล้วก็อิจฉา เลยกัดฟันยอมจ่ายเงินเพื่อรักษาหน้าตัวเอง55 ..หลังงานล่าสัตว์พระเอกก็ได้รับมอบหมายงานจากฮ่องเต้และได้ตำแหน่งขุนนางขั้นเก้ามาครอง ต่อจากนั้นพระเอกก็ย้ายออกจากจวนกั๋วกงไปอยู่ข้างนอกเพื่อให้ง่ายต่อการทำงาน (จริงๆ ฮ่องเต้เป็นคนบอกให้ย้ายแต่ให้พระเอกหาข้ออ้างเอง) บังเอิญแม่เลี้ยงมาหาเรื่องในเรือนพระเอกพอดี ก็เลยมีข้ออ้างให้ย้ายออกสมใจ พอพระเอกไปแม่เลี้ยงก็ปล่อยข่าวลือเสียๆ หายๆ ให้ร้ายพระเอก แต่คราวนี้พระเอกจะไม่ทน เลยแก้กลับด้วยการฟ้องร้องพ่อ จนพ่อถูกตามตัวกลับมาจากค่ายทหาร จากนั้นก็ไกล่เกลี่ยให้จบด้วยการที่พ่อต้องจ่ายเงินรายเดือนตามที่พระเอกสมควรจะได้รับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป อิพ่อก็สะอึก เพราะที่ผ่านมาไม่เคยให้เงินพระเอกเลย แต่ถ้าจะให้ก็ไม่มีอีก เหลือแต่เปลือกนอกแล้วจริงๆ..

เป็นแนวตายแล้ววิญญาณได้ย้อนกลับมาเกิดใหม่ในร่างเดิมเพื่อแก้ไขเปลี่ยนแปลงชีวิตไม่ให้ซ้ำรอยเดิม แต่ไม่ได้กลับมาเพื่อแก้แค้นเอาคืนใคร และถึงจะมีความทรงจำจากในชาติก่อนติดตัวมาแต่นางเอกก็ไม่ได้ซู ไม่ได้โกรธแค้นหรือโทษใคร พยายามใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายสงบสุข กับคนที่เคยทำร้ายตัวเองในชาติก่อนนางเอกก็ไม่ยุ่งด้วยแค่นั้น ไม่ได้เอาเรื่องที่รู้จากชาติก่อนมาทำเรื่องสะเทือนเลือนลั่นอะไร นอกจากทำชีวิตตัวเองกับคนใกล้ตัวให้ดีขึ้น กับแค่บอกหัวข้อข้อสอบพระเอก จริงๆ นางเอกก็ไม่ค่อยแน่ใจหรอกว่าจะออกจริงรึเปล่า แต่ปรากฏว่าออกจริงทุกข้อ พระเอกเลยถูกสงสัยว่าโกงข้อสอบ มีคนวงในทำข้อสอบรั่วไหล?...

แต่เรื่องที่ดราม่าจริงๆ เราว่าคงเป็นเรื่องฐานะนางเอกนี่แหละ ... อย่าคิดว่าพระเอกเป็นซื่อจื่อ เป็นหลานรักฮองเฮาแล้วจะง่ายไม่มีปัญหาเน้อ บอกเลยว่าไม่ใช่ ขนาดพระเอกมีอำนาจและเป็นหลานรักของฮองเฮาแถมฮ่องเต้ก็ชอบ แต่ก็ยังฝ่าด่านเรื่องความแตกต่างทางฐานะและชนชั้นนี้ไปไม่ได้เลย สุดท้ายก็ถูกบังคับให้แต่งกับคนที่มีฐานะเท่าเทียมกัน พระเอกปฏิเสธก็แล้ว ไปพูดกับฝ่ายหญิงเองก็แล้ว แต่สุดท้ายก็ถูกพระราชทานสมรสอยู่ดี ตอนพระเอกกลับมาบอกนางเอกคือร้องไห้เลยนะ เพราะกลัวว่าตัวเองจะทำตามที่รับปากนางเอกไว้ไม่ได้ กลับเป็นนางเอกที่เข้าใจ ไม่มีคำตัดพ้อต่อว่าใดๆ และเป็นฝ่ายให้กำลังใจพระเอกแทน เพราะรู้มาตั้งแต่แรกแล้วว่าเป็นไปไม่ได้ที่พระเอกจะแต่งตนเป็นภรรยาเอก นางเอกทำใจยอมรับว่าต้องเป็นอนุมานานแล้ว หวังเพียงแค่ว่าฝ่ายนั้นจะรับตนเองได้ และพระเอกไม่ต้องลำบากใจก็พอ ..

แต่สุดท้ายแม่ฝ่ายนั้นกลับไม่ยอมปล่อยนางเอก นางเอกถึงตระหนักได้ว่าตัวเองคิดง่ายเกินไป ก็เลยตัดสินใจจะพาลูกหนีไปในวันที่พระเอกเข้าพิธีแต่งงาน... แต่เอาจริงๆ เราว่าพระเอกก็พยายามสุดๆ แล้วนะ ตอนแรกพี่แกจะพานางเอกหนีไปใช้ชีวิตด้วยกันตามลำพังสองคนแล้ว แต่นางเอกไม่เห็นด้วยบอกว่าห้ามหนี การหนีไม่ช่วยแก้ปัญหา พระเอกรู้ว่านางเอกอยากมีงานแต่งแบบคนทั่วไปก็เลยไปแอบเซอร์ไพรส์จัดงานแต่งให้ แล้วก็ทำเรื่องคืนตำแหน่งซื่อจื่อเพื่อจะได้มีฐานะเท่าเทียมกับนางเอกและสามารถจดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยากันได้ ...พระเอกคิดว่าถ้าตัวเองไม่มีฐานะซื่อจื่อแล้วอีกฝ่ายก็คงไม่แต่งด้วย แต่สุดท้ายอีกฝ่ายก็ยังยืนยันจะแต่งเหมือนเดิม ต่อให้พระเอกจะมีใครในใจแล้วก็ตาม กะว่าเดี๋ยวได้ตำแหน่งภรรยาเอกเมื่อไรก็ค่อยมาจัดการนางเอกทีหลัง ฮองเฮาก็ไม่ยอมยกเลิกงานแต่งให้ เพราะให้โหรทำนายดวงชะตาแล้ว โหรบอกว่าดวงชะตาพระเอกกับลูกสาวอ๋องสมพงศ์เป็นคู่แท้กัน ต้องแต่งกับคนนี้ชีวิตพระเอกถึงจะดี ฮองเฮาเลยยิ่งเชื่อ

นางเอกไม่อยากทำให้พระเอกลำบากใจที่ต้องเป็นคนกลาง เลยไปขอให้เพื่อนสนิทพระเอกช่วยพาหนี เพราะรู้ว่าตัวเองคนเดียวคงหนีไม่รอด เลยไปขอให้คนมีอำนาจช่วยดีกว่า เพื่อนสนิทเลยไปปรึกษาแม่ แม่ก็ไปปรึกษาฮองเฮาต่อ พอพระเอกรู้ว่าลูกเมียหายก็ทิ้งงานแต่งไปตามหาคนทันทีเลยจ้า ฟางเส้นสุดท้ายขาดสะบั้นไม่แต่งแล้วโว้ยยย ไม่สนแล้วว่าใครจะว่ายังไง พอหาลูกเมียไม่เจอพี่แกก็กลายเป็นคนหงุดหงิดโมโหง่ายไม่มีความสุข เห็นพระเอกเป็นแบบนี้ ฮ่องเต้เลยพูดเตือนสติฮองเฮา บอกว่าตอนแรกฮองเฮาก็แค่หวังอยากให้พระเอกมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงเท่านั้นไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมพอพระเอกหายดีแล้วถึงได้โลภมากขึ้นเรื่อยๆ ล่ะ ดูสิว่าตอนนี้พระเอกมีสภาพเป็นยังไง...

สุดท้ายก็จบดีแหละ แต่ก็แอบลุ้นเหมือนกันนะว่านักเขียนจะหาทางลงยังไงเพื่อให้ทั้งคู่ได้ลงเอยแต่งงานกันอย่างสมเหตุสมผล ...สุดท้ายพออ่านถึงตอนนั้นก็แอบว้าวนิดนึงนะ แต่ถ้าอ่านดีๆ ก็จะพบว่าความจริงนักเขียนก็แอบทิ้งปมให้เราสงสัยเอ๊ะๆ มาตลอดแหละ...ตอนพิเศษมีตอนเดียวนะแต่เครียล์ดีมาก ไม่ค้างคาใจเลย ...

ป.ล. โครงเรื่องสนุกโอเคอยู่นะ ชอบเลยแหละ แต่เสียอย่างเดียวคือคำผิดเยอะไปหน่อย ถ้าปรับปรุงตรงนี้ได้ก็จะดีมากเลย

ซ่อนรักชายาลับ 5 เล่มจบ

ซ่อนรักชายาลับ 5 เล่มจบ 
ผู้แต่ง : ขวงซั่งจยาขวง (狂上加狂)
ผู้แปล : ลู่เผิ่งฮวา
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก หลิ่วเหมียนถัง ถูกคนทำร้ายตัดเอ็นข้อมือข้อเท้าแล้วโยนลงแม่น้ำ ศีรษะกระแทกความจำเสื่อม จำเรื่องราวในอดีตบางส่วนไม่ได้ ถูกพระเอกหรือไหวหยางอ๋องเข้าใจผิดนึกว่านางเป็นภรรยาหัวหน้าโจรที่ตนกำลังต่อกรอยู่ ก็เลยให้คนพานางเอกกลับมารักษาเพื่อเอาไว้เป็นเหยื่อล่อหัวหน้าโจรออกมา นางเอกเห็นถุงห้อยที่ข้างเอวพระเอกก็เข้าใจผิดคิดว่าพระเอกคือสามีคนที่ตนต้องเดินทางไปแต่งงานด้วย ส่วนพระเอกก็ไม่แก้ตัวปล่อยให้นางเอกเข้าใจผิดคิดว่าตนเป็นสามีแซ่ชุยคนนั้น...

พระเอกพานางเอกไปอยู่ในตำบลเล็กๆ ทำให้นางเอกเข้าใจคิดว่าตนเป็นพ่อค้าตกอับที่กิจการล่มจมจนต้องย้ายมาตั้งรกรากใหม่ที่นี่ นางเอกก็แสนดีสามีพูดอะไรก็เชื่อหมด บอกให้ไปหาซื้อร้านค้าไว้ขายของก็ไป บอกให้นางเอกจัดการดูแลร้านก็ทำ เพราะนางเอกนึกว่าสามียังเสียใจเรื่องที่ทำการค้าล้มเหลวเลยยังทำใจดูแลร้านค้าเองไม่ได้ นึกว่าตอนนี้ที่บ้านไม่ค่อยมีตังค์ก็เลยพยายามประหยัด สวมใส่เสื้อผ้าเก่าๆ กินแต่ผักไม่มีเมนูเนื้อ จะกินดีเฉพาะตอนพระเอกกลับมา มโนเป็นตุเป็นตะ พระเอกบอกว่าต้องออกไปเรียนเดินหมากกับอาจารย์บนภูเขาแต่จริงๆ ไปทำงานที่ค่ายทหารนางเอกก็เชื่อไม่เคยสงสัย หลังๆ พระเอกเห็นนางเอกใส่แต่เสื้อผ้าเก่าๆ กินแต่ผักก็เลยเอาเงินมาให้ แต่บอกว่าได้มาจากการเดินหมาก นางเอกก็ซาบซึ้งใจเพราะสามีบ้านอื่นเวลาได้เงินพิเศษมามีแต่จะเก็บไว้ใช้เองคนเดียว ไม่มีใครเอามาให้ภรรยาหรอก

นางเอกหัวการค้าสุดๆ หาเงินเก่งมาก พระเอกให้นางเอกเปิดร้านขายของเพื่อกะใช้ล่อโจร แต่นางเอกกลับตั้งใจทำแบบจริงจังจนร้านเริ่มมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จัก.. แบบไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังถูกใช้เป็นเหยื่อล่อโจรอยู่ เชื่อใจพระเอกทุกอย่าง เป็นภรรยาที่อ่อนโยนว่าง่ายอยู่ในกรอบจรรยา ไม่ระแคะระคายเลยสักนิดว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องหลอกลวงที่พระเอกสร้างขึ้น แถมพระเอกก็มีคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานในอีกไม่ช้านี้แล้ว... แต่พออยู่ด้วยกันนานวันเข้าจากที่ไม่คิดอะไรพระเอกก็เริ่มคิด จากที่ว่าเมื่องานเสร็จแล้วจะยกบ้านกับร้านค้าให้นางเอกเอาไว้ยังชีพแล้วแยกย้ายทางใครทางมัน พระเอกก็เริ่มเปลี่ยนใจ เริ่มไม่อยากปล่อยคน แต่ก็ไม่ได้คิดจะแต่งนางเอกเป็นภรรยาเอกนะ ให้ได้แค่อนุสูงสูงศักดิ์ เพราะชาติกำเนิดนางเอกไม่ดีบวกกับเรื่องที่เคยเป็นโจรมาก่อนด้วย แต่นางเอกก็ไม่รู้ว่าพระเอกมีความคิดแบบนี้ ยังคงเป็นภรรยาที่ดี เห็นสามีกลับบ้านก็รีบวิ่งมาต้อนรับดูแล มีเรื่องอะไรก็เอามาเล่าให้พระเอกฟังตลอดไม่ว่าเล็กใหญ่ ขำเวลานางเอกเอาเรื่องไหวหยางอ๋อง(ก็ตัวพระเอกนั่นแหละ) มานินทาว่าไม่ดีอย่างงู้นอย่างงี้ พระเอกฟังก็ไม่พอใจแต่ทำไรไม่ได้55 ...

ส่วนคู่หมั้นพระเอกที่เป็นญาติผู้น้องก็รู้นะว่าพระเอกแอบเลี้ยงคนไว้ข้างนอก แต่ไปสืบดูแล้วเห็นว่าประวัตินางเอกไม่ดีเลยไม่สนใจ เพราะรู้ว่าพระเอกไม่มีทางแต่งสตรีแบบนี้เข้าบ้านแน่นอน อย่างมากก็ได้แค่อนุ... ช่วงที่นางเอกทำการค้าอยู่ในตำบลคนรู้จักเก่าที่เคยสนิทสนมสมัยตอนเป็นโจรก็บังเอิญมาเจอเข้า ซึ่งคนนี้แหละคือสาเหตุที่ทำให้นางเอกตัดสินใจเลิกกับคนรักเก่าและลงจากภูเขา นางอิจฉาที่นางเอกได้หัวใจคนที่นางแอบชอบไปครอง ก็เลยวางแผนทำให้นางเอกเข้าใจผิดทะเลาะกับอดีตคนรักแล้วจากไป จากนั้นก็ให้คนไปดักซุ่มทำร้ายนางเอกตอนลงจากเขาต่อ พอเห็นว่านางเอกยังไม่ตายนางก็เริ่มวางแผนทำลายชีวิตนางเอกอีกครั้ง แม้นางเอกจะบอกว่าตัวเองจำเรื่องที่ผ่านมาไม่ได้แล้วก็ตาม...

ต่อมาพระเอกต้องไปรบ แม่พระเอกเลยอยากให้ลูกแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาก่อนไป แต่บ้านฝ่ายหญิงกลัวพระเอกไม่รอดกลับมาก็เลยบ่ายเบี่ยงแสร้งป่วย พระเอกส่งคนไปจับตาดู พอรู้ว่าบ้านคู่หมั้นโกหกก็เลยส่งหนังสือถอนหมั้นไปให้ทันที แล้วก็ทิ้งหนังสือหย่าไว้ให้นางเอกอีกฉบับก่อนไป(เพราะอดีตคนรักเก่านางเอกรวมถึงพวกโจรบนภูเขาได้รับอภัยโทษแล้ว พระเอกเลยไม่อยากหลอกนางเอกอีก ตั้งใจจะปล่อยคน) พี่แกก็แอบหวังว่าพอเห็นหนังสือหย่านางเอกจะเสียใจบ้างไรบ้าง แต่พอรู้ว่านางเอกเก็บข้าวของจากไปโดยไม่พูดอะไรเลยก็นอยด์นิดนึง ... หารู้ไม่ว่าจริงๆ แล้วนางเอกแอบจ้างรถม้าติดตามขบวนทัพมาด้วย พอเจอหน้ากันก็ตบสามีไปหนึ่งทีโทษฐานที่ทิ้งหนังสือหย่าไว้ แล้วบอกว่าต่อให้พระเอกตายตนก็จะพากลับบ้านไปด้วยให้ได้ พระเอกเลยเลิกคิดที่จะปล่อยนางเอกไป ไม่ว่าอดีตจะเป็นยังไงก็ไม่สนแล้ว

นางเอกก็ตามมาอยู่เมืองใกล้ๆ ชายแดน แล้วเปิดร้านขายยาเพื่อคอยซัพพอร์ตสามี พระเอกก็คอยแวะเวียนมาหานางเอกเป็นระยะ จนวันหนึ่งนางเอกสงสัยเลยถามพระเอกว่าอยู่ในกองทัพทำหน้าที่อะไร ทำไมพอไปถามคนอื่นถึงไม่มีใครรู้จักพระเอกเลย พระเอกก็เลยโกหกว่าตำแหน่งที่ตนทำต้องเก็บเป็นความลับเปิดเผยไม่ได้เลยไม่มีคนรู้จัก แล้วก็สั่งนางเอกว่าห้ามบอกใครล่ะ(โกหกบ่อยจนลื่นและ55) แต่มีความสุขได้ไม่นานเรื่องที่พระเอกไม่ใช่สามีนางเอกก็ถูกเปิดโปง55 นางเอกคืออึ้ง พยายามเค้นถามว่าแล้วตกลงพระเอกเป็นใครกันแน่ พอรู้ฐานะก็อึ้งต่อ เพราะรู้ว่าตนกับพระเอกไม่เหมาะสมไม่มีทางแต่งงานกันได้เลย แถมพระเอกก็ยังไม่เปลี่ยนความคิดเรื่องที่จะให้นางเอกเป็นอนุด้วย ส่วนนางเอกให้ตายก็ไม่มีทางเป็นอนุใครเด็ดขาด ต่อให้รักมากแค่ไหนก็ขอบาย พอรู้ความคิดพระเอก นางเอกก็ถอยห่างออกมาทันที วางตัวนอบน้อมมีมารยาทไม่เรียกพระเอกว่า 'ท่านพี่' อีกเลย พระเอกก็โหวงๆ แต่คือหยิ่งไม่เคยง้อหรือก้มหัวให้ใครมาก่อนไง พอเห็นนางเอกมีท่าทีแบบนี้พี่แกก็เลยแบบ..เลิกก็เลิก งั้นต่างคนต่างไปละกัน

แต่พอคนเขาไปจริงพระเอกคือซึมเลย เริ่มหงุดหงิดนอนไม่หลับ คนสนิททำเสื้อตัวในที่นางเอกเย็บให้ขาดก็โมโห ส่วนนางเอกตัดเป็นตัดเวลาจะช่วยเยียวยาทุกสิ่งเอง จริงๆ คือนางไม่มีเวลามานั่งเสียใจด้วยแหละ เพราะต้องรีบหาเงินไปเลี้ยงคนในสำนักคุ้มกันภัยของท่านตาที่กำลังจะเจ๊ง นางเอกเรื่องนี้ทั้งสวยทั้งฉลาด ใจกว้าง ไม่คิดเล็กคิดน้อย ทำการค้าเก่ง บุ๋นก็ได้บู๊ก็ดี ไปอยู่ไหนก็กลมกลืนเข้ากับเขาได้หมด จับไปปล่อยไหนก็เอาตัวรอดได้ทุกที่55... กลับไปอยู่บ้านได้ไม่นานก็มีคนมาขายขนมจีบมีแม่สื่อมาทาบทาม แต่ก็เจอคนที่พระเอกส่งมาสกัดไว้หมด(ถึงตัวจะอยู่ในสนามรบ แต่ก็ยังไม่ลืมส่งลูกน้องมาจัดการแทนก่อน) อยู่บ้านตาได้ไม่นานนางเอกก็ออกไปซื้อบ้านอยู่เองและตั้งตนเป็นเจ้าบ้านหญิง จากนั้นก็ช่วยจัดการเคลียร์ปัญหาต่างๆ ในบ้านตารวมถึงกอบกู้สำนักคุ้มกันภัยให้กลับมาเฟื่องฟูอีกครั้ง

ทว่าไม่นานนางเอกก็ได้ข่าวเรื่องที่พระเอกบาดเจ็บเลยตามไปดู แล้วก็ถูกพระเอกจับได้เลยถูกบังคับให้อยู่ที่นั่นต่อ ความสัมพันธ์ก็เหมือนจะดีขึ้น คราวนี้พระเอกเป็นฝ่ายยอมถอยก่อนเพราะรู้ว่าตนขาดนางเอกไม่ได้ ไม่ให้แต่งเป็นอนุแล้วแต่จะขอให้แต่งมาเป็นภรรยาเอกแทน ไม่สนอะไรแล้ว ก่อนจากกันรอบนี้พระเอกเลยบอกให้นางเอกรออยู่ที่บ้านดีๆ เดี๋ยวจะรีบไปสู่ขอกับท่านตานะ.. พอตารู้ว่าพระเอกคือคนที่หลอกอยู่กินกับหลานสาวสุดที่รักมากว่าสองปีก็โมโหมากจนลงไม้ลงมือกับพระเอก พระเอกก็ไม่สู้เพราะรู้ว่าตนผิดจริงเลยปล่อยให้ท่านตาระบายโทสะ แต่ท่านตาก็ไม่ได้ขัดขวางเส้นทางรักของทั้งคู่นะ แล้วแต่นางเอกจะตัดสินใจ พระนางเลยตกลงหมั้นกันไว้ก่อน พระเอกส่งสินสอดมาสู่ขอตามธรรมเนียม จนทำให้ใครต่อใครพากันอิจฉานางเอกที่ได้แต่งกับคนหล่อและรวย55 พระเอกก็ทำเป็นพูดดี บอกว่าวันหน้าหากไม่พอใจอะไรก็ถอนหมั้นได้ตลอดนะ (แต่ใจจริงคือไม่มีทาง ให้ตายข้าก็ไม่มีวันให้เจ้าถอนหมั้นเด็ดขาด อย่าฝัน!)

จากนั้นพระเอกก็พานางเอกกลับเมืองตัวเองและพาไปเจอแม่ แม่พระเอกเป็นคนใจดีแต่เชื่อคนง่าย โดยเฉพาะน้องสาวตัวเอง เพราะโดนน้องสาวเป่าหูตอนแรกแม่เลยไม่ค่อยชอบนางเอก กะจะให้พระเอกกลับมาหมั้นกับหลานสาวหรือลูกของน้องสาวตัวเองใหม่อีกครั้ง แต่พระเอกเซย์โนไม่ๆๆ จะแต่งกับนางเอกเท่านั้น แม่ทำไรไม่ได้ แต่อยู่ไปอยู่มาแม่ก็เริ่มชอบนางเอก แต่ว่าแม่ก็ยังโดนน้องสาวเป่าหูอยู่เรื่อยๆ จนมีความคิดจะให้นางเอกกับหลานตัวเองแต่งเข้าจวนอ๋องพร้อมกันในฐานะชายาเอก ...คืออ่านแล้วอยากหยุมหัวน้องสาวแม่มาก แม่ก็รักน้องสาวเกิน อิน้องสาวก็หวังแต่จะเกาะบ้านพี่กอบโกยจากบ้านพี่ มีอะไรก็วิ่งมาหาบีบน้ำตาให้พี่ช่วย เพราะรู้ว่าพี่สาวใจดีแถมยังหัวอ่อนหลอกง่าย ยิ่งตอนพระเอกไปปราบโจรนะยิ่งน่าโมโห คือตอนนั้นพระเอกไม่อยู่ นางเอกไปเห็นคนแปลกๆ ลอบเข้าเมืองกลางดึกเลยรู้สึกว่ามันไม่ปกติ บวกกับฝั่งพระเอกขาดการติดต่อ นางเอกเลยสั่งให้คนรีบไปพาแม่พระเอกหนีออกมาจากจวนอ๋องทันที แต่กว่าจะมาถึงคือนานมากกก สุดท้ายถึงได้รู้ว่าเป็นเพราะน้องสาวแม่ขอติดตามมาด้วย ก็เลยต้องเสียเวลารอครอบครัวน้องสาวเก็บของ สุดท้ายโจรก็เลยตามมาทัน...เหอๆ คือมีอีกเยอะจริงๆ วีรกรรมน้องสาวแม่พระเอกเนี่ย อายุยืนมากกก

ตอนหลบหนี นางเอกบังเอิญไปเจอลูกน้องเก่าที่เคยติดตามตนตอนเป็นโจรก็เลยได้รู้สถานะในอดีตของตัวเอง รู้ว่าตนกับพระเอกจริงๆ แล้วเป็นคู่แค้นเก่ากัน แถมต่อมายังตรวจพบว่าตัวเองกำลังตั้งท้องอีก ไปใหญ่เลยทีนี้ จะไปต่อหรือถอยดีชีวิต แต่ชอบที่นางเอกเป็นคนมองโลกในแง่ดี แบบอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด มีความสุขได้หนึ่งวันก็หนึ่งวันฟะ! อย่างน้อยข้าก็ได้หลับนอนกับสุดหล่อคนนี้แล้วเช่นนั้นก็ถือว่าข้าได้กำไรแล้วแหละ55

อ่านจบแล้วสนุกดี เพลินมากก มีอะไรมาให้ลุ้นและขำอยู่เรื่อยๆ ไม่น่าเบื่อ เรื่องในบ้านการวางแผนของสตรีในเรือนหลังก็มัน ศึกสงครามการเมืองก็โอเคไม่หนักมาก ไม่ว่าจะเกิดอะไรพระนางของเราก็ผ่านมันไปได้(ฉลุย)เสมอ เวลาทั้งคู่ทะเลาะไม่เข้าใจกันก็โกรธกันไม่นาน เมื่อถึงจุดนึงก็มักมีคนยอมถอยให้ก่อนเสมอ ตอนแรกนึกว่าจะมีดร่ามายาวๆ ตอนความทรงจำนางเอกกลับมา แต่สุดท้ายก็ไม่นานอย่างที่คิด แวบแรกที่นางเอกเห็นพระเอกตอนความจำกลับมาสิ่งแรกที่นางคิดคือ...ใครฟะ?หล่อจัง แต่งงานยังเนี่ย..แต่พอรู้ว่าพระเอกคือไหวหยางอ๋องศัตรูเก่าก็ช็อกเปลี่ยนสีหน้าทันที พอลูกน้องบอกท่านแต่งงานมีลูกกับเขาแล้วนะ...นางเอกแบบเฮ้ยยย! ไม่จริ๊งงงงง ช๊อกคูณสอง55 แต่เรื่องนี้พระนางงานเข้าบ่อย ชีพจรลงเท้าตลอด ฮ่องเต้พระองค์ใหม่ก็ระแวงพระเอกแต่ก็ต้องเรียกใช้งาน ให้ไปรบมั่งปราบโจรกบฏมั่ง(เพราะมันไม่มีใครให้ใช้) และยังต้องเอาพี่แกมาช่วยถ่วงดุลขั้วอำนาจในราชสำนักอีกด้วย อิฝ่ายตรงข้ามก็กัดไม่ปล่อย ว่างเมื่อไรต้องคอยหาเรื่องเล่นงานพระนางตลอด ดีนะที่เป็นพระเอกนางเอก ถ้าเป็นตัวละครอื่นทั่วไปที่ไม่สำคัญป่านนี้คงได้ขิตไปนานแล้ว55

ป.ล.เราอาจจะรีวิวได้ไม่หมดนะคะ จริงๆ มีตอนที่ขำๆ สนุกๆ อีกเยอะเลยค่ะ ต้องลองไปอ่านดูนะคะ ^^ อย่างองครักษ์พระเอกที่พระเอกให้คอยติดตามคุ้มครองนางเอก แต่นางเอกนึกว่าเป็นจอมยุทธผู้กล้า(มอบเงินให้ตอนเขามาช่วย55 องครักษ์หันไปมองพระเอกแบบต้องรับมะ)  หลังๆ โดนนางเอกจับได้เลยถูกเอามาใช้เป็นแรงงานในร้านซะเลย หรือเพื่อนสนิทพระเอกที่มุ่งมั่นจะจีบเมียเพื่อนอยู่ตลอด55

ภาพวาดปริศนากับการตามหาฆาตกร

 

ภาพวาดปริศนากับการตามหาฆาตกร (เล่มเดียวจบ) 
ผู้แต่ง : อุเก็ตสึ
ผู้แปล : ฉัตรขวัญ อดิศัย
prism publishing

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

การไขปริศนาคดีฆาตกรรม 4 เรื่องผ่านภาพวาดที่ดูไม่น่าจะเกี่ยวข้องกัน แต่กลับมีบางอย่างเชื่อมโยงกันอย่างน่าประหลาด จนนำไปสู่การจับกุมฆาตกรตัวจริง...

ในเรื่องแรกจะเล่าถึงครอบครัวของสามีภรรยาคู่หนึ่งที่เพิ่งแต่งงานกันได้ไม่นาน สามีตัดสินใจใช้นามแฝงเปิดบล็อกเพื่อเขียนไดอารี่เล่าเรื่องราวในชีวิตประจำวัน โดยมีภรรยาคอยวาดรูปให้ ทุกอย่างดูเหมือนจะไปสวยโดยเฉพาะเมื่อภรรยาตั้งครรภ์ เมื่อสามีรู้ข่าวก็เอาเรื่องนี้มาเขียนลงบล็อกบอกทุกคนด้วยความดีใจ ทว่าผ่านไปไม่นานพวกเขากลับตรวจพบว่าทารกในท้องของภรรยาไม่กลับหัว แม้ทั้งคู่จะไม่สบายใจ แต่เมื่อได้ฟังคำแนะนำจากพยาบาลผดุงครรภ์ก็กลับมามีกำลังใจอีกครั้ง ดูๆ แล้วก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรอีก แต่น่าเสียดายที่สุดท้ายภรรยาก็ยังต้องมาเสียชีวิตในตอนคลอดจนได้ หลังจากนั้นสามีก็มาเล่าเรื่องราวการสูญเสียภรรยาลงบล็อก และบอกว่าตนเองจะพยายามเข้มแข็งต่อไปเพื่อลูก ก่อนที่จะหยุดอับบล็อก และก็กลับมาอับใหม่ในอีกสามปีให้หลัง ซึ่งคราวนี้ดูเหมือนว่าตัวสามีจะรู้อะไรบางอย่างจากรูปภาพที่ภรรยาวาดทิ้งไว้ให้ ...

เรื่องที่สอง เป็นเรื่องของเด็กผู้ชายวัย 5 ขวบที่อาศัยอยู่กับแม่ในอพาร์ตเมนต์ เด็กน้อยที่สูญเสียพ่อแท้ๆ จึงต้องใช้ชีวิตอยู่กับแม่สองคน แม่เองก็พยายามทำงานอย่างเต็มที่เพื่อหาเงินมาเลี้ยงดูเด็กน้อย ซึ่งก็ไม่ง่ายเลยสำหรับผู้หญิงตัวคนเดียวที่อาศัยอยู่ในเมืองใหญ่แถมยังไร้ญาติขาดมิตร แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่เคยย่อท้อ แม้จะเหน็ดเหนื่อยแค่ไหนแต่เธอก็ยังไปรับเด็กน้อยที่โรงเรียนด้วยตัวเองและกลับมาทำอาหารดูแลบ้านได้เสมอ ...แต่ในวันหนึ่งหลังเลิกเรียน ครูที่โรงเรียนกลับเรียกเธอไปพบและให้เธอดูภาพวาดที่เด็กน้อยวาดขึ้น ทั้งครูและเธอต่างช่วยกันตีความรวมถึงหาเหตุผลว่าทำไมเด็กน้อยถึงวาดภาพในหัวข้อ ’คุณแม่’ ออกมาแบบนี้.. แต่ก็ยังไม่พบคำตอบ จนกระทั่งวันหนึ่งที่เด็กน้อยหายตัวไป...

เรื่องที่สาม คดีฆาตกรรมครูศิลปะบนหุบเขา เป็นคดีสะเทือนขวัญเพราะผู้ตายถูกฆ่าอย่างโหดร้ายทารุณ สภาพศพแทบไม่เหลือเค้าเดิมราวกับโกรธแค้นกันมาแต่ชาติปางไหน และสุดท้ายคดีนี้ก็ถูกทิ้งให้เป็นปริศนาเพราะไม่มีหลักฐานมากพอที่จะจับคนร้ายได้ ...แต่ผ่านไป 3 ปีคดีนี้ก็ถูกตามสืบอีกครั้งโดยพนักงานหน้าใหม่ของบริษัทแห่งหนึ่ง เด็กหนุ่มที่มีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักข่าว เนื่องจากคนตายเป็นอาจารย์ในโรงเรียนเก่าที่เด็กหนุ่มเคารพนับถือ ดังนั้นเขาจึงยิ่งอยากจะตามหาความจริงเพื่อจับตัวคนร้ายมาลงโทษให้ได้ ทว่าเมื่อถึงวันที่ได้รู้ความจริง เด็กหนุ่มกลับทำได้แค่ทิ้งภาพวาดภาพหนึ่งเอาไว้เท่านั้น....

เรื่องสุดท้าย เรื่องราวของเด็กผู้หญิงที่วาดรูปบ้านและต้นไม้ ภายในต้นไม้มีนกเขาชวาอาศัยอยู่ บ่งบอกว่าเธอมีความปรารถนาที่อยากจะปกป้องคนที่อ่อนแอกว่า เรื่องนี้ถูกเกริ่นไว้ตั้งแต่หน้าแรกๆ แต่กลับถูกเอามาเล่าเป็นเรื่องสุดท้าย... อ่านจบแล้วอยากจะร้องเฮ้ยยดังๆ แบบทั้งคาดถึงและคาดไม่ถึงจริงๆ คือมันไม่ใช่แค่การเฉลยตัวคนร้าย แต่มันยังชี้ให้เราเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของสภาพอารมณ์และจิตใจของตัวคนร้ายตั้งแต่เริ่มมาจนถึงปัจจุบัน รายละเอียดต่างๆ ถูกสอดแทรกไว้ระหว่างทางพร้อมกับภาพวาดที่คาดไม่ถึงว่าจะมีความลับอะไรซ่อนอยู่ ซึ่งพอจะทำให้เราเข้าใจได้ว่าอะไรเป็นสาเหตุและตัวกระตุ้นที่ทำให้อีกฝ่ายตัดสินใจกระทำสิ่งเหล่านี้.... 

ลูบคมองครักษ์สวมรอย เล่ม 1-2

 

ลูบคมองครักษ์สวมรอย เล่ม 1-2 (6 เล่มจบ) 
ผู้แต่ง : จิ่วเยวี่ยหลิวหั่ว (九月流火)
ผู้แปล : เม่นน้อย
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก หวังเหยียนชิง เป็นบุตรสาวบุญธรรมตระกูลฟู่ เพราะบิดาเคยช่วยอดีตเจิ้นหย่วนโหวหรือท่านผู้เฒ่าฟู่จนถึงแก่ชีวิต ท่านผู้เฒ่าฟู่จึงให้คนไปรับนางเอกที่ไม่เหลือคนในครอบครัวแล้วกลับมาดูแล เลี้ยงไว้ข้างกายคู่กับหลานชายตัวเองกลายเป็นคู่เหมยเขียวม้าไม้ไผ่ รู้ว่าเด็กทั้งสองชอบพอกัน ก่อนตายเลยสั่งเสียไว้ว่าให้ทั้งสองคนรีบแต่งงานกัน.. แต่คิดไม่ถึงว่าหลังจากท่านผู้เฒ่าฟู่จากไป 'พี่รอง' ที่นางเอกเคารพรักและมอบใจให้กลับไปพยักหน้าตอบตกลงแต่งงานกับคุณหนูสูงศักดิ์ที่มารดาจัดหาให้อย่างเงียบๆ  ปล่อยให้นางเอกถูกคนในบ้านพูดจาดูถูกข่มเหงได้รับความไม่เป็นธรรม และยังบังคับให้นางต้องยอมรับฐานะอนุแบบกรายๆ นางเอกไม่คิดเป็นอนุ และผิดหวังที่พี่รองไปตกลงรับปากเรื่องการแต่งงานกับสตรีอื่นจึงคิดที่จะจากไป ...

แต่ก่อนไปนางเอกอยากเห็นหน้าสตรีที่พี่รองจะแต่งงานด้วย จึงยอมรับปากไปไหว้พระที่วัดกับคนในบ้าน(พี่รอง)ด้วย (บ้านพี่รองกับบ้านเจ้าสาวนัดกันไปไหว้พระเพื่อหมายจะให้คู่หนุ่มสาวได้เห็นหน้ากันก่อนแต่ง บ้านฝั่งเจ้าสาวรู้ว่าเจ้าบ่าวมีน้องสาวบุญธรรมคนงามที่โตมาด้วยกันความสัมพันธ์ไม่ธรรมดาก็อยากเห็นหน้าไว้ก่อน เพื่อจะได้เตรียมแผนรับมือ) ...แต่ขากลับขบวนรถม้าถูกลอบโจมตี นางเอกเห็นพี่รองกำลังจะถูกลูกธนูยิงใส่จึงรีบเข้าไปช่วยจนทำให้ตัวเองพลัดตกหน้าผาได้รับบาดเจ็บ ศีรษะกระทบกระเทือนส่งผลให้ความจำเสื่อม จำสิ่งที่เคยเกิดขึ้นไม่ได้ ทว่าถึงจะลืมทุกอย่างในอดีตไปหมด แต่ลึกๆ ในใจของนางเอกกลับยังจำได้ว่าตนเองมีพี่รองอยู่หนึ่งคน..

พระเอก ลู่เหิง รองผู้บัญชาการองครักษ์เสื้อแพร นิสัยเด็ดขาด ขี้ระแวง ไม่เคยไว้ใจใครแม้แต่คนในครอบครัวตัวเอง ได้รับตำแหน่งสูงตั้งแต่อายุยังน้อย เป็นคนสนิทของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน โตมาด้วยกัน เพราะแม่พระเอกเคยเป็นแม่นมของฮ่องเต้สมัยที่อยู่ในจวนอ๋อง พระเอกกับพี่รองของนางเอกไม่ถูกกัน และก็เป็นพระเอกนี่แหละที่เป็นคนลอบโจมตีรถม้าหวังทำร้ายพี่รองนางเอก แต่ดันได้นางเอกมาแทน พระเอกรู้ว่านางเอกเป็นใคร ตอนแรกกะจะเอาคนมาไว้ใช้ต่อรองกับพระรอง แต่พอรู้ว่าคนเขาความเสื่อมก็นึกสนุกเปลี่ยนใจมาสวมรอยเป็น 'พี่รอง' นางเอกแทน ส่วนพี่รองตัวจริงก็กินไม่ได้นอนไม่หลับ วิ่งวุ่นตามหาคนไปทั่ว พอมาถามพระเอก พระเอกก็แกล้งเซ่อทำไม่รู้ไม่ชี้ไม่ยอมคืนคนให้ ทำให้พี่รองตัวจริงไขว้เขวหลงคิดว่านางเอกเป็นฝ่ายหนีหายไปเอง ...ปั้นน้ำเป็นตัวโกหกเก่งมาก ขนาดนางเอกที่มีสกิลในการอ่านสีหน้าคนก็ยังถูกหลอกจนหลงเชื่อ คิดว่าพระเอกคือพี่รองของตัวเองจริงๆ...

พระเอกเห็นว่านางเอกอ่านสีหน้าคนออกจับโกหกคนได้ ก็เลยขอให้นางเอกไปช่วยงานตน นางเอกไม่คิดว่าพี่รองจะไว้วางใจถึงขนาดขอให้ตัวเองไปช่วยงานด้วยก็ดีใจมาก... พระเอกให้การดูแลและใส่ใจนางเอกที่เป็นน้องสาวบุญธรรมปลอมๆ เป็นอย่างดี เช่นตอนนางเอกเข้าไปสอบปากคำ พระเอกก็ยืนรออยู่ข้างนอกท่ามกลางลมหนาวไม่จากไปไหนจนกระทั่งนางเอกออกมา พอนางเอกออกมาเห็นก็ทั้งดีใจและตกใจเพราะจิตใต้สำนึกเหมือนจะจำได้ว่าพี่รองไม่เคยรอตัวเองแบบนี้ ตอนนางเอกมีอาการปวดท้องประจำเดือน พระเอกเห็นท่าทางนางเอกตอนหลับดูไม่โอเคเลยให้คนไปตามหมอมา หมอเข้าใจผิดนึกว่าพระเอกเป็นสามีนางเอก พอตรวจเสร็จเลยต่อว่าพระเอกที่ไม่ใส่ใจดูแลภรรยา นางเอกเป็นหนักขนาดนี้ไม่รู้ได้ไง หมอก็แจกแจงต้นตอที่มาที่ไปของโรคและวิธีรักษา พระเอกถึงได้รู้ว่านางเอกดื่มยานอนหลับชนิดแรงเข้าไปเพื่อให้ตัวเองหลับจะได้ไม่ต้องทนปวดอีก และนางเอกก็ใช้วิธีนี้มาตลอดจนเป็นหนักขึ้นเรื่อยๆ พระเอกก็แอบด่าพี่รองตัวจริงในใจไปร้อยรอบที่ไม่เคยสนใจดูแลนางเอกเลย ทำให้นางเอกต้องทนเจ็บอยู่แบบนี้มาตั้งนาน

ความจริงพี่รองตัวจริงก็รักนางเอกแหละ แต่รักน้อยกว่าหน้าที่การงานและความความรุ่งโรจน์ ก็เลยไปรับปากตกลงแต่งงานกับคุณหนูตระกูลขุนนางที่จะทำให้อนาคตตนเองก้าวหน้าได้ คิดว่านางเอกคงเข้าใจไม่ว่าอะไร เพราะที่ผ่านมาก็เห็นรู้ความมาตลอด ตามใจตัวเองทุกอย่างไม่เคยขัดใจ ...ไม่เคยรู้เลยว่านางเอกชอบอะไรหรือไม่ชอบอะไร ไม่เคยสนใจความรู้สึกนางเอก ปล่อยปละละเลยมาตลอด มีแต่นางเอกที่รู้ว่าพี่รองชอบหรือไม่ชอบอะไร ชอบกินอาหารแบบไหน ชอบทำอะไร แล้วนางเอกก็จะพยายามเรียนรู้ทำตามความชอบของพี่รองทุกอย่างไม่ว่าตัวเองจะชอบหรือไม่ ไม่เคยปริปากบ่น อดทนมาตลอด พี่รองก็รู้ทั้งรู้ว่านอกจากท่านผู้เฒ่าหรือท่านปู่กับตัวเองแล้ว คนในบ้านที่เหลือโดยเฉพาะพวกผู้หญิงก็ล้วนแต่ไม่ชอบ+อิจฉาริษยานางเอกกันหมด พอปู่ตายก็ยิ่งได้ที นางเอกก็ได้แต่อดทนๆๆ คิดว่าถึงแม่พี่รองจะอยากให้ลูกชายแต่งงานกับผู้หญิงอื่น แต่ขอแค่ตัวพี่รองไม่ตกลงก็จบ เพราะถึงยังไงตอนนี้พี่รองก็ขึ้นเป็นผู้นำตระกูลแล้วใครจะกล้ามาบังคับ แต่อิพี่รองดันไปตอบตกลงนี่สิ นางเอกเลยเสียใจมากๆ แถมยังมาบังคับให้นางเอกไปเจอหน้าคนที่ตัวเองจะแต่งด้วยอีก ...โคตรเศร้า

พอคนหายไปอิพี่รองถึงได้รู้สึกตัว รู้ว่านางเอกสำคัญกับตัวเองขนาดไหน ที่ผ่านมาคิดว่าผู้หญิงทุกคนจะต้องเป็นแบบนางเอก คือไม่ต้องพูดก็เข้าใจรู้ว่าตัวเองคิด+ต้องการอะไร แต่จริงๆ มานม่ายช่ายยเน้อ เพิ่งมาเก็ตว่าบ้านตัวเองไม่น่าอยู่ขนาดไหน แล้วที่ผ่านมานางเอกทนได้ยังไง ต้องอยู่แบบถูกทุกคนเมินเหมือนไม่มีตัวตนแบบนี้ทุกวัน พอนางเอกหายตัวไปคนในบ้านพี่รองก็ดีใจ ฝั่งบ้านเจ้าสาวยิ่งโล่งใจ มีตัวเองที่ทุกข์อยู่คนเดียว...ส่วนตัวใจนึงก็แอบสงสารอิพี่รองตัวจริงนะ แต่อีกใจนึงก็ไม่อะ ถ้านางเอกต้องกลับมาอยู่ในสภาพบ้านแบบนี้ก็อย่าเลยดีกว่า ...อยู่อย่างอดทนอดกลั้นไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง ต้องคอยมองสีหน้าคนอื่นตลอดเวลา ต้องพยายามเอาใจอีกฝ่ายเพื่อไม่ให้เขาโกรธ ส่วนความต้องการและความรู้สึกของตัวเองจะเป็นไงก็ไม่เคยมีใครมาถาม ...พอไปอยู่กับพระเอกถึงได้มีรอยยิ้มที่ออกมาจากใจจริงๆ ไม่ต้องฝืนทำตามใจคนอื่น เพราะพระเอกตามใจทุกอย่าง อยากให้นางเอกเผยนิสัยดั้งเดิมที่เป็นตัวตนจริงๆ ออกมา

นางเอกก็แอบตงิดๆ ว่าทำไมพี่รองดีกับตัวเองจัง แต่พระเอกแหลเก่งมากนางเอกเลยจับโกหกไม่ได้สักที เพราะเวลาสงสัยอะไรพระเอกก็แถได้หมด แถมยังกุเรื่องใส่ร้ายพี่รองตัวจริงบอกให้นางเอกอยู่ห่างๆ อย่าเข้าใกล้คนนี้ นางเอกก็พยักหน้าเชื่อเพราะไม่คิดว่าพี่รองจะหลอกตัวเอง ตอนได้เจอพี่รองตัวจริงก็เลยแทงไปหนึ่งแผล ทั้งที่ในใจลึกๆ ก็รู้สึกแปลกๆ เวลาได้ยินน้ำเสียงของพี่รองตัวจริง...แต่ทำยังไงพระเอกก็ไม่ยอมคืนคน ทำตัวเป็นนกกาเหว่ายึดรังสาริกา หลังๆ คนเริ่มลือกันว่าพระเอกซ่อนหญิงงามเอาไว้ในจวน ลือจนเรื่องไปถึงหูไทเฮา ไทเฮาเอ็นดูพระเอกเหมือนลูกหลานตัวเองเลยอยากจะเห็นหน้าหญิงงามที่ว่า พระเอกถึงได้รู้ว่าตัวเองเริ่มจะเล่นเลยเถิดเกินไปแล้ววว...

นางแอ่นขับขาน สกุณาแซ่ซ้อง เล่ม 3-5 (5 เล่มจบ)

 

นางแอ่นขับขาน สกุณาแซ่ซ้อง เล่ม 3-5 (5 เล่มจบ) 
ผู้แต่ง : ไป๋ลู่เฉิงซวง (Bai Lu Cheng Shuang)
ผู้แปล : พวงหยก
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

ต่อจากเล่มที่แล้ว หลังจากที่น้องสาวนางเอก(คนที่มีวิญญาณทะลุมิติมาสิงร่าง) สับขาหลอกแกล้งตาย จากนั้นนางก็ไปชุบตัวใหม่เปลี่ยนชื่อแซ่เป็นนางคณิกาอยู่ในหอนางโลม วางแผนตกคนมียศถาบรรดาศักดิ์สูงๆ และสุดท้ายก็ตกรัชทายาทได้สำเร็จจนได้เป็นพระสนมของอีกฝ่าย พอมีอำนาจนางก็เริ่มกลับมาหาเรื่องนางเอกอีก ตอนมีงานเลี้ยงก็ทำเป็นชวนนางเอกออกไปเดินเล่นแต่นางเอกไม่ไป เพราะรู้ว่านางต้องมีแผนร้ายชัวร์ๆ พอนางเอกไม่ไป ลับหลังนางก็ไปฟ้องรัชทายาทหาว่านางเอกรังเกียจดูถูกที่นางมาจากหอนางโลมเลยปฏิเสธนาง..จากนั้นก็มีตอนที่ฮ่องเต้ป่วย นางกับรัชทายาทกำลังเดินเอาตัวยาหายากไปถวายให้ฮ่องเต้ที่ตำหนัก ระหว่างทางเจอนางเอกก็เลยชวนไปด้วย นางเอกปฏิเสธไม่ได้เลยต้องไป แล้วก็ตกหลุมพรางตัวร้าย(อีกแว้วววนะจ๊ะ) คราวนี้รัชทายาทเข้าใจผิดนึกว่านางเอกเป็นคนทำจริงๆ ก็เลยเริ่มมีอคติกับพระ-นาง ...

ตอนแรกพระเอกก็อยู่ฝั่งรัชทายาทนี่แหละ แต่หลังๆ พอหมดคู่แข่งรัชทายาทเริ่มนิสัยเปลี่ยน มีแววจะเป็นทรราช แถมยังหูเบาเชื่อนางร้ายอีก พระเอกที่รู้ชาติกำเนิดตัวเองมานานแล้วก็เลยเปลี่ยนใจไม่ช่วยรัชทายาทและ แต่จะเปลี่ยนตัวรัชทายาทแทนไปเลย... เล่ม 1-2 จะเป็นเรื่องในบ้านพระ-นาง พอเล่ม 3 จะเป็นเรื่องในวัง พระเอกวางแผนหลอกเหวินไทเฮา (ตระกูลของเหวินไทเฮามีอำนาจมาก แม้แต่อดีตฮ่องเต้ยังไม่กล้าหือ) ทำให้อีกฝ่ายยอมช่วยยืนยันฐานะองค์ชายของตนและผลักดันให้ตนนั่งตำแหน่งฮ่องเต้ได้สำเร็จ ...ใช่แว้ววว พระเอกก็คือลูกของฮ่องเต้ที่เกิดจากสนมรัก แต่ฮ่องเต้กลัวพระเอกจะไม่รอดเพราะอำนาจของฮองเฮาหรือเหวินไทเฮาในตอนนั้นมีมากเหลือเกิน ก็เลยส่งพระเอกไปให้เสนาบดีกู้เลี้ยง พระเอกรู้ความจริงตั้งนานแล้ว ตอนแรกก็คิดจะเป็นคุณชายสี่ของจวนเสนาบดีไปชั่วชีวิตแหละ แต่พอดีหลังๆ รัชทายาทที่ตนหนุนเริ่มออกแววไม่ดี พระเอกก็เลยตัดสินใจกลับคืนสู่ฐานะเดิม ...

แต่เพื่อให้เหวินไทเฮาคลายใจไม่ระแวงสงสัย บวกกับตอนนั้นยังไม่มีอำนาจมากพอ พระเอกจึงต้องแสร้งทำตัวเป็นฮ่องเต้ที่ลุ่มหลงในสุรานารี ไม่เอาการเอางาน ส่วนนางเอกก็ถูกส่งไปเป็นนางกำนัลของไทเฮาอีกคน เพราะเหวินไทเฮาไม่ชอบนางเอก ผูกใจเจ็บตั้งแต่ตอนที่นางเอกอยู่นอกวังแล้ว ก็เลยไม่ยอมให้นางเอกขึ้นเป็นฮองเฮาหรือแม้แต่พระสนมขั้นต่ำสุด ดังนั้นเพื่อปกป้องนางเอกและทำให้เหวินไทเฮาเชื่อใจ พระเอกก็เลยแสร้งไหลตามน้ำ แต่ก็ไม่ยอมแต่งตั้งใครเป็นฮองเฮาเช่นกัน ตกกลางคืนพอนางเอกหลับพระเอกก็จะแวบไปดู ต่อมานางเอกตรวจเจอว่าตั้งครรภ์ พระเอกเลยใช้ข้ออ้างนี้แต่งตั้งนางเอกขึ้นมาเป็นสนม... แต่ถึงจะได้เป็นสนมแล้ว(ขั้นยังไม่สูงหรอก) พระเอกก็ยังต้องทำเป็นเมิน แสดงให้คนอื่นเห็นว่าตนไม่โปรดนางเอก ไม่เคยไปเยี่ยมหรือมาหา ทั้งๆ ที่ในใจแบบคิดถึงเมียมากกก อยากเจอหน้าอยากกอดสุดๆ 55...จนมีตอนไปร่วมงานล่าสัตว์ที่นอกวัง นางเอกโกรธพระเอกก็เลยยกผ้าคาดเอวที่ตัวเองตั้งใจทำให้พระเอกให้คนอื่นแทน จริงๆ นางเอกยกให้องค์หญิงคนที่เป็นน้องสาวพระเอก แต่องค์หญิงดันไปยกให้แม่ทัพที่เป็นคนสนิทของพระเอกต่อ พอพระเอกเห็นก็รู้ทันทีว่านี่คือของที่เมียนั่งทำเพื่อจะมอบให้ตัวเอง พี่แกเลยโกรธมาก พยายามจะหาทางชิงผ้าคาดเอวคืน55

ในเล่ม 3 จะเป็นการต่อสู้แย่งชิงอำนาจในราชสำนักระหว่างพระเอกกับเหวินไทเฮา ส่วนน้องสาวนางเอกหลังพระเอกได้ครองบัลลังก์ นางก็ยังได้ตามมาเป็นพระสนมกับเขาด้วยนะ(ตายยากจริงๆ) ตอนแรกก็ยังร้ายแบบโง่ๆ เหมือนเดิม แต่พอถูกลงโทษส่งเข้าตำหนักเย็นนางก็เริ่มคิดได้ พอได้ออกมาใหม่ก็เริ่มปรับปรุงตัวให้นิ่งลง ไม่ทำตัวแบบเดิม เริ่มมีชั้นเชิงมากกว่าเก่า(นิดนึง) ... ในเล่ม 4 หลังโค่นไทเฮาได้สำเร็จ พระเอกอยากจะแต่งตั้งนางเอกขึ้นเป็นฮองเฮาแต่ก็ถูกพวกขุนนาง(พรรคพวกเก่าไทเฮา) ค้านไว้ คือไม่ว่ายังไงก็จะไม่ยอมให้นางเอกเป็นฮองเฮาโดยเด็ดขาด(จะกันที่ให้ลูกหลานตัวเอง) ส่วนน้องสาวนางเอกก็สรรหาวิธีใหม่เพื่อดึงดูดใจพระเอก คราวนี้มาแนวคนทรงแบบติดต่อกับสวรรค์เบื้องบนได้ พระเอกก็เลยซ้อนแผน เอาเรื่องที่นางกุขึ้นมาใช้ล้มล้างขุนนางพรรคพวกเก่าของไทเฮาหรือพวกที่คิดทรยศตนซะเลย 

น้องสาวนางเอกได้ใจคิดว่าพระเอกเริ่มให้ความสำคัญกับตนแล้ว คิดว่าเดี๋ยวพระเอกจะต้องมอบตำแหน่งฮองเฮาให้ตัวเองแน่ๆ ก็เลยบุกไปข่มนางเอกถึงตำหนัก แต่กลับเป็นการทำให้ตัวเองต้องเสียทรัพย์สินที่ได้มาไปเกือบหมด หนำซ้ำนางเอกยังเอาของที่ได้จากนางไปบริจาคสร้างสำนักวิชาแล้วได้รับคำชมจากราษฎรกลับมาอีกด้วย แถมสุดท้ายตัวนางก็ไม่ได้เป็นฮองเฮาอย่างที่ฝันแต่ดันได้เป็นธิดาเทพต้องออกจากวังไปอยู่อารามแทน ....แต่ๆๆๆ ยังไม่จบจ้า หลังจากนั้นนางแปรพักตร์ไปอยู่กับฝ่ายอื่น นางเอกจากที่ว่าจะปล่อยนางก็เลยเปลี่ยนใจบอกความจริงอดีตคู่หมั้นเรื่องที่น้องสาวยังไม่ตาย และเปิดโปงนางโทษฐานหลอกลวงเบื้องสูง จัดการขั้นเด็ดขาดทั้งบัญชีเก่าและใหม่ครบ

พอจบเรื่องนี้ พระเอกก็ต้องเตรียมรับศึกกับคนตระกูลเหวินของเหวินไทเฮาที่กำลังจะยกทัพมาก่อกบฏ ตอนแรกพระเอกจะส่งนางเอกที่กำลังท้องไปอยู่ที่อื่นเพื่อความปลอดภัย แต่นางเอกไม่ไปจะขออยู่ที่วังกับสามี สุดท้ายเมืองหลวงถูกตีแตก พระเอกกลับมาช่วยเมียไม่ทัน คือจะกลับไปแหละแต่เจอคนสนิทตีหัวสลบพาหนีก่อน(ไม่งั้นเดี๋ยวตายกันหมด ถ้าพระเอกตายทุกอย่างคือจบ) นางเอกก็คลอดลูกวันนั้นพอดีอีกเลยหนีไปไหนไม่ได้ พอคลอดเสร็จปุ๊บทัพกบฏก็บุกเข้ามาปั๊บ ก็เลยจับนางเอกกับลูกไว้เป็นตัวประกัน...นางเอกเลี้ยงลูกอยู่ในวังและดูแลบ้านเมืองแทนพระเอกไปจนถึงสามปี! ส่วนทัพกบฏก็มัวแต่ยกทัพไปรบกับพระเอก ปล่อยเมืองหลวงให้นางเอกดูแลเพราะคิดว่ามีคนที่ไว้ใจได้คอยคุมอยู่น่าจะไม่เป็นไร ซึ่งคนที่ไว้ใจได้ก็คือพี่ชายนางเอกนั่นแหละ ทำเป็นแกล้งสวามิภักดิ์แต่จริงๆ อยู่ฝั่งพระเอกมาตั้งแต่แรกแล้ว พอทัพกบฏถูกตีจนจนมุมคิดจะยกทัพกลับเข้าเมืองถึงได้รู้ว่าที่ผ่านมาโดนหลอกมาตลอด...

แต่พอพระเอกรบชนะได้กลับเมืองหลวงก็ดันยึกยักไม่กล้าไปหาเมียอีก ไม่กล้าสู้หน้าเกิดใจฝ่อขึ้นมาซะอย่างนั้น น้องสาวที่เป็นองค์หญิงเลยไปหาแทน พอได้เห็นสภาพนางเอกบวกกับฟังที่สาวใช้คนสนิทนางเอกเล่าเรื่องราวตลอดสามปีที่ผ่านมาให้ฟังก็เลยรีบกลับไปลากพระเอกมา ซึ่งความจริงนางเอกอะไม่เคยโกรธหรือโทษพระเอกเลย ไม่เคยตัดพ้อใดๆ เข้าใจพระเอกที่ตัดสินใจแบบนั้น ศรีภรรยาสุดๆ พร้อมเข้าใจและอยู่เคียงข้างสามีเสมอ พอพระเอกกลับมานางเอกก็ถอยไปอยู่ข้างหลังทันที ไม่ออกหน้าดูแลราชสำนักอีกเลย... ลืมบอกไปว่าขาลูกพระ-นางมีปัญหาตั้งแต่เกิดทำให้เดินไม่ได้ นางเอกพยายามตามหาหมอเก่งๆ มารักษาแต่ก็ไม่มีใครรักษาได้ บอกแต่ให้รอดูตอนโตอีกที ลูกนางเอกจะไปไหนก็ต้องนั่งรถเข็น นางเอกไม่เคยให้ลูกเห็นหรือเล่นกับเด็กรุ่นราวคราวเดียวกัน ให้ลูกเข้าใจว่าเด็กอายุเท่านี้ต่างก็ยังไม่มีใครเดินได้เหมือนกัน แต่วันหนึ่งมีนางกำนัลเด็กพลัดหลงเข้ามา ลูกนางเอกเห็นเด็กคนนั้นวิ่งเดินได้เลยรู้ความจริง ก็เลยโกรธนางเอกที่ปิดบังมาตลอด ไม่ยอมมาหามาคารวะแม่ แต่สุดท้ายลูกก็ถูกพระเอกดัดนิสัย...  (พระเอกกลัวลูกจะเอาแต่ใจจนกลายเป็นฮ่องเต้ทรราช เลยต้องรีบแก้นิสัย)

ตอนแรกคิดว่าหลังล้มเหวินไทเฮากับพรรคพวก รวมถึงน้องสาวนางเอกลงได้แล้วทุกอย่างก็จะจบ คงไม่มีตัวร้ายอะไรโผล่มาอีก แต่ที่ไหนได้ยังไม่จบจ้า โอ๊ยยย...แถมรอบสุดท้ายนี้ยังเป็นคนที่เราคาดไม่ถึงไม่เคยสงสัยมาก่อนเลยด้วยอะ ไม่น่าเลย ความจริงชีวิตนางในตอนนี้ก็ดีมากอยู่แล้วนะ แต่ดันทะเยอทะยานโลภมากอยากได้มากกว่านั้น บวกกับแค้นเก่าที่วางไม่ลง สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไรเลย...เฮ้ออ (แอบสงสารคนที่ต้องตายเพราะนางนะ)

อ่านจบแว้ววว อยากจะบอกว่านางเอกเรื่องนี้คือเดอะแบกของจริง ยอดภรรยา ศรีทนได้ เป็นภรรยาที่เข้าอกเข้าใจสามีสุดๆ เยือกเย็น ใจกว้าง ปลงตกเกือบทุกเรื่อง ไม่คิดเล็กคิดน้อย แต่ถ้าใครมาทำร้ายคนที่นางรักนั่นก็อีกเรื่องนะ(แก้แค้นสิบปียังไม่สาย) เวลาพระเอกงอนที่นางเอกไม่หึงตัวเองด้วยการไม่มาหาแต่ไปเยือนตำหนักอื่นแทน นางเอกก็เฉย ใช้ชีวิตได้ตามปกติจนสุดท้ายพระเอกก็ต้องกลับมาเอง55 ส่วนพระเอกก็ยังมีนิสัยเด็กๆ อยู่บ้าง บางทีก็ความรู้สึกช้า ไม่รู้ว่าการกระทำของตัวเองบางครั้งมันก็ทำให้ผู้หญิงเขาคิดไปไกลแล้วถลำลึก แต่วางใจได้นะเพราะถึงพระเอกเรื่องนี้ถึงจะมีเมียและสนมในวังหลังเยอะ แต่พี่แกก็รักและมีอะไรกับนางเอกเพียงแค่คนเดียว กับคนอื่นคือเล่นละครหมด กับพวกหญิงคณิกาพระเอกก็เห็นเป็นเพื่อน มีแค่นางเอกคนเดียวที่พระเอกรักจริงๆ ส่วนฝ่ายตรงข้ามบรรดาตัวร้ายทั้งหลายที่คิดร้ายกับพระนางต่างก็ได้รับผลกรรมและมีจุดจบที่สาสม ...อ้อออ มีอิตาอดีตคู่หมั้นที่กลับตัวกลับใจได้ สุดท้ายก็ตัดใจจากนางเอก(ล่ะมั้ง) แต่ก็ไม่ยอมแต่งงานใหม่ ขอมุ่งเข้าทางธรรม และกลายมาเป็นหนึ่งในขุนนางที่พระ-นางไว้ใจ (เพิ่งมารู้สึกตัวว่าคนที่ตัวเองอยากอยู่ด้วยไปตลอดชีวิตก็คือนางเอก กว่าจะตัดใจได้คือเพ้อหนักมาก ถ้าเป็นเรื่องอื่นคงโดนประหารไปแล้วมั้งเนี่ย55)