จันทราอัสดง 4 เล่มจบ

จันทราอัสดง 4 เล่มจบ
ผู้แต่ง : เถิงหลัวเหวยจือ
ผู้แปล : เม่นน้อย
สำนักพิมพ์ แจ่มใส 

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

หลีซูซู ผู้บำเพ็ญเพียรเซียนที่มีร่างทิพย์แต่กำเนิด บุตรสาวสุดที่รักของเจ้าสำนักเหิงหยาง ต้องย้อนเวลากลับไปในอดีตเมื่อ 500 ปีก่อน เพื่อทำภารกิจสังหารพญามารที่ภายภาคหน้าจะทำให้โลกมนุษย์ต้องวุ่นวายปั่นป่วนเหมือนตกอยู่ในขุมนรก..นางเอกได้เข้าไปอยู่ในร่างของ เยี่ยซีอู้ คุณหนูสามสกุลเยี่ย บุตรสาวสายตรงเพียงคนเดียวของแม่ทัพเยี่ย แม่ทัพใหญ่ที่กุมอำนาจทางทหารและเป็นดั่งเสาหลักของแคว้นซย่า เจ้าของร่างเดิมเป็นคุณหนูเอาแต่ใจอารมณ์ร้าย ชอบทุบตีบ่าวไพร่ แต่กลับมีใจรักมั่นในตัวองค์ชายหกซึ่งเป็นสามีของพี่สาวคนละแม่ที่เกิดจากอนุ เยี่ยซีอู้คนเก่าอิจฉาริษยาพี่สาวที่กลายเป็นนางในดวงใจขององค์ชายหก จึงคิดวางยาทำร้ายคน แต่ไปๆ มาๆ ตัวนางกลับตกหลุมพรางเองและเป็นเหตุให้ต้องแต่งงานกับ ถานไถจิ้น องค์ชายตัวประกันจากแคว้นโจวที่มีฐานะต่ำต้อย..

พระเอกเป็นองค์ชายแคว้นโจวที่ถูกส่งมาเป็นตัวประกันยังแคว้นซย่า เป็นองค์ชายที่บิดาไม่รัก มีแต่คนรังเกียจดูถูกเหยียดหยาม ต้องใช้ชีวิตไม่ต่างจากหนูในท่อ ถูกคนกลั่นแกล้งทำร้ายสารพัดมาตั้งแต่เล็กจนโต ดังนั้นขอแค่มีชีวิตรอดพระเอกก็พร้อมทำทุกอย่างโดยไม่สนและไม่เลือกวิธีการ จิตใจโหดเหี้ยมอำมหิต ไร้ความรู้สึก ขาดความละอาย ทำได้ทุกอย่างเพื่อมีชีวิตอยู่ต่อไป ...

ช่วงต้นๆ ที่มาถึงใหม่ๆ นางเอกจึงต้องต่อสู้กับจิตใจตัวเองหนักมาก เพราะนางเอกเป็นคนใจกว้าง รักสรรพชีวิต ไม่เห็นแก่ตัว พร้อมจะต่อสู้เสียสละเพื่อความถูกต้องเพื่อส่วนรวมเสมอ แต่พอมาอยู่ในร่างนี้ นางเอกกลับต้องเลียนแบบความร้ายกาจของร่างเดิมเพื่อมาใช้ปฏิบัติกับพระเอก ต้องหักห้ามใจ พยายามคิดถึงแต่สิ่งไม่ดีที่พระเอกจะกระทำในอนาคต เพื่อไม่ให้ตัวเองใจอ่อนหรือเกิดความรู้สึกสงสาร แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องคอยให้ความช่วยเหลือและปกป้องพระเอกไปด้วย เพราะพระเอกไม่อาจตายได้ ความตายจะยิ่งทำให้พี่แกแข็งแกร่งขึ้น ดังนั้นไม่ว่าจะเกลียดแค่ไหน สุดท้ายนางเอกก็ต้องช่วยให้พระเอกมีชีวิตอยู่ต่อไปให้ได้...

ในตอนที่นางเอกย้อนเวลากลับมา เป็นช่วงที่ข่ายอาคมกักขังปีศาจบนโลกกำลังเสื่อมสลาย ปีศาจเริ่มหนีออกมาอาละวาดสร้างความวุ่นวายบนโลกมนุษย์  และหลังจากที่ปีศาจออกอาละวาดไม่นาน แคว้นโจวที่ซุ่มเงียบมานานก็เตรียมจะก่อสงครามอีก ทันทีที่พ่อของพระเอกตาย พวกพี่น้องก็เปิดศึกแย่งชิงบัลลังก์กันทันที พระเอกเลยหนีกลับแคว้นเดิม แต่ระหว่างทางดันถูกคนทรยศ แม้จะรอดมาได้แต่ร่างกายก็บาดเจ็บสาหัสมาก โชคดีที่นางเอกไปเจอเข้าเลยช่วยแบกคนกลับมารักษา ...ทว่าด้วยความที่พระเอกมีกระดูกมารและเป็นว่าที่พญามารในอนาคตด้วยอะเนาะ ดังนั้นก็อย่าหวังว่าช่วยแล้วพี่เขาจะซาบซึ้งหรือสำนึกในบุญคุณอะไร เพราะนอกจากจะไม่ขอบคุณไม่ซาบซึ้งแล้ว พี่ก็ยังจะหาทางทำร้ายฟาดกลับอีกด้วย...เหมือนชาวนากับงูเห่าเด๊ะๆ

ต่อมาแคว้นของพระ-นางก็เปิดศึกกัน แต่แคว้นนางเอกจะสู้ยังไงไหวมีแต่คนธรรมดา ในขณะที่แคว้นพระเอกใช้ไสยศาสตร์มนต์ดำเอาปีศาจมาสู้รบ พระเอกเอาชนะพี่น้องสำเร็จจนได้กลายเป็นเจ้าเหนือหัวองค์ใหม่ นางเอกซึ่งรู้วิธีถอนกระดูกมารแล้วเลยแฝงตัวเข้าไปอยู่ในวังเพื่อใกล้ชิดพระเอก....ก็เกิดเรื่องราวต่างๆ ขึ้นมากมาย ต่างฝ่ายต่างหักหลังหลอกลวงกันไปมา อยู่ร่วมกันดีๆ ได้แค่ไม่กี่หน้าเดี๋ยวก็หยุมหัวตีกันอีกแล้ว.. สุดท้ายพระเอกก็ลงอาคมหุ่นเวททำให้นางเอกต้องสังหารใครคนหนึ่งที่จะกลายเป็นปมในใจ และเป็นเหตุให้แคว้นนางเอกต้องพ่ายแพ้ศึก ตระกูลเยี่ยถูกเนรเทศ ส่วนพี่สาวคนโตที่เกิดจากอนุก็ถูกพระเอกรับตัวเข้าไปอยู่ในวังแคว้นโจว ...พี่สาวก็ปลื้มปริ่มดีใจคิดว่าพระเอกให้ความสำคัญกับตน  หารู้ไม่ว่าพอนางเอกถูกเนรเทศไปพร้อมกับครอบครัว พระเอกก็ตามไปบีบบังคับให้นางเอกกลับไปอยู่ข้างกายตัวเองในวังด้วยเหมือนกัน 55

เขาก็อยู่แบบหยุมหัววางแผนใส่กันไปมา วันนี้ข้าบีบคอเจ้า พรุ่งนี้เจ้าบีบคอข้า จนวันหนึ่งเมื่อพี่สาวพบว่านางเอกมาอาศัยอยู่ในวังด้วยก็เริ่มเกิดความระแวง กลัวว่านางเอกจะมาแย่งทุกสิ่งทุกอย่างไปจากตน ตอนแรกเราก็นึกว่าพี่สาวคนนี้จะเป็นคนดี แต่พออ่านๆ ไปนี่แบบ...โอ้แม่เจ้า (แอบสงสารองค์ชายหกที่เคยรักและทะนุถนอมนางจุงเบย) แต่เดี๋ยวจะมีเฉลยบอกว่าทำไมผู้ชายถึงมาชอบ+ตกหลุมรักนางกันเยอะ ไม่ธรรมดาจริงๆ ไม่ต่างจากบทที่นางสวมในตอนย้อนอดีตไปอยู่ในความทรงจำของมังกรหมิงเยี่ยเลย เป็นคนแบบนั้นแหละ ...

พี่สาวก็เริ่มวางแผนทำให้พระ-นางผิดใจกัน  ทำให้พระเอกโกรธเกลียดคิดว่านางเอกทรยศตัวเองและจับนางไปขังในสถานที่มืดๆ (ภายหลังแม้จะได้กลับร่างเดิมแล้วแต่นางเอกก็ยังกลัวความมืดอยู่ดี) ตอนนั้นนางเอกได้รับบาดเจ็บอยู่ด้วย แต่พระเอกก็เมินไม่ยอมส่งหมอมารักษา คนรับใช้เห็นเจ้านายเป็นแบบนี้จึงยิ่งปฏิบัติกับนางเอกไม่ดีเข้าไปใหญ่ นางเอกถูกทรมานทั้งกายและใจจนตาเริ่มบอด พอออกมาได้ร่างกายคือผอมโซอ่อนแอมาก พระเอกอยากทรมานคนแต่ไม่ได้อยากให้นางตายเลยให้ออกมาอยู่ในวังเย็น ทั้งๆ ที่รู้สึกอะไรกับนางเอกแล้วแต่ก็ปากแข็งไม่ยอมรับ ถึงขนาดเอากำไลซึ่งเป็นวัตถุเวทที่ใช้พันธนาการคนไม่ให้จากไปไหนมาสวมให้นางเอกกับตัวเองคนละวง เพราะกลัวนางเอกหนีไปแล้วจะตามหาไม่เจอ แม้ผลของกำไลนี้จะทำร้ายตัวเองแต่พระเอกก็ไม่สน ...

วันหนึ่งนางเอกทนไม่ไหวอยากกลับมามองเห็น รู้ว่าพระเอกมีบุปผาอมตะที่ช่วยรักษาโรคได้เลยเอ่ยปากขอ เป็นคำขอที่มาจากใจอยากได้มากจริงๆ ครั้งแรก แต่สุดท้ายพระเอกกลับเอาไปให้คนอื่น...เฮ้ออออ นางเอกเสียใจผิดหวังมากเลยตัดสินใจจบเรื่องทุกอย่าง จะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จโดยการเอาไขกระดูกเทพตัวเองมาเปลี่ยนกับกระดูกมารพระเอก จึงให้กำไลที่เป็นวัตถุเทพจากยุคบรรพกาลที่ติดกายตนเองมาตั้งแต่เกิดพาหนีออกไป พอพระเอกรู้ข่าวก็รีบตามมา  มาถึงก็เห็นนางเอกกับพี่สาวถูกองค์ชายแปดหรือน้องชายตัวเองที่คิดจะชิงบัลลังก์จับเป็นตัวประกันอยู่บนประตูเมือง องค์ชายแปดให้พระเอกเลือกว่าจะช่วยใคร ช่วยได้แค่คนเดียว แล้วพระเอกก็เลือก.......T^T

เป็นแนวเทพเซียนที่อ่านแล้วรู้สึกเหมือนถูกเหวี่ยงไปเหวี่ยงมา อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ตลอดเรื่อง พระเอกเหี้ยมโหดมาก ฆ่าคนเป็นผักปลาไม่สนชีวิตใครหน้าไหนทั้งสิ้น ไร้หัวใจ ไม่รู้ว่าอะไรคือผิดชอบชั่วดี ทว่าจะโทษพระเอกทั้งหมดก็ไม่ได้ที่เป็นแบบนี้ เพราะมีกระดูกมารอยู่ในร่างตั้งแต่กำเนิด ชีวิตจึงเสมือนถูกกำหนดมาแล้วว่าต้องโดดเดี่ยวเดียวดายและเลือดเย็น ต้องไร้ความรู้สึกไม่มีหัวหัวใจ รักใครไม่เป็น แต่อีกส่วนเราว่าก็เป็นเพราะสภาพแวดล้อมที่เติบโตมาด้วยแหละ ถูกทำร้ายมาตั้งแต่เล็กจนโต ไม่มีใครที่เข้ามาแบบจริงใจหรือหวังดีจริงๆ แม้แต่นางเอกเองก็ตาม จึงไม่แปลกที่พระเอกจะเป็นคนแบบนั้น ไม่เชื่อใจใคร ไม่สนใจชีวิตคน ไม่รู้ว่าต้องปฏิบัติกับนางเอกอย่างไร ถึงได้ชอบใช้วิธีสุดโต่งหรืออาศัยการบีบบังคับมารั้งตัวคนให้อยู่ข้างกาย ไม่เข้าใจความรู้สึกของคนอื่น ทำได้แค่เลียนแบบแต่ก็ไม่เข้าใจ เพราะมันบิดเบี้ยวมาตั้งแต่ต้น ก็แค่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปทำไมล่ะ เขาผิดอะไร ก็ในเมื่อไม่มีใครช่วยเขา เขาก็ต้องช่วยตัวเองสิ ...

จุดเริ่มต้นของพระ-นางเรื่องนี้อาจไม่สวย ระหว่างทางก็แสนสาหัส เพราะเดี๋ยวเจ้าก็หลอกข้าเดี๋ยวข้าก็หลอกเจ้า ทำร้ายกันไปมาไม่รู้จบ คนหนึ่งโตมาแบบบิดเบี้ยวถูกมรรคาสวรรค์กลั่นแกล้งมาตั้งแต่ต้น กว่าจะเข้าใจอารมณ์ความรู้สึกจึงต้องรอจนถึงวันที่สูญเสียไป ส่วนอีกคนก็ติดตรงภารกิจที่ได้รับ เพราะเบื้องหลังคือความสงบสุขรวมถึงสรรพชีวิตทั้งหลายในหกดินแดน...กว่าจะได้ลงเอยกันเลยเหนื่อยมากวิบากกรรมเยอะโคตรๆ อ่านแล้วเหมือนจะเป็นไบโพลาร์ 55 ..เพราะพอถึงวันที่พระเอกเกิดใยรักเข้าใจความรู้สึกต่างๆ แล้ว นางเอกก็กลับไม่ต้องการมัน ....

เดี๋ยวเล่ม 4 จะได้เห็นท่านจอมมารอ้อนวอนขอความความรักขอโอกาส แถมคราวนี้ท่านจอมมารยังถูกคนใส่ร้ายป้ายความผิดจนแทบไม่มีที่ยืนในหกดินแดน อธิบายยังไงก็ไม่มีคนเชื่อ เพราะพระเอกมีไอมารและใช้หน้าไม้พิฆาตเทวะซึ่งเป็นวัตถุมารได้ เหมือนพอเป็นมารก็ถูกตีตราแล้วอะว่าไม่ดี มันเลยกลายเป็นว่าไม่ใช่แค่ถอนกระดูกมารพระเอกออกแล้วโลกจะสงบสุขทุกอย่างจะจบ แต่มันต้องแก้ไปถึงรากฐานเลย ก็จริงๆ แหละ ทำไมมารกับปีศาจถึงต้องถูกติดป้ายว่าไม่ดีหมด ต้องอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ ต้องถูกบีบให้อยู่ในสภาพแวดล้อมแย่ๆ ต้องถูกรังเกียจ เพราะความจริงลึกๆ ท่านพญามารในตอนก่อนที่นางเอกจะย้อนอดีตกลับมาก็อยากจะมีที่ยืนในหกดินแดนเหมือนกันนะ...

ตอนพิเศษดีต่อใจ อามี่น้อยน่ารักมาก องค์หญิงน้อยแห่งดินแดนมารอิจฉาที่เพื่อนๆ มีครอบครัวอยู่พร้อมหน้าเลยไล่แกล้งเขาไปทั่วซะจนไม่มีใครอยากคบ พอแม่อยู่ก็เป็นเด็กดีว่านอนสอนง่าย พอแม่ไม่อยู่ก็แปลงร่างกลายเป็นอันธพาลน้อยวิ่งแกล้งคนอื่นไปทั่ว ชอบตอนที่อามี่น้อยแอบหนีออกไปตามหาพระบิดา น่ารักน่าหยิกมากจนอยากให้มีตอนพิเศษของอามี่น้อยเยอะๆ เลย

 

ข้ามเวลามาเป็นผู้ชายของเขา 4 เล่มจบ

 

ข้ามเวลามาเป็นผู้ชายของเขา 4 เล่มจบ
ผู้แต่ง : เหลียนซีหนิงโหมว
ผู้แปล : เหม่ยซิน 
ภาพปก : SnellSnail
สำนักพิมพ์  Narikasaii Publishing

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นายเอก ฉินเหมี่ยน วิญญาณทะลุมิติมาอยู่ในร่างของเด็กชายอายุ 14 ที่ร่างกายอ่อนแอผอมแห้งแรงน้อย ผิวคล้ำ และมีชื่อเดียวกันกับตนเอง พอลืมตาตื่นมาก็พบว่าเจ้าของร่างนี้ได้แต่งงานเป็นภรรยาของ เหลยเถี่ย บุรุษรูปร่างสูงใหญ่ซึ่งมีรอยแผลเป็นที่ใบหน้า บุตรชายคนโตของบ้านชาวนาตระกูลเหลยไปเสียแล้ว

พระเอกเสียแม่ไปตั้งแต่ยังเด็ก ส่วนพ่อก็แต่งงานใหม่ แล้วเมียใหม่พ่อหรือแม่เลี้ยงใจร้ายก็ชอบเป่าหูพ่อ จนทำให้พ่อไม่ชอบและหมางเมินพระเอกที่เป็นลูกแท้ๆ ปล่อยให้แม่เลี้ยงทุบตีทำร้าย หนำซ้ำยังยุยงให้ขายพระเอกไปเป็นคนรับใช้ในตอนอายุสิบสองอีก พระเอกทนไม่ไหวเลยหนีออกจากบ้านไปเป็น 10 ปี กลับมาอีกทีตอนอายุ 22 พร้อมกับรอยแผลเป็นที่หน้า...แล้วก็ถูกพ่อกับแม่เลี้ยงใจร้ายบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายตามคำทำนาย แถมยังจัดห้องให้พระเอกกับเมียอยู่ตรงข้ามกับเล้าหมู ส่วนอาหารการกินก็อดๆ อยากๆ กินไม่อิ่มท้อง เพราะแม่เลี้ยงขี้เหนียวมาก ของดีๆ มีไว้ให้แค่ลูกชายคนรอง(ลูกคนโตของแม่เลี้ยง) กับหลานชายคนโปรดของตัวเองเท่านั้น ...นายเอกไม่โอเคเลยไปปรึกษาพระเอกเรื่องขอแยกบ้าน

เดิมนายเอกจะขอหย่าแยกทาง เพราะรู้ว่าพระเอกถูกบังคับให้แต่งโดยไม่เต็มใจ คงไม่ได้ชอบผู้ชาย ก็เลยอยากจะขอหย่าให้แยกจากกันด้วยดี แต่พระเอกไม่ยอม เอาแต่พูดว่า ‘เจ้าคือภรรยาข้า’ และบอกว่าจะไม่มีวันหย่าเด็ดขาดดด...พอไปขอแยกบ้านทีแรกพ่อกับอิแม่เลี้ยงก็ไม่ยอมนะ แม่เลี้ยงกลัวเสียแรงงานฟรีเพราะพระเอกขยัน ส่วนลูกรักตัวเองแม่งโคตรขี้เกียจ แล้วก็หวังอยากได้เงินสะสมของพระเอกที่เหลือจากตอนหนีออกจากบ้านด้วย (จริงๆ เคยให้ไปแล้ว แต่แม่เลี้ยงไม่เชื่อว่าจะมีเท่านี้) พระเอกเลยยกเหตุผลมาฟาดจนพ่ออึ้งเพราะมันจริงทุกอย่าง และสุดท้ายก็ต้องยอมปล่อยให้แยก.. ทว่าพอถึงตอนตกลงแบ่งของก็ยังเอาเปรียบพระเอกเหมือนเดิม แต่พระ-นายคือไม่สนแล้ว นายเอกอยากออกจากบ้านนี้มาก ถึงยังไม่มีบ้านอยู่ต้องไปนอนในถ้ำก่อนก็ยอม ไม่กลัว เพราะนายเอกมีมิติลับที่ข้างในมีอาหารมีของดีๆ เก็บสะสมเอาไว้เยอะ บวกกับความรู้จากยุคสมัยใหม่ เลยมั่นใจว่าอีกไม่นานตนกับพระเอกจะต้องสามารถหาเงินและร่ำรวยขึ้นมาได้อย่างแน่นอน ... 

นายเอกก็เอาไอเดียสิ่งประดิษฐ์จากยุคสมัยใหม่ไปขายจนค่อยๆ มีเงิน พอแม่เลี้ยงเห็นบ้านนายเอกเริ่มดีขึ้น มีเงินซื้อนั่นนู่นนี่ก็ตามมาวอแวเรียกเงินค่าเลี้ยงดูตามที่เคยตกลงกันเอาไว้ (ตกลงว่าจะให้หลังออกจากบ้านไปแล้ว 2-3 เดือน เพราะตอนแรกยังไม่มีเงิน) แต่นี่คือยังไม่ถึงเดือนก็จะเอาก่อนกำหนดแล้ว ... ตอนที่พระ-นายกำลังสร้างบ้านใหม่ แม่เลี้ยงกับลูกสะใภ้ก็มาขอกินฟรีโดยไม่ช่วยทำงาน ลืมบอกไปว่า..ที่ไม่ดีและมีปัญหากับบ้านนายเอกอะ มีแค่พ่อ+แม่เลี้ยง ลูกชายคนรองกับสะใภ้รองเท่านั้น ส่วนพี่น้องที่เหลืออีก 4 คนแม้จะเกิดจากแม่เลี้ยง แต่ก็เป็นคนดีมีเหตุผล ไม่เอาเปรียบ ไม่พูดว่าใส่ร้ายพระ-นาย มีความละอายใจ ไม่ชอบในสิ่งที่แม่ตัวเองทำแต่ก็พูดว่าไม่ได้เพราะสมัยก่อนกตัญญูเป็นสิ่งสำคัญอะ ...และในใจลูกๆ ที่เหลือ(เว้นคนรอง) คืออยากแยกบ้านออกไปเหมือนพระเอกกันหมด เพราะทุกวันนี้หาเงินได้มาเท่าไรก็ต้องให้แม่ เลยอยากแยกเพราะจะได้มีเงินเป็นของตัวเอง อยู่นี่พี่คนรองก็เอาเปรียบไม่ช่วยทำงาน แต่กลับได้อะไรดีๆ ไปหมดเพราะเป็นลูกรัก

ส่วนพระเอกก็ใส่ใจดูแลนายเอกดีมากๆ น้องว่ายังไงพี่ก็ว่าตามนั้น เคารพการตัดสินใจของนายเอกทุกอย่าง อยากทำหรืออยากขายอะไรก็สนับสนุน พูดไม่เก่งแต่ใส่ใจเน้นที่การกระทำ รู้ว่านายเอกทุกมื้อต้องกินอาหารที่มีเนื้อสัตว์ ช่วงแรกๆ ยังไม่ค่อยมีเงินพี่ก็ไปล่าสัตว์ในป่ามาให้ ย้ายบ้านมาวันแรกก็ส่งเงินตัวเองให้นายเอกเก็บ ตอนขึ้นเขาไปหาของป่านายเอกเจอพริกชนิดหนึ่งที่ใช้ทำหมาล่าได้เลยเด็ดมาชิม พระเอกเห็นก็ตกใจกลัวเป็นพิษเลยดุ นายเอกก็อึ้งๆ เพราะปกติพระเอกไม่เคยใช้น้ำเสียงแบบนี้ ต้องไปปลอบบอกว่าไม่เป็นอะไรแค่เอาลิ้นแตะๆ แต่นี่ไม่มีพิษนะพระเอกถึงได้วางใจ...

จากนั้นนายเอกก็ทำถังหูลู่ไปขายในเมือง สมัยนั้นยังไม่มี ไปขายวันแรกคนเลยไม่กล้าซื้อ นายเอกบอกให้พระเอกร้องตะโกนขายแต่พระเอกไม่ทำ แล้วก็ปลีกตัวหายไป นายเอกเลยแบบน้อยใจเหมือนถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวในสถานที่แปลกหน้า แต่ความจริงพระเอกก็คอยแอบตามดูอยู่ตลอดแหละ พอขายหมดนายเอกแวะกินข้าวพระเอกก็โผล่มา นายเอกเลยทำเป็นไม่สนใจไม่พูดด้วย พระเอกเลยทำหน้าเศร้าๆ บอกว่าภรรยาข้าหิวแล้ว 55 ...พอกลับบ้านทำกับข้าวเสร็จก็ไม่เรียกเหมือนเคย พระเอกรู้แหละว่าเมียโกรธแต่พูดไม่เก่งไม่รู้จะง้อยังไง วันรุ่งขึ้นตอนไปขายอีกครั้งคราวนี้พระเอกเลยช่วยตะโกนขาย แต่ก็ไม่มีใครกล้าซื้อเพราะพระเอกสูงใหญ่ มีรอยแผลที่หน้าทำให้ดูน่ากลัว สุดท้ายนายเอกก็หายโกรธแล้วเอามาขายเอง ...

แล้วก็ค่อยๆ ขยับขยายไปทำอย่างอื่นต่อ เช่นเปิดร้านหม้อไฟหมาล่า ตอนจะหาคนมาช่วยนายเอกก็บอกพระเอกว่าจะจ้างคนนอกนะ ไม่จ้างพี่น้องพระเอก เพราะแยกบ้านกันแล้วถ้าให้คนในครอบครัวมาทำเดี๋ยวจะมีปัญหา แต่เดี๋ยวจะชี้ลู่ทางการค้าอย่างอื่นให้แทน พระเอกก็ตกลงแล้วแต่เมียจัดการ ทีนี้ขายดีมากกก แม่เลี้ยงรู้ข่าวก็มาว่าเรื่องที่นายเอกไม่จ้างคนในครอบครัวไปทำ และบอกว่าถ้าไม่ยอมเดี๋ยวจะไปโวยวายที่หน้าร้าน นายเอกก็แบบมาดิ่ กำลังรออยู่เลย 55 แต่พวกน้องๆ ที่ไม่มีปัญหากับนายเอกคืออายมาก เพราะแยกบ้านแล้วนายเอกจะจ้างใครก็เป็นสิทธิ์ของตัวเองสิ แถมถ้าไปทำด้วยตังค์ก็ต้องเข้าแม่หมดอยู่ดี ... หลังจากนั้นนายเอกเลยไปติดต่อแม่สื่อชื่อดังของเมืองเพื่อให้ช่วยหาเมียคนที่สองให้พ่อพระเอก เพื่อที่แม่เลี้ยงจะได้ไม่มายุ่งวุ่นวายกับบ้านตัวเองอีก ให้หาคนที่นิสัยดีๆ และสามารถกำราบแม่เลี้ยงได้ ปรากฏว่ามีคนสนใจจริงๆ พ่อพระเอกเห็นก็ชอบเลยตอบตกลงแต่งเมียรองทันที 55 ..

เล่ม 2 นายเอกขยายกิจการไปไกลแบบเยอะหลากหลายมาก พอมีเงินเพิ่มก็เอาไปซื้อที่ดินแล้วต่อเติมบ้าน ก่อกำแพง ทำสวนดอกไม้ สวนผลไม้ ปลูกผัก และขุดบ่อน้ำไว้ใช้เอง ซื้อคนรับใช้คนงานเพิ่ม แล้วนายเอกก็ใช้น้ำที่มีส่วนผสมของน้ำพุศักดิ์สิทธิ์จากในมิติมารดผักผลไม้ ผลผลิตเลยยิ่งดี ผลไม้ก็ลูกใหญ่และหวาน ...ความสัมพันธ์ของพระ-นายก็ใกล้ชิดสนิทสนมกันมากขึ้น คนรอบตัวบางคนจากที่เคยแอบดูถูกนินทาเรื่องที่พระเอกต้องแต่งกับผู้ชาย หลังๆ พอเห็นว่าชีวิตทั้งสองคนมีแต่ดีขึ้นก็อิจฉา เริ่มคิดว่าแต่งกับผู้ชายก็ไม่เห็นเป็นไร ...

ต่อมานายเอกก็เปิดภัตตาคารโรงเตี๊ยมแถวบ้าน มีอาหารอร่อยแปลกๆ ใหม่ๆ มากมาย ชื่อเสียงโด่งดังจนคนต้องแห่กันมากิน แถมยังเอาระบบจากยุคสมัยใหม่มาปรับใช้ มีระบบบัตรสมาชิก มีการให้รางวัลพนักงานดีเด่น ค่าแรงก็ดีวันหยุดก็มี เลยมีแต่คนอยากทำงานด้วย ...พอรวยมากๆ กิจการเยอะขึ้นก็จ้างงานคนในหมู่บ้าน ส่วนคนไหนที่สนิทที่เคยช่วยนายเอกมาตั้งแต่ต้น นายเอกก็จะช่วยชี้ช่องทางหาเงินอย่างอื่นให้ ส่วนพ่อกับแม่เลี้ยงก็ยังคอยแวะเวียนมาไถของอยู่เรื่อยๆ แต่นายเอกก็แบ่งไว้ให้เรียบร้อยว่าต้องได้เท่าไหน และต้องให้ตอนไหน เกินกว่านั้นอย่าหวัง ...

เล่ม 3 พระเอกเริ่มเล่าอดีตสมัยที่ตัวเองหนีออกจากบ้านให้นางเอกฟัง ส่วนนายเอกก็ค่อยๆ เปิดเผยความลับเรื่องมิติให้พระเอกรู้ เล่มนี้พระ-นายเขามีลูกแฝดกันแล้วนะ ลูกหน้าตาเหมือนพระนายมากจนคนสงสัย ทว่าก็ได้แต่สงสัยเพราะไม่มีใครกล้าถาม... เล่มนี้นายเอกทั้งเปิดโรงผลิตวุ้นเส้น ทำโรงเหล้า ทำไร่องุ่น ทำเต้าหู้ยี้ ทำหลายอย่างมากกกก บอกได้ไม่หมดอะต้องไปลองอ่านเอง>< แถมยังช่วยสร้างอาชีพให้คนในหมู่บ้านให้ร่ำรวยมีชีวิตที่ดีขึ้น ช่วยพัฒนาหมู่บ้านจนกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยว สร้างสถานศึกษา ทำถนน ทำบ้านพักตากอากาศ และบลาๆ  ส่วนลูกฝาแฝดก็ฉลาดน่ารัก ลืมบอกไปว่าบ้านนี้เขามีสัตว์เลี้ยงเป็นหมาป่ากับหมีขนทองด้วยเน้อ ถูกนายเอกช่วยเอาไว้พร้อมป้อนน้ำพุศักดิ์สิทธิ์จากในมิติเลยเชื่อง+ฉลาดรู้ความ ...

ทว่าหลังจากใช้ชีวิตกันอย่างแสนสุขอุรานำพาทุกคนร่ำรวยเสร็จ ไม่นานพระเอกก็ถูกเปิดเผยฐานะและถูกเรียกกลับเมืองหลวงพร้อมทั้งครอบครัว พอมาเมืองหลวงฮ่องเต้ก็แต่งตั้งให้พระเอกเป็นเจิ้นกว๋อกงและแม่ทัพใหญ่ตามเดิม ส่วนนายเอกก็ได้เป็นฮูหยินตราตั้งขั้นหนึ่ง เล่ม 4 มีเรื่องศึกสงคราม การแย่งชิงบัลลังก์ พระ-นายถูกดึงให้มาเกี่ยวข้อง ถูกคนวางแผนปองร้าย พระเอกก็ถูกส่งไปรบ ... ลืมบอกอีกอย่างคือพระเอกเราเป็นผู้บำเพ็ญเพียรด้วยแหละ ก็เลยสอนนายเอกกับลูกให้บำเพ็ญเพียรไปด้วยกัน หลังๆ นี่เขาสื่อสารกันทางจิตได้ด้วยนะ มีการสอดแนมโดยการใช้กระแสจิตหรือพลังจิตอีกต่างหากนาจา...ล้ำขนาด ซูระเบิดระเบ้อไปเลยพี่ 55 แถมนายเอกยังปรุงยาได้ รู้วิชาแพทย์ แก้พิษยากๆ ได้ พระเอกก็หลอมอาวุธไอเทมเจ๋งๆ ได้ ขนาดกั๊กๆ ไม่เปิดเผยความเก่งมากฮ่องเต้ยังไม่อยากปล่อยตัวเลย แต่สุดท้ายหลังสงครามจบพระ-นายยืนยันหนักแน่น ฮ่องเต้เลยตั้งเงื่อนไขอย่างหนึ่ง ถ้าทำสำเร็จถึงจะยอมให้ลาออกและกลับบ้านได้...

ป.ล. ท้ายเล่ม 4 นายเอกได้ทะลุมิติกลับไปที่โลกเดิมในยุคปัจจุบันพร้อมกับพระเอกและลูก มาโลกนี้ก็ยังหาตังค์เก่งเหมือนเดิม นายเอกได้กลับไปเจอครอบครัวตัวเองอีกครั้ง พ่อนายเอกรู้ว่านายเอกมีลูกก็อยากให้กลับเข้าตระกูล เพราะพ่อนายเอกกับลูกอีกคนมีปัญหาเรื่องอสุจิทำให้มีลูกยาก แต่นายเอกไม่กลับ แล้วก็บอกให้พ่อไปตรวจสอบน้องชาย(คนละแม่) ดูสิว่าทำอะไรกับนายเอกเอาไว้ ...แล้วสุดท้ายพวกนายเอกก็ได้ทะลุมิติกลับมายังโลกเดิมในยุคโบราณ ใช้ชีวิตกันอย่างสงบสุขไม่ไปไหนแล้ว ...แฮบปี้