ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง เล่ม 3-4 (6 เล่มจบ)

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง ( 伊人難為) เล่ม 3-4 (6 เล่มจบ)

ผู้แต่ง : อิ๋นเชียนอวี่ (銀千羽)

ผู้แปล : นางฟ้าปีกเขียว

สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง เล่ม 1-2 (6 เล่มจบ)

https://marynlinsbook.blogspot.com/2020/10/1-2-6.html

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
ต่อจากสองเล่มแรก เล่มนี้นางเอกก็ยังคงตามหาท่านตาอยู่เหมือนเดิม 
ไม่มีใครยอมบอกน้องสักทีว่าท่านตาหายไปไหน 55
แต่ดีหน่อยตรงที่ได้เจอกับพวกพี่ๆ แล้ว (หลังจากที่ได้แต่ส่งจดหมายกับสิ่งของ
แต่ไม่ได้พบหน้าเลย 12 ปีเต็ม) แต่พี่รองของนางเอก(หรือพี่เล็ก)
ดันถูกคนวางยาพิษและลอบทำร้าย ไม่ว่าหมอไหนๆ ก็รักษาไม่ได้หมดหนทาง  
แต่แน่นอนว่านางเอกของเราก็ต้องรักษาได้อยู่แล้วนาจา..โฮะๆ  
นางเอกโคตรเทพ ซูระเบิดระเบ้อไปเลย ถึงไม่มีพลังยุทธแต่ก็มีพลังอย่างอื่นแทน  
มีเคล็ดวิชาที่เจอในถ้ำ มีสัตว์เทพอยู่ข้างกาย แถมยังมีของวิเศษมากมายอยู่ในตัว
(ของวิเศษที่ว่าหายากๆ ที่เขาควานหากันแทบตายแต่ไม่เคยเจอ หรือเจอแค่ชิ้นเล็กๆ
แต่นางเอกกลับบังเอิญเจอชิ้นใหญ่ตลอด ง่ายเหมือนเก็บผักในสวนหลังบ้านก็ไม่ปาน)
ไม่ว่าจะหลอมยา หลอมของวิเศษ เข้าใจภาษาสัตว์ น้องคนเดียวก็แทบจะกวาดทุกสาขา 
ติดแค่ไม่มีพลังยุทธ์ แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป เพราะล่าสุดก็สามารถสู้เอาชนะหัวหน้าช่างหลอมที่มีพลังยุทธ์และประสบการณ์สูงไปได้อย่างขาดลอยแล้วจ้า เก่งโพดๆๆ
แถมเรื่องฝีปากก็ยังเป็นหนึ่งไม่มีใครสู้ได้ น้องด่า+เถียงชนะทุกคน 55

กว่าจะเปิดฉากสู้กันได้แต่ละครั้งก็ต้องปะทะฝีปากกันก่อนประมาณ 4-5 หน้านาจา
ถึงจะได้ฤกษ์สู้กันจริงๆ 55 แต่พอนางเอกเก่งและโดดเด่นขนาดนี้
พ่อแม่ที่ไม่เคยโผล่หน้ามาให้เห็นก็ต้องรีบมาแสดงตัวให้เห็นทันทีตามคาด
มาอ้างสิทธิ์ความเป็นพ่อแม่ บังคับให้นางเอกและพี่ชายกลับไป พ่อก็สนแต่เรื่องพลังยุทธ์
ส่วนแม่ก็สนแต่สามีกับหักหน้าอนุ ลูกคนไหนไม่มีพลังไม่มีประโยชน์ก็ไม่สน ทิ้งได้ทันที
แล้วลูกที่ไหนจะกลับ..เหอๆ  พี่ใหญ่นี่บอกเลยว่าถ้าไม่ใช่เพราะต้องปกป้องน้องๆ
ไอ้ตำแหน่งผู้สืบทอดประมุขตระกูลนี่พี่ก็ไม่เอาหรอกเน้อ ทุกอย่างที่ทำลงไปล้วนแต่เพื่อความปลอดภัยและความสุขของน้องเท่านั้น 

ปมใหญ่ในเวลานี้ก็คือค่ายกลในดินแดนถิ่นอำนวยพรที่กักขังสัตว์วิเศษไว้กำลังจะพังทลาย
คนที่ไปซ่อมแซมกำลังจะเอาไม่อยู่ หายนะจะบังเกิดถ้าสัตว์วิเศษหลุดออกมา ...
ซึ่งแม้ทุกคนจะรู้ทางแก้ไขแต่ก็ไม่อาจทำได้ เพราะคนที่สร้างค่ายกลนี้คือตระกูลเฟิ่งสายที่หนึ่ง อดีตผู้นำทัพพาคนไปทำสงครามขับไล่สัตว์วิเศษออกจากดินแดนใหญ่ให้ไปอยู่บนเกาะนั้น แต่พอทำสำเร็จ พวกเขากลับถูกคนบนดินแดนเทพยุทธ์ทรยศตลบหลังบุกมาฆ่าฟัน
จึงทำให้คนในตระกูลที่เหลือรอดพากันเร้นกายหายไปไม่หวนกลับมา...
แต่เพราะเรื่องที่ดาวหงส์ปรากฏ คนและตระกูลที่เคยเร้นกายหายสาปสูญไปจึงเริ่มมีการเคลื่อนไหวอีกครั้ง จริงๆ อ่านถึงเล่ม 3 ก็มีเฉลยแล้วว่าใครคือดาวหงส์
ใครคือคนตระกูลเฟิ่งสายที่หนึ่ง และตระกูลของพระเอกเป็นใคร มีที่มาที่ไปแบบไหน  

เล่มไม่หนาอ่านแป๊บเดียวก็จบ ...นางเอกเก่ง+ซู พระเอกก็เก่ง พูดน้อย เย็นชา
ขี้หวงขี้หึงมากก ใครเข้ามาใกล้นางเอกแม้กระทั่งพี่ชายเขาก็หึงหมด อะไรจะขนาดนั้น 
ใจเย็นนิดนึงพี่จ๋า (ถ้าไม่มีพี่ชายแล้วนางเอกจะรอดมาถึงวันนี้ไหม ทำไมหึงเรี่ยราดขนาดนี้)
ส่วนนางเอกไปไหนก็มักมีเรื่องให้ต้องปะทะกับคนอื่นเสมอ ขึ้นมาแผ่นดินใหญ่ได้ไม่นานแต่แทบจะเพาะศัตรูไปทั่วแล้ว 55 ...

ปล.รออ่านเล่มต่อไปเพราะชอบพี่ชายกับสัตว์วิเศษของนางเอกแหละ 55

 

Gentleman's Relationship 2 เล่มจบ

 

Gentleman's Relationship 2 เล่มจบ / ผู้แต่ง : Lanlin                                   

ผู้แปล : LadieEaster Egg
สำนักพิมพ์ Angpao Books

คนคนนี้ไม่เคยได้รับคำชมอะไรเลย เพราะเขาไม่เคยประสบความสำเร็จ

คนที่เคารพก็ไม่มีจริง เพื่อนก็ไม่มีจริง คนรักก็ไม่มีจริง

แม้กระทั่งลูกสาวก็ยังไม่มีจริง....

..เขาอาจจะเป็นคนไร้ค่า  ไม่มีประโยชน์

แต่เขาก็ไม่เคยทรยศหักหลังพวกเขาเลยสักครั้งเดียว...

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
พระเอกเริ่นหนิงหย่วน กับนายเอกฉวี่ถงชิว เคยเป็นเพื่อนเรียนมหาลัยเดียวกัน
ตอนนั้นนายเอกเป็นเด็กอ้วนซื่อๆ ยอมคน จึงทำให้ถูกคนรุมแกล้งและเอาเปรียบอยู่บ่อยๆ
แต่นายเอกก็ไม่หือไม่อือ ได้แต่ก้มหน้าก้มตายอมรับความไม่เป็นธรรมเหล่านั้นอย่างสดุดี  
มาวันหนึ่งพระเอกก็ได้ช่วยนายเอกเอาไว้ด้วยความบังเอิญ
ซึ่งจริงๆ มันเล็กน้อยมาก ทว่าสำหรับคนที่ไม่เคยได้รับสิ่งเหล่านี้จากใครมาก่อน
ไม่เคยมีใครพูดจาดีๆ ด้วย แต่วันหนึ่งกลับมีคนพูดกับเขาดีๆ และให้เกียรติ
ปฏิบัติกับเขาแตกต่างจากที่คนอื่นทำ จึงเป็นธรรมดาที่นายเอกจะรู้สึกดีกับพระเอกมาก
คล้ายแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวที่ยอมส่องเข้ามาในยามที่ชีวิตเจอแต่ความมืด 
นับแต่นั้นพระเอกในสายตานายเอกจึงเปรียบเสมือนเทพเจ้าและไอดอล
ทำอะไรก็ว่าดีไปหมด เคารพเทิดทูนอีกฝ่ายมาก มองเห็นแต่ข้อดี 

จนมองไม่ออกว่าจริงๆ แล้วคนที่อยู่ตรงหน้าน่ะคือหมาป่าต่างหาก

นับแต่นั้นนายเอกก็กลายเป็นหางน้อยๆ คอยตามติดพระเอกอย่างจงรักภักดี
ขอเพียงอีกฝ่ายพูดด้วย หรือใช้ให้ไปทำอะไรก็มีความสุขแล้ว
ซึ่งตอนแรกพระเอกก็ไม่ได้ชอบหรอกที่ถูกตามติดแบบนี้ แต่ไปๆ มาๆ ก็เริ่มชินและชอบกับการมีอยู่แบบนี้ของอีกฝ่าย แต่ทว่าวันหนึ่งพระเอกก็เผลอทำร้ายร่างกายและจิตใจของนายเอกอย่างสาหัส ทำให้นายเอกมีเงามืดในใจ โดยที่นายเอกก็ไม่รู้ว่าใครทำแต่ก็ไม่เคยสงสัยพระเอกเลย ส่วนพระเอกก็แสดงละครเก่ง ทำเนียนไม่รู้ไม่ชี้แล้วบอกว่าจะจัดการคนพวกนั้นเอง (ทั้งๆ ที่ตัวเองนั่นแหละทำ) ...ต่อจากนั้นพระเอกก็รู้สึกผิดจึงพยายามแก้ไขชดเชย
พยายามทำให้นายเอกมีความสุข แม้ว่านั่นจะคือการโกหกหรือหลอกลวงก็ตาม
พยายามมอบสิ่งที่นายเอกต้องการให้ คอยช่วยเหลือทุกอย่างแม้จะไม่ได้ร้องขอ
แต่กลายเป็นว่ายิ่งทำมันกลับยิ่งแย่ และบางเรื่องก็เริ่มหลุดจากการควบคุม
เพราะสุดท้ายสิ่งที่เริ่มต้นขึ้นมาจากการโกหก มันจะจบสวยได้อย่างไร
ใช่ว่าทุกคนจะโอเคและยอมรับได้  ซึ่งนายเอกก็คือหนึ่งในนั้น
ดังนั้นทันทีที่ทุกอย่างเปิดเผย นายเอกจึงแทบพังทลายทันที...

ตอนนั้นนายเอกไม่สามารถอยู่กับพระเอกหรือเจอหน้าได้เลย เพราะจะคลุ้มคลั่งมาก
จนสุดท้ายก็ต้องหนีไป (กว่าจะหนีไปได้แทบบ้า)
แต่ว่ามันก็ดันกลายเป็นการหนีเสือปะจระเข้แทนอีก..เพื่อนนายเอกก็นะ เฮ้อ(เพื่อนจริงอะ?) 
คือพระเอกกับเพื่อนนายเอกก็พยายามจะช่วยนั่นช่วยนี่นายเอกแหละ อยากให้สิ่งดีๆ
แต่เผอิญว่าสิ่งที่พวกเขาคิดว่าดี สำหรับนายเอกมันไม่ใช่ไง 
มันกลายเป็นการบังคับฝืนใจ ไม่เคยถามว่าอีกฝ่ายต้องการไหม?
พูดอะไรไปก็ไม่มีน้ำหนัก ไม่มีใครให้ค่าหรือเห็นความสำคัญ
ไม่ฟังเสียงของคนที่ถูกยัดเยียดให้ต้องรับสิ่งเหล่านั้นบ้างเลย..
พอมันสั่งสมมากๆ เข้า ท้ายที่สุดนายเอกเลยแกล้งตายหนีหายไป 
ทีนี้แหละสภาพจิตใจถึงได้เริ่มดีฟื้นฟูขึ้นมาบ้าง...
ส่วนพระเอกก็ไม่เคยเชื่อว่านายเอกจะตายจริง  ยังคอยสอดส่องมองหาอยู่ตลอด 
สุดท้ายพอหาพบนายเอกก็ไม่กลับ พระเอกจึงขอโอกาสจากนายเอก
ขอให้ตัวเองได้แก้ตัวสักครั้งหนึ่ง...ถ้าโอเคก็ขอให้กลับมาอยู่ด้วยกันเถอะ ...

เรื่องนี้ไม่มีการบอกรัก พระเอกนิ่งๆ เย็นชา พูดน้อย ไม่เคยขึ้นเสียงดุด่า หรือหลุดแสดงอารมณ์โกรธฉุนเฉียวกับนายเอกเลย ทั้งๆ ที่เนื้อแท้คือหมาป่า แต่เพราะไม่อยากผิดต่อความเคารพชื่นชมที่อีกฝ่ายมีให้ เวลาอยู่ต่อหน้านายเอกพี่แกจึงเก็บเขี้ยวเล็บปกปิดสัญชาติญาณทุกครั้ง คนข้างตัวถึงได้ชอบบอกว่านายเอกโง่ ทำไมเห็นกงจักรเป็นดอกบัวอยู่ได้ 55

ปล. เรื่องนี้นายเอกไม่ได้นอนกับพระเอกคนเดียว เจอเพื่อนกดด้วย (นายเอกซื่อๆ ไม่ทันคนอะ บวกกับนิสัยและสภาพจิตใจตอนนั้นด้วย)

นายเย็นชากับยัยปลาหมึก Go Go Squid

 

นายเย็นชากับยัยปลาหมึก Go Go Squid (เล่มเดียวจบ)  

ผู้แต่ง : โม่เป่าเฟยเป่า (墨宝非宝)

ผู้แปล : จิ้งจอกธารา

สำนักพิมพ์ อรุณ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
ถงเหนียน สาวน้อยโลลิวัย 19 ปี หมึกน้อยหรือองค์หญิงแห่งวงการโคฟเวอร์เพลงอนิเมะ
นิสัยเบ๊อะๆ บ๊องๆ ไม่ค่อยประสีประสา เหมือนหลุดออกมาจากทุ่งลาเวนเดอร์แต่กลับหัวดีเรียนเก่งมาก ส่วนพระเอก หานซางเหยียน หรือ Gun เทพเจ้าแห่งวงการกีฬาอีสปอร์ต
คุณลุงเอ้ยย!!ชายหนุ่มวัยใกล้ 30 ผู้ก่อตั้งและเป็นเจ้าของสโมสรอีสปอร์ต k&k ชื่อดังของจีน อดีตผู้เล่นขึ้นหิ้งของวงการอีสปอร์ตโลก ชายหนุ่มผู้ไม่เคยสนใจหรือให้สิ่งมีชีวิตเพศหญิงเข้าใกล้ ทั้งชีวิตมีแต่เกมกับงานๆ ๆ ๆ และเป้าหมายในการพาทีมไปให้ถึงจุดหมายเท่านั้น

นางเอกเป็นฝ่ายตกหลุมรักพระเอกก่อนตั้งแต่ที่ได้เจอหน้ากันครั้งแรก
พอสืบรู้ว่าพระเอกชอบเล่นเกมก็เอาไอดีคนอื่นตามไปเล่นด้วย ทั้งๆ ที่เล่นไม่เป็นเลยสักนิด55 ตลกตอนที่นางเอกเข้าไปเล่นเกมช่วงแรกๆ มาก คนอื่นมาเพื่อฆ่าฟัน มาเพื่อเก็บแต้ม แต่นางเอกคือมากระโดดดึ๋งๆ อยู่รอบตัวพระเอก คอยตามพี่ท่านในเกมเท่านั้น55 
คนอื่นๆ ที่อยู่ในเกมคืองง คิดว่าไอดีนี้ต้องโดนคนแฮกมาแน่ๆ แล้วโชคก็เหมือนจะเข้าข้างนางเอกทุกครั้ง เพราะต่อมาก็มักจะมีเหตุหรือความเข้าใจผิดที่ทำให้เธอได้ใกล้ชิดกับพระเอกมากขึ้นเรื่อยๆ  

เริ่มจากที่พระเอกจำนางเอกได้ในงานแข่งเกม เลยเข้าไปทักนิดนึง(ทักนิดเดียวจริงๆ)  
แล้วแบบที่ผ่านมาพระเอกไม่เคยเข้าไปคุยหรือทักผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยไง
พอคนในทีมเห็นก็เลยนึกว่านางเอกเป็นแฟนพี่แกชัวร์ เลยพากันเรียก ‘พี่สะใภ้ๆ’  
แล้วเพราะความมโนของลูกทีมพระเอก หลังจากนั้นนางเอกก็เลยได้เข้าไปดูทีมพระเอกแข่งขันแบบใกล้ชิด  ยังไม่หมด! พอถึงวันรวมญาติทั้งสองคนก็ดันได้มากินข้าวร่วมกันอีก
ปู่พระเอกจะจับคู่นางเอกให้หลานอีกคน (พระเอกในเรื่องยัยแก้มแดง)
แต่หลานไม่เอา ..ก็เลยโยนไปให้พระเอกที่เป็นลูกพี่ลูกน้อง แล้วกุเรื่องว่าสองคนนี้คบกันอยู่ 55 ...ทีนี้เลยยาว พระเอกเป็นกลุ้มเพราะไม่ได้อยากจะมีแฟน แถมนางเอกยังอายุน้อยกว่าตัวเองเป็น 10 ปี ทั้งนิสัย+วิถีชีวิตไม่มีอะไรเหมือนกันเล๊ย แต่กลายเป็นว่ายิ่งหลบก็ยิ่งเจอ
ยิ่งหนีกลับยิ่งดึงดูดให้เข้ามาใกล้ แต่พอนางเอกรู้ว่าจริงๆ พระเอกไม่ได้ชอบตัวเองเลยเหมือนอย่างที่คิดก็เสียใจมาก พยายามตัดใจเลิกตามตื๊อ จะไม่ไปหาอีกแล้ว  
แต่พอคนหายไป พระเอกก็ดันเป็นฝ่ายไม่สบอารมณ์แทน 55...

เป็นแนวเกมกีฬาอีสปอร์ตอีกเรื่อง แต่ยังไม่หนักไปทางนั้นมาก หลักๆ ยังคงเป็นเรื่องความรักมากกว่า เนื้อเรื่องน่ารักดี นางเอกโก๊ะๆ ใสซื่อกับพระเอกเย็นชาดุๆ อารมณ์ร้าย
หนุ่มใหญ่Xสาวน้อยที่พยายามตามจีบคุณลุง(หญ้าอ่อนที่อยากถูกโคแก่กิน55)
อาจดูเหมือนไร้เดียงสาแต่พอชอบแล้วก็ลุยเต็มที่ ความกล้าที่สะสมมาทั้งชีวิตและความหื่นนี้มีไว้สำหรับพระเอกเท่านั้น  ยิ่งเวลาน้องเมานี่แบบ..หึหึ
แต่พอตกลงคบกันแล้วท่านเทพก็หวานไม่เบา ภายนอกนิ่งๆ เย็นชาแต่ข้างในคือร้อนแรงไม่แพ้กัน (แต่ก็ยังอุตส่าห์หักห้ามใจไว้รอวันแต่งงานนะ 55)
ปากบอกว่าไม่ชอบเด็กแต่ก็โอ๋เก่ง+แหย่เก่งจ้า มีวิธีทำให้นางเอกเชื่อฟังแบบเนียนๆ
เด็กในทีมพี่แกก็ยิ่งอิจฉา เพราะลูกพี่เรานอกจากจะทั้งหล่อ ทั้งเก่งแล้ว 
ก็ยังได้แฟนเด็กหน้าตาดี เชื่อฟัง บอกขวาไปขวา บอกซ้ายไปซ้าย 
ว่านอนสอนง่ายขนาดนี้มีแต่ท่านเทพเท่านั้นที่หาได้... สมแล้วที่เป็นลูกพี่เรา..หุหุ

บุปผารัตติกาลแห่งฉางอัน 4 เล่มจบ

 

บุปผารัตติกาลแห่งฉางอัน 4 เล่มจบ
ผู้แต่ง : หนิงหล่ง
ผู้แปล : เจินจูไหน่ฉา
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
นางเอก ฉวีชิ่นเหยา เกิดมาร่างกายอ่อนแอหวิดจะตายตั้งแต่เป็นทารก
แต่โชคดีได้นักพรต ชิงซวีจื่อหรืออาจารย์ช่วยชีวิตเอาไว้ แลกกับการให้นางมาเป็นลูกศิษย์นอกสำนักของเขา จึงทำให้มีชีวิตรอดและเติบโตมาได้อย่างปลอดภัย
และกลายมาเป็นนักพรตติดตามอาจารย์ปราบปีศาจด้วยประการฉะนี้แล..

พระเอก ลิ่นเซี่ยว ซื่อจื่อแห่งจวนหลันอ๋อง มีความสามารถรอบด้าน
เป็นหลานชายที่ได้รับความไว้วางใจจากลุงที่เป็นฮ่องเต้ บุ๋นก็ดีบู๊ก็เก่ง สุขุม มั่นคง
มีกระบี่วิเศษคู่กายที่สามารถใช้ปราบปีศาจได้ 
พระ-นางได้เจอกันครั้งแรกที่ภูเขาลูกหนึ่ง นางเอกถูกอาจารย์หลอกให้ไปปราบปีศาจ
ส่วนพระเอกก็อยู่ระหว่างเดินทางกลับหลังจากทำภารกิจเสร็จสิ้นพอดี ทั้งสองคนจึงได้ช่วยกันปราบปีศาจด้วยความบังเอิญ

หลังจากนั้นพระเอกก็เริ่มสนใจในตัวนางเอก จึงให้ลูกน้องตามไปสืบประวัติ แล้วค่อยแอบส่งองครักษ์ตามไปปกป้องแบบลับๆ ที่หลัง ให้คอยส่งข่าวเวลาไปที่ไหน ทำอะไร..
พอเกิดเรื่องขึ้นกับนางเอก พระเอกจึงโผล่ออกมาช่วยได้ทันเวลาทุกครั้ง 55  
นางเอกก็งงว่าทำไมเวลามีเรื่อง พระเอกถึงมาช่วยได้ทันทุกที  
ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่ามีคนแอบตามปกป้องอยู่..คริคริ  

เพราะอยากจีบสาวประกอบกับมีกระบี่วิเศษ พระเอกจึงได้ตามไปปราบปีศาจกับนางเอกตลอดนับแต่นั้นไม่เคยพลาด ทั้งที่จริงๆ งานเยอะมากกกก ยุ่งมากกก 
แต่เพราะอยากได้ใจคนงาม ต่อให้ยุ่งมากแค่ไหนก็ต้องหาข้ออ้างมาเจอให้ได้เสมอ
ไม่แปลกที่สุดท้ายพระเอกจะเป็นคนที่ได้หัวใจนางเอกไปครอง เพราะพี่แกคือคนที่พยายามและสม่ำเสมอมากที่สุดแล้ว ยุ่งยังไงก็ยังมีเวลาตามไปปกป้องทุกครั้ง
ซึ่งตอนแรกพี่ชายกับอาจารย์ของนางเอกก็ไม่ค่อยปลื้ม เพราะพระเอกมีฐานะสูงเกินไป
กลัวจะมาหลอกนางเอก กลัวว่านางเอกแต่งไปจะเป็นได้แค่อนุ 
แต่พอได้เห็นความทุ่มเทการวางแผนของอีกฝ่าย ก็รู้แล้วว่าน้องเรา..ลูกศิษย์ฉัน ไม่รอดแน่  เพราะพระเอกเตรียมตัวมาดี+วางแผนมานานแล้วจ้า...ทุ่มเต็มที่ รักแล้วรักเลย ไม่ยอมถอย นอกจากนางเอกก็ไม่เคยมอง หรือพูดกับผู้หญิงคนไหนเกินความจำเป็น
แต่ขนาดพี่แกเย็นชา+เยือกเย็นขนาดนี้ก็ยังป๊อปมากนาจา มีแต่คนแอบชอบ
แต่ที่น่ากลัวและจิตมากก็มีอยู่ 2 คน ที่ชอบมากขนาดแต่งงานไปแล้วก็ยังไม่เลิกหวังในตัวพระเอกเลย ...เหอๆ

ถึงนางเอกจะเป็นนักพรตมีวิชาเต๋า รู้คาถาอาคม แต่ก็ไม่ได้เก่งมาก ไม่ซู
ไม่ได้สูงส่งเย็นชาไม่สนโลก ก็ยังเป็นแค่เด็กสาวธรรมดาที่ร่าเริง มีครอบครัวที่อบอุ่น
พ่อเป็นขุนนางตำแหน่งเล็กๆ ส่วนตัวนางเอกก็เป็นคนความรู้สึกช้าในเรื่องชาย-หญิงมากก 
ถ้าไม่พูดหรือสารภาพมาตรงๆ ก็ไม่เข้าใจหรอกว่าคิดยังไง อย่างพระเอกเนี่ยตามไปช่วยปกป้องก็ตั้งหลายครั้ง คอยแวะๆ เวียนๆ มาหาแสดงออกเป็นนัยๆ ก็บ่อย แต่กว่านางเอกจะรู้ว่าพี่แกชอบจริงก็ตอนที่มาสารภาพรักนี่แหละ (ถ้าเป็นคนอื่นคงรู้นานแล้วว่าเขาจีบ)
ในขณะที่พี่ชายกับอาจารย์นี่มองออกหมดแล้วว่าพระเอกคิดยังไงนาจา

และเนื่องจากพระเอกเป็นเชื้อพระวงศ์ ส่วนนางเอกเป็นเพียงลูกสาวขุนนางยศแค่ขั้นเจ็ด พระเอกที่คิดอยากแต่งเขาเป็นภรรยา จึงต้องหาวิธีให้ฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้ตัวเองกับนางเอกให้ได้  ซึ่งก็โชคดีที่ตอนนั้นฮ่องเต้กำลังจะเปิดสำนักศึกษาหญิง เพื่อหาคู่ครองให้องค์ชายกับบรรดาเชื้อพระวงศ์ที่ยังไม่ได้แต่งงานพอดี พระเอกจึงใช้โอกาสนี้ยัดชื่อนางเอกเข้าไปในสำนักศึกษาด้วยเลย  บ้านนางเอกก็สงสัย เพราะตำแหน่งขุนนางของพ่อนางเอกนั้นไม่มีทางทำให้ลูกสาวเข้าเรียนที่นั่นได้แน่ๆ ...ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย แต่ไม่มีใครรู้ว่าพระเอกอยู่เบื้องหลังนาจา (กว่าจะรู้ก็แต่งแล้ว 55)

เป็นนิยายนอกสายตาที่เกือบมองข้าม แต่พออ่านแล้วดีเกินคาดจริงๆ 
เรื่องราวการปราบปีศาจไขคดีที่ดำเนินควบคู่ไปกับเรื่องความรักได้อย่างลงตัว มีทั้งช่วงที่สนุก ซึ้ง สะเทือนอารมณ์ ตอนปราบปีศาจก็สนุก บางช่วงก็หลอน ผูกปมได้น่าติดตาม
ความรักของพระ-นางก็ละมุน ความสัมพันธ์ของคู่อื่นๆ ก็หวานน่ารักไม่แพ้กัน
แต่บทอาจจะไม่เยอะเหมือนคู่พระ-นางเท่านั้นเอง พล็อตของเรื่องจะอยู่ที่เมืองฉางอัน
ซึ่งหลังจากที่ปราบปีศาจบนภูเขาครั้งแรกเสร็จ ต่อจากนั้นปีศาจที่นางเอกกับอาจารย์ต้องช่วยกันปราบก็จะยิ่งร้ายกาจและมีพลังมากขึ้นเรื่อยๆ  เริ่มมีเงื่อนงำและเบื้องหลังบางอย่างที่ไม่ปกติ  จนในที่สุดเหตุการณ์แต่ละอย่างก็จะค่อยๆ นำพาทุกคนมายังจุดจบหรือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่สะเทือนใจอย่างสุดแสน T^T(น้ำตาไหลพรากๆ)....
พออ่านไปแล้วจะรู้ว่าสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในเรื่องไม่ใช่ภูต ผี ปีศาจแต่คือคน
คนเป็นๆ นี่แหละที่น่ากลัวกว่าคนตาย เพราะต้นตอส่วนใหญ่ของเรื่องราวที่มันเกิดขึ้นทั้งหลายก็มาจากจิตใจคนนี่แหละ ที่เป็นตัวชักนำให้เกิดปีศาจและก่อให้เกิดหายนะตามมา...

ปล.จะมีรุ่นลูกต่อไหมทิ้งท้ายไว้ได้น่าสนใจมาก ..ลูกคนโตของพระ-นางดูท่าจะแสบไม่เบาอยากให้มีต่อจัง

เพราะไม่คิดจะปล่อยรักไป 2 เล่มจบ

 

เพราะไม่คิดจะปล่อยรักไป 2 เล่มจบ / ผู้แต่ง : Yi Yan Bu Cheng Xia

ผู้แปล : ไป๋อีอี

สำนักพิมพ์ Meedee

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
นี่คือเรื่องแรกของซีรี่ส์ชุดนี้ เรื่องราวของ โม่หลิง ชายหนุ่มผู้ร่ำรวย ทายาทตระกูลโม่
ที่มีทั้งเงินตราและอำนาจ กับเจ้ากระต่ายน้อย หลันอี้ ที่แสนจะบอบบางและขี้ขลาด
ทั้งยังอ่อนแอและยากจน..

นายเอกเป็นเด็กนักเรียนทุนที่ฐานะยากจน ต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยเพื่อหาเงินมาใช้หนี้ในครอบครัว ส่วนพระเอกก็คือเด็กหนุ่มรูปหล่อ คุณชายน้อยผู้เอาแต่ใจ นิสัยเกเรอันธพาล ที่เกิดมาบนกองเงินกองทองและมีพร้อมทุกอย่าง
ชีวิตที่ต่างกันราวฟ้ากับเหวดูไม่น่าจะมาเจอะเจอกันได้  ถ้าหากเจ้าหมาป่าโม่หลิงไม่บังเอิญไปถูกใจเจ้ากระต่ายน้อยหลันอี้เข้า ชีวิตของพวกเขาก็คงไม่มีทางได้มาบรรจบกัน
และคงไม่เกิดเรื่องราวมากมายตามมาอีกในภายหลัง จนต้องทุกข์ทรมานกันแบบนี้

ตั้งแต่อ่านซีรี่ส์ชุดนี้มาเราว่าเรื่องนี้นายเอกอนาถที่สุดแล้ว เป็นเด็กยากจนที่ได้ทุนเข้าไปเรียนในโรงเรียนคนรวย แต่ด้วยความจนและแปลกแยกก็ไม่พ้นต้องถูกแกล้ง
ถูกเพื่อนในห้องแอนตี้และเมิน แต่นายเอกก็ทนๆ ไม่หือไม่อือ ทนจนคนเบื่อแล้วก็เลิกแกล้งกันไปเอง  แต่โชคร้ายที่ท่าทางบอบบางเหมือนกระต่ายน้อยของน้องดันไปเข้าตาพญาหมาป่าเข้าซะก่อน และด้วยความเจ้าเล่ห์ของหมาป่าสุดท้ายกระต่ายน้อยก็ถูกจับกิน
ไม่ว่าจะต่อสู้ดิ้นรนขัดขืนยังไง ท้ายที่สุดก็ต้องถูกเจ้าหมาป่าเขมือบซ้ำแล้วซ้ำเล่าและกลืนลงท้องอยู่ดี ...เฮ้อ

แต่ด้วยความที่ยังเด็ก ตอนนั้นพระเอกก็เลยไม่เข้าใจว่านี่คือ....ความรัก   
เพราะนี่คือคนที่ตัวเองทั้งด่าทั้งดูถูกมาโดยตลอด คือของเล่น จึงไม่คิดว่าตัวเองจะตกหลุมคนแบบนายเอกแล้วจริงๆ ก็เลยพยายามปฏิเสธและหนีความรู้สึกของตัวเอง 
และเผลอทำเรื่องเลวร้ายกับนายเอกลงไปมากมาย จนสุดท้ายก็ต้องแยกจากกันไปถึง 7 ปี พอกลับมาเจอกันใหม่รอบนี้ ทั้งคู่ก็ต่างโตเป็นผู้ใหญ่และมีแฟนสาวกันหมด
นายเอกเป็นพนักงานบริษัทตัวเล็กๆ ธรรมดา ส่วนพระเอกก็เป็นผู้บริหารเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ที่กำลังจะแต่งงาน..

หลังจากที่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง แม้ตัวนายเอกจะไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับพระเอกยังไง
แต่สุดท้ายก็มักจะมีเรื่องเดือดร้อนที่ทำให้พระเอกต้องเข้ามาช่วยเหลือบ่อยๆ อยู่ดี
แบบทั้งที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจ ชีวิตมีแต่เรื่องซวยๆ อยากจะใช้ชีวิตปกติธรรมดาเหมือนคนอื่นเขาทำไมมันยากขนาดนี้  เจอแต่ปัญหาแล้วก็เข้าทางพระเอกทุกที
แล้วพอนายเอกเริ่มใจอ่อนยอมเปิดใจ มันก็ต้องมีเรื่องเข้ามาแทรกและทำให้เข้าใจผิดกันอีก แล้วก็วนไปลูปเดิม นายเอกที่ถูกพระเอกสร้างเงาดำเอาไว้ในใจอยู่ก่อนแล้ว พอเจอแบบนี้บ่อยๆ เข้า เงาในใจก็เลยเริ่มขยาย กลายเป็นยิ่งกลัวยิ่งหวาดระแวง
ต่อให้รักมากแค่ไหนแต่ก็ขอเลือกที่จะจากไปดีกว่าอยู่ด้วยกัน

พระเอกก็ดุดันรุนแรงเหลือเกิน คนตระกูลนี้เป็นไรกันทั้งพี่ทั้งน้อง ทำไมถึงชอบจับคนที่ชอบไปขังไว้กันจัง ยิ่งรักก็ยิ่งเห็นแก่ตัว เลือกใช้แต่วิธีที่ผิดๆ จนทำให้อีกฝ่ายขยาดหวาดกลัว
ไม่อยากอยู่ด้วยไม่อยากเข้าใกล้ เกิดปมในใจจนต้องหนีอยู่ตลอดเวลา
ดีหน่อยที่หลังๆ พอโตขึ้นแล้วพระเอกก็ซอฟท์ลง มีเหตุผล ไม่ได้เอาแต่ตัวเองเป็นใหญ่เหมือนเมื่อก่อน เริ่มสำนึกเสียใจในสิ่งที่ผ่านมา แต่ในเมื่อกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
ก็ได้แต่พยายามทำปัจจุบันให้มันดี พยายามหาวิธีที่จะทำให้นายเอกหายกลัวแล้วยอมอยู่ด้วย ลงทุนใช้แผนเจ็บตัวทำทุกอย่าง ซึ่งกว่านายเอกจะยอมตอบตกลงทั้งร่างกายและจิตใจของทั้งสองคน ก็ต่างเจ็บหนักและบอบช้ำแบบที่ไม่มีใครดีไปกว่ากันเลย

ปล.ตอนอ่านเพราะไม่เคยรู้ว่ารักคู่รุ่นลูกนี่ก็ว่านายเอกเรื่องนั้นรันทดแล้วนะ
แต่พอมาเจอเรื่องนี้รุ่นพ่อนี่ยอมเลยยุงชุมยิ่งกว่า ไปอ่านตอนท้ายเล่มเห็นว่ายังเหลืออีก 2 คู่ด้วย (ไม่รู้สนพ.จะเอามาไหม) แต่อยากอ่านคู่ของรุ่นอาอะ เห็นว่าเป็นรักสามเศร้าด้วย 55

ข้าผู้นี้..วาสนาดีเกินใคร 3 เล่มจบ

ข้าผู้นี้..วาสนาดีเกินใคร 3 เล่มจบ
ผู้แต่ง : เผิงไหลเค่อ
ผู้แปล : ลู่เผิ่งฮวา
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
เจินจยาฝู บุตรสาวตระกูลพ่อค้า แม้ชาติที่แล้วจะแต่งงานมีสามีเป็นตัวเป็นตน
แต่ด้วยรูปโฉมอันงดงามก็ทำให้นางถูกเชียวอิ้นถังรัชทายาทของแคว้นหมายปองเข้า
สามีที่แสนขี้ขลาดและอ่อนแอ เมื่อรู้ว่าคนผู้นั้นหมายตาเมียก็ไม่ได้ขัดขวางหรือปกป้อง
แต่กลับยกเมียให้เขาอย่างว่าง่ายถึงสองครั้งสองครา
ครั้งแรกยังโชคดีที่พี่ชายของสามีกล้าทัดทานยื่นมือให้ความช่วยเหลือ จึงทำให้นางรอดพ้นจากภัยพิบัติครั้งนั้นมาได้  แต่ทว่าเซียวอิ้นถังกลับยังไม่ยอมเลิกรา
ยังสมคบวางแผนกับสามีตัวดีของนางและทำให้นางกลายเป็นคนของเขาโดยสมบูรณ์  
ชีวิตที่เหลือหลังจากนั้นของเจินจยาฝูจึงไม่ต่างอะไรกับคนที่ตายแล้ว 

แม้จะมีชีวิต มีลมหายใจ แต่กลับต้องใช้ชีวิตอย่างหลบๆ ซ่อนๆ ต้องปิดบัง ไร้ตัวตน
ไม่มีทั้งตำแหน่งและฐานะ กลายเป็นสมบัติข้างกายของคนผู้นั้นจวบจนกระทั่งวันตาย

นางเอกเรื่องนี้เป็นสตรีหลังบ้านธรรมดา บุตรสาวตระกูลพ่อค้าที่ชาติก่อนได้แต่งงานเข้าตระกูลขุนนาง แต่กลับถูกสามีหักหลังส่งตัวนางไปให้ชายอื่น 

แม้จะได้โอกาสกลับมาเกิดใหม่ แต่ก็ไม่ได้ต้องการแก้แค้นหรือเอาคืนใคร
เพียงแค่อยากหลีกหนีชะตาชีวิตเดิม ไม่ให้ทุกอย่างกลับไปซ้ำรอยเดิมอีกแล้วก็เท่านั้น

ดังนั้นสิ่งแรกที่นางเอกจะต้องทำก็คือหาวิธีทำลายสัญญาการแต่งงาน เพื่อไม่ให้ตัวเองต้องเข้าไปพัวพันกับสามีคนเก่า และมีจุดจบเหมือนในชาติที่แล้วอีก

แต่ใครจะรู้ว่าแม้นางจะทำเรื่องแรกสำเร็จ แต่สุดท้ายโชคชะตาก็ยังนำพาให้นางมาเจอกับคนที่ไม่อยากเจอมากที่สุดเข้าอีกจนได้ ชีวิตหนอชีวิตเหมือนเกลียดอะไรก็ได้อย่างนั้น
หลบหลีกแทบตาย ขนาดไม่ก้าวเท้าออกจากบ้านไปไหนแต่ภัยก็ยังมาหาถึงตัว
เพราะสุดท้ายตัวนางก็ยังไปต้องตาต้องใจเซียวอิ้นถังอยู่ดี...เฮ้อ

แรกเริ่มเดิมทีนางเอกก็พยายามหลีกหนีเอาตัวรอดด้วยกำลังของตัวเองแล้วอย่างสุดความสามารถ แต่สุดท้ายก็ยังคงหนีไม่พ้น จนทำให้ต้องแบกหน้าไปขอความช่วยเหลือจากพระเอกหรือพี่ใหญ่เผย เผยโย่วอัน เพราะชาติก่อนเขาคือคนเดียวที่กล้าออกหน้าช่วยเหลือปกป้องนาง ชาตินี้นางเอกจึงรู้สึกปลอดภัยทุกครั้งเมื่อมีพระเอกอยู่ใกล้ๆ
และเชื่อมั่นว่าพี่แกจะต้องไม่นิ่งดูดาย จะต้องช่วยเหลือนางเหมือนในชาติที่แล้วอีกแน่นอน 
ดังนั้นชาตินี้นางจึงขอหน้าหนาตามเกาะติด ตามตื๊อเขา กระทั่งยินดีลดตัวไปเป็นอนุหรือบ่าวของพี่แกก็ได้ แต่ไม่ขอไปเป็นสตรีของคนพวกนั้นเด็ดขาด

ส่วนพระเอกเรื่องนี้แม้ภายนอกจะดูนุ่มนวล อ่อนโยน และอ่อนแอเหมือนบัณฑิต
ดูไม่แซบและดุดันเหมือนท่านโหวเว่ยเซ่าอย่างในเรื่องปรปักษ์ แต่พี่แกก็ฉลาดเจ้าแผนการ
มีความสามารถรอบด้าน บุ๋นก็ได้บู๊ก็ดี ไม่ได้อ่อนแอบอบบางเหมือนรูปลักษณ์ภายนอกเลย  
มาชาตินี้พี่แกก็ยังช่วยนางเอกเอาไว้เหมือนเดิม และรับปากว่าจะดูแลให้พ้นจากมือคนผู้นั้นแน่นอนไม่ต้องห่วง แต่นางเอกก็ยังกลัวมาก เลยพยายามหาอุบายให้ตัวเองได้อยู่ใกล้ๆ พระเอก ให้พี่แกพาตัวเองติดสอยห้อยตามไปนู่นมานี่ด้วย
เพราะนางรู้จักนิสัยของเซียวอิ้นถังดีจึงไม่เคยวางใจ พระเอกก็ไม่เข้าใจว่านางเอกจะระแวงอะไรขนาดนี้ แต่ก็ใจอ่อนยอมตกลงตามที่ขอแทบทุกครั้ง
และสุดท้ายก็ตกหลุมพรางจนต้องแต่งงานกับน้องนาง..เอย

มีเรื่องการเมืองศึกสงคราม เรื่องกบฏ เรื่องดราม่าในครอบครัว
หลังจากพระ-นางแต่งงานอยู่ด้วยกันแล้ว พระเอกก็ไม่ค่อยได้อยู่บ้าน ภารกิจเยอะ
ต้องออกไปทำงานนอกสถานที่บ่อย ฮ่องเต้ชอบเรียกใช้งาน
รัชทายาทเองก็อิจฉาไม่ค่อยพอใจ เพราะพ่อตนดูจะใส่ใจพระเอกมากเกิน 
จึงมองพระเอกเป็นศัตรูคู่แข่งมาโดยตลอด และยิ่งพอพระเอกได้นางเอกไปเป็นภรรยา ประกอบกับได้รู้ความจริงเรื่องชาติกำเนิดของพี่แก รัชทายาทก็ยิ่งโกรธแค้นชนิดที่ว่าไม่อาจอยู่ร่วมโลกกันได้อีกต่อไป

กว่าพระ-นางจะได้ใช้ชีวิตอยู่กันอย่างสงบๆ ก็ยากหนักหนา งานเข้าบ่อยจริงๆ
เดี๋ยวก็มีเรื่องกบฏ เดี๋ยวก็ต้องไปทำศึกนอกแคว้น เดี๋ยวถูกใส่ร้าย ถูกเนรเทศ
แล้วไหนจะปมเรื่องชาติกำเนิดของพระเอกอีก(ที่หนักสุด)
แต่นางเอกก็น่ารัก พระเอกไปไหนก็ขอตามไปด้วย ลำบากแค่ไหนก็ไม่หวั่น 
น้องเป็นสายรุก ชอบโผเข้ากอดสามี อยากให้สามีสบายใจมีแต่ความสุข
แม้ตอนแรกจะเป็นอุบาย แต่พอพระเอกมาขอแต่งงานจริงๆ น้องก็เสียใจรู้สึกผิด
เคยคิดตัดใจยอมรับชะตากรรมแล้วว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด อย่างมากก็แค่ตาย
แต่น้องหารู้ไม่ว่าจริงๆ พี่เผยก็แอบหวั่นไหวตั้งแต่ครั้งแรกที่ถูกน้องวิ่งเข้าไปกอดแล้ว
ค่อยๆ หลอมละลายจนเกิดเป็นความรัก ชาติที่แล้วพี่เผยยอมตายง่ายๆ เหตุเพราะไม่มีสิ่งใดเหนี่ยวรั้งให้อยากอยู่ต่อ แต่ชาตินี้พอได้แต่งน้องเป็นภรรยาพี่ก็เปลี่ยนไป  
ไม่ละทิ้งชีวิตง่ายๆ เหมือนในชาติก่อนแล้ว แต่จะขออยู่กับน้องไปจนผมขาวโพลนแทน

ชอบตอนพิเศษโดยเฉพาะตอนสุดท้าย เหมือนช่วยเติมเต็มความปรารถนาของใครหลายๆ คนที่ต้องพลัดพรากไม่สมหวัง และช่วยเยียวยาจิตใจคนอ่านอย่างเราด้วย 55

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง เล่ม 1-2 (6 เล่มจบ)

 

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง ( 伊人難為) เล่ม 1-2 (6 เล่มจบ)

ผู้แต่ง : อิ๋นเชียนอวี่ (銀千羽)

ผู้แปล : นางฟ้าปีกเขียว

สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
กลิ่นอายคล้ายๆ เงาเพลิงมีสัตว์วิเศษ มีขั้นพลังยุทธ์ มีหมอโอสถ มีช่างหลอม
ชาติที่แล้วนางเอกเป็นสัตวแพทย์ มีความสามารถพิเศษคือเข้าใจภาษาสัตว์
นางเอกตายตอนอายุเกือบ 30 และมาเกิดใหม่ในดินแดนเทพยุทธ์ ที่ยกย่องผู้มีพลังยุทธ์และผู้ที่แข็งแกร่งเท่านั้น  แต่นางเอกกลับโชคร้ายดันเกิดมาร่างกายอ่อนแอ เจ็บออดๆ แอดๆ  จึงถูกพ่อแม่และคนในตระกูลทอดทิ้งไม่เหลียวแลตั้งแต่ลืมตาดูโลกทันที 

นับแต่ลืมตาดูโลกก็ไม่เคยเห็นหน้าพ่อกับแม่ ข้างกายมีเพียงพี่ชาย 2 คนกับคนรับใช้อีก
2 คนเท่านั้น เนื่องจากตอนคลอดพ่อกับแม่ทะเลาะกัน แม่นางเอกจึงเจ็บท้องคลอดก่อนกำหนด พอคลอดออกมาแล้วรู้ว่าเป็นลูกสาว แถมร่างกายยังอ่อนแอ
ประกอบกับสามีก็เมินไม่มาดูดำดูดี แม่จึงยิ่งไม่ชอบนางเอก ไม่อุ้มไม่ดูแล ไม่แม้แต่จะมอง
ส่วนพ่อพอเห็นว่าลูกสาวไม่แข็งแรง ต่อไปคงฝึกยุทธ์ไม่ได้ก็ทอดทิ้งไปทันทีเหมือนกัน

ทั้งตระกูลมีแค่พี่ชาย 2 คนเท่านั้นที่รักและดูแลนางเอก
ตั้งแต่วันที่ลืมตาดูโลกพี่ชายคนโตก็เป็นคนเลี้ยงน้องมาตลอด ให้เติบโตและดูแลอยู่เรือนตัวเองตั้งแต่เกิดจนกระทั่งอายุ 3 ขวบ พอพ่อบอกให้เลิก ให้ส่งน้องไปให้สาวใช้ดูก็ไม่ฟัง
จะเลี้ยงเองน้องผม...พ่อก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะพี่ชายคนโตคนนี้เก่งมีพรสวรรค์สูง
คือว่าที่ผู้นำคนต่อไปของตระกูลเลยต้องตามใจ นางเอกจึงถูกเลี้ยงดูอยู่ในจวนของพี่มาตลอด ไม่เคยออกไปไหนเพราะร่างกายอ่อนแอ นอกจากพี่กับสาวใช้ก็ไม่เคยเห็นหน้าหรือได้รู้จักใครในตระกูลอีกเลย

พอเริ่มโตพลังยุทธ์ของพี่ชายคนรองของนางเอกก็เริ่มย่ำอยู่กับที่ไม่ก้าวหน้า
ถูกลูกเมียรองแดกดัน และกำลังจะถูกคนในตระกูลทอดทิ้งไปอีกคน 
นางเอกจึงไปขอร้องสัตว์วิเศษที่เจอโดยบังเอิญ ขอให้ทำพันธะสัญญากับพี่ชาย
พี่ๆ ก็งงว่าทำไมสัตว์ตัวนี้ถึงยอมง่ายจัง เพราะจริงๆ การจะทำพันธะกับสัตว์วิเศษได้นั้นเป็นเรื่องยากมาก  พี่คนรองเลยได้เข้าสมาคมผู้ครองสัตว์วิเศษและกราบอาจารย์แบบงงๆ  
แต่พอกลับบ้านก็เจอพ่อเรียกไปต่อว่าเรื่องที่ขู่ลูกเมียรอง เรียกคนมาประชุมทั้งบ้านและบังคับให้พี่รองขอโทษ พี่ชายคนโตเห็นแบบนั้นก็ไม่ยอม รับไม่ได้ ทำไมพ่อลำเอียงขนาดนี้ 
จากเด็กที่เคยว่าง่ายเชื่อฟังก็เปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวไม่ยอมแล้ว! น้องข้าใครอย่าแตะ!
พี่รองก็ฮึดสู้ เมื่อไม่ได้ทำผิดก็ไม่ยอมทำตัวว่าง่ายเหมือนกับที่ผ่านมาอีกแล้วเช่นกัน

ต่อจากนั้นท่านตาก็บุกมาที่บ้านจะเอาตัวนางเอกไปเลี้ยง เพราะรู้สึกว่าหลานคนนี้ไม่ธรรมดา
จะให้เปลี่ยนไปใช้แซ่ตาแล้วพาออกไปวันนั้นเลย
ส่วนอาจารย์พี่รองก็มาประกาศให้รู้กันทั่วว่านี่คือศิษย์เพียงคนเดียวของข้า หากใครจะทำอะไรก็คิดดีๆ นะ ..โฮะๆ เสียดายไม่มีบรรยายสีหน้าของคนในบ้านตอนนั้นว่าเป็นยังไง
เมื่อรู้ว่าพี่คนรองกลายเป็นผู้ครองสัตว์วิเศษ และมีอาจารย์เป็นถึงผู้บัญชาสัตว์วิเศษที่มีชื่อเสียงเป็นที่เคารพยำเกรงในดินแดนแห่งนี้แล้ว ...

พอนางเอกไปอยู่เกาะกับท่านตาก็เริ่มเข้าสู่โหมดพัฒนา เก็บสกิล+ดูแลรักษาร่างกาย
ฝึกวิชา เก็บสมุนไพร ปลูกสมุนไพร หัดหลอมยา วางค่ายกล ฝึกกระบี่..บลาๆ   
และด้วยความที่สักวันหนึ่งคุณน้องก็จะต้องกลายเป็นยอดสตรีตามชื่อเรื่องใช่ปะ
เพราะฉะนั้นขนาดไปอยู่ไกลถึงเกาะกลางทะเลก็ยังโชคดีเวอร์ ..โอ้ววว 
ได้กราบตัวเป็นศิษย์สำนักเสวียนจี (สำนักเร้นลับที่มีมาตั้งแต่ก่อนหน้าประวัติศาสตร์ของดินแดนเทพยุทธ์) ได้ครอบครองสัตว์เทพ และแถมยังได้ครอบครองวัตถุเทพอีกมากมายด้วยนาจา... หลังจากนี้ไม่ซูก็ให้มันรู้ไปจ้า 55

เข้าเล่ม 2 นางเอกออกจากเกาะไปตามหาท่านตาบนแผ่นดินใหญ่
ระหว่างทางก็ได้เจอกับพระเอก (เราว่าคนนี้แหละพระเอก)
เพราะเบื้องหลังแลดูลึกลับใหญ่โตดี พลังยุทธ์ก็สูง นิสัยเย็นชาไม่แคร์คนทั้งโลกแต่แคร์แค่เธอคนเดียว55 จริงๆ โผล่มาตั้งแต่เล่ม 1 แล้วแต่ตอนนั้นต้องกลับไปทำธุระก่อน
เลยได้เพียงมอบของแทนใจไว้ให้ก่อนจากไป (แต่นางเอกความรู้สึกช้าไม่เข้าใจ) 
ผ่านไป 5 ปีกลับมาใหม่รอบนี้นางเอกอายุ 15 โตพอดี 
รอบนี้ตามติดนางเอกยังกับตังเม ไปไหนไปด้วย ไม่ให้คลาดสายตาตามปกป้องสุดฤทธิ์
...แต่เล่มนี้เราอ่านแล้วแอบเนือยๆ อะ แค่จะถามว่าท่านตาไปไหนนี่ปาไปกี่ร้อยหน้า?..
แต่ก็ยังไม่รู้เรื่องนาจา แค่เรื่องแรดนอเดียวนี่จะยืดไปถึงไหน...โอ๊ยยย
แล้วตกลงนางเอกมาตามหาท่านตาหรือมาหาเรื่องทะเลาะกับคนอื่นกันแน่เนี่ย?  
ขึ้นมาบนแผ่นดินได้ไม่ทันไรก็มีเรื่องกับเขาไปทั่วแล้ว ต่อปากต่อคำเก่งมาก
ซึ่งเราว่ามันไม่ได้ดูน่ารักเลยนะ  เขาว่ามา 1 ประโยค น้องก็ว่าต่อเป็น 10 ประโยค
จริงๆ ถ้ารวมอายุสองชาตินี่ก็ 45 แล้ว ไม่เด็กแล้วเน้อ แต่อ่านตอนนี้ทำไมนิสัยเด็กน้อยจัง 
ก็เข้าใจว่าท่านตาเคยบอกไว้ว่านางสามารถถือตัว ไร้เหตุผล ดื้อรั้น บุ่มบ่าม
ไม่ไว้หน้าใครได้เพราะเป็นหลานสาวเพียงคนเดียวของท่านตา(ตานางเอกเก่งจริง+เจ๋งจริง)  แต่มันก็ต้องดูสถานการณ์ด้วยหรือเปล่า นี่ถ้าไม่มีพระเอกคอยปกป้องอยู่จะทำยังไง
ตอนสุดท้ายที่โดนรุม แค่พระเอกรับมือกับอีกฝ่ายแล้วเผลอ
ขนาดมีวิชาบาทาเงามายาและมียาพิษติดตัว นางเอกก็ยังพลาดถูกทำร้ายได้เลย ...

แต่มันก็มาเริ่มสนุกอีกครั้งตอนช่วงท้ายๆ ที่นางเอกพลาดถูกทำร้ายนี่แหละนะ 55...
เริ่มลงแดงอยากรู้ตอนต่อไป อยากรู้ว่าเมื่อไรจะได้เจอพวกพี่ชาย  
แล้วคนในบ้านนางเอกตอนนี้เป็นยังไงบ้าง เดี๋ยวพอเห็นสามศรีพี่น้องนี้เก่งขึ้นก็ต้องเสียดายเสียใจ ที่แต่ก่อนเคยเมินและดูถูกเขาไว้แน่ๆ โฮะๆ ..อยากเห็นท่าทางตอนนั้นจัง...

กลับชาติมาล้างแค้น วางแผนพลิกบัลลังก์ 4 เล่มจบ

 

กลับชาติมาล้างแค้น วางแผนพลิกบัลลังก์ 4 เล่มจบ / ผู้แต่ง : 白沅 (Bai Yuan)

ผู้แปล : หลินไฉ่เซียน (Lincaixian)

สำนักพิมพ์ เรือนหอมหมื่นลี้

มีชีวิตอยู่มาสองชาติ ในที่สุดนางก็เข้าใจ 

เป็นคนดีใสซื่อมีเมตตายากยิ่งกว่าเป็นคนโฉดชั่วลงมือโหดเหี้ยม

มีบางครั้งหากต้องการมีชีวิตอยู่ต่อไป มีเพียงต้องเปลี่ยนแปลงตนเอง

เปลี่ยนเป็นเหี้ยมโหดกว่าไร้ปราณีกว่าคู่ต่อสู้!

ไม่เช่นนั้นก็ต้องเป็นเหมือนกับชาติก่อน ใช้ชีวิตมาแลกเปลี่ยนเป็นบทเรียน

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก เหลิ่งนั่วอวี้ เป็นบุตรสาวตระกูลแม่ทัพ แต่เพราะพ่อถูกใส่ร้ายด้วยข้อหากบฏ 
คนทั้งตระกูลจึงถูกลงโทษประหารชีวิต 9 ชั่วโคตร พ่อแม่ พี่ชาย พี่สะใภ้
รวมถึงตัวนางต้องตายอย่างอนาถ แต่ด้วยพลังอำนาจของหยกที่พกติดกาย 
จึงทำให้วิญญาณของนางมาอยู่ในร่างของ เจิ้งชิงฮั่น บุตรสาวคนโตที่เป็นคนปัญญาอ่อนของจวนอัครเสนาบดี ลูกสาวของศัตรูที่ทำให้ตระกูลเหลิ่งต้องพบจุดจบ  

ได้เกิดใหม่ชาตินี้นางจึงไม่ขอเป็นคนดีมีเมตตา หรือเป็นขุนนางที่ทำเพื่อชาติบ้านเมืองอีกต่อไป แต่จะเป็นคนชั่ว คนถ่อย เลิกจงรักภักดี จะขอแก้แค้นคนที่ทำร้ายครอบครัวของนางเมื่อชาติที่แล้วให้หมดสิ้น 

นางเอกเรื่องนี้ไม่ได้เก่งศาสตร์ทั้งสี่เหมือนสตรีทั่วไป แต่มีวรยุทธ์และรู้วิชาแพทย์ไม่ต่างจากหมอเทวดา (โรคอะไรที่หมอคนอื่นๆ รักษาไม่ได้ นางเอกรักษาได้เกือบหมด ..)
เติบโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมที่ดี มีพ่อแม่รักใคร่ มีพี่ชายคอยปกป้องตามใจ  
แต่เมื่อชีวิตพลิกผันได้กลับมาเกิดใหม่ เด็กสาวธรรมดาที่มองโลกในแง่ดีจึงเปลี่ยนเป็นคนเย็นชาและเลือดเย็น จากที่ไม่เคยฆ่าคนก็สังหารคนได้ตาไม่กระพริบ
ช่วง 2 เล่มแรกจะเป็นการสร้างรากฐาน หากำลังคน สร้างกำลังทรัพย์
เริ่มจากกำจัดอนุในจวน และยึดสินเดิมที่ควรจะเป็นของร่างเดิมกลับคืนมา
จัดการพวกตัวเล็กตัวน้อยที่โผล่มาลอบทำร้ายตนเองลับหลัง
ค่อยๆ สะสมกำลังคน สร้างฐานอำนาจไปเรื่อยๆ เพื่อรอเวลาสะสางบัญชีแค้น  
แม้ร่างใหม่นี้จะกำพร้าแม่ ส่วนพ่อก็ไม่สนใจใยดีและถูกอนุในจวนกดหัว
แต่ว่าก็โชคดีที่มีลุงแท้ๆ เส้นใหญ่ตำแหน่งสูง คอยให้ความเอ็นดูและปกป้อง 
คนในจวนจึงยังเกรงใจ ไม่กล้าหาเรื่องทำอะไรนางเอกมากนัก

เรื่องนี้มีเรือหลายลำ ลำแรก..จนตายนางเอกก็ยังไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายคิดกับตัวเองแบบชาย-หญิง แต่คนนี้ไม่ค่อยเก่ง ไม่แกร่งพอที่จะปกป้องนางเอกได้  
ลำที่สอง..ดีมาก (เราเชียร์คนนี้) เก่ง ฉลาดแต่ยึดติดกับขนบธรรมเนียมมากไปหน่อย
ประกอบกับมีเรื่องที่ทำให้คลาดกันไปหลายที แม้จะมาฮึดสู้ละทิ้งขนบธรรมเนียมไปตอนหลังๆ แต่ก็ไม่ทันแล้ว...เฮ้อ T^T
ลำที่สาม..อยากจะด่าว่าไอ้บ้าเอ๊ย55 จริงๆ ชอบคนนี้นะ แต่อิพี่บ้ามากเสียดายความฉลาดหลักแหลมของอิพี่จริงๆ เป็นคนที่ไม่อยู่ในกรอบ ไม่ยึดติดกับจารีตประเพณี
มีความสามารถพลิกฟ้าเปลี่ยนแผ่นดิน แต่อีโก้สูง เชื่อมั่นในตัวเองมากไป
แล้วก็ยึดติดกับนางเอกเกินไปมากกกกกกกกกกกกๆ เลือกใช้แต่วิธีการผิดๆ แทนที่จะได้ใจสาวเลยกลายเป็นยิ่งทำให้เขาเกลียดแทน ...เฮ้อ 

ส่วนพระเอกตัวจริง...ขอบอกตามตรงว่าตอนแรกไม่คิดจะเชียร์คนนี้เลย
โผล่มาก็ทำให้นางเอกเลือดตกยางออก แถมเหมือนจะมีคนในดวงใจแล้วอีกต่างหาก
คะแนนตกพรวดๆ พี่แกดีกับผู้หญิงคนนั้นมาก จนเราคิดไม่ออกว่านางเอกจะเข้าไปแทรกได้ยังไง? พี่แกจะเปลี่ยนใจมารักนางเอกได้อีท่าไหน? 
แต่ที่ไหนได้ทั้งหมดมันคือแผนการจ้าตามสเต็ป ทั้งนิสัยที่ชั่วร้ายเสเพล
ชอบเข้าหอนางโลม ทุกอย่างก็มีไว้เพื่อตบตาและทำให้พระเอกทำอะไรสะดวกขึ้น ...
ชอบแกล้งทำตัวเสเพลไม่เอาไหนแต่จริงๆ ฉลาดและเก่งมาก  ชอบทำอะไรตามใจตนเองไม่เคยไว้หน้าใคร เพราะที่บ้านมีกองกำลังทหาร ฮ่องเต้ก็เลยเกรงใจ (ใหญ่จริงๆ)
จะทำตัวไม่ดีหรือตัดหัวขุนนางสักกี่ร้อยคนก็ยังไม่กล้าเอาผิด..โอ้ววว 
ชื่อเสียงเลวร้ายโหดเหี้ยมชั่วช้ามากขนาดที่นางเอกก็ยังมองไม่ออก
ถ้าไม่มีคนสนิทพี่แกมาบอกก็คงยังไม่เก็ท นึกว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ

ความสัมพันธ์ของพระ-นางตอนแรกจึงเป็นแค่การเอื้อประโยชน์ให้กัน ไม่มีใครชอบใคร
ต่างคนต่างคิดว่าอีกฝ่ายเป็นคนไม่ดี แต่พอนานวันเข้าเมื่อพระเอกรู้ว่านางเอกไม่ใช่คนแบบนั้นก็เริ่มชอบ แต่ติดตรงที่ตัวเองมีคู่หมั้นแล้ว ส่วนนางเอกก็กำลังจะแต่งงานเลยต้องตัดใจ
กระทั่งเมื่องานแต่งของทั้งคู่ล่ม แต่นางเอกก็ยังเสน่ห์แรงมีแต่คนอยากสู่ขอ
พระเอกเลยไม่สนแล้วโว้ยย!..ขอทำตามหัวใจตัวเอง ขอพระราชทานงานแต่งกับนางเอกกลางท้องพระโรงแล้วหักหน้าไอ้หนุ่มทั้งหลายซะเลย....โอ้วววว

ตั้งแต่ที่รู้ตัวว่าชอบนางเอก พระเอกก็จะคอยแอบตามไปช่วยและปกป้องนางเอกเสมอ  
เพราะนางเอกจริงๆ ก็ไม่ได้เก่งมาก แม้หลังจากเกิดใหม่จะฉลาดและโหดขึ้นแต่ก็ยังไม่เก่งเท่าไร ยังมีพลาด มีติดกับจนเกือบตายก็หลายครั้ง ไม่ได้ซูหรือได้เปรียบตลอด
หลายครั้งที่ต้องเจอกับสถานการณ์ที่ยากลำบากและแก้ไม่ได้ คิดไม่ออก เข้าตาจน
ถ้าไม่ได้พระเอกหรือคนอื่นช่วยก็อาจจะไม่รอดก็มี 
แต่เพราะนางเอกตั้งใจแล้วว่าชาตินี้จะทำทุกอย่างเพื่อแก้แค้นอย่างเดียว
รักไม่ยุ่งมุ่งแต่แก้แค้น ไม่ได้คิดจะแต่งงานหรือรักใคร เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายต้องเดือดร้อนหรือซวยตามไปด้วย เนื่องจากแต่ละอย่างที่ทำมามีแต่โทษตายทั้งนั้น 
ดังนั้นกำแพงในใจของนางจึงสูงเป็นพิเศษ กว่าจะเปิดใจได้นี่ไม่ง่ายเลยจริงๆ  

หลังจากศัตรูเก่าไปศัตรูใหม่ก็มา มีเรื่องยกทัพก่อกบฏระหว่างฝ่ายรัชทายาทกับพวกที่สนับสนุนพี่ชายฮ่องเต้คนก่อน พระเอกรู้ว่าศึกนี้ไม่ง่ายมีสิทธิ์ตายได้
เลยหาทางเลิกกับนางเอกก่อนเพราะไม่อยากให้เดือดร้อน ...นางเอกก็เชื่อ
นึกว่าที่ผ่านมาพระเอกหลอกไม่ได้รักจริง เข้าใจผิดกันไป ไม่ค่อยมีตอนหวานๆ
เพราะอีกคนก็ซึน อีกคนก็ความรู้สึกช้ามาก กว่านางเอกจะรู้ใจตัวเองจริงๆ ก็เลยปาไปเล่ม 4 นู่นเกือบจบพอดี..(nc ไม่ต้องถามหานะไม่มี 55)

อ่านจบแล้วก็โอเคนะชอบอยู่ แปลดี ชอบพวกสุภาษิตคำคมอ่านลื่นมาก พัฒนาขึ้นเยอะ  
แต่ผิดหวังตรงเรื่องแก้แค้นนิดหน่อย รู้สึกว่าพวกตัวใหญ่ๆ ตายง่ายเกิน
อุตส่าห์ได้มาเกิดใหม่อยู่ในบ้านของศัตรู นึกว่าคงจะแก้แค้นกันดุเดือดมาก
แต่กลายเป็นว่านางเอกยังไม่ทันได้ทำอะไรพวกตัวการใหญ่ๆ ก็ดันถูกคนอื่นจัดการชิงตายก่อนหมดแล้ว พลิกบัลลังก์ก็ไม่ได้พลิก มีคนอื่นจัดการพลิกให้ก่อนอีก.. อุตส่าห์ลุ้น
ที่ได้ลงมือเองจริงๆ ก็มีแค่พวกตัวเล็กตัวน้อยที่ไม่ค่อยเกี่ยวข้อง 
เสียดายกองกำลังที่สร้างไว้ซะใหญ่โต แต่กลับไม่ได้มีบทบาทอย่างที่คิดเลย..  

ปล.เรื่องนี้นางเอกมีซูอย่างเดียวก็ตรงวิชาแพทย์นี่แหละเก่งโพดๆ 55