วันจันทร์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2563

ข้าผู้นี้..วาสนาดีเกินใคร 3 เล่มจบ


ข้าผู้นี้..วาสนาดีเกินใคร 3 เล่มจบ
ผู้แต่ง : เผิงไหลเค่อ
ผู้แปล : ลู่เผิ่งฮวา
สำนักพิมพ์ แจ่มใส


ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
เจินจยาฝู บุตรสาวตระกูลพ่อค้า แม้ชาติที่แล้วจะแต่งงานมีสามีเป็นตัวเป็นตน
แต่ด้วยรูปโฉมอันงดงามก็ทำให้นางถูกเชียวอิ้นถังรัชทายาทของแคว้นหมายปองเข้า
สามีที่แสนขี้ขลาดและอ่อนแอ เมื่อรู้ว่าคนผู้นั้นหมายตาเมียก็ไม่ได้ขัดขวางหรือปกป้อง
แต่กลับยกเมียให้เขาอย่างว่าง่ายถึงสองครั้งสองครา
ครั้งแรกยังโชคดีที่พี่ชายของสามีกล้าทัดทานยื่นมือให้ความช่วยเหลือ จึงทำให้นางรอดพ้นจากภัยพิบัติครั้งนั้นมาได้  แต่ทว่าเซียวอิ้นถังกลับยังไม่ยอมเลิกรา
ยังสมคบวางแผนกับสามีตัวดีของนางและทำให้นางกลายเป็นคนของเขาโดยสมบูรณ์  
ชีวิตที่เหลือหลังจากนั้นของเจินจยาฝูจึงไม่ต่างอะไรกับคนที่ตายแล้ว 
แม้จะมีชีวิต มีลมหายใจ แต่กลับต้องใช้ชีวิตอย่างหลบๆ ซ่อนๆ ต้องปิดบัง ไร้ตัวตน
ไม่มีทั้งตำแหน่งและฐานะ กลายเป็นสมบัติข้างกายของคนผู้นั้นจวบจนกระทั่งวันตาย

นางเอกเรื่องนี้เป็นสตรีหลังบ้านธรรมดา บุตรสาวตระกูลพ่อค้าที่ชาติก่อนได้แต่งงานเข้าตระกูลขุนนาง แต่กลับถูกสามีหักหลังส่งตัวนางไปให้ชายอื่น 
แม้จะได้โอกาสกลับมาเกิดใหม่ แต่ก็ไม่ได้ต้องการแก้แค้นหรือเอาคืนใคร
เพียงแค่อยากหลีกหนีชะตาชีวิตเดิม ไม่ให้ทุกอย่างกลับไปซ้ำรอยเดิมอีกแล้วก็เท่านั้น
ดังนั้นสิ่งแรกที่นางเอกจะต้องทำก็คือหาวิธีทำลายสัญญาการแต่งงาน เพื่อไม่ให้ตัวเองต้องเข้าไปพัวพันกับสามีคนเก่า และมีจุดจบเหมือนในชาติที่แล้วอีก

แต่ใครจะรู้ว่าแม้นางจะทำเรื่องแรกสำเร็จ แต่สุดท้ายโชคชะตาก็ยังนำพาให้นางมาเจอกับคนที่ไม่อยากเจอมากที่สุดเข้าอีกจนได้
ชีวิตหนอชีวิตเหมือนเกลียดอะไรก็ได้อย่างนั้น
หลบหลีกแทบตาย ขนาดไม่ก้าวเท้าออกจากบ้านไปไหนแต่ภัยก็ยังมาหาถึงตัว
เพราะสุดท้ายตัวนางก็ยังไปต้องตาต้องใจเซียวอิ้นถังอยู่ดี...เฮ้อ

แรกเริ่มเดิมทีนางเอกก็พยายามหลีกหนีเอาตัวรอดด้วยกำลังของตัวเองแล้วอย่างสุดความสามารถ แต่สุดท้ายก็ยังคงหนีไม่พ้น จนทำให้ต้องแบกหน้าไปขอความช่วยเหลือจากพระเอกหรือพี่ใหญ่เผย เผยโย่วอัน เพราะชาติก่อนเขาคือคนเดียวที่กล้าออกหน้าช่วยเหลือปกป้องนาง ชาตินี้นางเอกจึงรู้สึกปลอดภัยทุกครั้งเมื่อมีพระเอกอยู่ใกล้ๆ
และเชื่อมั่นว่าพี่แกจะต้องไม่นิ่งดูดาย จะต้องช่วยเหลือนางเหมือนในชาติที่แล้วอีกแน่นอน 
ดังนั้นชาตินี้นางจึงขอหน้าหนาตามเกาะติด ตามตื๊อเขา กระทั่งยินดีลดตัวไปเป็นอนุหรือบ่าวของพี่แกก็ได้ แต่ไม่ขอไปเป็นสตรีของคนพวกนั้นเด็ดขาด

ส่วนพระเอกเรื่องนี้แม้ภายนอกจะดูนุ่มนวล อ่อนโยน และอ่อนแอเหมือนบัณฑิต
ดูไม่แซบและดุดันเหมือนท่านโหวเว่ยเซ่าอย่างในเรื่องปรปักษ์ แต่พี่แกก็ฉลาดเจ้าแผนการ
มีความสามารถรอบด้าน บุ๋นก็ได้บู๊ก็ดี ไม่ได้อ่อนแอบอบบางเหมือนรูปลักษณ์ภายนอกเลย  
มาชาตินี้พี่แกก็ยังช่วยนางเอกเอาไว้เหมือนเดิม และรับปากว่าจะดูแลให้พ้นจากมือคนผู้นั้นแน่นอนไม่ต้องห่วง แต่นางเอกก็ยังกลัวมาก เลยพยายามหาอุบายให้ตัวเองได้อยู่ใกล้ๆ พระเอก 
ให้พี่แกพาตัวเองติดสอยห้อยตามไปนู่นมานี่ด้วย
เพราะนางรู้จักนิสัยของเซียวอิ้นถังดีจึงไม่เคยวางใจ พระเอกก็ไม่เข้าใจว่านางเอกจะระแวงอะไรขนาดนี้ แต่ก็ใจอ่อนยอมตกลงตามที่ขอแทบทุกครั้ง
และสุดท้ายก็ตกหลุมพรางจนต้องแต่งงานกับน้องนาง..เอย

มีเรื่องการเมืองศึกสงคราม เรื่องกบฏ เรื่องดราม่าในครอบครัว
หลังจากพระ-นางแต่งงานอยู่ด้วยกันแล้ว พระเอกก็ไม่ค่อยได้อยู่บ้าน ภารกิจเยอะ
ต้องออกไปทำงานนอกสถานที่บ่อย ฮ่องเต้ชอบเรียกใช้งาน
รัชทายาทเองก็อิจฉาไม่ค่อยพอใจ เพราะพ่อตนดูจะใส่ใจพระเอกมากเกิน 
จึงมองพระเอกเป็นศัตรูคู่แข่งมาโดยตลอด และยิ่งพอพระเอกได้นางเอกไปเป็นภรรยา ประกอบกับได้รู้ความจริงเรื่องชาติกำเนิดของพี่แก รัชทายาทก็ยิ่งโกรธแค้นชนิดที่ว่าไม่อาจอยู่ร่วมโลกกันได้อีกต่อไป

กว่าพระ-นางจะได้ใช้ชีวิตอยู่กันอย่างสงบๆ ก็ยากหนักหนา งานเข้าบ่อยจริงๆ
เดี๋ยวก็มีเรื่องกบฏ เดี๋ยวก็ต้องไปทำศึกนอกแคว้น เดี๋ยวถูกใส่ร้าย ถูกเนรเทศ
แล้วไหนจะปมเรื่องชาติกำเนิดของพระเอกอีก(ที่หนักสุด)
แต่นางเอกก็น่ารัก พระเอกไปไหนก็ขอตามไปด้วย ลำบากแค่ไหนก็ไม่หวั่น
 
น้องเป็นสายรุก ชอบโผเข้ากอดสามี อยากให้สามีสบายใจมีแต่ความสุข
แม้ตอนแรกจะเป็นอุบาย แต่พอพระเอกมาขอแต่งงานจริงๆ น้องก็เสียใจรู้สึกผิด
เคยคิดตัดใจยอมรับชะตากรรมแล้วว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด อย่างมากก็แค่ตาย
แต่น้องหารู้ไม่ว่าจริงๆ พี่เผยก็แอบหวั่นไหวตั้งแต่ครั้งแรกที่ถูกน้องวิ่งเข้าไปกอดแล้ว
ค่อยๆ หลอมละลายจนเกิดเป็นความรัก ชาติที่แล้วพี่เผยยอมตายง่ายๆ เหตุเพราะไม่มีสิ่งใดเหนี่ยวรั้งให้อยากอยู่ต่อ แต่ชาตินี้พอได้แต่งน้องเป็นภรรยาพี่ก็เปลี่ยนไป  
ไม่ละทิ้งชีวิตง่ายๆ เหมือนในชาติก่อนแล้ว แต่จะขออยู่กับน้องไปจนผมขาวโพลนแทน

ชอบตอนพิเศษโดยเฉพาะตอนสุดท้าย เหมือนช่วยเติมเต็มความปรารถนาของใครหลายๆ คนที่ต้องพลัดพรากไม่สมหวัง และช่วยเยียวยาจิตใจคนอ่านอย่างเราด้วย 55


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น