เบื่อนักโจ๊กล่าปา ข้าไม่ย้อนเวลาอีกได้ไหม 2 เล่มจบ

เบื่อนักโจ๊กล่าปา ข้าไม่ย้อนเวลาอีกได้ไหม 2 เล่มจบ / ผู้แต่ง : อีเหมยถงเฉียน 
ผู้แปล : เจินจูไหน่ฉา
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

                        ' เขาอยากจะมีชีวิตอยู่จนผมขาวโพลน แต่ชีวิตนี้ไม่อาจสำราญได้ดั่งหวัง

แล้วต้องอยู่จนผมขาวโพลนยังจะมีความหมายอะไร 

หากจะให้เขาอยู่จนผมขาวโพลนจริงๆ 

เงื่อนไขสำคัญคือต้องมีอวิ๋นจ้าวอยู่ดูแลกันและกันไปจนถึงช่วงเวลานั้นต่างหาก '

อวิ๋นจ้าว บุตรสาวตระกูลพ่อค้า เพราะความเข้าใจผิดจึงทำให้นางตัดสัมพันธ์กับ ลู่อู๋เซิง 

คนรักที่เติบโตด้วยกันมาตั้งแต่วัยเยาว์ กระทั่งสิบปีผ่านไปความเข้าใจผิดก็ยังไม่ถูกสะสาง

และกลับเป็นการจากลากันชั่วชีวิตแทน แต่ด้วยอภินิหารของไข่มุกราตรีที่พกติดกาย
จึงทำให้นางย้อนเวลากลับมาในคืนวันล่าปาเพื่อแก้ไขอดีตอีกครั้ง

เป็นแนวย้อนเวลาที่ต่างจากเรื่องอื่นๆ เพราะนางเอกไม่ได้ตายแล้วย้อนกลับมา 

แต่นางย้อนเวลากลับมาทั้งๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่ โดยมีไข่มุกราตรีเป็นตัวช่วย 

และก็ไม่ได้ย้อนกลับมาเพียงครั้งเดียวแต่คือหลายครั้ง 

ตอนแรกคิดว่าฝ่ายนางเอกคงจะได้เปรียบเพราะรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า

แต่กลายเป็นว่าพอย้อนเวลากลับมาเรื่องราวก็ดันเปลี่ยนต่างไปจากเดิมทุกที  
พูดง่ายๆ คือการพยายามเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของนางเอกนั้น ส่งผลให้ชีวิตของคนอื่นๆ ต้องปรับเปลี่ยนตามไปด้วย  จากตอนแรกที่มีแค่พระเอก ไปๆ มาๆ สเกลก็เริ่มใหญ่ขึ้น ต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวพัวพันกับผู้คนมากขึ้น จำนวนชีวิตของคนที่ต้องเข้าไปช่วยก็เยอะขึ้นตาม
ดังนั้นนางเอกก็เลยต้องย้อนเวลากลับมาหลายรอบ เพื่อช่วยชีวิตคนที่รัก+คนรอบข้าง
พร้อมกับสืบหาตัวการเบื้องหลังที่แท้จริงไปด้วย

นางเอกเรื่องนี้เดิมเป็นคนใจร้อน ไม่ละเอียดรอบคอบ (เห็นได้จากการด่วนรีบตัดสัมพันธ์กับพระเอกในตอนแรก) แต่พอได้ย้อนกลับมาหลายๆ ครั้งเข้า นิสัยที่เคยเป็นข้อเสียก็ค่อยๆ ถูกขัดเกลา 

ยิ่งได้พบการสูญเสียการลาจากบ่อยๆ เข้า ก็ยิ่งค่อยๆ เปลี่ยนกลายเป็นคนใจเย็นสุขุมรอบคอบขึ้น  

ในเล่มแรกเราว่านางเอกน่าสงสารมากเลย เพราะกลับมาแต่ละทีก็ต้องมีคนตาย 

แม้จะย้อนเวลากลับไปแก้ไขใหม่ได้แต่ความเสียใจความเจ็บปวด ที่ได้เห็นคนที่รักจากไปต่อหน้าต่อตาครั้งแล้วครั้งเล่าก็น่าจะยังอยู่  กลับไปแต่ละทีทุกอย่างก็ต้องเริ่มใหม่หมด ต้องพยายามทำทุกอย่างตามลำพังเพียงคนเดียว โดยไม่สามารถบอกกล่าวหรือปรึกษาใครได้เลย .. 

แต่พอเข้าเล่มสองถึงได้ยิ้มออก เพราะนางเอกไม่ต้องต่อสู้ตามลำพังอีกแล้ว 

ในที่สุดก็มีคนมาช่วยแบกรับปัญหาแบ่งเบาภาระสักที ....เพราะหลังๆ นี่ไม่ได้มีแต่นางเอกเท่านั้นที่ย้อนกลับมา แล้วแถมยังมีคนที่เคยย้อนกลับมาแล้วถึง 72 ครั้งด้วยนะ OMG!!!!

อ่านจบแล้วค่อนข้างชอบมากๆ ชอบนิสัยนางเอกที่ตอนแรกแม้จะดูห้าวๆ โผงผางไม่ค่อยฟังใคร

แต่พอเจอเหตุการณ์ต่างๆ เข้าไปก็เริ่มพัฒนาปรับปรุงตัว ทิ้งทิฐิ ทิ้งอีโก้ 

เลิกเก็บงำความรู้สึกที่มีต่อพระเอก พอเจอหน้าก็รีบตะโกนบอกก่อนเลยว่า “ข้าชอบท่าน” 

ส่วนพระเอกก็น่าร้ากกกกก พึ่งพาได้ นิสัยสมกับเป็นบุตรชายคนเดียวของท่านแม่ทัพใหญ่ 

เป็นทั่นฮวาหนุ่มรูปงามที่เก่งทั้งบุ๋นและบู๊  ชอบเวลาพี่แกเขินอายหน้าแดงเพราะถูกนางเอกหยอกเย้าและแอบกินเต้าหู้ (ปกติมีแต่พระเอกชอบกินเต้าหู้นางเอกแต่เรื่องนี้สลับบทกัน 55) 
ชอบความเชื่อใจกันของพระ-นางหลังจากที่แก้ไขความเข้าใจผิดกันแล้ว แบบไม่ต้องพูดมากแค่มองตาก็รู้ใจ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไรก็พร้อมอยู่เคียงข้างให้การสนับสนุน

ปล. ยังมีคู่รองอีก 2 คู่ที่คอยให้ความช่วยเหลือพระ-นาง  เป็นคู่ที่ไม่สมหวังกันในชาติที่แล้ว

นางเอกจึงมาช่วยให้สมหวังกันในชาตินี้ แต่เสียดายที่ไม่มีตอนพิเศษเลยไม่ได้เห็นชีวิตหลังจากกำจัดตัวร้ายได้ว่าจะเป็นยังไงต่อ  ก็รู้ว่าแฮปปี้แหละ แต่สู้วนลูปกันมาตั้งนานก็อยากเห็นแบบไม่ต้องเดาเองอะเนอะ 55

ปล. ไม่มี nc พระเอกสุภาพบุรุษมากกกๆ จ้า ..อิอิ

ปฐพีไร้อาลัย เล่ม 1

ปฐพีไร้อาลัย เล่ม 1 (3 เล่มจบ)  / ผู้แต่ง : ติงโม่
ผู้แปล : ชาดา บุนนาค
สำนักพิมพ์ อรุณ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

" เจ้าฟังข้านะ  ในใจข้าถือว่าเจ้าเป็นภรรยาข้าแล้ว

จะสิบปี หรือยี่สิบปี  ต้องมีสักวันที่ข้าจะขึ้นเป็นแม่ทัพใหญ่สังหารไอ้โจรสุนัขนี่

ข้าจะรับเจ้ากลับมา ข้าจะ..ปกป้องเจ้าไปชั่วชีวิต "

นางคือ เยี่ยซี หญิงสาวจากยุคปัจจุบันที่ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของ เหยียนพั่วเยว์ 

เด็กสาวที่ถูก เหยียนผู่ฉง แม่ทัพใหญ่เจิ้นกั๋ว ฟูมฟักเลี้ยงดูมาเพื่อให้เป็นอนุและตานมนุษย์

ที่ใช้สำหรับเพิ่มพูนกำลังภายในและยืดชีวิตตน 

ทันทีที่ลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความทรงจำจากเจ้าของร่างเดิม นางก็ตัดสินใจทันทีว่าต้องหนี 

ชีวิตที่ไม่ต่างอันใดกับสัตว์เลี้ยงเช่นนี้นางไม่ต้องการ! 

ทว่าหนทางการหลบหนีนั้นก็เต็มไปด้วยความยากลำบาก และต้องเจอคนจิตใจต่ำช้ามากมาย 

จนมีบางครั้งที่นางก็เกือบเอาตัวไม่รอดและต้องจบชีวิตลง 

คืนวันผ่านไปอย่างน่าหวาดผวาแต่ในที่สุดสวรรค์ก็มีตา ถึงได้ส่งบุรุษผู้นั้นมาให้นางพึ่งพิง  

ท่ามกลางสงคราม การถูกไล่ล่า และการแก่งแย่งชิงดีในราชสำนัก

ความฝันที่จะมีอิสรภาพและได้โบยบินอย่างอิสรเสรีไปบนผืนแผ่นดินอันกว้างใหญ่นี้

กับคนผู้นั้นจะเป็นจริงหรือไม่ เมื่อนางกับเขาต้องถูกพัดเข้าสู่วังวนการต่อสู้ของเหล่าองค์ชาย

และยังถูกผีร้ายอย่าง เหยียนผู่ฉง คอยไล่ล่าตามติด

เล่มแรกเข้มข้นมากใครที่เป็นแฟนติงโม่ไม่ผิดหวังแน่นอน เนื้อเรื่องน่าติดตามมีอะไรให้ลุ้น 
ปกติของนักเขียนคนนี้เคยอ่านแต่แนวปัจจุบัน แต่พอเปลี่ยนมาเป็นยุคโบราณก็ยังสนุกเหมือนเดิม 
ถึงจะเป็นแนวทะลุมิติอีกแล้ว แต่นางเอกเรื่องนี้ก็มาแปลกแหวกแนวจริงๆ

เพราะโผล่ที่ไหนไม่โผล่ แต่ดันมาโผล่ในร่างของคนตายที่ถูกดองอยู่ในไหซะอย่างงั้น 

อ่านไปก็ลุ้นว่านางจะหนีพ้นไหม? หนีทันรึเปล่า?  

เพราะคนที่ดองนางนี่ ไม่ว่าจะตำแหน่งหรือวรยุทธ์ก็ล้วนเหนือชั้นกว่าพระเอกทั้งนั้น  

(พระเอกก็เดาไม่ยากเพราะสำนักพิมพ์บอกเอาไว้ตั้งแต่คำโปรยแล้ว คนนั้นแหละ55)

พระเอกเรื่องนี้ก็ช่างยียวนกวนประสาท มีนิสัยรักพวกพ้อง ไม่ได้เย็นชาแต่ออกจะขี้เล่น 

พี่แกมีความมุ่งมั่นที่จะเป็นทหารสร้างความดีความชอบและไต่เต้าไปเรื่อยๆ โดยไม่ยุ่งเกี่ยวกับการเมืองหรือเรื่องในราชสำนัก  แต่ความจริงก็คือ...ต่อให้เราไม่ยุ่งแต่เรื่องก็จะเข้ามายุ่งกับเราเองอยู่ดี  ดังนั้นวันหนึ่งพระเอกก็ได้ตระหนักถึงความจริงข้อนี้

ทั้งยังได้เห็นความอ่อนแอไร้อำนาจของตัวเองที่ไม่อาจปกป้องสตรีในดวงใจได้  

ปกติจะเจอแต่พระเอกเก่งๆ มีอำนาจ แต่เรื่องนี้พระเอกมียศแค่ขั้น 5 แถมล่าสุดเหลือแค่ขั้น 8 เอง

กลายเป็นทหารเฝ้าเสบียงไปแล้ว (จะไหวเหรอออถามจริง 55+)  

นางเอกก็งดงามจับตา คิดว่านอกจากเรื่องร่างกายที่ไม่ธรรมดาต่อไปหน้าตาก็คงนำภัยมาสู่ตัวอีก 

ส่วนพระเอกแค่ลำพังตัวเองตอนนี้ก็ยังแทบเอาไม่รอด ไร้กำลังไร้อำนาจ แม้วรยุทธ์จะสูงแต่ถ้าเทียบกับฝั่งตัวร้ายที่ตามไล่ล่าแล้ว ก็ยังนับว่าด้อยกว่ามากอยู่ดี  

เล่มนี้จึงต้องจบลงด้วยการแยกจาก เพราะพระเอกนั้นยังไม่สามารถปกป้องนางเอกได้จริงๆ  

ก็ต้องมาคอยดูกันในเล่มต่อไปว่าพระเอกจะเก่งขึ้นได้ยังไง 

จะพานางเอกหนีรอดพ้นเงื้อมือของเหยียนผู่ฉงไปได้รึเปล่า

แล้วยังมีเรื่องของพี่น้องร่วมสาบานของพระเอกอีก ซึ่งหากให้เดาจากบทสุดท้ายก็คิดว่าเดี๋ยวต้องมีซัมติงแน่นอน ...แต่หวังว่าจะเป็นเรื่องดีเน้อ55+  (แบบว่าชอบคนนี้อะ 55+)

ปล.พระรองงานดี(อีกแล้วนะจ๊ะ) ไม่ได้ด้อยกว่าพระเอกเลยสักนิดแต่ผิดเองที่รู้ตัวช้า เพราะฉะนั้นก็ต้องแห้วไปตามระเบียบนะ

วาสนาคนเขลา 3 เล่มจบ

วาสนาคนเขลา 3 เล่มจบ / ผู้แต่ง : ขวงซั่งจยาขวง 狂上加狂
ผู้แปล : เบบี้นาคราช
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

 ' มีช่วงเวลาหนึ่งฉู่จิ้งเฟิงอยากนอนหลับเข้าสู่ความฝัน 

ไปพบหน้าท่านพ่อตาในปรโลกสักครั้งเพื่อขอคำชี้แนะจากท่านว่า 

ตอนนั้นอบรมเด็กหญิงที่ดื้อรั้นในอดีตให้เติบโตเป็นหญิงสาวที่มีกิริยาเหมาะสม

เก่งกาจผู้นั้นได้อย่างไร ...'

หลี่รั่วอวี๋ คุณหนูรองสกุลหลี่ หญิงสาวที่ผู้คนต่างยกย่องให้เป็นราชินีแห่งการต่อเรือและอัจฉริยะทางด้านกลไก แต่เพราะประสบอุบัติเหตุตกจากหลังม้า หญิงสาวอัจฉริยะจึงต้องกลายมาเป็นคนสมองเสื่อมในชั่วข้ามคืน  เมื่อนางโง่เขลาเบาปัญญาตระกูลหลี่ที่เป็นเจ้าแห่งการต่อเรือและร่ำรวยเงินทองก็ถูก เสิ่นหรูป๋อ คู่หมั้นหมายของนาง ใช้อุบายวางแผนฮุบแย่งชิงกิจการและบีบให้คุณหนูรองต้องแต่งงานด้วย ทั้งๆ ที่เขาแอบลอบมีความสัมพันธ์กับน้องสาวของนางอยู่แท้ๆ  

ในขณะที่กำลังอับจนหนทาง ฉู่จิ้งเฟิง หรือซือหม่าผู้เป็นเจ้าแห่งดินแดนทางเหนือ 

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ โดยแลกกับการให้คุณหนูรองสกุลหลี่แต่งงานกับตนเอง

จากหญิงแกร่ง working woman ต้องกลายเป็นคนเขลาใสซื่อไร้เดียงสา แม้ไม่ได้ฉลาดเหมือนในวันวาน แต่ก็ยังเป็นที่หมายปองต้องการตัวของใครต่อใคร  ขนาดแต่งงานไปอยู่ทางเหนือก็ยังมีคนไม่กลัวตาย คิดจะชิงตัวนางไปจากสามีอยู่เรื่อยๆ ทั้งศัตรูใหม่ศัตรูเก่าขนกันมาหมด 
ส่วนพระเอกทางหนึ่งก็ต้องคอยต่อสู้รับมือกับตระกูลไป๋ของไทเฮาที่กำลังแผ่อิทธิพลขยายอำนาจ แล้วไหนจะต้องปกครองดูแลดินแดนทางเหนือของตัวเองอีก  แต่อีกทางก็ต้องคอยดูแลอบรมภรรยา และเฝ้าระวังเหล่าอดีตผึ้งภมรที่คิดจะเด็ดดอมภรรยาของตนไปอีกด้วย… 555+

แม้จะสมองเสื่อมจำอะไรไม่ได้ แต่เรื่องการต่อเรือและกลไกก็ยังไม่เป็นสองรองใครเช่นเดิม  

ถึงจะไม่คล่องแคล่วหลักแหลมเหมือนเก่า แต่ก็ทำให้คนที่คิดจะเล่นงานต้องหน้าหงายถอยกลับไปได้ทุกราย  เสียก็แต่ไอ้นิสัยที่เปลี่ยนกลับไปเป็นเด็กนี่สิ ที่นึกอยากพูดอะไรก็พูด พอโกรธเกลียดไม่พอใจหรือชอบอะไร ก็แสดงออกมาหมดไม่ปิดบัง จึงทำให้พระเอกต้องรับบทหนัก เพราะนอกจากจะเป็นสามีแล้ว ก็ยังต้องเป็นทั้งพ่อเป็นทั้งพี่อีกด้วย ต้องคอยอบรมสั่งสอนภรรยาตัวน้อยไม่ให้ออกนอกลู่นอกทาง ไม่ให้ไปก่อเรื่องสร้างความวุ่นวายที่ไหน 55  

แต่พออ่านไปก็จะรู้ว่าจริงๆ แล้วนี่แหละคือนิสัยดั้งเดิมของตัวนางเอก

แต่เพราะถูกพ่อสั่งสอนขัดเกลาอย่างหนัก ประกอบกับโตขึ้นและกลายมาเป็นผู้นำครอบครัว 

เลยทำให้ต้องเก็บอารมณ์ความรู้สึก จนกลายเป็นคนเงียบขรึมเย็นชาแบบนั้น  

หากไม่สมองเสื่อมกลับไปเป็นเด็กซะก่อน ด้วยนิสัยแบบนี้พระ-นางก็คงยากที่จะได้ลงเอยกัน

เพราะนางเอกนั้นใช้สมองนำความรู้สึก เมื่อพิจารณาเหตุผลบลาๆ ก็ทำให้ต้องหักใจปฏิเสธความรู้สึกของพระเอกไป  พระเอกในตอนนั้นที่หยิ่งทะนงและรักศักดิ์ศรีมาก
เมื่อคนเขาไม่รับรัก พี่แกก็สะบัดแขนเสื้อเดินจากไปโดยไม่หันกลับมา ไม่ยุ่ง ไม่ง้ออีกเลย  

แต่เวลานี้กลับเป็นพระเอกที่ยอมถอยและวางศักดิ์ศรีลงก่อน พออีกฝ่ายแข็งพี่ก็อ่อน  

ถ้าเขาซีเรียสจริงจัง พี่ก็ปากหวานพูดจาหยอกล้อ หยอดให้เขาใจอ่อน แล้วก็จบลงที่เตียง55 
นางเอกที่ไม่เคยเห็นพระเอกเวอร์ชั่นนี้มาก่อนก็ตกใจ เพราะปกติพี่แกจะชอบทำหน้านิ่งเย็นชาวางตัวเป็นสุภาพชนอย่างเดียว ไม่เคยพูดจาหยอกเย้าหรือรุกขนาดนี้ ( พระเอกพอได้รู้รสแล้วก็หื่นมากจ้า55 ) ตกลงผู้ชายคนนี้คือใคร? ยังใช่ซือหม่าที่มีฉายาว่า ‘มัจจุราชฉู่’ อยู่หรือไม่55 
แต่ความจริงพระเอกคิดได้แล้วไง ว่าถ้ายังทำเหมือนเมื่อก่อนเดี๋ยวคงได้จบเหมือนเดิม  
เพราะฉะนั้นต้องหน้าด้านเข้าไว้ ด้านได้อายอดจะทำตัวเป็นสุภาพชนไปทำไม? ทำไปให้ใครดู?55 
ด้วยความหน้าไม่อายของพระเอก นางเอกจึงค่อยๆ ใจอ่อนยอมเปิดใจ ค่อยๆ เผยความรู้สึก 
จนที่สุดก็ยอมรับหัวใจตัวเอง  ส่วนพระเอกเองก็ค่อยๆ บุกทะลวงทลายกำแพงของอีกฝ่ายไปเรื่อยๆ 
เพราะไม่ว่าจะโง่เขลาหรือเฉลียวฉลาด พี่แกก็รักและพร้อมจะอยู่เคียงข้าง ยินดีฝ่าคลื่นลมมรสุมทุกอย่างไปพร้อมกับนางเสมอ …สุดท้ายเทพธิดาจึงตัดสินใจไม่กลับขึ้นเรือเทพ 
แต่ยินยอมพร้อมใจอยู่ข้างกายเทพภูเขาไปตลอดกาล …อิอิ

ปล. คู่ของพี่สาวนางเอกน่ารักดี คู่นี้ดราม่าขำๆ 
ปล. ส่วนคู่ของอาจารย์กับฮ่องเต้นี่ถ้าเขียนเป็นเรื่องแยกคงดราม่าสุดๆ เลยมั้ง แต่สุดท้ายอีกฝ่ายก็คิดได้ล่ะนะว่าแผ่นดินกับหญิงงามน่ะต้องเลือกเอาสักอย่าง จะโลภมากเอาหมดเลยไม่ได้เน้ออ

มารยามารล้านเล่มเกวียน 3 เล่มจบ

มารยามารล้านเล่มเกวียน 3 เล่มจบ / ผู้แต่ง : เฟิงเหอโหยวเยว่ 
ผู้แปล : ยูมิน
สำนักพิมพ์ Princess

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

เว่ยหลัว ในชาติที่แล้วถูกแม่เลี้ยงหลอกไปขายให้กับพวกลักพาตัวตั้งแต่อายุ 6 ขวบ  

ต้องตกระกำลำบากมากมายนานนับสิบปีกว่าจะหาทางกลับบ้านได้ 

แต่ยังไม่ทันได้พบหน้าพ่อก็ถูกแม่เลี้ยงขัดขวางแล้วจับไปทำลายโฉมจนต้องจบชีวิตลง 

ครั้นพอตายวิญญาณก็ย้อนกลับมาอยู่ในร่างของตัวเองเมื่อตอนอายุ 6 ขวบใหม่อีกครั้ง 

นางเอกที่ยังจดจำเรื่องราวทุกอย่างได้จึงตั้งใจจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตา

เพื่อไม่ให้ทุกอย่างกลับไปซ้ำรอยเดิมอีก ...

ในชาตินี้นางเอกรู้แล้วว่าตัวเองในวัยนี้จะถูกแม่เลี้ยงหลอกพาไปขาย 

นางจึงซ้อนแผน ทำให้แผนการชั่วร้ายของอีกฝ่ายต้องล้มเหลวและถูกเปิดโปง  

พ่อนางเอกที่ไม่ได้รักใคร่อะไรในตัวภรรยาใหม่อยู่แล้ว พอรู้เรื่องจึงโกรธมาก 

แม้ตอนนั้นจะพบว่าอีกฝ่ายกำลังตั้งท้อง แต่ท่านพ่อก็ไม่ใจอ่อนเลยสักนิด

ใช้เวลาไม่นานศัตรูคนแรกของนางเอกก็ถูกกำจัดไปอย่างง่ายดาย 

ทั้งยังสามารถตกองค์ชายที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมและมีอำนาจมาได้อีกหนึ่งคน 

พระเอกหรือ จ้าวเจี้ย เป็นองค์ชายที่โหดเหี้ยมและเย็นชา ไม่เคยเห็นใครอยู่ในสายตา 

แต่เพราะถูกแม่หนูน้อยฝากรอยรัก ..เอ้ยๆ รอยกัดเอาไว้ จึงทำให้พี่แกลืมอีกฝ่ายไม่ลง 
แต่จากความโกรธก็เปลี่ยนเป็นความสนใจ  
เมื่อแม่หนูน้อยได้เข้าวังไปเป็นเพื่อนเล่นกับน้องสาวตัวเองบ่อยๆ 
ทำให้คุณพี่ได้เห็นพัฒนาการของสาวน้อยที่ยิ่งโตก็ยิ่งงามหลายๆ 
ถึงแม้จะดุไปบ้างแต่ก็ถูกใจคุณพี่ยิ่งนัก แต่เสียดายที่คนเขาอายุยังน้อยคุณพี่ก็เลยต้องร้องเพลงรอไปก่อน 55

ศัตรูหลักๆ ที่นางเอกต้องจัดการก็มีแม่เลี้ยงที่ทำลายชีวิตนาง กับคนที่ทำลายชีวิตของน้องชายฝาแฝดในชาติที่แล้ว แต่เพราะมีความทรงจำในชาติที่แล้วติดตัวมา 
ประกอบกับมีพระเอกคอยช่วยเหลือมันจึงไม่ได้ยากเย็นอะไรนัก 
และเมื่อชะตาชีวิตของนางเอกเปลี่ยนไป โชคชะตาของผู้คนรอบข้างที่เกี่ยวข้องกับนางก็จำต้องเปลี่ยนตามไปด้วย คนที่เคยตายก็ไม่ตาย คู่รักที่เคยพลัดพรากก็ได้สมหวังลงเอยกัน 

ส่วนฝ่ายตรงข้ามที่เคยทำร้ายนางและมีชีวิตอย่างสุขสำราญในชาติที่แล้ว ก็ต้องพากันพ่ายแพ้ม้วยมรณาไป  

อ่านจบแล้วไม่ค่อยมีอะไรแปลกใหม่ก็ตามสไตล์ของการตายแล้วเกิดใหม่ แล้วกลับมาแก้แค้นคืน 

อีกฝ่ายแพ้ราบคาบ ส่วนฝั่งนางเอกทำอะไรก็เห็นเส้นชัยอยู่แล้ว

แค่รอดูวิธีที่จะใช้จัดการ กับรอดูว่าจะมีอะไรพลิกไหม (แต่ก็ไม่มีเด้อ 55) 

นางเอกเป็นหญิงงามที่มีแต่คนมารุมชอบ มีพระเอกสุดหล่อที่บ้านรวย และมีอำนาจมากล้นคอยให้ความช่วยเหลือเป็นที่พึ่งพิง ต่อให้พลาดพลั้งเจ็บตัวไปบ้าง (นิดดดนึง) 

แต่พระเอกสุดหล่อที่บ้านรวยและมีอำนาจก็จะตามไปจัดการเอาคืนให้อย่างสาสม 

ยิ่งเล่ม 3 นี่ยิ่งอิหยังว๊ามีแต่เรื่องความงามของนางเอก 

กับความหื่นของพระเอกและเรื่องชีวิตประจำวันของสามีภรรยาคู่นี้ 

ส่วนจุดจบของฝั่งตรงข้ามก็ไม่มีใครจบสวยสักคน อเนจอนาถจนรู้สึกว่ามันต้องขนาดนั้นเลยเหรอ  

แอบสงสารคู่หมั้นเก่านางเอกที่อยู่เฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรแต่ก็ถูกบอกเลิกไปแบบงงๆ 

เหตุเพราะชาติที่แล้วฮีไปแต่งกับฝั่งตัวร้าย แม้ไม่รู้ว่าทำไมถึงแต่งแต่นางเอกก็ปักใจรู้สึกไม่ดีไปแล้ว

พอกลับมาใหม่เลยตั้งใจว่าจะไม่แต่งด้วย ผ่านไปหลายปีก็มาบอกขอถอนหมั้นตอนใกล้จะแต่ง(เนี่ยนะ!)  เป็นตัวละครที่เราเห็นใจเพราะนิสัยดีแล้วก็รอของฮีมานาน 

ถ้าจะผิดก็คงผิดตรงที่ชาติที่แล้วดันไปแต่งกับลูกสาวแม่เลี้ยงนางเอกนั่นแหละนะ 

สุดท้ายเลยถูกบอกเลิกแล้วก็เจอพระเอกบีบให้ยกเลิกการหมั้นหมายไป ..

(อ่อนแอก็ต้องแพ้ไปก็คนมันไม่ใช่พระเอกนี่เนาะ55)

นอกจากเรื่องการแก้แค้นแล้วก็ยังมีเรื่องของแม่นางเอก 

ที่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่คนของยุคโบราณแต่เป็นคนจากยุคปัจจุบันทะลุมิติมานะจ๊ะ  

สาเหตุที่ทำให้คุณแม่ต้องจากไปก็แบบว่าๆ พูดยากแฮะอาจจะเป็นอารมณ์หลังคลอดด้วยรึเปล่า

ที่ทำให้คุณแม่ตัดสินใจแบบนั้น  แต่ไม่ว่าคุณแม่จะจากไปด้วยอารมณ์แบบไหน

แต่ตอนนี้ทุกคนก็เดินมาไกลจนเกินกว่าจะกลับไปเริ่มต้นใหม่ หรือพูดคำว่าขอโทษ
แล้วก็จะได้รับการอภัย เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นได้แล้ว...

ไม่แปลกที่นางเอกจะตัดสินใจเด็ดขาดแบบนั้น  

ส่วนพ่อนางเอกก็ได้หายค้างคาใจเรื่องที่ภรรยาหายไปสักที  

ถือว่าได้ปลดล็อกปมในใจเรื่องนี้กันทุกคน

ยังมีอีกคู่ที่น่าสนใจเพราะไม่คิดว่าจะดราม่ากันขนาดนั้น คู่ของฮองเฮากับฮ่องเต้  

ฮองเฮานั้นมีปมในใจเรื่องที่ลูกถูกวางยา แต่พอไปปรึกษาและขอให้สามีช่วยกลับไม่ช่วยแล้วต่อว่า 

มิหนำซ้ำยังไปโปรดปรานฝ่ายที่น่าจะเป็นผู้ร้ายตัวจริงอีก  

ฮองเฮาที่ถูกเด็ดปีกแถมบ้านเดิมก็ถูกระแวงและถูกลดทอนอำนาจลงเรื่อยๆ

บวกกับเรื่องนี้จึงยิ่งหมดใจจากสามี  แต่กว่าสามีจะรู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว  

ไม่ว่าจะขอโอกาสพยายามแก้ตัวยังไงเมียก็หมดใจไม่รู้สึกอะไรด้วยแล้ว 

จนเกือบเกิดโศกนาฏกกรรมและทำให้ฮ่องเต้ตัดสินใจสละบัลลังก์นั่นแหละเอย...

ชิงชิง ยอดรักเจ้าชะตา เล่ม 1

ชิงชิง ยอดรักเจ้าชะตา เล่ม 1 ( 4 เล่มจบ ) / ผู้แต่ง : Xin Yong Ka
ผู้แปล : เหมยสี่ฤดู
สำนักพิมพ์ Happy Banana

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

ชิงชิง หญิงสาวที่มีดวงชะตาโชคดีมากๆ แต่กลับถูกกระถางต้นไม้ตกใส่ตาย

และวิญญาณทะลุมิติมาเกิดใหม่ในร่างของเด็กทารก ที่อาศัยอยู่ในครอบครัวชาวนาที่แสนธรรมดา

ในหมู่บ้านชนบทอันห่างไกล  วันที่ชิงชิงลืมตาดูโลกก็เป็นวันเดียวกับที่บิดาสอบติดซิ่วไฉพอดี  

คนในครอบครัวจึงเห็นนางเป็นเสมือนดาวนำโชค 

ประกอบกับความน่ารักน่าเอ็นดูจึงยิ่งทำให้เป็นที่รักใคร่ของทุกคน  

ชาติที่แล้วนางเป็นเด็กกำพร้า แม้จะโชคดีปานใดแต่ก็ไม่มีครอบครัวเป็นของตัวเอง 

ไม่เหมือนในชาตินี้ที่มีพ่อแม่พี่สาวและท่านย่าที่เห็นนางเป็นดังแก้วตาดวงใจ

รวมถึงลุงป้าน้าอาที่รักและเอ็นดูนางเหมือนบุตรสาวแท้ๆ ของตน 

แม้จะไม่ได้ร่ำรวยเงินทองหรือเกิดมามีชาติตระกูลสูงส่งแต่ก็มีความสุขมาก

นางเอกเรื่องนี้เป็นคนที่โชคดีมากๆ แบบไม่น่าเชื่อ ซึ่งความโชคดีนี้ยังส่งผลไปถึงผู้คนรอบข้าง

และคนในครอบครัวอีกด้วย ทำอะไรก็ราบรื่นไร้อุปสรรคประสบผลสำเร็จไปหมด 

จากครอบครัวชาวบ้านธรรมดาที่แค่มีกินมีใช้มากกว่าคนในหมู่บ้านนิดหน่อย 

แต่พอมีนางเอกชีวิตและฐานะของทุกคนในบ้านก็ค่อยๆ ดีขึ้นเรื่อยๆ  

จนสามารถขยายกิจการร้านขายชาดไปเปิดในเมืองหลวงทีมีแต่คนใหญ่คนโตได้ 

ส่วนพ่อก็สอบติดได้เป็นขุนนางตามที่หวัง อีกทั้งยังโชคดีได้ฝากตัวเป็นศิษย์ฝึกฝนวิชากับนักพรตทั้ง 4 บนภูเขา ดังนั้นนอกจากเรื่องโชคแล้วทักษะการทำอาหาร การวาดภาพ การเขียน
และการแพทย์ของนางเอกก็ยังโดดเด่นไม่เป็นสองรองใครอีกด้วย

ส่วนพระเอกก็ตามคำโปรยที่สำนักพิมพ์ลงเอาไว้เลยไม่ผิดตัวแน่นอน 

หนุ่มน้อยที่ขึ้นเขามาหาเคล็ดวิชาคัมภีร์ยุทธ์ จูจื่ออวี้ 

เดินหาอยู่ตั้งหลายวันไม่เจอสักทีได้นางเอกช่วยไม่ถึงสิบนาทีเจอเลยจ้า 55  

พระเอกเป็นทายาทของจวนเจิ้นกั๋วกงที่ถูกเมียใหม่ของพ่อเลี้ยงให้โตมาแบบเสียคน

ทำอะไรไม่เป็น ให้กินเที่ยวเล่นไปวันๆ แต่โชคดีที่พระเอกรู้ตัวก่อนเลยเปลี่ยนทัน  

ตอนแรกก็ยังทำอะไรไม่ค่อยได้แต่เพราะได้นางเอกสอนและชี้แนะ

พอกลับมาบ้านคราวนี้พี่แกเลยปฏิวัติยึดกุมอำนาจบางส่วนกลับคืนมา  

จากเดิมที่ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวเป็นแค่เด็กใสๆพอกลับมาก็เปลี่ยนเป็นคนละคนเลยจ้า 

ทำตามที่นางเอกบอกทุกอย่างยึดคำพูดของนางเอกเป็นราชโองการ 

ขอแค่เป็นสิ่งที่นางพูดพี่แกก็เชื่อทำตามหมด 55  

เรื่องนี้ดำเนินเรื่องเร็วดีจบเล่ม 1 คือบ้านนางเอกได้ย้ายไปอยู่ในเมืองหลวงกันแล้ว 

ครอบครัวนางเอกจากแค่คนธรรมดาที่เดิมทำไร่ทำนา แต่เพราะหน้าที่การงานของพ่อนางเอก 

จึงทำให้ทุกคนต้องขยับขยายย้ายจากหมู่บ้านเล็กๆ ในชนบทเข้ามาสู่ตัวอำเภอ

และในที่สุดก็มุ่งหน้าเข้าสู่เมืองหลวงกัน  กลายเป็นบ้านที่ใครๆ ต้องจับตามอง 

แม้ลึกๆ จะยังถูกดูหมิ่นดูแคลน แต่เมื่อได้ประจักษ์ได้เห็นความสามารถก็ล้วนต้องตกตะลึงและเปลี่ยนความคิดไปทันที

เรื่องนี้ดูแล้วคงไม่มีดราม่าหน่วงหนักอะไร ต่อให้มีแต่ปูมาให้นางเอกโชคดีซะขนาดนี้

เรื่องร้ายๆ อะไรก็คงผ่านไปได้สบายๆ ไม่หนักหนาอะไรดอก 
อ่านแล้วสบายใจ อ่านไปยิ้มไป ตลกกับความโชคดีแบบโคตรๆ ของนางเอก (อย่างซู55)

ปมที่ดูจะส่อแววดราม่าในตอนนี้ก็คงเป็นเรื่องในบ้านพระเอก (ส่วนบ้านนางเอกนี่ตรงกันข้ามเลยญาติพี่น้องรักใคร่ปรองดองกันมาก เป็นครอบครัวที่น่ารักมากน่าอิจฉาสุดๆ ..พระเอกถึงได้ชอบแอบหนีมานั่งเล่นบ้านนางเอกไง55) แล้วก็ปมเรื่องชาติกำเนิดของนางเอกที่ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน 

ดูจากที่ทิ้งเอาไว้ในเล่ม 1 นี่คงเกี่ยวกับในรั้วในวังแน่ๆ  อยากรู้เลยว่าพ่อแท้ๆ ของนางเป็นใคร? 

จะใช่คนที่เราคิดไว้ไหมหนอ?  

- ตัวละครเยอะมากแต่เกลี่ยบทได้ดี  ไม่ได้เทบทไปที่ฝั่งพระ-นางแค่เพียงคู่เดียว 

- อ่านแล้วจะตกหลุมรักครอบครัวนางเอก เป็นบ้านที่ช่วยเหลือกันดีมากๆ พี่น้องรักใคร่สามัคคี 

คอยสนับสนุนช่วยเหลือเกื้อกูลกันดีมาก  คนหนึ่งเป็นแขนคนหนึ่งเป็นขาจะไปไหนก็ไม่ทิ้งกัน  

พอถึงคราวเจริญรุ่งเรืองก็รุ่งเรืองกันทั้งบ้าน สถาบันครอบครัวแข็งแกร่งมากจริงๆ