วันศุกร์ที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2562

มารยามารล้านเล่มเกวียน 3 เล่มจบ




มารยามารล้านเล่มเกวียน 3 เล่มจบ / ผู้แต่ง : เฟิงเหอโหยวเยว่ 

ผู้แปล : ยูมิน
สำนักพิมพ์ Princess

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

เว่ยหลัว ในชาติที่แล้วถูกแม่เลี้ยงหลอกไปขายให้กับพวกลักพาตัวตั้งแต่อายุ 6 ขวบ  
ต้องตกระกำลำบากมากมายนานนับสิบปีกว่าจะหาทางกลับบ้านได้ 
แต่ยังไม่ทันได้พบหน้าพ่อก็ถูกแม่เลี้ยงขัดขวางแล้วจับไปทำลายโฉมจนต้องจบชีวิตลง 
ครั้นพอตายวิญญาณก็ย้อนกลับมาอยู่ในร่างของตัวเองเมื่อตอนอายุ 6 ขวบใหม่อีกครั้ง 
นางเอกที่ยังจดจำเรื่องราวทุกอย่างได้จึงตั้งใจจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตา
เพื่อไม่ให้ทุกอย่างกลับไปซ้ำรอยเดิมอีก ...

ในชาตินี้นางเอกรู้แล้วว่าตัวเองในวัยนี้จะถูกแม่เลี้ยงหลอกพาไปขาย 
นางจึงซ้อนแผน ทำให้แผนการชั่วร้ายของอีกฝ่ายต้องล้มเหลวและถูกเปิดโปง  
พ่อนางเอกที่ไม่ได้รักใคร่อะไรในตัวภรรยาใหม่อยู่แล้ว พอรู้เรื่องจึงโกรธมาก 
แม้ตอนนั้นจะพบว่าอีกฝ่ายกำลังตั้งท้อง แต่ท่านพ่อก็ไม่ใจอ่อนเลยสักนิด
ใช้เวลาไม่นานศัตรูคนแรกของนางเอกก็ถูกกำจัดไปอย่างง่ายดาย 
ทั้งยังสามารถตกองค์ชายที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมและมีอำนาจมาได้อีกหนึ่งคน 
พระเอกหรือ จ้าวเจี้ย เป็นองค์ชายที่โหดเหี้ยมและเย็นชา ไม่เคยเห็นใครอยู่ในสายตา 
แต่เพราะถูกแม่หนูน้อยฝากรอยรัก ..เอ้ยๆ รอยกัดเอาไว้ จึงทำให้พี่แกลืมอีกฝ่ายไม่ลง 
แต่จากความโกรธก็เปลี่ยนเป็นความสนใจ  
เมื่อแม่หนูน้อยได้เข้าวังไปเป็นเพื่อนเล่นกับน้องสาวตัวเองบ่อยๆ 
ทำให้คุณพี่ได้เห็นพัฒนาการของสาวน้อยที่ยิ่งโตก็ยิ่งงามหลายๆ 
ถึงแม้จะดุไปบ้างแต่ก็ถูกใจคุณพี่ยิ่งนัก แต่เสียดายที่คนเขาอายุยังน้อยคุณพี่ก็เลยต้องร้องเพลงรอไปก่อน 55

ศัตรูหลักๆ ที่นางเอกต้องจัดการก็มีแม่เลี้ยงที่ทำลายชีวิตนาง กับคนที่ทำลายชีวิตของน้องชายฝาแฝดในชาติที่แล้ว แต่เพราะมีความทรงจำในชาติที่แล้วติดตัวมา 
ประกอบกับมีพระเอกคอยช่วยเหลือมันจึงไม่ได้ยากเย็นอะไรนัก 
และเมื่อชะตาชีวิตของนางเอกเปลี่ยนไป โชคชะตาของผู้คนรอบข้างที่เกี่ยวข้องกับนางก็จำต้องเปลี่ยนตามไปด้วย คนที่เคยตายก็ไม่ตาย คู่รักที่เคยพลัดพรากก็ได้สมหวังลงเอยกัน 
ส่วนฝ่ายตรงข้ามที่เคยทำร้ายนางและมีชีวิตอย่างสุขสำราญในชาติที่แล้ว ก็ต้องพากันพ่ายแพ้ม้วยมรณาไป  

อ่านจบแล้วไม่ค่อยมีอะไรแปลกใหม่ก็ตามสไตล์ของการตายแล้วเกิดใหม่ แล้วกลับมาแก้แค้นคืน 
อีกฝ่ายแพ้ราบคาบ ส่วนฝั่งนางเอกทำอะไรก็เห็นเส้นชัยอยู่แล้ว
แค่รอดูวิธีที่จะใช้จัดการ กับรอดูว่าจะมีอะไรพลิกไหม (แต่ก็ไม่มีเด้อ 55) 
นางเอกเป็นหญิงงามที่มีแต่คนมารุมชอบ มีพระเอกสุดหล่อที่บ้านรวย และมีอำนาจมากล้นคอยให้ความช่วยเหลือเป็นที่พึ่งพิง ต่อให้พลาดพลั้งเจ็บตัวไปบ้าง (นิดดดนึง) 
แต่พระเอกสุดหล่อที่บ้านรวยและมีอำนาจก็จะตามไปจัดการเอาคืนให้อย่างสาสม 
ยิ่งเล่ม 3 นี่ยิ่งอิหยังว๊ามีแต่เรื่องความงามของนางเอก 
กับความหื่นของพระเอกและเรื่องชีวิตประจำวันของสามีภรรยาคู่นี้ 
ส่วนจุดจบของฝั่งตรงข้ามก็ไม่มีใครจบสวยสักคน อเนจอนาถจนรู้สึกว่ามันต้องขนาดนั้นเลยเหรอ  
แอบสงสารคู่หมั้นเก่านางเอกที่อยู่เฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรแต่ก็ถูกบอกเลิกไปแบบงงๆ 
เหตุเพราะชาติที่แล้วฮีไปแต่งกับฝั่งตัวร้าย แม้ไม่รู้ว่าทำไมถึงแต่งแต่นางเอกก็ปักใจรู้สึกไม่ดีไปแล้ว
พอกลับมาใหม่เลยตั้งใจว่าจะไม่แต่งด้วย ผ่านไปหลายปีก็มาบอกขอถอนหมั้นตอนใกล้จะแต่ง(เนี่ยนะ!)  เป็นตัวละครที่เราเห็นใจเพราะนิสัยดีแล้วก็รอของฮีมานาน 
ถ้าจะผิดก็คงผิดตรงที่ชาติที่แล้วดันไปแต่งกับลูกสาวแม่เลี้ยงนางเอกนั่นแหละนะ 
สุดท้ายเลยถูกบอกเลิกแล้วก็เจอพระเอกบีบให้ยกเลิกการหมั้นหมายไป ..
(อ่อนแอก็ต้องแพ้ไปก็คนมันไม่ใช่พระเอกนี่เนาะ55)

นอกจากเรื่องการแก้แค้นแล้วก็ยังมีเรื่องของแม่นางเอก 
ที่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่คนของยุคโบราณแต่เป็นคนจากยุคปัจจุบันทะลุมิติมานะจ๊ะ  
สาเหตุที่ทำให้คุณแม่ต้องจากไปก็แบบว่าๆ พูดยากแฮะอาจจะเป็นอารมณ์หลังคลอดด้วยรึเปล่า
ที่ทำให้คุณแม่ตัดสินใจแบบนั้น  แต่ไม่ว่าคุณแม่จะจากไปด้วยอารมณ์แบบไหน
แต่ตอนนี้ทุกคนก็เดินมาไกลจนเกินกว่าจะกลับไปเริ่มต้นใหม่ หรือพูดคำว่าขอโทษ
แล้วก็จะได้รับการอภัย เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นได้แล้ว...
ไม่แปลกที่นางเอกจะตัดสินใจเด็ดขาดแบบนั้น  
ส่วนพ่อนางเอกก็ได้หายค้างคาใจเรื่องที่ภรรยาหายไปสักที  
ถือว่าได้ปลดล็อกปมในใจเรื่องนี้กันทุกคน


ยังมีอีกคู่ที่น่าสนใจเพราะไม่คิดว่าจะดราม่ากันขนาดนั้น คู่ของฮองเฮากับฮ่องเต้  
ฮองเฮานั้นมีปมในใจเรื่องที่ลูกถูกวางยา แต่พอไปปรึกษาและขอให้สามีช่วยกลับไม่ช่วยแล้วต่อว่า 
มิหนำซ้ำยังไปโปรดปรานฝ่ายที่น่าจะเป็นผู้ร้ายตัวจริงอีก  
ฮองเฮาที่ถูกเด็ดปีกแถมบ้านเดิมก็ถูกระแวงและถูกลดทอนอำนาจลงเรื่อยๆ
บวกกับเรื่องนี้จึงยิ่งหมดใจจากสามี  แต่กว่าสามีจะรู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว  
ไม่ว่าจะขอโอกาสพยายามแก้ตัวยังไงเมียก็หมดใจไม่รู้สึกอะไรด้วยแล้ว 
จนเกือบเกิดโศกนาฏกกรรมและทำให้ฮ่องเต้ตัดสินใจสละบัลลังก์นั่นแหละเอย...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น