แด่วัยเยาว์ของเราที่ผ่านพ้น 2 เล่มจบ / ผู้แต่ง : ซินอี๋อู้
ผู้แปล : ดารินทิพย์
สำนักพิมพ์ Siam Inter Book
เธอเกิดมา ได้รัก ได้พยายาม สมหวังนับเป็นโชค ไม่สมหวังนับเป็นชะตา
แน่นอนว่า พวกเราตอนเป็นวัยรุ่นมีหรือจะเชื่อว่า
จะมีโชคชะตาบางอย่างที่ไม่มีวันเป็นของเรา ...
เจิ้งเวย ยัยหนูน้อยแก้มใสตัวแสบที่หลงรัก หลินจิ้ง พี่ชายข้างบ้านผู้เงียบขรึม ที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก แถมยังประกาศกร้าวว่าจะต้องแต่งงานกับเขาให้ได้เมื่อโตขึ้น
เพื่อจะได้คบกับอีกฝ่าย เธอจึงมุ่งมั่นพยายามสอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยในเมืองเดียวกันกับเขา เพื่อจะได้เลื่อนสถานะไปเป็นแฟนสาวอย่างเป็นทางการสักที หลังจากที่รอมานาน
ทว่าฝันที่วาดไว้กลับต้องพังทลาย เมื่อจู่ๆ คนที่เคยอยู่ข้างกายเธอมาตลอดกลับไปเรียนต่อต่างประเทศโดยไม่บอกไม่กล่าว ไม่ร่ำไม่ลา ทิ้งไว้เพียงของขวัญวันเกิดที่เธอเคยให้เมื่อตอนอายุครบ 18 เท่านั้น แต่ผ่านไปไม่นานเจิ้งเวยก็ได้รู้เหตุผลที่ทำให้เขาต้องจากไป
หลังจากที่พ่อกับแม่ของเธอหย่าขาดจากกัน..
นิสัยนางเอกในช่วงเล่มแรกสมัยตอนเรียนจะค่อนข้างแสบเหมือนเด็ก ร่าเริง เอาแต่ใจ
มุทะลุ แต่ก็เป็นคนตรงไปตรงมาและมองโลกในแง่ดี ในเวลาที่เจอกับปัญหาเธอจึงสามารถฟื้นคืนสภาพได้ค่อนข้างเร็ว ไม่จมปลักอยู่กับความทุกข์นาน
อย่างตอนที่รักแรกจากไป พอรู้สาเหตุแล้วก็ไม่ได้ไล่ตามอีก
คิดว่าของไหนที่เป็นของเราก็ต้องเป็นของเรา แต่ถ้ามันไม่ใช่ก็คือไม่ใช่
เพราะฉะนั้นเธอจะหาคนที่ดีกว่าเขาเป็นร้อยเท่าให้จงได้..
และต่อมาเธอก็ได้พบกับคนที่สามารถทำให้หัวใจสั่นไหวได้อีกครั้ง เฉินเซี่ยวเจิ้ง
รุ่นพี่คณะสถาปัตย์ที่แสนจะเย็นชา ไม่ชอบสุงสิงกับใคร ขยันหัวดีแต่มีฐานะยากจน
นิสัยต่างกันคนละขั้ว กว่าจะลงเอ่ยกันได้เลยค่อนข้างเหนื่อยหน่อย
เพราะนางเอกก็ไม่ใช่ผู้หญิงในแบบที่เขาต้องการ ดังนั้นเขาจึงวิ่งหนีส่วนเธอก็ต้องวิ่งตาม ..
นางเอกเรื่องนี้ไม่ชอบการแอบรัก เพราะฉะนั้นเมื่อเธอตกหลุมรักใครแล้วจึงพร้อมพุ่งเข้าใส่
ไม่คิดปิดบัง ถ้ารักก็ทุ่มเต็มที่ ให้ใจเกินร้อย ส่วนอีกฝ่ายจะให้กลับมามากหรือน้อยก็ไม่สำคัญ...เมื่อแน่ใจว่าชอบ ก็ไม่ลังเลที่จะไล่ตามจีบอีกฝ่ายอย่างใจกล้าบ้าบิ่น
หากใครมาถามก็พร้อมยืดอกรับอย่างเปิดเผยว่าชอบเขาจริงๆ...
แต่เมื่อผ่านอุปสรรคจนได้คบกัน และคิดว่าคงจะได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ตลอดไปอย่างราบรื่น
แต่ทว่าหนทางข้างหน้าและโลกภายนอกนั้นกลับเต็มไปด้วยตัวแปรมากมายที่เรามักคาดไม่ถึง
บางครั้งบนเส้นทางของการเติบโตก็ไม่อาจอาศัยคำว่ารักได้เพียงอย่างเดียว
บางทีเมื่อตื่นจากฝันในวัยเยาว์ คนที่อยู่ข้างกายเราก็อาจเป็นใครอีกคน..และสุดท้ายทุกอย่างก็อาจต้องพังทลาย
เมื่อเขาตัดสินใจเลือกอนาคตที่ก้าวหน้ามากกว่าได้อยู่กับเธอ...
...เวลาเห็นพวกแนวรักครั้งแรก รักในวัยเยาว์ทีไรนี่หวั่นๆ ใจทุกที
เพราะรู้ว่าจะต้องมีดราม่า
ต้องหน่วง หรืออาจจะจบแบบไม่สวยแน่ๆ เลย 55 ...แต่เรื่องนี้ผิดคาดจ้า
จริงๆ มันก็มีดราม่ามีหน่วงเป็นพักๆ นะ
แต่เพราะทัศนคติและการมองโลกในแง่ดีของนางเอก
เราเลยไม่ได้รู้สึกเศร้าหรือหดหู่นาน แป๊บๆ ก็หายแล้ว(เหมือนนางเอกแหละ)
ไม่เหมือนตอนอ่านเรื่องกาลครั้งหนึ่งรักของเรา อันนั้นอ่านจบแล้วยัง move on ไปต่อไม่ได้อีกหลายวัน เพราะเรื่องนั้นพอนางเอกล้มแล้ว แทบลุกไปต่อไม่ได้อีกเลย แถมยังทำร้ายตัวเองแบบนั้นอีก..เสียจายยย
T^T
แต่เรื่องนี้หลังจากที่นางเอกต้องสูญเสียความรักครั้งที่ 2 ไป น้องก็ยังมองโลกในแง่ดีใช้ชีวิตได้เหมือนเดิม พร้อมเปิดใจใหม่ เมื่อรู้สึกเหงาอยากมีแฟนก็ไปดูตัวหาคนที่เหมาะสม
สิ่งที่ต่างไปจากเดิมคือไม่มียัยหนูน้อยแก้มใสที่เคยเอาแต่ใจหรือใจร้อนอีกแล้ว
แต่เปลี่ยนเป็นผู้หญิงที่รอบคอบ
สุขุมและใจเย็นขึ้น ตามวัยและประสบการณ์
ซึ่งยังคงมีความร่าเริงเป็นกันเอง
เพียงแต่ความกล้าและความมุทะลุมีเคยมีในวัยเยาว์นั้นได้หายไปเกือบหมดแล้ว...
แล้ววันหนึ่งทั้งพี่ชายข้างบ้านและรุ่นพี่ก็ต่างกลับมา
คนหนึ่งตั้งใจแล้วว่าจะไม่พลาดอีก
ค่อยๆ วางแผนรุกคืบไปเรื่อยๆ
ยืดหยุ่นตามสถานการณ์แต่เด็ดขาดชัดเจน รู้ว่าตอนไหนควรรุก ตอนไหนควรปล่อย
ส่วนอีกคนนั้นมีโอกาสมากกว่าเพราะได้ทำงานที่เดียวกัน ทั้งนางเอกก็ยังมีใจให้อยู่
แต่น่าเสียดายที่กลับยังโลเล อ้ำๆ อึ้งๆ ไม่เด็ดขาดสักกะที ...
แบบนี้คงพอเดาได้แล้วล่ะเนาะว่าสุดท้ายใครคือตัวจริง
คือคนที่นางเอกยอมมอบหัวใจให้
ซึ่งตอนที่อ่านเราก็ชอบนะที่สุดท้ายเป็นคนนี้ เพราะถึงพี่แกจะมาช้าไปหน่อย
แต่ก็หนักแน่นมั่นคง ต่อให้ฟ้าถล่มก็สามารถแบกรับแทนเราได้ อยู่ด้วยแล้วอุ่นใจ
ไม่ต้องมาคอยกังวล...เป็นคนที่เหมาะกับคำว่าตลอดไปมากที่สุด...
และจะเพิ่มทวีขึ้นทุกครั้งที่เจอเธอหรือได้ยินข่าวคราวของเธอ
ฉันอยากให้คนที่อยู่กับฉันไปตลอดชีวิตเป็นเธอ
ถ้านี่ไม่ใช่ความรัก....
