วาสนาคนเขลา 3 เล่มจบ

วาสนาคนเขลา 3 เล่มจบ / ผู้แต่ง : ขวงซั่งจยาขวง 狂上加狂
ผู้แปล : เบบี้นาคราช
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

 ' มีช่วงเวลาหนึ่งฉู่จิ้งเฟิงอยากนอนหลับเข้าสู่ความฝัน 

ไปพบหน้าท่านพ่อตาในปรโลกสักครั้งเพื่อขอคำชี้แนะจากท่านว่า 

ตอนนั้นอบรมเด็กหญิงที่ดื้อรั้นในอดีตให้เติบโตเป็นหญิงสาวที่มีกิริยาเหมาะสม

เก่งกาจผู้นั้นได้อย่างไร ...'

หลี่รั่วอวี๋ คุณหนูรองสกุลหลี่ หญิงสาวที่ผู้คนต่างยกย่องให้เป็นราชินีแห่งการต่อเรือและอัจฉริยะทางด้านกลไก แต่เพราะประสบอุบัติเหตุตกจากหลังม้า หญิงสาวอัจฉริยะจึงต้องกลายมาเป็นคนสมองเสื่อมในชั่วข้ามคืน  เมื่อนางโง่เขลาเบาปัญญาตระกูลหลี่ที่เป็นเจ้าแห่งการต่อเรือและร่ำรวยเงินทองก็ถูก เสิ่นหรูป๋อ คู่หมั้นหมายของนาง ใช้อุบายวางแผนฮุบแย่งชิงกิจการและบีบให้คุณหนูรองต้องแต่งงานด้วย ทั้งๆ ที่เขาแอบลอบมีความสัมพันธ์กับน้องสาวของนางอยู่แท้ๆ  

ในขณะที่กำลังอับจนหนทาง ฉู่จิ้งเฟิง หรือซือหม่าผู้เป็นเจ้าแห่งดินแดนทางเหนือ 

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ โดยแลกกับการให้คุณหนูรองสกุลหลี่แต่งงานกับตนเอง

จากหญิงแกร่ง working woman ต้องกลายเป็นคนเขลาใสซื่อไร้เดียงสา แม้ไม่ได้ฉลาดเหมือนในวันวาน แต่ก็ยังเป็นที่หมายปองต้องการตัวของใครต่อใคร  ขนาดแต่งงานไปอยู่ทางเหนือก็ยังมีคนไม่กลัวตาย คิดจะชิงตัวนางไปจากสามีอยู่เรื่อยๆ ทั้งศัตรูใหม่ศัตรูเก่าขนกันมาหมด 
ส่วนพระเอกทางหนึ่งก็ต้องคอยต่อสู้รับมือกับตระกูลไป๋ของไทเฮาที่กำลังแผ่อิทธิพลขยายอำนาจ แล้วไหนจะต้องปกครองดูแลดินแดนทางเหนือของตัวเองอีก  แต่อีกทางก็ต้องคอยดูแลอบรมภรรยา และเฝ้าระวังเหล่าอดีตผึ้งภมรที่คิดจะเด็ดดอมภรรยาของตนไปอีกด้วย… 555+

แม้จะสมองเสื่อมจำอะไรไม่ได้ แต่เรื่องการต่อเรือและกลไกก็ยังไม่เป็นสองรองใครเช่นเดิม  

ถึงจะไม่คล่องแคล่วหลักแหลมเหมือนเก่า แต่ก็ทำให้คนที่คิดจะเล่นงานต้องหน้าหงายถอยกลับไปได้ทุกราย  เสียก็แต่ไอ้นิสัยที่เปลี่ยนกลับไปเป็นเด็กนี่สิ ที่นึกอยากพูดอะไรก็พูด พอโกรธเกลียดไม่พอใจหรือชอบอะไร ก็แสดงออกมาหมดไม่ปิดบัง จึงทำให้พระเอกต้องรับบทหนัก เพราะนอกจากจะเป็นสามีแล้ว ก็ยังต้องเป็นทั้งพ่อเป็นทั้งพี่อีกด้วย ต้องคอยอบรมสั่งสอนภรรยาตัวน้อยไม่ให้ออกนอกลู่นอกทาง ไม่ให้ไปก่อเรื่องสร้างความวุ่นวายที่ไหน 55  

แต่พออ่านไปก็จะรู้ว่าจริงๆ แล้วนี่แหละคือนิสัยดั้งเดิมของตัวนางเอก

แต่เพราะถูกพ่อสั่งสอนขัดเกลาอย่างหนัก ประกอบกับโตขึ้นและกลายมาเป็นผู้นำครอบครัว 

เลยทำให้ต้องเก็บอารมณ์ความรู้สึก จนกลายเป็นคนเงียบขรึมเย็นชาแบบนั้น  

หากไม่สมองเสื่อมกลับไปเป็นเด็กซะก่อน ด้วยนิสัยแบบนี้พระ-นางก็คงยากที่จะได้ลงเอยกัน

เพราะนางเอกนั้นใช้สมองนำความรู้สึก เมื่อพิจารณาเหตุผลบลาๆ ก็ทำให้ต้องหักใจปฏิเสธความรู้สึกของพระเอกไป  พระเอกในตอนนั้นที่หยิ่งทะนงและรักศักดิ์ศรีมาก
เมื่อคนเขาไม่รับรัก พี่แกก็สะบัดแขนเสื้อเดินจากไปโดยไม่หันกลับมา ไม่ยุ่ง ไม่ง้ออีกเลย  

แต่เวลานี้กลับเป็นพระเอกที่ยอมถอยและวางศักดิ์ศรีลงก่อน พออีกฝ่ายแข็งพี่ก็อ่อน  

ถ้าเขาซีเรียสจริงจัง พี่ก็ปากหวานพูดจาหยอกล้อ หยอดให้เขาใจอ่อน แล้วก็จบลงที่เตียง55 
นางเอกที่ไม่เคยเห็นพระเอกเวอร์ชั่นนี้มาก่อนก็ตกใจ เพราะปกติพี่แกจะชอบทำหน้านิ่งเย็นชาวางตัวเป็นสุภาพชนอย่างเดียว ไม่เคยพูดจาหยอกเย้าหรือรุกขนาดนี้ ( พระเอกพอได้รู้รสแล้วก็หื่นมากจ้า55 ) ตกลงผู้ชายคนนี้คือใคร? ยังใช่ซือหม่าที่มีฉายาว่า ‘มัจจุราชฉู่’ อยู่หรือไม่55 
แต่ความจริงพระเอกคิดได้แล้วไง ว่าถ้ายังทำเหมือนเมื่อก่อนเดี๋ยวคงได้จบเหมือนเดิม  
เพราะฉะนั้นต้องหน้าด้านเข้าไว้ ด้านได้อายอดจะทำตัวเป็นสุภาพชนไปทำไม? ทำไปให้ใครดู?55 
ด้วยความหน้าไม่อายของพระเอก นางเอกจึงค่อยๆ ใจอ่อนยอมเปิดใจ ค่อยๆ เผยความรู้สึก 
จนที่สุดก็ยอมรับหัวใจตัวเอง  ส่วนพระเอกเองก็ค่อยๆ บุกทะลวงทลายกำแพงของอีกฝ่ายไปเรื่อยๆ 
เพราะไม่ว่าจะโง่เขลาหรือเฉลียวฉลาด พี่แกก็รักและพร้อมจะอยู่เคียงข้าง ยินดีฝ่าคลื่นลมมรสุมทุกอย่างไปพร้อมกับนางเสมอ …สุดท้ายเทพธิดาจึงตัดสินใจไม่กลับขึ้นเรือเทพ 
แต่ยินยอมพร้อมใจอยู่ข้างกายเทพภูเขาไปตลอดกาล …อิอิ

ปล. คู่ของพี่สาวนางเอกน่ารักดี คู่นี้ดราม่าขำๆ 
ปล. ส่วนคู่ของอาจารย์กับฮ่องเต้นี่ถ้าเขียนเป็นเรื่องแยกคงดราม่าสุดๆ เลยมั้ง แต่สุดท้ายอีกฝ่ายก็คิดได้ล่ะนะว่าแผ่นดินกับหญิงงามน่ะต้องเลือกเอาสักอย่าง จะโลภมากเอาหมดเลยไม่ได้เน้ออ