สาวรับใช้ยอดดวงใจ 3 เล่มจบ

 

สาวรับใช้ยอดดวงใจ 3 เล่มจบ
ผู้แต่ง : ชางเว่ยเซียวเซียว
ผู้แปล : YS 
สำนักพิมพ์ หอมหมื่นลี้

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก จ้าวหยูอี้ ชาติก่อนเป็นสาวใช้ของคุณชายรองจวนหนิงกั๋วกง แต่มักใหญ่ใฝ่สูงหวังสบายทางลัด เลยปีนขึ้นเตียงคุณชายจนได้เป็นเมียบ่าวสมใจ แล้วสุดท้ายก็ตายอนาถชีวิตไม่ได้สุขสบายอย่างที่หวังไว้ พอตายวิญญาณก็ย้อนกลับมาอยู่ในร่างเดิม แต่กลับมารอบนี้ก็ยังหนีไม่พ้นชะตากรรมที่ต้องถูกขายไปเป็นสาวใช้ในจวนกั๋วกงเหมือนเดิม แถมรอบนี้ดันไปมีเรื่องหมางใจกับมามาคนสนิทของนายหญิงของจวนอีก นางเอกก็เลยถูกส่งไปเป็นสาวใช้ในเรือนพระเอกหรือซ่งหวู่จี้ ซื่อจื่อผู้อ่อนแอขี้โรคทีไม่มีใครเหลียวแล

พระเอกเป็นลูกเมียคนแรกของพ่อ เดิมพ่อพระเอกมีคนรักที่เติบโตมาด้วยกันอยู่ก่อนแล้ว แต่แม่พระเอกดันหลงรักพ่อพระเอกตั้งแต่แรกพบก็เลยไปขอให้พี่สาวซึ่งเป็นฮองเฮาพระราชทานสมรสให้ พี่สาวห้ามยังไงก็ไม่ฟัง ส่วนพ่อพระเอกเองก็หวังอยากได้อำนาจจากตระกูลฝั่งแม่พระเอกมาช่วยในเรื่องหน้าที่การงานเลยไม่ได้ปฏิเสธและยอมแต่งด้วย แล้วระหว่างนั้นอิพ่อก็ไปทำคนรักเก่าท้อง ก็เลยต้องรับคนเข้ามาเป็นอนุ หลังจากแม่พระเอกตาย อิพ่อก็แต่งตั้งอนุขึ้นเป็นภรรยาเอกทันที ...ส่วนพระเอกก็ล้มป่วยและถูกย้ายให้ไปอยู่ในเรือนที่ตั้งอยู่ไกลๆ โชคดีที่แม่พระเอกมีสินเดิมเยอะ แถมตระกูลฝั่งแม่ก็มีอำนาจและรักพระเอกมากโดยเฉพาะฮองเฮาพี่สาวแม่ ที่ใส่ใจและรักพระเอกเหมือนลูกแท้ๆ คนในบ้านพ่อจึงไม่ค่อยกล้ายุ่งกับพระเอก แถมพระเอกก็สามารถอยู่เองได้โดยไม่ต้องพึ่งเงินใช้จ่ายจากในจวน ใช้เงินจากสินเดิมแม่เอา ใช้ชีวิตแบบไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร ไม่ออกไปไหนเพราะป่วย ชีวิตเหี่ยวเฉาแบบหายใจอยู่ไปวันๆ จนกระทั่งนางเอกเข้ามาเป็นสาวใช้ในเรือน...

เพราะนางเอก พระเอกถึงได้รู้สาเหตุที่ทำให้อาการป่วยของตัวเองไม่หายสักที บวกกับความร่าเริง ความโอบอ้อมอารีมีน้ำใจและความน่ารักใสซื่อของนางเอก จึงค่อยๆ ดึงดูดให้พระเอกสนใจและสุดท้ายก็ตกหลุมรัก เพราะนางเอก...พระเอกจึงมีความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป เหมือนเจอแสงสว่างในชีวิต ส่วนนางเอกก็มีแอบหวั่นไหวบ้าง แต่ก็เตือนตัวเองอยู่ตลอด เพราะไม่อยากซ้ำรอยเหมือนชาติที่แล้ว ดังนั้นพอพระเอกสารภาพความในใจนางเอกจึงปฏิเสธทันที เพราะรู้ฐานะตัวเองดีไม่ได้คิดใฝ่สูงใดๆ ชาตินี้ขอแค่ได้แต่งงานกับคนธรรมดาก็พอ ...แต่ความจริงคือพระเอกไม่ได้มีความคิดจะให้นางเอกเป็นเมียบ่าวหรืออนุเลย บอกว่าจะให้นางเอกเป็นภรรยาเอกและแต่งเข้ามาอย่างสมเกียรติให้ได้...เพื่อนสนิทพระเอกบังเอิญมาได้ยินก็เตือน บอกว่าให้หยอกล้อสาวใช้แต่พอดีอย่าจริงจังมาก พระเอกก็สวนว่าไม่ได้ล้อเล่นแต่คิดแบบนั้นจริงๆ

พอนางเอกมาทำงานอยู่ในเรือนนี้ สาวใช้คนเก่าของพระเอกก็อิจฉา เลยพยายามวางแผนหาเรื่องใส่ร้ายนางเอก แต่สุดท้ายก็เข้าตัวเองทุกดอก และก็ถูกพระเอกขับไล่ออกจากเรือนไป จริงๆ พระเอกเคยให้โอกาสแล้วแหละแต่นางดันไม่สำนึก จนทำให้มีคนต้องเสียชีวิต พระเอกเลยไม่เก็บไว้แล้ว ... จากนั้นพระเอกก็อาการดีขึ้นเรื่อยๆ เพราะได้นางเอกใส่ใจดูแล คอยถามวิธีดูแลพระเอกจากหมอหลวงที่มารักษาจนหมอหลวงรับเป็นศิษย์ พระเอกก็ไม่ค้านสนับสนุนเต็มที่ พระเอกเรื่องนี้คือดีมากเลยนะ นางเอกอยากจะทำอะไรก็คอยเชียร์สนับสนุนให้กำลังใจตลอด อยากเรียนหนังสือก็สอน สาวใช้คนอื่นๆ เห็นก็อยากเรียนบ้าง พอพระเอกรู้ก็อนุญาตให้เปิดห้องว่างในเรือนเพื่อนเรียนได้ นางเอกจะเปิดร้านยาแต่ยังไม่ทันบอก พระเอกก็ไปดูสถานที่+เจรจาไว้ให้เรียบร้อย นางเอกรักษาคนจนโดยไม่เก็บเงิน เกรงใจไม่อยากให้พระเอกออกให้ กะจะใช้เงินตัวเอง พอพระเอกรู้ก็ไม่ยอม บอกให้นางเอกเก็บเงินนั้นไว้ใช้ส่วนตัวเดี๋ยวจ่ายให้เอง เปย์มากกก ไหนจะเสื้อผ้าของใช้ทุกอย่างที่แทบไม่ต่างจากคุณหนู ตอนนางเอกอยากให้พ่อที่พิการมาอยู่ฉลองปีใหม่ด้วยกันแต่พ่อไม่มา พระเอกเห็นนางเอกทำหน้าเศร้าๆ ก็ไปจัดการพาพ่อนางเอกมาเลย จากนั้นก็หางานในจวนให้ทำต่อเพื่อพ่อจะได้ไม่จากไปไหน ใส่ใจดูแลนางเอกดีมากๆ ขนาดยังไม่ได้แต่งงานนะเนี่ย(สามีในฝันมากๆ 55) แล้วเป็นคู่ที่ไม่เคยทะเลาะหรือผิดใจกันเลยด้วยนะ เพราะมีอะไรก็จะคุย+ปรึกษากันตลอด เวลาพระเอกไปไหนถ้าเอานางเอกไปด้วยได้ก็จะพาไปด้วยเสมอ ดังนั้นพระนางเรื่องนี้เลยมีโมเมนต์หวานๆ น่ารักกุ๊กกิ๊กเยอะเพราะแทบจะอยู่ด้วยกันตลอด...

แต่พอพระเอกเริ่มหายดี แม่เลี้ยงหรือใครบางคนก็เริ่มไม่พอใจ เพราะนึกว่าเดี๋ยวพระเอกก็คงตายเองตอนแรกเลยไม่ได้ลงมือทำอะไร ส่วนพ่อพระเอกก็หวังว่าลูกจะมีอันเป็นไปเองคือกัน แต่ยังไม่ถึงขั้นวางแผนหรือคิดจะทำร้ายอะไรลูกนะ แต่ก็แบบไม่สนใจกะให้ป่วยตายไปเองเงียบๆ เพราะถ้าพระเอกตาย สมบัติที่เมียเก่าทิ้งไว้ก็จะได้ตกเป็นของพ่อ(ปกติเจอแต่ลูกอยากให้พ่อแม่ตายเพื่อหวังสมบัติ แต่เรื่องนี้กลับกันจ้า..เหอๆ) เพราะตอนนี้จวนกั๋วกงเหลือแต่เปลือก ภายนอกดูดีแต่จริงๆ คือกำลังจะหมดตูด ที่ยังอยู่ได้ก็เพราะตอนแรกได้เงินจากแม่พระเอกเข้ามาช่วย แล้วพอแม่พระเอกตายก็ได้เงินจากฝั่งเมียใหม่ที่เป็นลูกพ่อค้ามาจุนเจืออีก (แต่ก็ยังไปทำท่ารังเกียจบ้านฝั่งเมียคนที่สองที่เป็นตระกูลพ่อค้าอีกนะ)

พอพระเอกกลับมาแข็งแรงพี่แกก็ไปเข้าร่วมงานล่าสัตว์  ฝั่งแม่เลี้ยงกลัวว่าพระเอกจะเด่นเกินหน้าลูกตัวเอง เลยไปบอกให้พ่อพระเอกไปร่วมงานล่าสัตว์ปีนี้ด้วยเพื่อจะได้จองกระโจมทำเลดีๆ แต่ที่ทำเลดีๆ ใกล้ฮ่องเต้คือแพงไง ที่ผ่านมาอิพ่อถึงไม่อยากไป พอรู้ว่าพระเอกได้รับกระโจมทำเลดีที่สุดจากฮ่องเต้ไปแล้วก็อิจฉา เลยกัดฟันยอมจ่ายเงินเพื่อรักษาหน้าตัวเอง55 ...หลังงานล่าสัตว์พระเอกก็ได้รับมอบหมายงานจากฮ่องเต้และได้ตำแหน่งขุนนางขั้นเก้ามาครอง ต่อจากนั้นพระเอกก็ย้ายออกจากจวนกั๋วกงไปอยู่ข้างนอกเพื่อให้ง่ายต่อการทำงาน (จริงๆ ฮ่องเต้เป็นคนบอกให้ย้ายแต่ให้พระเอกหาข้ออ้างเอง) บังเอิญแม่เลี้ยงมาหาเรื่องในเรือนพระเอกพอดี ก็เลยมีข้ออ้างให้ย้ายออกสมใจ พอพระเอกไปแม่เลี้ยงก็ปล่อยข่าวลือเสียๆ หายๆ ให้ร้ายพระเอก แต่คราวนี้พระเอกจะไม่ทน เลยแก้กลับด้วยการฟ้องร้องพ่อ จนพ่อถูกตามตัวกลับมาจากค่ายทหาร จากนั้นก็ไกล่เกลี่ยให้จบด้วยการที่พ่อต้องจ่ายเงินรายเดือนตามที่พระเอกสมควรจะได้รับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป อิพ่อก็สะอึก เพราะที่ผ่านมาไม่เคยให้เงินพระเอกเลย แต่ถ้าจะให้ก็ไม่มีอีก เหลือแต่เปลือกนอกแล้วจริงๆ...

เป็นแนวตายแล้ววิญญาณได้ย้อนกลับมาเกิดใหม่ในร่างเดิมเพื่อแก้ไขเปลี่ยนแปลงชีวิตไม่ให้ซ้ำรอยเดิม แต่ไม่ได้กลับมาเพื่อแก้แค้นเอาคืนใคร และถึงจะมีความทรงจำจากในชาติก่อนติดตัวมาแต่นางเอกก็ไม่ได้ซู ไม่ได้โกรธแค้นหรือโทษใคร พยายามใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายสงบสุข กับคนที่เคยทำร้ายตัวเองในชาติก่อนนางเอกก็ไม่ยุ่งด้วยแค่นั้น ไม่ได้เอาเรื่องที่รู้จากชาติก่อนมาทำเรื่องสะเทือนเลือนลั่นอะไร นอกจากทำชีวิตตัวเองกับคนใกล้ตัวให้ดีขึ้น กับแค่บอกหัวข้อข้อสอบพระเอก จริงๆ นางเอกก็ไม่ค่อยแน่ใจหรอกว่าจะออกจริงรึเปล่า แต่ปรากฏว่าออกจริงทุกข้อ พระเอกเลยถูกสงสัยว่าโกงข้อสอบ มีคนวงในทำข้อสอบรั่วไหล?...

แต่เรื่องที่ดราม่าจริงๆ เราว่าคงเป็นเรื่องฐานะนางเอกนี่แหละ ... อย่าคิดว่าพระเอกเป็นซื่อจื่อ้ป็นหลานรักฮองเฮาแล้วจะง่ายไม่มีปัญหาเน้อ บอกเลยว่าไม่ใช่ ขนาดพระเอกมีอำนาจและเป็นหลานรักของฮองเฮาแถมฮ่องเต้ก็ชอบ แต่ก็ยังฝ่าด่านเรื่องความแตกต่างของฐานะและชนชั้นนี้ไปไม่ได้เลย สุดท้ายก็ถูกบังคับให้แต่งกับคนที่มีฐานะเท่าเทียมกัน พระเอกปฏิเสธก็แล้ว ไปพูดกับฝ่ายหญิงเองก็แล้ว แต่สุดท้ายก็ถูกพระราชทานสมรสอยู่ดี ตอนกลับมาบอกนางเอก พระเอกคือร้องไห้เลยนะ เพราะกลัวว่าตัวเองจะทำตามที่รับปากนางเอกไว้ไม่ได้ กลับเป็นนางเอกที่เข้าใจ ไม่มีคำตัดพ้อต่อว่าใดๆ และเป็นฝ่ายให้กำลังใจพระเอกแทน เพราะรู้มาตั้งแต่แรกแล้วว่าเป็นไปไม่ได้ที่พระเอกจะแต่งตนเป็นภรรยาเอก นางเอกทำใจยอมรับว่าต้องเป็นอนุมานานแล้ว หวังเพียงแค่ว่าฝ่ายนั้นจะรับตนเองได้ และพระเอกไม่ต้องลำบากใจก็พอ...

แต่สุดท้ายแม่ฝ่ายนั้นกลับไม่ยอมปล่อยนางเอก นางเอกถึงตระหนักได้ว่าตัวเองคิดง่ายเกินไป ก็เลยตัดสินใจจะพาลูกหนีไปในวันที่พระเอกเข้าพิธีแต่งงาน... แต่เอาจริงๆ เราว่าพระเอกก็พยายามสุดๆ แล้วนะ ตอนแรกพี่แกจะพานางเอกหนีไปใช้ชีวิตด้วยกันตามลำพังสองคนแล้ว แต่นางเอกไม่เห็นด้วยบอกว่าห้ามหนี การหนีไม่ช่วยแก้ปัญหา พระเอกรู้ว่านางเอกอยากมีงานแต่งแบบคนทั่วไปก็เลยไปแอบเซอร์ไพรส์จัดงานแต่งให้ แล้วก็ทำเรื่องคืนตำแหน่งซื่อจื่อเพื่อจะได้มีฐานะเท่าเทียมกับนางเอกและสามารถจดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยากันได้ ...พระเอกคิดว่าถ้าตัวเองไม่มีฐานะซื่อจื่อแล้วฝ่ายนั้นก็คงไม่อยากแต่งด้วย แต่สุดท้ายอีกฝ่ายก็ยังยืนยันจะแต่งเหมือนเดิม ต่อให้พระเอกจะมีใครในใจแล้วก็ตาม กะว่าเดี๋ยวได้ตำแหน่งภรรยาเอกเมื่อไรก็ค่อยมาจัดการนางเอกทีหลัง ฮองเฮาก็ไม่ยอมยกเลิกงานแต่งให้ เพราะให้โหรทำนายดวงชะตาแล้ว โหรบอกว่าดวงชะตาพระเอกกับลูกสาวอ๋องสมพงศ์เป็นคู่แท้กัน ต้องแต่งกับคนนี้ชีวิตพระเอกถึงจะดี ฮองเฮาเลยยิ่งเชื่อ

นางเอกไม่อยากทำให้พระเอกลำบากใจที่ต้องเป็นคนกลาง เลยไปขอให้เพื่อนสนิทพระเอกช่วยพาหนี เพราะรู้ว่าตัวเองคนเดียวคงหนีไม่รอด เลยไปขอให้คนมีอำนาจช่วยดีกว่า เพื่อนสนิทเลยไปปรึกษาแม่ แม่ก็ไปปรึกษาฮองเฮาต่อ พอพระเอกรู้ว่าลูกเมียหายก็ทิ้งงานแต่งไปตามหาคนทันทีเลยจ้า ฟางเส้นสุดท้ายขาดสะบั้น ไม่แต่งแล้วโว้ยยย ไม่สนแล้วว่าใครจะว่ายังไง พอหาลูกเมียไม่เจอพี่แกก็กลายเป็นคนหงุดหงิดโมโหง่ายไม่มีความสุข เห็นพระเอกเป็นแบบนี้ ฮ่องเต้เลยพูดเตือนสติฮองเฮา บอกว่าตอนแรกฮองเฮาก็แค่หวังอยากให้พระเอกมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงเท่านั้นไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมพอพระเอกหายดีแล้วถึงได้โลภมากขึ้นเรื่อยๆ ล่ะ ดูสิว่าตอนนี้พระเอกมีสภาพเป็นยังไง...

สุดท้ายก็จบดีแหละ แต่ก็แอบลุ้นเหมือนกันนะว่านักเขียนจะหาทางลงยังไงเพื่อให้ทั้งคู่ได้ลงเอยแต่งงานกันอย่างสมเหตุสมผล ...สุดท้ายพออ่านถึงตอนนั้นก็แอบว้าวนิดนึงนะ แต่ถ้าอ่านดีๆ ก็จะพบว่าความจริงนักเขียนก็แอบทิ้งปมให้เราสงสัยเอ๊ะๆ มาตลอดแหละ...ตอนพิเศษมีตอนเดียวนะแต่เครียล์ดีมาก ไม่ค้างคาใจเลย ...

ป.ล. โครงเรื่องสนุกโอเคอยู่นะ ชอบเลยแหละ แต่เสียอย่างเดียวคือคำผิดเยอะไปหน่อย ถ้าปรับปรุงตรงนี้ได้ก็จะดีมากเลย