วันพฤหัสบดีที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2566

ภาพวาดปริศนากับการตามหาฆาตกร

 


ภาพวาดปริศนากับการตามหาฆาตกร (เล่มเดียวจบ) 
ผู้แต่ง : อุเก็ตสึ
ผู้แปล : ฉัตรขวัญ อดิศัย
prism publishing

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

การไขปริศนาคดีฆาตกรรม 4 เรื่องผ่านภาพวาดที่ดูไม่น่าจะเกี่ยวข้องกัน แต่กลับมีบางอย่างเชื่อมโยงกันอย่างน่าประหลาด จนนำไปสู่การจับกุมฆาตกรตัวจริง...

ในเรื่องแรกจะเล่าถึงครอบครัวของสามีภรรยาคู่หนึ่งที่เพิ่งแต่งงานกันได้ไม่นาน สามีตัดสินใจใช้นามแฝงเปิดบล็อกเพื่อเขียนไดอารี่เล่าเรื่องราวในชีวิตประจำวัน โดยมีภรรยาคอยวาดรูปให้ ทุกอย่างดูเหมือนจะไปสวยโดยเฉพาะเมื่อภรรยาตั้งครรภ์ เมื่อสามีรู้ข่าวก็เอาเรื่องนี้มาเขียนลงบล็อกบอกทุกคนด้วยความดีใจ ทว่าผ่านไปไม่นานพวกเขากลับตรวจพบว่าทารกในท้องของภรรยาไม่กลับหัว แม้ทั้งคู่จะไม่สบายใจ แต่เมื่อได้ฟังคำแนะนำจากพยาบาลผดุงครรภ์ก็กลับมามีกำลังใจอีกครั้ง ดูๆ แล้วก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรอีก แต่น่าเสียดายที่สุดท้ายภรรยาก็ยังต้องมาเสียชีวิตในตอนคลอดจนได้ หลังจากนั้นสามีก็มาเล่าเรื่องราวการสูญเสียภรรยาลงบล็อก และบอกว่าตนเองจะพยายามเข้มแข็งต่อไปเพื่อลูก ก่อนที่จะหยุดอับบล็อก และก็กลับมาอับใหม่ในอีกสามปีให้หลัง ซึ่งคราวนี้ดูเหมือนว่าตัวสามีจะรู้อะไรบางอย่างจากรูปภาพที่ภรรยาวาดทิ้งไว้ให้ ...

เรื่องที่สอง เป็นเรื่องของเด็กผู้ชายวัย 5 ขวบที่อาศัยอยู่กับแม่ในอพาร์ตเมนต์ เด็กน้อยที่สูญเสียพ่อแท้ๆ จึงต้องใช้ชีวิตอยู่กับแม่สองคน แม่เองก็พยายามทำงานอย่างเต็มที่เพื่อหาเงินมาเลี้ยงดูเด็กน้อย ซึ่งก็ไม่ง่ายเลยสำหรับผู้หญิงตัวคนเดียวที่อาศัยอยู่ในเมืองใหญ่แถมยังไร้ญาติขาดมิตร แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่เคยย่อท้อ แม้จะเหน็ดเหนื่อยแค่ไหนแต่เธอก็ยังไปรับเด็กน้อยที่โรงเรียนด้วยตัวเองและกลับมาทำอาหารดูแลบ้านได้เสมอ ...แต่ในวันหนึ่งหลังเลิกเรียน ครูที่โรงเรียนกลับเรียกเธอไปพบและให้เธอดูภาพวาดที่เด็กน้อยวาดขึ้น ทั้งครูและเธอต่างช่วยกันตีความรวมถึงหาเหตุผลว่าทำไมเด็กน้อยถึงวาดภาพในหัวข้อคุณแม่ออกมาแบบนี้.. แต่ก็ยังไม่พบคำตอบ จนกระทั่งวันหนึ่งที่เด็กน้อยหายตัวไป...

เรื่องที่สาม คดีฆาตกรรมครูศิลปะบนหุบเขา เป็นคดีสะเทือนขวัญเพราะผู้ตายถูกฆ่าอย่างโหดร้ายทารุณ สภาพศพแทบไม่เหลือเค้าเดิมราวกับโกรธแค้นกันมาแต่ชาติปางไหน และสุดท้ายคดีนี้ก็ถูกทิ้งให้เป็นปริศนาเพราะไม่มีหลักฐานมากพอที่จะจับคนร้ายได้ ...แต่ผ่านไป 3 ปีคดีนี้ก็ถูกตามสืบอีกครั้งโดยพนักงานหน้าใหม่ของบริษัทแห่งหนึ่ง เด็กหนุ่มที่มีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักข่าว เนื่องจากคนตายเป็นอาจารย์ในโรงเรียนเก่าที่เด็กหนุ่มเคารพนับถือ ดังนั้นเขาจึงยิ่งอยากจะตามหาความจริงเพื่อจับตัวคนร้ายมาลงโทษให้ได้ ทว่าเมื่อถึงวันที่ได้รู้ความจริง เด็กหนุ่มกลับทำได้แค่ทิ้งภาพวาดภาพหนึ่งเอาไว้เท่านั้น....

เรื่องสุดท้าย เรื่องราวของเด็กผู้หญิงที่วาดรูปบ้านและต้นไม้ ภายในต้นไม้มีนกเขาชวาอาศัยอยู่ บ่งบอกว่าเธอมีความปรารถนาที่อยากจะปกป้องคนที่อ่อนแอกว่า เรื่องนี้ถูกเกริ่นไว้ตั้งแต่หน้าแรกๆ แต่กลับถูกเอามาเล่าเป็นเรื่องสุดท้าย... อ่านจบแล้วอยากจะร้องเฮ้ยยดังๆ แบบทั้งคาดถึงและคาดไม่ถึงจริงๆ คือมันไม่ใช่แค่การเฉลยตัวคนร้าย แต่มันยังชี้ให้เราเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของสภาพอารมณ์และจิตใจของตัวคนร้ายตั้งแต่เริ่มมาจนถึงปัจจุบัน รายละเอียดต่างๆ ถูกสอดแทรกไว้ระหว่างทางพร้อมกับภาพวาดที่คาดไม่ถึงว่าจะมีความลับอะไรซ่อนอยู่ ซึ่งพอจะทำให้เราเข้าใจได้ว่าอะไรเป็นสาเหตุและตัวกระตุ้นที่ทำให้อีกฝ่ายตัดสินใจกระทำสิ่งเหล่านี้.... 



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น