วันอาทิตย์ที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2566

นางแอ่นขับขาน สกุณาแซ่ซ้อง เล่ม 3-5 (5 เล่มจบ)

 


นางแอ่นขับขาน สกุณาแซ่ซ้อง เล่ม 3-5 (5 เล่มจบ) 
ผู้แต่ง : ไป๋ลู่เฉิงซวง (Bai Lu Cheng Shuang)
ผู้แปล : พวงหยก
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

ต่อจากเล่มที่แล้ว หลังจากที่น้องสาวนางเอก(คนที่มีวิญญาณทะลุมิติมาสิงร่าง) สับขาหลอกแกล้งตาย จากนั้นนางก็ไปชุบตัวใหม่เปลี่ยนชื่อแซ่เป็นนางคณิกาอยู่ในหอนางโลม วางแผนตกคนมียศถาบรรดาศักดิ์สูงๆ และสุดท้ายก็ตกรัชทายาทได้สำเร็จและได้เป็นพระสนมของอีกฝ่าย พอมีอำนาจนางก็เริ่มกลับมาหาเรื่องนางเอกอีก ตอนมีงานเลี้ยงก็ทำเป็นชวนนางเอกออกไปเดินเล่นแต่นางเอกไม่ไป เพราะรู้ว่านางต้องมีแผนร้ายชัวร์ๆ พอนางเอกไม่ไป ลับหลังนางก็ไปฟ้องรัชทายาทหาว่านางเอกรังเกียจดูถูกที่นางมาจากหอนางโลมเลยปฏิเสธนาง..จากนั้นก็มีตอนที่ฮ่องเต้ป่วย นางกับรัชทายาทกำลังเดินเอาตัวยาหายากไปถวายให้ฮ่องเต้ที่ตำหนัก ระหว่างทางเจอนางเอกก็เลยชวนไปด้วย นางเอกปฏิเสธไม่ได้เลยต้องไป แล้วก็ตกหลุมพรางตัวร้าย(อีกแว้วววนะจ๊ะ) คราวนี้รัชทายาทเข้าใจผิดนึกว่านางเอกเป็นคนทำจริงๆ ก็เลยเริ่มมีอคติกับพระ-นาง ...

ตอนแรกพระเอกก็อยู่ฝั่งรัชทายาทนี่แหละ แต่หลังๆ พอหมดคู่แข่งรัชทายาทเริ่มนิสัยเปลี่ยน มีแววจะเป็นทรราช แถมยังหูเบาเชื่อนางร้ายอีก พระเอกที่รู้ชาติกำเนิดตัวเองมานานแล้วก็เลยเปลี่ยนใจไม่ช่วยรัชทายาทและ แต่จะเปลี่ยนตัวรัชทายาทแทนไปเลย... เล่ม 1-2 จะเป็นเรื่องในบ้านพระ-นาง พอเล่ม 3 จะเป็นเรื่องในวัง พระเอกวางแผนหลอกเหวินไทเฮา (ตระกูลของเหวินไทเฮามีอำนาจมาก แม้แต่อดีตฮ่องเต้ยังไม่กล้าหือ) ทำให้อีกฝ่ายยอมช่วยยืนยันฐานะองค์ชายของตนและผลักดันให้ตนนั่งตำแหน่งฮ่องเต้ได้สำเร็จ ...ใช่แว้ววว พระเอกก็คือลูกของฮ่องเต้ที่เกิดจากสนมรัก แต่ฮ่องเต้กลัวพระเอกจะไม่รอดเพราะอำนาจของฮองเฮาหรือเหวินไทเฮาในตอนนั้นมีมากเหลือเกิน ก็เลยส่งพระเอกไปให้เสนาบดีกู้เลี้ยง พระเอกรู้ความจริงตั้งนานแล้ว ตอนแรกก็คิดจะเป็นคุณชายสี่ของจวนเสนาบดีไปชั่วชีวิตแหละ แต่พอดีหลังๆ รัชทายาทที่ตนหนุนเริ่มออกแววไม่ดี พระเอกก็เลยตัดสินใจกลับคืนสู่ฐานะเดิม ...

แต่เพื่อให้เหวินไทเฮาคลายใจไม่ระแวงสงสัย บวกกับตอนนั้นยังไม่มีอำนาจมากพอ พระเอกจึงต้องแสร้งทำตัวเป็นฮ่องเต้ที่ลุ่มหลงในสุรานารี ไม่เอาการเอางาน ส่วนนางเอกก็ถูกส่งไปเป็นนางกำนัลของไทเฮาอีกคน เพราะเหวินไทเฮาไม่ชอบนางเอก ผูกใจเจ็บตั้งแต่ตอนที่นางเอกอยู่นอกวังแล้ว ก็เลยไม่ยอมให้นางเอกขึ้นเป็นฮองเฮาหรือแม้แต่พระสนมขั้นต่ำสุด ดังนั้นเพื่อปกป้องนางเอกและทำให้เหวินไทเฮาเชื่อใจ พระเอกก็เลยแสร้งไหลตามน้ำ แต่ก็ไม่ยอมแต่งตั้งใครเป็นฮองเฮาเช่นกัน ตกกลางคืนพอนางเอกหลับพระเอกก็จะแวบไปดู ต่อมานางเอกตรวจเจอว่าตั้งครรภ์ พระเอกเลยใช้ข้ออ้างนี้แต่งตั้งนางเอกขึ้นมาเป็นสนม... แต่ถึงจะได้เป็นสนมแล้ว(ขั้นยังไม่สูงหรอก) พระเอกก็ยังต้องทำเป็นเมิน แสดงให้คนอื่นเห็นว่าตนไม่โปรดนางเอก ไม่เคยไปเยี่ยมหรือมาหา ทั้งๆ ที่ในใจแบบคิดถึงเมียมากกก อยากเจอหน้าอยากกอดสุดๆ 55...จนมีตอนไปร่วมงานล่าสัตว์ที่นอกวัง นางเอกโกรธพระเอกก็เลยยกผ้าคาดเอวที่ตัวเองตั้งใจทำให้พระเอกให้คนอื่นแทน จริงๆ นางเอกยกให้องค์หญิงคนที่เป็นน้องสาวพระเอก แต่องค์หญิงดันไปยกให้แม่ทัพที่เป็นคนสนิทของพระเอกต่อ พอพระเอกเห็นก็รู้ทันทีว่านี่คือของที่เมียนั่งทำเพื่อจะมอบให้ตัวเอง พี่แกเลยโกรธมาก พยายามจะหาทางชิงผ้าคาดเอวคืน55

ในเล่ม 3 จะเป็นการต่อสู้แย่งชิงอำนาจในราชสำนักระหว่างพระเอกกับเหวินไทเฮา ส่วนน้องสาวนางเอกหลังพระเอกได้ครองบัลลังก์ นางก็ยังได้ตามมาเป็นพระสนมกับเขาด้วยนะ(ตายยากจริงๆ) ตอนแรกก็ยังร้ายแบบโง่ๆ เหมือนเดิม แต่พอถูกลงโทษส่งเข้าตำหนักเย็นนางก็เริ่มคิดได้ พอได้ออกมาใหม่ก็เริ่มปรับปรุงตัวให้นิ่งลง ไม่ทำตัวแบบเดิม เริ่มมีชั้นเชิงมากกว่าเก่า(นิดนึง) ... ในเล่ม 4 หลังโค่นไทเฮาได้สำเร็จ พระเอกอยากจะแต่งตั้งนางเอกขึ้นเป็นฮองเฮาแต่ก็ถูกพวกขุนนาง(พรรคพวกเก่าไทเฮา) ค้านไว้ คือไม่ว่ายังไงก็จะไม่ยอมให้นางเอกเป็นฮองเฮาโดยเด็ดขาด(จะกันที่ให้ลูกหลานตัวเอง) ส่วนน้องสาวนางเอกก็สรรหาวิธีใหม่เพื่อดึงดูดใจพระเอก คราวนี้มาแนวคนทรงแบบติดต่อกับสวรรค์เบื้องบนได้ พระเอกก็เลยซ้อนแผน เอาเรื่องที่นางกุขึ้นมาใช้ล้มล้างขุนนางพรรคพวกเก่าของไทเฮาหรือพวกที่คิดทรยศตนซะเลย 

น้องสาวนางเอกได้ใจคิดว่าพระเอกเริ่มให้ความสำคัญกับตนแล้ว คิดว่าเดี๋ยวพระเอกจะต้องมอบตำแหน่งฮองเฮาให้ตัวเองแน่ๆ ก็เลยบุกไปข่มนางเอกถึงตำหนัก แต่กลับเป็นการทำให้ตัวเองต้องเสียทรัพย์สินที่ได้มาไปเกือบหมด หนำซ้ำนางเอกยังเอาของที่ได้จากนางไปบริจาคสร้างสำนักวิชาแล้วได้รับคำชมจากราษฎรกลับมาอีกด้วย แถมสุดท้ายตัวนางก็ไม่ได้เป็นฮองเฮาอย่างที่ฝันแต่ดันได้เป็นธิดาเทพต้องออกจากวังไปอยู่อารามแทน ....แต่ๆๆๆ ยังไม่จบจ้า หลังจากนั้นนางแปรพักตร์ไปอยู่กับฝ่ายอื่น นางเอกจากที่ว่าจะปล่อยนางก็เลยเปลี่ยนใจบอกความจริงอดีตคู่หมั้นเรื่องที่น้องสาวยังไม่ตาย และเปิดโปงนางโทษฐานหลอกลวงเบื้องสูง จัดการขั้นเด็ดขาดทั้งบัญชีเก่าและใหม่ครบ

พอจบเรื่องนี้ พระเอกก็ต้องเตรียมรับศึกกับคนตระกูลเหวินของเหวินไทเฮาที่กำลังจะยกทัพมาก่อกบฏ ตอนแรกพระเอกจะส่งนางเอกที่กำลังท้องไปอยู่ที่อื่นเพื่อความปลอดภัย แต่นางเอกไม่ไปจะขออยู่ที่วังกับสามี สุดท้ายเมืองหลวงถูกตีแตก พระเอกกลับมาช่วยเมียไม่ทัน คือจะกลับไปแหละแต่เจอคนสนิทตีหัวสลบพาหนีก่อน(ไม่งั้นเดี๋ยวตายกันหมด ถ้าพระเอกตายทุกอย่างคือจบ) นางเอกก็คลอดลูกวันนั้นพอดีอีกเลยหนีไปไหนไม่ได้ พอคลอดเสร็จปุ๊บทัพกบฏก็บุกเข้ามาปั๊บ ก็เลยจับนางเอกกับลูกไว้เป็นตัวประกัน...นางเอกเลี้ยงลูกอยู่ในวังและดูแลบ้านเมืองแทนพระเอกไปจนถึงสามปี! ส่วนทัพกบฏก็มัวแต่ยกทัพไปรบกับพระเอก ปล่อยเมืองหลวงให้นางเอกดูแลเพราะคิดว่ามีคนที่ไว้ใจได้คอยคุมอยู่น่าจะไม่เป็นไร ซึ่งคนที่ไว้ใจได้ก็คือพี่ชายนางเอกนั่นแหละ ทำเป็นแกล้งสวามิภักดิ์แต่จริงๆ อยู่ฝั่งพระเอกมาตั้งแต่แรกแล้ว พอทัพกบฏถูกตีจนจนมุมคิดจะยกทัพกลับเข้าเมืองถึงได้รู้ว่าที่ผ่านมาโดนหลอกมาตลอด...

แต่พอพระเอกรบชนะได้กลับเมืองหลวงก็ดันยึกยักไม่กล้าไปหาเมียอีก ไม่กล้าสู้หน้าเกิดใจฝ่อขึ้นมาซะอย่างนั้น น้องสาวที่เป็นองค์หญิงเลยไปหาแทน พอได้เห็นสภาพนางเอกบวกกับฟังที่สาวใช้คนสนิทนางเอกเล่าเรื่องราวตลอดสามปีที่ผ่านมาให้ฟังก็เลยรีบกลับไปลากพระเอกมา ซึ่งความจริงนางเอกอะไม่เคยโกรธหรือโทษพระเอกเลย ไม่เคยตัดพ้อใดๆ เข้าใจพระเอกที่ตัดสินใจแบบนั้น ศรีภรรยาสุดๆ พร้อมเข้าใจและอยู่เคียงข้างสามีเสมอ พอพระเอกกลับมานางเอกก็ถอยไปอยู่ข้างหลังทันที ไม่ออกหน้าดูแลราชสำนักอีกเลย... ลืมบอกไปว่าขาลูกพระ-นางมีปัญหาตั้งแต่เกิดทำให้เดินไม่ได้ นางเอกพยายามตามหาหมอเก่งๆ มารักษาแต่ก็ไม่มีใครรักษาได้ บอกแต่ให้รอดูตอนโตอีกที ลูกนางเอกจะไปไหนก็ต้องนั่งรถเข็น นางเอกไม่เคยให้ลูกเห็นหรือเล่นกับเด็กรุ่นราวคราวเดียวกัน ให้ลูกเข้าใจว่าเด็กอายุเท่านี้ต่างก็ยังไม่มีใครเดินได้เหมือนกัน แต่วันหนึ่งมีนางกำนัลเด็กพลัดหลงเข้ามา ลูกนางเอกเห็นเด็กคนนั้นวิ่งเดินได้เลยรู้ความจริง ก็เลยโกรธนางเอกที่ปิดบังมาตลอด ไม่ยอมมาหามาคารวะแม่ แต่สุดท้ายลูกก็ถูกพระเอกดัดนิสัย...  (พระเอกกลัวลูกจะเอาแต่ใจจนกลายเป็นฮ่องเต้ทรราช เลยต้องรีบแก้นิสัย)

ตอนแรกคิดว่าหลังล้มเหวินไทเฮากับพรรคพวกรวมถึงน้องสาวนางเอกลงได้แล้วทุกอย่างก็จะจบ คงไม่มีตัวร้ายอะไรโผล่มาอีก แต่ที่ไหนได้ยังไม่จบจ้า โอ๊ยยย...แถมรอบสุดท้ายนี้ยังเป็นคนที่เราคาดไม่ถึงไม่เคยสงสัยมาก่อนเลยด้วยอะ ไม่น่าเลย ความจริงชีวิตนางในตอนนี้ก็ดีมากอยู่แล้วนะ แต่ดันทะเยอทะยานโลภมากอยากได้มากกว่านั้น บวกกับแค้นเก่าที่วางไม่ลง สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไรเลย...เฮ้ออ (แอบสงสารคนที่ต้องตายเพราะนางนะ)

อ่านจบแว้ววว อยากจะบอกว่านางเอกเรื่องนี้คือเดอะแบกของจริง ยอดภรรยา ศรีทนได้ เป็นภรรยาที่เข้าอกเข้าใจสามีสุดๆ เยือกเย็น ใจกว้าง ปลงตกเกือบทุกเรื่อง ไม่คิดเล็กคิดน้อย แต่ถ้าใครมาทำร้ายคนที่นางรักนั่นก็อีกเรื่องนะ(แก้แค้นสิบปียังไม่สาย) เวลาพระเอกงอนที่นางเอกไม่หึงตัวเองด้วยการไม่มาหาแต่ไปเยือนตำหนักอื่นแทน นางเอกก็เฉย ใช้ชีวิตได้ตามปกติจนสุดท้ายพระเอกก็ต้องกลับมาเอง55 ส่วนพระเอกก็ยังมีนิสัยเด็กๆ อยู่บ้าง บางทีก็ความรู้สึกช้า ไม่รู้ว่าการกระทำของตัวเองบางครั้งมันก็ทำให้ผู้หญิงเขาคิดไปไกลแล้วถลำลึก แต่วางใจได้นะเพราะถึงพระเอกเรื่องนี้ถึงจะมีเมียและสนมในวังหลังเยอะ แต่พี่แกก็รักและมีอะไรกับนางเอกเพียงแค่คนเดียว กับคนอื่นคือเล่นละครหมด กับพวกหญิงคณิกาพระเอกก็เห็นเป็นเพื่อน มีแค่นางเอกคนเดียวที่พระเอกรักจริงๆ ส่วนฝ่ายตรงข้ามบรรดาตัวร้ายทั้งหลายที่คิดร้ายกับพระนางต่างก็ได้รับผลกรรมและมีจุดจบที่สาสม ...อ้อออ มีอิตาอดีตคู่หมั้นที่กลับตัวกลับใจได้ สุดท้ายก็ตัดใจจากนางเอก(ล่ะมั้ง) แต่ก็ไม่ยอมแต่งงานใหม่ ขอมุ่งเข้าทางธรรม และกลายมาเป็นหนึ่งในขุนนางที่พระ-นางไว้ใจ (เพิ่งมารู้สึกตัวว่าคนที่ตัวเองอยากอยู่ด้วยไปตลอดชีวิตก็คือนางเอก กว่าจะตัดใจได้คือเพ้อหนักมาก ถ้าเป็นเรื่องอื่นคงโดนประหารไปแล้วมั้งเนี่ย55)



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น