วันอังคารที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564

หนิงอันคอมมิวนิตี้ ละแวกนี้ผีชุม


หนิงอันคอมมิวนิตี้ ละแวกนี้ผีชุม (เล่มเดียวจบ) / ผู้แต่ง : สืออู่
ผู้แปล : ลูกหว้า
สำนักพิมพ์ everY

ความรู้สึกหลังอ่านจบอาจมีสปอยล์
เมิ่งอวี่ ทายาทที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของตระกูลเมิ่ง เป็นหลานชายของท่านยายเมิ่งที่ตักน้ำแกงลืมเลือนอยู่ตรงทางข้ามสะพานในปรโลก
เยี่ยหลัว ชายหนุ่มเจ้าของหอพักหรือคอมมิวนิตี้หนิงอัน มีความสามารถในการเดินทางไปกลับปรโลกและสามารถมองเห็นเส้นวาสนาของคนได้

พระ-นายต่างก็เป็นเด็กกำพร้าครอบครัวตายหมดตั้งแต่เด็ก
นายเอกหรือเมิ่งอวี่ เพราะเป็นคนตระกูลเมิ่ง น้องจึงมีความสามารถในการมองเห็นวิญญาณหรือภูตผีได้ ตอนอายุ
7 ขวบหลังจากคนในบ้านตายหมด น้องก็ทำสัญญากับอดีตนักเลงคนหนึ่งเพื่อช่วยให้เขาล้างมือออกจากวงการได้อย่างราบรื่น โดยแลกกับการที่อีกฝ่ายต้องเลี้ยงดูตนเป็นเวลา 10 ปี พอครบกำหนดน้องก็จากไป แม้บ้านนั้นจะขอให้อยู่ต่อและขอรับน้องเป็นลูกบุญธรรม แต่น้องก็ say no เพราะรู้ว่าตัวเองดึงดูด ภูต ผี วิญญาณ
หากอยู่นานเดี๋ยวจะเกิดเรื่อง
แล้ววันหนึ่งในขณะที่น้องกลับไปเยี่ยมยายที่ปรโลก
น้องก็ได้เจอกับพระเอกที่ลงมาทำธุระที่นี่พอดี น้องถูกใจท่าทางกับแววตาของพระเอกในตอนนั้นมาก
เลยยื่นข้อเสนอว่าจะช่วยเหลือ เพื่อแลกกับการให้เขาเลี้ยงดูตนเองไปตลอดชีวิต

ทั้งสองคนจึงได้มาอยู่ด้วยกันด้วยประการฉะนี้ พระเอกก็เลี้ยงดูเอาใจใส่น้องดีมากๆ
ตั้งแต่เรื่องเสื้อผ้า อาหารการกิน ให้เงินใช้ จนทำให้น้องเคยชินและรู้สึกว่าที่นี่คือบ้าน
เพราะตั้งแต่สูญเสียครอบครัวและรู้ว่าวันหนึ่งตัวเองต้องไปรับช่วงต่อจากยายในปรโลก
น้องก็ไม่เคยมองที่ไหนเป็นบ้านอีก วางตัวเป็นคนนอกเป็นแค่คนอาศัย ไม่คบเพื่อน
ไม่อยากผูกมัดกับใคร
คนภายนอกก็คิดว่าน้องเป็นเด็กหนุ่มที่พระเอกเลี้ยงเอาไว้
ส่วนเพื่อนนักเลงเก่าก็คิดว่าทั้งสองคนเป็นแฟนกัน
แล้ววันหนึ่งก็มีคดีฆาตกรรมที่ทำให้น้องต้องลงไปยุ่งด้วย เพราะคนร้ายที่เป็นฆาตกรต่อเนื่องดันพุ่งเป้ามาที่พระเอก ตัวคนร้ายอยากเล่นงานพระเอกแต่พระเอกกลับจำอะไรไม่ได้
จึงต้องหันมาเล่นงานน้องแทนเพื่อล่อพระเอกออกมา...

เป็นแนวสืบสวนผสมภูต ผี วิญญาณ พระ-นายต่างมีปมในอดีตที่เจ็บปวด
มีเรื่องฆาตกรต่อเนื่องที่จริงๆ ก็ไม่ได้เจ้มจ้นเท่าไร เราว่ามันคลายง่ายไปนิด
แต่ก็อยากรู้เพราะมันเกี่ยวโยงกับความทรงจำในอดีตอันเจ็บปวดของพระเอก ที่พี่แกไม่อยากจดจำและขอเลือกที่จะลบมันทิ้งไปดีกว่า...



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น