ฮองเฮาผู้ไร้คุณธรรม

ฮองเฮาผู้ไร้คุณธรรม 2 เล่มจบ / ผู้แต่ง : จิ๋วเสี่ยวชี
สำนักพิมพ์ อรุณ

คำโปรยหลังปก
หากการเป็นฮองเฮาที่ดีคือการประพฤติตนตามคุณธรรมของภรรยา
โอนอ่อนทำตามสามี  รู้จักปกครองวังหลังให้สงบเรียบร้อย
เช่นนั้นแล้ว เย่เจินเจิน  คงสอบตกทุกข้อ
เพราะเพียงคืนแรกที่แต่งเข้าวัง  นางก็ถีบฮ่องเต้ตกจากแท่นบรรทมเสียแล้ว
ฮ่องเต้หนุ่มอย่าง จี่อู๋จิ้ว ที่ไม่ชอบตระกูลเย่อยู่แล้ว  จึงยิ่งชังน้ำหน้านางมากขึ้น
สตรีบ้านใดล้วนปรารถนาจะเป็นอองเฮากันทั้งนั้น  แต่เย่เจินเจินกลับตรงข้าม
การกระทำของนางล้วนคาดเดามิได้ ใฝ่รู้ในเรื่องที่สตรีไม่ควรยุ่งเกี่ยว
ทั้งยังหน้าหนาผิดกับสตรีทั่วไป  ที่สำคัญคือขยันหาเรื่องปวดหัวมาให้จี่อู๋จิ้วอยู่เสมอ
ราวกับว่าภารกิจหลักที่นางแต่งเข้าวังนี้คือการทำให้ฮ่องเต้ไม่มีความสุขเลยสักวัน!


ความรู้สึกหลังอ่านจบ  ( อาจมีสปอยล์ )

ถัดจากจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บานกับบุหลันไร้ใจ ที่เป็นแนวดราม่าปวดใจ  เคล้าน้ำตา ก็มาเป็นเรื่องเบาๆ หวานๆ จบแบบ Happy ending  กันบ้างเน้อ  สำหรับสำนักพิมพ์อรุณที่หันมาจับนิยายจีนแปลบ้างแล้ว ซึ่งปีหน้าก็จะได้เจอกับเรื่องภรรยาผู้มีคุณธรรม (คนเขียนเดียวกับเรื่องว่าด้วยอาชีพนางสนม) แล้วก็นิยายจีนแปลแนวปัจจุบันของกู่ม่านอีก 3 เรื่อง..

          

เรื่องนี้พระ-นางเขาเกลียดขี้หน้ากันมาตั้งแต่ก่อนแต่งงานแล้ว เพราะต่างคนก็ต่างถูกบังคับให้มาแต่งงานกัน  นางเอกเป็นฮองเฮาที่ถูกท่านปู่บังคับให้มาแต่งงานกับฮ่องเต้ “ จี่อู๋จิ้ว “  
ฮ่องเต้หนุ่มวัย 20 ที่กำลังเลือดร้อน และมีสนมนางในอยู่ในวังหลังมากมาย... 
นางเอกเป็นหลานสาวคนสุดท้องท่ามกลางพี่น้องผู้ชาย เพราะเป็นหลานสาวคนเดียวก็เลยถูกรักใคร่ตามใจจากคนในครอบครัว ประหนึ่งสมบัติล้ำค่า ตระกูลของนางเอกเป็นตระกูลใหญ่ที่มีอิทธิพล  ท่านปู่เคยเป็นพระอาจารย์ของฮ่องเต้และดำรงตำแหน่งเป็นถึงอำมาตย์  ส่วนคนอื่นๆ ในครอบครัวก็ล้วนเป็นผู้มีความสามารถเลยมีแววว่าจะถูกกำจัด เพราะทำให้ฮ่องเต้ระแวง (ก็ตามปกติแหละ ถ้าตระกูลไหนมีอำนาจมากเกินไปจนดูเป็นภัยคุกคามต่อราชวงศ์ สุดท้ายก็จะถูกฮ่องเต้กำจัดไปตามระเบียบ )   ดังนั้นนางเอกจึงถูกบังคับให้ต้องแต่งงานเพื่อวงศ์ตระกูล โดยท่านปู่ขอร้องนางเพียงแค่เรื่องเดียว คือ.... “ ไม่ต้องทำอะไร ขอแค่อย่าให้ถูกปลดจากตำแหน่งฮองเฮา “

นางเอกเป็นคนฉลาด ตรงไปตรงมา นิสัยเอาแต่ใจเหมือนเด็กๆ เพราะเติบโตมาด้วยความรักความเอาใจใส่ของคนในบ้าน ส่วนพระเอกนั้นถึงจะเพิ่ง 20 แต่ก็เป็นฮ่องเต้ที่ดี เก่งกาจ เฉลียวฉลาด
และมีอีโก้สูงตามประสาคนหนุ่ม จึงทำให้มักมีความเห็นไม่ตรงกับปู่ของนางเอกที่เป็นคนหัวเก่าแล้วชอบเถียงกันอยู่บ่อยๆ  แต่ด่ามากไม่ได้ไง เพราะปู่ของนางเอกเคยเป็นพระอาจารย์ของตัวเอง ก็เลยเอามาลงกับนางเอกแทน ด้วยความที่ไม่ชอบตระกูลของนางเอกเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็เลยพาลให้ไม่ชอบหน้านางเอกไปโดยปริยาย 

เล่มแรกจะเป็นตอนอยู่ในวังหลัง นางเอกถูกคนใส่ร้ายและเอาปัญหามาให้  

แม้ปัญหาจะไม่ได้เกิดจากตัวนาง แต่เนื่องจากนางเอกเป็นฮองเฮา และฮองเฮาก็มีหน้าที่ดูแลควบคุมวังหลัง เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไร...ก็ต้องโทษนางเอกเอาไว้ก่อนว่าดูแลไม่ดี   
พวกสนมนางในรวมถึงพระเอกก็อาศัยจุดนี้มาเล่นงานนางเอก หากนางพลาดไม่สามารถแก้ปัญหา หรือหาตัวผู้กระทำผิดมาลงโทษได้ ก็จะได้หาเรื่องปลดออกจากตำแหน่งฮองเฮาซะ!!

นางเอกจึงต้องคอยหาตัวคนผิดที่ก่อเรื่องไม่ดีในวังหลัง ส่วนพระเอกก็มองอยู่เฉยๆ ไม่ได้ช่วยอะไร
เพราะตอนนั้นยังไม่โปรดปราน แถมไทเฮากับสนมอื่นๆ ก็ยังจ้องจะเล่นงานนางเอกอยู่เหมือนกัน 
พูดง่ายๆ ว่านางเอกนั้นหัวเดียวกระเทียมลีบ  แต่โชคที่สุดท้ายนางก็สามารถหาตัวคนผิดมารับโทษได้ทุกครั้ง จึงทำให้ใช้ชีวิตอยู่ในวังได้อย่างมีความสุขดี  ส่วนพระเอกจะไปนอนกับสนมนางในคนไหนก็ไม่สน ขอแค่อย่ามาปีนขึ้นเตียงนางก็พอ 

เรื่องนี้นางร้ายเยอะ (ก็บรรดานางสนมของพระเอกนั่นแหละ แถมหลังๆ มีคนรักเก่าโผล่มาด้วย)  
ก็พระเอกเป็นฮ่องเต่นี่เนาะ ยังไงก็เลี่ยงเรื่องแบบนั้นไม่ได้หรอก 55+   
แถมแรกๆ พี่แกยังมาถามนางเอกด้วยว่าในวังหลังไม่ชอบใครมากที่สุด แล้วพี่ก็จะไปนอน+ปูนบำเหน็จให้คนๆ นั้น  แต่เป็นแค่ช่วงแรกๆ ที่ยังไม่ชอบนางเอกเฉยๆ นะ เพราะพอเริ่มชอบแล้วพระเอกก็ไม่ไปหลับนอนกับผู้หญิงคนไหนอีกแล้วจ้า กลัวเมียโกรธแล้วเดี๋ยวจะไม่ให้เข้าใกล้ 
กว่าจะได้กินนางเอกแบบจริงๆ จังๆ ก็ประมาณเล่ม 2 ได้ เพราะนางเอกรังเกียจที่พระเอกนอนกับผู้หญิงมาเยอะ รู้สึกสกปรกก็เลยชอบอ้วกเวลาจะซัมธิง.... พอแก้โรครักสะอาดของเมียได้ พี่แกก็ไม่ให้สนมนางในหน้าไหนมาแตะต้องสัมผัสตัวเองอีกเลย  ไม่ไปตำหนักไหนทั้งนั้น ไปหาเมียคนเดียว 55+  ( มาเริ่ม +18 ที่เล่ม 2 เยอะหน่อย 55+ )

พอเข้าเล่ม 2 ตั้งแต่ออกนอกวัง เราก็รู้สึกเหมือนจะได้กลิ่นไอของน้ำทะเลโชยมา แต่เราก็ต้องอ่านให้จบ 55 ....จริงๆ นิสัยบางเรื่องของนางเอกก็ทำให้เราแอบหน่ายใจอยู่บ้าง
เพราะนิสัยแบบนี้ในชีวิตจริงคงเป็นฮองเฮาม่ายล่ายย น่าจะตายตั้งแต่วันแรกที่เข้าวังหลวงแล้ว 
คงเป็นได้แต่ในนิยาย … มีอย่างที่ไหนฮองเฮาแอบหนีออกจากวังไปสนามรบ  ก็ลำบากพระเอกต้องไปตามกลับมา คิดดูสถานการณ์บ้านเมืองเป็นแบบนี้ก็ยังจะสร้างปัญหาอีกนะ  แถมยังมาโดนจับตัวไปอีก...ก็สมควรแล้ว แต่ไม่เป็นไรหรอกเพราะนางเป็นนางเอก ยังไงพระเอกก็ต้องตามไปช่วยไว้ได้ทันอยู่แว้วว...เหอๆ   

สรุปสำหรับเราก็อ่านได้เรื่อยๆ ไม่มีไรมาก ชอบเล่มแรกตอนอยู่ในวังหลังมากกว่า  
เล่ม 2 เหมือนจะเริ่มออกทะเล ในเรื่องเหมือนจะมีพระรองใช่มิ แต่ก็ไม่ค่อยมีบทบาทอะไรเท่าไรนะ 
ส่วนตัวร้ายที่ออกๆ มาเหมือนจะเก่ง แต่สุดท้ายพระ-นางก็จัดการได้หมด ไม่มีเซอร์ไพรส์อะไร   

สำนวนการแปลยังไม่ค่อยลื่นไหล มีสะดุด ( แต่สู้ต่อไปนะจ๊ะ สู้ๆ ฮุยเล่ฮุย~~~ )  ...