วันศุกร์ที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2559

เจ้าสาวมายา



เจ้าสาวมายา / ผู้แต่ง : จื่อเย่
สำนักพิมพ์ Hermit

คำโปรยหลังปก

ชีวิตนี้ใครๆก็อยากเป็นเจ้าสาว
แต่ไม่ใช่กับสือเจี้ยอี๋  เด็กหนุ่มแสนซื่อที่ต้องสวมรอยเป็นเจ้าสาวแทนคุณหนูผู้มีพระคุณ
ถูกจับนั่งเกี้ยวแดงแต่งงานออกเรือนไปเป็นศรีภรรยาให้ผู้ชายจากแดนเถื่อน
อวิ๋นเทียนหยางคือผู้ชายคนนั้น  และเขาเองก็ไม่ได้อยากได้เจ้าสาว
ตรงกันข้ามกลับอยากไล่ไปเสียให้พ้นๆ  จึงวางแผนการร้ายสารพัดไว้เป็นการต้อนรับ
เจ้าสาวมายาผู้ไม่อาจรู้ชะตากรรมล่วงหน้าใดๆ
ได้แต่หวังว่าแผนการหลอกลวงของตนจะไปได้คลอดรอดฝั่ง
หาไม่แล้วชะตาชีวิตจะเป็นอย่างไรก็ไม่อาจคาดเดา
จะดีหรือจะร้ายก็อยู่ในมือของอวิ๋นเทียนหยางแต่เพียงผู้เดียว ....

ความรู้สึกหลังอ่านจบ  ( อาจมีสปอยล์ )

เจ้าสาวมายาเป็นเรื่องของบ่าวรับใช้ที่ถูกบังคับให้สวมรอยแต่งงานแทนคุณหนู  ..
ซึ่งเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งแห่งเมืองเจียงหนาน นิสัยของคุณหนูก็คือรักสบาย  
ไม่เคยต้องทำงานหรือตกระกำลำบากมาก่อน 
แล้วจะให้แต่งงานออกเรือนไปเป็นเจ้าสาวที่บ้านป่าเมืองเถื่อนได้อย่างไร
ประกอบกับตัวเองก็มีชายในดวงใจอยู่แล้ว คุณหนูก็เลยหนีการแต่งงานแล้วให้บ่าวรับใช้สวมรอยเดินทางไปแต่งงานแทนซะเลย  (( ย้ำว่าบ่าวรับใช้นะจ้ะไม่ใช่สาวใช้ 55+ )))

พระเอก “อวิ๋นเทียนหยาง“ ก็ไม่ได้อยากแต่ง เพราะมีอคติคือไม่ชอบผู้หญิงที่เป็นลูกคุณหนูเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่ก็ไม่อยากขัดใจพ่อ เลยต้องหาวิธีมาบีบเจ้าสาวให้หนีกลับบ้านไปเอง การแต่งงานจะได้ล่ม พี่แกจึงให้เจ้าสาวมาอยู่บ้านโทรมๆ ทำงานในไร่ ไม่พาไปบ้านใหญ่แล้วโกหกเขาว่าบ้านจน มีแต่บ้านดินโทรมๆ นี่แหละจะอยู่ไหม ถ้าอยู่ก็กลับไป 55+ 
แต่ปรากฏว่าคุณหนูผู้นั้นกลับชอบ กลับขยันขันแข็งก้มหน้าก้มตาทำงาน ผิดไปจากที่เคยคิดเอาไว้ลิบลับว่าคุณหนูในเมืองจะต้องทำอะไรไม่เป็น...

นายเอก “สือเจี้ยอี๋ “ หรืออี๋เอ๋อร์ของพี่ เป็นเด็กหนุ่มรูปร่างผอมบาง หน้าตาคล้ายๆ คุณหนู  
เป็นคนจิตใจดี ซื่อๆ โง่ๆ  ในใจหวังแค่อยากมีครอบครัวเป็นของตัวเองเท่านั้น  
พอได้เห็นไร่นี้ครั้งแรกก็ชอบมาก แล้วก็หวาดกลัวว่าความจริงจะแตกด้วย 
แต่ในเมื่ออีกฝ่ายบอกว่าตัวเองมีคนในดวงใจ และจะไม่แตะต้องน้องอี๋เอ๋อร์แน่นอน  
น้องอี๋เอ๋อร์จึงดีใจที่จะได้อยู่ที่นี่ในฐานะเมียหลอกๆ แบบนี้ไปเรื่อยๆ
เพราะน้องอี๋เอ๋อร์ไม่มีที่ไปแล้ว 
แต่เพราะน้องดันน่ารักน่าลูบขนาดนี้ นิสัยก็น่าเอ็นดู
แล้วมีหรือที่สามีจะอดใจไหวไม่จับกิน 55+  

พอความแตกพระเอกก็ทำร้ายจิตใจนายเอกไปพอประมาณ   
ซึ่งแม้นายเอกจะดูซื่อๆ ไม่ค่อยฉลาด แต่จริงๆ ก็เป็นคนมีเหตุผลนะ เขาไล่เราก็ไป
ไม่อ้อนวอนคร่ำครวญ .....  

แต่จริงๆ คือพระเอกมันสับสนในตัวเองน่ะ เพราะที่ผ่านมาชอบผู้หญิงมาตลอด
แต่จู่ๆ ดันมาชอบผู้ชายเลยรับไม่ได้ไปชั่วขณะ (แค่ชั่วขณะจริงๆ เพราะหลังจากนั้นก็ปีนเข้าห้องเมียทุกคืน หึหึ ) พอสำนึกได้ก็กลับไปหาเมีย แต่ปรากฏว่าเมียเก็บข้าวของไปอยู่ที่อื่นแล้วจ้า สมน้ำหน้า 555
  
เรื่องนี้มันช่างน่ารักมุ้งมิ้ง พระเอกก็ขี้หึงดี ห้ามทุกคนในบ้านเรียกนายเอกว่า " อี๋เอ๋อร์ "  
ชื่อนี้ตัวเองเรียกได้คนเดียว พ่อก็ห้ามเรียก55+ ...น่าจะเปลี่ยนชื่อเป็นเจ้าสาวบ้านไร่นะเนี่ย   
มีดราม่านิดหน่อยพอกรุบกริบ  พล็อตไม่มีอะไรมาก  เนื้อเรื่องเรียบง่ายแต่สนุกดี  
อ่านจบแล้วก็นอนหลับฝันดี  ล้าลาลา~~~           




1 ความคิดเห็น: