องค์ชายอัปลักษณ์

องค์ชายอัปลักษณ์
องค์ชายอัปลักษณ์ 3 เล่มจบ + เล่มพิเศษ / ผู้แต่ง : อี้เหรินเป่ย
สำนักพิมพ์ ฝู

คำโปรยหลังปก
      เป็นองค์ชายแท้ๆ  ทำไมถึงผอมจนเหลือแต่หนังหุ้มกระดูกได้นะ? ......
นี่คือความประทับใจแรกที่จางผิงมีต่อหวงฝู่เจี๋ย  
เขามององค์ชายที่ยอมคุกเข่าให้ขันทีกระจอกงอกง่อย  อีกทั้งแผลน้อยใหญ่บนตัวฝ่ายนั้นแล้วให้โกรธจนตาแดงก่ำ
ก็แค่เกิดมาอัปลักษณ์  ดูประหลาดกว่าคนอื่นนิดเดียวเท่านั้นไม่ใช่หรือ ?
     คนอัปลักษณ์ไม่ใช่คนหรือไร ?
หึ  เขาตัดสินใจแล้ว  เขาจะเลี้ยงดูหวงฝู่เจี๋ยในวังหลวงแห่งนี้
ให้เด็กน้อยเติบโตขึ้นเป็นยอดฝีมืออันดับสองในอผ่นดินให้จงได้

ความรู้สึกหลังอ่านจบ  (อาจมีสปอยล์ )

องค์ชายอัปลักษณ์นิยายวายเรื่องแรกที่ได้อ่าน  หลังจากนั้นก็ตามมาอีกเป็นขบวน..โอ้ย!
เรื่องนี้มันแซบหลาย ทั้งเนื้อหา ทั้งพระ-นาย โดยเฉพาะพระเอกหวงฝู่เจี๋ยนี่มันแซบจริงๆ .. 
ลบภาพลักษณ์ที่พระเอกจะต้องเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ หรือเป็นจอมยุทธผู้ผดุงคุณธรรมไปได้เลยจ้า เพราะเรื่องนี้พระเอกช่างโหด เหี้ยม หื่น เลวได้ใจจริงๆ  ฮาฮาฮา ~~~ 

มากล่าวถึงชีวิตของพระเอกในวัยเด็ก...ช่างเป็นชีวิตที่อนาถแท้    
เป็นถึงองค์ชายสี่ของแผ่นดิน แต่ชีวิตความเป็นอยู่กลับแย่ยิ่งกว่าขอทานข้างถนนเสียอีก  

ชีวิตในวัยเด็กของพระเอกนี่บัดซบมาก ถ้าไม่เจอนายเอกก็ไม่รู้ว่าจะรอดอยู่ได้ถึงตอนโตไหม  พระเอกเป็นองค์ชายที่พ่อไม่รักไม่สนใจ เพียงเพราะเขามีหน้าตาอัปลักษณ์   
แม่ก็รังเกียจ+เกลียดตัวเอง เอาทุกอย่างมาลงที่พระเอกหมด ...

แถมยังโดนพวกพี่น้องกับบ่าวไพร่รุมทำร้ายรังแก ไม่เคารพไม่เห็นหัว ข้าวก็กินไม่เคยอิ่ม   
ในวัยเด็กพระเอกจึงผอมมากมีแต่กระดูก แทบไม่มีเนื้อมีหนังเลย ( แต่คนที่สร้างบาดแผลให้กับพระเอกมากที่สุดคงจะเป็นแม่ของตัวเอง ไม่น่าเชื่อว่าแม่แท้ๆ จะทำกับลูกของตัวเองได้ถึงขนาดนี้ ) เนื้อตัวของพระเอกมีแต่รอยแผล ทั้งใหม่ทั้งเก่าเต็มไปหมด   

เสื้อผ้าก็ใส่แบบเก่าๆ ขาด ๆ  ผมเผ้าก็ไม่มีใครสระให้ เหาเต็มหัวเลย  

จนนายเอกได้มารับใช้นี่แหละถึงได้มาจัดการให้ใหม่หมด ได้กินข้าวอิ่ม ได้อาบน้ำอุ่นๆ 

มีคนดูแลใส่ใจเสื้อผ้าอาหาร มีคนออกรับผิดออกหน้าแทน ชีวิตถึงได้ดีขึ้นมาหน่อย

นายเอกของเรื่องเป็นขันทีมีชื่อว่าจางผิง (เป็นขันทีจริงๆ ไม่ได้โม้ ตอนแล้วจ้า ) 
เป็นคนซื่อๆ ใสๆ ไม่มีพิษมีภัยอะไร เป็นหนุ่มบ้านนอกที่เข้ามาเป็นขันทีเพื่อหาเงินไปเลี้ยงดูจุนเจือครอบครัวเท่านั้น ไม่ได้มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรซับซ้อน  

ครอบครัวของนายเอกพ่อแม่มีลูกเยอะ แล้วไหนจะลูกของลูกอีกก็เลยทำให้ยากจน  

เงินไม่พอใช้  นายเอกไม่อยากให้พ่อแม่ลำบากเลยมาขายตัวเป็นขันที (ตอนนั้นซื่อ ไม่รู้ว่าขันทีเป็นยังไง) แต่บ้านนี้เขามีดีตรงที่รักใคร่กลมเกลียวกันมาก ทั้งพ่อแม่+พี่น้องทำงานกันเป็นทีมจริงๆ 55  นายเอกมีวรยุทธและกำลังภายในสูง แต่ติดที่เป็นคนซื่อๆ ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม
เลยมักแพ้ทางพระเอกและทำให้ถูกจับกดอยู่บ่อยๆ
จริงๆ ตัวนายเอกนั้นมีความฝันที่อยากจะออกไปท่องยุทธภพแล้วเป็นจอมยุทธ์อันดับหนึ่ง 
แต่ก็ยากเพราะพระเอกต้องอยู่ในวังไปไหนไม่ได้ เพราะฉะนั้นนายเอกก็ต้องอยู่ตาม 
กว่าจะไปได้ก็นู่นตอนแก่แล้วถึงได้ไปกันสองคน หึหึ .......
ส่วนพระเอกเขาก็มีความฝันอยู่ในใจลึกๆ เช่นกัน ว่าสักวันจะได้ทำลายวรยุทธนายเอก  
แล้วจับขังไว้ในตำหนักบรรทม ไม่ให้ออกไปไหนได้อีกเลย 55+  ........ヽ( ´ー`)ノ

พอเล่ม 2 จะเข้าสู่การวางแผนแย่งชิงบัลลังก์ พระเอกที่เป็นม้านอกสายตาของใครต่อใคร
ก็เริ่มไต่เต้าขึ้นมาเรื่อยๆ จนมีขุมกำลังและลูกน้องที่ไว้วางใจได้เป็นของตัวเอง  
ส่วนนายเอกพออยู่ในวังนานเข้าก็เริ่มรู้อะไรมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่บื้อเหมือนเดิม เริ่มมีเขี้ยวเล็บ
แต่ต่อหน้าคนอื่นก็ยังทำตัวโง่ๆ เซ่อๆ อยู่เหมือนเดิม                                                       
พระเอกเป็นคนที่โหดเหี้ยมมากนะ ถ้าไม่มีนายเอกอยู่ด้วยนี่ก็ไม่รู้ว่าจะบ้าคลั่งขนาดไหน  
แต่นายเอกก็รู้แหละว่าพระเอกเป็นคนที่โหดเหี้ยม ไม่ค่อยปกติ (ภาษาเราก็คือโรคจิตนั่นแล)  
จากวัยเด็กที่ได้รับการเลี้ยงดูและถูกกระทำมาแบบนั้น ก็ไม่แปลกที่โตมาแล้วจะเป็นแบบนี้ 
พอเริ่มมีอำนาจ พี่แกเลยมาตามเก็บคนที่เคยทำไม่ดีกับตัวเองเอาไว้ 
ทีนี้แหละโดนหมด ลดหลั่นกันไปตามความมากน้อยของบาดแผล  

ใครมากหน่อยก็ตายไม่ดีศพไม่ค่อยสวย  ส่วนนายเอกก็ใช่ว่าจะดี เพราะนอกจากต้องคอยอยู่ข้างๆ คอยดึงไม่ให้พระเอกถลำลึกแล้ว ก็ยังต้องคอยรองรับอารมณ์พี่แกเวลาไปฆ่าคนเสร็จด้วย.....สะโพกระบมไปหมดเลยจางผิงของบ่าว 55+

พอพระเอกได้เป็นใหญ่เป็นโต ก็ไม่มีใครคิดว่าหน้าตาอัปลักษณ์แล้ว  
กลายเป็นน่าเกรงขามสมชายชาตรี เป็นเทพมังกรลงมาเกิด   
มีแต่คนอยากยกลูกสาวให้แต่งงานด้วย นางกำนัลก็พยายามอ่อยเต็มที่ (ผิดกับตอนเด็กมาก) แต่ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ เพราะพระเอกเขารักเดียวใจเดียวมากๆ 
แต่ติดที่นายเอกเป็นคนความรู้สึกช้าไม่ค่อยทันเรื่องความรัก พระเอกอยากให้หึง อยากให้พูดจาหวานๆ บ้างก็ไม่เคยทำ  คือนายเอกเค้าเคยหวังไว้ไง ว่าสักวันพระเอกคงจะได้แต่งงานมีครอบครัวกับผู้หญิง แล้วจะได้เลิกจับตัวเองกดสักที (บอกแล้วนายเอกเค้าใสๆ อิอิ)
ซึ่งมันไม่มีทาง เพราะหลังจากนั้นพี่แกก็ยิ่งกดไม่เลือกที่ 

จนขันทีกับองครักษ์ที่ติดตามหลบกันแทบไม่ทัน  55+

อ่านจบแล้วสนุกๆๆ หนังสือ 4 เล่มราคา 1080 บาท  เรื่องนี้ 18+ เยอะอยู่นะ 55+  ... 

คุณเฟื่องแปลได้สนุกมาก  ใช้คำพูดภาษาง่ายๆ แต่แปลได้สนุกเข้าถึงอารมณ์มาก ...

" ถ้าเอาเวลาหมกมุ่นราคะไปฝึกกำลังภายใน  เจ้าจะแพ้ข้าไหม? "
" นี่เจ้าหาว่าเราป้อแป้หรือ? "
" ไม่ป้อแป้?  ถ้าอย่างนั้นเจ้าเอาชนะข้าได้ไหมล่ะ? "
" เราจะใช้ความจริงพิสูจน์ให้เจ้าเห็นเอง "
.........................................................................................................

“ เสี่ยวเจี๋ยขอปรึกษาอะไรหน่อยสิ 
   พอกลับไปแล้วเจ้าให้ข้าเกษียนกลับบ้านได้หรือเปล่า? “    
 " ได้ "
" จริงหรือ? "
" อืม  บ้านเกิดเจ้าคือหมู่บ้านฟางติ่งใช่ไหม  อยู่ห่างจากเมืองหลวงห้าร้อยลี้? "
" บ้านเกิดข้าอยู่ใกล้เมืองหลวงมากเลย  อันที่จริงเจ้าให้ข้าเกษียนตัวกลับไปอยู่บ้านก็ไม่เป็นไรหรอกนะ  เพราะข้ายังมาหาเจ้าได้บ่อยๆ "
" ไม่ต้อง "
" พอข้ากลับไปจะสั่งให้ย้ายเมืองหลวงออกไปห้าร้อยลี้ "
จางผิงสูดหายใจเข้าลึก แล้วพูดเสียงหนักๆ  " ไม่ต้องบอกใครล่ะว่าเจ้าทำเพื่อข้า "
" ..... ได้ "