เพียงหนึ่งใจ

เพียงหนึ่งใจ                                                                                                                                             เพียงหนึ่งใจ 2 เล่มจบ / ผู้แต่ง : เซินไป๋เซ่อ                                                                                          สำนักพิมพ์ แจ่มใส

คำโปรยหลังปก

ที่เขาเกลียดชังไม่อยากข้องเกี่ยว ด้วยเพราะนางหยิ่งผยอง 
วางอำนาจและโหดเหี้ยมเย็นชา                           
ทว่านางและเขาไม่เคยรู้เลยว่าสุดท้ายแล้วทั้งสองกลับต้องมาพบกันในสถานการณ์ที่ไม่คาดฝัน       นาง...จากสตรีเย่อหยิ่งไร้ความสามารถกลายเป็นหญิงสาวที่เฉียบแหลม 
เปี่ยมความรู้ สดใสและน่ารัก       
เขา...จากฮ่องเต้ผู้สูงศักดิ์กลายเป็นสุนัขที่แสนจะน่าเกลียดและอ่อนแอตัวหนึ่ง!

ความรู้สึกส่วนตัวหลังอ่านจบ  (อาจมีสปอยล์)

ดีใจจริงๆ ที่ปีนี้แจ่มใสเริ่มมาจับนิยายจีนแนวเข้มข้น เล่มหนาๆเพิ่มมากขึ้น          
เดือนสิงหานี้มีแต่นิยายที่น่าสนใจเนื้อหาเข้มข้น  ให้ได้เตรียมเสียไต+กระเป๋าฉีกกันอีก 3 เรื่อง 
มีหงส์ขังรักเล่ม 1-2 , บุปผาสีชาด 2 เล่มสุดท้ายกับบุพเพอลวน 3 เล่มจบ 
...เราก็ได้แต่เตรียมตัวเสียตังค์อย่างสง่าผ่าเผย \(￣︶￣)>

เพียงหนึ่งใจนิยายเล่มหนา 2 เล่มจบ ...บอกได้เลยว่าสนุกมากๆ 
ติดตั้งแต่แจ่มลงตัวอย่างให้ทดลองอ่าน 6 ตอน โชคดีที่คราวนี้หนังสือออกเร็ว 
ออกตั้งแต่วันที่ 1 สค.เลยนะเออ แถมขายดีมากเพราะไม่ถึง 1 อาทิตย์หนังสือก็หมดเว็บเลยจ้า ..  
เป็นเรื่องของพระเอกที่เป็นฮ่องเต้ แต่ไม่รู้จะเรียกว่าโชคร้ายหรือโชคดี
เพราะวิญญาณของพี่แกดันหลุดไปอยู่ในร่างของลูกหมาน้อยนามว่าอาเป่าน่ะสิ  
ส่วนนางเอกในหนังสือบอกว่านางทะลุมิติมา (อีกและ ╮(￣▽￣)╭ )  
แต่จากการมโนของเราคิดว่านางน่าจะลืมดื่มน้ำแกงยายเมิ่งมากกว่านะ
เพราะนางมาอยู่ในร่างนี้ตั้งแต่ยังเป็นเด็กทารกเลยอะ 55+ 

นางเอกชื่อ เมิ่งซังอวี๋ เป็นหนึ่งในบรรดานางสนมของพระเอก เป็นสนมที่พระเอกรังเกียจไม่ชอบ  
แต่ก็ต้องแสดงออกให้คนอื่นๆ เห็นว่าโปรดปรานนางมากๆ  
เหตุเพราะต้องการใช้นางเอกเป็นโล่กันธนู  คอยรับเคราะห์ให้กับคนที่ตัวเองรัก  
ส่วนนางเอกก็รู้นะ รู้หมดแหละ ..นางเอกเรื่องนี้เป็นคนฉลาด ไม่งี่เง่า  
อ่านไปแล้วไม่รู้สึกขัดใจกับนิสัยของนางเอกเลย เพราะนางเป็นคนมองโลกตามความเป็นจริง 
มีเหตุมีผล ไม่ได้เอะอะอะไรๆ ก็ความรัก ...คือนางก็รู้แหละว่าพระเอกไม่ได้รักนาง 
รู้ว่าคนที่พระเอกรักจริงๆ คือใคร นางมองออกตั้งแต่แรกแล้วเน้อ ...
แต่ก็ตามน้ำ ยอมเป็นโล่กันธนู ยอมถูกคนวางยา ถูกลอบฆ่า  ...
แล้วนางก็ไม่ได้เสียใจอะไรนะ เพราะนางก็ไม่ได้รักพระเอกเหมือนกัน 
ความสัมพันธ์ของพระ-นางตอนแรกจึงเป็นแบบหลอกใช้ประโยชน์ซึ่งกันและกันมากกว่า ...
แต่พระเอกไม่รู้นะว่านางเอกรู้ 55+ ...
คิดว่าสนมข้าก็ต้องรักข้าสิ!  คิดว่านางเอกคงไม่ฉลาดหรอกจะไปรู้ได้ไง  
แต่ผิดคาดเพราะพอได้มาอยู่ในร่างน้องหมา คุณพี่ถึงได้รู้ความจริงว่านางเอกรู้หมดเลยนี่หว่า  
มองความคิดพี่แกออกหมด แถมยังมาประจักษ์ว่าจริงๆ แล้วเมียไม่ได้รักตัวเองเลยสักกะติ๊ด
แค่เสแสร้งแกล้งทำ ส่วนไอ้ภาพลักษณ์ภายนอก ความโหดเหี้ยมที่ตัวเองเคยเห็นเคยได้ยินมา
นั่นก็แค่การเล่นละคร คราวนี้ก็...อึ้งสิอึ้ง  (~￣▽￣)~ ....เพราะฉันรักเธอแล้ววววว  เง้อออออ

เรื่องนี้อาจจะดูคล้ายกับเรื่องว่าด้วยอาชีพนางสนม แต่จริงๆแล้วต่างกันนะ     
เพราะเรื่องนี้พระเอกพอรู้ตัวว่าฉันรักเธอแล้ว ....  
พอกลับมาอยู่ร่างคนคุณพี่ก็แสดงออกให้เห็นกันชัดๆ เลย คุณพี่ไม่แอบซ่อน ไม่ปิดบังความรู้สึก 
กลายเป็นทาสภรรยาอย่างแท้จริง55+  ไม่ไปหาสนมนางในคนอื่นๆ อีกเลย ออกจะรังเกียจด้วยซ้ำ
เพราะตอนอยู่ในร่างน้องหมา คุณพี่ได้รู้แจ้งแล้วว่าที่แท้อิสตรีที่อยู่รอบๆ ตัวเองนั้นน่ากลัวขนาดไหน 
แต่จริงๆ มันก็เป็นธรรมดาของผู้หญิงที่อยู่ในวังหลังอะนะ   ...
ในเมื่อชีวิตจะรุ่งโรจน์หรือดิ่งเหว ก็ล้วนขึ้นอยู่กับความรักของผู้ชายเพียงคนเดียว
ดังนั้นหากจิตใจจะบิดเบี้ยว+โหดเหี้ยมก็ไม่แปลกดอก ....แต่คุณพี่ก็มีแค่นางเอกคนเดียวจริงๆ  
แต่พอนางเอกเห็นพระเอกมาทำดีด้วยก็นึกสงสัยหวาดระแวง 
แบบคราวนี้จะมาไม้ไหน  หรือจะให้นางคอยเป็นโล่กันให้ใครอีก  ...
ยิ่งพระเอกทำดีมากเท่าไรก็ยิ่งคอยระวังตัว  ...ถึงจะอ่อนโยนแค่ไหนก็ไม่ยอมเผลอใจรัก ....
คุณพี่ก็เศร้าบ้าง  น้อยใจบ้างเป็นระยะๆ  แต่ก็สู้ต่อไปเพราะรู้ดีว่าที่นางเอกเป็นแบบนี้เพราะใคร
 ... ........ถ้าไม่ใช่ตัวเอง (～o￣▽￣) 
พอคิดได้แบบนั้นคุณพี่ก็เลยเดินหน้าจีบเมียต่อ พิชิตใจเมียต่อไป 55+  

ความยาว 2 เล่มจบนี่กำลังดีเลย  เพราะตอนจบก็อิ่มเอมใจมาก จบได้ดี ลงตัวไม่มากไม่น้อยเกินไป
พระเอกเป็นฮ่องเต้ที่เก่งกาจ เหี้ยมได้ใจไม่อ่อนแอ      
ส่วนนางเอกถึงเนื้อแท้จะเป็นคนใจดีขี้สงสาร แต่เมื่อถึงเวลาต้องฆ่านางก็ฆ่าได้ไม่มีลังเล  .....
อ่านไปก็เอาใจช่วยให้พระเอกเอาชนะใจเมียได้เร็วๆ  
แต่เพราะนางเอกของเราเจ็บมาเยอะ เจอมาแยะ  ใจนางจึงเหมือนมีกำแพงสูงเสียดฟ้าขวางกั้น 
ต้องบอกว่าดีนะที่พระเอกเป็นฮ่องเต้ นางเอกก็เลยไม่สามารถแสดงความรังเกียจ
ไม่สามารถแสดงสีหน้าไม่พอใจหรือปฏิเสธออกไปตรงๆ ได้  คุณพี่จึงไม่ต้องเจ็บปวดมากนัก   
แต่คุณพี่ก็ทำกับเขาไว้เยอะเพราะฉะนั้นก็รับกรรมไปเถอะนะ 55+ .... 
เวลาพระเอกแสดงความรักกับนางเอกต่อหน้าสนมคนอื่นๆ หรือทำให้นางเอกไม่พอใจเนี่ย 
นางเอกก็จะชอบด่าพระเอกอยู่ในใจ  แล้วมันจะมีประโยคที่บรรยายความรู้สึกตอนนี้อยู่บ่อยๆ
ว่าในใจนางชูนิ้วกลางขึ้นอย่างสง่างาม แล้วด่าว่า....    
“ บ้าเอ๊ยๆ  หาเรื่องเดือดร้อนให้มารดาอีกแล้ว!!! “   \(‵▽′)/ \(‵▽′)/ \(‵▽′)/

สุดท้ายกว่าคุณพี่จะทำให้เมียยอมรับและรักตัวเองได้ก็ใช้เวลาไปสิบกว่าปีเลยทีเดียว 
...ไม่ใช่ปุบปับรักแล้วก็ให้อภัยเลยนะเออ ....55+  

" เอาสิ่งนี้ออกไป "  
" สิ่งนี้  นี่ด้วย  เอาออกไปให้หมด! "
" ต่อไปห้ามเอ้อร์เป่าเข้ามาในตำหนักบรรทมของเจ้าอีก  
ไม่อนุญาตให้มันปีนขึ้นเตียงของเจ้า  ไม่อนุญาตให้ กอดมันนอน  ได้ยินหรือไม่ "
" ได้ยินแล้วเพคะ "  
กู่เซ่าเจ๋อเลิกคิ้ว  เอ่ยเตือนทีละคำ  " หากเราเห็นขนสุนัขแม้เพียงเส้นเดียวบนเตียงของเจ้า   
เราจะโยนมันทิ้งทันที  เราไม่ได้พูดส่งๆ หรอกนะ "                                                                             
" หม่อมฉันทราบแล้วเพคะ! "   
เมิ่งซังอวี้ขบกรามขานรับบัญชา  ใบหน้าฉีกรอยยิ้ม แต่ทว่าในใจกำลังก่นด่า  
'  บ้าเอ๊ย  แย่งชิงอาณาเขตกับเอ้อร์เป่าหรืออย่างไร  อย่าทำตัวเป็นเด็กเช่นนี้ได้หรือไม่! '