วันเสาร์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

ภูตสวาท




ภูตสวาท (เล่มดียวจบ) / ผู้แต่ง : Gongzi  Huanxi
สำนักพิมพ์ ฝู


คำโปรยหลังปก
คงหวา  จ้าวแห่งยมโลกขึ้นมาโลกมนุษย์เพื่อตามหา "ทัณฑ์สวรรค์"
เทพศิตราวุธที่หายไปอย่างไร้ร่องรอย แล้วได้มาพบกับซางโม่ภูตสวาทฝีปากคมเข้าโดยบังเอิญ
ระหว่างใช้วิธีบีบบังคับให้ซางโม่คายที่ซ่อนทัณฑ์สวรรค์  ความรัก
และความชิงชังที่มีต่อตนในอดีตชาติค่อยๆคลี่แผ่ออกมาเบื้องหน้าเขาทีละน้อย
คงหวาเคยจุติเป็นองค์ชายสี่ "ฉู่เจ๋ออวิ๋น"   ส่วนซางโม่เตยเป็นคนสนิทขององค์ชายสี่
การได้หวนกลับมาเจอกันอีกครั้งจะนำไปสู่ผลเช่นไร?
ตามทวงบุญคุณหนี้แค้นในอดีต  หรือสานต่อความรักให้ยืดยาว?
ความรักและความแค้นถูกปั่นป่วนขึ้นอีกครา
ใครช่วยให้ใครสมปรารถนา?   และใครทำลายใคร?

ความเห็นส่วนตัวหลังอ่านจบ ... (( อาจมีสปอยล์ )))
เราอ่านเรื่องนี้ตั้งแต่ 4 ทุ่ม ไปจบตอนตี 3 กว่าๆ  หนังสือเล่มเดียวจบ เล่มไม่หนามาก
แต่ช่วงที่อ่านก็จะหน่วงๆ ไปเรื่อยแม้จะยังไม่สุด  แต่ก็มีน้ำตาซึมบ้าง
T^T 
(แต่บางคนอาจจะเฉยๆก็ได้นะ
)
 

นายเอกของเรามีนามว่า ซางโม่ ก็ตามชื่อเรื่องเลยคือเป็นภูตสวาท     
ส่วนพระเอกเป็นพญายมแห่งดินแดนยมโลกที่ปราศจากรัก ปราศจากอารมณ์ความรู้สึก     
ทำไมทั้งสองคนถึงมาเกี่ยวข้องกันได้ ก็ต้องย้อนกลับไปเมื่อ 300 ปีก่อน ที่พระเอกลงมาเกิดเป็นมนุษย์และเป็นองค์ชายสี่แห่งราชวงศ์ฉู่  ส่วนนายเอกก็เป็นคนสนิทของพระเอก 
ในวัยเด็กทั้งสองคนเป็นลูกที่ถูกพ่อทอดทิ้งครอบครัวไม่เหลียวแลเหมือนกัน
ทั้งสองคนคอยจึงได้ดูแลกันและช่วยประคับประคองกันเรื่อยมา 

จนกระทั่งเมื่อโตขึ้นเมื่อสิ่งที่พระเอกอยากได้คือบัลลังก์  นายเอกก็ยอมช่วยเหลือ 
ทำตามที่พระเอกบอกทุกอย่าง ไม่ว่าวิธีการจะต่ำทราม โหดร้ายแค่ไหน
โดนคนประณามสาปแช่งให้ไม่ตายดียังไงก็ทำ 
บอกได้เลยว่านายเอกกับพระเอกในชาติที่แล้วนี่ไม่ใช่คนดีเลยจริงๆ 
มีคนมากมายที่ต้องตายและได้รับผลกระทบจากการกระทำของทั้งสองคนนี้  
แถมยัง
มีเล่ห์เหลี่ยมด้วยกันทั้งคู่ไม่มีใครด้อยกว่าใคร  
เรียกได้ว่าทันกันตลอด

นายเอกทำไปก็เพราะรักพระเอก  ส่วนพระเอกก็ทำไปเพราะรักเหมือนกัน
แต่ไม่ใช่เพราะรักนายเอกนะ ....T^T
เรื่องนี้ไม่ได้มีเฉพาะเรื่องความรักของพระเอก-นายเอก  แต่ยังมีคู่รักคู่อื่นๆ ด้วยอีกหลายคู่ 

แล้วก็เรียกน้ำตาได้ไม่แพ้กัน   มีคู่ที่อีกฝ่ายให้คำสาบานว่าจะไม่ทรยศ..แต่สุดท้ายก็ทรยศ   
มีความรักระหว่างแม่กับลูก  แม่ชราที่เฝ้ารอลูกชายให้มารับกลับบ้าน..แต่สุดท้ายก็ไม่เคยมา  
หรือจะเป็นคู่ที่รักเขาข้างเดียว แม้กระทั่งตัวเองตายไปแล้วก็ยังไม่ยอมไปเกิดใหม่  
กลายเป็นวิญญาณเร่ร่อนถึง 300 ปี เพื่อขอแค่ได้เจอกับอีกฝ่ายที่กลับชาติไปเกิดใหม่แล้ว
( คู่นี้หักมุมทำเอาเราน้ำตาซึมหน่อยๆ อะ
T^T … ฮือๆ คุณหลอกดาว  ))

เรารู้สึกว่าทุกตัวละครในเรื่องต่างก็น่าสงสารหมด  ถึงชาติที่แล้วนายเอกจะเลวมากกกก 
แต่เราก็เกลียดไม่ลงจริงๆ ( เกลียดพระเอกชาติที่แล้วมากกว่า 55+ )
เพราะพออ่านไปจะรู้ว่าจริงๆ แล้ว พื้นฐานนิสัยของนายเอกน่ะเป็นคนดีนะ  
ถึงสาเหตุที่ทำเลวจะมาจากพระเอกแต่มันก็แค่ส่วนหนึ่ง 
เพราะยังไงนายเอกก็เป็นคนตัดสินใจเอง จะไปโทษพระเอกหมดเลยก็คงไม่ได้  เพราะรักเขามากเกินไป  
จนสุดท้ายก็เป็นการทำร้ายทั้งตัวเองและคนรอบข้าง  .....

ชีวิตนายเอกน่าจะมีความสุขแค่ตอนวัยเด็กที่ได้เจอกับพระเอกแล้วอยู่ด้วยกัน 
พอโตมาก็เริ่มเข้าสู่วังวนของการปูทางกำจัดคนที่ขวางทางในการครองบัลลังก์ให้พระเอก  
แล้วที่มันพีค...คือทุกสิ่งทุกอย่างที่ตัวเองทำลงไป  ที่ทุ่มเทจนเกือบตายไปเนี่ย
สุดท้ายพระเอกมันกลับเอาไปยกให้คนอื่นง่ายๆ เลยนะ ...  

มีข้าศึกมาตีเมืองพี่แกก็อาสายกทัพไปออกรบ คอยสรรหาของวิเศษมาเอาใจ... 
แต่กับนายเอกนี่ ขนาดตอนโดนจับเข้าคุกแล้วทรมานข้อหาลอบวางยา
พระเอกมันยังมาบอกนายเอกในคุกว่าให้หาทางช่วยคนรักพี่แกเลย
นายเอกก็บอกว่าช่วยไม่ได้หรอก ไม่ใช่เซียน  

พี่แกยังมาบอกว่างั้นก็ไปหาเซียนสิ ... ดูๆ เจ็บจนจะตายอยู่แล้ว ไหนร่างกายจะโดนโบย
โดนทรมาทรกรรมยังต้องมาเจ็บที่ใจอีก ... 

พอนายเอกตายแล้วกลายมาเป็นภูตสวาท ( ที่นายเอกมาเป็นภูตสวาทนี่ก็มีสาเหตนะต้องลองไปอ่านจ้า <(︶ ̄)/ )   ช่วงเวลา 300 ปีที่เป็นภูตสวาท  
นายเอกก็พยายามไถ่บาปชดใช้ความผิดให้กับคนที่ตัวเองติดค้างอยู่ตลอด 
แม้เรื่องนั้นจะไม่มีใครจำได้แล้วแต่นายเอกกลับจำได้ ไม่ยอมลืม ...

คือเรื่องนี้นายเอกโดนทำร้ายร่างกายโดนทรมานเยอะจริงๆ  แต่ละครั้งก็โหดๆ ทั้งนั้น 
จนแอบคิดว่าพระเอกเรื่องนี้นี่มันสบายจริงๆ ไม่เห็นโดนอะไรเลย 55+ 
ถึงตอนจบจะโดนบ้างแต่เราว่ามันก็ยังน้อยไปนะ หึหึ

 **  ชอบฉากที่ซางโม่หรือนายเอก เก็บเศษกระดาษเงินกระดาษทองที่คนอื่นเผาแล้วเอามาเผาให้ตัวเอง  ..ฉากนี้ทำให้เรารู้สึกว่าชาติที่แล้วนายเอกนี่ทำเลวมากขนาดไหน  
ต้องโดดเดี่ยวขนาดไหน 
ขนาดตายไปแล้วก็ยังไม่มีใครมาเผากระดาษให้เลย
ไม่มีใครนึกถึงตัวเอง 
แถมพระเอกพอมาเจอกันใหม่ก็ยังจำนายเอกไม่ได้อีก..เจ็บปวดดด


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น