ภูตสวาท (เล่มดียวจบ) / ผู้แต่ง :
Gongzi Huanxi
สำนักพิมพ์ ฝู
คำโปรยหลังปก
คงหวา จ้าวแห่งยมโลกขึ้นมาโลกมนุษย์เพื่อตามหา "ทัณฑ์สวรรค์"
เทพศิตราวุธที่หายไปอย่างไร้ร่องรอย แล้วได้มาพบกับซางโม่ภูตสวาทฝีปากคมเข้าโดยบังเอิญ
ระหว่างใช้วิธีบีบบังคับให้ซางโม่คายที่ซ่อนทัณฑ์สวรรค์ ความรัก
และความชิงชังที่มีต่อตนในอดีตชาติค่อยๆคลี่แผ่ออกมาเบื้องหน้าเขาทีละน้อย
คงหวาเคยจุติเป็นองค์ชายสี่ "ฉู่เจ๋ออวิ๋น" ส่วนซางโม่เตยเป็นคนสนิทขององค์ชายสี่
การได้หวนกลับมาเจอกันอีกครั้งจะนำไปสู่ผลเช่นไร?
ตามทวงบุญคุณหนี้แค้นในอดีต หรือสานต่อความรักให้ยืดยาว?
ความรักและความแค้นถูกปั่นป่วนขึ้นอีกครา
ใครช่วยให้ใครสมปรารถนา? และใครทำลายใคร?
ความเห็นส่วนตัวหลังอ่านจบ ... (( อาจมีสปอยล์ )))
เราอ่านเรื่องนี้ตั้งแต่ 4 ทุ่ม ไปจบตอนตี 3
กว่าๆ หนังสือเล่มเดียวจบ เล่มไม่หนามาก
แต่ช่วงที่อ่านก็จะหน่วงๆ ไปเรื่อยแม้จะยังไม่สุด แต่ก็มีน้ำตาซึมบ้าง T^T
(แต่บางคนอาจจะเฉยๆก็ได้นะ)
นายเอกของเรามีนามว่า ซางโม่ ก็ตามชื่อเรื่องเลยคือเป็นภูตสวาท
ส่วนพระเอกเป็นพญายมแห่งดินแดนยมโลกที่ปราศจากรัก ปราศจากอารมณ์ความรู้สึก
ทำไมทั้งสองคนถึงมาเกี่ยวข้องกันได้ ก็ต้องย้อนกลับไปเมื่อ 300 ปีก่อน ที่พระเอกลงมาเกิดเป็นมนุษย์และเป็นองค์ชายสี่แห่งราชวงศ์ฉู่ ส่วนนายเอกก็เป็นคนสนิทของพระเอก
ในวัยเด็กทั้งสองคนเป็นลูกที่ถูกพ่อทอดทิ้งครอบครัวไม่เหลียวแลเหมือนกัน
ทั้งสองคนคอยจึงได้ดูแลกันและช่วยประคับประคองกันเรื่อยมา
แต่ช่วงที่อ่านก็จะหน่วงๆ ไปเรื่อยแม้จะยังไม่สุด แต่ก็มีน้ำตาซึมบ้าง T^T
(แต่บางคนอาจจะเฉยๆก็ได้นะ)
นายเอกของเรามีนามว่า ซางโม่ ก็ตามชื่อเรื่องเลยคือเป็นภูตสวาท
ส่วนพระเอกเป็นพญายมแห่งดินแดนยมโลกที่ปราศจากรัก ปราศจากอารมณ์ความรู้สึก
ทำไมทั้งสองคนถึงมาเกี่ยวข้องกันได้ ก็ต้องย้อนกลับไปเมื่อ 300 ปีก่อน ที่พระเอกลงมาเกิดเป็นมนุษย์และเป็นองค์ชายสี่แห่งราชวงศ์ฉู่ ส่วนนายเอกก็เป็นคนสนิทของพระเอก
ในวัยเด็กทั้งสองคนเป็นลูกที่ถูกพ่อทอดทิ้งครอบครัวไม่เหลียวแลเหมือนกัน
ทั้งสองคนคอยจึงได้ดูแลกันและช่วยประคับประคองกันเรื่อยมา
จนกระทั่งเมื่อโตขึ้นเมื่อสิ่งที่พระเอกอยากได้คือบัลลังก์ นายเอกก็ยอมช่วยเหลือ
ทำตามที่พระเอกบอกทุกอย่าง ไม่ว่าวิธีการจะต่ำทราม โหดร้ายแค่ไหน
โดนคนประณามสาปแช่งให้ไม่ตายดียังไงก็ทำ
บอกได้เลยว่านายเอกกับพระเอกในชาติที่แล้วนี่ไม่ใช่คนดีเลยจริงๆ
มีคนมากมายที่ต้องตายและได้รับผลกระทบจากการกระทำของทั้งสองคนนี้
แถมยังมีเล่ห์เหลี่ยมด้วยกันทั้งคู่ไม่มีใครด้อยกว่าใคร เรียกได้ว่าทันกันตลอด
ทำตามที่พระเอกบอกทุกอย่าง ไม่ว่าวิธีการจะต่ำทราม โหดร้ายแค่ไหน
โดนคนประณามสาปแช่งให้ไม่ตายดียังไงก็ทำ
บอกได้เลยว่านายเอกกับพระเอกในชาติที่แล้วนี่ไม่ใช่คนดีเลยจริงๆ
มีคนมากมายที่ต้องตายและได้รับผลกระทบจากการกระทำของทั้งสองคนนี้
แถมยังมีเล่ห์เหลี่ยมด้วยกันทั้งคู่ไม่มีใครด้อยกว่าใคร เรียกได้ว่าทันกันตลอด
นายเอกทำไปก็เพราะรักพระเอก ส่วนพระเอกก็ทำไปเพราะรักเหมือนกัน
แต่ไม่ใช่เพราะรักนายเอกนะ ....T^T
เรื่องนี้ไม่ได้มีเฉพาะเรื่องความรักของพระเอก-นายเอก แต่ยังมีคู่รักคู่อื่นๆ ด้วยอีกหลายคู่
แล้วก็เรียกน้ำตาได้ไม่แพ้กัน มีคู่ที่อีกฝ่ายให้คำสาบานว่าจะไม่ทรยศ..แต่สุดท้ายก็ทรยศ
มีความรักระหว่างแม่กับลูก แม่ชราที่เฝ้ารอลูกชายให้มารับกลับบ้าน..แต่สุดท้ายก็ไม่เคยมา
หรือจะเป็นคู่ที่รักเขาข้างเดียว แม้กระทั่งตัวเองตายไปแล้วก็ยังไม่ยอมไปเกิดใหม่
กลายเป็นวิญญาณเร่ร่อนถึง 300 ปี เพื่อขอแค่ได้เจอกับอีกฝ่ายที่กลับชาติไปเกิดใหม่แล้ว
( คู่นี้หักมุมทำเอาเราน้ำตาซึมหน่อยๆ อะ T^T … ฮือๆ คุณหลอกดาว ))
แต่ไม่ใช่เพราะรักนายเอกนะ ....T^T
เรื่องนี้ไม่ได้มีเฉพาะเรื่องความรักของพระเอก-นายเอก แต่ยังมีคู่รักคู่อื่นๆ ด้วยอีกหลายคู่
แล้วก็เรียกน้ำตาได้ไม่แพ้กัน มีคู่ที่อีกฝ่ายให้คำสาบานว่าจะไม่ทรยศ..แต่สุดท้ายก็ทรยศ
มีความรักระหว่างแม่กับลูก แม่ชราที่เฝ้ารอลูกชายให้มารับกลับบ้าน..แต่สุดท้ายก็ไม่เคยมา
หรือจะเป็นคู่ที่รักเขาข้างเดียว แม้กระทั่งตัวเองตายไปแล้วก็ยังไม่ยอมไปเกิดใหม่
กลายเป็นวิญญาณเร่ร่อนถึง 300 ปี เพื่อขอแค่ได้เจอกับอีกฝ่ายที่กลับชาติไปเกิดใหม่แล้ว
( คู่นี้หักมุมทำเอาเราน้ำตาซึมหน่อยๆ อะ T^T … ฮือๆ คุณหลอกดาว ))
เรารู้สึกว่าทุกตัวละครในเรื่องต่างก็น่าสงสารหมด ถึงชาติที่แล้วนายเอกจะเลวมากกกก
แต่เราก็เกลียดไม่ลงจริงๆ ( เกลียดพระเอกชาติที่แล้วมากกว่า 55+ )
เพราะพออ่านไปจะรู้ว่าจริงๆ แล้ว พื้นฐานนิสัยของนายเอกน่ะเป็นคนดีนะ
ถึงสาเหตุที่ทำเลวจะมาจากพระเอกแต่มันก็แค่ส่วนหนึ่ง เพราะยังไงนายเอกก็เป็นคนตัดสินใจเอง จะไปโทษพระเอกหมดเลยก็คงไม่ได้ เพราะรักเขามากเกินไป
จนสุดท้ายก็เป็นการทำร้ายทั้งตัวเองและคนรอบข้าง .....
แต่เราก็เกลียดไม่ลงจริงๆ ( เกลียดพระเอกชาติที่แล้วมากกว่า 55+ )
เพราะพออ่านไปจะรู้ว่าจริงๆ แล้ว พื้นฐานนิสัยของนายเอกน่ะเป็นคนดีนะ
ถึงสาเหตุที่ทำเลวจะมาจากพระเอกแต่มันก็แค่ส่วนหนึ่ง เพราะยังไงนายเอกก็เป็นคนตัดสินใจเอง จะไปโทษพระเอกหมดเลยก็คงไม่ได้ เพราะรักเขามากเกินไป
จนสุดท้ายก็เป็นการทำร้ายทั้งตัวเองและคนรอบข้าง .....
ชีวิตนายเอกน่าจะมีความสุขแค่ตอนวัยเด็กที่ได้เจอกับพระเอกแล้วอยู่ด้วยกัน
พอโตมาก็เริ่มเข้าสู่วังวนของการปูทางกำจัดคนที่ขวางทางในการครองบัลลังก์ให้พระเอก
แล้วที่มันพีค...คือทุกสิ่งทุกอย่างที่ตัวเองทำลงไป ที่ทุ่มเทจนเกือบตายไปเนี่ย
สุดท้ายพระเอกมันกลับเอาไปยกให้คนอื่นง่ายๆ เลยนะ ...
มีข้าศึกมาตีเมืองพี่แกก็อาสายกทัพไปออกรบ คอยสรรหาของวิเศษมาเอาใจ...
แต่กับนายเอกนี่ ขนาดตอนโดนจับเข้าคุกแล้วทรมานข้อหาลอบวางยา
พระเอกมันยังมาบอกนายเอกในคุกว่าให้หาทางช่วยคนรักพี่แกเลย
นายเอกก็บอกว่าช่วยไม่ได้หรอก ไม่ใช่เซียน
พี่แกยังมาบอกว่างั้นก็ไปหาเซียนสิ ... ดูๆ เจ็บจนจะตายอยู่แล้ว ไหนร่างกายจะโดนโบย
โดนทรมาทรกรรมยังต้องมาเจ็บที่ใจอีก ...
พอนายเอกตายแล้วกลายมาเป็นภูตสวาท ( ที่นายเอกมาเป็นภูตสวาทนี่ก็มีสาเหตนะต้องลองไปอ่านจ้า <( ̄︶ ̄)/ ) ช่วงเวลา 300 ปีที่เป็นภูตสวาท
นายเอกก็พยายามไถ่บาปชดใช้ความผิดให้กับคนที่ตัวเองติดค้างอยู่ตลอด
แม้เรื่องนั้นจะไม่มีใครจำได้แล้วแต่นายเอกกลับจำได้ ไม่ยอมลืม ...
คือเรื่องนี้นายเอกโดนทำร้ายร่างกายโดนทรมานเยอะจริงๆ แต่ละครั้งก็โหดๆ ทั้งนั้น
จนแอบคิดว่าพระเอกเรื่องนี้นี่มันสบายจริงๆ ไม่เห็นโดนอะไรเลย 55+
ถึงตอนจบจะโดนบ้างแต่เราว่ามันก็ยังน้อยไปนะ หึหึ
พอโตมาก็เริ่มเข้าสู่วังวนของการปูทางกำจัดคนที่ขวางทางในการครองบัลลังก์ให้พระเอก
แล้วที่มันพีค...คือทุกสิ่งทุกอย่างที่ตัวเองทำลงไป ที่ทุ่มเทจนเกือบตายไปเนี่ย
สุดท้ายพระเอกมันกลับเอาไปยกให้คนอื่นง่ายๆ เลยนะ ...
มีข้าศึกมาตีเมืองพี่แกก็อาสายกทัพไปออกรบ คอยสรรหาของวิเศษมาเอาใจ...
แต่กับนายเอกนี่ ขนาดตอนโดนจับเข้าคุกแล้วทรมานข้อหาลอบวางยา
พระเอกมันยังมาบอกนายเอกในคุกว่าให้หาทางช่วยคนรักพี่แกเลย
นายเอกก็บอกว่าช่วยไม่ได้หรอก ไม่ใช่เซียน
พี่แกยังมาบอกว่างั้นก็ไปหาเซียนสิ ... ดูๆ เจ็บจนจะตายอยู่แล้ว ไหนร่างกายจะโดนโบย
โดนทรมาทรกรรมยังต้องมาเจ็บที่ใจอีก ...
พอนายเอกตายแล้วกลายมาเป็นภูตสวาท ( ที่นายเอกมาเป็นภูตสวาทนี่ก็มีสาเหตนะต้องลองไปอ่านจ้า <( ̄︶ ̄)/ ) ช่วงเวลา 300 ปีที่เป็นภูตสวาท
นายเอกก็พยายามไถ่บาปชดใช้ความผิดให้กับคนที่ตัวเองติดค้างอยู่ตลอด
แม้เรื่องนั้นจะไม่มีใครจำได้แล้วแต่นายเอกกลับจำได้ ไม่ยอมลืม ...
คือเรื่องนี้นายเอกโดนทำร้ายร่างกายโดนทรมานเยอะจริงๆ แต่ละครั้งก็โหดๆ ทั้งนั้น
จนแอบคิดว่าพระเอกเรื่องนี้นี่มันสบายจริงๆ ไม่เห็นโดนอะไรเลย 55+
ถึงตอนจบจะโดนบ้างแต่เราว่ามันก็ยังน้อยไปนะ หึหึ
** ชอบฉากที่ซางโม่หรือนายเอก
เก็บเศษกระดาษเงินกระดาษทองที่คนอื่นเผาแล้วเอามาเผาให้ตัวเอง ..ฉากนี้ทำให้เรารู้สึกว่าชาติที่แล้วนายเอกนี่ทำเลวมากขนาดไหน
ต้องโดดเดี่ยวขนาดไหน ขนาดตายไปแล้วก็ยังไม่มีใครมาเผากระดาษให้เลย
ไม่มีใครนึกถึงตัวเอง แถมพระเอกพอมาเจอกันใหม่ก็ยังจำนายเอกไม่ได้อีก..เจ็บปวดดด
ต้องโดดเดี่ยวขนาดไหน ขนาดตายไปแล้วก็ยังไม่มีใครมาเผากระดาษให้เลย
ไม่มีใครนึกถึงตัวเอง แถมพระเอกพอมาเจอกันใหม่ก็ยังจำนายเอกไม่ได้อีก..เจ็บปวดดด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น