นิยายรักอลเวง

รีวิวนิยายรักอลเวง

นิยายรักอลเวง 2 เล่มจบ / ผู้แต่ง : จวี๋ฮวาซั่นหลี่

สำนักพิมพ์ แจ่มใส

คำโปรยหลังปกหนังสือ
" หลินลั่วเอ๋อร์’ คือนางเอกนิยายฮาเร็มสาย SM ที่ฉัน ‘เคอเสี่ยวลวี่’อ่านเจอบนอินเตอร์เน็ต
ในนิยายบรรยายเอาไว้ว่าหลินลั่วเอ๋อร์เป็นสตรีที่งดงามที่สุดในใต้หล้า ทว่าชะตากลับรันทด
ต้องพานพบกับเดรัจฉานหลายคน ถูกทรมานย่ำยีศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงหลากหลายรูปแบบ
ฉันมองนิยายเรื่องนี้อย่างหยามหยัน ทั้งนึกชังเหล่าพระเอกและโกรธที่หลินลั่วเอ๋อร์ไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย
แต่ฉันไม่คาดคิดเลยว่าเมื่อตื่นขึ้นมา ฉันกลับต้องมาอยู่ในร่างของหลินลั่วเอ๋อร์ในวัยเด็ก…
หลินลั่วเอ๋อร์ที่เป็นนางเอกนิยายฮาเร็มสาย SM คนนั้นนั่นแหละ! แต่แม่ของฉันเคยบอกไว้ว่า
‘เคอเสี่ยวลวี่ คนเราไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์เลวร้ายแค่ไหนก็ต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปให้ดี’
เพราะฉะนั้นหญิงสาวที่ไม่มีอะไรดีนอกจากจิตใจเข้มแข็งเหมือนแมลงสาบที่ตีไม่ตายอย่างฉันก็จะต้องมีชีวิตที่ดีให้ได้! "

ความเห็นส่วนตัวหลังอ่านจบ ... (( อาจมีสปอยล์ )))
เป็นครั้งแรกที่เขียนรีวิวนิยาย เพราะชอบเรื่องนี้มากก็เลยอยากลองเขียนดู
ช่วงนี้จะเห็นได้ว่าหลายๆ สำนักพิมพ์นั้นเริ่มหันมาจับนิยายจีนกันเยอะขึ้น
ซึ่งถูกใจคนอ่านอย่างเรามากๆ ที่จะได้มีตัวเลือกเพิ่มขึ้นอีกหน่อย แล้วก็ได้อ่านหลายๆ แนว
(แต่ก่อนอ่านแต่แนวจีนโบราณ เดี๋ยวนี้อ่านทั้งแนวจีนปัจจุบันรวมถึงวายจีน...รู้สึกว่าทุ่งดอกลาเวนเดอร์ช่างงดงามยิ่งนัก อิอิ ^^ )

หลังจากที่ได้อ่านนิยายที่ตัวเอกหรือนางเอกย้อนเวลากลับมาอยู่ในยุคโบราณอยู่หลายเรื่อง
แต่ส่วนใหญ่ถ้าเป็นนางเอกก็จะเก่ง ฉลาดล้ำ ออกแนว working woman อะไรประมาณนี้
แล้วได้พบรักกับเจ้าชายเอ้ยย!!! …พบรักกับพระเอกที่เป็นองค์ชายไม่ก็ท่านอ๋อง หรือไม่ก็ฮ่องเต้
แบบว่าตัวพระเอกเองก็เก่ง มีอำนาจล้นฟ้า ข้าใหญ่ที่สุดในใต้หล้า
มีความหลังที่มาที่ไปลึกลับซับซ้อนแต่รับรองว่าถ้ารู้แล้วจะหนาว หึหึ

พอมาเจอเรื่องนิยายรักอลเวงที่นางเอกแต่เดิมเป็นโอตาคุ เป็นสาววาย ติดซีรี่ส์ ชอบอ่านนิยายในเน็ต
ก็เลยรู้สึกเออ....นางจะเอาตัวรอดได้ไหมเนี่ย จะเอาตัวรอดแบบไหน
เพราะที่เคยอ่านๆ มาเจอแต่แบบนางเอกโปรไฟล์เริดๆ หรือไม่ก็มาอยู่ในร่างคุณหนูตระกูลผู้ดี
แต่เรื่องนี้นางเอกดันมาอยู่ในร่างเด็กสาวชาวบ้าน ยากจน อยู่ในหมู่บ้านเล็กๆห่างไกลความเจริญ
แต่เป็นสาวงาม ยิ่งโตยิ่งงามล่มบ้านล่มเมือง (เป็นข้อดีข้อเดียว และเป็นข้อเสียอย่างที่สุดที่ชักนำให้เจอเดรัจฉานทั้งเจ็ด ) ...อ๊ะๆๆ อย่าเพิ่งเบะปากคิดว่า เอาน่า...เดี๋ยวยังไงก็คงมีพระเอกขี่ม้าขาวมาเจออยู่ดี
อาจจะเป็นองค์ชายตกยากหรือคุณชายรูปหล่อที่บังเอิญมาขี่ม้าผ่านมา..เอาเป็นว่าเป็นนางเอกยังไงก็ดี

แต่เรื่องนี้ไม่ใช่นะจ๊ะเพราะพระเอกจนคือกัน ไม่ได้มีวิทยายุทธ์อะไรกับเขาเลย
ไม่ใช่องค์ชายหรือผู้ดีตกยากที่แอบมาซ่อนตัวในหมู่บ้านลับแลที่ไหน ไม่มีภูมิหลังสะเทือนเลือนลั่น ...
แต่ he เป็นหนุ่มซึน ขี้แกล้ง ปากไม่ตรงกับใจ ...แต่น่าร้ากกกกกส์
( ตอนที่แจ่มลงให้อ่านในเวปเด็กดี นี่อ่านไป 1 ตอนปุ๊บก็ปักใจเชียร์คนนี้เลย...แบบว่าถ้าหวยไม่ออกคนนี้เราจะไปร้องไห้ที่หน้าแจ่มคลับให้ดู 55+ ) ....

" ..... แม้ว่าข้าจะไม่สนใจคนอัปลักษณ์อย่างเจ้า แต่ถ้าเจ้าอ้อนวอนขอร้อง
สาบานว่าชั่วชีวิตนี้จะเชื่อฟังและไว้วางใจข้า ต่อไปจะไม่เที่ยวยั่วยวน ไม่ก่อเรื่องคบชู้
ไม่คิดหมายปองประมุขน้อย รับรองกับข้าว่าจะเห็นสามีเป็นดั่งท้องฟ้า
ข้าก็สามารถฝืนใจพิจารณาแต่งกับเจ้าได้ ดีชั่วอย่างไรเจ้าก็สามารถซักเสื้อและซ่อมแซมเสื้อผ้าได้ อาหารที่ทำก็ถูกปากข้า อีกหน่อยถ้าแต่งไม่ออกจะได้ไม่เป็นภาระของผู้อื่น ... "

.............................................................................................................................

" เจ้าไม่สนใจประมุขน้อยหมิงจริงๆหรือ "
" แน่นอน "
" แล้วเจ้าสนใจใคร ลองพูดมาให้ข้าพิจารณาดูหน่อย ข้าจะได้ไปศึกษานิสัยใจคอของอีกฝ่าย
อีกหน่อยเจ้าจะได้ไม่ถูกรังแก วางใจเถอะตอนนี้ข้าไม่เที่ยวรังแกผู้อื่นส่งเดชหรอก
เจ้าพูดมาได้เลย ทำใจกล้าๆแล้วพูดมา "
" คราวก่อนตาช้ำๆบนหน้าของอาหลีคืออะไร "
" ไม่รู้ .."
" ..... "
" รีบบอกมาสิ ขอเพียงไม่ใช่ประมุขน้อยหมิง ข้าล้วนจัดการ ... หาข้อมูลได้ "

เนื่องจากโลกที่นางเอกหลุดมาอยู่นี้เป็นเรื่องในนิยายที่นางกำลังอ่านจากอินเตอร์เน็ต
เป็นเรื่องที่นางรับไม่ได้เพราะนางเอกในนิยายเรื่องนี้โดนกระทำทางเพศมากมายเหลือเกิน
แต่อย่างที่พระท่านว่าเกลียดอะไรก็ได้อย่างนั้น... พอนางรู้ตัวว่าหลุดมาอยู่ในร่างวัยเด็กของนางเอกในนิยายเรื่อง “ ไร้เนื้อหนังไม่ชวนชิม “ (จำไม่ได้ว่ากี่ขวบ) นางก็เริ่มวางแผนตั้งแต่ยังเด็กเลยจ้าว่าจะใช้ชีวิตยังไงต่อไป จะทำยังไงไม่ให้เจอกับเดรัจฉานทั้งเจ็ด พยายามทำตัวเองให้ดูน่าเกลียด ตัดผมทรงประหลาดๆ คอยแปลงโฉมให้หน้าตาไม่สวย เดินหลังค่อมอะไรประมาณนี้ แต่อย่างว่าเกลียดอะไรก็มักจะได้อย่างนั้น ยิ่งเกลียดยิ่งเจอ แล้วมีหรือที่นางจะไม่เจอเดรัจฉานทั้งเจ็ด ...
แน่นอนนางต้องได้เจอ แถมยังได้เจอครบทุกคนอีกด้วยจ้า 55+

เรื่องนี้มีหมดทั้งสุข เศร้า หวาน ซึ้ง ตลกฮา ... มีกระทั่งหลั่งน้ำตาให้กับเดรัจฉานบางคน T^T ...
จากตอนแรกที่คิดว่าเดรัจฉานทั้งหมดจะเลวร้ายน่าดู ..แต่เพราะนางเอกในเรื่องนี้รู้เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นมาก่อนแล้ว นางจึงพยายามปรับเปลี่ยนโชคชะตาอยู่ตลอด เลยทำให้อะไรหลายๆอย่างในเรื่องเปลี่ยนไป รวมถึงเดรัจฉานทั้งหลายด้วย ... เรื่องที่คิดว่าจะเกิดเลยไม่เกิด ไอ้ที่คิดว่าจะโดนเลยไม่โดน

นางเอกเป็นผู้หญิงธรรมดาที่พยายามเอาตัวรอดในโลกที่ไม่รู้จัก ไม่ได้เก่งกล้าสามารถ มีวรยุทธ
หรือสติปัญญาล้ำเลิศ นางรักตัวเองที่สุด ทั้งขี้งก ทั้งหวาดระแวง ระวังตัวอยู่ตลอดเวลา ไม่ได้กล้าหาญ
หรือเป็นหญิงกล้าขี่ม้าถือดาบบุกลุยโลด แต่นางกลัวตายกลัวเจ็บอย่างที่สุด
ความฝันของนางขอแค่ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข มีอายุยืนยาว ไม่ขอชื่อเสียงลาภยศหรือเงินทอง
พยายามทุกหนทางที่จะหลีกเลี่ยงชะตากรรมที่อ่านเจอในนิยาย หนีได้ก็หนี หนีไม่ได้ก็ยอมโดนจับ ...
พยายามเอาตัวรอด แก้สถานการณ์ไปเรื่อย

ส่วนพระเอกตอนแรก he ก็ไม่ได้เก่งอะไรมาก ถึงจะได้เข้าร่วมเป็นองครักษ์ของบ้านสกุลหนานกง
แต่ก็ยังไม่ได้เก่งอะไรมาก ...เรียกได้ว่าสะบักสะบอมแทบตายไม่แพ้กัน
แต่ he ก็พยายามปกป้องนางเอกอย่างสุดกำลัง..ยอมตายแต่ไม่ยอมให้ใครมาบังคับให้นางเอกทำในสิ่งที่ไม่ชอบ ในโลกใบนี้คนที่มีสิทธิ์แกล้งนางเอกได้คือ he คนเดียว ...ตอนที่กำลังหลบหนีอยู่บนเรือ
ตอนนั้นเป็นตอนที่ he สารภาพความกลัวในใจออกมา ..ว่าสิ่งที่ he ห่วงที่สุดคือนางเอก
ห่วงเพราะรู้ว่าตัวเองยังเยาว์ รู้ว่าตัวเองไม่มีกำลังมากพอที่จะปกป้องนางเอกได้ จะหนีตลอดไปก็ไม่ได้ ...

สุดท้ายโชคชะตาพลิกผัน....นางเอกกับพระเอกต้องพลัดพรากจากกันไปนานนับสิบปี...
นางเอกเสียศูนย์ไปพักใหญ่ แต่สุดท้ายก็ตั้งหลักได้เพราะคำพูดของพระเอกที่เคยพูดไว้
“ ข้าคิดอย่างบ้าคลั่งว่ายอมให้ตัวเองตายก็จะไม่ยอมปล่อยให้เจ้าตาย เพราะหากเจ้าตายไป
โลกใบนี้ย่อมไม่มีใครคิดถึงข้าทุกวันอีก ดังนั้นข้าจึงฝากเจ้าไว้กับพี่ใหญ่
เพื่อให้พวกเจ้าคิดถึงข้าไปชั่วชีวิต.... เจ้าอย่าปล่อยมือข้า ต่อให้ข้าตายไป เจ้าก็ห้ามลืมข้า “

ส่วนพระเอกเรา he ก็คลั่งตามล่าล้างแค้นทุกคนที่เคยทำไม่ดีกับนางเอกเอาไว้ ...
แต่มาคิดดูถ้าพระเอกไม่ทำแบบนี้นางเอกก็คงไม่มีทางไปไหนมาไหนหรือเดินบนถนนด้วยใบหน้าที่แท้จริงได้ ถ้าไม่ทำนางก็ต้องใช้ชีวิตแบบหลบๆ ซ่อนๆ ตลอดไป จะไปไหนก็ต้องคอยแปลงโฉม
สุดท้ายพระเอก he ไม่ยอมแต่งงานมีลูกมีเมียสักทีเลยโดนบังคับให้รีบๆ มีลูก ... ...
พูดได้ว่าไอ้สิ่งที่นางเอกกลัวว่าจะเกิดกับตัวเองมาตลอด แล้วหนีได้มาตลอด
... แต่สุดท้ายก็ดันมาเกิดกับพระเอกนี่แหละ 55+

เอ้ยๆ ลืมเรื่องพระรอง พระรองในเรื่องเหมือนจะมีมากกว่าหนึ่งนะเนี่ย ...
คนแรกก็เบสิค มาตรฐานพระรองทั่วไป อบอุ่น อ่อนโยน ใจดี พูดเพราะ รูปหล่อพ่อรวย ชาติตระกูลดี
คนนี้ถึงจะพลาดจากนางเอก แต่ก็โชคดีที่สุดท้ายก็ได้ทำตามความฝันไปตามหาวันพีช..ไม่ใช่และๆ 55+
เอาเป็นว่าโชคดีที่สุดท้ายก็ได้เมียงาม หุ่นสะบึมกว่านางเอกอีก โฮะๆ ส่วนอีกคน ...อีกคน... คนนี้อยากให้เป็นพระเอกเบอร์สองจัง ในเรื่องนี่หล่อมากกกกก ( ก ไก่หลายตัว )
หล่อกว่าพระเอกอีก ( แต่พระเอกมีลักยิ้ม แถมมีเขี้ยวด้วย น่ารักนะเออ >o< ) เป็นพระรองใสๆ ซื่อๆ
ถ้าไม่หลงรักพระเอกก่อนนะ จะเชียร์ให้คนนี้เป็นพระเอกเลย นิสัยแบบว่าใช่มากกกก

*** จบการรีวิวแล้วจ้า รีวิวนี้เป็นความชอบส่วนตัวโดยเฉพาะนะคะ ^^
อยากรู้ว่าหนังสือสนุกแค่ไหน เนื้อเรื่องเป็นยังไงต้องไปลองอ่านเองจ้า แล้วแต่ความชอบของเรานะจ๊ะ
ไม่ต้องเชื่อรีวิวมากนะจ๊ะ อ่านเอาพอมันๆ หอมปากหอมคอจ้า ^^
(( แต่สนุกจริงๆ นะ ซื้อในเว็บแจ่มใสหนังสือลด 15% แถมส่งแบบลงทะเบียนฟรีด้วยนะพี่น้อง ^^ )))