แม่ทัพใหญ่ผู้นี้คือสามีข้า 3 เล่มจบ
ผู้แต่ง : เทียนหรูอวี้
ผู้แปล : พวงหยก
สำนักพิมพ์ แจ่มใส
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
นางเอก หลี่ซีฉือ เซี่ยนจู่แห่งวังกวงอ๋อง ฉากหน้านางคือเชื้อพระวงศ์ผู้สูงศักดิ์
แต่ฉากหลังนางคือเถ้าแก่ใหญ่ที่ทำการค้าจนมีกิจการใหญ่โตไปทั่วแผ่นดิน
เหตุเพราะค่าสินบรรณาการที่ฮ่องเต้เรียกเก็บจากอ๋องศักดินาทั้งหลาย
จึงทำให้นางเอกต้องอาศัยการเดินทางท่องเที่ยวบังหน้า เพื่อไปทำการค้าและหาเงินมาช่วยพี่ชายจ่ายค่าสินบรรณาการ...แต่ต่อมาพี่ชายกลับประสบอุบัติเหตุจนป่วยหนักติดเตียง จวนอ๋องเริ่มตกต่ำลง ทำให้นางถูกบ้านคู่หมั้นขอยกเลิกสัญญาหมั้นหมาย
พอพี่ชายรู้ข่าวก็โมโหหนักจนอาการทรุด แต่ก็ยังพยายามเขียนฎีกาขอให้ฮ่องเต้หาคู่แต่งงานใหม่ให้น้องสาว
ฮ่องเต้จึงพระราชทานสมรสให้นางแต่งกับ ฝูถิง
ผู้บัญชาการกองทัพพิทักษ์อุดร
สามัญชนธรรมดาที่ใต้เต้าจนกลายมาเป็นแม่ทัพใหญ่แดนเหนือ
ทว่าในคืนวันแต่งงานทั้งสองคนกลับมีเหตุให้ต้องแยกจากกันไปก่อน โดยที่ยังไม่ทันได้เข้าห้องหอให้เสร็จสิ้น...จนเวลาผ่านไปเมื่อหลานชายของนางเอกผู้เป็นซื่อจื่อแห่งวังกวงอ๋องถูกคนรังแก
นางเอกถึงได้ตัดสินใจพาหลานและข้ารับใช้เดินทางขึ้นสู่แดนเหนือ เพื่อไปพึ่งพิงอำนาจบารมีของสามีที่ไม่เคยเห็นหน้ากัน
พระเอกเป็นแม่ทัพใหญ่แดนเหนือที่เก่งกาจและมีฝีมือในการรบ
เป็นที่เคารพยำเกรงของผู้ใต้บังคับบัญชา เป็นที่ขยาดหวาดกลัวของศัตรู และเป็นวีรบุรุษที่สาวน้อยใหญ่ในดินแดนเหนือต่างชื่นชมหมายปอง
แต่ใครเลยจะรู้ว่าเบื้องหลังท่านแม่ทัพผู้นี้กลับยากจนและขาดแคลนเงินมากกก
เพราะพี่แกเอาเงินไปทุ่มกับกองทัพ ทุ่มกับการดูแลดินแดนในปกครองของตนหมดแว้ววว...เข้าไปในจวนแม่ทัพนี่นึกว่าทะลุมาอยู่ตำหนักเย็น
55 ...
แต่สวรรค์ก็เหมือนจะรู้ว่าพี่ขาดอะไร
ถึงได้ส่งสตรีที่ร่ำรวยที่สุดในแผ่นดินมาเป็นภรรยา..
พอได้มาเห็นสภาพจวนของสามี
นางเอกก็เฮ้ออ เข้าผิดบ้านหริอเปล่านะ..ไม่ใช่ๆ 55
นางก็รีบสั่งให้คนไปหาซื้อเครื่องเรือนและดูแลจัดการจนบ้านน่าอยู่ขึ้นมา พอรู้ว่าสามีบาดเจ็บแต่ไม่มีตังค์ซื้อยาราคาแพงมารักษา
นางก็ไปจัดการสั่งซื้อยา(ที่ร้านตัวเอง) แบบดีและแพงที่สุดมาให้ พอรู้ว่าสามีไม่มีตังค์จ่ายเบี้ยทหารหรืออยากได้ม้าก็อะจัดไป
มิติใหม่แห่งวงการนิยายจริงๆ นางเอกเรื่องนี้ ปกติเจอแต่พระเอกสายเปย์แต่อันนี้กลับกันเลย อยากได้หรือขาดเหลืออะไรน้องพร้อมเปย์ให้หมด ใจกว้าง สายเปย์ที่แท้ทรู...
ทว่าพระเอกก็ไม่ได้มีความสุขเลยสักนิดที่ต้องใช้ตังค์เมีย
ชายชาติทหารผู้หยิ่งในศักดิ์ศรีอย่างพี่ รับไม่ได้ที่ต้องให้สตรีมาเลี้ยงดูหรือออกตังค์ให้
ต่อให้อีกฝ่ายจะเป็นภรรยาของตนก็เถอะ แรกๆ ทั้งสองคนจึงมีปัญหากันด้วยเรื่องนี้บ่อยมาก
(หมายถึงฝ่ายพระเอกนะ) นางเอกก็อยากช่วย อยากได้ตัวและหัวใจเขา พูดง่ายๆ
คืออยากให้พระเอกหลงรักอะ เพราะอยากอาศัยอำนาจความแข็งแกร่งของสามีมาช่วยค้ำจุนหลานและฟื้นฟูจวนอ๋องให้กลับมาเฟื่องฟูอีกครั้ง
แต่ไม่รู้ว่าจะช่วยวิธีไหน เพราะพระเอกก็ขาดอยู่เรื่องเดียวคือ ‘เงิน’ ..แล้วนางก็มีแต่เงินพอดี หลังๆ
พระเอกเลยต้องจำใจยอม แล้วสั่งให้ลูกน้องคอยจดจำนวนเงินที่นางเอกจ่ายออกไป วันหน้าเก็บภาษีได้เมื่อไรจะได้เอามาชดใช้คืน
แต่นอกจากจะขยันเปย์แล้ว นางเอกก็ยังอึดถึกสุดๆ อีกด้วย จะไม่อึดก็ไม่ได้เพราะต้องปกป้องหลานชายและจวนอ๋อง
ต้องระหกระเหินเดินทางไปนู่นมานี่อยู่บ่อยๆ เดี๋ยวก็ถูกจับ
เดี๋ยวก็ถูกข้าศึกลักพาตัว เดี๋ยวก็ต้องตามสามีไปรบ แล้วไหนจะต้องเดินทางไปทำการค้าของตัวเองอีก
พระเอกก็ใจแข็งพูดน้อย สไตล์ท่านแม่ทัพใหญ่แข็งกระด้าง พูดจาอ่อนหวานไม่เป็น แต่ก็ต้องการเป็นท้องฟ้าเป็นที่พึ่งให้เมีย
หวังว่าเกิดปัญหาอะไรเมียจะบอกไม่ปิดบังแล้วเห็นตนเป็นคนในครอบครัวจริงๆ สักที
ส่วนเรื่องที่นางเอกจะไปทำการค้าหรือทำอะไรพี่ไม่เคยห้าม เพียงแต่อยากให้บอกกันบ้างเท่านั้นเอง .....แต่นางเอกก็ไม่กล้า
เพราะไม่อยากให้คนมองว่าตนอาศัยอำนาจของสามีมาเอื้อการค้าตัวเอง กลัวพระเอกจะถูกคนใช้จุดนี้มาเล่นงาน บวกกับในสมัยโบราณคนทำการค้าถือเป็นชนชั้นต่ำมีแต่คนดูถูก
แถมตัวเองยังเป็นถึงเชื้อพระวงศ์ ฮ่องเต้ก็ยิ่งระแวงหาทางจับผิดอยู่
หากเรื่องนี้หลุดออกไปนี่ตายทั้งบ้าน...
จริงๆ เราเข้าใจนางเอกนะ เพราะตอนแรกพระเอกก็ไม่ต่างอะไรกับคนแปลกหน้า
ปุบปับจะให้มาเผยความจริงพูดทุกอย่างเลยมันก็ไม่ใช่ ยังไม่รู้จักนิสัยใจคอ
ยังไม่รู้ตื้นลึกหนาบางกันเลย นางเอกก็ต้องกลัวและระวังไปสารพัดแหละ ทั้งกลัว
ทั้งห่วงว่าตนจะนำความเดือดร้อนมาให้ เพราะถ้าทำให้พระเอกเดือดร้อน มันก็ไม่ใช่แค่พระเอกไง
แต่มันจะลามไปทั้งแดนเหนืออีกกี่พันกี่หมื่นชีวิต...ก็รู้แหละว่าอยากให้บอก แต่มันก็ต้องใช้เวลาอะเนอะ
...
ในช่วงเล่ม 1 กับครึ่งเล่ม 2 เราถึงได้แอบหมั่นไส้พระเอก ที่ไม่ยอมใจอ่อนกับเมียสักที
ขนาดนางเอกเปย์และยอมลงให้ก่อนขนาดนี้ พี่ก็ยังใจแข็งเป็นก้อนหินอยู่ได้...
ทว่าพออ่านไปเรื่อยๆ
เราก็ชักไม่แน่ใจและว่าใครกันแน่ที่ใจแข็งกว่ากัน
...หรือจะแข็งเป็นก้อนหินด้วยกันทั้งคู่หว่า 55
ผลงานของผู้เขียน อาจารย์หญิง, ตื่นเสียทีจะไม่มีทายาทแล้ว และอีกมากมายหลายเรื่อง
ส่วนตัวคือชอบงานของนักเขียนท่านนี้อยู่แล้ว(มีครบ) เพราะนอกจากจะเขียนเรื่องของตัวพระ-นางได้สนุกแล้ว
ตัวละครอื่นๆ ที่อยู่รอบข้างก็ยังมีสีสันน่าสนใจ เกลี่ยบทได้ดี ไม่ว่าจะเป็นตัวหลานชาย หรือลูกน้องคนสนิทของพระเอก
เป็นอีกเรื่องที่สนุก
เป็น 3 เล่มที่อ่านแล้วไม่ผิดหวัง
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องศึกสงครามการเมืองและความรัก เนื้อเรื่องส่วนใหญ่เกี่ยวกับสงครามการสู้รบระหว่างแดนเหนือกับชนเผ่านอกด่านชาวทูเจวี๋ย
ที่เป็นไม้เบือไม้เมากันมานาน
พระเอกเป็นแม่ทัพที่พวกชาวทูเจวี๋ยทั้งเกลียดทั้งกลัว เพราะล้มไม่ได้สักที
เมื่อล้มพระเอกไม่ได้แดนเหนือที่เป็นปราการก็ไม่อาจพังทลาย จงหยวนก็ยังคงอยู่...แต่ทั้งที่ทำเพื่อแผ่นดินขนาดนี้ ฝั่งราชสำนักกลับไม่เคยมาสนใจหรือเหลียวแลเลย...เพราะขอแค่ยังป้องกันศัตรูเอาไว้ได้
ต่อให้แดนเหนือจะยากจนข้นแค้นลำบากแค่ไหนก็ไม่เป็นไร
ยังดีกว่าปล่อยให้แข็งแกร่งมั่งคั่งแล้วกลายมาเป็นภัยต่อราชสำนักในวันข้างหน้า...พออ่านเจอประโยคนี้แล้วเจ็บจี๊ดเลยอะ แบบนี้สินะพระเอกถึงได้ไม่มีตังค์
เพราะพี่ต้องออกเงินเอง หากอยากให้แดนเหนือกลับมาเจริญรุ่งเรืองและชาวบ้านไม่อดอยากอีกต่อไป
ทว่านอกจากศึกนอกก็ยังมีศึกใน ที่เป็นสาเหตุให้นางเอกตัดสินใจตัดขาดกับพระเอกและลูก เพราะฝ่ายตรงข้ามอยู่สูงเหลือเกินนน เลยไม่อยากทำให้พระเอกเดือดร้อน
แต่พอพระเอกรู้ว่าเมียคิดจะตัดขาดก็ไม่ยอม
รีบขี่ม้าตามไปคาดคั้นทันที ...
ทีแรกก็นึกว่าพระเอกจะต้องไม่ปล่อยให้นางเอกไป แต่ผิดคาด!!...พี่แกปล่อยจ้า
พระเอกเรื่องนี้ไม่ได้คลั่งรักแบบไม่ลืมหูลืมตา อย่างรอบแรกที่นางเอกถอดใจเพราะพยายามเท่าไรพระเอกก็ไม่อ่อนลงสักที
เลยตัดสินใจเก็บของเตรียมกับบ้านเดิม พอพระเอกรู้ก็ตามมาพูดคุยและxx*&*%# แล้วสุดท้ายก็ปล่อยให้นางเอกเลือกเองว่าจะอยู่หรือไป
เหมือนพอพูดในส่วนของตัวเองจบ พี่ก็จะปล่อยให้อีกฝ่ายไปคิดทบทวนเอาเองอะ
ไม่บังคับ ไม่ฝืน แต่ถามว่ารักไหม รักนะ รักมากกก แต่ไม่ได้รักแบบไม่ลืมหูลืมตาไม่สนใจอะไร พี่เขารักแบบมีสติอะ แบบข้าก็มีศักดิ์ศรีนะ ทำถึงขนาดนี้แล้วที่เหลือเจ้าก็เอาไปคิดเองแล้วกัน...
ยิ่งเล่มสามนี่มีทั้งศึกนอกศึกใน เพราะมีคนด้านในประสานพาศัตรูเข้ามา
พระเอกเลยต้องลงมายุ่งเกี่ยวกับเรื่องการเมืองในราชสำนักอย่างเลี่ยงไม่ได้
หลานชายของนางเอกก็ต้องตัดสินใจครั้งใหญ่เพื่อเลือกทางเดินในชีวิตของตนเอง..
นักเขียนคือเขียนเก่งอะ ผูกปมดี
ไม่หนักมากแต่ก็ไม่เบา ทั้งเบื้องหลังและอดีตของตัวละคร ทั้งเรื่องแผนการต่างๆ รวมถึงฉากการสู้รบ
ที่มาที่ไปของแต่ละเรื่องซึ่งสุดท้ายก็มาบรรจบอยู่ที่สาเหตุเดียวกันคือ..เพื่อปกป้องราชอำนาจ ..ซึ่งสุดท้ายคนต้นเรื่องก็ได้รับผลกรรมอย่างสาสมล่ะนะ (รึเปล่า)
ส่วนพาร์ทความรักก็มีอยู่เรื่อยๆ ทั้งความรักของพระ-นาง ความรักความผูกพันระหว่างอา-หลาน แต่ช่วงแรกก็อาจจะหวานๆ
ขมๆ หน่อย เพราะในตอนต้นดูเหมือนจะมีแต่นางเอกที่เป็นฝ่ายทุ่มและตามรุกอยู่คนเดียว
แต่พอเอาเข้าจริง...สุดท้ายคนที่ยังไม่ยอดเปิดใจอย่างแท้จริงกลับไม่ใช่พระเอกเลยนะ 55 'เจ้าอยากได้สิ่งนี้มิใช่หรือ ฝูถิงคนนี้เหมือนหลอมจากเหล็กทั้งตัว มีแต่หัวใจเท่านั้นที่อ่อน
อยากได้ก็มาเอาไปสิ'
และก็มี nc ที่ถึงจะบรรยายแบบตัดเข้าโคมแต่ก็ทำให้ใจเต้นได้ ภาษาสวยแปลดี
ไม่ต้องชัดเจนแต่ก็ทำให้เรารู้สึกใจเต้นตาม...โดยเฉพาะหุ่นพระเอกนี่ต้องแซบแน่นอนชิมิ
เห็นนางเอกชอบลูบแถมยังบรรยายบ่อยๆ ว่าหนั่นแน่น...อิอิ
อ่านมาแล้วค่ะแอด คือนางเอกเปย์หนักมาก อะไรจะเปย์ได้ขนาดนี้ พระเอกก็จนจริงอะไรจริง ทำให้รู้สึกว่าพี่จะไปยังไง ตั้งแต่อ่านงานเขียนของนักเขียนท่านนี้ชอบ อัครเสนาบดีหญิง กับ แม่ทัพใหญ่ผู้นี้คือสามีข้านี่แหละค่า รอแอดมารีวิวเรื่องต่อไปค่า^^
ตอบลบขอบคุณมากๆ เลยนะคะ ^^
ลบ