Social Outcast เมื่อผมตกหลุมรักคนที่เกลียดขี้หน้า (เล่มเดียวจบ)
ผู้แต่ง : ข่าปี่ชิว (卡比丘)
ผู้แปล : G.N Voyager
วาดปก : Kanapy
สำนักพิมพ์ Rose Publishing
นายเอก ฟางเจามู่ นักศึกษาจีนที่ได้บินมาแลกเปลี่ยนที่มหาลัยแห่งหนึ่งในเมือง
T
ณ ประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นคนเฟรนลี่คุยเก่ง เข้ากับคนง่าย ตอนอยู่ที่จีนก็เข้ากับเพื่อนได้ไม่มีปัญหา ครอบครัวก็อบอุ่นเติบโตมาด้วยความรัก ชีวิตราบรื่นมีความสุขดี
...
พอมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนก็นึกว่าจะได้เจอเพื่อนดีๆ เหมือนที่ผ่านมา
แต่กลายเป็นว่าเพื่อนที่นี่กลับมีท่าทีเย็นชาเหมือนไม่อยากคบหาตนซะอย่างนั้น
แม้อีกฝ่ายจะไม่ได้พูดออกมาตรงๆ แต่นายเอกก็รับรู้ได้ จึงถอยออกมาและไม่ยุ่งกับใคร
ทว่าก็ไม่วายโดนเหน็บโดนแซะและถูกหาเรื่อง...จากคนที่เคยคุยเก่งร่าเริงก็เปลี่ยนกลายเป็นคนพูดน้อยไม่สุงสิงกับใคร
แต่ละวันผ่านไปอย่างน่าอึดอัดและเดียวดาย ด้วยความเหงาอยากหาคนคุยด้วย นายเอกเลยไปสมัครแอปหาคู่
แล้วก็บังเอิญไปแมตช์กับพระเอกเข้าพอดี
พระเอก ซ่งหย่วนสวิน หนุ่มหล่อบ้านรวย
พูดน้อย มีแต่คนล้อมรอบอยากประจบ
เพราะเข้าใจผิดคิดว่านายเอกได้โควตามาแลกเปลี่ยนด้วยวิธีการที่ไม่ชอบ บวกกับท่าทางตุ้งติ้งเหมือนเกย์
พระเอกจึงไม่ชอบนายเอกและมีท่าทีเย็นชาไม่สนใจ
เพียงแค่ประโยคเดียวที่พูดโดยไม่คิด ก็ทำให้คนรอบข้างพลอยไม่ชอบและตีตัวออกห่างไม่พูดคุยกับนายเอกแล้ว นายเอกเลยไม่ชอบพระเอกเหมือนกัน เพราะไอ้ท่าทางเย็นชาและคำพูดประโยคเดียวประโยคนั้นของพระเอกนั่นแหละ จึงทำให้นายเอกไม่มีเพื่อนและถูกบูลลี่โดยไม่ตั้งใจ...
ความจริงพระเอกถูกเพื่อนแกล้งเอามือถือไปติดตั้งและสมัครแอปหาคู่
ทั้งยังปลอมชื่อ ปลอมอายุและอาชีพให้พี่แกเสร็จสรรพ แล้วแอปเจ้ากรรมก็ดันไปจับคู่พี่แกกับนายเอกที่เรียนอยู่มหาลัยเดียวกันเข้าพอดี
ซึ่งพอได้ยินข้อความเสียงที่อีกฝ่ายส่งมา พระเอกก็รู้แล้วว่ากำลังคุยอยู่กับใคร(แต่นายเอกไม่รู้) เลยคิดจะลบแอปทิ้ง เพราะไม่ได้รู้สึกดีอะไรกับนายเอกอยู่แล้ว แต่พอเพื่อนพระเอกรู้ก็ขอ
login
เข้าไปเล่นกับนายเอกแทน พระเอกไปได้ยินตอนเขาคุยกัน ก็เลยรีบเข้าไปเบียดเพื่อนออกแล้วเปลี่ยนรหัสผ่านใหม่
แล้วกลับมาคุยกับนายเอกเอง...
หลังจากที่ได้คุยกัน พระเอกก็เริ่มเปลี่ยนมุมมองและปฏิบัติกับนายเอกดีขึ้น
เริ่มอ่อนโยน เริ่มขอเนียนไปส่ง หรือหาข้ออ้างไปหานายเอกเพื่ออวยพรวันเกิด
แต่นายเอกกลับไม่ได้สนใจตัวตนพระเอกในชีวิตจริงที่อยู่ตรงหน้านี้เลย คิดถึงแต่ Andrew
คนที่อยู่ในแอปเท่านั้น
ส่วนพระเอกนับวันก็เริ่มอยากหอม อยากกอด อยากครอบครองนายเอกมากขึ้น
พูดง่ายๆ คือชอบเขาแล้ว แต่น่าเสียดายเพราะท่าทีที่นายเอกมีต่อพระเอกในชีวิตจริงนั้น มันช่างแตกต่างกับท่าทางใกล้ชิดสนิทสนมขี้เล่นที่มีให้ในโลกออนไลน์เหลือเกิน
เพราะในชีวิตจริงเมื่อใดที่นายเอกได้เจอหน้าหรือเห็นพระเอก รอยยิ้มก็จะหดหายและกลายเป็นคนนิ่งเงียบขึ้นมาทันที
พอเป็นแบบนี้พระเอกก็ยิ่งกลัวไม่กล้านัดเจอ และไม่กล้าบอกความจริงว่าตัวเองคือใคร
แต่มาวันหนึ่งพระเอกก็ตัดสินใจนัดเจอและเปิดเผยความจริง...
ตอนแรกก็นัวเนียกอดจูบกันอยู่ ไม่ได้เปิดไฟยังไม่เห็น แต่พอเปิดไฟปุ๊บ...นายเอกคือช็อกมาก
รีบเดินเข้าห้องน้ำไปอ้วกออกแล้วอาบน้ำขัดถูร่างกายจนตัวแดง จากนั้นก็ไม่พูดจาแต่เก็บของกลับไปเลย
พอกลับมาถึงมหาลัยก็หลบหน้าบล็อกเบอร์ พยายามไม่ใช้มือถือ เปลี่ยนไปใช้อีเมลแทน
ส่วนพระเอกก็พยายามตามตื๊อตามง้อขอไปส่ง
อะไรที่เคยคุยไว้กับนายเอกก่อนหน้านี้ว่าจะทำให้ก็ไม่เคยลืม
พอมีโอกาสก็พานายเอกไปทำเลย ...ส่วนอิเพื่อนรอบตัวพระเอก พอเห็นพระเอกเริ่มดีกับนายเอกก็เปลี่ยนสี
หันกลับมาสนใจทำดีกับเขาทันทีเลยจ้า เหอๆ
อ่านจบแล้วก็โอเคนะ อ่านเพลินดี แต่ด้วยความที่เป็นเล่มเดียวจบและเล่มบาง(มาก) เลยรู้สึกว่ามันยังไม่สุดเท่าไร เนื้อเรื่องเดินไว บางจุดก็ดูง่ายไปหน่อย ยังไม่หนำใจเลยอ้าวจบและ
ป.ล. nc พอมีให้แซบอยู่ ไม่ถึงขนาดตัดเข้าโคมนะจ๊ะ
..อิอิ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น