แอบเนียนเป็นนักเรียนห่วยๆ 2 เล่มจบ

แอบเนียนเป็นนักเรียนห่วยๆ 2 เล่มจบ 

ผู้แต่ง : มู่กวาหวง (木瓜黄)
ผู้แปล : HY

สำนักพิมพ์  Rose Publishing

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นี่คือเรื่องของเด็กหัวดี 2 คนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ต้องแอ๊บแกล้งทำเป็นนักเรียนห่วยๆ   แถมยังถูกขนานนามว่าเป็นหัวโจกของโรงเรียน 
แล้ววันหนึ่งเด็กห่วยๆ 2 คนก็ดันต้องมาเรียนอยู่ห้องเดียวกันในตอน ม.5  
คนหนึ่งหลงตัวเอง ขี้คุยและเข้ากับคนง่าย ส่วนอีกคนเย็นชา พูดน้อย ขี้รำคาญ
ไม่พอใจก็ใช้กำลังต่อยตี  นอกจากเป็นเพื่อนร่วมห้องแล้ว พวกเขาก็ยังต้องกลายเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะ เนื่องจากเพื่อนทั้งห้องกลัวไม่มีใครกล้าไปนั่งด้วย ..เพราะใครจะอยากยุ่งกับคนที่ได้ชื่อว่าเป็นหัวโจกอันธพาลและแถมยังมีผลการเรียนห่วยๆ อีกเล่า

จริงๆ แล้วทั้งพระเอก-นายเอก ต่างก็เป็นเด็กหัวดีเรียนเก่งทั้งคู่ แถมหน้าตาดีมากกก (โดยเฉพาะพระเอก ขนาดผู้ชายด้วยกันเห็นแล้วยังต้องชมว่าโคตรหล่อ)
แต่มันมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ทั้งสองคนต้องแสร้งทำเป็นเด็กหัวทึบ ขี้เกียจ ไม่เอาไหน
ส่วนไอ้ฉายาหัวโจกที่ได้มาก็เป็นความบังเอิญ แต่เรื่องทักษะต่อยตีน่ะของจริง..อิอิ 
ยิ่งนายเอกนี่ประหนึ่งลูกระเบิดที่สามารถปะทุได้ทุกเมื่อ จึงทำให้ไม่มีใครอยากเข้าใกล้เลย 
มีแต่พระเอกคนเดียวนี่แหละที่ไม่กลัวตาย ชอบเรียกนายเอกว่า ‘เด็กน้อย’ 
เด็กน้อยของฉันทำอะไรก็น่ารักน่าเอ็นดูไปหมด (หลงคนหนักมากพี่จ๋า) 

ตอนเรียนมัธยมต้นพระเอก หรือ เฮ่อจาว เคยทำเรื่องผิดพลาด
พอถูกจับได้ด้วยความที่พระเอกเรียนเก่งมากเลยรอด ทางโรงเรียนไม่เอาเรื่อง
แต่กลับไปลงโทษเพื่อนอีกคนที่เรียนไม่เก่ง+ประวัติไม่ดีแทน พระเอกรู้สึกผิดต่อเรื่องนี้มากเลยดรอปเรียนไป 1 ปี พอกลับมาเรียนใหม่ก็มาเรียนในโรงเรียนที่อยู่อันดับท้ายๆ ของเมือง
(ความจริงคะแนนพระเอกสามารถเข้าโรงเรียนท็อปๆ ของเมืองได้เลย)

ส่วน เซี่ยอวี๋ นายเอกเพราะแม่แต่งงานใหม่กับคนรวย แล้วลูกพ่อเลี้ยงไม่ชอบนายเอกกับแม่
จึงชอบหาเรื่อง กลัวว่าพวกนายเอกจะมาฮุบมรดกตัวเอง
นายเอกรำคาญ ไม่อยากให้แม่ถูกคนนินทาหรือมีชีวิตอยู่ในบ้านหลังนั้นด้วยความลำบาก
เลยแกล้งเรียนให้ได้คะแนนต่ำๆ ทำตัวขี้เกียจ ลูกพ่อเลี้ยงจะได้ไม่ระแวงหาเรื่องทะเลาะ
แต่พอมีพระเอกเข้ามา ตำแหน่งที่โหล่ของนายเอกก็ถูกแย่งไป
ต่างคนก็ต่างไม่อยากเป็นอันดับสองจากท้าย ก็เลยต้องหาทางแย่งที่โหล่กัน 55...

ตอนแรกเพื่อนๆ ในห้องก็กลัวไม่กล้าเข้าใกล้สองคนนี้
อาจารย์ที่ปรึกษาคนแรกของห้องก็มีอคติกับพระ-นายอย่างแรง
พอเห็นชื่อก็ไม่อยากมาเป็นที่ปรึกษาแล้ว ในตอนเปิดเทอมช่วงแรกๆ พระเอกถูกเด็กห้องอื่นใส่ร้ายว่าไปทำร้ายเขา ซึ่งพระเอกไม่ได้ทำ แต่อาจารย์ที่ปรึกษาก็ไม่เชื่อ
เข้าข้างอีกฝ่ายเต็มที่ เพราะเป็นเด็กเรียนดีมีภาพลักษณ์ดีกว่า
บังคับให้พระเอกเขียนจดหมายสารภาพผิด แต่พระเอกยืนกรานว่าไม่ได้ทำ ไม่เขียน
พอความจริงเปิดเผยว่าพระเอกบริสุทธิ์ เพื่อนๆ ในห้องกับนายเอกก็เริ่มมองพระเอกใหม่
ส่วนอาจารย์ที่ปรึกษาก็ถูกเด็กนักเรียนในห้องลงชื่อขอให้เปลี่ยนคน

พอมีพระเอกเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะกับเพื่อนร่วมหอ (ห้องพักอยู่ตรงข้ามกัน)
นายเอกจึงค่อยๆ เปลี่ยนไปบ้าง จากที่เย็นชา ชอบทำอะไรคนเดียว ไม่สุงสิงกับใครเลย 
แต่พอมาเจอพระเอกที่ขี้เล่น ชอบแกล้ง น่าไม่อาย ชอบมาเซ้าซี้ตามแหย่อยู่บ่อยๆ
ทั้งด่าทั้งต่อยแต่พระเอกก็ยังหน้ามึนชอบมาเกาะติด 
เพื่อนๆ ในห้องเห็นสองคนนี้ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด จึงเริ่มกล้ามาเข้าใกล้ ชวนคุยเล่น
เวลามีกิจกรรมอะไรก็ดึงให้ไปทำด้วยกัน (แก๊งเพื่อนห้องสามนี่ก็น่ารัก)

ช่วงหลังๆ พระ-นางจะค่อยๆ เคลียร์ปมในใจได้ และกลับมาเป็นเด็กเก่งเหมือนเดิม
เพราะตอนแรกหลังจากที่ทั้งคู่ตกลงคบกันแล้ว (แน่นอนว่าพระเอกเป็นฝ่ายตกหลุมรักและสารภาพก่อน) ก็ยังไม่มีใครบอกใครเรื่องที่ตัวเองเรียนเก่ง
มารู้ความจริงก็ตอนที่นัดไปแข่งแก้โจทย์ข้อสอบกันนี่แหละ
เพราะตอนที่ยังไม่รู้จักกัน คู่นี้เขาเคยเข้าไปเล่นเกมแข่งทำโจทย์ข้อสอบในเว็บไง
แล้วก็อยู่ในอันดับท็อปของเว็บทั้งคู่ พอมาท้าประลองกันนอกสถานที่ความเลยแตก55

สองคนนี้ไม่สนใจเรียนในห้อง แต่ชอบเล่นเกมหรือนอนหลับ ส่วนการบ้านก็ไม่ค่อยทำ
เวลาสอบก็ตั้งเป้าไว้ว่าห้ามถูกเกิน 10-20 คะแนน เพราะต้องการให้บทบาทนักเรียนห่วยๆ ดูสมจริง แต่อีกสาเหตุก็เพราะที่อาจารย์สอนในห้องมันง่ายไป  
พระ-นายก็เลยชอบหาโจทก์ยากๆ มาแอบฝึกทำกันเองมากกว่า
อาจารย์กับคนอื่นๆ ไม่รู้ ก็นึกว่าสองคนนี้ห่วยจริงหมดทางเยียวยาแล้ว
พอถึงวันที่คะแนนพุ่งพรวดกลายเป็นอันดับ 1 คราวนี้เลยพากันอึ้งไปหมดทั้งโรงเรียน
จนอาจารย์ต้องมาขอให้ทำข้อสอบชุดใหม่เพื่อพิสูจน์  ส่วนอาจารย์ที่ปรึกษาคนเก่าก็เสียดายที่ไม่ได้เป็นที่ปรึกษาห้องนี้แล้ว..(อดได้หน้าเบย หึๆ)

เนื้อหาในเรื่องอยู่ในช่วงม.ปลาย ชีวิตในโรงเรียนมัธยม มีกลุ่มเพื่อนและการสอบ
ไม่มีดราม่าอะไร พระเอกเหมือนน้องหมาตัวโตๆ ที่ชอบเกาะติดนายเอก
ส่วนนายเอกก็เหมือนนางพญา55 ที่พอใครเข้าใกล้หรือเวลารำคาญก็จะขู่ฟ่อๆ ใส่  
แต่เพราะน้องหน้าตาดีมากเลยตกคนได้เยอะ แต่หากได้รู้นิสัยแล้วก็จะพากันถอยทันที
ผิดกับพระเอกที่มนุษย์สัมพันธ์ดี ขี้เล่น กวนๆ มึนๆ แต่อยู่ด้วยนานๆ แล้วปวดหัว55
แต่หากเข้าโหมดจริงจังก็ฉะได้ทุกคนไม่ไว้หน้าใครเหมือนกัน

ปล.ฉาก nc มีแต่บรรยายนิดเดียว นายเอกรุกมาก ช่างยั่ว ตรงไปตรงมา มีอะไรก็ว่ากันตรงๆ ไม่เวิ่นเว้อ .. อิอิ

ปล.พระเอกกับนายเอกนึกว่าเพื่อนในห้องไม่มีใครรู้เรื่องที่คบกัน 
แต่เป็นเพราะพระเอกมันชอบแอบจับน้องมาจูบบ่อยๆ แล้วหลงนึกว่าไม่มีใครเห็น ...
แต่จริงๆ ถูกเพื่อนในกลุ่ม 3 คนเห็นแล้วนาจา แต่เพื่อนก็ดี ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แถมยังช่วยปกปิดกับคนภายนอกให้ด้วย เวลาคนอื่นสงสัยความสัมพันธ์ของสองคนนี้ ตัวพระ-นายก็จะเฉยๆ
แต่เพื่อน 3 คนที่เห็นคือร้อนรนมาก ต้องรีบหาข้ออ้างมากลบเกลื่อนให้ทันที 55

เกิดใหม่อีกที ไม่ขอสามีสกุลหลี่ 5 เล่มจบ

เกิดใหม่อีกที ไม่ขอสามีสกุลหลี่ 5 เล่มจบ

ผู้แต่ง : ฉางโกวลั่วเยวี่ย

ผู้แปล : อวี้
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
ชาติที่แล้วนางเอกหรือ เสิ่นหยวน หลงรักหลี่ซิวหยวน บัณฑิตหนุ่มรูปงาม แต่เย็นชาปานน้ำแข็งอย่างหัวปักหัวปำ ถึงขนาดแอบเขียนจดหมายรักและปักถุงหอมไปให้เขา 
เมื่อพ่อนางเอกรู้เข้าก็โกรธมาก จึงส่งนางไปอยู่กับท่านตาที่เมืองอื่น
โกรธมากขนาดตอนที่แม่ตายก็ยังไม่ให้กลับมาร่วมงานศพ
และด้วยความที่นางเอกมีป้าเป็นเสียนเฟย ป้าก็เลยช่วยให้นางได้แต่งงานสมดังใจหมาย
แต่ถึงจะได้แต่งงานเป็นสามีภรรยากันแล้ว ทว่าสุดท้ายตั้งแต่ต้นจนจบอีกฝ่ายก็ไม่เคยรักนางเลยแม้แต่น้อย เพราะในใจเขามีสตรีอื่นอยู่ก่อนแล้ว เขาจึงหมางเมินไม่สนใจนาง
ปล่อยให้คนในบ้านรังแกนาง และรับอนุที่มีหน้าตาคล้ายกับนางในดวงใจเข้ามา
นางเอกจึงต้องใช้ชีวิตอยู่ในตระกูลหลี่อย่างทุกข์ระทม จนสุดท้ายก็ถูกคนวางยาพิษจนตาย

นางเอกตายแล้วได้กลับมาเกิดใหม่ในช่วงที่ถูกส่งไปอยู่บ้านตาพอดี
พอได้โอกาสอีกครั้งก็ปรับปรุงตัวและกลายเป็นเสิ่นหยวนคนใหม่
เพราะเสิ่นหยวนคนเดิมนั้นเป็นคุณหนูเอาแต่ใจ หากไม่ได้ดั่งใจก็จะเอะอะโวยวาย
ไม่มีความเป็นกุลสตรี ไม่สนใจพี่น้อง ชาตินี้นางเอกจึงตั้งใจเรียนรู้เรื่องงานบ้านงานเรือน เปลี่ยนเป็นคนที่สุขุมใจเย็น เรียบร้อยเหมือนกุลสตรี ตัดใจจากสามีเก่าและหันมาให้ความสำคัญกับครอบครัวแทน โดยเฉพาะน้องสาวกับน้องชายร่วมอุทร

ชาติที่แล้วนางเอกกับน้องๆ ไม่สนิทกัน เพราะถูกอนุคนโปรดของพ่อยุยงทำให้แตกคอกัน 
สุดท้ายทั้งนางเอกและน้องต่างก็ไม่มีใครมีจุดจบที่ดี มาคราวนี้นางเอกเลยเอาใหม่
หันกลับมาใส่ใจดูแลคอยปกป้องน้องๆ เพื่อไม่ให้ทุกอย่างต้องซ้ำรอยเดิม 

ช่วง 2-3 เล่มแรกจะเป็นเรื่องในบ้านนางเอกล้วนๆ พระเอกยังไม่ค่อยมีบท (แต่ก็โผล่มาบ้างประปราย) นางเอกไม่ซู ไม่มีพระเอกหรือใครคอยหนุนหลัง ต้องจัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง ค่อยๆ วางแผนหาทางกำจัดอนุคนโปรดของพ่อที่ทำร้ายแม่กับชีวิตของน้องๆ
จริงๆ นางเอกก็หาหลักฐานความผิดของอนุมาเปิดโปงได้หลายครั้งแล้วนะ
แต่กลับไม่สามารถถอนรากถอนโคนอีกฝ่ายได้สักที เพราะอีกฝ่ายเป็นอนุคนโปรดของพ่อ
แล้วก็ฉลาด มารยาเยอะ รู้ว่าพ่อนางเอกเป็นคนยังไง จุดอ่อนคืออะไร
ก็ใช้ตรงนั้นแหละมาเรียกร้องความสงสารเห็นใจจากสามี แถมพ่อนางเอกก็หูเบาไม่หนักแน่น
มีปมเรื่องที่ตัวเองเป็นลูกอนุ ประกอบกับเคยสัญญากับอนุไว้ตอนโสด ว่าจะแต่งอีกฝ่ายเป็นเมียเอก แต่สุดท้ายก็อยากได้เมียที่ส่งเสริมเส้นทางขุนนางมากกว่า จึงไปแต่งกับแม่นางเอกแทน  คนรักเก่าเลยเป็นได้แค่อนุ พ่อก็เลยรู้สึกผิดที่ทำตามสัญญาไม่ได้
จึงยิ่งโปรดปรานอีกฝ่ายและรักลูกของอนุคนนี้มากกว่าลูกคนอื่นๆ หมางเมินเมียเอก
ให้ท้ายอนุคนนี้เกือบทุกอย่าง แล้วเวลานางเอกหาหลักฐานมาเปิดโปงได้ อีกฝ่ายก็ชอบเอาเยื่อใยในอดีตมาพูดเพื่อให้พ่อนางเอกใจอ่อน พ่อก็อ่อนจริงๆ
กว่านางเอกจะจัดการได้เลยลากไปถึงกลางเล่ม 3 เลย 55

แต่นางเอกคือนิ่งมาก ค่อยๆ จัดการรวบรวมหลักฐานไปเรื่อยๆ ไม่กระโตกกระตาก
เก็บอารมณ์เก่ง ไม่เคยหลุด ต่างจากชาติที่แล้วที่นิดๆ หน่อยๆ ก็วีนแตก
พ่อจึงค่อยๆ เชื่อใจและกลายเป็นลูกคนโปรดแทนลูกอนุ
ลูกสาวของอนุตอนแรกก็ทำตัวเป็นเด็กเรียบร้อย ว่าง่าย เป็นกุลสตรีอย่างที่พ่อชอบเหมือนกัน แต่หลังๆ หลุดบ่อย+แอ๊บแตก พ่อเลยไม่เข้าข้างแล้ว

ระหว่างที่จัดการอนุพ่อก็ต้องสานสัมพันธ์กับน้องไปด้วย น้องชายนี่ดีเข้าใจง่าย+เชื่อพี่ตั้งแต่แรก แต่น้องสาวนี่แบบ...อ่านเจอพฤติกรรมน้องช่วงแรกๆ นี่อยากเข้าไปตบเรียกสติมากจ้า เหนื่อยแทนนางเอกมาก แต่เข้าใจอยู่ว่าน้องสาวก็มีปมที่คิดว่าแม่ไม่รัก
เพราะถูกคนของอนุคอยยุยงมาตั้งแต่เด็ก เลยกลายเป็นเด็กขาดความรัก นิสัยขี้วีนขี้อิจฉาเหมือนนางเอกในชาติก่อนเปี๊ยบ นางเอกรู้ปมดีเลยพยายามใจเย็นกับน้องคนนี้มากกกกก
เอาความดี+ความจริงใจเข้าสู้ สุดท้ายน้องเจอยาแรงเข้าไปเลยคิดได้ กลับตัวกลับใจทัน

พอเรื่องที่บ้านจบ คราวนี้นางเอกก็ถูกจับหมั้น ได้หมั้นกับคนไม่ดี
แต่ทำไรไม่ได้เพราะอีกฝ่ายให้ญาติที่เป็นพระสนมมาออกหน้าสู่ขอให้
นางเอกก็แอบเศร้านิดๆ ตรงที่พ่อไม่ลุกขึ้นปกป้องบ้างเลย ห่วงแต่อาชีพการงานของตัวเอง

หลังจากนี้ก็ได้ฤกษ์ของพระเอกปรากฏตัวแล้ว พอรู้ข่าวเรื่องหมั้นก็บุกไปหาสาวเจ้ากลางดึก ประกาศความในใจพร้อมห้ามไม่ให้นางเอกแต่งกับใครนอกจากตัวเองเท่านั้น
แต่ก็ถูกปฏิเสธกลับมา เพราะชาตินี้นางเอกไม่อยากยุ่งกับคนสกุลหลี่จริงๆ 55
อิพี่เสียใจนิดหน่อยแต่ก็ไม่แคร์ ขอแค่แต่งอีกฝ่ายมาได้ก็มีเวลาทั้งชีวิตที่จะทำให้นางเอกรักเหมือนกัน สำคัญคือตอนนี้ต้องหาทางแต่งให้ได้ก่อน และสุดท้ายก็ใช้อุบายจนได้แต่ง
นางเอกก็ทำใจ ในเมื่อหนีไม่พ้นแล้วก็ต้องทำตัวเป็นภรรยาที่ดี ทำหน้าที่เมียให้ดีที่สุด
แต่พระเอกอยากได้ทั้งตัวและหัวใจคน ปฏิบัติการจีบเมียจึงเริ่มต้นขึ้น..อิอิ

ผลงานของคนเขียนนิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน
ช่วง 2 เล่มแรกพระเอกค่าตัวแพงมาก แต่พอกลางๆ เล่ม 3 ก็ออกรัวๆ เลยจ้า
พระเอกหลี่ซิวเหยา เป็นพี่ชายคนละแม่ของสามีเก่านางเอกในชาติที่แล้ว
มีแม่เป็นสาวใช้อุ่นเตียงแถมยังตั้งครรภ์ก่อนเมียเอก เมียเอกพ่อเลยไม่ชอบพระเอกอย่างแรง
ชีวิตในวัยเด็กของพระเอกจึงไม่พ้นถูกรังแก ถูกดูหมิ่น และเติบโตมาอย่างยากลำบาก
วันหนึ่งอิพี่ทนไม่ไหวเลยทิ้งพู่กัน(ทั้งๆ ที่เรียนดีมาก) ไปเข้ากองทัพเป็นทหารแทน
ไต่เต้าด้วยกำลังความสามารถของตัวเองจนเริ่มมีตำแหน่งสูง
แต่ที่บ้านก็ยังดูถูกเหยียบหยาม เพราะราชวงศ์นี้เชิดชูฝ่ายบุ๋นมากกว่าบู๊
ดูถูกว่าพวกทหารว่าหยาบช้าไม่รู้หนังสือ มีแต่กำลังไม่มีสมอง

พระเอกชอบนางเอกมาตั้งนานแล้ว เคยเจอกันตั้งแต่ตอนนางเอกเด็กๆ แต่นางเอกจำไม่ได้
แถมยังเข้าใจผิดคิดว่าคนที่ช่วยตัวเองเป็นสามีเก่า จึงไม่เคยสนใจพระเอก
กระทั่งชาตินี้ก็เหมือนกัน แถมยังตั้งใจว่าจะไม่แต่งงานแล้วด้วย (โดยเฉพาะกับคนสกุลหลี่)
ถ้าแต่งก็จะแต่งกับอวี้หลาง คนที่เคยช่วยชีวิตตัวเองไว้ก่อนตายเมื่อชาติที่แล้วเท่านั้น
แต่ดันตามหาไม่เจอ ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครเพราะตอนนั้นนางเอกตาบอด
พอต้องมาแต่งกับพระเอกก็เลยรู้สึกผิด
ส่วนพระเอกก็คิดว่านางเอกมีคนในใจอยู่แล้ว แต่ก็ไม่แคร์จ้า ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก
ชอบนางเอกมากๆ แบบพอไปสู่ขอแล้วอีก 3 วันก็จัดงานแต่งเลย
ชุดแต่งงานอิพี่ก็วาดลวดลายเองและไปสั่งตัดเองที่ร้าน งานก็จัดเอง เสื้อผ้าเครื่องประดับของนางเอกก็ไปเลือกซื้อหามาเอง รู้ว่านางเอกชอบดอกไม้+ต้นไม้อะไรก็ไปหามาปลูก
เห็นเย็นชาเหมือนภูเขาน้ำแข็งแบบนี้แต่ข้างในร้อนแรงมากกก (แต่งมาแป๊บเดียวท้องแว้ว..)
ต่างจากสามีเก่าของนางเอกเมื่อชาติที่แล้วลิบลับ ขานั้นก็เย็นชาเหมือนกัน
แต่เย็นชาแบบพวกบัณฑิตหัวเก่า คร่ำครึ อยู่ในกรอบ ตรงอย่างเดียวไม่มีงอ เย็นชากับทุกคนไม่เลือกหน้า ขนาดชาตินี้ได้แต่งงานกับนางในดวงใจแล้วก็ยังเย็นชากับเขาเลย..เหอๆ
ผิดกับพระเอกที่เย็นชาเฉพาะกับคนนอก+คนที่ไม่ใส่ใจเท่านั้น
แต่ถ้ากับคนที่ชอบคืออบอุ่นอ่อนโยน สายเปย์พ่อบุญทุ่ม ถ้ารู้ว่าเมียใส่ใจใครหรือใครเคยช่วยเมีย อิพี่ก็จะซอฟท์ลงมา ไม่ใช่เย็นชาใส่เขาไปทั่ว ถึงไม่ค่อยพูดแต่การกระทำกินขาด
รู้ว่าแม่เลี้ยง(เมียเอกพ่อ)ชอบข่มคนที่ต่ำกว่าโดยเฉพาะลูกสะใภ้ อิพี่ก็พูดดักหน้าเลย
ตอนแม่เลี้ยงส่งสาวใช้มาให้ก็เอาไปคืนเอง ปกป้องนางเอกสุดฤทธิ์มาก
ส่วนสามีเก่าไม่เคยทำไรเลยนอกจากนิ่งเป็นน้ำแข็งอย่างเดียว กับเมียตัวเองในชาตินี้ก็ไม่เคยปกป้อง ปล่อยให้แม่+น้องตัวเองโขกสับ กระแนะกระแหนอยู่นั่นแหละ
มีไรก็ไม่เคยอธิบาย ไม่พูด ไม่เคยปลอบ จนเมียเริ่มไม่ไหว แล้วยิ่งได้มาเห็นสิ่งที่พระเอกทำให้นางเอกที่เป็นภรรยา เมียก็ยิ่งหมดใจจนต้องขอบายย

เรื่องนี้ชอบตรงที่นางเอกไม่ได้คิดกลับมาเพื่อแก้แค้นใคร
ไม่ได้โกรธแค้นตัวสามีเก่าหรือบ้านฝั่งสามี หรือแม้กระทั่งคนที่วางยาพิษตัวเอง
เพราะรู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่มันเกิดขึ้น ก็เพราะตัวเองเลือกเองทั้งนั้น
แม้จะถูกคนยุยงให้เขียนจดหมาย แต่คนที่ผิดสุดก็คือตัวเองนี่แหละ
ที่ไปเชื่อและเขียนตามคำยุเขา...ไม่ได้โทษหรือโยนความผิดให้คนอื่น 
ดังนั้นนางเอกจึงแค่ขออยู่ให้ห่างจากคนสกุลหลี่ ไม่ต้องเจอ ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกันอีกก็พอ
สิ่งสำคัญในชาตินี้คือการปกป้องน้องชายน้องสาว(แม่เดียวกัน) ไม่ให้ต้องมีชีวิตเหมือนในชาติที่แล้ว และจัดการคนที่ทำร้ายแม่ให้ได้รับผลกรรมเท่านั้นพอ...

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง ( 伊人難為) เล่ม 5-6 (6 เล่มจบ)

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง ( 伊人難為) เล่ม 5-6 (6 เล่มจบ)

ผู้แต่ง : อิ๋นเชียนอวี่ (銀千羽)

ผู้แปล : นางฟ้าปีกเขียว

สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง เล่ม 1-2 (6 เล่มจบ)

https://marynlinsbook.blogspot.com/2020/10/1-2-6.html

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง เล่ม 3-4 (6 เล่มจบ)

https://marynlinsbook.blogspot.com/2020/10/3-4-6-55-12.html

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

ท่านตานางเอกหายไปในแดนถิ่นอำนวยพร คนที่ไปด้วยก็ตายหมดไม่เหลือรอดสักคน
พอรู้ข่าวนางเอกเลยจะไปตามหาท่านตากับพระเอก แต่ระหว่างทางกลับถูกคนลอบทำร้ายจึงทำให้ทั้งสองคนพลัดหลงกัน และหลังจากนั้นนางเอกก็ได้พยัคฆ์ขาวน้อยหรือสัตว์เทพมาเป็นพวกอีกหนึ่ง

ในขณะที่นางเอกเดินทางไปตามหาท่านตา บนแผ่นดินใหญ่ก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น
มีคนทรยศร่วมมือกับสัตว์วิเศษบุกดินแดนเทพยุทธ์ ทำให้ผู้คนบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก ซึ่งทีแรกนางเอกก็ยังไม่สนใจ มุ่งหน้าตามหาท่านตาอย่างเดียว
แต่พอรู้ว่าพี่ชายถูกพิษ’หยาดน้ำตาเทพยุทธ์’ ซึ่งเป็นพิษร้ายแรงที่ไม่มีใครรักษาได้ (นอกจากตัวเอง) นางเอกถึงได้เปลี่ยนใจรีบกลับมาช่วยทันที ...

กลับมาทันได้ช่วยท่านตาเฟิงเจ๋อและจัดการตัวร้ายพอดี ตัวร้ายก็ประหนึ่งแมวเก้าชีวิต
เพราะมีวิชาลับเกี่ยวกับการกลับชาติมาเกิดใหม่  ซึ่งวิชานี้ก็จะต้องให้นางเอกหรือประมุขของตระกูลเฟิ่งเท่านั้นมาจัดการ ถึงจะสามารถถอนรากถอนโคนได้
เพราะหากให้คนอื่นฆ่า อีกฝ่ายก็ยังสามารถกลับมาเกิดใหม่และทำเรื่องเดิมๆ วนเวียนซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้ได้อีกอยู่ดี

เล่มนี้จะเฉลยตัวคนร้ายที่อยู่เบื้องหลัง ที่ทำให้ตระกูลเฟิ่งถูกสังหารและเร้นกายจากไป ...
แต่อ่านจบแล้วรู้สึกเหมือนบางปมจะยังไม่ค่อยเคลียร์นะ
ยังไม่รู้ว่าของที่ราชาจิ้งจอกต้องการที่อยู่ในห้องลับของตระกูลเฟิ่งคืออะไร
นางเอกก็ยังไม่ได้กลับเข้าตระกูล ห้องลับยังไม่ถูกเปิด ...
แล้วหลังจากนั้นพ่อกับพวกคนตระกูลฉู่เป็นยังไง เสี่ยวทุนก็ยังไม่ได้แสดงพลังเท่าที่ควร
แล้วอยากรู้ด้วยว่าทำไมตานางเอกถึงยอมมีลูกกับยายนางเอกหว่า?
เพราะนิสัยท่านตาไม่น่าจะใช่คนที่ยอมอะไรง่ายๆ เลยนะ (มีลับลมคมในอะไรหนอ)
เล่มสุดท้ายฉากต่อสู้เยอะแต่กว่าจะสู้กันได้ก็ต้องลับฝีปากกันก่อน ฉอดไปสู้ไปเอ้าจบแล้ว55

- พระเอกเรื่องนี้ขี้หึงขี้หวงหนักมากกกก กับสัตว์วิเศษก็ไม่เว้น55

- สัตว์ทุกตัวถูกตกได้ด้วยอาหารของนางเอก ไม่เว้นแม้แต่ราชาจิ้งจอก

- นางเอกเทพมากกก แถมพลังฝีปากก็ยังสุดยอดด55 (ไม่มีใครฉอดสู้น้องได้จริงๆ)
ถึงไม่มีพลังยุทธ์แต่ทักษะอย่างอื่นก็กินขาด คนเดียวเหมามันหมดแทบทุกอย่างอะ
พิษที่ว่าแก้ยากๆ ไม่มีใครเคยแก้ได้ เจอนางเอกเป็นต้องจอด ฝีมือทำอาหารก็อร่อย
ไม่ว่าสัตว์วิเศษหรือคน หากได้ลิ้มรสปลายจวักของนางเมื่อไรเป็นต้องติดใจทุกราย (ขนาดราชาสัตว์เทพยังโดนตก) ...

- คนร้ายที่คนตระกูลเฟิ่งตามหามาตลอด ตามหากันมาตั้ง 6000 ปี แต่ไม่เจอ  
พอนางเอกออกมาตามหาท่านตาที่แผ่นดินใหญ่เท่านั้นแหละ ไม่นานก็เจอเลยนะจ๊ะ
ฝั่งตัวร้ายก็เหมือนกัน ตามหาคนตระกูลเฟิ่งมาตลอด 6000 ปีไม่เคยเจอ
เพิ่งมาหาเจอและรู้ตัวจริงของอีกฝ่ายก็ตอนนางเอกโผล่มานี่แหละ 55

พระชายาเจ้าเสน่ห์ 2 เล่มจบ

 

พระชายาเจ้าเสน่ห์ 2 เล่มจบ / ผู้แต่ง : เฟิงเหอโหยวเยว่ 
ผู้แปล : เฉินลี่ถิง
สำนักพิมพ์ Princess

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก เซี่ยเจิน บุตรสาวคนรองของเซี่ยลี่ชิง บุตรชายคนรองของจวนติ้งกั๋วกง
ที่ถูกส่งมารับตำแหน่งเจ้าเมืองชิงโจว
นางเอกมีพี่ชาย 1 คน และน้องสาว 1 คน พี่คนโตเงียบขรึม+เย็นชา คนรองหรือนางเอกก็ซุกซน+เจ้าเล่ห์ ส่วนคนเล็กก็ใสซื่อไร้เดียงสาและช่างกิน
พี่น้องบ้านนี้ล้วนมีหน้าตาโดดเด่น และมีนิสัยหรือเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง
โดยเฉพาะนางเอกที่ได้รับสืบทอดความงามมาจากแม่ แบบว่าโตไปต้องงามล่มบ้านล่มเมืองแน่นอนนน

พระเอก หลี่อวี้ เพราะมีบ้านอยู่ติดกับนางเอก ทั้งสองครอบครัวจึงได้เป็นเพื่อนบ้านและไปมาหาสู่กันบ่อย แต่เพราะพระเอกหน้าตาดีเกิน ตอนนางเอกเห็นครั้งแรกเลยเข้าใจผิดคิดว่าเป็นผู้หญิง เลยเรียกอีกฝ่ายว่าพี่สาว พอพระเอกบอกว่าตัวเองเป็นผู้ชายก็ยังไม่เชื่อ
แถมยังลงมือพิสูจน์ด้วยการจับเป้าพระเอกดูอีกต่างหาก55 (ตอนนั้นพระ-นางยังเด็กเพิ่ง 5 ขวบเอง) พระเอกโกรธมากจะเดินหนี แต่นางเอกก็ไม่ให้ไปอีก(แบบอยากเล่นด้วย)
แต่พระเอกคือปวดฉี่มาก จะไปเข้าห้องน้ำแต่ก็อายไม่กล้าบอก สุดท้ายก็เลยฉี่ราดกางเกง...
ทีนี้พี่แกก็เลย ยิ่งโกรธยิ่งไม่ชอบนางเอกเข้าไปใหญ่
แต่นางเอกก็ไม่รู้เรื่อง ยังชอบอีกฝ่ายมาก อยากไปหาไปเล่นด้วย
แต่พอไปหาพระเอกก็หลบหน้าตลอด พอเจอหน้าก็พูดไม่ดีทำเย็นชาใส่
ด้วยความที่ตอนนั้นยังเด็กนางเอกเลยไม่ถือ เวลาเจอพระเอกก็ยังชอบไปตามเกาะติด
ชวนไปเล่นด้วยเหมือนเดิม

แล้วหลังจากนั้นก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้พระเอกเริ่มมองนางเอกเปลี่ยนไป
เริ่มตั้งแต่ตอนพลัดหลงไปเจอพวกค้ามนุษย์ด้วยกัน และที่หนักสุดคือตอนพระเอกถูกคนมาตามฆ่าแต่นางเอกมาเจอเข้าพอดี เลยถูกจับไปพร้อมกัน ได้ผ่านเรื่องร้ายๆ มาด้วยกัน
พระเอกเลยค่อยๆ รู้สึกดีกับนางเอก เริ่มไม่ปฏิเสธหรือทำสีหน้ารำคาญเวลานางเอกมาหา
มาชวนไปเล่น ตอนนางเอกโกรธก็เป็นฝ่ายปีนกำแพงไปง้อขอคืนดีก่อน
แต่ด้วยความที่ยังเด็ก ทั้งสองคนจึงยังไม่เข้าใจความรู้สึกในตอนนั้นว่าคืออะไร

แต่แล้ววันหนึ่งพระเอกก็หายไปเงียบๆ จากไปโดยไม่บอก ปล่อยให้นางเอกรอเก้อ
แค่หายไปเฉยๆ ก็เสียใจมากพออยู่แล้ว ยิ่งมาเจอคนบอกว่าที่หายไปเพราะเกลียดตัวเอง
นางเอกก็ยิ่งเฮิร์ทหนัก แบบยังเด็กอะเนาะก็เลยเชื่อเขาง่ายๆ...

แต่ก็ได้พระรองคอยแวะเวียนมาหา นางเอกจึงค่อยๆ ลืมและกลับมาร่าเริงเหมือนเดิม
พระรองเรื่องนี้ก็เข้าตำราแสนดีอีกแล้ว เป็นเพื่อนวัยเด็กและแอบชอบนางเอกมาตั้งแต่เด็ก แสดงออกชัดเจนมาก แต่เสียดายที่นางเอกไม่ได้ชอบเห็นเขาเป็นเพียงพี่ชายเท่านั้น
แต่พระรองก็ยังไม่ยอมแพ้ คิดว่าตอนนี้ยังไม่ชอบเดี๋ยวพยายามต่อไปวันหน้าก็ต้องชอบ 
แต่สุดท้ายก็ดันพลาด ถูกพระเอกตัดหน้าคาบไปกินก่อนซะอย่างงั้น...
น่าสงสารเฝ้าดูแลฟูมฟักผักกาดขาวมาอย่างดี หันหลังแวบเดียวก็ดันถูกหมูป่าจากไหนไม่รู้ วิ่งมาฉกไปกินหน้าตาเฉยเลย...เหอๆ

ผ่านไป 7 ปีพระ-นางก็ได้กลับมาเจอกันอีกครั้งที่เมืองหลวง แต่นางเอกจำพระเอกไม่ได้(พระเอกโกรธมากกก) แล้วตอนนี้พระเอกก็ไม่ใช่หลี่อวี้เด็กหนุ่มลูกพ่อค้าที่เคยอยู่ข้างๆ บ้านแล้ว แต่กลายเป็นเหยียนอวี้ องค์ชาย 6 ผู้สูงศักดิ์ ลูกคนโปรดของฮ่องเต้แทน...

พ่อนางเอกถูกคนใส่ความเรื่องงาน หน้าที่การงานเลยหยุดชะงัก ถูกแช่แข็ง
นางเอกไปได้ยินพ่อกับแม่คุยกันว่าเงินในบ้านกำลังร่อยหรอ มีแต่รายจ่ายไม่มีรายรับก็เลยอยากช่วย จึงเอาพวกเครื่องประดับไปขาย และก็มีคนซื้อไปในราคาดีด้วย
นางเอกก็ดีใจนึกว่าได้แบ่งเบาภาระพ่อแม่ แต่หารู้ไม่ว่าคนที่มากวาดซื้อไปน่ะคือรัชทายาท
ไม่รู้เลยว่าตัวเองไปต้องตารัชทายาทเข้าแล้ว เพราะก่อนหน้านี้รัชทายาทเคยบังเอิญเก็บผ้าเช็ดหน้าของนางเอกได้(แต่ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าของใคร) รัชทายาทมีอาการนอนไม่หลับ
และพอดีว่าผ้านั้นมีกลิ่นหอมที่ช่วยให้นอนหลับได้สนิท ก็เลยให้คนไปสืบหาตัวเจ้าของผ้า

พอรู้ว่าเป็นนางเอก ก็ไปขอพระราชทานสมรสให้นางเอกแต่งมาเป็นชายารอง
นางเอกรู้ก็ช็อกมากไม่อยากแต่ง เพราะถึงจะเป็นชายารองแต่นั่นก็คืออนุ
อยากแต่งเป็นภรรยาเอกบ้านคนธรรมดาทั่วไปมากกว่า แต่ดีที่พระเอกมาขวางไว้ทัน
พอรู้เรื่องก็รีบไปขอพ่อให้พระราชทานสมรสให้นางเอกแต่งเป็นชายาเอกของตัวเองทันที (สงสัยชาติต่อไปจะได้เกิดเป็นรถนะ ชอบตัดหน้า55) แต่นางเอกก็ไม่ได้อยากแต่งกับพระเอกอีกเหมือนกัน เพราะยังฝังใจเรื่องตอนเด็กนึกว่าอีกฝ่ายเกลียดตัวเอง 
แต่มันไม่มีทางเลือกอื่นไงเลยต้องแต่ง..หึหึ

คนเขียนเดียวกับเรื่องมารยามารล้านเล่มเกวียน แต่เรื่องนี้พระเอกจะปากแข็ง
ปากไม่ตรงกับใจหนักมาก พระ-นางพ่อแง่แม่งอนกันบ่อย (เป็นมาตั้งแต่เด็ก)
พระเอกรูปงาม+หล่อเหลามากกก นางเอกก็สวยมากกก หุ่นดีฝุดๆ (อกเป็นอก เอวเป็นเอว)
พอแต่งกันไปได้สักพักพระเอกก็จะค่อยๆ เลิกนิสัยปากหนัก เริ่มเปิดเผยความรู้สึกและชอบกินเต้าหู้เมียมากขึ้น ยิ่งพอหลังกลับมาจากชายแดนความหื่นก็ยิ่งเพิ่มทวี
กล้าพูด+กล้าแสดงออก ผิดกับเมื่อก่อนลิบลับ
แต่นอกจากเรื่องความรักของพระ-นางแล้ว ก็ยังมีเรื่องการแย่งชิงบัลลังก์ของเหล่าองค์ชาย
ซึ่งแบ่งเป็น 2 ฝั่ง คือฝั่งรัชทายาทกับองค์ชายใหญ่  พระเอกอยู่ฝั่งรัชทายาท
อีกฝ่ายก็เลยอยากดึงไปเป็นพวกด้วย แต่พระเอกไม่ไป ฝั่งนั้นก็เลยหันมาปองร้ายนางเอกเพราะเป็นจุดอ่อนของพระเอกแทน ..

ส่วนตัวอ่านจบเราชอบเรื่องนี้มากกว่ามารยามารนะ ชอบความสัมพันธ์ของพี่น้องบ้านนางเอก ชอบพี่ชายนางเอกที่คอยตามปกป้องดูแลน้อง น้องไปไหนพี่ก็ไปด้วยไม่เคยขัด (สงสัยพี่คงรอส่งน้องออกเรือนให้หมดก่อน ถึงได้แต่งงานหลังสุดเลย55) รู้สึกว่าปมในเรื่องดูมีอะไรมากกว่า (ความรู้สึกส่วนตัวเน้อ) ถึงเนื้อเรื่องจะสบายๆ แต่ก็ไม่ได้ผ่านง่ายไร้อุปสรรค
ดราม่าก็มีบ้างแต่อยู่ไม่นาน แอบหน่วงนิดหน่อยตรงเรื่องพระรอง
เสียดายบางตัวละครตอนแรกก็ดีๆ แต่กลับมาตกม้าตายเพราะเรื่องรัก
ยึดติดกับความรักมากไป เขาไม่ชอบก็ไปดันทุรัง ปล่อยวางไม่ได้
สุดท้ายก็ทำร้ายทั้งตัวเองและคนอื่นๆ ทำลายมิตรภาพที่เคยมีมา....

ปล.คู่น้องสาวของนางเอกน่ารักดี
ปล.ในเรื่องคนที่เสน่ห์แรงสุดไม่ใช่นางเอกนะ แต่เป็นพี่ชายนางเอกจ้า55

- การแปลยังไม่ค่อยลื่น อ่านแล้วยังมีติดขัดอยู่บ้าง(ความรู้สึกส่วนตัวนเน้อแต่บางท่านอาจจะโอเค) 
- เรื่องนี้ใช้คำว่า 'จักรพรรดินี' เรียกภรรยาเอกฮ่องเต้ จริงๆ คำนี้ก็แปลว่าภรรยาเอกของฮ่องเต้เหมือนกันนั่นแหละ เพียงแต่ตอนที่อ่านทีแรกเรานึกว่าเรื่องนี้ฮ่องเต้เป็นผู้หญิงอะ 55

ตกลงนายชอบฉันใช่มั้ย 2 เล่มจบ

 

ตกลงนายชอบฉันใช่มั้ย 2 เล่มจบ

ผู้แต่ง : หลี่ว์เทียนอี้ (吕天逸) 
ผู้แปล : ธมน

สำนักพิมพ์  Rose Publishing

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นายเอกหรือ หลินเฟยหรัน ได้รับตาทิพย์ในการมองเห็นภูต ผี วิญญาณ
เป็นมรดกจากปู่ที่ตายไป แต่ตอนแรกน้องไม่รู้ จู่ๆ เห็นผีได้น้องเลยตกใจกลัวมาก
รีบทิ้งศักดิ์ศรีแล้วกระโดดลงจากเตียงไปกอดรูมเมทห้องที่ตัวเองไม่ชอบขี้หน้าทันที 
กู้ข่ายเฟิง หนุ่มหล่อสูงยาวเข่าดี หัวก็ดี บ้านก็รวย แถมยังเป็นเดือนโรงเรียนและมีแต่สาวๆ มารุมชอบอีกด้วย...อิจฉาาาาา(โว้ยย) แต่เจ้าหมอนี่ดันมีพลังหยางสูง ทำให้ภูตผีไม่กล้าเข้าใกล้ เพราะฉะนั้นหากแตะตัวเขาได้นายเอกก็จะไม่เห็นผีทันที...
โอ๊ยเหมือนจะเวิร์คแต่มันดันออกฤทธิ์แค่ 5 นาทีเองน่ะสิ ดังนั้นน้องจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำหน้าหนาหาทางเกาะติด(หนึบ)พระเอกตลอด 24 ชม.ให้ได้ ...อิอิ

พระเอกก็งงจ้า แบบอยู่ดีๆ ทำไมนายเอกถึงได้มาทำตัวเกาะติดเราหนอ 
แถมยังแอบแต๊ะอั๋งเราทุกๆ 5 นาทีอีกแบบนี้ คิดอะไรเปล่าว๊า..ต้องคิดแน่ๆ เลย
หลงเสน่ห์เราแล้วล่ะสิ แต่ไม่เป็นไรเพราะเราก็หลงเสน่ห์นายแล้วเหมือนกัน55

ตอนแรกคู่นี้เขาไม่ถูกกัน เพราะตอนอยู่โรงเรียนเก่านายเอกเป็นจุดสนใจของคนอื่น
สูง หล่อ เรียนเก่ง สาวๆ ชอบเยอะ แต่พอย้ายมาโรงเรียนนี้พระเอกดันสูง+หล่อ
เก่งกว่าตัวเอง ถูกพระเอกแย่งซีนไปหมด เลยพานให้ไม่ชอบขี้หน้า
พระเอกทำอะไรก็ดูขัดหูขัดตา55  ส่วนพระเอกน่ะคือรู้ว่าตัวเองชอบเพศเดียวกันมานานแล้ว พอเห็นนายเอกทีแรกก็แบบว่าใช่เลย ตรงสเปคเลย รูปร่างหน้าตาเป็นแบบที่ชอบเลย แต่อีกฝ่ายดันเกลียดขี้หน้าพี่แกนี่สิ ไม่เคยมีสีหน้าดีๆ ให้กัน
พระเอกก็เลยแบบเออ! เอ็งไม่ชอบหน้าข้า ข้าก็ไม่ชอบหน้าเอ็งเหมือนกันแหละ
ถึงจะเป็นสเปคก็ไม่สนหรอก ..ชิๆๆ

พอนายเอกมาเกาะติดพระเอกก็เลยไม่ปฏิเสธ ชอบมากก มโนไปถึงดาวอังคารแล้ว55
ส่วนนายเอกก็บอกไม่ได้ว่าเป็นเพราะเห็นผี (ไม่สามารถพูดหรือเขียนบอกใครได้ ร่างกายจะไม่ขยับโดยอัตโนมัติ) ถึงปากปฏิเสธบอกว่าไม่ได้ชอบ แต่การกระทำมันสวนทางสุดๆแล้วใครจะเชื่อ ..ก็เล่นแตะตัวทุก 5 นาที ขอนอนเตียงเดียวกัน (ต้องนอนกอดด้วยนะเพราะต้องสัมผัสตัวไม่งั้นเดี๋ยวเห็น55) ขอครูย้ายโต๊ะไปนั่งข้างๆ เขา 
ไปอาบน้ำกินข้าว +เข้าห้องน้ำแปรงฟัน ก็ต้องชวนพระเอกไปด้วย 
วันหยุดก็ต้องขอไปนอนบ้านเขา55 ติดหนึบขนาดนี้ ..แล้วใครจะไม่คิดล่ะ55  
พระเอกเลยนึกว่านายเอกปากไม่ตรงกับใจเฉยๆ จีงเห็นตัวเองเป็นสามีและมองนายเอกเป็นเมียตัวเองไปเรียบร้อยแล้ว 55

เรื่องนี้ตลกดีแนวคอเมดี้ รักในวัยเรียน ถึงจะมีเรื่องผีแต่ก็ไม่ได้น่ากลัวเลย
ยิ่งตอนที่นายเอกต้องหาทางเอาพลังหยางจากพระเอก แล้วพระเอกเข้าใจผิดนี่ยิ่งตลก55  ไม่มีดราม่า แต่จะมีช่วงซึ้งๆ ตอนที่นายเอกไปช่วยปลดปล่อยวิญญาณผี
ไม่รู้คนอื่นเป็นไหมแต่เราอ่านช่วงนี้แล้วน้ำตาซึมเลย ทั้งตอนแม่แมว ตอนครูใหญ่
ตอนนักเปียโน ตอนภูตชุดงิ้ว ..
พอนานวันเข้านายเอกก็จะค่อยๆ ปรับตัว พยายามฝึกไม่ให้ตัวเองกลัวเวลามองเห็นผี 
เพราะรู้ว่าจะเอาแต่พึ่งพระเอกแบบนี้ไปตลอดไม่ได้ ..
หลังๆ นอกจากแตะตัวแล้ว ก็เริ่มยกระดับเป็นจิ๊กเอาข้าวของที่พระเอกใช้มาติดตัวไว้แทน
(เพราะข้าวของเครื่องใช้ของพระเอกจะมีพลังหยางพี่แกติดอยู่) พอพลังหยางหมดก็เอาไปคืนแล้วจิ๊กอันใหม่มา ...แบบบางทีมีสอบไงแล้วต้องสอบคนละห้อง
แตะตัวพระเอกไม่ได้เลยต้องหาทางอื่น แต่สุดท้ายก็ความแตกถูกพระเอกจับได้55
(ทำขนาดนี้ไม่แปลกหรอกที่พระเอกจะคิดว่านายเอกชอบตัวเอง 100%) แถมพระเอกก็โคตรรุก  เรียกตัวเองว่าสามีตลอด หลังๆ พระเอกนี่แหละที่จะเป็นฝ่ายอ่อยและชอบไปแตะเนื้อต้องตัวนายเอกก่อน แล้วบวกกับความใส่ใจ ความหล่อ ความมึน หน้าไม่อายหลายๆ อย่าง สุดท้ายนายเอกก็ตกหลุมรักพี่แกจนได้ 55

พอตกลงคบกัน นายเอกก็เลยตัดสินใจจะแชร์พลังตาทิพย์ไปให้พระเอกด้วย
ตอนแรกน้องไม่ทำเพราะคาถานี้ใช้ได้ครั้งเดียวในชีวิต แล้วคนที่แชร์ก็เหมือนต้องเป็นคู่ชีวิตเพราะต้องอยู่ด้วยกันตลอดไป พอคบกันก็เลยไปพูดเกริ่นๆ บอกพระเอกไว้ก่อน
เพราะกลัวพระเอกจะกลัว เดี๋ยวรับไม่ได้ แต่กลายเป็นว่าพระเอกเป็นประเภทยิ่งกลัวก็จะยิ่งโมโหแล้วใช้ความรุนแรง เพราะพอเห็นผีครั้งแรก อิพี่นี่เอามือถือขว้างหัวผีแล้วด่าเลยจ้า55 (กลายเป็นผีกลัวแทน)  พอมีคนแบ่งพลังไป มีคนให้พูดคุยเรื่องพวกนี้ได้
นายเอกก็มีความกล้ามากขึ้น มีพระเอกเข้าใจและคอยอยู่ข้างๆ ก็เลยกล้ากลับไปช่วยผีที่ก่อนหน้านี้ตัวเองเคยกลัวให้ได้สมหวังหรือไปเกิดใหม่

 ...อ่านสนุก ไม่มีดราม่าเลย พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายก็ไฟเขียว ยิ่งพวกแม่ๆ นี่เหมือนจะดูออกนานแล้วด้วยว่าลูกๆ ชอบกัน พระเอกสายทาสภรรยา รักเมียหลงเมียฝุดๆ
เห็นเมียหัวเราะขึ้นมาคนเดียวในหอประชุมก็กลัวจะอาย เลยหัวเราะเป็นเพื่อนด้วย55
ไม่ยอมให้เมียสะพายเป้แบกกระเป๋าหรือถือของเลยนาจา พี่แกแบกเองหมด
งานบ้าน เรื่องใช้แรงพี่แกรับอาสาหมด โคตรดีๆ ...
อาจจะสงสัยว่าทำไมชีวิตพระ-นายมันถึงได้ดีราบรื่นแบบนี้ พ่อแม่ก็ไม่ขวางไม่ว่า
เพื่อนรอบข้างก็ส่งเสริมเห็นดีเห็นงาม (รู้ว่านายเอกเป็นแฟนเดือน(พระเอก) กันทั้งโรงเรียน55 )... ตวามจริงมันเกี่ยวกับภพชาติก่อนๆ ของทั้งสองคนแหละ ในหนังสือจะมีบอกไว้ว่าทำไมในชาตินี้ชีวิตของทั้งคู่ถึงได้มีแต่ความสุข ราบรื่น ไร้อุปสรรค

ภาคพิเศษเรื่องคู่ของเพื่อนพระ-นายก็น่ารักดี ทั้งพระเอกทั้งเพื่อนนี่มันหมาป่าในคราบคนดีที่จ้องจะกินลูกแกะชัดๆ ภายนอกดูนิ่งๆ เรียบร้อยแต่ข้างในนี่หื่นตัวพ่อทั้งคู่เลย55
แต่ชอบตรงที่ไม่ว่าจะหื่น จะทำอะไรหรือไปที่ไหน ก็ต้องไม่ลืมทำการบ้านด้วย
ต้องทบทวนบทเรียน ต้องกลับมาให้ทันก่อนประตูโรงเรียนปิด (เพราะอยู่หอพักโรงเรียน)
ไม่ว่าจะทำอะไรก็ต้องไม่ทิ้งการเรียนนะ 55

ปล.แปลดี เลือกใช้ได้คำดี อ่านง่าย+ลื่นไม่ติดขัด 

นายขี้อายกับยัยแก้มแดง 2 เล่มจบ

นายขี้อายกับยัยแก้มแดง 2 เล่มจบ

ผู้แต่ง : โม่เป่าเฟยเป่า (墨宝非宝)

ผู้แปล : จิ้งจอกธารา

สำนักพิมพ์ อรุณ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

อ้ายฉิง หรือ appledog อดีตผู้ร่วมทีม Solo สไนเปอร์มือ 1 ของวงการเกมในยุคนั้น
สิบกว่าปีก่อนสมัยที่กีฬาอีสปอร์ตยังไม่เติบโต ผู้คนยังไม่ให้ความสำคัญ
เงินรางวัลน้อยนิดไม่สามารถยึดเป็นอาชีพได้ นางเอกกับเพื่อนในทีมไม่มีเงินทุน
ไม่มีใคร support ต้องเช่าห้องอยู่รวมกัน บางคนต้องรับจ้างปั้นไอดีเพื่อหาเงินกินข้าว
ส่วนหัวหน้าทีมก็ต้องวิ่งรอกหาเงินสนับสนุนแต่ก็ชวดทุกครั้ง แต่ต่อมา Gun(พระเอกเรื่องนายเย็นชากับยัยปลาหมึก) หนึ่งในสมาชิกทีมที่บินมาไกลจากต่างประเทศเพียงลำพัง
ต้องอาศัยนอนบนพื้นห้องพักของ Solo เพราะครอบครัวไม่สนับสนุนให้เดินทางสายนี้  
จู่ๆ วันหนึ่งเขาก็หายไป และกลับมาพร้อมกับเงินลงทุนจนสามารถก่อตั้งทีม solo ขึ้นมาได้
ชีวิตของคนในทีมเลยดีขึ้นมาหน่อย กำลังไปได้สวย ความฝันเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง
แต่น่าเสียดายที่กลับเกิดปัญหาไม่คาดคิดและทำให้ทีมต้องยุบลง
ทุกคนจึงต้องแยกย้ายกันก่อนที่ฝันนั้นจะเป็นจริง

พระเอก อู๋ไป๋ หรือ Dt ฉายาหัตถ์ซ้ายของพระเจ้า หนุ่มน้อยหน้าใหม่ไฟแรง ฝีมือโคตรเทพแห่งวงการอีสปอร์ต เล่นเกมก็เก่ง การเรียนก็เยี่ยม สูง+หล่อ พูดน้อย ขี้อาย รักเดียวใจเดียว
(รักคนๆ เดียวมาเป็น 10 ปี ไม่สั่นคลอนเลยจ้า)..  ที่เข้าสู่วงการนี้ก็เพราะแอบชอบในตัว appledog พระเอกเคยเห็นนางเอกลงแข่งขันครั้งหนึ่งเมื่อตอนที่อายุ 12 ส่วนนางเอก 15
และก็ตกหลุมรักนางเอกมาตั้งแต่ตอนนั้นเลย จากที่ไม่เคยสนใจเรื่องเกมก็หันมาเล่น
เพื่อจะได้เข้าใกล้นางเอกมากขึ้น และ 3 ปีต่อมาพระเอก(อายุ 15) ก็สมหวัง
ได้เจอหน้านางเอก(อายุ 18)แบบระยะใกล้ชิด ได้พูดคุยจับมือทักทาย
น้องตื่นเต้นมากหัวใจเต้นแรงสุดๆ แต่ต้องเก็บอาการสุดฤทธิ์ไม่ให้ใครดูออก ..อิอิ

เล่มนี้จะบอกเล่าตั้งแต่ช่วงสิบกว่าปีก่อนที่อีสปอร์ตยังไม่บูม ยังไม่เป็นที่นิยมในประเทศจีน
แต่ก็มีทีมนึงก็คือทีม solo ของนางเอกนี่แหละ ที่ต่อสู่ฟันฝ่ามาตลอดจนกลายเป็นตำนานที่ทีมรุ่นหลังๆ ต้องพูดถึงและเอาเป็นแบบอย่าง ส่วนสมาชิกในทีมบางคนก็กลายเป็นแรงบันดาลใจหรือแรงผลักดันให้กับเด็กรุ่นใหม่ที่อยากเข้าสู่วงการนี้ 
มาอ่านเรื่องนี้แล้วจะเข้าใจว่าเพราะอะไร? ทำไม?พระเอกในเรื่องยัยปลาหมึกถึงต้องออกจากทีม solo แล้วมาสร้างทีมใหม่เอง บอกปัญหาและสิ่งที่พระเอกเรื่องยัยปลาหมึกและทีม Solo หรือทีมอื่นๆ ต้องพบเจอ (ตอนอ่านเรื่องยัยปลาหมึกส่วนใหญ่จะเน้นเรื่องความรัก จะไม่เห็นอุปสรรค+ความเครียดที่ Gun ต้องเผชิญแบบชัดๆ) พวกเขาต้องฝ่าฟันอะไรกันมาบ้างกว่าจะมาถึงวันนี้ได้

เดิมนางเอกเคยเป็นแฟนกับ Solo หรือกัปตันทีม Solo นั่นแหละ
แต่มีปัญหาบางอย่างจึงทำให้ต้องเลิกกันและทีมต้องยุบ นางเอกหันหลังให้เกม
พยายามตัดขาดทุกอย่างที่เกียวกับเกมและกลับไปเรียนต่อ
แต่พอโตขึ้น มีเหตุผลมากขึ้นแล้ว(ตอนที่คบกันยังเด็กมาก ตอนเลิกนางเอกอายุ 15 )
ด้วยความที่ใจก็รักในวงการนี้มาตลอด อยากเห็นทีมไปให้ถึงเป้าหมายที่เคยฝันกันไว้ตั้งแต่เมื่อสิบปีก่อน ก็เลยกลับมาร่วมทีมอีกครั้งตามคำเชิญของ Solo
ปัจจุบันนางเอกจึงกลายเป็นนักพากย์มือทองที่มีรายได้สูงและเป็นผู้จัดการทีมของ SP
ส่วนพระเอกก็กลายเป็นกัปตันของทีม k&k

เรื่องนี้นางเอกแก่กว่าพระเอก 3 ปี พระเอกเป็นคนเงียบๆ พูดน้อย ราชาเดดแอร์(แต่พอคบกับนางเอกก็เริ่มปรับแล้วนะ 55) น้องชอบใส่หมวกเบสบอลอยู่ตลอดเวลาจนกลายเป็นสัญลักษณ์ แต่ขนาดใส่แล้วมองไม่ค่อยเห็นหน้าก็ยังรู้เลยว่าหน้าตาดี ยิ่งพอถอดหมวกนี่แบบโคตรหล่อออ ..น้องแอบชอบนางเอกเงียบๆ รอมาเป็นสิบปี ค่อยๆ รุกเข้าไปในโลกของเธอ
ค่อยๆ ขยับเข้าไปอยู่ในโลกของอีกฝ่าย วางแผนมาอย่างดีว่าต้องบอกชอบตอนไหน
ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับนางเอกน้องจะตั้งใจฟัง คอยสังเกตแอบจับตาดูอยู่เงียบๆ (นี่แหละเหตุผลที่ชอบใส่หมวก 55) คนเขาชอบอะไรน้องรู้หมด (มีแฟ้มประวัติเก็บไว้โดยเฉพาะด้วย 55)

หลังจากตกลงคบกัน พอมีจูบแรกแล้ว พระเอกจากที่ใสๆ ขี้อายก็ไม่ใสอีกแล้วจ้า55  
อยู่กับแฟน 2 คนเมื่อไรน้องรุกจูบตลอด ทีแรกนางเอกยังอยากให้ค่อยๆ สานสัมพันธ์เริ่มจากเป็นเพื่อนกันไปก่อน เพราะนอกจากเรื่องเกม+งานที่คุยกันได้ นอกนั้นนางเอกก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพระเอกอีกเลย  แต่สุดท้ายก็เอ้า! คบเป็นแฟนเลยก็ได้ แต่มีข้อแม้ว่าห้ามเปิดเผยนะ  
แต่ก็ยังมีข่าวหลุดออกไปจนได้ ผลคือนางเอกก็โดนแฟนคลับพระเอกโจมตีแหละ
แต่สุดท้ายก็ผ่านไปได้ไม่มีอะไร แนวโรแมนติกคอมเมดี้ ดราม่าไม่ค่อยมี
มีอุปสรรคเรื่องการแข่งขันอยู่บ้างแต่ก็ไม่หนัก เนื้อหาในเรื่องเกี่ยวกับอีสปอร์ตสัก 90%ได้  
รายละเอียดเรื่องเกมเยอะมาก55  เอาจริงๆ ถึงจะอยู่กันคนละทีมแต่ทุกคนก็มีจุดหมายเดียวกันแหละ คือไปให้ถึงแชมป์โลกได้คลุมธงชาติจีนขึ้นเวทีแชมป์  
เรานี่ไม่ใช่สายเกมแต่อ่านแล้วก็เหมือนได้เปิดโลกเลย ว่าเออเดี๋ยวนี้มีอะไรแบบนี้แล้วนะ
เขาพัฒนากันไปไกลขนาดไหนแล้ว 55

ปล.แอบสงสาร Solo  ถึงจะเคยพลาดในช่วงวัยรุ่น แต่เขาก็พยายามสู้และรับผิดชอบอย่างเต็มที่ในทุกๆ หน้าที่มาตลอด เป็นพ่อที่ดี เป็นกัปตันทีมที่ดี เป็นผู้นำ เป็นบอสและเป็นแฟนที่ดีมาก(ถ้าไม่พลาดเรื่องนั้น)... อยากให้เขียนเรื่องของตัวละครนี้ออกมาเป็นเล่มแยกจัง  
เราว่าชีวิตของเขาน่าจะมีอะไรให้พูดถึงเยอะเลย ...เพราะในเรื่องถึง Solo จะออกน้อย
แต่ก็จะมีคนพูดและนึกถึงอยู่เรื่อยๆ เป็นตัวละครสำคัญในการดำเนินเรื่องคนหนึ่งเลยก็ว่าได้

มังกรผู้พิชิต หงส์คู่บัลลังก์ 2 เล่มจบ

มังกรผู้พิชิต หงส์คู่บัลลังก์ 2 เล่มจบ
ผู้แต่ง : เม่ยอวี๋เจ่อ (寐语者)
ผู้แปล : นลิน ลีลานิรมล
สำนักพิมพ์ อรุณ

" ข้าก็เคยมีคนที่รักสุดหัวใจ เขาเคยเป็นความเบิกบานและโศกเศร้าที่สุดในชีวิตข้า

...ความรู้สึกเช่นนั้น เป็นความสุขเศร้าของข้าแต่เพียงผู้เดียว

ได้มาหรือเสียไป ข้าก็แบกรับเพียงผู้เดียว 

แต่การได้และเสียอีกอย่างหนึ่งนั้นลึกล้ำยิ่งกว่า

หนักอึ้งยิ่งกว่าความรู้สึกของข้าเพียงคนเดียวมากนัก

ชั่วชีวิตนี้ข้าไม่อาจหลีกหนี นั่นคือเกียรติยศและหน้าที่ต่อวงศ์ตระกูล "

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

หวังเซวียน บุตรีคนเล็กของตระกูลหวัง มีพร้อมทั้งรูปโฉม ชื่อเสียงเงินทอง ฐานะ
และมีบรรดาศักดิ์เป็นถึง ซ่างหยางจวิ้นจู่ เกิดในตระกูลชนชั้นสูงเก่าแก่ที่มีอิทธิพลและดำรงอยู่มาเนิ่นนาน แต่เพื่อความอยู่รอดของวงศ์ตระกูล
นางจึงจำต้องละทิ้งคู่เหมยเขียวม้าไม้ไผ่ในวัยเด็ก และไปแต่งงานกับ เซียวฉี
นักรบจากสกุลต่ำต้อยที่ไต่เต้ามาจากทหารชั้นเลว จนกลายเป็นแม่ทัพและได้อวยยศขึ้นเป็น
อวี้จางหวัง ฟานหวังต่างแซ่เพียงหนึ่งเดียวที่ไม่ได้เป็นเชื้อพระวงศ์

นางเอกต้องแต่งงานกับชายที่ไม่รู้จัก และเคยเห็นหน้าแค่เพียงครั้งเดียวจากที่ไกลๆ
แถมอายุยังห่างกันถึง 15 ปี จากเด็กสาวในห้องหอ บุตรสาวคนเล็กของตระกูลชนชั้นสูง
เป็นที่รักใคร่ของคนในครอบครัว เป็นที่โปรดปรานของผู้ยิ่งใหญ่ในวังหลวง ก็เสมือนถูกปลุกให้ตื่นจากความฝันอันงดงามในวัยเยาว์ ให้ออกมาเผชิญหน้ากับโลกแห่งความจริง
ต้องกลายเป็นภรรยาผู้อื่น เป็นหวังเฟย แบกรับหน้าที่ของวงศ์ตระกูล และอยู่เคียงข้าง+เคียงบ่าเคียงไหล่ ร่วมหัวจมท้ายกับบุรุษแปลกหน้าผู้เป็นสามีไปจนวันตาย

พระ-นางต้องมาแต่งงานกันเพราะเหตุผลทางการเมือง พระเอกเป็นแม่ทัพที่เก่งกาจกำลังเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน ดาวรุ่งพุ่งแรงจนฉุดไม่อยู่ มีกำลังทหารมากมายอยู่ในมือ
ขนาดฮ่องเต่ยังต้องยอมถอยให้ก้าวนึง ในขณะที่ตระกูลผู้มากลากดีเหล่าตระกูลเชื้อพระวงศ์กำลังเริ่มตกต่ำและเสื่อมถอยลงเรื่อยๆ เพื่อรักษาวงศ์ตระกูลให้อยู่รอด นางเอกจึงจำต้องแต่งงานกับพระเอกด้วยสาเหตุนี้ แต่เพียงวันแรกของการแต่งงาน
พระเอกก็ดันมีงานเข้าต้องรีบจากบ้านไปทำศึกด่วน ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เข้าหอ
หน้าเจ้าสาวก็ยังไม่ได้เห็น ปล่อยให้เมียต้องเฝ้าห้องหออยู่คนเดียวนานถึง 3 ปีเต็ม
จนเมื่อนางเอกถูกคนจับตัวไป พี่แกจึงได้ตามมาช่วยและถึงได้พบหน้าเมียเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่แต่งงานกันมา

มันเป็นช่วงกลียุค บ้านเมืองวุ่นวายไร้ความสงบสุข มีทั้งศึกในและศึกนอก
ศึกในก็คือการแย่งชิงบัลลังก์กัน ระหว่างฝั่งบ้านนางเอกกับเสนาบดีฝ่ายขวาที่มีฮ่องเต้หนุน
บ้านนางเอกต้องการหนุนไท่จื่อซึ่งเป็นลูกชายของหวงโฮ่ว(อาหญิงของนางเอก)กับฮ่องเต้ขึ้นครองราชย์  จึงต้องให้นางเอกแต่งกับสามีที่มีชาติตระกูลต่ำแต่มีกำลังทหารนับแสนอยู่ในมือเพื่อมาเป็นทัพช่วยหนุน แต่ไท่จื่อรักอิสระ นิสัยเกกมะเหรกเกเร ไม่ค่อยสนใจงานบ้านงานเมือง เมื่อบวกกับอิทธิพลของตระกูลหวังที่นับวันก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ฮ่องเต้จึงต้องการเปลี่ยนตัวไท่จื่อไปให้ลูกอีกคนที่เกิดจากสนมรักตระกูลเซี่ยแทน

ภายนอกพ่อตากับลูกเขยอย่างพระเอก ก็ดูร่วมมือกันดีคล้ายพันธมิตร
แต่ภายในกลับเต็มไปด้วยกลอุบายคลื่นใต้น้ำ ต่างคอยเฝ้าระวังจ้องหาทางกำจัดอีกฝ่าย
เพราะนับวันพระเอกก็ยิ่งมีกำลังทหาร มีอำนาจมากขึ้นเรื่อยๆ พ่อนางเอกจึงต้องการกดข่มกำจัดอำนาจลูกเขยเอาไว้ไม่ให้มีมากไปกว่านี้ นางเอกที่ขนาบอยู่ตรงกลาง นั่นก็พ่อนี่ก็สามี
นั่นก็ท่านลุงฮ่องเต้ที่เอ็นดูนาง แต่นี่ก็ท่านอาหญิงที่รักใคร่เป็นครอบครัวเดียวกัน
หันไปทางไหนก็มีแต่คนกันเอง มีแต่คนในครอบครัว ทำร้ายฝ่ายไหนใจนางก็เจ็บเหมือนกันหมด แต่สุดท้ายไม่ว่ายังไงก็ต้องเลือกอยู่ดี...เฮ้อ

ส่วนตำแหน่งฮ่องเต้ที่แย่งๆ กันจะเป็นจะตายในเรื่อง ก็มีแต่คนนอกที่อยากเข้าส่วนคนในล้วนอยากออก ทรยศหักหลัง+ซ้อนแผนแย่งชิงกันมาตั้งนาน สุดท้ายก็ตกไปอยู่ในมือสามัญชนที่ไม่ได้มีชาติตระกูลสูงส่งเลย...แต่กว่าจะไปถึงจุดนั้นทั้งพระ-นางก็ต้องเจอกับบททดสอบและอุปสรรคมากมาย ต้องฟาดฟันกับคนใน-คนนอก รวมถึงการทรยศหักหลังจากคนกันเอง และโดยเฉพาะนางเอก เพราะยิ่งพระเอกเข้าใกล้ตำแหน่งนี้มากเท่าไร
นางเอกก็ยิ่งต้องสูญเสียคนใกล้ตัวและสิ่งต่างๆ ไปมากมายเพื่อแลกกับสิ่งที่ได้มา...

เรื่องนี้จบดีแต่ระหว่างทางกว่าจะมาถึงตอนจบเรียกได้ว่าสาหัสมากก เข้มข้น+พลิกไปพลิกมาตั้งแต่ต้นยันจบไม่ได้หยุดพักเลย ปวดตับปวดใจ มีใครสมหวังจริงๆ บ้าง55
อ่านไปก็ได้แต่คิดว่าเมื่อไรสงครามจะจบ เมื่อไรจะได้อยู่กันอย่างสงบๆ สักที!!!...
อ่านจบแล้วไม่แปลกใจว่าทำไมนางเอกถึงอายุไม่ยืน อย่างที่บอกว่านางถูกขนาบอยู่ตรงกลาง ไม่ว่าเลือกทางไหนก็ล้วนแต่ทำร้ายหัวใจตัวเอง เพียงแต่จะมากหรือน้อยเท่านั้น
แต่ไม่ว่าจะมากจะน้อย สุดท้ายมันก็ถูกเก็บสะสมมาเรื่อยๆ อยู่ดี ไม่ได้หายไปไหน ...
ตอนนางเอกถูกทำร้ายร่างกายเลือดตกยางออก เราว่ายังไม่เจ็บเท่ากับถูกทำร้ายที่ใจเลย  
และที่เจ็บสุดๆ คือคนใกล้ตัวคนใกล้ชิดนี่สิเป็นคนลงมือ  

อีกอย่างเราว่าด้วยความที่นางเอกเป็นสตรี ความคิดจิตใจมันจึงค่อนข้างละเอียดกว่าพระเอกที่เป็นผู้ชาย ไม่ใช่ว่าสิ่งที่พระเอกต้องแบกรับไม่หนักนะ...หนักมากกกก
เพียงแต่ถ้าเป็นด้านจิตใจเรื่องนี้นางเอกจะหนักกว่า
แถมยังมีสิ่งที่ต้องห่วงต้องพะวง คนที่ต้องปกป้องเยอะ นอกจากเรื่องชาติบ้านเมืองแล้ว
ก็ยังต้องคำนึงถึงคนในครอบครัว+คนใกล้ชิด ต้องหาวิธีทำให้พวกเขาปลอดภัยมีชีวิตยืนยาว
จะปกป้องพวกเขายังไงโดยไม่ให้บาดหมางกับพระเอกผู้เป็นสามี
จะทำอะไรก็ต้องนึกถึงใจสามีด้วย  อยู่ในจุดยืนที่น่าลำบากใจมากกก
ไหนจะต้องเป็นภรรยาที่ดี เป็นลูกที่ดี เป็นเสาหลักค้ำจุนวงศ์ตระกูล ปกป้องครอบครัวให้อยู่รอดปลอดภัย ซึ่งบางครั้งความปรารถนาดีนั้นก็ถูกมองว่าเป็นความประสงค์ร้าย
และบางครั้งสิ่งที่เราคิดว่าดี มันก็ไม่ได้ดีกับอีกฝ่ายอย่างที่หวัง มิหนำซ้ำยังถูกเขาเกลียดอีก ...มันเหนื่อยนะกว่าจะผ่านมาได้แต่ละเรื่อง ต้องใช้พลังใจไปมากเท่าไร ...
แต่คนภายนอกไม่เห็นนึกว่ามันสวยหรู บางคนก็อิจฉาริษยาอยากอยู่ในตำแหน่งนี้เหมือนกับนางเอก.....

ปล. แม้เริ่มต้นพระ-นางจะไม่ได้รักกันมาก่อน แม้นางเอกจะเคยมีคนอื่นอยู่ในใจแต่ในเมื่อแต่งงานแล้ว นางเอกก็เลือกที่จะมีชีวิตอยู่กับความเป็นจริงและเดินไปข้างหน้า
ในเมื่อต้องแต่งงานกับคนๆ นี้ก็พยายามเปิดใจเรียนรู้ ทำความเข้าใจและยอมรับเขา
จนสุดท้ายก็กลายเป็นความยินยอมพร้อมใจและความรักที่มาจากใจจริงๆ
พระเอกเองก็รักนางเอกมาก และให้คำสัญญาว่าชีวิตต่อจากนี้จะไม่มีหญิงอื่นนอกจากเมีย 
ต่อให้นางเอกไม่สามารถมีลูกได้เขาก็จะไม่มีใคร ลูกของเขาจะต้องเกิดจากนางเอกผู้เดียวเท่านั้น ....พี่แกเป็นทั้งผู้นำและสามีที่ดีมาก รอคอยให้เมียลืมคนในใจให้ได้ก่อนถึงค่อยร่วมหอกัน ไม่เคยบังคับฝืนใจเลย ...

You Are My Glory ดุจดวงดาวเกียรติยศ

 

You Are My Glory ดุจดวงดาวเกียรติยศ (เล่มเดียวจบ)

ผู้แต่ง : กู้ม่าน (顾漫)

ผู้แปล : หนูน้อยฉี

สำนักพิมพ์ อรุณ

ประโยคนั้นของอวี๋ถูปรากฏขึ้นโดดๆ บนช่องสนทนามุมซ้ายบน

เฉียวจิงจิงมองดู อยู่ๆ ก็ใจลอย

เหมือนว่าเมื่อนานมาแล้ว ตอนที่เธออายุสิบกว่าปี

ทุกวันเฝ้าหวังให้เขาเป็นฝ่ายทักขึ้นมาก่อนในช่องสนทนานี้

คิดไม่ถึงว่ากว่าฝันจะเป็นจริงก็เป็นเวลาอีกสิบปีให้หลัง...

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
เฉียวจิงจิง ดาราสาวสวยที่กำลังโด่งดังเป็นที่นิยมในขณะนี้
เป็นพรีเซ็นเตอร์เกมคิงออฟกลอรี่ แต่กลับเล่มเกมไม่เก่งและถูกคนเอาคลิปวิดีโอตอนเล่นออกมาแฉว่าเล่นเกมนี้ได้ห่วยขนาดไหน ดังนั้นเธอจึงจำเป็นต้องหัดเล่นเกมนี้โดยด่วน
เพื่อลงแข่งในงานที่เจ้าของบริษัทเกมจัดขึ้น เพื่อโปรโมทเกมและกอบกู้ชื่อเสียงของเธอกลับคืนมา

อวี๋ถู หนุ่มรูปหล่อ ไอคิวสูง วิศวกรแห่งสถาบันวิจัยการบินอวกาศ
ที่กำลังอยู่ในจุดหักเหของชีวิต ในระหว่างที่ลาพักร้อนเขาก็ได้กลายมาเป็นโค้ชสอนอดีตเพื่อนสมัย ม.ปลาย หรือดาราสาวสวยเฉียวจิงจิง เล่นเกมคิงออฟกลอรี่ด้วยความบังเอิญ

พระเอก-นางเอกเคยเรียนอยู่ห้องเดียวกันเมื่อตอนม.ปลาย พระเอกเป็นหนุ่มหล่อ หัวดี
ที่หนึ่งของโรงเรียน ส่วนนางเอกก็เป็นสาวสวยที่เกือบจะโดดเด่นที่สุดของห้องและหัวดีเหมือนกัน แต่เมื่อมาอยู่ในห้องที่รอบๆ ตัวมีแต่คนเก่งๆ ก็เลยไม่ค่อยเก่งเท่าไรแล้ว55
ประกอบกับในห้องก็ยังมีสาวสวยอยู่อีกหนึ่งคน ที่นอกจากจะสวยแล้วก็ยังฉลาดกว่าเธอมาก ดังนั้นนางเอกจึงกลายเป็นธรรมดาไป ไม่ค่อยมีคนสนใจเพราะเรียนไม่ค่อยเก่ง

นางเอกตกหลุมรักพระเอกตั้งแต่สมัยเรียน แต่พอไปสารภาพรักก็ถูกเขาปฏิเสธกลับมาด้วยเหตุผลว่า...” ขอโทษนะ ฉันอยากหาคนที่ขยันไปด้วยกันกับฉัน ”
หลังจากนั้นพอเรียนจบก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย ต่างคนต่างแยกย้ายไปมีชีวิตของตัวเอง
ผ่านมาเป็นสิบปีถึงได้กลับมาเจอกันอีกครั้งเพราะเกม
เมื่อมีโอกาสได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน พระเอกจากที่ไม่เคยสนใจนางเอกมาก่อนก็เริ่มสนใจ
เพราะนิสัยที่ร่าเริง ตรงไปตรงมา ดูซนๆ มักจะทำอะไรที่คาดไม่ถึง และทำให้คนที่อยู่ใกล้ๆ มีรอยยิ้มได้เสมอ ส่วนนางเอกแม้จะผ่านมานานถึงสิบปีแต่เมื่อได้กลับมาเจอกันอีก
ผู้ชายคนนี้ก็ยังยืนหนึ่งในใจเธอเสมอ ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา รวมถึงนิสัยและความคิด
ความรู้สึกของเด็กสาวที่ไม่เคยได้รับการตอบรับจึงเริ่มกลับมาเบ่งบานขึ้นอีกครั้ง 
จนต้องไปสารภาพรักกับเขาอีกครั้งจนได้...แต่ทว่าสุดท้ายก็ยังถูกปฏิเสธกลับมา
...และคราวนี้ก็จะไม่มีครั้งที่สามแล้ว

พระเอกเรื่องนี้ไม่ได้รวยนะ ถึงจะเป็นหนุ่มรูปหล่อ(มากกกก) และหัวดีมาก
แต่อายุสามสิบแล้วก็ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เพราะเลือกอุดมการณ์มากกว่าเงิน
แต่นอกจากจะไม่รวยแล้วก็ยังไม่มีเวลาด้วย เลยทำให้ต้องตัดใจปฏิเสธนางเอกไปทั้งๆ ที่ชอบมาก....แต่ผ่านไปไม่นานก็คิดได้ จึงรีบกลับไปง้อขอคืนดี ก่อนที่นางเอกจะเปลี่ยนใจไม่สนตัวเองอีกแล้วจริงๆ (ก็เล่นปฏิเสธไปตั้ง 2 ครั้งเนาะ)
ยิ่งตอนที่พระเอกกลับไปเปิดคอมตัวเก่าที่บ้านเดิม และได้เห็นความทุ่มเทของนางเอกที่เคยพยายามจะจีบและเข้าหาตัวเองก่อนก็ยิ่งเสียใจ รู้สึกผิด ..
ในเวลานั้นเมื่อสิบกว่าปีก่อนเพื่อจะได้พูดคุยกับพระเอก นางเอกต้องพยายามมากขนาดไหน แอด QQ ไปกี่รอบพระเอกก็ไม่เคยกดรับ จนต้องแฝงตัวเข้าไปอยู่ในกลุ่มบอร์ดที่คุยเรื่องที่พระเอกสนใจ พระเอกถึงได้ยอมแอดเป็นเพื่อน ถ้าไม่ทำแบบนี้ชาตินี้พี่แกก็คงไม่มีวันแอด QQ นางเอกสักกะที ไม่รู้ชาติไหนจะได้คุยกัน ..เหอๆ
แต่สุดท้ายก็คุยกันได้แค่ไม่กี่ครั้ง เพราะพอพระเอกเห็นว่านางเอกไม่รู้จริงก็เริ่มรำคาญ
แล้วก็ไม่ตอบกลับอีกเลย....
พอเห็นสิ่งที่ตัวเองเคยทำในอดีต พี่แกก็เลยเริ่มต้นง้อด้วยการเขียนจดหมายตอบเรื่องที่นางเอกเคยถามไปเมื่อสิบกว่าปีก่อนนู่น ..(โรแมนติกแบบคนฉลาดก็จะประมาณนี้ อิอิ)
พอแก้ปมในใจได้ก็เป็นฝ่ายรุกเองเลยทีนี้

อ่านจบแล้วฟินมากก แถมยังมีตอนพิเศษให้อ่านอีกตั้ง 16 ตอนแทบจะครึ่งเล่ม
ซึ่งจริงๆ มันก็คือเรื่องราวหลังจากที่คบกันแล้วนี่แหละ  
พอคบกันแล้วต่อให้ทั้งคู่งานยุ่งแค่ไหนก็สามารถจัดสรรหาเวลามาเจอกันได้เรื่อยๆ
ระยะทางและเวลาไม่เป็นอุปสรรคต่อความรักของพวกเขาเลย
พระ-นางต่างเคารพการตัดสินใจและเข้าใจในอาชีพของอีกฝ่าย
ไม่ว่าจะเลือกเส้นทางแบบไหน พวกเขาก็พร้อมที่จะสนับสนุนและอยู่เคียงข้างคนที่ตัวเองรักตลอดไป ...

ปล.เชื่อมั้ยว่านางเอกเป็นดาราดังขนาดนี้แต่กลับไม่เคยมีรูปหลุดเวลาอยู่กับพระเอกเลย
เพราะอาชีพของพระเอกเกี่ยวข้องกับความมั่นคงของชาติ ต้องเก็บทุกอย่างเป็นความลับ
ห้ามให้ข้อมูลรั่วไหล(แม้แต่คนในครอบครัว) ที่ทำงานเป็นสถานที่ราชการหน่วยงานลับ
ห้ามคนนอกเข้าห้ามถ่ายรูป เพราะฉะนั้นนักข่าวหรือปาปารัสซี่คนไหนที่มาตามแอบถ่ายพระเอกแถวที่ทำงานก็จะโดนตำรวจจับไปก่อนทุกราย  
บอกเลยคิดจะถ่ายรูปพระเอกยังยากกว่าตามถ่ายนางเอกอีกนะ คู่นี่ลงตัวจริงๆ 55  

ดั่งตะวันฉายฉาน Blazing Sunlight เล่ม 1 (2 เล่มจบ)

 

ดั่งตะวันฉายฉาน Blazing Sunlight เล่ม 1 (2 เล่มจบ)

ผู้แต่ง : กู้ม่าน (顾漫)

ผู้แปล : พันมัย

สำนักพิมพ์ อรุณ

ฉันคิดมาตลอดว่าการชอบคนคนหนึ่งน่าจะเป็นความรู้สึกเหมือนดอกไม้บาน

แต่ทำไมมันถึงได้เจ็บปวดสุดจะทนแบบนี้นะ...

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
นางเอก เนี่ยซีกวง เรียนไม่ค่อยเก่งเแต่เป็นคนสวย+ฐานะดี เพียงเพราะสองอย่างนี้ก็ทำให้มีคนไม่ปลื้มและแอบอิจฉาเธออยู่ลับๆ เสมอ ในตอนเรียนมหาลัยนางเอกตกหลุมรักเด็กหนุ่มรูปหล่อหัวดี หยิ่งในศักดิ์ศรี แต่ฐานะไม่ค่อยดีอยู่คนหนึ่ง ทว่าเมื่อไปสารภาพรักก็ถูกเขาปฏิเสธกลับมา แต่นางเอกก็ไม่ย่อท้อ ยังพยายามตามจีบเขาต่อด้วยความมุ่งมั่น  
ไม่ว่าจะถูกเมินหรือถูกเย็นชาใส่แค่ไหนก็สู้ แต่เมื่อได้รู้ว่าเขาเหมือนจะมีหวานใจวัยเด็กอยู่(ซึ่งเป็นรูมเมทร่วมห้องตัวเอง) นางเอกก็เลยส่งข้อความไปขอโทษและถอยออกมา ต่อมาก็มีเรื่องที่นางเอกถูกหวานใจวัยเด็กของเขาใส่ร้าย และแน่นอนว่าเขาก็เลือกที่จะเชื่ออีกฝ่ายแต่ไม่เชื่อนางเอกเลย นั่นจึงกลายเป็นเสมือนฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้นางเอกตัดใจ...

ครั้นพอความจริงเปิดเผยเขาเลยพยายามจะขอโทษนางเอก แต่ด้วยนิสัยหยิ่ง เย็นชา พูดน้อยแบบนั้นแหละ ก็เลยเลือกที่จะทำอะไรอ้อมๆ แทนที่จะพูดออกมาตรงๆ แล้วสรุปนางเอกก็ไม่เข้าใจ นึกว่าที่มาทำดีด้วยก็เพื่อไถ่โทษแทนนางร้าย (ขอเรียกว่านางร้ายละกัน) เพราะก่อนหน้านี้เวลาที่อีกฝ่ายมาทำดีด้วย นางเอกก็มักจะคิดไปในแง่ดีเข้าข้างตัวเองเสมอ แต่พอได้รู้ว่าอ้อ...ที่ผ่านมาจริงๆ เขาไม่ได้ชอบเรา แถมรังเกียจเรามากขนาดนี้ 
ประกอบกับเรื่องล่าสุดที่โดนใส่ร้ายนางเอกก็เลยเลิกคิดเข้าข้างตัวเอง เลิกมโน ไม่หวังแล้ว

กระทั่งเรียนจบทั้งสองคนก็ยังไม่เข้าใจกันและคิดไปคนละอย่าง และก็กลายเป็นว่าอีกฝ่ายเริ่มมีใจในขณะที่อีกคนตัดใจไม่หวังอะไรแล้ว คนหนึ่งยังคิดจะได้เจอ ส่วนอีกคนกำลังจะก้าวไปมีชีวิตใหม่ไม่คิดกลับมาเจออีก...พอเรียนจบนางเอกก็เข้าไปทำงานในบริษัทแห่งหนึ่ง ในตำแหน่งเล็กๆ ตามที่พ่อขอ ชีวิตกำลังไปได้สวย ทุกอย่างราบรื่นเป็นปกติดี แต่ทุกอย่างก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปเมื่อท่านรองประธานคนใหม่ย้ายเข้ามา...หึหึ

ชาติที่แล้วนางเอกทำกรรมอะไรไว้หนอ ทำไมถึงได้ชอบถูกคนเข้าใจผิดหว่า! รักครั้งแรกก็ถูกเพื่อนเก่าของอีกฝ่ายขัดขวาง คอยให้ข่าวเสียๆ หายๆ สร้างความเข้าใจผิด ขนาดเรียนจบแยกย้ายกันไปแล้ว ก็ยังปล่อยข่าวว่านางเอกไปเรียนต่อเมืองนอกอีก และสุดท้ายรักแรกก็ต้องจบลงจริงๆ ไม่รู้ว่าพระรองจะรู้ความจริงเมื่อไร จะเสียดายเสียใจไหมที่ทำหลุดมือ... ส่วนรักครั้งที่สองก็เกือบชวดอีกเหมือนกัน  เพราะพระเอกเข้าใจนางเอกผิด เลยทำไม่ดีและแกล้งให้นางเอกต้องทำงานทำโอทีเยอะๆ แต่พอนางเอกเกิดอุบัติเหตุถึงคิดได้ ทิ้งอคติ หันกลับมาทำดีด้วยและเดินหน้าจีบคนรัวๆ ทั้งแบบทางตรงและทางอ้อม ซึ่งตอนนั้นนางเอกยังไม่รู้ตัวนะ พอรู้ก็ปฏิเสธเพราะยังลืมรักครั้งแรกไม่ได้ แต่พระเอกก็ยังตามจีบอยู่เหมือนเดิม 55... พระเอกคือหวานมาก คือดีมากกก พอชอบใครแล้วทุ่มเทเต็มที่ไม่ยอมแพ้ ตรงข้ามกับภาพลักษณ์ภายนอกที่แสดงออกเลย

ซึ่งความจริงพระเอกนั้นแอบชอบนางเอกมานานแล้ววว แต่เกิดเรื่องบางอย่างขึ้นจึงทำให้พี่แกเข้าใจนางเอกผิดและเกือบตัดใจ แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหวจนต้องตามมาทำงานด้วยถึงที่นี่ มาถึงก็เล่นบทประธานจอมโหด ทำมึนตึงเย็นชาใส่ จนนางเอกงงว่าเคยไปล่วงเกินอะไรเอาไว้เหรอ แต่ในที่สุดก็ต้องเลิกสวมบทประธานจอมโหดเอง เพราะตัดใจเลิกชอบนางเอกไม่ได้จริงๆ ...และเมื่อได้รู้เรื่องราวที่แท้จริงพระเอกก็ยิ่งเสียใจ ยิ่งรู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไป
ส่วนนางเอกก็รับเคราะห์ไป อยู่เฉยๆ ก็ถูกคนเกลียด อยู่ดีๆ ก็ต้องกลายเป็นแพะรับบาปแบบไม่รู้อิโหน่อิเหน่ซะอย่างงั้น..

เนื้อเรื่องช่วงแรกแอบหน่วงๆ หน่อย (โมโหพระรองกับหมั่นไส้เพื่อนวัยเด็กพี่แกมากกก) อาจจะดูน้ำเน่านิดๆ แนวเข้าใจผิดแต่ก็สนุกนะ อ่านจบแล้วอยากได้เล่ม 2 ต่อทันที 55...อยากรู้ว่าต่อไปครอบครัวนางเอกจะเป็นยังไง ครอบครัวแตกแยกเพราะความใจดีของพ่อที่สงสารเพื่อนเก่าแก่(รักเก่าที่ทิ้งพ่อไป) จนรับคนเขามาดูแลและรับลูกสาวเขามาเป็นลูกบุญธรรม ดีเกินจนแม่นางเอกทนไม่ไหวต้องขอหย่า... แล้วลูกบุญธรรมก็ไม่ธรรมดานะดูน่าจะร้ายไม่เบา ขนาดยังไม่ออกมาก็ทำนางเอกซวยแล้วเนี่ย ที่อ่านมาถึงตอนนี้สรุปเรื่องนี้ไม่มีตัวร้ายนะ มีแต่นางร้ายประเภทแอ๊บใสบอบบาง ชอบทำตัวน่าสงสาร เรียกร้องความเห็นใจ คนรอบข้างก็หลงเชื่อกันไป เป็นเวรเป็นกรรมของนางเอกกับแม่จริงๆ...

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง เล่ม 3-4 (6 เล่มจบ)

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง ( 伊人難為) เล่ม 3-4 (6 เล่มจบ)

ผู้แต่ง : อิ๋นเชียนอวี่ (銀千羽)

ผู้แปล : นางฟ้าปีกเขียว

สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง เล่ม 1-2 (6 เล่มจบ)

https://marynlinsbook.blogspot.com/2020/10/1-2-6.html

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
ต่อจากสองเล่มแรก เล่มนี้นางเอกก็ยังคงตามหาท่านตาอยู่เหมือนเดิม 
ไม่มีใครยอมบอกน้องสักทีว่าท่านตาหายไปไหน 55
แต่ดีหน่อยตรงที่ได้เจอกับพวกพี่ๆ แล้ว (หลังจากที่ได้แต่ส่งจดหมายกับสิ่งของ
แต่ไม่ได้พบหน้าเลย 12 ปีเต็ม) แต่พี่รองของนางเอก(หรือพี่เล็ก)
ดันถูกคนวางยาพิษและลอบทำร้าย ไม่ว่าหมอไหนๆ ก็รักษาไม่ได้หมดหนทาง  
แต่แน่นอนว่านางเอกของเราก็ต้องรักษาได้อยู่แล้วนาจา..โฮะๆ  
นางเอกโคตรเทพ ซูระเบิดระเบ้อไปเลย ถึงไม่มีพลังยุทธแต่ก็มีพลังอย่างอื่นแทน  
มีเคล็ดวิชาที่เจอในถ้ำ มีสัตว์เทพอยู่ข้างกาย แถมยังมีของวิเศษมากมายอยู่ในตัว
(ของวิเศษที่ว่าหายากๆ ที่เขาควานหากันแทบตายแต่ไม่เคยเจอ หรือเจอแค่ชิ้นเล็กๆ
แต่นางเอกกลับบังเอิญเจอชิ้นใหญ่ตลอด ง่ายเหมือนเก็บผักในสวนหลังบ้านก็ไม่ปาน)
ไม่ว่าจะหลอมยา หลอมของวิเศษ เข้าใจภาษาสัตว์ น้องคนเดียวก็แทบจะกวาดทุกสาขา 
ติดแค่ไม่มีพลังยุทธ์ แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป เพราะล่าสุดก็สามารถสู้เอาชนะหัวหน้าช่างหลอมที่มีพลังยุทธ์และประสบการณ์สูงไปได้อย่างขาดลอยแล้วจ้า เก่งโพดๆๆ
แถมเรื่องฝีปากก็ยังเป็นหนึ่งไม่มีใครสู้ได้ น้องด่า+เถียงชนะทุกคน 55

กว่าจะเปิดฉากสู้กันได้แต่ละครั้งก็ต้องปะทะฝีปากกันก่อนประมาณ 4-5 หน้านาจา
ถึงจะได้ฤกษ์สู้กันจริงๆ 55 แต่พอนางเอกเก่งและโดดเด่นขนาดนี้
พ่อแม่ที่ไม่เคยโผล่หน้ามาให้เห็นก็ต้องรีบมาแสดงตัวให้เห็นทันทีตามคาด
มาอ้างสิทธิ์ความเป็นพ่อแม่ บังคับให้นางเอกและพี่ชายกลับไป พ่อก็สนแต่เรื่องพลังยุทธ์
ส่วนแม่ก็สนแต่สามีกับหักหน้าอนุ ลูกคนไหนไม่มีพลังไม่มีประโยชน์ก็ไม่สน ทิ้งได้ทันที
แล้วลูกที่ไหนจะกลับ..เหอๆ  พี่ใหญ่นี่บอกเลยว่าถ้าไม่ใช่เพราะต้องปกป้องน้องๆ
ไอ้ตำแหน่งผู้สืบทอดประมุขตระกูลนี่พี่ก็ไม่เอาหรอกเน้อ ทุกอย่างที่ทำลงไปล้วนแต่เพื่อความปลอดภัยและความสุขของน้องเท่านั้น 

ปมใหญ่ในเวลานี้ก็คือค่ายกลในดินแดนถิ่นอำนวยพรที่กักขังสัตว์วิเศษไว้กำลังจะพังทลาย
คนที่ไปซ่อมแซมกำลังจะเอาไม่อยู่ หายนะจะบังเกิดถ้าสัตว์วิเศษหลุดออกมา ...
ซึ่งแม้ทุกคนจะรู้ทางแก้ไขแต่ก็ไม่อาจทำได้ เพราะคนที่สร้างค่ายกลนี้คือตระกูลเฟิ่งสายที่หนึ่ง อดีตผู้นำทัพพาคนไปทำสงครามขับไล่สัตว์วิเศษออกจากดินแดนใหญ่ให้ไปอยู่บนเกาะนั้น แต่พอทำสำเร็จ พวกเขากลับถูกคนบนดินแดนเทพยุทธ์ทรยศตลบหลังบุกมาฆ่าฟัน
จึงทำให้คนในตระกูลที่เหลือรอดพากันเร้นกายหายไปไม่หวนกลับมา...
แต่เพราะเรื่องที่ดาวหงส์ปรากฏ คนและตระกูลที่เคยเร้นกายหายสาปสูญไปจึงเริ่มมีการเคลื่อนไหวอีกครั้ง จริงๆ อ่านถึงเล่ม 3 ก็มีเฉลยแล้วว่าใครคือดาวหงส์
ใครคือคนตระกูลเฟิ่งสายที่หนึ่ง และตระกูลของพระเอกเป็นใคร มีที่มาที่ไปแบบไหน  

เล่มไม่หนาอ่านแป๊บเดียวก็จบ ...นางเอกเก่ง+ซู พระเอกก็เก่ง พูดน้อย เย็นชา
ขี้หวงขี้หึงมากก ใครเข้ามาใกล้นางเอกแม้กระทั่งพี่ชายเขาก็หึงหมด อะไรจะขนาดนั้น 
ใจเย็นนิดนึงพี่จ๋า (ถ้าไม่มีพี่ชายแล้วนางเอกจะรอดมาถึงวันนี้ไหม ทำไมหึงเรี่ยราดขนาดนี้)
ส่วนนางเอกไปไหนก็มักมีเรื่องให้ต้องปะทะกับคนอื่นเสมอ ขึ้นมาแผ่นดินใหญ่ได้ไม่นานแต่แทบจะเพาะศัตรูไปทั่วแล้ว 55 ...

ปล.รออ่านเล่มต่อไปเพราะชอบพี่ชายกับสัตว์วิเศษของนางเอกแหละ 55