วันศุกร์ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563

นายขี้อายกับยัยแก้มแดง 2 เล่มจบ



นายขี้อายกับยัยแก้มแดง 2 เล่มจบ
ผู้แต่ง : โม่เป่าเฟยเป่า (墨宝非宝)
ผู้แปล : จิ้งจอกธารา
สำนักพิมพ์ อรุณ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

อ้ายฉิง หรือ appledog อดีตผู้ร่วมทีม Solo สไนเปอร์มือ 1 ของวงการเกมในยุคนั้น
สิบกว่าปีก่อนสมัยที่กีฬาอีสปอร์ตยังไม่เติบโต ผู้คนยังไม่ให้ความสำคัญ
เงินรางวัลน้อยนิดไม่สามารถยึดเป็นอาชีพได้ นางเอกกับเพื่อนในทีมไม่มีเงินทุน
ไม่มีใคร
support ต้องเช่าห้องอยู่รวมกัน บางคนต้องรับจ้างปั้นไอดีเพื่อหาเงินกินข้าว
ส่วนหัวหน้าทีมก็ต้องวิ่งรอกหาเงินสนับสนุนแต่ก็ชวดทุกครั้ง
แต่ต่อมา
Gun(พระเอกเรื่องนายเย็นชากับยัยปลาหมึก) หนึ่งในสมาชิกทีมที่บินมาไกลจากต่างประเทศเพียงลำพัง
ต้องอาศัยนอนบนพื้นห้องพักของ
Solo เพราะครอบครัวไม่สนับสนุนให้เดินทางสายนี้  
จู่ๆ วันหนึ่งเขาก็หายไป และกลับมาพร้อมกับเงินลงทุนจนสามารถก่อตั้งทีม
solo ขึ้นมาได้
ชีวิตของคนในทีมเลยดีขึ้นมาหน่อย กำลังไปได้สวย ความฝันเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง
แต่น่าเสียดายที่กลับเกิดปัญหาไม่คาดคิดและทำให้ทีมต้องยุบลง
ทุกคนจึงต้องแยกย้ายกันก่อนที่ฝันนั้นจะเป็นจริง

พระเอก อู๋ไป๋ หรือ Dt ฉายาหัตถ์ซ้ายของพระเจ้า หนุ่มน้อยหน้าใหม่ไฟแรง ฝีมือโคตรเทพแห่งวงการอีสปอร์ต เล่นเกมก็เก่ง การเรียนก็เยี่ยม สูง+หล่อ พูดน้อย ขี้อาย รักเดียวใจเดียว
(รักคนๆ เดียวมาเป็น
10 ปี ไม่สั่นคลอนเลยจ้า)..  ที่เข้าสู่วงการนี้ก็เพราะแอบชอบในตัว appledog พระเอกเคยเห็นนางเอกลงแข่งขันครั้งหนึ่งเมื่อตอนที่อายุ 12 ส่วนนางเอก 15
และก็ตกหลุมรักนางเอกมาตั้งแต่ตอนนั้นเลย จากที่ไม่เคยสนใจเรื่องเกมก็หันมาเล่น
เพื่อจะได้เข้าใกล้นางเอกมากขึ้น แ
ละ 3 ปีต่อมาพระเอก(อายุ 15) ก็สมหวัง
ได้เจอหน้านางเอก(อายุ
18)แบบระยะใกล้ชิด ได้พูดคุยจับมือทักทาย
น้องตื่นเต้นมาก
หัวใจเต้นแรงสุดๆ แต่ต้องเก็บอาการสุดฤทธิ์ไม่ให้ใครดูออก ..อิอิ

เล่มนี้จะบอกเล่าตั้งแต่ช่วงสิบกว่าปีก่อนที่อีสปอร์ตยังไม่บูม ยังไม่เป็นที่นิยมในประเทศจีน
แต่ก็มีทีมนึงก็คือทีม
solo ของนางเอกนี่แหละ ที่ต่อสู่ฟันฝ่ามาตลอดจนกลายเป็นตำนานที่ทีมรุ่นหลังๆ ต้องพูดถึงและเอาเป็นแบบอย่าง ส่วนสมาชิกในทีมบางคนก็กลายเป็นแรงบันดาลใจหรือแรงผลักดันให้กับเด็กรุ่นใหม่ที่อยากเข้าสู่วงการนี้ 
มาอ่านเรื่องนี้แล้วจะเข้าใจว่าเพราะอะไร
? ทำไม?พระเอกในเรื่องยัยปลาหมึกถึงต้องออกจากทีม solo แล้วมาสร้างทีมใหม่เอง บอกปัญหาและสิ่งที่พระเอกเรื่องยัยปลาหมึกและทีม Solo หรือทีมอื่นๆ ต้องพบเจอ (ตอนอ่านเรื่องยัยปลาหมึกส่วนใหญ่จะเน้นเรื่องความรัก จะไม่เห็นอุปสรรค+ความเครียดที่ Gun ต้องเผชิญแบบชัดๆ) พวกเขาต้องฝ่าฟันอะไรกันมาบ้างกว่าจะมาถึงวันนี้ได้

เดิมนางเอกเคยเป็นแฟนกับ Solo หรือกัปตันทีม Solo นั่นแหละ
แต่มีปัญหาบางอย่างจึงทำให้ต้องเลิกกันและทีมต้องยุบ นางเอกหันหลังให้เกม
พยายามตัดขาดทุกอย่างที่เกียวกับเกมและกลับไปเรียนต่อ
แต่พอโตขึ้น มีเหตุผลมากขึ้นแล้ว(ตอนที่คบกันยังเด็กมาก ตอนเลิกนางเอกอายุ
15 )
ด้วยความที่ใจก็รักในวงการนี้มาตลอด อยากเห็นทีมไปให้ถึงเป้าหมายที่เคยฝันกันไว้ตั้งแต่เมื่อสิบปีก่อน ก็เลยกลับมาร่วมทีมอีกครั้งตามคำเชิญของ
Solo
ปัจจุบันนางเอกจึงกลายเป็นนักพากย์มือทองที่มีรายได้สูงและเป็นผู้จัดการทีมของ SP
ส่วนพระเอกก็กลายเป็นกัปตันของทีม k&k

เรื่องนี้นางเอกแก่กว่าพระเอก 3 ปี พระเอกเป็นคนเงียบๆ พูดน้อย ราชาเดดแอร์(แต่พอคบกับนางเอกก็เริ่มปรับแล้วนะ 55) น้องชอบใส่หมวกเบสบอลอยู่ตลอดเวลาจนกลายเป็นสัญลักษณ์ แต่ขนาดใส่แล้วมองไม่ค่อยเห็นหน้าก็ยังรู้เลยว่าหน้าตาดี ยิ่งพอถอดหมวกนี่แบบโคตรหล่อออ ..น้องแอบชอบนางเอกเงียบๆ รอมาเป็นสิบปี ค่อยๆ รุกเข้าไปในโลกของเธอ
ค่อยๆ ขยับเข้าไปอยู่ในโลกของอีกฝ่าย วางแผนมาอย่างดีว่าต้องบอกชอบตอนไหน
ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับนางเอกน้องจะตั้งใจฟัง คอยสังเกตแอบจับตาดูอยู่เงียบๆ (นี่แหละเหตุผลที่ชอบใส่หมวก 55) คนเขาชอบอะไรน้องรู้หมด (มีแฟ้มประวัติเก็บไว้โดยเฉพาะด้วย 55)

หลังจากตกลงคบกัน พอมีจูบแรกแล้ว พระเอกจากที่ใสๆ ขี้อายก็ไม่ใสอีกแล้วจ้า55  
อยู่กับแฟน
2 คนเมื่อไรน้องรุกจูบตลอด ทีแรกนางเอกยังอยากให้ค่อยๆ สานสัมพันธ์เริ่มจากเป็นเพื่อนกันไปก่อน เพราะนอกจากเรื่องเกม+งานที่คุยกันได้ นอกนั้นนางเอกก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพระเอกอีกเลย  แต่สุดท้ายก็เอ้าคบเป็นแฟนเลยก็ได้ แต่มีข้อแม้ว่าห้ามเปิดเผยนะ  
แต่ก็ยังมีข่าวหลุดออกไปจนได้ ผลคือนางเอกก็โดนแฟนคลับพระเอกโจมตีแหละ
แต่สุดท้ายก็ผ่านไปได้ไม่มีอะไร แนวโรแมนติกคอมเมดี้
ดราม่าไม่ค่อยมี
มีอุปสรรคเรื่องการแข่งขันอยู่บ้างแต่ก็ไม่หนัก
 เนื้อหาในเรื่องเกี่ยวกับอีสปอร์ตสัก 90%ได้  
รายละเอียดเรื่องเกมเยอะมาก
55  เอาจริงๆ ถึงจะอยู่กันคนละทีมแต่ทุกคนก็มีจุดหมายเดียวกันแหละ คือไปให้ถึงแชมป์โลกได้คลุมธงชาติจีนขึ้นเวทีแชมป์  
เรานี่ไม่ใช่สายเกมแต่อ่านแล้วก็เหมือนได้เปิดโลกเลย ว่าเออเดี๋ยวนี้มีอะไรแบบนี้แล้วนะ
เขาพัฒนากันไปไกลขนาดไหนแล้ว
55

ปล.แอบสงสาร Solo  ถึงจะเคยพลาดในช่วงวัยรุ่น แต่เขาก็พยายามสู้และรับผิดชอบอย่างเต็มที่ในทุกๆ หน้าที่มาตลอด เป็นพ่อที่ดี เป็นกัปตันทีมที่ดี เป็นผู้นำ เป็นบอสและเป็นแฟนที่ดีมาก(ถ้าไม่พลาดเรื่องนั้น)... อยากให้เขียนเรื่องของตัวละครนี้ออกมาเป็นเล่มแยกจัง  
เราว่าชีวิตของเขาน่าจะมีอะไรให้พูดถึงเยอะเลย ...เพราะในเรื่องถึง
Solo จะออกน้อย
แต่ก็จะมีคนพูดและนึกถึงอยู่เรื่อยๆ เป็นตัวละครสำคัญในการดำเนินเรื่องคนหนึ่งเลยก็ว่าได้



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น