ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
นางเอก เนี่ยซีกวง เรียนไม่ค่อยเก่งเแต่เป็นคนสวย+ฐานะดี เพียงเพราะสองอย่างนี้ก็ทำให้มีคนไม่ปลื้มและแอบอิจฉาเธออยู่ลับๆ เสมอ ในตอนเรียนมหาลัยนางเอกตกหลุมรักเด็กหนุ่มรูปหล่อหัวดี หยิ่งในศักดิ์ศรี แต่ฐานะไม่ค่อยดีอยู่คนหนึ่ง ทว่าเมื่อไปสารภาพรักก็ถูกเขาปฏิเสธกลับมา แต่นางเอกก็ไม่ย่อท้อ ยังพยายามตามจีบเขาต่อด้วยความมุ่งมั่น
ไม่ว่าจะถูกเมินหรือถูกเย็นชาใส่แค่ไหนก็สู้
แต่เมื่อได้รู้ว่าเขาเหมือนจะมีหวานใจวัยเด็กอยู่(ซึ่งเป็นรูมเมทร่วมห้องตัวเอง) นางเอกก็เลยส่งข้อความไปขอโทษและถอยออกมา ต่อมาก็มีเรื่องที่นางเอกถูกหวานใจวัยเด็กของเขาใส่ร้าย และแน่นอนว่าเขาก็เลือกที่จะเชื่ออีกฝ่ายแต่ไม่เชื่อนางเอกเลย นั่นจึงกลายเป็นเสมือนฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้นางเอกตัดใจ...
ครั้นพอความจริงเปิดเผยเขาเลยพยายามจะขอโทษนางเอก
แต่ด้วยนิสัยหยิ่ง เย็นชา พูดน้อยแบบนั้นแหละ
ก็เลยเลือกที่จะทำอะไรอ้อมๆ แทนที่จะพูดออกมาตรงๆ แล้วสรุปนางเอกก็ไม่เข้าใจ นึกว่าที่มาทำดีด้วยก็เพื่อไถ่โทษแทนนางร้าย (ขอเรียกว่านางร้ายละกัน)
เพราะก่อนหน้านี้เวลาที่อีกฝ่ายมาทำดีด้วย นางเอกก็มักจะคิดไปในแง่ดีเข้าข้างตัวเองเสมอ
แต่พอได้รู้ว่าอ้อ...ที่ผ่านมาจริงๆ เขาไม่ได้ชอบเรา แถมรังเกียจเรามากขนาดนี้
ประกอบกับเรื่องล่าสุดที่โดนใส่ร้ายนางเอกก็เลยเลิกคิดเข้าข้างตัวเอง
เลิกมโน ไม่หวังแล้ว
กระทั่งเรียนจบทั้งสองคนก็ยังไม่เข้าใจกันและคิดไปคนละอย่าง และก็กลายเป็นว่าอีกฝ่ายเริ่มมีใจในขณะที่อีกคนตัดใจไม่หวังอะไรแล้ว คนหนึ่งยังคิดจะได้เจอ ส่วนอีกคนกำลังจะก้าวไปมีชีวิตใหม่ไม่คิดกลับมาเจออีก...พอเรียนจบนางเอกก็เข้าไปทำงานในบริษัทแห่งหนึ่ง ในตำแหน่งเล็กๆ ตามที่พ่อขอ ชีวิตกำลังไปได้สวย ทุกอย่างราบรื่นเป็นปกติดี แต่ทุกอย่างก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปเมื่อท่านรองประธานคนใหม่ย้ายเข้ามา...หึหึ
ชาติที่แล้วนางเอกทำกรรมอะไรไว้หนอ ทำไมถึงได้ชอบถูกคนเข้าใจผิดหว่า! รักครั้งแรกก็ถูกเพื่อนเก่าของอีกฝ่ายขัดขวาง คอยให้ข่าวเสียๆ หายๆ สร้างความเข้าใจผิด ขนาดเรียนจบแยกย้ายกันไปแล้ว ก็ยังปล่อยข่าวว่านางเอกไปเรียนต่อเมืองนอกอีก และสุดท้ายรักแรกก็ต้องจบลงจริงๆ ไม่รู้ว่าพระรองจะรู้ความจริงเมื่อไร จะเสียดายเสียใจไหมที่ทำหลุดมือ... ส่วนรักครั้งที่สองก็เกือบชวดอีกเหมือนกัน เพราะพระเอกเข้าใจนางเอกผิด เลยทำไม่ดีและแกล้งให้นางเอกต้องทำงานทำโอทีเยอะๆ แต่พอนางเอกเกิดอุบัติเหตุถึงคิดได้ ทิ้งอคติ หันกลับมาทำดีด้วยและเดินหน้าจีบคนรัวๆ ทั้งแบบทางตรงและทางอ้อม ซึ่งตอนนั้นนางเอกยังไม่รู้ตัวนะ พอรู้ก็ปฏิเสธเพราะยังลืมรักครั้งแรกไม่ได้ แต่พระเอกก็ยังตามจีบอยู่เหมือนเดิม 55... พระเอกคือหวานมาก คือดีมากกก พอชอบใครแล้วทุ่มเทเต็มที่ไม่ยอมแพ้ ตรงข้ามกับภาพลักษณ์ภายนอกที่แสดงออกเลย
ซึ่งความจริงพระเอกนั้นแอบชอบนางเอกมานานแล้ววว แต่เกิดเรื่องบางอย่างขึ้นจึงทำให้พี่แกเข้าใจนางเอกผิดและเกือบตัดใจ แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหวจนต้องตามมาทำงานด้วยถึงที่นี่ มาถึงก็เล่นบทประธานจอมโหด ทำมึนตึงเย็นชาใส่ จนนางเอกงงว่าเคยไปล่วงเกินอะไรเอาไว้เหรอ แต่ในที่สุดก็ต้องเลิกสวมบทประธานจอมโหดเอง เพราะตัดใจเลิกชอบนางเอกไม่ได้จริงๆ
...และเมื่อได้รู้เรื่องราวที่แท้จริงพระเอกก็ยิ่งเสียใจ ยิ่งรู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไป
ส่วนนางเอกก็รับเคราะห์ไป อยู่เฉยๆ ก็ถูกคนเกลียด อยู่ดีๆ ก็ต้องกลายเป็นแพะรับบาปแบบไม่รู้อิโหน่อิเหน่ซะอย่างงั้น..
เนื้อเรื่องช่วงแรกแอบหน่วงๆ หน่อย (โมโหพระรองกับหมั่นไส้เพื่อนวัยเด็กพี่แกมากกก)
อาจจะดูน้ำเน่านิดๆ แนวเข้าใจผิดแต่ก็สนุกนะ
อ่านจบแล้วอยากได้เล่ม 2 ต่อทันที 55...อยากรู้ว่าต่อไปครอบครัวนางเอกจะเป็นยังไง
ครอบครัวแตกแยกเพราะความใจดีของพ่อที่สงสารเพื่อนเก่าแก่(รักเก่าที่ทิ้งพ่อไป) จนรับคนเขามาดูแลและรับลูกสาวเขามาเป็นลูกบุญธรรม
ดีเกินจนแม่นางเอกทนไม่ไหวต้องขอหย่า... แล้วลูกบุญธรรมก็ไม่ธรรมดานะดูน่าจะร้ายไม่เบา
ขนาดยังไม่ออกมาก็ทำนางเอกซวยแล้วเนี่ย ที่อ่านมาถึงตอนนี้สรุปเรื่องนี้ไม่มีตัวร้ายนะ
มีแต่นางร้ายประเภทแอ๊บใสบอบบาง ชอบทำตัวน่าสงสาร เรียกร้องความเห็นใจ คนรอบข้างก็หลงเชื่อกันไป เป็นเวรเป็นกรรมของนางเอกกับแม่จริงๆ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น