ลิขิตผูกพัน มังกรหวนคืน (เล่มเดียวจบ) / ผู้แต่ง : จิ่วลู่เฟยเซียง
ผู้แปล : คืนฝัน
สำนักพิมพ์ แจ่มใส
คำโปรยหลังปก
นางคือ ‘เอ่อร์เซิง’ เด็กสาวซุกซนแก่นแก้ว
ผู้เติบโตมาด้วยการกิน ‘ของประหลาด’
นางจดจำไม่ได้แม้แต่น้อยว่าในอดีตชาติ นางคือซือมิ่ง... เทพลิขิตชะตา
และชาติภพนี้ของนางกลับต้องเป็นฝ่ายถูกฟ้าลิขิตชะตาอย่างมิอาจหลีกหนี
เพราะไร้ซึ่งบิดามารดาเลี้ยงดู เอ่อร์เซิงจึงแตกต่างจากเด็กสาวชาวบ้านคนอื่นๆ
เพราะไร้ซึ่งบิดามารดาเลี้ยงดู เอ่อร์เซิงจึงแตกต่างจากเด็กสาวชาวบ้านคนอื่นๆ
จนกระทั่งนางพบชายหนุ่มชุดดำผู้ได้รับบาดเจ็บสาหัสท่ามกลางดอกไม้สีขาว
ดูงดงามจนมิอาจละสายตาไปได้ เช่นนี้หากลงมือช่วยชีวิตเขานางย่อมกลายเป็นผู้มีพระคุณ
ต่อจากนั้นหากเขาอยากจะตอบแทนคุณ ก็เอาร่างกายมาตอบแทนนางเถอะ!
ไม่ว่าอย่างไรนางจะไม่ยอมปล่อยเขาไปเด็ดขาด
ไม่ว่าอย่างไรนางจะไม่ยอมปล่อยเขาไปเด็ดขาด
ต้องถือโอกาสนี้ตีตราจองคนงามด้วยการประกาศกร้าวว่าตนเองเป็น ‘ภรรยาของเขา’
ไม่เปิดช่องให้อีกฝ่ายมีโอกาสดิ้นหนี
ส่วนเรื่องที่ว่าเขาจะเป็นปีศาจงูหรือเป็นมังกรดำน่ะหรือ
เอาไว้ว่างๆ ค่อยๆ ถกเถียงกันเถอะ!
ความรู้สึกหลังอ่านจบ ( อาจมีสปอยล์ )
หลังจากจบเรื่องของก้อนหินสามชาติและท่านเทพสงครามไปแล้ว
คราวนี้ก็มาถึงตาของท่านเทพมังกรบรรพกาลกับเทพดาราซือมิ่งกันบ้าง
เพียงเพราะคำทำนายฟ้า จึงทำให้เผ่ามังกรที่ไร้ความผิดต้องถูกกำจัดอย่างเลี่ยงไม่ได้
กระทั่งตัวสุดท้ายที่เหลือรอด ก็ยังต้องถูกขังไว้ที่ซากหมื่นฟ้าไปตลอดกาล .........
และเมื่อเทพดาราซือมิ่งต้องการปลดปล่อยมังกรตัวสุดท้ายให้เป็นอิสระ นางจึงฝืนคำทำนายฟ้า
ละเมิดกฎสวรรค์ แอบหนีลงไปบนโลกมนุษย์ และปล่อยให้ฟ้าเป็นผู้ขีดเขียนชะตาชีวิตแทน
ซือมิ่ง เทพดาราแห่งสรวงสวรรค์เก้าชั้นฟ้า ผู้มีหน้าที่เขียนชะตาชีวิตผู้คน
นางแอบชอบประมุขสวรรค์และบอกชอบเขามานานนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ถูกปฏิเสธกลับไปนับครั้งไม่ถ้วนเช่นเดียวกัน ซือมิ่งเบื่อหน่ายงานของตัวเองและผิดหวังกับการถูกปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่าจากคนในดวงใจ นางจึงดื่มสุราย้อมใจ จนเผลอตกลงไปในสระและหลับใหลไปนานถึง 1000 ปี
ฉางยวน เทพมังกรบรรพกาลตัวสุดท้ายของเผ่ามังกร เพราะคำนายฟ้าจึงทำให้เผ่ามังกรต้องถูกสังหารและสูญสิ้นทั้งเผ่าพันธุ์ มังกรดำตัวสุดท้ายที่มีพลังเทพและตบะสูงส่งเช่นเขาจึงต้องถูกขังไว้ในซากหมื่นฟ้าตามคำบัญชาสวรรค์ ฉางยวนจึงจำต้องใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพังมานานนับหมื่นปีในสถานที่มืดมิดและไร้ซึ่งแสงตะวันจันทรา
เพราะบิดามารดามาด่วนจากไป เอ่อร์เซิง จึงต้องใช้ชีวิตอยู่ตามลำพังในบ้านเก่าๆ หลังโทรมๆ
หากหิวก็ไปหาของกินในป่า หรือไม่ก็อาศัยความหน้าด้านหน้าหนาของตัวเอง
นางใช้ชีวิตอย่างอิสรเสรีและสดใสร่าเริง แม้จะมีฝีปากเฉียบคมไม่หวั่นเกรงผู้ใด
แต่ลึกๆ ในใจของนางกลับปรารถนาที่จะมีคนที่รักที่คอยห่วงใย
ไม่ต้องใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว หรืออยู่ตัวคนเดียวเป็นที่สุด ........
และในที่สุดสวรรค์ก็เมตตาส่งบุรุษรูปงาม โดดเด่นไม่ธรรมดามาให้นางถึงตรงหน้า
เอ่อร์เซิงดีใจหนักหนา ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องเป็นภรรยาของคนผู้นี้ให้จงได้ 55+
พระเอกเป็นคนพูดน้อย นิสัยตรงข้ามกับนางเอก และถูกนางตามติดตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน
สลัดเท่าไรก็ไม่หลุด สุดท้ายจึงได้แต่ปล่อยเลยตามเลยให้นางได้เป็นภรรยาตัวน้อยสมใจ 55+
แต่เพราะนางเอกฝืนคำทำนายฟ้า ละเมิดกฏสวรรค์ จึงทำให้ชะตาชีวิตของคนทั้งคู่บนโลกมนุษย์ต้องพบเจอกับอุปสรรคต่างๆ มากมาย แต่ไม่ว่าจะเจอกับอะไรทั้งสองคนก็ไม่เคยย่อท้อ
กระทั่งนางเอกถูกจิตมารครอบงำ แต่พระเอกก็ยังไม่ยอมปล่อยมือ
ยังคงมุ่งมั่นฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ เพียงเพื่อหวังจะได้จับมือเคียงข้างอยู่ด้วยกันจนผมขาวโพลน .....
อ่านแล้วก็รู้สึกขัดใจกับมติสวรรค์ เพราะจริงๆ เรื่องนี้พระเอกกับคนในเผ่ายังไม่ทันได้ทำอะไรผิดเลย
ก็ถูกตัดสินซะแล้ว เพราะคำนายฟ้าตัวเดียวที่ทำให้คนบริสุทธิ์ต้องกลายเป็นคนผิด
และสุดท้ายก็ต้องยอมรับผิด ( แต่ก็ต้องโทษคนที่เชื่อตามด้วยแหละ เพราะจริงๆ แล้วเรื่องมันอาจจะไม่เป็นแบบนี้ก็ได้นะ ถ้าไม่มีคนไปบ้าตามคำทำนาย ....เฮ้อ )
แต่ในเรื่องก็ไม่ได้มีแต่คู่ของพระ-นางนะ แต่ยังมีอีกหลายคู่ ไม่ว่าจะเป็นคู่ของศิษย์กับอาจารย์
หรือคู่ของปีศาจกับนักพรต และหากใครยังจำเด็กน้อย ฉางอัน ที่อยู่ในเรื่องสามชาติผูกพันแม่น้ำลืมเลือนได้ พอมาในเรื่องนี้...ชะตาชีวิตของเด็กน้อยฉางอันก็จะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
จนอาจทำให้เราต้องเสียน้ำตาได้เลย ...เฮ้อ ( แต่โชคดีที่ยังมีตอนพิเศษมาปลอบ ซึ่งทำให้พอจะยิ้มได้บ้าง 55+ ) …แล้วยังมีประมุขสวรรค์ที่ชอบขี้เก๊กดีนัก คนเขาบอกชอบมาตั้งกี่ที แต่ก็ดันไปปฏิเสธหักอกเขาทุกครั้ง แล้วเป็นไงล่ะที่นี้ ไหน้ำส้มแตกเลย ... สมน้ำหน้า ( กินแห้วไปซะ 55+ )
อ่านจบแล้วสรุปเราชอบเรื่องของก้อนหินสามชาติมากกว่า
ส่วนเรื่องนี้มันมีบางตอนที่เราอ่านแล้วเนือยๆ อะ แต่โดยรวมแล้วก็สนุกนะ เพียงแต่เราก็ยังชอบซานเซิงกับท่านเทพสงครามมากกว่าอยู่ดี 55+
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น