ผู้แต่ง : ตงเทียนเตอะหลิ่วเยี่ย
ผู้แปล : Honey Toast
สำนักพิมพ์ แจ่มใส
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
จบเรื่องไฟไหม้ก็เดินทางสู่จุดหมายต่อไป แต่ระหว่างทางแวะพักเติมเสบียงกลับได้พบปัญหาใหม่ที่คาดไม่ถึง เมื่อทุกคนเริ่มสังเกตเห็นว่าเมืองท่าเล็กๆ ที่จอดพักแห่งนี้ไม่มีสตรีเลย สืบไปสืบมาถึงได้รู้ว่าเจ้าหน้าที่ทางการของที่นี่แอบส่งสตรีไปเป็นบรรณาการให้กับพวกวอโค่ว
นางเอกกับสาวใช้ที่อยู่ในวัยกำลังโตจึงตกเป็นเป้า ถูกคนเพ่งเล็งคิดจะจับตัว แต่มีหรือพวกพระเอกจะยอม
เลยเกิดการต่อสู้กัน คราวนี้ฝั่งนางเอกต้องเจ็บหนัก พระเอกบาดเจ็บมีเลือดคั่งในสมอง
แถมยังถูกนางเอกปฏิเสธไม่รับรักอย่างเด็ดขาด เลยยิ่งทำให้สะเทือนใจกระทบกระเทือนจนถึงขั้นตาบอดเลยทีเดียว
...
พอตาบอดแล้วพระเอกก็ไม่ยอมบอกใครนอกจากลูกน้องคนสนิท
แต่ผ่านไปแค่วันเดียวก็ถูกนางเอกจับพิรุธได้ซะแล้ว (คิดจะปิดใครไม่ปิด)
ทว่าในความโชคร้ายก็ยังมีสิ่งดีๆ ซ่อนอยู่ เพราะเรื่องนี้จึงทำให้นางเอกพิจารณาหัวใจตัวเองอย่างถี่ถ้วนอีกครั้ง และตัดสินใจรับรักพระเอก (สมหวังแล้วนะดีใจด้วย)
... หลังจากนั้นพระเอกก็พาคนขึ้นเกาะไปจัดการพวกวอโค่วที่มายึดเกาะอยู่
และก็ได้ช่วยท่านหมอเทวดาที่นึกว่าตายไปแล้วกลับมาด้วย พอตาหายดีพระเอกก็พานางเอกกับองครักษ์อีกหนึ่งคนปลอมตัวเข้าเขตฝูตงไปช่วยผู้ตรวจการสิง
(คนที่ส่งหลักฐานมาให้) ออกมา...
เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจทุกอย่างก็ได้เวลากลับเมืองหลวง พอกลับมาปุ๊บนางเอกก็ถูกไทเฮาเรียกเข้าวังปั๊บ
ทว่าด้วยความหวังดีของพี่หยางหรือเพื่อนสนิทพระเอก(ที่เป็นหลานไทเฮา) อยากจะช่วยส่งเสริมพระ-นาง อยากให้ไทเฮาชมชอบนางเอก
พี่จึงไปเล่าชื่นชมวีรกรรมความเก่งความฉลาดของนางเอกตอนอยู่บนเรือให้ไทเฮาฟัง แต่กลับได้ผลตรงกันข้าม
ไทเฮามิทรงปลื้มและยิ่งไม่พอใจนางเอกมากขึ้น คิดว่านางเอกเจ้าเล่ห์มีแผนการ คงคิดจะจับบุรุษดีๆ
ที่เดินทางไปด้วยกันคราวนี้เพื่อแต่งงานล่ะสิ เลยกลายเป็นว่าไม่ว่านางเอกจะทำอะไรดีแค่ไหน
แต่ไทเฮาก็จะรู้สึกขัดหูขัดตาและอคติยิ่งกว่าเดิม แทนที่จะได้ชื่อเสียงดีๆ หรือคำชมกลับมาก็กลายเป็นยิ่งทำให้ชื่อเสียงย่ำแย่ติดลบมากขึ้นไปอีก...
พอพระเอกรู้ก็ไม่พอใจอย่างแรงที่ภรรยารักถูกคนอื่นนินทาต่อว่าลับหลังแบบนี้
จากที่ว่าจะสู่ขอปีหน้า ก็เร่งให้พ่อไปหาแม่สื่อและสู่ขอวันนั้นเดี๋ยวนั้นเลย
...แต่ก็เจอท่านพ่อที่เคารพของนางเอกปฏิเสธกลับไป เพราะลูกสาวเขายังไม่ 14 เลย 55 (ท่านพ่อไม่พอใจมากที่มีคนบังอาจมาหมายตาลูกสาวที่ยังไม่ถึงวัยปักปิ่น) และเพราะเรื่องที่ไทเฮาคิดว่านางเอกมีแผนคิดจะจับหนุ่มๆ
ชาติตระกูลดีบนเรือ จึงทำให้บ้านเพื่อนพระเอกรีบจัดงานหาคู่ให้ลูกชายทันที ระหว่างงานมีคุณหนูคนหนึ่งนินทาว่าร้ายนางเอก ก็เลยเจอเพื่อนพระเอกถีบตกสระน้ำกลางงานด้วยความโกรธ 55 ...(เพื่อนรักจริงๆ)
ทุกคนเลยรู้กันหมดว่ามีคนไปสู่ขอนางเอกแล้ว และคนนั้นก็คือกวนจวินโหวสุดหล่อผู้มากความสามารถหรือพระเอกเองจ้า..พอฮ่องเต้รู้ข่าวก็คิดจะตัดหน้ามอบสมรสพระราชทานให้พระเอกแต่งกับองค์หญิงแทน แต่มีคนใจดีส่งข่าวมาบอก พระเอกเลยเร่งให้พ่อพาคนไปสู่ขอใหม่เดี๋ยวนั้นเลย 55 ...(รอบนี้สำเร็จเพราะพระเอกไปติดสินบนพ่อตามาเรียบร้อย)
ฮ่องเต้ก็เพิ่งมารู้เรื่องหลังออกจากเก็บตัวจำศีล ว่าอ้าว! เจ้าว่าที่ราชบุตรเขยที่เราหมายตาเอาไว้ไปหมั้นหมายกับคนอื่นเสียแล้วหรือนี่ ไวจังฟะ 55... หลังจากนั้นอารอง(น้องชายพ่อ)
ที่ไปทำงานอยู่ต่างเมืองก็ได้ย้ายกลับมาเมืองหลวง แต่ไม่ได้กลับมาคนเดียวนะจ๊ะ
มีอนุคนงามล่มเมืองกลับมาด้วย บ้านแทบแตก ย่านางเอกก็โมโหที่ลูกรับอนุโดยไม่บอก
กระทั่งมีบุตรแล้วก็ไม่ส่งจดหมายมาแจ้งข่าว แต่ย่านางเอกคือดีอะ เด็ดขาด
เห็นหน้าอนุของลูกก็รู้เลยว่าต่อไปต้องนำภัยมาสู่ครอบครัวตัวเองแน่ๆ
เลยให้แยกเรือนและเอาเด็กมาเลี้ยงไว้เอง มองขาด คิดการณ์ไกล
แต่อนุคนนี้น่าจะไม่ธรรมดาแน่ๆ ดูทรงแล้ว อาของนางเอกก็ดูมีลับลมคมใน ไม่รู้ว่าต่อไปจะนำความเดือดร้อนอะไรมาให้ครอบครัวนางเอกหรือเปล่า
... จบ (โปรดติดตามเล่มต่อไป)
สนุกไม่มีแผ่ว ลุ้นทุกตอนแทบไม่ได้พัก เห็นแล้วก็เหนื่อยแทนนางเอกนะ งานเข้าบ่อยเหลือเกิน นอกจากต้องเก่งต้องฉลาดแล้วก็ยังต้องมีโชคและดวงดีอีกด้วยนะ ไม่อย่างนั้นอาศัยแค่ความฉลาดอย่างเดียวอาจไม่รอด ...ส่วนปมปริศนาต่างๆ ก็แค่กระจ่างแต่ยังไม่เคลียร์ บอสใหญ่เบื้องหลังคือใครจะใช่คนแซ่หลันจริงๆ หรือเปล่าก็ยังไม่รู้ ฮ่องเต้ก็หมกมุ่นอยู่แต่กับลัทธิเต๋าแสวงหาการเป็นอมตะ เกลียดเรื่องยุ่งยากเลยพาลทำให้บ้านเมืองวุ่นวาย ขุนนางโกงกินสมคบกับคนต่างแคว้น อิรุงตุงนังวุ่นวายไปหมด ทั้งๆ ที่ฮ่องเต้ก็ฉลาดแต่กลับปิดหูปิดตามองว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ก็เลยไม่จัดการทำอะไร เว้นแต่จะเป็นเรื่องสงครามหรือก่อกบฏเท่านั้นถึงจะขยับตัว ชาวบ้านตาดำๆ ขุนนางดีๆ ก็เดือดร้อนรับกรรมกันไปสิ...เฮ้อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น