ผู้แปล : ดารินทิพย์
ทุกตัวอักษรของเด็กหญิง ในช่วงที่ความรู้สึกสุดแสนจะบริสุทธิ์และแรงกล้า
จรดเขียนความใฝ่ฝันที่เธอเชื่อว่าสักวันต้องเป็นจริง
เธอจึงเพียรพยายาม ไม่เคยหยุดยั้งที่จะมุ่งสู่เป้าหมายนั้น
จากนั้นเธอพบว่า ที่แท้บางครั้ง..ความใฝ่ฝันก็ไม่มีทางเป็นจริงได้
ในวัยที่เริ่มรู้จักความรัก เธอแอบค้นพบสมบัติล้ำค่าอย่างหนึ่ง
แต่ที่น่าเสียดายคือ กลับไม่อาจเป็นเจ้าของสมบัติล้ำค่าชิ้นนั้น...
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
เรื่องราวความรักของสาวน้อยชั้นมัธยมต้น ซางจื้อ ที่แอบชอบ ต้วนเจียสวี่
หนุ่มมหาลัยปี 3 เพื่อนของพี่ชายที่มีอายุห่างกันถึง
7 ปี การพบหน้ากันครั้งแรกที่ห้องของพี่ชายในวันนั้น
การปรากฏตัวที่แสนปุบปับและความเข้าใจผิด เรื่องธรรมดาทว่ากลับตราตรึงอยู่ในหัวใจของซางจื้อไม่รู้ลืม ...ทำให้เธอได้รู้จักการแอบรัก ได้ค้นพบสมบัติล้ำค่าที่ไม่อาจบอกใคร
ได้หัวเราะ ได้ยิ้มมีความสุข ได้สัมผัสความทุกข์และเสียน้ำตา..
ในมุมหนึ่งของหัวใจที่ไม่มีใครล่วงรู้ ความรู้สึกบางอย่างได้ก่อตัวขึ้นและขยายออกไปเรื่อยๆ ตามวันเวลาและการเติบโตของเธอ
...
นางเอก ซางจื้อ สาวน้อยวัย 13 แก่น แสบ ฉลาด ชอบแกล้งพี่ชาย
เป็นลูกที่ดีว่าง่ายของพ่อแม่ แต่ไม่ใช่กับซางเหยียนพี่ชายของเธอ 55 ซางจื้อน้อยแอบหลงรักเพื่อนพี่ชายมาตั้งแต่แรกพบ
แต่เพราะยังเด็ก(ก็เด็กจริง) เธอจึงไม่เคยบอกความลับนี้กับใคร ได้แต่เก็บซ่อนความรู้สึกนี้เอาไว้อย่างมิดชิด
พระเอก ต้วนเจียสวี่ หนุ่มหล่อรูปงาม อบอุ่นอ่อนโยนแต่ขี้เล่น คล้ายเข้ากับคนง่าย
เหมือนไม่เอาจริงเอาจัง แต่กลับมีระยะห่างที่กั้นให้คนเข้าไม่ถึง
ใบหน้าที่มักมีรอยยิ้มประดับอยู่เสมอ กลับซุกซ่อนอดีตอันขมขื่นและภาระมากมายที่เขาต้องแบกรับ(ตามลำพัง)
นางเอกต้องคอยหาข้ออ้างเพื่อเข้าใกล้พระเอก แต่อีกทางหนึ่งก็ต้องคอยปกปิดความรู้สึกของตัวเองไปด้วย เพราะในสายตาของพระเอก ของทุกคน ณ ตอนนั้น เธอยังเป็นแค่เด็กน้อยคนหนึ่งที่ยังไม่ประสีประสา ความชอบของเธอก็คงแค่เพียงประเดี๋ยวประด๋าว ไม่ลึกซึ้ง และคงไม่มีใครเชื่อว่ามันจะมั่นคงยาวนานมาจนถึงทุกวันนี้
เนื้อเรื่องธรรมดา พล็อตเรียบง่าย แต่อ่านแล้ววางไม่ลง ความเรียลของการแอบรัก
ความธรรมดาที่ชวนให้ติดตามอยากเอาใจช่วย ถ้าเคยแอบชอบใครสักคน เราก็คงทำแบบนางเอกนี่แหละมั้ง
พอรู้ว่าชอบก็ไปแย็บๆ ถามสืบข่าวจากพี่ตัวเอง พอรู้ว่าอีกฝ่ายจะไปไหน
ทำอะไร หากมีโอกาสก็ต้องเนียนขอตามพี่ไปด้วย
พอเขาให้ของอะไรมา ต่อให้เล็กน้อยหรือไม่มีราคา แต่ก็จะเก็บรักษาเอาไว้อย่างดี
อย่างตอนที่พระเอกซื้อนมให้นางเอกกิน
แต่เธอกินไม่ได้เนื่องจากแพ้นมวัว นางเอกเลยทิ้งแต่นมข้างใน
แล้วเก็บขวดเอาไว้แทน
..บทธรรมดาดูเหมือนเรียบง่าย แต่อ่านแล้วรู้สึกยิ้มตามยังไงไม่รู้
ตอนคะแนนฟิสิกส์ตก ที่บ้านจะจ้างคนมาสอน นางเอกไม่อยากเรียน
แต่พอรู้ว่าพระเอกเป็นคนสอน น้องก็เปลี่ยนท่าทีหันกลับมาตั้งใจเรียนอย่างดี ความจริงนางเอกเป็นคนเรียนเก่งนะ
ถึงจะมีรักในวัยเรียนแต่ก็ไม่มีผลกระทบใดๆ ต่อการเรียน ท็อปของสายชั้น
แถมยังหน้าตาสวยเลยมีแต่คนมาชอบ ทว่าก็ถูกปฏิเสธกลับไปทุกราย เพราะนอกจากคนๆ นั้น เธอก็ไม่อาจชอบใครได้อีกจริงๆ
แม้จะหน้าตาดี แต่คนที่ชอบก็ยังมองว่าเธอเป็นแค่เด็กน้อยคนหนึ่งอยู่วันยังค่ำ
จนบางทีนางเอกก็ท้อใจ บวกกับความขี้เล่นและความใจดีของเขา รวมถึงอายุที่แตกต่าง
เลยยิ่งกลัวว่าระหว่างที่เธอกำลังเติบโด
พระเอกก็อาจจะมีใครไปซะก่อน นางเอกกลัวมาก
จนมีครั้งหนึ่งหลังจากที่พระเอกเรียนจบ นางเอกบังเอิญไปได้ยินพี่ชายตัวเองคุยกับเพื่อนว่าพระเอกกำลังจะมีแฟน เท่านั้นแหละ... พอเช้าวันต่อมานางเอกก็แอบหยิบบัตรปชช.ของพ่อแม่มุ่งหน้าไปสนามบิน จัดการซื้อตั๋วเครื่องบิน แล้วบินไปหาพระเอกเลยจ้า..
พอเห็นว่าอีกฝ่ายมีสาวสวยอยู่ข้างกาย นางเอกก็เสียใจ พอกลับมาบ้านก็พยายามจะตัดใจ
ไม่ติดต่อไม่รับสายเวลาพระเอกโทรหาอีก ทว่าสุดท้ายในตอนที่กำลังจะเลือกมหาวิทยาลัย นางเอกก็ยังตัดสินใจทำตามเสียงเรียกร้องของหัวใจอยู่ดี...อิอิ
ต่อมานางเอกก็เข้ามหาลัยฯ พระเอกอยู่ในช่วงวัยทำงาน ทั้งสองคนได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในตอนที่วันเวลาและอายุเหมาะสมโตพอแล้ว เมื่อเด็กน้อยน่ารักกลายเป็นหญิงสาวแสนสวยที่สามารถยืนอยู่ข้างหน้าและปกป้องคนๆ หนึ่งได้ พระเอกจึงเริ่มหวั่นไหว ชักอยากเปลี่ยนจากมนุษย์กลายเป็นเดนมนุษย์แทนซะแล้ว 55...
ส่วนนางเอกก็ได้เห็นมุมด้านอื่นๆ ของพระเอกมากขึ้น ได้รู้ว่าภายใต้รอยยิ้มอันอ่อนโยนแสนทะเล้นนั้นมีเรื่องราวอะไรแอบซ่อนอยู่
หวานนนมาก ตอนพระเอกรุกจีบน่ารักมาก แอบเขินเลย
.. ใครว่าวิธีของพระเอกเชย นี่อ่านแล้วว่าไม่น๊าาา ยิ่งตอนเขาคบกัน พระเอกนี่แบบ.... อืมมม หื่นไม่เบา 55
มันน่ารักจนต้องยิ้มตามทั้งเรื่องจริงๆ ยกความดีความชอบให้กับความหน้าไม่อายของพระเอกเลย 55 ตอนเป็นพี่ชายว่าดีแล้ว ตอนเป็นแฟนยิ่งโคตรดี
พระเอกสายละมุน อ่อนโยนใจดี ขี้เล่น ทะเล้น หน้าไม่อาย 55 เป็นพี่ชายที่แสนดี แม้จะตามใจแต่ถ้านางเอกทำผิดเมื่อไรก็พร้อมบอกและเตือนด้วยเหตุผลเสมอ
ไม่ใช่แนวเย็นชาโมโหร้าย เพราะพระเอกไม่เคยขึ้นเสียงเลย เป็นคนใจเย็นมาก
พระ-นางต่างก็เป็นคนธรรมดา บ้านนางเอกมีฐานะดีหน่อย
ส่วนพระเอกนั้นบ้านจน
ไม่ใช่แนวท่านประธานลูกคนรวยเน้อ พระเอกต้องเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย
นอกจากเรียนก็ทำแต่งาน แทบไม่ได้ใช้ชีวิตแบบเด็กมหาลัยฯ เลย ...ปมหนักๆ
ในเรื่องส่วนใหญ่ก็มาจากฝั่งพระเอกนี่แหละ แต่ปมอะไรแบบไหนต้องไปลองอ่านเองเน้อ (ไม่อยากสปอยล์><)
ป.ล. ส่วนอีกคนที่จะไม่พูดถึงไม่ได้เลยก็คือ...พี่ชายของนางเอกนี่แหละ ปากแข็ง
เย็นชา
หลงตัวเอง แต่ชอบแกล้งน้องสาวมากกก เจอหน้ากันทีไรต้องทะเลาะกันทุกทีพี่น้องคู่นี้
แต่พอน้องเกิดเรื่องโดนรังแก พี่ก็ยกพวกเอ้ย! พาเพื่อนมาเลยจ้า55
ฉันก็ต้องคิดบัญชีกับเธอ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น