งานเลี้ยงแห่งวสันตกาล เล่ม 3-4 (4 เล่มจบ)
ผู้แต่ง : ไป๋ลู่เฉิงซวง (白鹭成双)
ผู้แปล : Huang LiYuan
สำนักพิมพ์ อรุณ
รีวิวเล่ม 1-2 https://marynlinsbook.blogspot.com/2021/09/1-2-4.html
สองเล่มแรกขำๆ ฮาๆ
พอมาเล่ม 3 เล่นเอาซะแทบเปลี่ยนอารมณ์ไม่ทัน
เป็นไปตามคาดเพราะเห็นแววดราม่ามาตั้งแต่ท้ายเล่ม 2 และ
เนื่องจากพระเอกถูกเรียกตัวเข้าวังไปไม่ออกมาสักที
นางเอกเลยนึกว่าพระเอกกับน้อง(ฮ่องเต้) ถูกคนควบคุมตัวไว้เพื่อใช้เป็นตัวประกันในการก่อกบฏ จึงไปเรียกพรรคพวกลูกสมุนเก่ามาช่วย...แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นแผนซ้อนแผน
คดีพลิก... ชาลาล่า
นอกจากจะถูกจับด้วยข้อหากบฏ ถูกส่งเข้าคุกหลวง เรื่องที่เป็นองค์หญิงใหญ่ก็ยังแตกอีกด้วยนาจา ส่วนพวกพ้องที่มาช่วยก็พากันติดร่างแหไปด้วยตามๆ กัน...
เล่ม 3 ดราม่าเหลือหลาย
พระเอกก็กลับไปเย็นชาเหมือนครั้งแรกที่เพิ่งเจอ
แต่ถึงจะเย็นชาวาจาเชือดเฉือน ทว่าลับหลังก็ยังคอยแอบยื่นมือช่วยนางเอกอยู่ลับๆ นะ
พระเอกเป็นคนเก่ง+ฉลาดก็จริง แต่ก็เป็นคนที่ซื่อตรงมากด้วยเช่นกัน (เป็นกันทั้งตระกูล)
ด้วยความที่มันมากไปบางทีมันเลยกลายเป็นดาบสองคม ทำให้ถูกคนหลอกใช้โดยไม่รู้ตัว
แต่ดีที่ยังตระหนักทัน และทำให้เราได้เห็นว่าหากพระเอกเหี้ยมขึ้นมาก็น่ากลัวและแทบไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ได้เหมือนกัน
เก่งทั้งบุ๋นและบู๊ มาไม้ไหนพี่ก็รับมือได้ เจ้าแผนการธรรมดาซะที่ไหน พระเอกรู้แล้วว่าตัวเองเข้าใจนางเอกผิดมหันต์ รู้แล้วว่าที่ผ่านมาถูกหลอก
รู้แล้วว่าฝั่งไหนดีฝั่งไหนที่ลวง
แต่ก็ยังปากหนักไม่ยอมพูด จึงได้แต่แอบช่วยพาพวกนางเอกออกจากเมืองหลวงและพาครอบครัวของตนกลับไปอยู่เมืองจื่อหยางอย่างลับๆ เมืองที่ฮ่องเต้องค์ก่อนเคยยกให้ แล้ววางแผนหลอกล่อทำให้เจ้าเมืองต่างๆ ตกหลุมพลาง จนต้องยอมอยู่ข้างตน
และหาทางทำให้นางเอกยังอยู่กับตนไม่จากไปไหน...
แต่ฮ่องเต้กลับมีราชโองการให้พระเอกกลับเมืองหลวงโดยด่วน ส่วนพระเอกนั้นรู้ว่าถ้ากลับคงไม่รอดจึงไม่ทำตาม
สุดท้ายส่งไปหลายฉบับพระเอกก็เลี่ยงตลอด
อีกฝ่ายจึงพระราชทานสมรสใหม่ให้พระเอกซะเลย ...แล้วก็เกิดเรื่องเข้าใจผิดตามมา บลาๆ ต่างคนต่างไม่ยอมอธิบาย
สุดท้ายนางเอกก็เลือกที่จะจากไป...
พระเอกจากเดิมที่เย็นชามากอยู่แล้ว
พอเมียไม่อยู่ก็ยิ่งเย็นชามากเข้าไปใหญ่ ชีวิตเหี่ยวเฉาเศร้าซึม จนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้
สุดท้ายพี่ก็ทนไม่ไหวต้องหาข้ออ้างไปหาเมีย...
สองเล่มสุดท้ายเฉลยว่าใครคือผู้อยู่เบื้องหลังตัวจริง ซึ่งจริงๆ ก็พอเดาได้เลยไม่ค่อยแปลกใจเท่าไร
แต่มาแอบอึ้งตรงเรื่องอดีตของนางเอก เห็นตลกฮาๆ อารมณ์ดีแบบนี้
แต่ก็ผ่านเรื่องเลวร้ายมาเยอะเหมือนกันนะ
นางเอกเป็นพวกปิดทองหลังพระ
ยอมรับบทเป็นคนเลว ยินดีรับคำครหาต่างๆ เพียงแค่ขอให้น้องชายได้นั่งบัลลังก์เป็นจักรพรรดิอย่างมั่นคงปลอดภัย โชคดีมากที่นิสัยนางไม่บิดเบี้ยว แถมยังมีเพื่อนและลูกน้องดีๆ คอยติดตาม ไม่ทอดทิ้ง
เล่ม 4 นี่เหมือนฟ้าหลังฝน
พอเข้าใจกันไม่มีอะไรต้องปิดบังกันแล้ว นางเอกก็เหมือนได้ปลดเปลิ้องภาระ
ได้พึ่งพาพระเอกอย่างสุดใจ
มีพระเอกคอยแบกรับทุกอย่างให้ ไม่ต้องเหนื่อยเองเหมือนที่ผ่านมา ตอนที่ทำสงครามก็แทบไม่ต้องออกโรงเอง เพราะมีพระเอกจัดการให้หมด
เนื้อเรื่องสนุก การเมืองเจ้มจ้นพอสมควร นิสัยนางเอกมีเอกลักษณ์แบบที่ไม่ค่อยได้เห็นเท่าไรในนิยายจีน
คือเป็นเป็นคนอีคิวสูง ร่าเริง รู้จักปรับตัว ถึงจะประสบพบเจอกับเรื่องหนักๆ มา แต่นางก็ยังไม่บิดเบี้ยวหรือเปลี่ยนกลายเป็นคนเย็นชา จิตใจชั่วร้าย
ขนาดถูกคนที่ตัวเองหลงรักมานานฆ่า แต่พอรู้ที่ไปที่มาก็ยังเลือกที่จะให้อภัย...
โดนคนที่รักคนที่เชื่อใจหักหลัง ทำร้าย เข้าใจผิดกี่หน สุดท้ายก็ยังปล่อยวางและหาทางอยู่อย่างมีความสุขได้ หากไม่ใช่เพราะตัวนางเอกมีนิสัยแบบนี้
หนังสือเรื่องนี้ก็อาจจะดราม่าอึมครึมทั้งเล่มไปแล้วก็ได้นะ แต่พอเจอความป่วน
ความแสบ บ้าๆ บอๆ บ๊องๆ ของนางเอกมาตัด มันเลยทำให้ดูซอฟท์ ขำๆ 55 (ทั้งที่ความจริงในเลขห้ามันมีน้ำตาซ่อนอยู่สินะ)
เพราะนิสัยแบบนี้แหละ จึงไม่แปลกที่สุดท้ายนางเอกจะยกโทษให้พระเอกอีกครั้ง..
ส่วนพระเอกนี่บอกตามตรง ถ้าไม่ใช่นางเอกก็ไม่รู้ว่าพี่แกจะแต่งกับใครได้
เพราะนิสัยแบบนี้หาคนอยู่ด้วยยากจริงๆ ต้องเจอคนแบบนางเอกนี่แหละถึงเอาอยู่
ส่วนคู่พี่คนรองของพระเอกนี่บอกเลยว่าสมน้ำหน้า 55 ...สุดท้ายเมียพี่รองก็ได้เจอคนที่คู่ควรกับความรักของตนจริงๆ ...ดีแล้วที่จบแบบนี้
- การแปลสำหรับเรานะรู้สึกว่าบางประโยคมันทื่อๆ
อ่านแล้วยังไม่ค่อยลื่นเท่าไร และยังมีคำผิดอยู่นิดหน่อย แต่ยังไงก็พยายามเข้าเน้อ ยังรออ่านอ่านนิยายใหม่ๆ
ของสนพ.เสมอ
ค่อยๆ ปรับกันไป สู้ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น