ผู้แปล : อามู่
สำนักพิมพ์ เหลียนฮวา
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
นางเอกตายแล้วมาเกิดใหม่ในยุคโบราณ โดยมีความทรงจำในชาติที่แล้วติดตัวมา
ชาตินี้มีชื่อว่า ไป๋ซูฟาง
มีแม่เป็นสาวใช้อุ่นเตียงส่วนพ่อเป็นนายท่านรองของจวนหม่าโหว
แม่นางเอกเป็นสาวใช้อุ่นเตียง ที่พ่อให้ไปปรนนิบัติตอนไปทำงานต่างเมืองด้วย
ระหว่างทางเกิดตั้งครรภ์ พ่อเลยซื้อบ้านให้อยู่ที่เมืองนั้นแล้วสัญญาว่าจะมารับกลับ
ตอนแรกๆ พ่อก็ยังทิ้งบ่าวไพร่ไว้ให้คอยดูแลและส่งเงินมาให้ทุกเดือน
แต่พอรู้ว่าน้องชายนางเอกที่เพิ่งคลอดออกมาขาพิการ พ่อก็เงียบหายไป แม้แต่เงินก็ไม่ส่งมาให้แล้วทีนี้
ถูกทิ้งแล้วนะจ๊ะ ความเป็นอยู่ของพวกนางแม่ลูกจึงแย่ลงเรื่อยๆ
แม่ก็ต้องขายบ้าน ขายบ่าวรับใช้ เพื่อหาเงินมารักษาน้อง ส่วนตัวเองก็ล้มป่วยเจ็บออดๆ แอดๆ นางเอกจึงต้องกลายเป็นเสาหลักของบ้าน และเริ่มทำงานในโรงเตี๊ยมตั้งแต่อายุ
7 ขวบ เพื่อหาเงินมาดูแลทุกคน จนวันหนึ่งก็โชคดีได้เจอลูกค้ากระเป๋าหนัก
เลยได้เงินส่งน้องชายเดินทางไปสอบพอดี แต่เมื่อน้องชายสอบได้เป็นจวี่เหริน
คนจากทางบ้านพ่อก็โผล่มาเพื่อขอรับพวกนาง 3 คนแม่ลูกกลับไป...เหอๆ
พระเอก ฉีสิงเล่อ ได้รับบรรดาศักดิ์จวิ้นอ๋องตั้งแต่เด็ก
มีพ่อเป็นจิ้งอ๋องส่วนแม่เป็นอี๋เหนียง
จริงๆ พระเอกเป็นเด็กฉลาด หัวดี แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง จึงต้องแสร้งทำเป็นเลอะเลือนเหมือนคนสติไม่ดี พระเอกเคยเจอกับนางเอกตอนที่ทำงานในโรงเตี๊ยม
เป็นลูกค้าที่ให้ทิปหนักจนนางเอกมีเงินส่งน้องชายไปสอบ
ดังนั้นนางเอกจึงถือพระเอกเป็นผู้มีพระคุณ ไม่เคยลืม และทั้งสองก็ได้เจอกันอีกครั้งตอนที่นางเอกกลายเป็นคุณหนูห้าของจวนโหว นางเอกจำพระเอกได้เลยรู้ว่าอีกฝ่ายแกล้งบ้า พระเอกก็จำนางเอกได้เลยมายื่นขอเสนอให้แต่งงานกับตัวเอง ถ้าไม่อยากถูกฆ่าปิดปาก
นางเอกก็ตกลงสิจะรออะไร
ทั้งหล่อ ทั้งรวย แถมยังมีบรรดาศักดิ์แบบนี้จะหาที่ไหนได้อีก
เพราะนางก็กำลังรีบหาคนมาแต่งงานด้วยอยู่พอดี แบบจะ 18 แล้วถ้ายังไม่แต่งอีกเดี๋ยวถ้าน้องสอบติดจะมีปัญหา
พระเอกก็อยากได้คนมาแต่งงานด้วยเหมือนกัน
เพราะอยากมีหลานให้แม่
แม่จะได้มีเรื่องดีใจ ไม่ต้องทุกข์เรื่องที่ลูกชายเป็นคนบ้าและจะไม่มีทายาทสืบสกุลอีก แล้วจะได้ให้นางเอกกตัญญูดูแลแม่แทนตัวเองด้วย
เพราะเห็นนางเอกดูแลแม่กับน้องดีมาตั้งแต่เด็ก ประกอบกับเติบโตมาจากชนบทจึงไม่มีเล่ห์เหลี่ยมเหมือนพวกผู้หญิงในตระกูลใหญ่ๆ ...เลยตัดสินใจแต่งด้วย
อ่านจบแล้วเนื้อเรื่องเดาได้ ปมแก้ง่ายไม่มีอะไรยุ่งยาก เอาไว้อ่านเพลินๆ ก็ได้อยู่
บ้านพ่อนางเอกเป็นตระกูลโหวที่สืบทอดบรรดาศักดิ์กันได้ แต่บรรดาศักดิ์กำลังจะหมดลงในรุ่นพ่อ
แล้วที่บ้านตอนนี้ก็ไม่มีใครที่สามารถสอบเป็นขุนนางได้เลย
ดังนั้นพอรู้ว่าน้องชายนางเอกสอบเป็นจวี่เหรินได้จึงมารับกลับ
นางเอกก็ไม่ค่อยอยากกลับหรอก แต่เพื่ออนาคตของน้องและเพื่อรักษาอาการป่วยของแม่เลยต้องยอม กลับไปก็เจอเมียเอกกับลูกเมียเอกของพ่อแกล้งบ้าง
พูดจาดูถูกเหยียดหยามบ้างประปราย แต่ร้ายแบบโง่ๆ ไม่มีพิษมีภัยอะไร แล้วทั้งจวนก็มีแค่
2 คนนี้ที่เป็นแบบนั้น
คนอื่นๆ คือรู้ตัวว่าต่อไปบ้านนี้อาจจะต้องพึ่งน้องชายนางเอกกัน จึงไม่กล้าสร้างความลำบากใจอะไรให้ แต่จะพยายามเข้าหาสร้างไมตรีเพื่อผูกมิตรมากกว่า
ดังนั้นนางเอกจึงใช้ชีวิตอยู่ในจวนได้สบาย ไม่ได้ลำบาก ไม่มีอะไรน่าห่วง
มาหนักฝั่งบ้านพระเอก เพราะเมียเอกพ่ออิจฉาที่พระเอกฉลาด เก่ง และมีสุขภาพดีกว่าลูกตัวเอง
ได้เป็นหลานคนโปรดของฮ่องเต้ แถมยังได้บรรดาศักดิ์ตั้งแต่เด็ก
ต่อหน้าก็วางตัวดี ใจกว้างมีเมตตา
ลับหลังคือวางแผนลอบฆ่ามีแต่คำผรุสวาททุกคำ
พระเอกมาแอบได้ยินตอนอายุ 8 ขวบก็อึ้ง
ไม่รู้จะทำไงดี พ่อก็รักเมียเอกมากบอกไปคงทำไรไม่ได้ เพราะตัวเองยังปลอดภัยดีอยู่
พี่แกเลยไปบอกลุงที่เป็นฮ่องเต้ ลุงก็เลยคิดแผนว่าให้แกล้งบ้า? ขนาดลุงเป็นฮ่องเต้นะเนี่ยแต่ก็ยังทำไรเมียเอกพ่อไม่ค่อยได้
เพราะอีกฝ่ายเป็นตระกูลแม่ทัพใหญ่ไง จะทำอะไรรุนแรงไม่ได้ หย่าก็ไม่ได้อีก
พระเอกเลยต้องแกล้งบ้ามาจนอายุ
21...เหอๆ
แต่ขนาดพระเอกแกล้งบ้าแล้วเมียเอกพ่อก็ยังไม่วางใจ
พอรู้ว่านางเอกกำลังตั้งครรภ์ก็พยายามจะทำให้เขาแท้งอีก กะไม่ให้เขามีทายาท แล้วหาทางให้หลานตัวเอง(ลูกคนรองของลูกชาย)ได้สืบทอดบรรดาศักดิ์ของพระเอก
ทั้งๆ ที่หลานคนโตของตัวเองก็ได้สืบทอดบรรดาศักดิ์จากลูกตัวเองแน่นอนอยู่แล้ว
คือกะเอาทุกอย่าง ...แต่พอทำไม่สำเร็จก็เลยหาเรื่องใส่ความนางเอกแทน
ทีนี้พระเอกทนไม่ไหวเลยเลิกแกล้งบ้า แล้วลุกขึ้นมาเปิดโปงแผนชั่วของอีกฝ่ายซะ 55 ...อุตส่าห์แกล้งบ้ามาตั้ง
10 กว่าปี บทจะเลิกก็เอาง่ายๆ แบบนี้เบย
ไม่มีอะไรซับซ้อนก็ฟาดกันตรงๆ ง่ายๆ แบบนี้แหละ แบบเล่มเดียวจบอะเนาะ ...
ก็อ่านเพลินๆ ได้อยู่นา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น