สองร่างชะตาเดียว

สองร่างชะตาเดียว (同体)  / ผู้แต่ง : จิ่วลู่เฟยเซียง (九鹭非香)

ผู้แปล : อาจือ

สำนักพิมพ์ อรุณ

..หมั้นกับน้องสาวเพื่อนรัก แล้วยังมาใกล้ชิดผูกพันกับ 'ร่างร่วมชะตา' ในโลกนี้

อะฮ้า ซวงเอ๋อร์คบซ้อน ต้องเกิดศึกชิงรักหักสวาทแน่

แต่ฉันไม่ยอมรับหรอกนะว่าตัวเองกำลังเติมเชื้อไฟอยู่ ฮ่าๆ ๆ...

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

ผลงานเรื่องใหม่ของจิ่วลู่เฟยเซียงที่ไม่ได้มาแนวโบราณหรือยุคปัจจุบันธรรมดา 

แต่เป็นโลกคู่ขนานเพราะพระ-นางเขามีชะตาชีวิตร่วมกัน พูดง่ายๆ คือถ้ามีคนหนึ่งได้รับบาดเจ็บอีกคนก็จะได้รับบาดเจ็บตามไปด้วย หรือถ้าอีกคนกำลังร้องไห้อีกคนก็ต้องหลั่งน้ำตาด้วยเหมือนกัน 

และถ้ามีใครคนใดคนหนึ่งตายอีกคนก็ต้องตายตามไปด้วยเช่นเดียวกัน...

นางเอก หลินซี หญิงสาวพูดน้อย ขี้อาย เข้าสังคมไม่ค่อยเก่ง เพราะตั้งแต่เด็กร่างกายมักจะมีบาดแผลปรากฏขึ้นโดยไม่ทราบสาเหตุอยู่บ่อยๆ จึงทำให้เธอถูกมองเป็นตัวประหลาดและไม่ค่อยกล้าสุงสิงกับใคร

 

ในขณะที่นางเอกกำลังใช้ชีวิตอยู่ในโลกนี้อย่างเรียบง่ายและสงบสุข แต่อีกมิติหรืออีกโลกหนึ่งก็กำลังห้ำหั่นกันอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อแย่งชิงตำแหน่งประมุขสมาพันธ์  

ใช่จ้า...ซึ่งอีกโลกหนึ่งที่ว่านั่นก็คือโลกของพระเอกเอง  

โลกของพระเอกประกอบไปด้วยชนเผ่าที่มีพลังพิเศษมากมายหลากหลายเป็นร้อยๆ เผ่า 

และปกครองโดยประมุขสมาพันธ์ หรือก็คือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด  

ครั้นเมื่อถึงคราวชิงตำแหน่งประมุขสมาพันธ์เมื่อไร 

แต่ละเผ่าก็จะเลือกคนที่เก่งที่สุดในเผ่าออกมา เพื่อส่งไปลงสนามชิงตำแหน่ง  

ซึ่งตัวแทนของแต่ละเผ่าที่ถูกส่งมาก็จะต้องมาต่อสู้กันจนตัวตาย เพื่อให้เหลือผู้รอดเพียงหนึ่งเดียว

หรือก็คือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด ที่มีคุณสมบัติจะได้นั่งอยู่ในตำแหน่งนี้ 

แน่นอนว่าพระเอกหรือ อู๋ซวง ก็คือตัวเก็งอันดับหนึ่งที่คาดว่าจะได้ตำแหน่งมากที่สุด 

และเพราะเหตุนี้จึงทำให้พี่แกถูกตามไล่ฆ่า แต่เนื่องจากพระเอกนั้นแข็งแกร่งมาก 

เมื่ออีกฝ่ายสู้พี่แกตรงๆ ไม่ได้และรู้ว่าพระเอกมีร่างร่วมชะตา ก็เลยหันเป้าหมายมาที่นางเอกแทน 

ดังนั้นพระเอกจึงต้องข้ามมิติมายังโลกที่นางเอกอยู่ เพื่อปกป้องคุ้มครองเธอให้อยู่รอดปลอดภัย 

เพราะถ้านางเอกเป็นอะไรไป พระเอกก็ต้องเป็นไปด้วยเหมือนกัน ...

พระเอกเรื่องนี้เป็นคนโมโหง่าย ปากร้าย เอะอะก็ใช้กำลัง55  ...เป็นคนของเผ่าเทพมรณะที่ต่อสู้เก่งและแข็งแกร่งมากๆ แต่ดันมีร่างร่วมชะตาที่อ่อนแออย่างนางเอกเป็นจุดอ่อน 55 ..

เผ่าอื่นๆ ก็เลยเฮโลกันมาที่โลกนี้เพื่อหวังฆ่านางเอก เพราะจัดการง่ายกว่าพระเอกเยอะ 

แต่พอเอาเข้าจริงๆ คนที่หวังมาฆ่านางเอกก็ไม่ได้มีเยอะอย่างที่คิด 

เพราะส่วนใหญ่ก็ไม่ได้อยากเป็นประมุข แต่จำใจต้องมาเพราะมันเป็นกฏ  พอข้ามฝั่งมาแล้วได้เห็นโลกที่สงบสุข ไม่ได้มีแต่การฆ่าฟันเหมือนโลกตัวเองก็เริ่มอยากอยู่ทางนี้กัน 

หลังๆ ภารกิจเลยเปลี่ยนกลายเป็นการหาทางส่งพระเอกกลับไป(คนเดียว) และปิดทางเชื่อมโลกทั้งสองฝั่งแทน แบบยกตำแหน่งประมุขให้เลย แต่ขอให้พวกข้าได้ใช้ชีวิตอยู่ทางนี้กันอย่างสงบสุขพอ 

เพราะถ้ากลับไปฝั่งเดิมก็จะถูกฆ่า เลยขออยู่ที่โลกนางเอกแทนดีกว่า...

อ่านจบแล้วก็สนุกอยู่นะ อ่านได้เรื่อยๆ แต่ยังไม่ค่อยสุดสำหรับเราอะ 

เราว่าตอนท้ายๆ ที่กลับไปโลกฝั่งพระเอกเรื่องมันเดินเร็วแบบจัดการง่ายไปหน่อย 

หรืออาจเป็นเพราะเล่มเดียวจบด้วยมั้ง เลยหมดโควต้าจำนวนหน้าแล้วแบบนี้เปล่า 55+ 

แต่ก็โอเคนะมาแนวใหม่ แปลกดี นักเขียนคนนี้เค้าเขียนได้หลายแนวดีนะ 

ทั้งแนวโบราณ เทพเซียน แนวปัจจุบัน แนวที่คนโบราณทะลุมิติมายุคปัจจุบัน 

แล้วคาแรคเตอร์พระ-นางก็หลากหลายดีไม่ค่อยซ้ำด้วย 

จริงๆ นิสัยของพระเอกเรื่องนี้เราว่ามันคล้ายๆกับ ชูคง พระเอกในเรื่องเจ็ดชาติภพหนึ่งปรารถนา 

ที่เป็นคนปากร้าย ปากไม่ตรงกับใจ แต่ยามมีอันตรายก็ปกป้องอีกฝ่ายสุดชีวิตอยู่นะ 
พระ-นางเจอหน้ากันทีไรก็กัดกันตลอด แต่นานวันเข้าก็ค่อยๆ ผูกพันและรักกัน  
แต่เรื่องนี้ติดตรงที่พระเอกน่ะมีคู่หมั้นที่ถูกวางตัวเอาไว้อยู่แล้ว แถมยังต้องกลับไปที่โลกเดิมอีก 
ทั้งคู่จึงต้องเก็บงำความรู้สึกเอาไว้ อ้ำๆ อึ้งๆ ไม่กล้าบอก ได้แต่พูดไม่ตรงกับใจ 
โดยเฉพาะอิตาพระเอกนี่ปากเสียมาก พูดดีๆ กับเขาไม่เคยได้ อ้าปากมาทีก็มีแต่แขวะจิกกัด

แต่การกระทำสวนทางมาก เวลานางเอกเจออันตรายก็จะรีบโผล่มาอย่างไว หึงแรงมากกก 

แบบใครๆ ก็ดูออก..มีแต่พระ-นางนี่แหละที่ดูไม่ออกกันอยู่สองคน 55...