ทะลุมิติหักเหลี่ยมจอมมาร เล่มพิเศษ / ผู้แต่ง : เฟิงหลิวซูไต
ผู้แปล : MW
สำนักพิมพ์ Rose Publishingผู้แปล : MW
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
เล่มนี้จะคล้ายๆ โลกคู่ขนาน นายเอกเป็นคนละคนหรือเป็นคนละชุดข้อมูลกับเล่มหลัก
เพราะในขณะที่โลกนี้กำลังดำเนินไป พระ-นายที่อยู่ในเล่มหลักก็กำลังจัดการกับระบบหรือพระเจ้าอยู่ จึงทำให้นายเอกในเล่มนี้ค่อยๆ หลุดพ้นการควบคุมของระบบและกลายเป็นอิสระ
ส่วนพระเอกในเล่มนี้ก็คือ เซวียจื่อเซวียน พระรองจากในตอนเปียโนคอนแชร์โต้ผู้น่าสงสาร
ที่เคยทำผิดพลาดและทำได้เพียงแค่มองดูคนเขา
(พระ-นายในเล่มหลัก) รักกันเท่านั้น
แต่ด้วยความรักและความมุ่งมั่นที่มีต่อนายเอก
ในที่สุดพี่แกก็ได้กลับมาเกิดใหม่ในร่างเดิมก่อนที่เรื่องราวความผิดพลาดทั้งหลายจะเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง
นายเอกหรือโจวอวิ่นเซิ่ง เข้ามาอยู่ในร่างของ หวงอี๋ หนุ่มน้อยยากจนหน้ามนที่ไร้ญาติขาดมิตร
นายเอกรู้ว่าร่างเดิมนี้มีน้องสาวฝาแฝดที่ร่างกายอ่อนแออยู่อีกคน ซึ่งถูกครอบครัวคนมีเงินรับไปเลี้ยงดู
เพราะสาเหตุนี้วันดีคืนดีพวกเขาจึงมารับนายเอกไปอยู่ด้วย เพื่อหวังจะใช้หัวใจของนายเอกต่อชีวิตให้กับน้องสาวฝาแฝดที่เป็นโรคหัวใจบกพร่อง
ส่วนพระเอกก็ได้กลับเข้ามาอยู่ในร่างเดิมตอนที่ตัวเองเย็นชาและปิดฝาครอบเปียโนใส่มือนายเอกไปเรียบร้อยแล้ว...เหอๆ
พอได้สติฟื้นขึ้นมาอิพี่ก็ไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น
(ปกติก็ไม่เคยสนใจใครอยู่แล้วนอกจากเปียโนกับน้องสาวฝาแฝดของนายเอก)
รีบบึ่งกลับบ้านไปหานายเอกทันที พอเจอก็เข้ามากอดและร้องไห้จนทุกคนอึ้ง
เพราะพระเอกเป็นโรคความรู้สึกด้านชากับโรครักความสะอาดไม่ชอบให้ใครโดนตัว
ส่วนนายเอกก็งงคิดว่าจะมาไม้ไหนอีกล่ะเนี่ย เดี๋ยวก็เย็นชาเดี๋ยวก็มาทำตัวสนิทสนม ...งงเด้!!!
หลังจากนั้นพระเอกก็ตัวติดกับนายเอกโพดๆ เดี๋ยวหอมเดี๋ยวกอดแทบจะประคองไว้ในฝ่ามือ
หวานมากกก ดีกับกับนายเอกแค่คนเดียว แม้แต่นางร้ายหรือน้องสาวที่เคยรักและให้ความสำคัญ
ก็ไม่สนไม่แล
จนคนในบ้านนึกว่าสมองพระเอกมีปัญหา 55
ส่วนน้องสาวก็พยายามเรียกร้องความสนใจ เพราะไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ดีๆ พระเอกหรือพี่ชายถึงได้เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้า(ฟะ) 55 ทั้งแกล้งเป็นลมแกล้งเจ็บหัวใจ
ใช้แผนทรมานร่างกายต่างๆ นานาแต่พระเอกก็ยังเมิน ...โถถถถ
ส่วนนายเอกแม้จะยอมสนิทสนมใกล้ชิดกับพระเอกแต่ในใจลึกๆ ก็ยังระแวงอยู่ตลอด
เพราะไม่รู้ว่าพระเอกไม่ใช่คุณชายเซวียคนเดิมที่เคยเย็นชา และรักทะนุถนอมเพียงน้องสาวฝาแฝดของตนคนนั้นอีกแล้ว
แม้พี่แกจะดีด้วยมากแค่ไหนแต่ใจนายเอกก็ยังไม่เชื่อเต็มร้อยอยู่ดี
ซึ่งพระเอกก็รู้นะแต่ไม่เป็นไร ถึงยังไงชาตินี้ก็ไม่มีใครมาขวางแล้ว
เซวียเหยียน(พระเอกคนเดิมในเล่มหลัก)
ก็ไม่รู้ไปอยู่ไหน
เพราะพี่แกสัมผัสได้ว่าเซวียเหยียนในโลกนี้กับโลกนั้นเป็นคนละคนกันเลยเบาใจ
รู้ว่าไม่มีใครมาแย่งนายเอกไปจากตัวเองได้อีกแล้ว
ดังนั้นขอแค่พยายามก็ต้องทำให้นายเอกเปิดใจและรักตัวเองได้จริงๆ แน่นอน
พระเอกเลิกเป็นนักเปียโนทิ้งฉายาจักรพรรดิเปียโน เปลี่ยนมาเป็นนักธุรกิจรับช่วงต่อของที่บ้าน
เพราะตระหนักได้ว่าแค่อาชีพนักเปียโนนั้นไม่อาจปกป้องคุ้มครองนายเอก และต่อกรกับครอบครัวตัวเองได้
มีเพียงต้องมีอำนาจและเงินเท่านั้นเขาจึงจะสามารถปกป้องนายเอก และทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำได้ และด้วยประสบการณ์ความยากลำบากจากชาติที่แล้วเพียงไม่นานพี่แกก็สามารถกุมอำนาจทุกอย่างในบริษัทได้สำเร็จ
บีบให้พ่อหมดอำนาจ
บีบให้คนในบ้านย้ายไปอยู่ที่อื่น
ทำถึงขนาดนี้แต่คนพวกนั้นก็ยังไม่ล้มเลิกความคิดที่จะเอาหัวใจของนายเอกไปอีกเน้อ
โดยเฉพาะน้องสาวน่ะตัวดี คิดวางแผนฆาตกรรมนายเอกคนเดียวไม่พอ ยังไปลากคนอื่นให้มาร่วมวงด้วยอีก
และนี่ก็เป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้นายเอกตัดสินใจจากไป ....
อ่านจบแล้วบอกเลยว่าหวานมากกก พี่ชายสายเปย์มาก นายเอกอยากได้อะไรหามาให้หมด
ชาติที่แล้วไม่สมหวังได้แต่มองดูคนอื่นเขารักกัน
ชาตินี้ได้โอกาสอีกครั้งพี่ชายจัดเต็มมาก
ร้อนแรงมากจ้า55 เย็นชากับคนทั้งโลกแต่กับนายเอกนี่ยังกับภูเขาไฟระเบิด
(ส่วนคนในบ้านพี่ชายรู้นิสัยรู้ธาตุแท้หมดแล้วเลยไม่สนไม่ยุ่ง) แสดงออกให้ทุกคนเห็นชัดๆ ไปเลยว่าชอบนายเอก(มากกกก)
ไม่ปิดบังไม่ซ่อน ชาตินี้มาเร็วทำเร็วไม่ชักช้า ไม่มองคนผิด
ไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือไปอีกแล้ว เพราะนี่คือสิ่งเดียวที่สำคัญที่สุดในชีวิตของพี่ชาย....T^T
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น