ยุทธการปิดแผ่นฟ้า (มู่หรงซูชิง)

นิยายชุดพรหมลิขิตรัก ภาคยุทธการปิดแผ่นฟ้า (มู่หรงซูชิง) 2 เล่มจบ  / ผู้แต่ง : เฉียนลู่
สำนักพิมพ์ Hongsamut

คำโปรยหลังปก
กลศึกที่ดีต้องรู้เขารู้เรา  รู้จักใช้ทุกๆข่าวสาร  การค้าในมือ กดดันคู่ต่อสู้
รู้จักนิ่งเพื่อรอโอกาส
รู้จักถอยเพื่อลดความเสียหาย
รู้จักรุกเพื่อคงความได้เปรียบ

สิ่งเหล่านี้  'มู่หรงซูชิง'  อดีตนักการเงินสาวจากยุคปัจจุบันรู้ดีกว่าใคร
ในยามที่นางต้องย้อนอดีตไปอยู่ในร่างของสาวน้อยไร้ความสามารถ บุตรสาวที่ไม่เอาถ่านของ
คหบดีสกุลมู่หรง  ต้องถูกคู่หมายถอนหมั้น ถูกผู้คนรอบด้านเย้ยหยัน
อยู่ในสภาวะที่ครอบครัวกำลังเผชิญวิกฤตทางการค้า

นางรู้ดีว่าถึงเวลาที่ตนต้องลุกขึ้นสู้
รู้ว่าควรจะต้องวางตัวอย่างไร  เพื่อกอบกู้สถานการณ์รอบด้าน
ที่สำคัญที่สุด .. คือกอบกู้ศักดิ์ศรีของ  'ร่างร่างนี้'  คืนมา!

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

มาแล้วจ้าอีก 1 ผลงานของนักเขียนชุดโฉมงามบรรณาการ  
เรื่องนี้นางเอกของเรื่องก็ย้อนเวลากลับมาในอดีตเหมือนกันจ้า (*・∀-)☆   
นางเอกของเรื่องเดิมมีชื่อว่า ไป๋อีฝาน เป็นสาวยุคปัจจุบันที่ทะลุมิติมาด้วยกำไลข้อมือ 
(ส่วนของชุดโฉมงามบรรณาการจะมาด้วยจานยันต์แปดทิศ) มาอยู่ในร่างของ มู่หรงซูชิง 
คุณหนูผู้เอาแต่ใจ นิสัยไม่ค่อยดี เพราะถูกคนรอบข้างตามใจมาตลอด  
วันหนึ่งคุณหนูพลัดตกน้ำ นางเอกก็เลยได้เข้ามาอยู่ในร่างนี้แทน ... 
แน่นอนว่าทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปนับแต่บัดนั้น  ด้วยความเฉลียวฉลาดและไหวพริบของนางเอก  
ก็ทำให้กิจการของตระกูลที่กำลังแย่ลงเรื่อยๆ ฟื้นคืนชีพกลับคืนมาอีกครั้ง  
กลายเป็น 1 ใน 3 ตระกูลใหญ่ที่ทรงอิทธิพล แต่ไม่ว่าสมรภูมิทางการค้าจะดุเดือดแค่ไหน
นางเอกก็ยังคงใช้ชีวิตได้อย่างเรียบง่ายและ Slow life ท่ามกลางป่าไผ่เหมือนเดิม

พระเอก เซวียนหยวนอี้ ท่านแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นตงอี๋ อดีตคู่หมั้นของนางเอก 
เป็นคนหยิ่งผยอง ดื้อดึง หลังจากนางเอกทะลุมิติมาได้ 3 ปีพระเอกก็มาหา (ไม่ใช่อะไรแต่มาขอถอนหมั้น)   หลายปีที่ผ่านมาพระเอกพยายามขอถอนหมั้นอยู่ตลอด แต่ก็ไม่สำเร็จสักที 
เพราะเจ้าของร่างเดิมให้ตายยังไงก็ไม่ยอม  คุณหนูมู่หรงคนก่อนหลงใหลคลั่งไคล้ 
ตามติดพระเอกสุดๆ จนพระเอกทนไม่ไหวต้องมาด้วยตัวเอง .... 
แต่ชะเอิงเอย...หลังจากถอนหมั้นเสร็จแล้ว  พี่แกก็ได้ค้นพบว่ามู่หรงซูชิงในวันนั้น กับมู่หรงซูชิงในวันนี้ ไฉนถึงได้ต่างกันถึงเพียงนี้เล่า แต่ทำไงดีดันถอนหมั้นไปแล้ว งั้นเอาวะทำมึนขอยกเลิกละกัน 
แต่นางเอกมีหรือจะยอม เพราะนางไม่ได้รักพี่แกสักหน่อย  
แถมพระเอกเป็นถึงแม่ทัพใหญ่ ไม่รู้แต่งไปจะมีภรรยางอกออกมาอีกกี่คน 
เพราะสิ่งที่นางเอกต้องการก็แค่คนที่รักเดียวใจเดียว คนที่รักเคารพ ให้เกียรติ และอิสระแก่นางได้

เรื่องนี้นางเอกทำการค้าเก่งมาก มีปฏิภาณไหวพริบ เป็นคนใจเย็น เรียบง่าย
ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์แบบไหน ใบหน้าของนางก็มักจะมีรอยยิ้มสบายๆ ประดับอยู่เสมอ  
และเพราะความเรียบง่าย ดูสบายๆ นี่เอง จึงทำให้ผู้คนมากมายอยากเข้ามาใกล้ชิด  
ดังนั้นนางเอกจึงเป็นคนที่มีเพื่อนฝูงเยอะ  มีแต่เพื่อนดีๆ และมีแต่ผู้ติดตามเก่งๆ 
ที่มีฝีมือคอยทำงานให้ ( นางเอกเป็นเหมือนมันสมอง ส่วนคนรอบข้างก็เปรียบเสมือนแขนขาที่คอยทำงานให้ตามที่นางสั่ง ) 

พอมาถึงเล่ม 2 ก็จะเริ่มเข้าสู่สงคราม  สงครามที่นางเอกอยากจะเลี่ยงแต่ก็เลี่ยงไม่ได้
เนื่องด้วยตระกูลมู่หรงดันมีเสบียงคลังอาหารธัญพืชมากที่สุดในแคว้น  
จึงทำให้มีคนมากมายที่อยากจะลอบสังหารนาง ไม่ว่าจะเป็นแคว้นข้างเคียง 
หรือแม้แต่ฮ่องเต้แคว้นตัวเอง ที่คิดจะครอบครองคลังเสบียงด้วยการรับนางเข้ามาเป็นสนมนางใน  
ทางเดียวที่จะรอดได้ ...ก็มีแต่ต้องหนีไปหาพระเอกที่ชายแดนล่ะทีนี้ 55+ ... 
ในขณะนั้นสถานการณ์ที่ชายแดนกำลังเริ่มระอุ ฝ่ายตรงข้ามเริ่มใช้ค่ายกลในการต่อสู้ 
กองทัพของพระเอกตกอยู่ในสถานะที่เป็นรอง  แต่การมาถึงของนางเอกกลับกลายเป็นเหมือนแสงสว่าง เพราะนางจึงทำให้สถานการณ์การสู้รบของพระเอกกลับมามีความหวังขึ้นอีกครั้ง ...............
เพราะอะไรน่ะหรือ ก็เพราะรอบตัวนางเอกมีแต่เพื่อนดีๆ  มีแต่คนเก่งมีฝีมือ เลยได้อาศัยคนเหล่านี้เข้ามาช่วยในการทำสงคราม บวกกับความรู้จากโลกอนาคตของนาง จึงทำให้สถานการณ์เริ่มพลิกผันกลับมาดีขึ้น (ความรู้เรื่องอะไรไม่บอกน๊า ไปอ่านเองเน้อ ) ......... 
แต่พอหมดเรื่องสงคราม ก็ดันมีเรื่องของฮ่องเต้เข้ามาทำให้ปวดหัวอีก  
ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมจู่ๆ ถึงได้กลายเป็นศึกชิงนาง รัก 3 เศร้าไปได้ล่ะเนี่ย  ....
ฮ่องเต้ก็เจอนางเอกแค่ 1-2 ครั้งเองน๊า ทำไมถึงได้รักปักใจหลาย  
....กลายเป็นละครน้ำเน่าไปแว้ววว ヽ( )`ε´( )ノ  55+

เรื่องนี้ตัวละครค่อนข้างเยอะ ออกมาไม่หวาดไม่ไหวกันเลยทีเดียว ผู้ชายในเรื่องก็มีแต่ดีงาม
จนเราอาจจะแอบอิจฉานางเอกเบาๆ ที่มีแต่คนมารุมชอบ   
ในเรื่องเหมือนจะมีพระรอง แต่ไม่ต้องกลัวจะเป็นเหมือนเพชรยอดขุนพลนะ  (ノ・◡・)ノ ♥..... 
อ่านจบแล้วเฉยๆ  อ่านได้เรื่อยๆ สบายๆ  Slow life เหมือนนิสัยนางเอกอะ ρ(′▽`o)ノ゛   
สำหรับเรามันไม่ค่อยมีจุดพีค หรือจุดที่ดึงดูดใจเท่าไรอะเน้อ  
ไม่ค่อยชินกับการเรียกชื่อตัวละครด้วยชื่อพยางค์เดียวด้วย แบบเรียกมู่หรงซูชิงว่า ' ชิง '  
เรียกเซียวหยวนอี้ว่า ' อี้ '  หรือเรียกซางจวินว่า ' จวิน ' เฉยๆ  มันให้อารมณ์เหมือนเราคนไทยเวลามีเพื่อนที่ชื่อว่าเชอรี่แล้วเราก็เรียกว่า ' รี่ '  หรือแอปเปิ้ลก็เรียกว่า ' เปิ้ล ' อะไรแบบเนี่ย ... 
แต่เข้าใจว่าที่เรียกพยางค์เดียวได้เพราะเป็นคนที่สนิทกัน  แต่เราไม่ชินเองน่ะ ฮาๆ  へ(´∀`へ)

...........................................................................................................

" ใช่แล้ว ชีวิตคนคนหนึ่งต้องผ่านพ้นฉากตอนชีวิตมากเพียงใด ต้องผ่านพ้นอุปสรรคขวากหนามมากน้อยขนาดไหน  มีดอกไม้สักกี่ดอกที่ต้องการคนมาเห็นใจ "

" ข้าจะเห็นใจเพียงดอกบัวมรกตในทะเลสาบเหลียนซินเท่านั้น "

" นี่คือคำตอบที่ท่านจะให้ข้าหรือ "

" ใช่ "

" นับแต่มี้มีเพียงเจ้าผู้เดียวไม่มีผู้อื่นอีก "

ขอเพียงมีนางครองคู่กับเขาไปตลอดชีวิตก็เพียงพอแล้ว  เขาเองก็ไม่ได้ชื่นชอบการมีเมียหลายคน

หากจะให้ทำเพื่อนาง เขาก็พร้อมจะมีนางเพียงคนเดียวไปชั่วชีวิต ..........