วันพฤหัสบดีที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566

ข้ากลายเป็นแม่เลี้ยงของอดีตสามี 3 เล่มจบ

 


ข้ากลายเป็นแม่เลี้ยงของอดีตสามี 3 เล่มจบ
ผู้แต่ง : 
จิ่วเยว่หลิวหั่ว (九月流火)
ผู้แปล : ซิวเสียนอวี๋เล่อ
สำนักพิมพ์ ไป่เหอ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

เกาซี นางเอกเรื่องนี้ชาติที่แล้วเป็นบุตรสาวสายตรงของจวนอิงกั๋วกง เป็นคนเก่งฉลาด หยิ่งทะนง ไม่ยอมคน และยังมียายเป็นถึงองค์หญิงของราชวงศ์ วันหนึ่งแม่ตาย พ่อก็หลงอนุกับลูกอนุ นางเอกเลยถูกยายรับไปเลี้ยงดู พอโตมาก็ได้แต่งงานกับ กู้เฉิงเย่า ซื่อจื่อหรือบุตรชายเพียงคนเดียวของเยียนหวาง ที่กุมอำนาจทางทหารและเป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้ แต่แต่งไปได้แค่เดือนเดียวสามีก็เปลี่ยนกลายเป็นเย็นชาหมางเมิน และสุดท้ายนางเอกก็ป่วยตายจากการตรากตรำทำงานดูแลจวน

พอตายไปถึงได้รู้ว่าที่แท้น้องสาวต่างมารดาก็เป็นหญิงสาวที่ทะลุมิติมา ไม่ใช่เด็กสิบขวบแต่เป็นผู้ใหญ่อายุ 26 แล้ว ส่วนที่สามีหมางเมินรังเกียจตนเองก็เป็นเพราะน้องสาวต่างมารดาที่จงใจทำให้สามีนางเอกเข้าใจผิด คิดว่านางเอกเป็นคนโกหกหลอกลวง ที่มาแย่งชิงการแต่งงานของน้องสาวกับสามีนางเอกไปเป็นของตัวเอง (จริงๆ เรื่องนี้อาจจะไม่เกิดถ้าตัวสามีเก่าหนักแน่นมั่นคงกว่านี้) พอตายวิญญาณนางเอกก็มาอยู่ในร่างของ หลินเว่ยซี บุตรสาวอ่อนแอขี้โรคของผู้ใต้บังคับบัญชาพระเอก กู้ฮุยเยี่ยน หรือเยียนหวาง

พ่อของเจ้าของร่างเดิมตายเพราะช่วยปกป้องพระเอกจากศัตรู หลังจากตายก็ได้พระราชทานยศเป็นโหวและได้ของพระราชทานมากมาย แต่ของพระราชทานกลับไปไม่ถึงมือลูก เพราะถูกพวกขุนนางในอำเภอและญาติยึดไปหมด แถมยังจะมัดมือชกให้นางเอกแต่งงานโดยไม่สมัครใจอีก นางเอกก็ไม่ยอมสิ เลยไปขอให้พระเอกช่วยพาไปจากหมู่บ้าน พระเอกก็ช่วยเอาของทั้งหมดคืนมาและพานางเอกออกไปตามที่ขอ แต่ด้วยความที่นางเอกตัวคนเดียวไม่มีญาติที่ไหนอีก พระเอกเกรงว่าหลังตัวเองจากไปนางเอกจะถูกคนรังแก ก็เลยพานางเอกกลับเมืองหลวงไปอยู่ที่จวนด้วยในฐานะบุตรสาวกำพร้าของผู้มีพระคุณ นางเอกก็เลยได้เจอกับสามีเก่า(ที่เป็นลูกพระเอก) และน้องสาวต่างมารดาที่แต่งเข้ามาเป็นภรรยาเอกแทนตนอีกครั้ง

พอมาอยู่ในจวนพระเอก น้องสาวลูกอนุที่เป็นซื่อจื่อเฟย ก็คิดจะเรียกขานนางเอกว่าพี่น้อง แต่นางเอกไม่อนุญาต บอกว่าใครเป็นพี่น้องกับเจ้ากัน55 อิน้องก็สะอึกไปหนึ่งดอก แต่ต้องทนเพื่อไม่ให้เสียภาพลักษณ์คนงามผู้อ่อนโยน คือนางเอกอะเป็นคนตรง หัวแข็ง ชอบก็คือชอบเกลียดก็คือเกลียด ถ้าเกลียดใครก็แสดงออกเลยไม่กั๊ก ไม่เสแสร้ง แต่เป็นคนจิตใจดีไม่เคยคิดทำร้ายใครนะ ส่วนสามีเก่าก็ชอบคนอ่อนหวานอ่อนโยน สไตล์น้องสาวลูกอนุเด๊ะ แถมยังหูเบาเชื่อคนง่าย โดยเฉพาะคนสนิทพูดไรมาก็เชื่อ เลยยิ่งทำให้เข้าใจนางเอกในตอนที่เป็นภรรยาผิด เพราะคนสนิทซึ่งเป็นคนรับใช้เก่าแก่ไม่ชอบนางเอกที่ปกครองเข้มงวด และทำให้พวกตนต้องเสียผลประโยชน์ไป เลยชอบไปใส่ร้ายฟ้องสามีเก่าว่านางเอกโหดร้ายไม่ดีอย่างงู้นอย่างงี้ บวกกับเรื่องที่แต่งงานผิดคน สามีเก่าเลยยิ่งเชื่อตามนั้นอีก ..เวงง

ต่อมาน้องสาวเกรงว่านางเอกจะกลายเป็นภัยคุกคามตนในอนาคต เลยตกลงจับคู่ให้นางเอกแต่งกับหลานชายไทเฮา นางเอกโกรธมาก เพราะรู้ว่าตัวเองนิสัยแบบนี้แต่งไปจะทำให้คนที่อยู่ด้วยไม่มีความสุข รวมถึงความล้มเหลวในชีวิตคู่เมื่อชาติก่อน จึงไม่คิดจะแต่งกับใครอีก แต่นี่หลานไทเฮาไงปฏิเสธไม่ได้ ด้วยความโมโหเลยไปขอให้พระเอกแต่งงานกับตัวเอง พระเอกก็อึ้ง นึกว่านางเอกพูดโดยใช้อารมณ์ไม่ได้คิดให้ดี แต่จริงๆ ในใจพระเอกตอนนั้นคือเริ่มหวั่นไหวกับนางเอกแล้วนะ เพราะรู้สึกว่านางเอกมีชีวิตชีวาดี  อยู่ด้วยแล้วทำให้พระเอกอารมณ์ดี มีอารมณ์ความรู้สึกเหมือนคนทั่วไป ....

ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องในบ้าน เรื่องของพระ-นาง แต่เรื่องนี้พระเอกค่าตัวไม่แพงนะ ออกเยอะ อยู่กับนางเอกบ่อย เรื่องการเมืองราชสำนักอะไรมีไม่ค่อยเยอะไม่ค่อยเน้นเท่าไร
พอพระ
-นางแต่งกันแล้ว พระเอกคือใจกว้างอบอุ่นสมกับที่เป็นผู้ใหญ่มาก งานนอกบ้านก็เก่ง เรื่องในจวนตัวเองก็มองขาด พวกคนรับใช้เก่าไม่พอใจมาหาเรื่องนางเอก พระเอกก็คอยหนุนหลังออกหน้าให้ ตามใจแทบทุกอย่าง(ตั้งแต่ตอนยังไม่แต่ง) พระเอกเรื่องนี้ฉลาดมากพึ่งพาได้ เหมือนสายลมเหมือนขุนเขาที่คอยโอบอุ้มนางเอกเอาไว้เสมอ หันกลับมาเมื่อไรก็เจอ ..ส่วนสามีเก่าก็รู้สึกว่านิสัยนางเอกแอบคล้ายเมียเก่าตัวเองที่ตายไป เลยชอบเผลอมองนางเอกบ่อยจนสาวใช้นางเอกสงสัยและเริ่มกันท่า ส่วนน้องสาวลูกอนุเอาจริงๆ ก็ไม่ได้เก่งอะไรมาก พอนางเอกกลับมารอบนี้แผนอิน้องก็พลาดแล้วพลาดอีก ไม่สำเร็จตามที่คิดสักอย่าง ตอนที่วางแผนใส่ร้ายสาวใช้ของสามีสุดท้ายตัวเองก็พังตามไปด้วย ได้ไม่คุ้มเสีย จนมาถึงเรื่องที่วัดอันนี้คือจบเลย กู้อะไรคืนไม่ได้อีกแล้ว

โดยรวมก็สนุกดี อ่านเพลิน มีดราม่านิดหน่อยแต่ไม่หนัก อ่านง่าย นางเอกฟาดดีฝีปากคม สู้คนมาตั้งแต่สมัยเป็นคุณหนูผู้สูงศักดิ์ในชาติก่อนแล้ว พระเอกก็หลงรักนางตรงนี้แหละ ชอบเวลานางเอกด่าคนฟังแล้วเบิกบานดี 55 ส่วนสามีเก่าก็ตามสเต็ปเพิ่งมาสำนึกเสียใจได้ที่หลัง เพิ่งมารู้ว่าที่ผ่านมาคนที่ตนรักก็คือภรรยาคนแรกหรือนางเอกมาตลอด แต่วิธีแก้ปัญหาคือบ้งมาก แก้ด้วยการแต่งงานใหม่หรือมีผู้หญิงเพิ่มเนี่ยนะ? ...แต่ที่เด็ดสุดคือเรื่องตำนานความรักของพระเอกกับภรรยาคนแรกจ้า เกือบโดนหลอก พอเฉลยแล้วคือแบบหะ? อะไรเนี่ย คนอะไรจะมโนเป็นตุเป็นตะได้ขนาดนี้ พระเอกก็ผลักเรือตามน้ำไม่แก้ข่าวใดๆ ยิ่งพอคนจากไปก็ยิ่งปิดปากเงียบเพราะต้องการให้เกียรติคนตาย ทำให้นางเอกเข้าใจผิด และทำให้พวกบ่าวรับใช้เก่าแก่ที่ไม่ชอบนางเอกมักยกเอาเรื่องนี้มาข่มนางเอกที่เป็นภรรยาใหม่ ...ดีที่ลูกน้องคนสนิทของพระเอกทนไม่ไหว รู้ว่าพระเอกไม่พูดแน่ๆ เลยเอามาบอกเอง

อ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนกำลังตบหน้าพวกนางเอกที่ทะลุมิติมา นางเอกถูกน้องสาวลูกอนุที่ข้างในมีวิญญาณคนยุคปัจจุบันที่ทะลุมิติมาแย่งชิงทุกสิ่งทุกอย่างไปจากตน ทั้งความรักความสนใจของคนในครอบครัว ชื่อเสียงความสามารถต่างๆ  ไม่ว่านางเอกจะพยายามเรียนให้หนักหรืออ่านหนังสือเยอะมากแค่ไหน แต่เวลานั้นก็แค่เด็กน้อยคนหนึ่งจะไปสู้อะไรกับผู้ใหญ่ที่โตแล้วได้ น้องสาวก็เอาความรู้จากยุคปัจจุบันมาดึงดูดคนรอบข้างนางเอกไปหมด รู้จักออดอ้อนเอาใจ ต่างจากนางเอกที่แข็งกร้าวไม่ยอมคน ก็เลยยิ่งไม่เป็นที่รักเหมือนน้องสาวที่ทะลุมิติมา แม้แต่สามีตัวเองสุดท้ายก็ถูกน้องสาวแย่งไป

สปอยล์

.

.

.

คืออิน้องเนี่ยตอนเด็กเคยช่วยผู้ชายคนหนึ่งไว้ แต่กลัวว่าอีกฝ่ายจะมาวุ่นวายสร้างความเดือดร้อนให้ตัวเองภายหลัง ก็เลยเอาหยกพกของนางเอกให้อีกฝ่ายไป แล้วเพิ่งมารู้ความจริงตอนนางเอกแต่งงาน ว่านี่คือคนที่ตัวเองเคยช่วย(นี่หว่า) ก็เลยเสียดาย เพราะอีกฝ่ายเป็นถึงซื่อจื่อบุตรชายสายตรงเพียงคนเดียวของเยียนหวางเลยนะ ก็เลยฉวยโอกาสแอบไปพบสามีเก่านางเอกและบอกความจริง พร้อมกับใส่ร้ายนางเอกกับยายว่าเป็นคนแย่งชิงการแต่งงานนี้ไป และทำให้สามีเก่าต้องแต่งงานผิดคน ......จบข่าว



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น