หวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนงาม เล่ม 1-3 (10 เล่มจบ)
ผู้แต่ง : ตงเทียนเตอะหลิ่วเยี่ย
ผู้แปล : Honey Toast
สำนักพิมพ์ แจ่มใส ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
เฉียวเจา บุตรสาวคนโตตระกูลเฉียว
หลานสาวของ เฉียวจัว จอมปราชญ์ผู้มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วแคว้น แต่งงานออกเรือนไปกับ
เซ่าหมิงยวน บุตรชายคนรองของจิ้งอันโหว ที่เข้าสู่สนามรบแทนบิดาตั้งแต่อายุสิบสี่ จนกลายเป็นแม่ทัพเป่ยเจิงที่สร้างชื่อในดินแดนเหนือ
ในคืนวันแต่งงานสามีของนางเอกถูกเรียกตัวไปทำศึกอย่างเร่งด่วน จึงไม่ทันได้เข้าห้องหอกับภรรยา กระทั่งหน้าตาอีกฝ่ายเป็นอย่างไรก็ยังไม่รู้...สองปีผ่านไปได้พบหน้ากันอีกครั้งที่กำแพงเมืองชายแดนเหนือ ในสถานการณ์ที่นางเอกถูกชาวต๋าจื่อจับเป็นตัวประกันเพื่อใช้ข่มขู่ต่อรอง และเพียงชั่วพริบตาก็ถูกสามีที่ไม่เคยพบหน้าปลิดชีพด้วยธนูเพียงดอกเดียวจนสิ้นใจตาย ....พอตายวิญญาณก็มาอยู่ในร่างของ
หลีเจา คุณหนูสามตระกูลหลีวัยสิบสาม ซึ่งมีบิดาเป็นอาลักษณ์เล็กๆ อยู่ในเมืองหลวง เจ้าของร่างเดิมเป็นคุณหนูเอาแต่ใจ
นิสัยหยิ่งผยอง ชอบทะเลาะเบาะแว้งกับพี่น้อง ทั้งยังดูถูกมารดาที่มีฐานะต่ำต้อย
ไม่เป็นที่ชื่นชอบของใครๆ กระทั่งวันหนึ่งก็หลงกลอุบายผู้อื่นจนถูกพ่อค้าทาสหลอกจับตัวไป..
นางเอกเข้ามาอยู่ร่างนี้ในตอนที่เจ้าของร่างเก่าถูกจับตัวไปพอดี เลยใช้ไหวพริบหนีไปขอความช่วยเหลือจากกลุ่มคุณชายสูงศักดิ์ที่บังเอิญผ่านมา
พอพ้นภัยและรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังจะเดินทางไปเมืองจยาเฟิง (บ้านตระกูลเฉียวของนางเอกตั้งอยู่ที่นั่น)
นางเอกจึงขอติดตามไปด้วย เพราะอยากกลับไปสืบข่าวคราวของคนในครอบครัวว่าเป็นอย่างไร
และด้วยความสามารถบวกกับปฏิภาณไหวพริบความรอบรู้ของนาง
จึงทำให้เหล่าคุณชายที่ร่วมเดินทางไปด้วยกันเกิดความรู้สึกชื่นชมประทับใจจนกลายเป็นมิตรภาพดีๆ ...
แต่เมื่อเดินทางไปถึงจุดหมาย ทุกคนกลับได้รับข่าวร้ายเรื่องที่จวนตระกูลเฉียวถูกไฟไหม้ คนในตระกูลเกือบทั้งหมดต้องตายตกอยู่ในกองเพลิง มีเพียงคุณชายเฉียวหรือพี่ชายของนางเอกกับน้องสาวต่างแม่เท่านั้นที่หนีรอดออกมาได้ ทว่าพี่ชายก็ต้องเสียโฉม ไม่อาจสอบรับราชการและเป็นขุนนางได้อีกชั่วชีวิต
จากนั้นนางเอกก็ติดตามกลุ่มคุณชายกลับเมืองหลวงเพื่อไปตามหาพี่ชายและกลับบ้านเดิมของร่างนี้ ทว่าระหว่างทางนางเอกเกิดไม่สบายจึงได้หมอเทวดาช่วยรักษา ท่านหมอเทวดารู้สึกถูกชะตากับนางเอกจึงขอรับนางเป็นหลานสาวบุญธรรมและพาไปส่งที่บ้านด้วยตัวเอง...นางเอกปรับตัวเข้ากับครอบครัวใหม่ได้ดี พบว่าคนในครอบครัวนี้ (เว้นพี่สาวคนละแม่) แม้จะมีศักดิ์ฐานะไม่สูง ไม่ได้ร่ำรวยหรือมีชื่อเสียง แต่ก็มีความซื่อสัตย์ยึดมั่นในคุณธรรม ย่าก็รักปรารถนาดีต่อบุตรหลาน ส่วนแม่เจ้าของร่างก็รักลูกสาวโคตรๆ ถึงเจ้าของร่างเก่าจะดูถูกไม่ชอบมารดาตัวเองเพราะมีฐานะชาติกำเนิดไม่สูง
แต่นางเอกกลับชอบมาก เพราะชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยได้รับความรักความเอาใจใส่จากแม่แบบนี้มาก่อนเลย
พอกลับเมืองหลวงนางเอกก็พยายามหาช่องทางเพื่อไปพบพี่ชาย แต่เพราะชื่อเสียงเสียหายก็เลยถูกห้ามออกจากจวน นางเอกเลยต้องแสดงทักษะคัดลายมือในงานวันเกิดพระพุทธองค์ เพื่อให้เข้าตาอดีตองค์หญิงใหญ่แล้วถูกคัดเลือก เพราะอยากได้ข้องอ้างในการเข้า-ออกจวน แต่ตอนที่ประกาศผลกลับถูกคนตระกูลหลีฝั่งตะวันออก (ตระกูลหลีมีสองฝั่งคือตะวันออกกับตะวันตก บ้านนางเอกอยู่ฝั่งตะวันตก) ขโมยผลงานว่าเป็นของหลานบ้านตัวเอง พอถูกจับได้ฮูหยินผู้เฒ่าฝั่งนั้นก็โยนขี้ไปให้หลานสาวตัวเองทันที หลานเลยถูกคนหัวเราะเยาะอับอายจนไม่สามารถเข้าวงสังคมคุณหนูชนชั้นสูงได้อีก ลูกสะใภ้ก็แค้นใจที่แม่สามีทำลายชีวิตลูกสาว ส่วนย่านางเอกพอเห็นแบบนั้นก็เลิกไว้หน้าและไม่เกรงใจอิบ้านฝั่งนั้นอีกต่อไป...
หลังจากนั้นนางเอกก็ได้เข้าร่วมชุมนุมฟู่ซานของกลุ่มคุณหนูชนชั้นสูง..ในวันแรกที่ไปงานชุมนุมนางเอกเจอรับน้องในฐานะสมาชิกใหม่ ถูกบุตรสาวผู้บัญชาการกององครักษ์จินหลินจัดทดสอบให้เป็นเป้ายิงธนูจนได้รับบาดเจ็บ พอที่บ้านรู้ก็โกรธไม่พอใจ พากันยกขบวนไปทวงความเป็นธรรมให้นางเอกคืน แล้วองครักษ์จินหลินเนี่ยเป็นหน่วยงานที่ขึ้นตรงกับฮ่องเต้ ผู้บัญชาการก็เป็นคนสนิทของฮ่องเต้ คนส่วนใหญ่เลยกลัวไม่กล้ายุ่ง แต่บ้านนางเอกคือไม่สนจ้า ถึงบ้านเราจะไม่มีตำแหน่งใหญ่โตแต่จะมาทำแบบนี้ไม่ได้นะเฟ้ย ตายเป็นตาย! ยกคนไปปักหลักประท้วงกันทั้งบ้าน ....ตลกตอนพี่สาวคนละแม่พยายามจะห้ามปรามแต่ห้ามไม่อยู่ เลยวิ่งไปบอกอาสะใภ้รองให้มาช่วย แต่พออาสะใภ้รองรู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับนางเอกก็เฉย เพราะรู้ว่าถ้าใครมาหาเรื่องนางเอกเดี๋ยวก็ซวยเอง ตั้งแต่นางเอกมาอยู่ร่างนี้ อาสะใภ้รองคือไหวตัวเร็วมาก เลิกหาเรื่อง เลิกพูดจาเหน็บแนม ไปบอกลูกๆ ตัวเองให้ทำตามด้วย เวลาทำอะไรก็ให้เอานางเอกเป็นตัวอย่าง ห้ามอยู่ฝั่งตรงข้ามให้อยู่ฝ่ายเดียวกับนางเอกเท่านั้น 55...
อีเว้นท์เยอะ นางเอกงานเข้าบ่อย เริ่มตั้งแต่พี่สาวคนละแม่ (ลูกเมียคนแรกของพ่อ) ที่ชอบแอ๊บทำเป็นคนดีใสซื่อเรียบร้อย ทว่าในใจกลับมีแผนการสกปรกมากมาย
แต่ด้วยภาพลักษณ์ภายนอกบวกกับที่กำพร้าแม่จึงเรียกคะแนนสงสารจากคนอื่นได้เยอะ เวลามีเรื่องคนเลยมักเชื่อนางมากกว่า ตอนนางเอกถูกคนแกล้งใส่ร้าย นางก็กลับขาวเป็นดำพูดเข้าข้างคนผิด แถมในตอนที่นางเอกไปวัดแล้วกลับมาช้าเพราะระหว่างทางเกิดเรื่อง
พอจับจุดได้นิดๆ หน่อยๆ ก็ให้คนไปปล่อยข่าวลือทำลายชื่อเสียงนางเอกทันที
แต่ทุกคนก็ยังให้อภัยนางเรื่อยมา หาเรื่องนางเอกไม่เลิก จนสุดท้ายก็ก่อเรื่องใหญ่และแพ้ภัยตัวเอง
.....
ส่วนพระเอกหรือสามีเก่า นางเอกก็ไม่ได้โกรธหรือแค้นอะไรนะ เข้าใจสถานการณ์ในตอนนั้น เพียงแต่เคืองนิดหน่อยที่พระเอกไม่ให้โอกาสได้พูดอะไรเท่ๆ
บ้างเลย (ไม่ถึง 5 วิยิงธนูใส่และ)
พอเจอกันใหม่อีกครั้งตอนพระเอกนำขบวนทหารกลับเข้าเมือง นางเอกหมั่นไส้เลยขอเขวี้ยงต้นกระบองเพชรใส่ซะหน่อย 55 (แต่พระเอกก็รับได้จ้ะ) คิดว่าต่อแต่จะเป็นคนแปลกหน้าไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกันอีก แต่สุดท้ายคนคำนวณไม่สู้ฟ้าลิขิต เพราะต่อมาก็มีเรื่องที่ทำให้ทั้งสองคนต้องมาพัวพันและช่วยเหลือกันจนได้..เหอๆ
ทว่าพอได้ใกล้ชิดนางเอกก็เหมือนได้รู้จักอดีตสามีมากยิ่งขึ้น
ได้รู้ความจริงหลายๆ อย่างที่ไม่เคยรับรู้ในตอนที่เป็นภรรยา...คือชอบนิสัยนางเอกเรื่องนี้มากอะ เป็นคนใจกว้างมีเหตุผล เก่ง ฉลาด ไหวพริบดี สุขุมเยือกเย็นแต่ไม่เย็นชา ไม่เหยียบย่ำซ้ำเติมใคร ไม่เคยทะนงว่าตนฉลาดหรือเจ๋งกว่าคนอื่นเลย เวลาที่สู้หรือโต้กลับใครก็ไม่เคยวางท่าโอหังหยิ่งผยอง แต่ก็ไม่ได้ทำตัวต่ำต้อยปล่อยให้ใครดูถูกได้...อย่างเช่นกับพี่สาวของร่างนี้
นางเอกก็ให้โอกาสซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในตอนสุดท้ายที่ร้ายแรงมากๆ ก็ยังช่วยกลบเกลื่อนคนภายนอกแล้วมาสะสางกันเองภายในครอบครัว
แต่พี่สาวกลับไม่สำนึก นางเอกถึงต้องตัดสินใจจัดการขั้นเด็ดขาด พอพี่สาวบีบน้ำตาเรียกคะแนนสงสารทีนี้ก็ไม่มีใครเห็นใจ เพราะทุกคนเอือมระอากันหมดแล้ว
ส่วนพระเอกก็รู้สึกผิดมาตลอดที่ต้องสังหารภรรยา กลายเป็นปมในใจที่ไม่อาจก้าวผ่าน เพราะตั้งแต่แต่งเขามาก็ไม่เคยได้อยู่บ้าน
ไม่เคยได้ดูแลรักทะนุถนอมเมียเลย พอได้เจอหน้ากันก็กลับต้องทำให้อีกฝ่ายจบชีวิต พระเอกเลยตั้งใจว่าจะไม่แต่งงานใหม่อีก
แต่พอได้ใกล้ชิดนางเอกพี่ก็ดันเกิดใจเต้น รู้สึกว่านางฉลาดรอบรู้เก่งเกินวัย ไม่เหมือนเด็กอายุ 13 แต่เหมือนผู้ใหญ่หรือสตรีที่โตแล้วมากกว่า
หากบอกไม่สนใจเลยก็คงโกหก แต่ถึงจะใจเต้นแอบหวั่นไหวยังไงพระเอกก็ยับยั้งชั่งใจเสมอ ต่อให้ดีแค่ไหนก็ไม่คิดผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับตัวเอง แถมนี่ยังเป็นสตรีที่เพื่อนสนิทชอบด้วย พระเอกจึงได้แต่ยิ้มยินดีที่เพื่อนรักมีสตรีที่ชอบแล้ว ได้แต่มองดูเพื่อนตามจีบเขาด้วยความรู้สึกแปลบๆ (ยังไม่รู้ว่านั่นเมียตัวเอง 55)
นางเอกเสน่ห์แรงมาก แต่ก็สมควรให้คนชื่นชอบจริงๆ ในเรื่องจึงมีเรือหลายลำให้เลือกลง แต่ที่เด่นและกร้าวใจเราที่สุดก็คงเป็นเรือคุณชายฉือนี่แหละ พ่อคนปากแข็ง ปากร้าย
ปากไม่ตรงกับใจ แต่รักจริงหวังแต่งแถมยังขี้หวงมาก
ปากบอกไม่ชอบไม่ห่วงแต่ขานี่ก้าวออกไปแล้ว มีปมในใจเรื่องผู้หญิงกับเรื่องครอบครัว
นิสัยเลยขึ้นๆ ลงๆ ไปหน่อย แต่พอสารภาพรักแล้วก็รุกหนักมาก แม้จะถูกนางเอกปฏิเสธกลับไปตรงๆ แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ เข้าทางลูกไม่ได้ก็ไปทางพ่อแทน (แอบสงสารเหมือนกันนะเนี่ย) ... อะ! สู้ต่อไปนะคุณชายฉือ
(ถึงแม้ว่าจะแห้วแน่นอนก็ตามเถอะ) ...
เห็นเล่มหนาๆ แต่อ่านจริงไปไวมาก สำนวนแปลดี เนื้อเรื่องสนุก
จะบอกว่าแค่สามเล่มแรกก็เจ้มเจ้นแล้วนะ
ทั้งเรื่องในบ้านนอกบ้าน ศึกสงครามการเมือง มีปมปริศนาเยอะแยะมากมายให้ติดตาม
ไม่ว่าจะเรื่องไฟไหม้ที่จวนตระกูลเฉียว เบื้องหลังที่ทำให้นางเอกถูกชาวต๋าจื่อจับตัวไป และเรื่องมือมืดที่วางยาพิษพี่ชายนางเอก รวมถึงเรื่องแม่พระเอกว่าตกลงใช่แม่แท้ๆ หรือเปล่า
ทำไมถึงได้ดูโกรธเกลียดอะไรพระเอกขนาดนั้น นี่ก็น่าสงสัยไม่แพ้กัน ออกไม่เยอะแต่ออกมาทีก็อาจทำให้คนประสาทแดกได้ ยังมีเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน(แก๊ง F4) แล้วไหนจะองครักษ์คนใกล้ชิดของพระเอกและหลายๆ
คนในเรื่องอีก มีสีสันน่าติดตามไปหมด อ่านๆ ไปบางทีก็หลุดขำ เกลี่ยบทได้ดี ยิงมุกได้ถูกจังหวะ ช่วยผ่อนคลายในช่วงที่เหตุการณ์กำลังเครียดๆ ได้พอดีเลย อ่านแล้วต้องเผลอหลุดยิ้มกันบ้างล่ะนะ
