ลำนำล่มแคว้น มัจฉาพรางประกาย 2 เล่มจบ

 

ลำนำล่มแคว้น มัจฉาพรางประกาย 2 เล่มจบ
ผู้แต่ง : สือซื่อเชวี่ย (十四阙)
ผู้แปล : หยกน้ำแข็ง
สำนักพิมพ์ อรุณ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

เป็นเรื่องที่อยู่ในเซตเดียวกับลำนำล่มแคว้น ลิขิตลายหงส์ แต่แยกอ่านได้
แค่จะมีบางเหตุการณ์ที่คาบเกี่ยวและบางตัวละครในลายหงส์มาปรากฏอยู่ในเรื่องนี้ด้วย
และอีกอย่างคือเราจะได้รู้จักและได้เห็นชีวิตของบางตัวละครที่เคยออกมาในเล่มก่อนหน้ามากขึ้น เช่น ปิงหลีหรือเซวียไฉ่ อี๋ซู และเฮ่ออี๋ เป็นต้น (สารภาพว่าตอนอ่านเจอแรกๆ เราก็ลืมไปแล้วอะ ต้องอ่านไปสักระยะหรือไปเจอบางเหตุการณ์ก่อนถึงได้...อ้อออ จำได้และ55)

เรื่องนี้จะกล่าวถึงแคว้นปี้ ส่วนนางเอกก็คือ เจียงเฉิงอวี๋ บุตรสาวคนเล็กของอัครเสนาบดีฝ่ายซ้าย เพียบพร้อมด้วยรูปโฉม สติปัญญา กิริยามารยาทดีงามจนเป็นที่เลื่องลือ 
ตระกูลเจียงเป็น 1 ใน 4 ตระกูลใหญ่ของแคว้น ในตอนที่เกิดการผลัดเปลี่ยนบัลลังก์ ตระกูลเจียงวางตัวเป็นกลางไม่ได้อยู่ข้างองค์ชายพระองค์ไหน ดังนั้นพอฮ่องเต้ใหม่ขึ้นครองราชย์ ตระกูลของนางเอกจึงต้องรีบส่งพี่สาวคนโตเข้าวังไปเป็นสนมเพื่อแสดงให้เห็นถึงความจงรักภักดีโดยทันที ส่วนนางเอกก็มีชีวิตอย่างสงบสุข ได้รับความรักและการปกป้องจากคนในครอบครัวอย่างเต็มที่  พออายุ 15 ก็ได้หมั้นหมายกับคนที่ตนแอบปลื้ม... ในขณะที่คุณหนูหรือชนชั้นสูงส่วนใหญ่มักไม่อาจเลือกคู่ครองเองได้ ไม่อาจได้แต่งกับคนที่ชอบ..
แต่นางเอกกลับทำได้..

ทว่าเพียงไม่นานฝันก็ต้องพังทลายลงด้วยราชโองการเพียงฉบับเดียว เมื่อฮ่องเต้มีรับสั่งให้นางเอกเข้าวังไปเป็นพระสนม ถือได้ว่าเป็นจุดเริ่มที่ทำให้ในนางเอกได้เติบโตอย่างแท้จริง
จากบุตรสาวคนเล็กที่ครอบครัวรักใคร่ทะนุถนอม ไม่เคยเผชิญเรื่องร้ายๆ หรือความลำบากใดๆ แต่การที่ต้องเข้ามาอยู่ในวังนี่แหละจะทำให้นางได้เห็นโลกและรู้ซึ้งถึงจิตใจคนอย่างแท้จริง ... พอมาอยู่ในวังพี่สาวแท้ๆ ก็โกรธเคือง ฮ่องเต้ก็มีสนมที่โปรดปรานมากๆ อยู่ก่อนแล้ว ส่วนตัวนางเอกก็ไม่ชอบการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น ไม่ใช่คนทะเยอทะยานอยากไขว่คว้าหาอำนาจ ไม่ชอบเรื่องราวสกปรกโสมมใดๆ ไม่อยากเป็นคนโปรดของใคร เพียงแค่อยากได้แต่งงานและครองคู่กับคนที่ตนรักเท่านั้นเอง ...แต่ก็ไม่มีหวังแล้วนับตั้งแต่วันที่ต้องกลายมาเป็นพระสนมหรือสตรีของฮ่องเต้ ...

นางเอกจึงไปเจรจากับฮ่องเต้ ขอเสนอตัวเป็นที่ปรึกษาคอยวางแผน แต่ไม่ขอเป็นพระสนมที่ต้องคอยคลอดลูกใช้ชีวิตอยู่แต่ในวัง...ฮ่องเต้เลยให้แบบทดสอบไป เพื่อดูว่านางเอกจะสามารถทำได้จริงตามที่พูดไหม เก่งพอที่จะเป็นที่ปรึกษาช่วยออกอุบายให้ได้จริงรึเปล่า..
ภารกิจแรกคือการส่งไปเป็นสายลับที่แคว้นเฉิง ในฐานะศิษย์น้องของท่านหมอ ...
ซึ่งระหว่างทางนางเอกก็ได้เรียนรู้อะไรมากมาย ได้พบเจอกับคนที่เป็นทั้งมิตรและศัตรู
ได้เป็นฝ่ายช่วยเหลือและถูกคนอื่นช่วยเอาไว้ ทำให้นางได้รู้จักตนเองและโลกใบนี้มากยิ่งขึ้น  เหมือนได้มองนางเอกเติบโตไปเรื่อยๆ ได้เห็นนางผิดหวัง ไม่สมปรารถนา มองดูนางเผชิญหน้ากับอำนาจ การแย่งชิง การลาจาก และการทรยศหักหลัง ... จากคุณหนูในห้องหอจนกลายมาเป็นพระสนม เป็นที่ปรึกษาของฮ่องเต้ และก้าวไปสู่จุดสูงสุดของชีวิตที่แม้แต่ตัวเองก็คาดไม่ถึง...

ส่วนตัวละครชายในเรื่องก็เป็นเหมือนกับผู้ที่เข้ามาแต่งแต้มสีสัน ช่วยสร้างเส้นทางใหม่ๆ ให้กับชีวิตของนางเอก ประคับประคองช่วยให้นางได้เดินไปอย่างมั่นคงและปลอดภัยมากขึ้น เปรียบเหมือนเพื่อน เหมือนอาจารย์ เหมือนที่ปรึกษาคนสนิท คอยชี้แนะ แนะนำแนวทาง เปิดมุมมองโลกใบนี้ให้กว้างขึ้น ทำให้นางได้ขัดเกลา สั่งสมประสบการณ์ จนรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ตนต้องการ และเส้นทางไหนที่ตนอยากจะเดิน...

นางเอกเป็นคนฉลาดใจดีมีเมตตา ไม่เสแสร้ง ถึงเรื่องนี้จะชูนางเอกเด่นแต่นางก็ไม่ได้ซูเลย ไม่ได้ฉลาดว้าวอะไรขนาดนั้น กว่าจะเปล่งประกายและเฉียบคมได้ก็ต้องผ่านการขัดเกลา สั่งสมประสบการณ์ ต้องฝ่าฟันอุปสรรค และก้าวผ่านเรื่องราวต่างๆ มากมายเสียก่อน  
แต่กว่าจะไปถึงวันนั้นได้ก็ต้องสูญเสียอะไรไปเยอะพอสมควรเหมือนกัน
แต่จุดหนึ่งที่เราชอบมากในตัวนางเอกเรื่องนี้คือ..ไม่ว่าจะเจอกับเรื่องเลวร้ายมากขนาดไหน นางก็ยังมีความเป็นมนุษย์ มีความเห็นอกเห็นใจ และความสงสารให้กับผู้คน ไม่ใช่เพื่อเป้าหมายก็พร้อมยอมทำทุกอย่างทุกทางโดยไม่สนชีวิตใครหรือสิ่งใดทั้งสิ้น...

อ่านจบแล้วบอกเลยว่าหวานน้อย แถมยังลงเรือผิดลำอีกต่างหาก..อ้ากกกส์
มีพระเอกนะเพียงแต่ไม่ใช่คนที่เราคิดอะ พระเอกดูไม่ค่อยได้ข้องเกี่ยวกับนางเอกเท่าไรเลย ออกน้อย แบบโผล่มาช่วยเป็นบางครั้งบางคราวเฉยๆ แต่สุดท้ายพี่แกก็คือคนที่ได้อยู่กับนางเอก งั้นก็คงเป็นพระเอกแหละนะ 55 ...
เนื้อเรื่องจะหนักไปที่การเมือง การแย่งชิงอำนาจ และแผนการความแค้นอะไรไม่รู้มากมายเต็มไปหมด พัวพันกันไปมาไม่จบไม่สิ้น (จะจบได้ก็ต่อเมื่อต้องตายกันไปทั้งสองฝ่ายล่ะมั้งนะ 55) อ่านแล้วรู้สึกว่าทุกคนน่าสงสารหมด  ไม่มีใครที่ไม่ใช่เหยื่อหรือได้รับผลกระทบจากอำนาจ หรือจากวงศ์ตระกูลของตัวเองและบลาๆ เลย  สรุปไม่มีใครที่ได้เป็นตัวเองกันสักคน ...

ป.ล. บางทีคนที่มีความสุขที่สุดในเรื่องอาจจะเป็นแม่นางเอกก็ได้นะ ไม่ต้องรับรู้เรื่องราวแผนการสกปรกซับซ้อนอะไร (รึเปล่าหว่า) ได้อยู่กับคนที่รัก เป็นสามีภรรยาเดียว

ส่วนพ่อนางเอกนี่ก็เออ..อุตส่าห์วางแผนทำอะไรไปตั้งมากมายตั้งหลายปี แต่ถอนตัวไปง่ายๆ เพราะเมียป่วยอะนะ!!..แล้วจะทำไปเพื่อ? สงสารคนที่ได้รับผลจากสิ่งที่พ่อทำจริงๆ ..

แต่พ่อโชคดีอย่างคือได้แต่งกับคนที่รัก ...ไม่เหมือนคนอื่นๆ โคตรรันทด มีสักกี่คนที่สมหวัง นางเอกนี่ก็เกือบจะไม่แล้วนะ....

ป.ล. ในเรื่องตัวเอกที่อายุ 7-8 ขวบ คือได้เดินทางไปเป็นทูตที่ต่างแคว้นตั้งแต่อายุเท่านั้นแล้วอะ โคตรเก่ง ยังไม่ถึง 15 ก็ได้เป็นผู้นำตระกูล ได้เป็นขุนนางยศสูงแล้วด้วย ...
ส่วนข่อยในตอนนั้นทำอะไรนะ ยังบ้าๆ บอๆ เล่นดินเล่นทรายอยู่เลยมั้ง55..แต่ก็เข้าใจแหละ ก็สภาพแวดล้อมสภาพสังคมในยุคนั้นมันบังคับให้ต้องรีบโตและรู้จักเอาตัวรอดอะเนอะ