วันอาทิตย์ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

Alumni page ความทรงจำใต้เงารัก 2 เล่มจบ

 

Alumni page ความทรงจำใต้เงารัก 2 เล่มจบ 
ผู้แต่ง : 
书海沧生 (Shuhai Cangsheng)
ผู้แปล : Anonymous_B
สำนักพิมพ์ หอมหมื่นลี้

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
เป็นแนวปัจจุบัน  แต่ลักษณะการปฏิบัติของครอบครัวใหญ่ๆ ตระกูลเก่าแก่ในเรื่องนี้แทบไม่ต่างอะไรกับสมัยโบราณเลย ทั้งการแย่งชิงอำนาจตำแหน่งหน้าที่การงานของพวกผู้ชาย
รวมถึงความอิจฉาริษยาและความร้ายกาจของสตรีหลังบ้านด้วย
  

พระเอก-นางเอก และตัวละครที่เป็นเพื่อนสนิทสมัยเด็ก อาศัยอยู่ในหมู่บ้านชุมชนละแวกเดียวกัน ที่เป็นเขตที่อยู่อาศัยของผู้มีอำนาจทางทหารหรือพวกตระกูลเก่าแก่มีชื่อ
มีการไปมาหาสู่กันตั้งแต่รุ่นปู่ และอาจจะเกี่ยวดองกันด้วยการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์
ซึ่งในหมู่บ้านก็จะมีการจัดกิจกรรมให้แต่ละบ้านมาร่วมสนุกหรือรวมตัวกัน
มีความพยายามจับคู่ให้ลูกหลานบ้านตน กับบ้านนู้นบ้านนี้ที่มีฐานะเท่าเทียมหรือเอื้อผลประโยชน์กันได้ ..

นางเอก หร่วนหนิง มีปู่เป็นท่านนายพล ส่วนพ่อก็เป็นลูกชายคนโตของตระกูล
แต่เพราะย่าที่จากไปแล้วของเธอมีฐานะต่ำต้อย อีกทั้งแม่ของเธอก็ยังเป็นแค่คนธรรมดาไม่ได้มาจากตระกูลใหญ่ๆ เมื่อต้องมาใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางกลุ่มผู้มากลากดีทรงอำนาจทั้งหลาย ครอบครัวนางเอกจึงเป็นเหมือนแกะดำ ต่อหน้าก็พูดคุยยิ้มแย้มดี แต่พอลับหลังก็แอบก่นด่าดูถูกเรื่องฐานะชาติกำเนิด แม้แต่บ้านอารองของย่าเล็ก(ภรรยาคนที่สองของปู่) ก็ยังรังเกียจและแอบดูถูกครอบครัวของเธอเสมอมา...แต่น่าเสียดายที่นางเอกกับพ่อกลับเป็นลูกชายและหลานสาวที่ปู่รักมากที่สุด ดังนั้นทุกคนจึงได้แต่กัดฟันกรอดและแอบอิจฉาอยู่ในใจเท่านั้น...

เล่มแรกเปิดมาคือนางเอกกำลังเรียนมหาลัยแล้ว ดูเป็นคนนิสัยโก๊ะๆ ซุ่มซ่าม ร่าเริง
แต่กลับร้องไห้ง่าย...และยังแอบชอบเพื่อนวัยเด็กคนหนึ่งที่ชื่อว่า หลินหลิน มาตลอด
แต่พอได้เจอกันอีกครั้ง เขาคนนั้นกลับมีชื่อใหม่ว่า อวี๋ฉือ เป็นหนุ่มนักศึกษาแพทย์
ชาติตระกูลดี หน้าตาหล่อเหลาสุดแสนจะป๊อป ทั้งยังเย็นชาปากร้าย ไม่ใช่หลินหลินคนเดิมในความทรงจำของเธอที่แสนยากจน อ่อนโยนน่าแกล้ง และเตี้ยกว่าเธอครึ่งศีรษะอีกแล้ว...

นางเอกเป็นเด็กสาวหน้าตาธรรมดา ที่ภายนอกร่าเริงแต่ข้างในแทบพังทลายเกือบหมด
มิหนำซ้ำยังมีอาการป่วยที่เกิดจากยีนผิดปกติ ทำให้เป็นไบโพลาร์ ซึ่งหากมีเรื่องอะไรมากระทบจิตใจหนักๆ เข้า ก็จะทำให้สูญเสียความทรงจำและจำอะไรไม่ได้ไปช่วงหนึ่ง

ส่วนพระเอกนั้นหล่อเหลางามสง่า เย็นชาพูดน้อย ตรงกันข้ามกับนางเอกลิบลับ
แต่ทั้งสองคนกลับมีวัยเด็กร่วมกันนับไม่ถ้วน ต่างผ่านเรื่องราวอันแสนเจ็บปวดที่ทิ้งรอยแผลเอาไว้มากมายไม่ต่างกัน
ในวัยเด็กพระเอกคือยาจก คือเด็กกำพร้าที่ไม่มีพ่อแม่
ต้องอยู่ในบ้านเก่าๆ โทรมๆ ต้องเจียมเนื้อเจียมตัว ไร้ตัวตนเหมือนเงาจางๆ ที่ถูกมองข้าม
ส่วนนางเอกในวัยเด็กก็เป็นเสมือนสัตว์ประหลาด อันธพาลน้อยตัวแสบ ที่เข้ามาทำให้ชีวิตของพระเอกปั่นป่วนมีสีสัน มีอารมณ์ความรู้สึกเหมือนคนอื่นๆ ทั่วไป ..

ในวัยเด็กเขาคือคนที่ไม่คู่ควรกับเธอ แต่พอโตขึ้นมากลับกลายเป็นเธอต่างหากที่ไม่คู่ควรกับเขาแล้ว...

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกหน่วงๆ บรรยากาศอึมครึมเหมือนมีม่านหมอกตั้งแต่ต้นยันจบ
เนื้อเรื่องค่อนข้างหักมุม(หลายครั้งมาก) ช่วงที่อ่านตอนย้อนอดีตก็มีหลากฉากที่แอบน้ำตาซึม รู้สึกอึนๆ เพราะเรื่องราวมันยังไม่กระจ่าง ระหว่างที่อ่านก็จะสงสัยอยู่ตลอด แต่ก็เดาไม่ถูกสักอย่าง โดยเฉพาะความคิดจิตใจคน 55
ถึงนางเอกจะดูร่าเริงสดใส แบบสาวโก๊ะๆ แต่เราก็รู้สึกอยู่ตลอดว่ามันต้องมีอะไรซ่อนอยู่เบื้องหลังแน่ๆ ...เนื้อเรื่องจะเล่าสลับระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ค่อยๆ เผยปมสิ่งที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตพระ-นางตั้งแต่เด็ก จนมาถึงตอนที่แยกจากและได้กลับมาพบกันอีก
บอกเล่าว่าระหว่างนั้นพวกเขาต่างได้พบเจอหรือต้องเผชิญเหตุการณ์อะไรกันมาบ้าง
ที่ทำให้มีบุคลิกนิสัยแบบนี้
ซึ่งส่วนใหญ่เราว่าก็ล้วนเกิดจากผู้ใหญ่(บางคน) ทว่าเด็กๆ อย่างพระ
-นาง รวมถึงพี่น้อง
เพื่อนในวัยเด็ก(บางคน) กลับต้องมาได้รับผลกระทบไปด้วย ไม่มีใครโตมาแล้วลึกๆ จิตใจไม่บิดเบี้ยวเลย 
T^T

ความจริงพระเอกเป็นหลานชายคนโตของตระกูลอวี๋ แต่ถูกย่าเอามาเลี้ยงข้างนอกด้วยเหตุผลบางอย่าง พระเอกจึงนึกว่าตัวเองไม่มีครอบครัวมีแต่ย่า จนเมื่อย่าเสียก็มีคนมารับกลับ...แต่คนที่มารับดันต้องการกำจัดพระเอก จึงทำให้พระเอกต้องมีชีวิตที่เหมือนตายทั้งเป็นอยู่ 2 ปีเต็ม กว่าจะได้รับการช่วยเหลือกลับมาบ้านและได้เจอนางเอกอีกครั้ง 
ตอนอ่านช่วงแรกๆ เราก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันว่าคนไหนคือพระเอกตัวจริง ตกลงคนไหนกันแน่คือหลินหลินที่นางเอกรัก เพราะพระเอกดูเย็นชาและมีท่าทีชิงชังนางเอกยังไงก็ไม่รู้  ...เหมือนมีเรื่องโกรธแค้นกันมาก่อน ส่วนนางเอกก็ความทรงจำยังไม่ปะติดปะต่อ
เลยทำให้ยิ่งสงสัยว่ามันเคยเกิดอะไรขึ้น
...เพราะบางทีพอได้เห็นท่าท่างเย็นชาไม่สนใจของพระเอกแล้ว เราก็อดปวดใจแทนนางเอกไม่ได้จริงๆ T^T (นักเขียนสับขาหลอกเก่ง)

เส้นทางความรักของพระ-นางจะว่าไปก็เหมือนถูกสวรรค์กลั่นแกล้งอะ อุปสรรคเยอะกว่าจะได้ลงเอย เพราะเจอคนมายุ่ง เข้ามาแทรก ซะจนทำให้เข้าใจผิดต้องคลาดกันอยู่นาน
ทำให้พระเอกคิดว่าคนที่นางเอกชอบไม่ใช่ตัวเอง ส่วนนางเอกก็คิดว่าตัวเองถูกพระเอกปฏิเสธมาตลอด ทั้งที่ความจริงรักและผูกพันกันมากกกก
พระเอกนี่ยอมขนาดละทิ้งตัวตนเพื่อสานฝันพ่อตาต่อ เพื่อจะได้เป็นคนที่แข็งแกร่งมากพอที่จะปกป้องนางเอกและจัดการคนที่ทำร้ายเธอได้ ...
เขาไม่ต้องการอำนาจเบื้องหลังตระกูลหร่วน ไม่สนใจอำนาจของตระกูลตัวเอง
เพราะเขาต้องการแค่นางเอกคนเดียวเท่านั้น จะล้มสักกี่ครั้งก็จะลุกและกลับมาใหม่
จนกว่าทุกอย่างจะสำเร็จ ....

ป.ล. สิ่งที่ชอบอีกอย่างมากๆ ในเรื่อง คือกลุ่มเพื่อนรูมเมทมหาลัยทั้ง 5 คนของนางเอก เพื่อนแท้เพื่อนตาย พร้อมอยู่เคียงข้างพึ่งพาได้เสมอ ทั้งยามสุขยามทุกข์ ใครหน้าไหนก็ห้ามรังแกเพื่อนเรา มิตรภาพแน่นแฟ้นยืนยาวมาก

ป.ล. ตอนรู้ครั้งแรกว่าใครคือหลินหลินตัวจริงที่นางเอกรักนี่ อยากกระโดดตบหลินหลินอีกคนมาก แต่พออ่านถึงบทสุดท้ายได้รู้ต้นสายปลายเหตุจริงๆ ก็อ้าวว....แกนี่เองงงงตัวต้นเหตุ 55


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น