ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
หลังจากที่พระเอกหายความจำเสื่อม พี่แกก็พูดตัดความสัมพันธ์กับนางเอกอย่างชัดเจน
...โถถถ ไม่อยากจะบอกเลยว่าระวังจะกลืนน้ำลายตัวเองนะ
พอจิตใจกลายเป็นผู้ใหญ่นิสัยก็น่าตบขึ้นมาทันที แต่นางเอกเราก็แมนๆ อยู่แว้วว ตัดก็ตัดดิ่ ไม่ง้อ ... แต่สุดท้ายพระเอกก็ตัดไม่ขาด
ถึงจะจำช่วงที่เป็นโหยวอิงจวิ้นไม่ได้
แต่ร่างกายและจิตใจข้างในกลับซื่อสัตย์ยิ่งนัก
จนต้องหาข้ออ้างมาตามเกาะติดเขาเหมือนเดิม..ถึงจะยังจำไม่ได้แต่ก็คลั่งรัก และเทิดทูนบูชานางเอกหนักมากกก
ขนาดตัวพระเอกเองยังแทบรับตัวเองไม่ได้เลย
ไม่อยากจะเชื่อว่าวันหนึ่งตัวเองจะคลั่งรักและหลงใหลใครได้ถึงขนาดนี้ 55 ..( รู้หรือยังว่าใครใหญ่สุดในบ้าน
ใครต้องฟังใคร อิอิ)
2 เล่มสุดท้ายยังคงเจ้มจ้น
สนุก ตื่นเต้นเหมือนเดิม (ไม่อยากเขียนมากเดี๋ยวสปอยล์หมด ต้องอ่านเองจริงๆ 55) แต่บอกเลยว่าใครที่ชอบแนวสืบสวนสอบสวนพลาดไม่ได้
อารมณ์เหมือนนั่งรถไฟเหาะ เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลง เดาทางไม่ถูกจริงๆ ว่าจะมาไม้ไหน
เพราะสิ่งที่พวกนางเอกต้องเจอไม่ใช่แค่คนร้ายโรคจิตธรรมดา
แต่เบื้องหลังคนเหล่านั้นยังมีบางอย่างคอยชักใยอยู่เบื้องหลัง ซุ่มอยู่ในเงามืด
ตั้งตัวเป็นผู้ลงทัณฑ์จับคนมาลงโทษเอง ซับซ้อนโยงกันวุ่นวายไปหมด
มันจึงไม่ใช่แค่การสืบสวนสอบสวนปกติทั่วๆ ไป แต่ยังต้องวิเคราะห์ไปถึงจิตใจและคาดการณ์พฤติกรรมของคนร้ายด้วย
อ่านแล้วก็ลุ้นตาม ไม่รู้ว่าต่อไปจะมีหักมุมอะไรอีกหรือเปล่า แต่นับถือใจนางเอกกับเพื่อนร่วมทีมจริงๆ
ตกอยู่ในสถานการณ์เลวร้ายแค่ไหนก็ไม่เคยยอมจำนน
ขอแค่ยังมีลมหายใจก็สู้ยิบตา
ไม่ทิ้งความหวัง ไม่เคยลืมหน้าที่และอุดมการณ์...
ลืมบอกไปว่าเรื่องบางอย่างก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดนะ....เฉลยทีน้ำตาแทบแตก
คุณหลอกดาว!! ทามมายยยต้องเป็นแบบนี้
เสียจายยย ซึ้ง หดหู่
อ่านจบแล้วต้องขอพักทำใจก่อนนะ..55
ปล. nc มีแต่ตัดเข้าโคม
(แต่ถึงไม่บรรยายก็พอจะเดาได้ว่าน่าจะแซบ55 ก็พระเอกคลั่งรักซะขนาดนั้น)
ปล. ตอนพิเศษมีศาสตราจารย์ป๋อกับภรรยามาแจมด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น