ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า... คือข้าผู้เดียว เล่ม 6-7 (7 เล่มจบ)

 

ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า... คือข้าผู้เดียว เล่ม 6-7 (7 เล่มจบ) 

ผู้แต่ง : เอ๋อเหมย (峨嵋)

ผู้แปล : ถังเจวียน
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

รีวิวผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า..คือข้าผู้เดียว เล่ม 1-3 
https://marynlinsbook.blogspot.com/2021/03/1-3-7.html

รีวิวผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า..คือข้าผู้เดียว เล่ม 4-5

https://marynlinsbook.blogspot.com/2021/04/4-5.html

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
พอได้รับชัยชนะจากสนามรบเก่าของมารฟ้ากับเซียนมาได้ไม่ทันไร เจ้าตระกูลไสยเวทตัวดีก็ดีนร่วมมือกับเหล่าอสูรทะเลวางยาพิษชาวเมืองอีกแว้วว นางเอกเลยต้องเรียกน้ำพุคืนชีพมารักษาจนน้ำพุเกือบแห้งเหือดไม่เหลือสักหยด แต่ก็คุ้มเพราะทำให้ได้สาวกลัทธิเซียนใจประเสริฐเพิ่มขึ้นมาอีกเป็นแสนๆ คนเบยย  
จากนั้นก็มีเรื่องที่ของวิเศษประจำตระกูลโอสถถูกคนขโมยตัดหน้าไป ทำให้นางเอกต้องรีบหาทางชิงของวิเศษประจำตระกูลที่เหลือของตระกูลนักปกครอง(พระเอก) กับตระกูลขุนพลสวรรค์ กลับไปที่ถ้ำพันจิ้งจอกแบบด่วนๆ ก่อนที่ตำแหน่งประมุขตระกูลจะถูกคนอื่นแย่ง

อีกฝ่ายไปเชิญประมุขตระกูลฝ่ายอธรรมมาหนุนเป็นพยาน แต่พอประมุขที่มาเห็นว่าอีกฝั่งเป็นนางเอก ก็กลับลำหันไปสนับสนุนนางเอกแทนกันทันที55 (เพราะติดหนี้บุญคุณนางเอกเกือบหมด) พอได้ตำแหน่งประมุข ก็มีคนทรยศแอบแจ้งข่าวเรื่องของวิเศษตระกูลโอสถที่หายไป ทำให้ตระกูลนางเอกถูกพวกตระกูลฝ่ายธรรมะยกทัพมาเตรียมบุก
พระเอกที่กำลังจะไปหาสาวเพื่อพูดความในใจ(หลังจากที่ได้รู้ตัวจริงนางเอก) ก็ถูกคนในตระกูลลากไปเป็นกำลังรบด้วยความไม่เต็มใจด้วยประการฉะนี้แล 55..

หลังจากอาศัยสกิลนักต้มตุ๋นปั่นหัวฝ่ายธรรมะที่มาบุกโจมตีให้ถอยทัพกลับไปได้สำเร็จ นางเอกก็ชิงประกาศสารภาพว่าตัวเองคือ ซูเพียนจื่อ แห่งตระกูลสิบแปดมงกุฏทันที
..แม้ข่าวนี้จะสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งดินแดนพันเมฆา แต่ก็ไม่มีใครกล้าออกมาว่าหรือต่อต้าน
เพราะหลายๆ คนรวมไปถึงบางตระกูลล้วนแต่ติดหนี้ในการรักษาของนางเอก
ส่วนตระกูลที่ยังไม่ติดก็ไม่กล้าเอ่ยปากว่า เพราะเกรงว่าหากวันไหนคนในตระกูลป่วยขึ้นมาแล้วเขาจะไม่รักษาให้ จึงต้องจำใจสงบปากสงบคำ 55...

สองเล่มสุดท้ายนี้ความสัมพันธ์ของพระนางรุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว
ยิ่งหลังจากเหตุการณ์ที่ปู่เฉินอวี่ถูกทำร้าย และนางเอกได้รู้ว่าความจริงเรื่องพ่อ+แม่
(ตอนนี้แอบซึ้งอะ แม้พอจะเดาๆ ได้แต่พอมาเฉลยจริงๆ ก็เศร้าเหมือนกันนะ)
กับเรื่องที่ตนคือศิษย์มารที่ถูกเลือกเอาไว้... เรื่องราวมากมายโหมซัดเข้ามาไม่หยุด
เอาจริงๆ ตั้งแต่ทะลุมิติมาก็ยังไม่เคยได้พักเลย อีเว้นท์โคตรเยอะ ยิ่งเก่งยิ่งเหนื่อย
แต่ถึงจะเก่งและซูแค่ไหนก็ยังเป็นแค่เด็กสาวอายุสิบกว่าอะ ยังไงก็อยากได้คนคอยอยู่เคียงข้างคอยปกป้องบ้าง ซึ่งพระเอกก็คือคนนั้น ไม่ว่านางเอกจะเป็นหลิ่วเชียนหวงตระกูลแพทย์ หรือซูเพียนจื่อตระกูลสิบแปดมงกุฏ พี่แกก็รักหมด  
จริงๆ นางเอกก็ชอบพระเอกมานานแล้วแหละ แต่เนื่องจากครั้งแรกที่เจอหน้า พี่แกดันแสดงออกชัดมากว่าเกลียดพวกตระกูลฝ่ายอธรรม มันเลยกลายเป็นปมในใจนางเอกโดยไม่รู้ตัว ทำให้กลัวว่าคนที่พระเอกรักจะเป็นหลิ่วเชียนหวง ตัวตนที่ตัวเองสร้างขึ้นมาใหม่...

ยิ่งใกล้หายนะวันสิ้นพิภพมากเท่าไรคนก็ยิ่งตายเป็นเบือ ตระกูลโบราณถูกฆ่าล้างสังหารเป็นว่าเล่น และยังลามไปถึงสัตว์อสูรกับอสูรทะเลอีกด้วย ต้องพากันหนีตายกันจ้าละหวั่น จากที่เคยเป็นศัตรูกับมนุษย์ก็ต้องหันมาจับมือกัน...
แต่ดีที่หาตัวผู้มีกายทิพย์ทั้ง 5ได้ครบแล้ว ดังนั้นก็เหลือแค่เร่งกักตัวเพื่อเลื่อนขั้นให้ไปถึงขั้นทรงฤทธา เพื่อจะได้มีพลังไว้พอรับมือต้านทานกับอีกฝ่ายได้.....

อ่านถึงเล่มสุดท้ายยิ่งนึกถึงแฮรี่เลย ยิ่งตอนที่เฉลยว่าเลือดของนางเอกมีเลือดของมารฟ้าปะปนอยู่ตั้งแต่เกิด ถูกคัดเลือกให้เป็นหนึ่งในศิษย์มาร เราก็นึกถึงแฮรี่ที่เป็นหนึ่งในฮอร์ครักซ์และมีเลือดของลอร์ดวอเดอร์มอร์เลยอะ55
แต่มารฟ้าลาสบอสในเรื่องก็โคตรเก่งจริงๆ นะ ขนาดเหลือแค่ตัวเดียว พลังก็ยังไม่เต็มร้อย
แต่พวกพระเอก 5 คนรุมมารฟ้าตัวเดียวยังแทบเอาชีวิตไม่รอดเลยอะ
คนอื่นๆ ที่ไม่มีกายทิพย์ยิ่งไม่ต้องพูดถึง แค่เจอกับพวกลูกสมุนเก่งๆ ถ้าไม่ร(ะดับประมุขตระกูลโบราณใหญ่ๆ ก็ไม่รอดแล้ว ไม่อยากจะคิดเลยว่าหากมีมารฟ้าอีกหลายตัวโผล่มาจะเป็นยังไง....

พอจบศึกใหญ่ทุกคนก็กลับไปเรียนต่อ55 นางเอกก็ควบทั้งตำแหน่งศิษย์ของวังศาสตร์และประมุขตระกูลไปด้วยเลย ถึงงานจะรัดตัวแค่ไหนก็ต้องกลับไปเรียนต่อให้จบ
เหล่าสัตว์อสูรของนางก็ได้เลื่อนขั้นตามเจ้านายไปเป็นขั้น 7 สามารถกลายร่างเป็นคนได้ นางเอกจึงให้เหล่าสัตว์ทุกตัวเข้าเรียนเป็นนักเรียนที่วังศาสตร์พร้อมกันไปด้วย
ตอนพิเศษมีเรื่องบ้านพระเอก เป็นเรื่องเกี่ยวกับพี่ชายคนละแม่ ที่ทำให้เรารู้สึกสงสารพระเอกและไม่ค่อยปลื้มพ่อ+แม่พี่แกสักเท่าไร  ส่วนคนที่ทรยศก็ได้รับผลกรรมอย่างสาสม  

ป.ล. อ่านจบแล้วชอบคู่รองอะ คู่ของพ่อหนุ่มขุนพลสวรรค์กับแม่นักฆ่าสาวจอมโหด
พ่อหนุ่มนี่เหมือนดวงจะถูกโฉลกกับแม่เสือจริงๆ สาวคนแรกที่รักก็ชอบทำร้ายจิตใจ
ส่วนคนที่สองก็ชอบใช้กำลัง55 แต่ดีใจที่สุดท้ายพี่แกก็ตาสว่างได้หลุดพ้นจากคนแรกสักที
ส่วนคู่พระ-นางหลังจากที่ตกลงคบหากันแล้ว พระเอกก็เปลี่ยนไปอย่างไม่น่าเชื่อ
จากสุภาพบุรุษผู้เคร่งขรึมจริงจัง ก็กลายเป็นอันธพาลที่ชอบหลอกกินเต้าหู้นางเอก
คำพูดหวานแค่ไหนพี่ก็พูดได้หมดด้วยสีหน้าจริงจัง55
แต่พอเขาได้ลงเอยกันเราก็สงสารอีกคน นี่ก็รุกตามจีบนางเอกมาตั้งนาน คุณสมบัติก็ดีพอๆ กับพระเอก แต่คนที่ไม่ใช่ทำยังไงมันก็ไม่ใช่อะ น่าฉงฉาน  อกหักดังเป๊าะ...

I Miss You As Always ฉันยังคิดถึงเธอเสมอ

 

I Miss You As Always ฉันยังคิดถึงเธอเสมอ (เล่มเดียวจบ)

ผู้แต่ง : Gu Xi Jue
ผู้แปล : ทวนนที
สำนักพิมพ์ Happy Banana

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
นางเอก สวี่ชิงเฉิน กำลังจะเรียนจบจากโรงเรียนสอนการแสดง (สาขากำกับการแสดง)
จึงมาฝึกงานกับคุณอาที่กำลังทำละครงิ้วคุนฉวี่อยู่ ในตำแหน่งผู้ช่วยผู้กำกับ
ซึ่งทำให้เธอได้พบกับ ซูผ้อ นักแสดงนำชายตัวพระที่มีชื่อเสียงของคณะงิ้ว หรือรักแรกที่จบไปอย่างรวดเร็วเมื่อ 8 ปีก่อน แต่ยังคงตราตรึงอยู่ในหัวใจของเธอมาจนถึงทุกวันนี้

เพราะคำว่า " ขอโทษด้วยผมจำคนผิด " จึงทำให้รักแรกในวัยเด็กของนางเอกที่เพิ่งเริ่มผลิบานได้ไม่นานต้องจบลง เมื่อได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง นางเอกจึงแกล้งทำเป็นไม่รู้จัก
พยายามหลบหน้าหรืออยู่ห่างๆ จากเขาให้มากที่สุด แต่น่าเสียดายที่พระเอกกลับจำนางเอกได้ตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็น เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยลืมเธอเลย
เมื่อสวรรค์นำพาเธอมาอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง เขาจึงตั้งมั่นว่าจะสานต่อความรักในครั้งนั้น
รวมถึงแก้ไขความเข้าใจผิดที่ทำให้พวกเขาต้องคลาดกันไปนานหลายปีด้วย

พระเอกเป็นคนหน้าตาดีมากกก เป็นนักแสดงงิ้วที่กำดังโด่งดังมีชื่อเสียง
ส่วนนางเอกเป็นหลานสาวของผู้กำกับงิ้วเรื่องที่พระเอกกำลังเล่นอยู่
พอดีนางเอกมาฝึกงานกับอา ทั้งสองคนเลยได้เจอกันอีกครั้ง
ตอนที่อ่านคำโปรยก็นึกว่าจะมีดราม่าอะไร จริงๆ เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย
แต่ด้วยความที่ตอนนั้นยังเด็กทั้งคู่ ยังทำอะไรไม่ได้มาก ไม่มีโอกาสได้อธิบายจึงทำให้ต้องเข้าใจผิดกันไป ในเวลานั้นพระเอกเองก็มีปัญหาหลายอย่าง พอรู้หัวใจตัวเองนางเอกก็หายไปซะแล้ว  มาเจอกันใหม่รอบนี้พี่แกจึงไม่คิดปล่อยคนอีก
พยายามเข้าหา+จีบแบบเนียนๆ แบบหน้าตาย เช่นเอาข้าวกล่องที่นางเอกยังกินไม่เสร็จมากินต่อหน้าตาเฉย หรือทำอะไรหลายๆ อย่างที่ดูจะเกินคำว่าเพื่อน 55  
แม้นางเอกจะสงสัยแต่ก็ไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเอง ใจหนึ่งก็แอบคิดว่าพระเอกกำลังจีบตัวเอง
แต่อีกใจก็คิดว่าพระเอกก็ดีแบบนี้มาตั้งแต่สมัยก่อนแล้ว อาจจะเป็นเหมือนตอนนั้นก็ได้
ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวเข้าใจผิดอีก...
ส่วนคนใกล้ชิดกลับดูออกว่าพระเอกคิดอะไรกับเขาแน่นอน เพราะที่ผ่านพระเอกชอบทำตัวเหมือนพระ เย็นชาไม่สนใจใคร แต่ตอนนี้กลับปฏิบัติกับนางเอกแตกต่างออกไป
รวมถึงสายตาที่มองก็หวานเชื่อมมาก..หึหึ

เพิ่งเคยอ่านเรื่องที่พระเอกเป็นนักแสดงงิ้ว ดังนั้นในเรื่องก็จะมีเรื่องเกี่ยวกับบทละครงิ้ว
ขั้นตอน+วิธีการฝึกซ้อม การจัดเตรียมการแสดง ว่ากว่าจะออกมาได้แต่ละเรื่องทั้งตัวนักแสดงและผู้ที่อยู่เบื้องหลังต้องทุ่มเทกันขนาดไหน อาชีพนี้เป็นอาชีพที่มีเกียรติได้รับความเคารพนับถือ มีแฟนคลับติดตาม ยิ่งเก่งยิ่งมีความสามารถก็ยิ่งมีชื่อเสียงโด่งดัง และมีกลุ่มแฟนคลับไม่ต่างจากดาราดังๆ เลย  

อ่านแล้วให้อารมณ์เหมือนกำลังนั่งจิบชายามบ่าย ไม่มีดราม่า ไม่มีเรื่องมือที่สามที่สี่
ความรักหวานละมุนละไม ค่อยๆ จีบกันไป นางเอกแม้จะยังแคลงใจเรื่องในตอนนั้น
แต่พอพระเอกสารภาพรักก็พร้อมเปิดใจให้โอกาสตัวเองอีกครั้ง (เพราะลืมเขาไม่ลง มีคนมาจีบตั้งหลายคนแต่ก็ไม่เคยสน) ส่วนปมนั้นไม่นานทั้งสองคนก็ได้พูดกันจนเข้าใจชัดเจน...
Happy ending 

ป.ล. I Miss You As Always สมกับชื่อเรื่องเพราะพระ-นางไม่เคยลืมกันเลย ยังคงนึกถึงอีกฝ่ายตลอดมา

แสนชังนิรันดร์รัก 3 เล่มจบ

แสนชังนิรันดร์รัก 3 เล่มจบ
ผู้แต่ง : เผิงไหลเค่อ (蓬萊客)
ผู้แปล : Honey Toast
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
มู่ฝูหลัน ธิดาอ๋องสกุลมู่แห่งแคว้นฉางซา เป็นศิษย์ของหมอโอสถรู้วิชาแพทย์ รูปโฉมงดงามเป็นหนึ่ง แต่กลับต้องมาแต่งให้กับ เซี่ยฉางเกิง อดีตโจรร้ายที่ครองลุ่มแม่น้ำ
ชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน มักใหญ่ใฝ่สูง หวังใช้การแต่งงานนี้เป็นใบเบิกทางเพื่อก้าวไปสู่อำนาจสูงสุด

ชาติที่แล้วนางเอกหลงรักพระเอกตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบ แต่พระเอกกลับจำไม่ได้ 
พอแต่งงานยังไม่ทันข้ามคืน ยังไม่ทันได้เข้าหอพระเอกก็ถูกเรียกตัวไปปราบกบฏ
เมื่อกลับมาไม่นานก็รับอนุ ละเลยนางเอกกับลูก
ปล่อยให้นางดูแลบ้านและถูกแม่สามีโขกสับไม่ได้รับความเป็นธรรม
อีกทั้งด้วยหน้าที่การงานจึงทำให้พระเอกไม่ค่อยอยู่บ้าน เนื่องจากตอนนั้นบ้านเมืองอยู่ในช่วงระส่ำระส่าย มีทั้งศึกนอกศึกใน พระเอกจึงกลายเป็นขุนนางคนโปรดของไทเฮาเพราะไม่มีใครที่สามารถใช้งานได้เลย  แต่ในขณะที่แสร้งทำตัวเป็นขุนนางผู้จงรักภักดี
ลับหลังก็ลอบวางแผนซุ่มรอจังหวะเหมาะ เพื่อช่วงชิงแผ่นดินนี้อยู่เหมือนกัน
และเมื่อนางเอกกับลูกถูกศัตรูจับไปเป็นตัวประกัน พระเอกก็รีรอไม่ได้เห็นความสำคัญ
ไปช่วยไม่ทัน จนทำให้นางเอกต้องจบชีวิตลงแม้แต่ศพก็ถูกลบหลู่
สุดท้ายผ่านไป 10 ปี ลูกชายก็ทนกับความไร้หัวใจของผู้เป็นพ่อไม่ไหว
จึงเลือกที่จะปลิดชีวิตตัวเองตามแม่ไป เพราะคับแค้นใจที่พ่อแล้งน้ำใจและทำให้ชีวิตของแม่ต้องทุกข์ทรมานกระทั่งตาย 
เมื่อได้โอกาสกลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง นางเอกจึงตั้งใจว่าชาตินี้จะต้องหย่าขาดและอยู่ให้ห่างจากพระเอกให้ได้ จะไม่มีวันโง่งมหลงรักสามีผู้เย็นชาไร้หัวใจ ที่พร้อมจะสละนางและลูกทิ้งได้เพื่ออำนาจอีกแล้ว

พระเอกที่เพิ่งกลับมาจากปราบกบฏ เมื่อรู้ว่าเมียที่เพิ่งแต่งงานกันหมาดๆ แม้แต่ห้องหอก็ยังไม่ได้เข้า เก็บของกลับบ้านเดิมก็แปลกใจ แต่ก็ยังตามไปหาเพื่อรับตัวกลับ
และก็ต้องแปลกใจอีกครั้ง เพราะเมียที่ควรจะน่ารักอ่อนหวานเชื่อฟังสามี กลับเย็นชาแข็งกร้าวและพยายามตัดสัมพันธ์กับตัวเองทุกวิถีทาง
นางเอกหลอกพระเอกว่าตัวเองมีคนอื่นอยู่ในใจ ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ เพื่อให้พระเอกโกรธและยอมหย่า ซึ่งแม้พระเอกจะโกรธมากจริงๆ อย่างที่หวัง แต่ทั้งสองก็ยังไม่สามารถหย่าขาดกันได้เพราะเหตุผลทางการเมือง

นางเอกที่รู้เหตุการณ์ล่วงหน้า รู้ดีว่าไทเฮาซึ่งมีอำนาจสูงสุดในตอนนี้ต้องการกำจัดแคว้นฉางซาและสกุลมู่ของตัวเองมากขนาดไหน  เพื่อจะได้ไม่ต้องยืมจมูกคนอื่นหายใจหรือพึ่งพาพระเอกอีกต่อไป นางจึงต้องหาทางเสริมความแข็งแกร่งเพื่อปกป้องเมืองซึ่งเป็นบ้านเกิดของตัวเองให้ได้ แต่อีกทางก็ต้องคอยคิดหาวิธีรับมือกับพระเอกผู้เป็นสามีไปด้วย
แม้ใจจะเกลียดชังและอยากอยู่ให้ห่างจากอีกฝ่ายสุดๆ แต่เพราะตัวนางยังไร้กำลังและอำนาจ สุดท้ายเวลามีเรื่องอะไรก็ยังต้องเข้าหาและขอร้องให้พระเอกช่วยอยู่ดี

แต่บุญคุณที่รับมายังไงก็ต้องชดใช้คืน ประกอบกับเรื่องราวในอดีตก็ยิ่งทำให้นางเอกไม่อยากจะติดค้างพระเอกแม้แต่น้อย นางเอกรู้ว่าลึกๆ พระเอกนั้นปรารถนาตน จึงมอบตัวเองให้เป็นการตอบแทน .. แต่ความสัมพันธ์ทางกายก็ไม่ได้ทำให้พวกเขาใกล้ชิดหรือมีความสุขมากขึ้นเลยสักนิด นางเอกทั้งยอมทำลายพรหมจรรย์ ทั้งกินยาป้องกันการตั้งครรภ์ฤทธิ์แรง
เพื่อให้พระเอกเข้าใจผิด ให้โกรธ เพื่อจะได้ขับไล่ไสส่งตัวเองไปไกลๆ
แม้กระทั่งจูบก็ห้าม ครั้งแรกที่จูบก็วิ่งออกไปอ้วกทันที จนพระเอกอึ้ง คิดไม่ถึงว่านางเอกจะรังเกียจตัวเองมากถึงเพียงนี้ ...

หวานอมขมกลืนทั้งเรื่อง เพราะนางเอกรู้ดีว่าพระเอกเป็นคนยังไง มีเป้าหมายอะไรในชีวิต เข้าใจแจ่มแจ้ง ไม่คิดขัดขวาง ไม่ได้คิดกลับมาแก้แค้นอะไร
ก็แค่อยากใช้ชีวิตกับลูกในชาตินี้อย่างสงบสุข (ลูกก็กลับมาเกิดใหม่)
ไม่ต้องกลับไปซ้ำรอยเดิมเหมือนอย่างในชาติที่แล้วอีกเท่านั้น
จึงต้องกุเรื่องทำร้ายจิตใจทั้งพระเอกและตัวเอง เพื่อให้เขายอมตัดใจและปล่อยมือ
แต่ไปๆ มาๆ พระเอกก็แทบจะอ่อนข้อให้นางเอกทุกครั้งโดยไม่รู้ตัว
เวลานางเอกขออะไรสุดท้ายก็มักให้ตามที่ขอหมด พยายามง้อทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าทำไมนางถึงได้รังเกียจและชิงชังตัวเองถึงเพียงนี้  อ่านๆ ไปบางทีก็แอบสงสารเพราะชาตินี้พี่แกยังไม่ทันได้ทำอะไรก็ถูกตั้งแง่โดนเกลียดซะแล้ว แต่อีกทางก็เข้าใจในมุมของนางเอกเช่นกัน
เอาเป็นว่าก็เห็นใจทั้งสองฝ่ายล่ะนะ...เฮ้อออ

ชาตินี้ลูกนางเอกก็มาเกิดใหม่เหมือนกัน เป็นเด็กกำพร้าที่ถูกพระเก็บไปเลี้ยง (แต่ลูกหน้าตาเหมือนเดิมเปี๊ยบ) นางเอกเห็นก็จำได้ทันทีเลยรับกลับมาเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม
ส่วนพระเอกก็นึกว่านี่เป็นลูกของนางเอกกับคนรักเก่า เพราะดวงตาเด็กเหมือนนางเอกมากเลยยิ่งโกรธ เหมือนขนาดนี้คิดว่ายังไงก็ต้องเป็นลูกที่นางเอกคลอดออกมาเองชัวร์
(จริงๆ ลูกหน้าเหมือนพ่อมากกว่านะ แต่สงสัยความหึงมันบังตาเลยลืมนึก55)
ด้วยความที่ถูกนางเอกปั่นหัวทำให้โกรธสะสมมานาน พอรู้ว่านางเอกใส่ใจลูกมาก ก็เลยมาแอบจับตัวไป เพราะรู้ว่านางเอกต้องตามมาเอาคนคืนไปแน่นอน
ตอนแรกลูกก็ไม่ยอมพูดด้วยเพราะถูกนางเอกสั่งห้ามไว้ แต่ต่อมาก็ค่อยๆ เปิดใจ เลิกต่อต้านและค่อยๆ เห็นพระเอกเป็นวีรบุรุษที่ต้องเอาอย่าง
ทว่าวันหนึ่งลูกก็กลับจำอดีตได้ จึงเริ่มวางแผนเป็นฮ่องเต้เพื่อจะได้ปกป้องแม่ (เพราะไม่ไว้ใจพ่อ) และบีบให้พระเอกซึ่งเป็นพ่อต้องยอมจากไป...

จบดีนะจ๊ะไม่ต้องห่วง เราชอบตรงที่สุดท้ายนางเอกก็คิดได้ว่า....
” พวกเราล้วนไม่ใช่ตนเองในชาติก่อนอีกแล้ว แต่กลับหมกมุ่นยึดติดอยู่กับมัน
วางกับดักตนเองโดยไม่รู้จักมองย้อนกลับไปทบทวนสักนิด
เขาไม่จำเป็นต้องแบกรับความผิดในเรื่องที่เขาไม่เคยทำ
ข้าก็ต้องเริ่มทำความรู้จักคนคนหนึ่งใหม่ .... “

ตอนพิเศษนี่ช่วยเยียวยาจริงๆ รอบนี้พระเอกกลับมาเกิดใหม่จำอดีตได้คนเดียว
ชาตินี้ให้คนไปขวางคนนำสารมาแจ้งเรื่องกบฏเพื่อจะได้เข้าหอกับนางเอกให้เสร็จก่อน 
แล้วรอบนี้พี่แกก็พาเมียไปรบด้วยเลยจ้า ไม่ทิ้งให้อยู่บ้านปล่อยให้แม่รังแกแล้ว
อนุก็ไม่รับยื่นคำขาด ดูแลใส่ใจนางเอกดีมากๆ นางเอกก็คิดว่าเมื่อสามีดีกับเราขนาดนี้ก็ต้องปรนนิบัติดูแลสามีให้ดีๆ ให้สมกับที่เขารัก แต่เอาเข้าจริงๆ กลายเป็นว่าตัวเองไม่ต้องทำอะไรเลย สามีดูแลจัดการให้หมด ตอนที่ใกล้คลอดพระเอกก็หยุดอยู่บ้านรอจนให้นางเอกคลอดลูกเสร็จ ถ้าไปทำงานที่อื่นก็ต้องเขียนสารมาหาทุกวัน แบบดีมากผิดกับชาติที่แล้วลิบลับ เลิฟๆ ตอนพิเศษ...

(รัก) ยิ้มของเธอ

 

(รัก) ยิ้มของเธอ 5 เล่มจบ

ผู้แต่ง : ชิงเหม่ย

ผู้แปลเล่ม 1-3 : กัญญา / ผู้แปลเล่ม 4-5 : หนูน้อยฉี

สำนักพิมพ์ อรุณ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

ถงเหยา เด็กสาววัย 19 เจ้าของความสูง 150 ซม. เจ้าของไอดีสไมลิ่ง
มิดคนใหม่ของทีม ZGDX เพราะเคยเลิกรากับแฟนเก่าที่เป็นนักกีฬาอีสปอร์ตมาก่อน 
ถงเหยาจึงให้คำปฏิญาณเอาไว้ว่า จะไม่มีแฟนเป็นคนในวงการนี้อีกเด็ดขาด..หึหึ

แต่หัวใจของสาวน้อยก็ต้องสั่นไหว เมื่อต้องมาอยู่ร่วมบ้านและอยู่ทีมเดียวกับ ลู่ซือเฉิง
เชสแมนหรือกัปตันทีม ZGDX มหาเทพแห่งวงการอีสปอร์ต ที่แสนจะเย็นชาไร้หัวใจ 
ทั้งดุ ทั้งโหด แต่กลับชอบหาเรื่องเย้าแหย่และแกล้งเธอเป็นที่สุด...

วงการนี้นักกีฬาหญิงที่ได้ลงเล่นเป็นตัวจริงนั้นมีน้อยหรือแทบจะไม่มีเลย
ดังนั้นนางเอกจึงค่อนข้างเป็นที่จับตามอง แต่นางก็โชคดีมากที่ได้พบกับเพื่อนร่วมทีมดีๆ
เวลามีปัญหาอะไรทุกคนก็พร้อมเข้าข้างปกป้องเธอ โดยเฉพาะพระเอกที่ถึงภายนอกจะดูดุ โหด เย็นชา แต่พี่แกก็มีวิธีการปกป้องคนในแบบของตัวเองล่ะนะ

เป็นแนวเกม(กีฬาอีสปอร์ต) ที่ดำเนินไปพร้อมกับเรื่องรัก
ถึงนางเอกกับพระเอกจะนิสัยแตกต่างกัน(มากกก55) แต่ทั้งสองคนก็มีเป้าหมายเดียวกัน
นั่นคือพาทีมไปให้ถึงแชมป์โลก เนื้อเรื่องส่วนใหญ่จะหนักไปที่เกมการแข่งขันระหว่างทีมนางเอกกับทีมอื่นๆ ต้องเจออุปสรรคและปัญหาอะไร ยากขนาดไหนกว่าจะฝ่าด่านผ่านเข้าไปถึงการแข่งขันระดับโลกได้ ซึ่งทีมพระ-นางก็ไม่ได้ชนะผ่านฉลุยตลอดนะ
ก็มีแพ้มีชนะ มีเสียน้ำตา มีการทะเลาะเบาะแว้งกันบ้าง แถมยังต้องเจอกับพวกคำด่าคำวิจารณ์บนโลกอินเตอร์เน็ตอีก ถ้าเป็นเวลาชนะก็ดีไปแต่ถ้าแพ้เมื่อไรก็...หึหึ
(แข่งแพ้ยังไม่เท่าไร แต่จะหมดกำลังใจกันจริงๆ ก็ตอนเจอคำพูดในโลกออนไลน์นี่แหละ)

ส่วนเรื่องความรักก็น่าติดตามและโคตรหวานนนนแบบไม่น่าเชื่อ
เอาจริงๆ ไม่นึกว่าพอพระเอกมีแฟนแล้วจะเป็นแบบนี้นะ 55  
ตอนที่ยังไม่ได้คบกันก็ออกแนวคู่กัดเหมือนลิ้นกับฟัน แต่พอคบกันแล้วเท่านั้นแหละ...
โอ๊ยยยยยย แบบใครเนี่ย นี่มันใคร??? อร๊ายๆ นี่มันหมาป่าผสมปลาหมึกชัดๆ
คุณพี่หื่นมากกก..เปรี้ยวมาก สามารถพูดคำสองแง่สองง่าม ทำตัวหื่นๆ โดยหน้าไม่แดง
สีหน้าไม่เปลี่ยนได้อย่างไร ขนาดนางเอกที่ทั้งแสบทั้งเกรียนยังต้องยกธงขาว
ขนาดเพื่อนร่วมทีมยังต้องกรอกตาให้ ..โอ้! กัปตันเราพอมีแฟนแล้วคลั่งรักขนาดนี้เลยเหรอวะ55 (เพื่อนร่วมทีมไม่ได้กล่าว เรากล่าวแทนให้)

แต่ตอนแรกที่คบกันนางเอกไม่อยากให้ใครรู้ กะคบแบบเงียบๆ ไปก่อน
เพราะกลัวพระเอกจะเสียแฟนคลับ กลัวว่าพี่แกจะมีข่าวเสียหาย (เพราะตั้งแต่เข้าวงการนี้มาพระเอกไม่เคยมีข่าวเสียหายเลย) แต่สุดท้ายก็ปิดไม่อยู่ เพราะสายตาและการกระทำของพระเอกมันเกินเบอร์มากกกก คนเลยเริ่มดูออก แต่พระเอกก็ไม่แคร์
แถมยังตัดสินใจเปิดเผยความสัมพันธ์ต่อหน้าสาธารณชนมันซะเลย55 (จริงๆ พี่แกอยากเปิดมานานแล้วจ้า) หลังจากนั้นก็หวานจนฉุดไม่อยู่ หวานกันแบบไม่แคร์โลก 
ไม่เก็บอาการไม่ปิดบังแล้วจ้า (อ่านช่วงแรกๆ ก็ลุ้นเรื่องผลการแข่งนะ แต่พอหลังๆ ก็เริ่มเปลี่ยนไปลุ้นว่านางเอกจะท้องก่อนไหม 55) แต่ช่วงแรกๆ ยังไม่ค่อยราบรื่นเท่าไร
เป็นอย่างที่นางเอกเคยคิดเอาไว้ เพราะหลังจากที่เปิดตัวว่าคบกัน นางเอกก็เจอแฟนคลับของพระเอกถล่มด่าซะยับเยินตามคาด เจอคนปองร้ายจนทำให้ลงแข่งไม่ได้
และเกือบทำให้เข้าใจผิดกับพระเอกอีกต่างหาก..

สุดท้ายแอบเสียใจนิดนึงตรงที่ไม่มีตอนพิเศษอะ ตั้ง 5 เล่มพี่จะจบแค่นี้ไม่ได้นะคะT^T
น่าจะมีเขียนเรื่องราวต่อจากนั้นอีกสักหน่อย อยากรู้ชีวิตของพวกนางเอกและคนในทีม
รวมถึงทีมอื่นๆ หลังจากจบการแข่งขันอะ แล้วก็อยากเห็นสีหน้าของเฉิงเกอตอนได้ไปเจอพ่อนางเอกด้วยว่าจะเป็นยังไง 55 (พ่อหวงลูกสาว)  

ปล.ชอบบทสนทนาในเรื่อง เวลาจิกกัดกันไปมา คำพูดของตัวละครมันเป็นธรรมชาติดีอะ
อ่านแล้วได้อารมณ์แสบๆ คันๆ อดยิ้มหัวเราะตามไม่ได้

แผนลวงคดีรัก เล่ม 3-4 (4 เล่มจบ)

แผนลวงคดีรัก เล่ม 3-4 (4 เล่มจบ) 

ผู้แต่ง : ติงโม่

ผู้แปล : เรืองชัย รักศรีอักษร

สำนักพิมพ์ อรุณ

รีวิวแผนลวงคดีรัก เล่ม 1-2 https://marynlinsbook.blogspot.com/2021/03/1-2.html

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
หลังจากที่พระเอกหายความจำเสื่อม พี่แกก็พูดตัดความสัมพันธ์กับนางเอกอย่างชัดเจน ...โถถถ ไม่อยากจะบอกเลยว่าระวังจะกลืนน้ำลายตัวเองนะ
พอจิตใจกลายเป็นผู้ใหญ่นิสัยก็น่าตบขึ้นมาทันที แต่นางเอกเราก็แมนๆ อยู่แว้วว ตัดก็ตัดดิ่ ไม่ง้อ ... แต่สุดท้ายพระเอกก็ตัดไม่ขาด ถึงจะจำช่วงที่เป็นโหยวอิงจวิ้นไม่ได้
แต่ร่างกายและจิตใจข้างในกลับซื่อสัตย์ยิ่งนัก จนต้องหาข้ออ้างมาตามเกาะติดเขาเหมือนเดิม..ถึงจะยังจำไม่ได้แต่ก็คลั่งรัก และเทิดทูนบูชานางเอกหนักมากกก
ขนาดตัวพระเอกเองยังแทบรับตัวเองไม่ได้เลย ไม่อยากจะเชื่อว่าวันหนึ่งตัวเองจะคลั่งรักและหลงใหลใครได้ถึงขนาดนี้ 55 ..( รู้หรือยังว่าใครใหญ่สุดในบ้าน ใครต้องฟังใคร อิอิ)

2 เล่มสุดท้ายยังคงเจ้มจ้น สนุก ตื่นเต้นเหมือนเดิม (ไม่อยากเขียนมากเดี๋ยวสปอยล์หมด ต้องอ่านเองจริงๆ 55)  แต่บอกเลยว่าใครที่ชอบแนวสืบสวนสอบสวนพลาดไม่ได้
อารมณ์เหมือนนั่งรถไฟเหาะ เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลง เดาทางไม่ถูกจริงๆ ว่าจะมาไม้ไหน
เพราะสิ่งที่พวกนางเอกต้องเจอไม่ใช่แค่คนร้ายโรคจิตธรรมดา
แต่เบื้องหลังคนเหล่านั้นยังมีบางอย่างคอยชักใยอยู่เบื้องหลัง ซุ่มอยู่ในเงามืด
ตั้งตัวเป็นผู้ลงทัณฑ์จับคนมาลงโทษเอง ซับซ้อนโยงกันวุ่นวายไปหมด
มันจึงไม่ใช่แค่การสืบสวนสอบสวนปกติทั่วๆ ไป แต่ยังต้องวิเคราะห์ไปถึงจิตใจและคาดการณ์พฤติกรรมของคนร้ายด้วย อ่านแล้วก็ลุ้นตาม ไม่รู้ว่าต่อไปจะมีหักมุมอะไรอีกหรือเปล่า แต่นับถือใจนางเอกกับเพื่อนร่วมทีมจริงๆ
ตกอยู่ในสถานการณ์เลวร้ายแค่ไหนก็ไม่เคยยอมจำนน ขอแค่ยังมีลมหายใจก็สู้ยิบตา
ไม่ทิ้งความหวัง ไม่เคยลืมหน้าที่และอุดมการณ์...
ลืมบอกไปว่าเรื่องบางอย่างก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดนะ....เฉลยทีน้ำตาแทบแตก  
คุณหลอกดาว!!  ทามมายยยต้องเป็นแบบนี้ เสียจายยย ซึ้ง หดหู่
อ่านจบแล้วต้องขอพักทำใจก่อนนะ..55

ปล. nc มีแต่ตัดเข้าโคม (แต่ถึงไม่บรรยายก็พอจะเดาได้ว่าน่าจะแซบ55 ก็พระเอกคลั่งรักซะขนาดนั้น)
ปล. ตอนพิเศษมีศาสตราจารย์ป๋อกับภรรยามาแจมด้วย

ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า... คือข้าผู้เดียว เล่ม 4-5

 

ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า... คือข้าผู้เดียว เล่ม 4-5 (7 เล่มจบ) 

ผู้แต่ง : เอ๋อเหมย (峨嵋)

ผู้แปล : ถังเจวียน
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

รีวิวผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า..คือข้าผู้เดียว เล่ม 1-3 
https://marynlinsbook.blogspot.com/2021/03/1-3-7.html

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
หลังจบเล่ม 3 ก็พอจะเดาได้แล้วว่าหายนะวันสิ้นพิภพจะเกิดจากอะไร ชนวนเหตุมาจากไหน หลังจากที่นางเอกยอมให้พวกตระกูลไสยเวทย์จับไปเป็นตัวประกันด้วย เพราะคนที่โดนจับไปก่อนหน้าดันเป็น 1 ในลูกสมุน เอ้ยๆ ผู้พิทักษ์ของนาง แต่คนอื่นไม่รู้ไงเลยอิจฉาเจ้าหนุ่มนั่นกันใหญ่ นึกว่าคือคนที่ได้หัวใจนางเอกไปครอง 55

เล่มนี้พระเอกชิงสารภาพความในใจตั้งแต่ต้นเล่ม 4 เลย...ฮิ้ววว เห็นนิ่งๆ ขรึมๆ จริงจัง
แต่พอรักแล้วก็ตรงไปตรงมาไม่มีเขินอายนะจ๊ะ ท่ามกลางหนุ่มหล่องานดีมากมายที่ตามจีบ แต่พระเอกกลับเป็นคนเดียวที่ทำให้นางเอกหวั่นไหวได้ แต่เนื่องจากตอนนี้ยังมีหลายสิ่งที่ต้องทำและหลายเรื่องที่นางเอกยังต้องปิดบัง ทั้งเรื่องตามหาพ่อกับแม่ เรื่องการฝึกวิชา(ที่ไม่เหมือนชาวบ้าน) รวมถึงเรื่องที่ตัวเองเป็นคนของตระกูลฝ่ายอธรรม และอีกมากมายบลาๆ ดังนั้นนางเอกก็เลยยังไม่คิดที่จะมีความรัก เพราะฉะนั้นจนจบเล่ม 5 พระ-นางก็ยังเป็นได้แค่ศิษย์พี่-ศิษย์น้องกันอยู่เหมือนเดิม 55....

อีเว้นท์หลักๆ ของเล่มนี้ก็มีเรื่องที่นางเอกถูกคนตามฆ่า และเป็นสาเหตุที่ทำให้พระเอกฝืนใช้ของวิเศษประจำตระกูลก่อนกำหนด เพราะเห็นนางเอกกำลังตกอยู่ในอันตราย ...
ส่วนคนที่อยู่เบื้องหลังก็เฮ้อออ เห็นเขาปลอดภัยไม่ถูกฆ่าก็ยังไม่สำนึก
เข้าตำราพ่อแม่รังแกฉันมาก ถูกสปอยล์ตามใจมาตั้งแต่เด็ก พอเจอคนที่เก่งกว่าเหนือกว่าก็ไม่พอใจ ไปโกรธไปแค้นเขา อะไรๆ ก็โทษแต่คนอื่น ทั้งๆ ที่นางเอกก็ไม่ได้ทำอะไรให้
จู่ๆ ก็มาโกรธเกลียด เล่นงานต่อหน้าเองไม่ได้ก็ส่งคนอื่นไปฆ่า...เสียดายก็แต่พ่อหนุ่มแซ่ทังตระกูลขุนพล ทำไมถึงได้ตาบอดไปรักคนแบบนี้ฟะ ...เซ็ง

นางเอกเก่งและซู มีของวิเศษดีๆ เจ๋งๆ ติดตัว ไปที่ไหนก็เจอแต่ของดี
แถมยังมีกองทัพสัตว์อสูรเป็นของตัวเอง พึ่งพาตัวเองได้ ไม่ต้องรอให้พระเอกหรือใครมาปกป้องก็เอาตัวรอดได้ ฉายเดี่ยวตลอด แมนๆ
ในเล่ม 5 โรงเรียนนางเอกต้องคัดศิษย์ที่มีพลังยุทธ์สูงผ่านเกณฑ์มา 100 คน
แล้วส่งไปสู้กับพวกอสูรทะเลที่คัดคนเก่งมา 100 คนเช่นกัน เพื่อประลองกันในสนามรบเก่าของเซียนและมารฟ้าในอดีต ฝ่ายไหนแพ้ก็ต้องยอมรับข้อตกลงของฝ่ายที่ชนะ
ซึ่งนางเอกก็เป็น 1 ในนั้นที่ถูกส่งมา แต่ทว่าทันทีที่ก้าวเข้าสู้สนามประลอง 
ฝั่งนางเอกกลับไม่รู้เลยว่าพวกตัวเองถูกเล่นตุกติก จนทำให้ต้องสูญเสียกำลังคนไปมากกว่าครึ่งทันทีที่เข้าสู่สนามรบ...

ทีนี้ซวยและ ยังไม่ทันได้ลงมือฝ่ายตัวเองก็เสียกำลังไปเกินครึ่งแล้ว แต่อีกฝ่ายกลับอยู่ครบ
เอาไงดีจะไปต่อก็ห่วงคน แต่จะอยู่ที่เดิมรอให้อีกฝ่ายมาเจอก็ไม่ได้
แถมไม่มีใครอยากรับหน้าที่เฝ้าคนด้วย แต่เรื่องนี้กลับเข้าทางนางเอกพอดี
นางจึงขอรับอาสาอยู่เฝ้าคุ้มครองคนเอง คนอื่นก็เห็นพ้องด้วยเนื่องจากนางเอกมีของวิเศษเก็บทรัพย์ขนาดใหญ่ หากมีอันตรายก็สามารถเก็บคนทั้งหมดเข้าไปด้วยได้
เลยยิ่งพากันซาบซึ้งใจในความเสียสละของนาง ที่ยอมทิ้งโอกาสในการไปหาประสบการณ์และหาของวิเศษในสนามรบ แต่ยอมอยู่เฝ้าคนเฉยๆ แทน...
หารู้ไม่ว่าพอสลัดคนในทีมไปได้ นางเอกก็เก็บคนทั้งหมดเข้ากระเป๋า
แล้วบึ่งไปยังส่วนใจกลางที่อยู่ลึกเข้าไปของสนามรบ พร้อมสัตว์อสูรของตัวเองทันทีจ้า.. 55 แสนสบายอุราไปคนเดียว อยากทำไรก็ได้ เย้ๆ

แต่ยิ่งเข้าไปลึกเท่าไรปราณมารก็ยิ่งเข้มข้น ทั้งยังต้องเจอกับสัตว์อสูรที่อยู่ระดับสูงๆ อีกมากมาย..ถ้าเป็นคนอื่นในทีมเข้ามาอาจตาย แต่ดีที่เป็นนางเอกเลยรอดออกมาได้
เพราะนางมีของวิเศษเจ๋งๆ ดีๆ ติดตัวมากมาย แถมยังพ่วงด้วยกองทัพสัตว์อสูรขั้นสี่อีก 10 ตัว บวกกับความสามารถในการล่องหนและไหนจะมารฟ้าลูกสมุนคนใหม่ที่เป็นกูรูให้อีกล่ะ...
ของวิเศษที่ต้องการก็ได้ แถมยังสร้างบุญคุณทำให้คนซาบซึ้งได้อีก ยิงทีเดียวได้นกสองตัว
สมแล้วที่มาจากตระกูลนักต้มตุ๋น..อิอิ

ตอนอ่านเล่ม 5 ส่วนตัวเรานึกถึงตอนอ่าน HunterXHunter ภาคมดอะ...
ดีนะที่มีนางเอกมาด้วย เวลาเจออันตรายดูท่าจะสู้ไม่ได้ก็เก็บคนเข้ากระเป๋าแล้วพาหนี
(กระเป๋าคนอื่นจุได้ไม่เท่าของนางเอก) บาดเจ็บ แขนขาขาด ก็มีน้ำพุคืนชีพของนางคอยรักษาให้ แต่นางเอกก็ต้องแอ๊บทำเหมือนไม่ได้เก่งมาก ถ่อมตัวให้สมกับภาพลักษณ์คุณหนูตระกูลแพทย์ อยากจะไปสู้ทีก็ต้องแอบไม่ให้ใครเห็น พอชนะก็ต้องแสร้งทำเป็นแบบ..
ฉันไม่ได้เก่งนะ ดูสินี่ก็เสียพลังปราณไปตั้งเยอะหมดแรงเลย ทั้งที่จริงๆ สบายดีมาก
แต่จะให้ใครรู้ว่าเก่งมากไม่ได้ไง 55

ชอบเวลาพอศัตรูโผล่มา ทุกคนก็จะพร้อมใจกันหันมามองนางเอกแบบรู้กัน
เพื่อรอให้นางเก็บทุกคนเข้ากระเป๋าไปด้วย55 ส่วนพระเอกนั้นยอมให้คนอื่นเข้าแต่ตัวเองไม่เข้า เพราะไม่อยากให้นางเอกต่อสู้อยู่คนเดียวตามลำพัง อยากให้นางเอกพึ่งพิงตัวเอง
ไม่ทำอะไรคนเดียวอีกต่อไป อยากให้นางเอกเปิดใจให้..
แบบเป็นคนเดียวที่มองนางเอกออก มองทะลุ รู้ว่านางเอกต้องมีความลับอะไรปิดบังซ่อนอยู่ ..นางเอกก็รู้ว่าพี่แกน่าจะมองอะไรออกแหละ ถึงไม่ค่อยอยากเข้าใกล้ 55
พระเอกก็แบบงง? ว่าทำไมทีกับคนนู้นคนนี้นางเอกถึงยอมเข้าใกล้สนิทสนม
แต่พอเป็นตัวเองทำไมถึงได้เว้นระยะห่างมีมารยาทจัง55

ปล. อ่านจบแล้วค้างมาก แอบช็อกเบาๆ ไม่น่าแยกกันเลยกำลังจะรอดแล้วแท้ๆ ...เฮ้ออ T^T