สำนักพิมพ์ แจ่มใส
https://marynlinsbook.blogspot.com/2021/03/1-3-7.html
หลังจบเล่ม 3 ก็พอจะเดาได้แล้วว่าหายนะวันสิ้นพิภพจะเกิดจากอะไร ชนวนเหตุมาจากไหน หลังจากที่นางเอกยอมให้พวกตระกูลไสยเวทย์จับไปเป็นตัวประกันด้วย เพราะคนที่โดนจับไปก่อนหน้าดันเป็น 1 ในลูกสมุน เอ้ยๆ ผู้พิทักษ์ของนาง แต่คนอื่นไม่รู้ไงเลยอิจฉาเจ้าหนุ่มนั่นกันใหญ่ นึกว่าคือคนที่ได้หัวใจนางเอกไปครอง 55
เล่มนี้พระเอกชิงสารภาพความในใจตั้งแต่ต้นเล่ม 4 เลย...ฮิ้ววว เห็นนิ่งๆ ขรึมๆ จริงจัง
แต่พอรักแล้วก็ตรงไปตรงมาไม่มีเขินอายนะจ๊ะ ท่ามกลางหนุ่มหล่องานดีมากมายที่ตามจีบ แต่พระเอกกลับเป็นคนเดียวที่ทำให้นางเอกหวั่นไหวได้ แต่เนื่องจากตอนนี้ยังมีหลายสิ่งที่ต้องทำและหลายเรื่องที่นางเอกยังต้องปิดบัง ทั้งเรื่องตามหาพ่อกับแม่ เรื่องการฝึกวิชา(ที่ไม่เหมือนชาวบ้าน) รวมถึงเรื่องที่ตัวเองเป็นคนของตระกูลฝ่ายอธรรม และอีกมากมายบลาๆ ดังนั้นนางเอกก็เลยยังไม่คิดที่จะมีความรัก เพราะฉะนั้นจนจบเล่ม 5 พระ-นางก็ยังเป็นได้แค่ศิษย์พี่-ศิษย์น้องกันอยู่เหมือนเดิม 55....
อีเว้นท์หลักๆ ของเล่มนี้ก็มีเรื่องที่นางเอกถูกคนตามฆ่า และเป็นสาเหตุที่ทำให้พระเอกฝืนใช้ของวิเศษประจำตระกูลก่อนกำหนด เพราะเห็นนางเอกกำลังตกอยู่ในอันตราย
...
ส่วนคนที่อยู่เบื้องหลังก็เฮ้อออ เห็นเขาปลอดภัยไม่ถูกฆ่าก็ยังไม่สำนึก
เข้าตำราพ่อแม่รังแกฉันมาก
ถูกสปอยล์ตามใจมาตั้งแต่เด็ก พอเจอคนที่เก่งกว่าเหนือกว่าก็ไม่พอใจ ไปโกรธไปแค้นเขา
อะไรๆ ก็โทษแต่คนอื่น ทั้งๆ ที่นางเอกก็ไม่ได้ทำอะไรให้
จู่ๆ ก็มาโกรธเกลียด เล่นงานต่อหน้าเองไม่ได้ก็ส่งคนอื่นไปฆ่า...เสียดายก็แต่พ่อหนุ่มแซ่ทังตระกูลขุนพล ทำไมถึงได้ตาบอดไปรักคนแบบนี้ฟะ ...เซ็ง
นางเอกเก่งและซู มีของวิเศษดีๆ เจ๋งๆ ติดตัว ไปที่ไหนก็เจอแต่ของดี
แถมยังมีกองทัพสัตว์อสูรเป็นของตัวเอง พึ่งพาตัวเองได้
ไม่ต้องรอให้พระเอกหรือใครมาปกป้องก็เอาตัวรอดได้ ฉายเดี่ยวตลอด แมนๆ
ในเล่ม 5 โรงเรียนนางเอกต้องคัดศิษย์ที่มีพลังยุทธ์สูงผ่านเกณฑ์มา
100 คน
แล้วส่งไปสู้กับพวกอสูรทะเลที่คัดคนเก่งมา
100 คนเช่นกัน
เพื่อประลองกันในสนามรบเก่าของเซียนและมารฟ้าในอดีต
ฝ่ายไหนแพ้ก็ต้องยอมรับข้อตกลงของฝ่ายที่ชนะ
ซึ่งนางเอกก็เป็น 1 ในนั้นที่ถูกส่งมา แต่ทว่าทันทีที่ก้าวเข้าสู้สนามประลอง
ฝั่งนางเอกกลับไม่รู้เลยว่าพวกตัวเองถูกเล่นตุกติก
จนทำให้ต้องสูญเสียกำลังคนไปมากกว่าครึ่งทันทีที่เข้าสู่สนามรบ...
ทีนี้ซวยและ ยังไม่ทันได้ลงมือฝ่ายตัวเองก็เสียกำลังไปเกินครึ่งแล้ว
แต่อีกฝ่ายกลับอยู่ครบ
เอาไงดีจะไปต่อก็ห่วงคน แต่จะอยู่ที่เดิมรอให้อีกฝ่ายมาเจอก็ไม่ได้
แถมไม่มีใครอยากรับหน้าที่เฝ้าคนด้วย
แต่เรื่องนี้กลับเข้าทางนางเอกพอดี
นางจึงขอรับอาสาอยู่เฝ้าคุ้มครองคนเอง
คนอื่นก็เห็นพ้องด้วยเนื่องจากนางเอกมีของวิเศษเก็บทรัพย์ขนาดใหญ่
หากมีอันตรายก็สามารถเก็บคนทั้งหมดเข้าไปด้วยได้
เลยยิ่งพากันซาบซึ้งใจในความเสียสละของนาง
ที่ยอมทิ้งโอกาสในการไปหาประสบการณ์และหาของวิเศษในสนามรบ แต่ยอมอยู่เฝ้าคนเฉยๆ แทน...
หารู้ไม่ว่าพอสลัดคนในทีมไปได้ นางเอกก็เก็บคนทั้งหมดเข้ากระเป๋า
แล้วบึ่งไปยังส่วนใจกลางที่อยู่ลึกเข้าไปของสนามรบ พร้อมสัตว์อสูรของตัวเองทันทีจ้า..
55 แสนสบายอุราไปคนเดียว อยากทำไรก็ได้
เย้ๆ
แต่ยิ่งเข้าไปลึกเท่าไรปราณมารก็ยิ่งเข้มข้น ทั้งยังต้องเจอกับสัตว์อสูรที่อยู่ระดับสูงๆ อีกมากมาย..ถ้าเป็นคนอื่นในทีมเข้ามาอาจตาย แต่ดีที่เป็นนางเอกเลยรอดออกมาได้
เพราะนางมีของวิเศษเจ๋งๆ ดีๆ ติดตัวมากมาย แถมยังพ่วงด้วยกองทัพสัตว์อสูรขั้นสี่อีก 10 ตัว
บวกกับความสามารถในการล่องหนและไหนจะมารฟ้าลูกสมุนคนใหม่ที่เป็นกูรูให้อีกล่ะ...
ของวิเศษที่ต้องการก็ได้ แถมยังสร้างบุญคุณทำให้คนซาบซึ้งได้อีก
ยิงทีเดียวได้นกสองตัว
สมแล้วที่มาจากตระกูลนักต้มตุ๋น..อิอิ
ตอนอ่านเล่ม 5 ส่วนตัวเรานึกถึงตอนอ่าน
HunterXHunter ภาคมดอะ...
ดีนะที่มีนางเอกมาด้วย
เวลาเจออันตรายดูท่าจะสู้ไม่ได้ก็เก็บคนเข้ากระเป๋าแล้วพาหนี
(กระเป๋าคนอื่นจุได้ไม่เท่าของนางเอก) บาดเจ็บ แขนขาขาด ก็มีน้ำพุคืนชีพของนางคอยรักษาให้
แต่นางเอกก็ต้องแอ๊บทำเหมือนไม่ได้เก่งมาก ถ่อมตัวให้สมกับภาพลักษณ์คุณหนูตระกูลแพทย์
อยากจะไปสู้ทีก็ต้องแอบไม่ให้ใครเห็น พอชนะก็ต้องแสร้งทำเป็นแบบ..
ฉันไม่ได้เก่งนะ ดูสินี่ก็เสียพลังปราณไปตั้งเยอะหมดแรงเลย
ทั้งที่จริงๆ สบายดีมาก
แต่จะให้ใครรู้ว่าเก่งมากไม่ได้ไง 55
ชอบเวลาพอศัตรูโผล่มา ทุกคนก็จะพร้อมใจกันหันมามองนางเอกแบบรู้กัน
เพื่อรอให้นางเก็บทุกคนเข้ากระเป๋าไปด้วย55 ส่วนพระเอกนั้นยอมให้คนอื่นเข้าแต่ตัวเองไม่เข้า
เพราะไม่อยากให้นางเอกต่อสู้อยู่คนเดียวตามลำพัง อยากให้นางเอกพึ่งพิงตัวเอง
ไม่ทำอะไรคนเดียวอีกต่อไป อยากให้นางเอกเปิดใจให้..
แบบเป็นคนเดียวที่มองนางเอกออก
มองทะลุ รู้ว่านางเอกต้องมีความลับอะไรปิดบังซ่อนอยู่
..นางเอกก็รู้ว่าพี่แกน่าจะมองอะไรออกแหละ ถึงไม่ค่อยอยากเข้าใกล้ 55
พระเอกก็แบบงง? ว่าทำไมทีกับคนนู้นคนนี้นางเอกถึงยอมเข้าใกล้สนิทสนม
แต่พอเป็นตัวเองทำไมถึงได้เว้นระยะห่างมีมารยาทจัง55
ปล. อ่านจบแล้วค้างมาก แอบช็อกเบาๆ ไม่น่าแยกกันเลยกำลังจะรอดแล้วแท้ๆ
...เฮ้ออ T^T
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น