ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
โหยวหมิงสวี่ ตำรวจสาวสวยหุ่นดีมากฝีมือแห่งกองตำรวจอาชญากรรม ทั้งสวยทั้งเก่ง แถมยังเข้มแข็งและแกร่งไม่แพ้ผู้ชายอกสามศอกอีกด้วย
ขณะที่กำลังปั่นจักรยานท่องเที่ยวแถบทิเบตระหว่างลาพักรัอน
เธอก็บังเอิญได้พบกับฆาตกรต่อเนื่องที่หลบหนีอยู่ในละแวกนั้นพอดี มิหนำซ้ำยังได้พบกับชายหนุ่มหน้าตาดีแต่ความจำเสื่อมที่มีสภาพจิตใจไม่ต่างจากเด็กอีกหนึ่งคน..
อินเฝิง นักจิตวิทยาหนุ่มรูปหล่อผู้เฉลียวฉลาด แถมยังเป็นนักเขียนชื่อดังขายดี ครบสูตรหล่อ บ้านรวย หัวดี เป็นที่หมายปองของสาวๆ มากมาย ฉากหน้าก็ดูเป็นใจดีเฟรนด์ลี่
แต่แท้ที่จริงกลับเป็นคนเย็นชาลึกลับ ถือตัว หยิ่งยโสและมีนิสัยชอบควบคุม
แค่เปิดมาเจอพระเอกฉากแรกก็น่าสงสารแล้ว ร้องไห้กอดนางเอกไม่ยอมปล่อย เหมือนเด็กตัวเล็กๆ ที่ต้องการให้คนมาปกป้อง เพราะบุคลิกและกลิ่นอายของนางเอกในเวลานั้นทำให้พระเอกรู้สึกปลอดภัย เป็นเหมือนป้อมปราการใหญ่ที่คอยบังแดดบังฝน ทำให้รู้สึกอบอุ่นมีที่พึ่งพิง พระเอกจึงตามติดนางเอกเหมือนลูกไก่ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ตามตื๊อ ตามเกาะติด ไล่ยังไงก็ไม่ไป เพราะพอความจำเสื่อมพระเอกก็ไม่เอาใครเลย บ้านตัวเองก็ไม่ยอมอยู่
จะเอาแต่นางเอกคนเดียว.... แบบพอลืมตาตื่นขึ้นมาก็จำอะไรไม่ได้ จิตใจกลับไปเป็นเด็ก
ทุกสิ่งรอบตัวดูแปลก ดูน่าหวาดกลัวไปหมด แต่มีเพียงนางเอกคนเดียวที่ทำให้พระเอกรู้สึกอุ่นใจและปลอดภัย สุดท้ายคนสนิทของพระเอกเลยต้องมาขอร้องนางเอก และใช้เส้นสายทำให้นางเอกต้องยอมให้พระเอกเข้าไปอาศัยอยู่ในบ้านด้วย..
หลังจากนั้นพระเอกก็ขอตามนางเอกไปสืบคดี ซึ่งตอนแรกนางเอกก็ไม่ยอมหรอก แต่เพราะแพ้เดิมพัน
บวกกับคนสนิทพระเอกใช้เส้นสาย(อีกแล้ว 55) สุดท้ายพระเอกเลยได้ตามไปสืบคดีด้วยสมใจ ...แล้วพี่แกก็เทคแคร์ดูแลนางเอกดีมาก (ขนาดจิตใจกลายเป็นเด็กนะ)
แบบที่ไม่มีใครเคยทำให้นางเอกมาก่อนในชีวิต นางเอกจึงเริ่มรู้สึกดีด้วย ทว่าก็ยังไม่กล้าเทใจให้ เพราะกลัวว่าหากวันไหนที่ความทรงจำของพระเอกกลับมาแล้วจะเปลี่ยนไป
เพราะพระเอกคนที่จิตใจเป็นผู้ใหญ่นั้นนิสัยแบบไม่ไหวจะเคลียร์
สัญชาติญาณในการวิเคราะห์การมองคนยังแม่นเหมือนเดิม เป็นประโยชน์ต่อการไขคดีมาก
ซึ่งแต่ละคดีก็ไม่ใช่พอจับคนร้ายได้ปุ๊บก็จบปั๊บเลย แต่ทุกคดีจะมีปมปริศนาที่เราคาดไม่ถึงถูกทิ้งไว้ ซึ่งจะมีความเกี่ยวโยงกับคดีต่อๆ ไปเหมือนต่อจิ๊กซอว์ อย่างบางเรื่องที่ดูเหมือนจะไม่ยุ่งยากไม่มีอะไร แต่พอสืบสาวลงไปจริงๆ กลับยิ่งซับซ้อนและมีเบื้องลึกเบื้องหลังที่ไม่ธรรมดา ถึงขนาดที่ทำให้นางเอกต้องสูญเสียสหายร่วมรบไปอย่างน่าเศร้า...
และแล้ววันที่พระเอกหายเป็นปกติความทรงจำกลับคืนมาก็มาถึง
โหยวอิงจวิ้น ที่น่ารักใสซื่อชอบใส่เสื้อยืดลายการ์ตูน คนที่เทิดทูนนางเอกเป็นอันดับหนึ่งก็หายไปและกลายเป็น อินเฝิง ผู้เย็นชา ฉลาด เจ้าเล่ห์ รสนิยมสูง ที่ไม่น่าเข้าใกล้คนนั้นแทน
ทั้งๆ ที่เป็นคนเดียวกันแต่ก็กลับไม่ใช่คนเดียวกัน
เขากลายเป็นคนแปลกหน้าที่เอ่ยคำพูดตัดสัมพันธ์กันได้อย่างได้ง่าย ...
ทว่าแม้ปากของพระเอกจะพูดออกไปแบบนั้น แต่ร่างกายและจิตวิตวิญญาณข้างในกลับจดจำนางเอกได้เป็นอย่างดี มีอาการหึงเวลานางเอกเข้าใกล้หรืออยู่กับหนุ่มอื่นโดยไม่รู้ตัว
ปากว่าอีกอย่างแต่การกระทำช่างสวนทางสุดๆ..
บางทีก็ปวดตับ มุมก็หักแล้วหักอีก อ่านไปแค่ 2 เล่มนี่ก็เกือบดิ่งแล้วนะ 55
ตัวละครในเรื่องมีปม+มีความซับซ้อน คนร้ายในเรื่องมักจะมีปัญหาทางจิต+มีปมบางอย่าง
อ่านแล้วก็สะท้อนอะไรหลายๆ อย่างดี บางทีก็ทำให้เราต้องขบคิดหรือหยุดคิดตาม
พระ-นางเก่งฉลาดแต่ไม่ได้ซู มีผิดมีพลาดเหมือนคนธรรมดาทั่วไป
คือเดาไม่ออกจริงๆ ว่าในหน้าถัดไปจะมาแบบไหน เหมือนอย่างตอนสหายร่วมรบของนางเอกกับอีกคน อันนี้ก็โคตรหักมุมอะ..
