แอบเนียนเป็นนักเรียนห่วยๆ 2 เล่มจบ

แอบเนียนเป็นนักเรียนห่วยๆ 2 เล่มจบ 

ผู้แต่ง : มู่กวาหวง (木瓜黄)
ผู้แปล : HY

สำนักพิมพ์  Rose Publishing

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นี่คือเรื่องของเด็กหัวดี 2 คนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ต้องแอ๊บแกล้งทำเป็นนักเรียนห่วยๆ   แถมยังถูกขนานนามว่าเป็นหัวโจกของโรงเรียน 
แล้ววันหนึ่งเด็กห่วยๆ 2 คนก็ดันต้องมาเรียนอยู่ห้องเดียวกันในตอน ม.5  
คนหนึ่งหลงตัวเอง ขี้คุยและเข้ากับคนง่าย ส่วนอีกคนเย็นชา พูดน้อย ขี้รำคาญ
ไม่พอใจก็ใช้กำลังต่อยตี  นอกจากเป็นเพื่อนร่วมห้องแล้ว พวกเขาก็ยังต้องกลายเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะ เนื่องจากเพื่อนทั้งห้องกลัวไม่มีใครกล้าไปนั่งด้วย ..เพราะใครจะอยากยุ่งกับคนที่ได้ชื่อว่าเป็นหัวโจกอันธพาลและแถมยังมีผลการเรียนห่วยๆ อีกเล่า

จริงๆ แล้วทั้งพระเอก-นายเอก ต่างก็เป็นเด็กหัวดีเรียนเก่งทั้งคู่ แถมหน้าตาดีมากกก (โดยเฉพาะพระเอก ขนาดผู้ชายด้วยกันเห็นแล้วยังต้องชมว่าโคตรหล่อ)
แต่มันมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ทั้งสองคนต้องแสร้งทำเป็นเด็กหัวทึบ ขี้เกียจ ไม่เอาไหน
ส่วนไอ้ฉายาหัวโจกที่ได้มาก็เป็นความบังเอิญ แต่เรื่องทักษะต่อยตีน่ะของจริง..อิอิ 
ยิ่งนายเอกนี่ประหนึ่งลูกระเบิดที่สามารถปะทุได้ทุกเมื่อ จึงทำให้ไม่มีใครอยากเข้าใกล้เลย 
มีแต่พระเอกคนเดียวนี่แหละที่ไม่กลัวตาย ชอบเรียกนายเอกว่า ‘เด็กน้อย’ 
เด็กน้อยของฉันทำอะไรก็น่ารักน่าเอ็นดูไปหมด (หลงคนหนักมากพี่จ๋า) 

ตอนเรียนมัธยมต้นพระเอก หรือ เฮ่อจาว เคยทำเรื่องผิดพลาด
พอถูกจับได้ด้วยความที่พระเอกเรียนเก่งมากเลยรอด ทางโรงเรียนไม่เอาเรื่อง
แต่กลับไปลงโทษเพื่อนอีกคนที่เรียนไม่เก่ง+ประวัติไม่ดีแทน พระเอกรู้สึกผิดต่อเรื่องนี้มากเลยดรอปเรียนไป 1 ปี พอกลับมาเรียนใหม่ก็มาเรียนในโรงเรียนที่อยู่อันดับท้ายๆ ของเมือง
(ความจริงคะแนนพระเอกสามารถเข้าโรงเรียนท็อปๆ ของเมืองได้เลย)

ส่วน เซี่ยอวี๋ นายเอกเพราะแม่แต่งงานใหม่กับคนรวย แล้วลูกพ่อเลี้ยงไม่ชอบนายเอกกับแม่
จึงชอบหาเรื่อง กลัวว่าพวกนายเอกจะมาฮุบมรดกตัวเอง
นายเอกรำคาญ ไม่อยากให้แม่ถูกคนนินทาหรือมีชีวิตอยู่ในบ้านหลังนั้นด้วยความลำบาก
เลยแกล้งเรียนให้ได้คะแนนต่ำๆ ทำตัวขี้เกียจ ลูกพ่อเลี้ยงจะได้ไม่ระแวงหาเรื่องทะเลาะ
แต่พอมีพระเอกเข้ามา ตำแหน่งที่โหล่ของนายเอกก็ถูกแย่งไป
ต่างคนก็ต่างไม่อยากเป็นอันดับสองจากท้าย ก็เลยต้องหาทางแย่งที่โหล่กัน 55...

ตอนแรกเพื่อนๆ ในห้องก็กลัวไม่กล้าเข้าใกล้สองคนนี้
อาจารย์ที่ปรึกษาคนแรกของห้องก็มีอคติกับพระ-นายอย่างแรง
พอเห็นชื่อก็ไม่อยากมาเป็นที่ปรึกษาแล้ว ในตอนเปิดเทอมช่วงแรกๆ พระเอกถูกเด็กห้องอื่นใส่ร้ายว่าไปทำร้ายเขา ซึ่งพระเอกไม่ได้ทำ แต่อาจารย์ที่ปรึกษาก็ไม่เชื่อ
เข้าข้างอีกฝ่ายเต็มที่ เพราะเป็นเด็กเรียนดีมีภาพลักษณ์ดีกว่า
บังคับให้พระเอกเขียนจดหมายสารภาพผิด แต่พระเอกยืนกรานว่าไม่ได้ทำ ไม่เขียน
พอความจริงเปิดเผยว่าพระเอกบริสุทธิ์ เพื่อนๆ ในห้องกับนายเอกก็เริ่มมองพระเอกใหม่
ส่วนอาจารย์ที่ปรึกษาก็ถูกเด็กนักเรียนในห้องลงชื่อขอให้เปลี่ยนคน

พอมีพระเอกเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะกับเพื่อนร่วมหอ (ห้องพักอยู่ตรงข้ามกัน)
นายเอกจึงค่อยๆ เปลี่ยนไปบ้าง จากที่เย็นชา ชอบทำอะไรคนเดียว ไม่สุงสิงกับใครเลย 
แต่พอมาเจอพระเอกที่ขี้เล่น ชอบแกล้ง น่าไม่อาย ชอบมาเซ้าซี้ตามแหย่อยู่บ่อยๆ
ทั้งด่าทั้งต่อยแต่พระเอกก็ยังหน้ามึนชอบมาเกาะติด 
เพื่อนๆ ในห้องเห็นสองคนนี้ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด จึงเริ่มกล้ามาเข้าใกล้ ชวนคุยเล่น
เวลามีกิจกรรมอะไรก็ดึงให้ไปทำด้วยกัน (แก๊งเพื่อนห้องสามนี่ก็น่ารัก)

ช่วงหลังๆ พระ-นางจะค่อยๆ เคลียร์ปมในใจได้ และกลับมาเป็นเด็กเก่งเหมือนเดิม
เพราะตอนแรกหลังจากที่ทั้งคู่ตกลงคบกันแล้ว (แน่นอนว่าพระเอกเป็นฝ่ายตกหลุมรักและสารภาพก่อน) ก็ยังไม่มีใครบอกใครเรื่องที่ตัวเองเรียนเก่ง
มารู้ความจริงก็ตอนที่นัดไปแข่งแก้โจทย์ข้อสอบกันนี่แหละ
เพราะตอนที่ยังไม่รู้จักกัน คู่นี้เขาเคยเข้าไปเล่นเกมแข่งทำโจทย์ข้อสอบในเว็บไง
แล้วก็อยู่ในอันดับท็อปของเว็บทั้งคู่ พอมาท้าประลองกันนอกสถานที่ความเลยแตก55

สองคนนี้ไม่สนใจเรียนในห้อง แต่ชอบเล่นเกมหรือนอนหลับ ส่วนการบ้านก็ไม่ค่อยทำ
เวลาสอบก็ตั้งเป้าไว้ว่าห้ามถูกเกิน 10-20 คะแนน เพราะต้องการให้บทบาทนักเรียนห่วยๆ ดูสมจริง แต่อีกสาเหตุก็เพราะที่อาจารย์สอนในห้องมันง่ายไป  
พระ-นายก็เลยชอบหาโจทก์ยากๆ มาแอบฝึกทำกันเองมากกว่า
อาจารย์กับคนอื่นๆ ไม่รู้ ก็นึกว่าสองคนนี้ห่วยจริงหมดทางเยียวยาแล้ว
พอถึงวันที่คะแนนพุ่งพรวดกลายเป็นอันดับ 1 คราวนี้เลยพากันอึ้งไปหมดทั้งโรงเรียน
จนอาจารย์ต้องมาขอให้ทำข้อสอบชุดใหม่เพื่อพิสูจน์  ส่วนอาจารย์ที่ปรึกษาคนเก่าก็เสียดายที่ไม่ได้เป็นที่ปรึกษาห้องนี้แล้ว..(อดได้หน้าเบย หึๆ)

เนื้อหาในเรื่องอยู่ในช่วงม.ปลาย ชีวิตในโรงเรียนมัธยม มีกลุ่มเพื่อนและการสอบ
ไม่มีดราม่าอะไร พระเอกเหมือนน้องหมาตัวโตๆ ที่ชอบเกาะติดนายเอก
ส่วนนายเอกก็เหมือนนางพญา55 ที่พอใครเข้าใกล้หรือเวลารำคาญก็จะขู่ฟ่อๆ ใส่  
แต่เพราะน้องหน้าตาดีมากเลยตกคนได้เยอะ แต่หากได้รู้นิสัยแล้วก็จะพากันถอยทันที
ผิดกับพระเอกที่มนุษย์สัมพันธ์ดี ขี้เล่น กวนๆ มึนๆ แต่อยู่ด้วยนานๆ แล้วปวดหัว55
แต่หากเข้าโหมดจริงจังก็ฉะได้ทุกคนไม่ไว้หน้าใครเหมือนกัน

ปล.ฉาก nc มีแต่บรรยายนิดเดียว นายเอกรุกมาก ช่างยั่ว ตรงไปตรงมา มีอะไรก็ว่ากันตรงๆ ไม่เวิ่นเว้อ .. อิอิ

ปล.พระเอกกับนายเอกนึกว่าเพื่อนในห้องไม่มีใครรู้เรื่องที่คบกัน 
แต่เป็นเพราะพระเอกมันชอบแอบจับน้องมาจูบบ่อยๆ แล้วหลงนึกว่าไม่มีใครเห็น ...
แต่จริงๆ ถูกเพื่อนในกลุ่ม 3 คนเห็นแล้วนาจา แต่เพื่อนก็ดี ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แถมยังช่วยปกปิดกับคนภายนอกให้ด้วย เวลาคนอื่นสงสัยความสัมพันธ์ของสองคนนี้ ตัวพระ-นายก็จะเฉยๆ
แต่เพื่อน 3 คนที่เห็นคือร้อนรนมาก ต้องรีบหาข้ออ้างมากลบเกลื่อนให้ทันที 55

เกิดใหม่อีกที ไม่ขอสามีสกุลหลี่ 5 เล่มจบ

เกิดใหม่อีกที ไม่ขอสามีสกุลหลี่ 5 เล่มจบ

ผู้แต่ง : ฉางโกวลั่วเยวี่ย

ผู้แปล : อวี้
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
ชาติที่แล้วนางเอกหรือ เสิ่นหยวน หลงรักหลี่ซิวหยวน บัณฑิตหนุ่มรูปงาม แต่เย็นชาปานน้ำแข็งอย่างหัวปักหัวปำ ถึงขนาดแอบเขียนจดหมายรักและปักถุงหอมไปให้เขา 
เมื่อพ่อนางเอกรู้เข้าก็โกรธมาก จึงส่งนางไปอยู่กับท่านตาที่เมืองอื่น
โกรธมากขนาดตอนที่แม่ตายก็ยังไม่ให้กลับมาร่วมงานศพ
และด้วยความที่นางเอกมีป้าเป็นเสียนเฟย ป้าก็เลยช่วยให้นางได้แต่งงานสมดังใจหมาย
แต่ถึงจะได้แต่งงานเป็นสามีภรรยากันแล้ว ทว่าสุดท้ายตั้งแต่ต้นจนจบอีกฝ่ายก็ไม่เคยรักนางเลยแม้แต่น้อย เพราะในใจเขามีสตรีอื่นอยู่ก่อนแล้ว เขาจึงหมางเมินไม่สนใจนาง
ปล่อยให้คนในบ้านรังแกนาง และรับอนุที่มีหน้าตาคล้ายกับนางในดวงใจเข้ามา
นางเอกจึงต้องใช้ชีวิตอยู่ในตระกูลหลี่อย่างทุกข์ระทม จนสุดท้ายก็ถูกคนวางยาพิษจนตาย

นางเอกตายแล้วได้กลับมาเกิดใหม่ในช่วงที่ถูกส่งไปอยู่บ้านตาพอดี
พอได้โอกาสอีกครั้งก็ปรับปรุงตัวและกลายเป็นเสิ่นหยวนคนใหม่
เพราะเสิ่นหยวนคนเดิมนั้นเป็นคุณหนูเอาแต่ใจ หากไม่ได้ดั่งใจก็จะเอะอะโวยวาย
ไม่มีความเป็นกุลสตรี ไม่สนใจพี่น้อง ชาตินี้นางเอกจึงตั้งใจเรียนรู้เรื่องงานบ้านงานเรือน เปลี่ยนเป็นคนที่สุขุมใจเย็น เรียบร้อยเหมือนกุลสตรี ตัดใจจากสามีเก่าและหันมาให้ความสำคัญกับครอบครัวแทน โดยเฉพาะน้องสาวกับน้องชายร่วมอุทร

ชาติที่แล้วนางเอกกับน้องๆ ไม่สนิทกัน เพราะถูกอนุคนโปรดของพ่อยุยงทำให้แตกคอกัน 
สุดท้ายทั้งนางเอกและน้องต่างก็ไม่มีใครมีจุดจบที่ดี มาคราวนี้นางเอกเลยเอาใหม่
หันกลับมาใส่ใจดูแลคอยปกป้องน้องๆ เพื่อไม่ให้ทุกอย่างต้องซ้ำรอยเดิม 

ช่วง 2-3 เล่มแรกจะเป็นเรื่องในบ้านนางเอกล้วนๆ พระเอกยังไม่ค่อยมีบท (แต่ก็โผล่มาบ้างประปราย) นางเอกไม่ซู ไม่มีพระเอกหรือใครคอยหนุนหลัง ต้องจัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง ค่อยๆ วางแผนหาทางกำจัดอนุคนโปรดของพ่อที่ทำร้ายแม่กับชีวิตของน้องๆ
จริงๆ นางเอกก็หาหลักฐานความผิดของอนุมาเปิดโปงได้หลายครั้งแล้วนะ
แต่กลับไม่สามารถถอนรากถอนโคนอีกฝ่ายได้สักที เพราะอีกฝ่ายเป็นอนุคนโปรดของพ่อ
แล้วก็ฉลาด มารยาเยอะ รู้ว่าพ่อนางเอกเป็นคนยังไง จุดอ่อนคืออะไร
ก็ใช้ตรงนั้นแหละมาเรียกร้องความสงสารเห็นใจจากสามี แถมพ่อนางเอกก็หูเบาไม่หนักแน่น
มีปมเรื่องที่ตัวเองเป็นลูกอนุ ประกอบกับเคยสัญญากับอนุไว้ตอนโสด ว่าจะแต่งอีกฝ่ายเป็นเมียเอก แต่สุดท้ายก็อยากได้เมียที่ส่งเสริมเส้นทางขุนนางมากกว่า จึงไปแต่งกับแม่นางเอกแทน  คนรักเก่าเลยเป็นได้แค่อนุ พ่อก็เลยรู้สึกผิดที่ทำตามสัญญาไม่ได้
จึงยิ่งโปรดปรานอีกฝ่ายและรักลูกของอนุคนนี้มากกว่าลูกคนอื่นๆ หมางเมินเมียเอก
ให้ท้ายอนุคนนี้เกือบทุกอย่าง แล้วเวลานางเอกหาหลักฐานมาเปิดโปงได้ อีกฝ่ายก็ชอบเอาเยื่อใยในอดีตมาพูดเพื่อให้พ่อนางเอกใจอ่อน พ่อก็อ่อนจริงๆ
กว่านางเอกจะจัดการได้เลยลากไปถึงกลางเล่ม 3 เลย 55

แต่นางเอกคือนิ่งมาก ค่อยๆ จัดการรวบรวมหลักฐานไปเรื่อยๆ ไม่กระโตกกระตาก
เก็บอารมณ์เก่ง ไม่เคยหลุด ต่างจากชาติที่แล้วที่นิดๆ หน่อยๆ ก็วีนแตก
พ่อจึงค่อยๆ เชื่อใจและกลายเป็นลูกคนโปรดแทนลูกอนุ
ลูกสาวของอนุตอนแรกก็ทำตัวเป็นเด็กเรียบร้อย ว่าง่าย เป็นกุลสตรีอย่างที่พ่อชอบเหมือนกัน แต่หลังๆ หลุดบ่อย+แอ๊บแตก พ่อเลยไม่เข้าข้างแล้ว

ระหว่างที่จัดการอนุพ่อก็ต้องสานสัมพันธ์กับน้องไปด้วย น้องชายนี่ดีเข้าใจง่าย+เชื่อพี่ตั้งแต่แรก แต่น้องสาวนี่แบบ...อ่านเจอพฤติกรรมน้องช่วงแรกๆ นี่อยากเข้าไปตบเรียกสติมากจ้า เหนื่อยแทนนางเอกมาก แต่เข้าใจอยู่ว่าน้องสาวก็มีปมที่คิดว่าแม่ไม่รัก
เพราะถูกคนของอนุคอยยุยงมาตั้งแต่เด็ก เลยกลายเป็นเด็กขาดความรัก นิสัยขี้วีนขี้อิจฉาเหมือนนางเอกในชาติก่อนเปี๊ยบ นางเอกรู้ปมดีเลยพยายามใจเย็นกับน้องคนนี้มากกกกก
เอาความดี+ความจริงใจเข้าสู้ สุดท้ายน้องเจอยาแรงเข้าไปเลยคิดได้ กลับตัวกลับใจทัน

พอเรื่องที่บ้านจบ คราวนี้นางเอกก็ถูกจับหมั้น ได้หมั้นกับคนไม่ดี
แต่ทำไรไม่ได้เพราะอีกฝ่ายให้ญาติที่เป็นพระสนมมาออกหน้าสู่ขอให้
นางเอกก็แอบเศร้านิดๆ ตรงที่พ่อไม่ลุกขึ้นปกป้องบ้างเลย ห่วงแต่อาชีพการงานของตัวเอง

หลังจากนี้ก็ได้ฤกษ์ของพระเอกปรากฏตัวแล้ว พอรู้ข่าวเรื่องหมั้นก็บุกไปหาสาวเจ้ากลางดึก ประกาศความในใจพร้อมห้ามไม่ให้นางเอกแต่งกับใครนอกจากตัวเองเท่านั้น
แต่ก็ถูกปฏิเสธกลับมา เพราะชาตินี้นางเอกไม่อยากยุ่งกับคนสกุลหลี่จริงๆ 55
อิพี่เสียใจนิดหน่อยแต่ก็ไม่แคร์ ขอแค่แต่งอีกฝ่ายมาได้ก็มีเวลาทั้งชีวิตที่จะทำให้นางเอกรักเหมือนกัน สำคัญคือตอนนี้ต้องหาทางแต่งให้ได้ก่อน และสุดท้ายก็ใช้อุบายจนได้แต่ง
นางเอกก็ทำใจ ในเมื่อหนีไม่พ้นแล้วก็ต้องทำตัวเป็นภรรยาที่ดี ทำหน้าที่เมียให้ดีที่สุด
แต่พระเอกอยากได้ทั้งตัวและหัวใจคน ปฏิบัติการจีบเมียจึงเริ่มต้นขึ้น..อิอิ

ผลงานของคนเขียนนิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน
ช่วง 2 เล่มแรกพระเอกค่าตัวแพงมาก แต่พอกลางๆ เล่ม 3 ก็ออกรัวๆ เลยจ้า
พระเอกหลี่ซิวเหยา เป็นพี่ชายคนละแม่ของสามีเก่านางเอกในชาติที่แล้ว
มีแม่เป็นสาวใช้อุ่นเตียงแถมยังตั้งครรภ์ก่อนเมียเอก เมียเอกพ่อเลยไม่ชอบพระเอกอย่างแรง
ชีวิตในวัยเด็กของพระเอกจึงไม่พ้นถูกรังแก ถูกดูหมิ่น และเติบโตมาอย่างยากลำบาก
วันหนึ่งอิพี่ทนไม่ไหวเลยทิ้งพู่กัน(ทั้งๆ ที่เรียนดีมาก) ไปเข้ากองทัพเป็นทหารแทน
ไต่เต้าด้วยกำลังความสามารถของตัวเองจนเริ่มมีตำแหน่งสูง
แต่ที่บ้านก็ยังดูถูกเหยียบหยาม เพราะราชวงศ์นี้เชิดชูฝ่ายบุ๋นมากกว่าบู๊
ดูถูกว่าพวกทหารว่าหยาบช้าไม่รู้หนังสือ มีแต่กำลังไม่มีสมอง

พระเอกชอบนางเอกมาตั้งนานแล้ว เคยเจอกันตั้งแต่ตอนนางเอกเด็กๆ แต่นางเอกจำไม่ได้
แถมยังเข้าใจผิดคิดว่าคนที่ช่วยตัวเองเป็นสามีเก่า จึงไม่เคยสนใจพระเอก
กระทั่งชาตินี้ก็เหมือนกัน แถมยังตั้งใจว่าจะไม่แต่งงานแล้วด้วย (โดยเฉพาะกับคนสกุลหลี่)
ถ้าแต่งก็จะแต่งกับอวี้หลาง คนที่เคยช่วยชีวิตตัวเองไว้ก่อนตายเมื่อชาติที่แล้วเท่านั้น
แต่ดันตามหาไม่เจอ ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครเพราะตอนนั้นนางเอกตาบอด
พอต้องมาแต่งกับพระเอกก็เลยรู้สึกผิด
ส่วนพระเอกก็คิดว่านางเอกมีคนในใจอยู่แล้ว แต่ก็ไม่แคร์จ้า ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก
ชอบนางเอกมากๆ แบบพอไปสู่ขอแล้วอีก 3 วันก็จัดงานแต่งเลย
ชุดแต่งงานอิพี่ก็วาดลวดลายเองและไปสั่งตัดเองที่ร้าน งานก็จัดเอง เสื้อผ้าเครื่องประดับของนางเอกก็ไปเลือกซื้อหามาเอง รู้ว่านางเอกชอบดอกไม้+ต้นไม้อะไรก็ไปหามาปลูก
เห็นเย็นชาเหมือนภูเขาน้ำแข็งแบบนี้แต่ข้างในร้อนแรงมากกก (แต่งมาแป๊บเดียวท้องแว้ว..)
ต่างจากสามีเก่าของนางเอกเมื่อชาติที่แล้วลิบลับ ขานั้นก็เย็นชาเหมือนกัน
แต่เย็นชาแบบพวกบัณฑิตหัวเก่า คร่ำครึ อยู่ในกรอบ ตรงอย่างเดียวไม่มีงอ เย็นชากับทุกคนไม่เลือกหน้า ขนาดชาตินี้ได้แต่งงานกับนางในดวงใจแล้วก็ยังเย็นชากับเขาเลย..เหอๆ
ผิดกับพระเอกที่เย็นชาเฉพาะกับคนนอก+คนที่ไม่ใส่ใจเท่านั้น
แต่ถ้ากับคนที่ชอบคืออบอุ่นอ่อนโยน สายเปย์พ่อบุญทุ่ม ถ้ารู้ว่าเมียใส่ใจใครหรือใครเคยช่วยเมีย อิพี่ก็จะซอฟท์ลงมา ไม่ใช่เย็นชาใส่เขาไปทั่ว ถึงไม่ค่อยพูดแต่การกระทำกินขาด
รู้ว่าแม่เลี้ยง(เมียเอกพ่อ)ชอบข่มคนที่ต่ำกว่าโดยเฉพาะลูกสะใภ้ อิพี่ก็พูดดักหน้าเลย
ตอนแม่เลี้ยงส่งสาวใช้มาให้ก็เอาไปคืนเอง ปกป้องนางเอกสุดฤทธิ์มาก
ส่วนสามีเก่าไม่เคยทำไรเลยนอกจากนิ่งเป็นน้ำแข็งอย่างเดียว กับเมียตัวเองในชาตินี้ก็ไม่เคยปกป้อง ปล่อยให้แม่+น้องตัวเองโขกสับ กระแนะกระแหนอยู่นั่นแหละ
มีไรก็ไม่เคยอธิบาย ไม่พูด ไม่เคยปลอบ จนเมียเริ่มไม่ไหว แล้วยิ่งได้มาเห็นสิ่งที่พระเอกทำให้นางเอกที่เป็นภรรยา เมียก็ยิ่งหมดใจจนต้องขอบายย

เรื่องนี้ชอบตรงที่นางเอกไม่ได้คิดกลับมาเพื่อแก้แค้นใคร
ไม่ได้โกรธแค้นตัวสามีเก่าหรือบ้านฝั่งสามี หรือแม้กระทั่งคนที่วางยาพิษตัวเอง
เพราะรู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่มันเกิดขึ้น ก็เพราะตัวเองเลือกเองทั้งนั้น
แม้จะถูกคนยุยงให้เขียนจดหมาย แต่คนที่ผิดสุดก็คือตัวเองนี่แหละ
ที่ไปเชื่อและเขียนตามคำยุเขา...ไม่ได้โทษหรือโยนความผิดให้คนอื่น 
ดังนั้นนางเอกจึงแค่ขออยู่ให้ห่างจากคนสกุลหลี่ ไม่ต้องเจอ ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกันอีกก็พอ
สิ่งสำคัญในชาตินี้คือการปกป้องน้องชายน้องสาว(แม่เดียวกัน) ไม่ให้ต้องมีชีวิตเหมือนในชาติที่แล้ว และจัดการคนที่ทำร้ายแม่ให้ได้รับผลกรรมเท่านั้นพอ...

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง ( 伊人難為) เล่ม 5-6 (6 เล่มจบ)

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง ( 伊人難為) เล่ม 5-6 (6 เล่มจบ)

ผู้แต่ง : อิ๋นเชียนอวี่ (銀千羽)

ผู้แปล : นางฟ้าปีกเขียว

สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง เล่ม 1-2 (6 เล่มจบ)

https://marynlinsbook.blogspot.com/2020/10/1-2-6.html

ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง เล่ม 3-4 (6 เล่มจบ)

https://marynlinsbook.blogspot.com/2020/10/3-4-6-55-12.html

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

ท่านตานางเอกหายไปในแดนถิ่นอำนวยพร คนที่ไปด้วยก็ตายหมดไม่เหลือรอดสักคน
พอรู้ข่าวนางเอกเลยจะไปตามหาท่านตากับพระเอก แต่ระหว่างทางกลับถูกคนลอบทำร้ายจึงทำให้ทั้งสองคนพลัดหลงกัน และหลังจากนั้นนางเอกก็ได้พยัคฆ์ขาวน้อยหรือสัตว์เทพมาเป็นพวกอีกหนึ่ง

ในขณะที่นางเอกเดินทางไปตามหาท่านตา บนแผ่นดินใหญ่ก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น
มีคนทรยศร่วมมือกับสัตว์วิเศษบุกดินแดนเทพยุทธ์ ทำให้ผู้คนบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก ซึ่งทีแรกนางเอกก็ยังไม่สนใจ มุ่งหน้าตามหาท่านตาอย่างเดียว
แต่พอรู้ว่าพี่ชายถูกพิษ’หยาดน้ำตาเทพยุทธ์’ ซึ่งเป็นพิษร้ายแรงที่ไม่มีใครรักษาได้ (นอกจากตัวเอง) นางเอกถึงได้เปลี่ยนใจรีบกลับมาช่วยทันที ...

กลับมาทันได้ช่วยท่านตาเฟิงเจ๋อและจัดการตัวร้ายพอดี ตัวร้ายก็ประหนึ่งแมวเก้าชีวิต
เพราะมีวิชาลับเกี่ยวกับการกลับชาติมาเกิดใหม่  ซึ่งวิชานี้ก็จะต้องให้นางเอกหรือประมุขของตระกูลเฟิ่งเท่านั้นมาจัดการ ถึงจะสามารถถอนรากถอนโคนได้
เพราะหากให้คนอื่นฆ่า อีกฝ่ายก็ยังสามารถกลับมาเกิดใหม่และทำเรื่องเดิมๆ วนเวียนซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้ได้อีกอยู่ดี

เล่มนี้จะเฉลยตัวคนร้ายที่อยู่เบื้องหลัง ที่ทำให้ตระกูลเฟิ่งถูกสังหารและเร้นกายจากไป ...
แต่อ่านจบแล้วรู้สึกเหมือนบางปมจะยังไม่ค่อยเคลียร์นะ
ยังไม่รู้ว่าของที่ราชาจิ้งจอกต้องการที่อยู่ในห้องลับของตระกูลเฟิ่งคืออะไร
นางเอกก็ยังไม่ได้กลับเข้าตระกูล ห้องลับยังไม่ถูกเปิด ...
แล้วหลังจากนั้นพ่อกับพวกคนตระกูลฉู่เป็นยังไง เสี่ยวทุนก็ยังไม่ได้แสดงพลังเท่าที่ควร
แล้วอยากรู้ด้วยว่าทำไมตานางเอกถึงยอมมีลูกกับยายนางเอกหว่า?
เพราะนิสัยท่านตาไม่น่าจะใช่คนที่ยอมอะไรง่ายๆ เลยนะ (มีลับลมคมในอะไรหนอ)
เล่มสุดท้ายฉากต่อสู้เยอะแต่กว่าจะสู้กันได้ก็ต้องลับฝีปากกันก่อน ฉอดไปสู้ไปเอ้าจบแล้ว55

- พระเอกเรื่องนี้ขี้หึงขี้หวงหนักมากกกก กับสัตว์วิเศษก็ไม่เว้น55

- สัตว์ทุกตัวถูกตกได้ด้วยอาหารของนางเอก ไม่เว้นแม้แต่ราชาจิ้งจอก

- นางเอกเทพมากกก แถมพลังฝีปากก็ยังสุดยอดด55 (ไม่มีใครฉอดสู้น้องได้จริงๆ)
ถึงไม่มีพลังยุทธ์แต่ทักษะอย่างอื่นก็กินขาด คนเดียวเหมามันหมดแทบทุกอย่างอะ
พิษที่ว่าแก้ยากๆ ไม่มีใครเคยแก้ได้ เจอนางเอกเป็นต้องจอด ฝีมือทำอาหารก็อร่อย
ไม่ว่าสัตว์วิเศษหรือคน หากได้ลิ้มรสปลายจวักของนางเมื่อไรเป็นต้องติดใจทุกราย (ขนาดราชาสัตว์เทพยังโดนตก) ...

- คนร้ายที่คนตระกูลเฟิ่งตามหามาตลอด ตามหากันมาตั้ง 6000 ปี แต่ไม่เจอ  
พอนางเอกออกมาตามหาท่านตาที่แผ่นดินใหญ่เท่านั้นแหละ ไม่นานก็เจอเลยนะจ๊ะ
ฝั่งตัวร้ายก็เหมือนกัน ตามหาคนตระกูลเฟิ่งมาตลอด 6000 ปีไม่เคยเจอ
เพิ่งมาหาเจอและรู้ตัวจริงของอีกฝ่ายก็ตอนนางเอกโผล่มานี่แหละ 55

พระชายาเจ้าเสน่ห์ 2 เล่มจบ

 

พระชายาเจ้าเสน่ห์ 2 เล่มจบ / ผู้แต่ง : เฟิงเหอโหยวเยว่ 
ผู้แปล : เฉินลี่ถิง
สำนักพิมพ์ Princess

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก เซี่ยเจิน บุตรสาวคนรองของเซี่ยลี่ชิง บุตรชายคนรองของจวนติ้งกั๋วกง
ที่ถูกส่งมารับตำแหน่งเจ้าเมืองชิงโจว
นางเอกมีพี่ชาย 1 คน และน้องสาว 1 คน พี่คนโตเงียบขรึม+เย็นชา คนรองหรือนางเอกก็ซุกซน+เจ้าเล่ห์ ส่วนคนเล็กก็ใสซื่อไร้เดียงสาและช่างกิน
พี่น้องบ้านนี้ล้วนมีหน้าตาโดดเด่น และมีนิสัยหรือเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง
โดยเฉพาะนางเอกที่ได้รับสืบทอดความงามมาจากแม่ แบบว่าโตไปต้องงามล่มบ้านล่มเมืองแน่นอนนน

พระเอก หลี่อวี้ เพราะมีบ้านอยู่ติดกับนางเอก ทั้งสองครอบครัวจึงได้เป็นเพื่อนบ้านและไปมาหาสู่กันบ่อย แต่เพราะพระเอกหน้าตาดีเกิน ตอนนางเอกเห็นครั้งแรกเลยเข้าใจผิดคิดว่าเป็นผู้หญิง เลยเรียกอีกฝ่ายว่าพี่สาว พอพระเอกบอกว่าตัวเองเป็นผู้ชายก็ยังไม่เชื่อ
แถมยังลงมือพิสูจน์ด้วยการจับเป้าพระเอกดูอีกต่างหาก55 (ตอนนั้นพระ-นางยังเด็กเพิ่ง 5 ขวบเอง) พระเอกโกรธมากจะเดินหนี แต่นางเอกก็ไม่ให้ไปอีก(แบบอยากเล่นด้วย)
แต่พระเอกคือปวดฉี่มาก จะไปเข้าห้องน้ำแต่ก็อายไม่กล้าบอก สุดท้ายก็เลยฉี่ราดกางเกง...
ทีนี้พี่แกก็เลย ยิ่งโกรธยิ่งไม่ชอบนางเอกเข้าไปใหญ่
แต่นางเอกก็ไม่รู้เรื่อง ยังชอบอีกฝ่ายมาก อยากไปหาไปเล่นด้วย
แต่พอไปหาพระเอกก็หลบหน้าตลอด พอเจอหน้าก็พูดไม่ดีทำเย็นชาใส่
ด้วยความที่ตอนนั้นยังเด็กนางเอกเลยไม่ถือ เวลาเจอพระเอกก็ยังชอบไปตามเกาะติด
ชวนไปเล่นด้วยเหมือนเดิม

แล้วหลังจากนั้นก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้พระเอกเริ่มมองนางเอกเปลี่ยนไป
เริ่มตั้งแต่ตอนพลัดหลงไปเจอพวกค้ามนุษย์ด้วยกัน และที่หนักสุดคือตอนพระเอกถูกคนมาตามฆ่าแต่นางเอกมาเจอเข้าพอดี เลยถูกจับไปพร้อมกัน ได้ผ่านเรื่องร้ายๆ มาด้วยกัน
พระเอกเลยค่อยๆ รู้สึกดีกับนางเอก เริ่มไม่ปฏิเสธหรือทำสีหน้ารำคาญเวลานางเอกมาหา
มาชวนไปเล่น ตอนนางเอกโกรธก็เป็นฝ่ายปีนกำแพงไปง้อขอคืนดีก่อน
แต่ด้วยความที่ยังเด็ก ทั้งสองคนจึงยังไม่เข้าใจความรู้สึกในตอนนั้นว่าคืออะไร

แต่แล้ววันหนึ่งพระเอกก็หายไปเงียบๆ จากไปโดยไม่บอก ปล่อยให้นางเอกรอเก้อ
แค่หายไปเฉยๆ ก็เสียใจมากพออยู่แล้ว ยิ่งมาเจอคนบอกว่าที่หายไปเพราะเกลียดตัวเอง
นางเอกก็ยิ่งเฮิร์ทหนัก แบบยังเด็กอะเนาะก็เลยเชื่อเขาง่ายๆ...

แต่ก็ได้พระรองคอยแวะเวียนมาหา นางเอกจึงค่อยๆ ลืมและกลับมาร่าเริงเหมือนเดิม
พระรองเรื่องนี้ก็เข้าตำราแสนดีอีกแล้ว เป็นเพื่อนวัยเด็กและแอบชอบนางเอกมาตั้งแต่เด็ก แสดงออกชัดเจนมาก แต่เสียดายที่นางเอกไม่ได้ชอบเห็นเขาเป็นเพียงพี่ชายเท่านั้น
แต่พระรองก็ยังไม่ยอมแพ้ คิดว่าตอนนี้ยังไม่ชอบเดี๋ยวพยายามต่อไปวันหน้าก็ต้องชอบ 
แต่สุดท้ายก็ดันพลาด ถูกพระเอกตัดหน้าคาบไปกินก่อนซะอย่างงั้น...
น่าสงสารเฝ้าดูแลฟูมฟักผักกาดขาวมาอย่างดี หันหลังแวบเดียวก็ดันถูกหมูป่าจากไหนไม่รู้ วิ่งมาฉกไปกินหน้าตาเฉยเลย...เหอๆ

ผ่านไป 7 ปีพระ-นางก็ได้กลับมาเจอกันอีกครั้งที่เมืองหลวง แต่นางเอกจำพระเอกไม่ได้(พระเอกโกรธมากกก) แล้วตอนนี้พระเอกก็ไม่ใช่หลี่อวี้เด็กหนุ่มลูกพ่อค้าที่เคยอยู่ข้างๆ บ้านแล้ว แต่กลายเป็นเหยียนอวี้ องค์ชาย 6 ผู้สูงศักดิ์ ลูกคนโปรดของฮ่องเต้แทน...

พ่อนางเอกถูกคนใส่ความเรื่องงาน หน้าที่การงานเลยหยุดชะงัก ถูกแช่แข็ง
นางเอกไปได้ยินพ่อกับแม่คุยกันว่าเงินในบ้านกำลังร่อยหรอ มีแต่รายจ่ายไม่มีรายรับก็เลยอยากช่วย จึงเอาพวกเครื่องประดับไปขาย และก็มีคนซื้อไปในราคาดีด้วย
นางเอกก็ดีใจนึกว่าได้แบ่งเบาภาระพ่อแม่ แต่หารู้ไม่ว่าคนที่มากวาดซื้อไปน่ะคือรัชทายาท
ไม่รู้เลยว่าตัวเองไปต้องตารัชทายาทเข้าแล้ว เพราะก่อนหน้านี้รัชทายาทเคยบังเอิญเก็บผ้าเช็ดหน้าของนางเอกได้(แต่ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าของใคร) รัชทายาทมีอาการนอนไม่หลับ
และพอดีว่าผ้านั้นมีกลิ่นหอมที่ช่วยให้นอนหลับได้สนิท ก็เลยให้คนไปสืบหาตัวเจ้าของผ้า

พอรู้ว่าเป็นนางเอก ก็ไปขอพระราชทานสมรสให้นางเอกแต่งมาเป็นชายารอง
นางเอกรู้ก็ช็อกมากไม่อยากแต่ง เพราะถึงจะเป็นชายารองแต่นั่นก็คืออนุ
อยากแต่งเป็นภรรยาเอกบ้านคนธรรมดาทั่วไปมากกว่า แต่ดีที่พระเอกมาขวางไว้ทัน
พอรู้เรื่องก็รีบไปขอพ่อให้พระราชทานสมรสให้นางเอกแต่งเป็นชายาเอกของตัวเองทันที (สงสัยชาติต่อไปจะได้เกิดเป็นรถนะ ชอบตัดหน้า55) แต่นางเอกก็ไม่ได้อยากแต่งกับพระเอกอีกเหมือนกัน เพราะยังฝังใจเรื่องตอนเด็กนึกว่าอีกฝ่ายเกลียดตัวเอง 
แต่มันไม่มีทางเลือกอื่นไงเลยต้องแต่ง..หึหึ

คนเขียนเดียวกับเรื่องมารยามารล้านเล่มเกวียน แต่เรื่องนี้พระเอกจะปากแข็ง
ปากไม่ตรงกับใจหนักมาก พระ-นางพ่อแง่แม่งอนกันบ่อย (เป็นมาตั้งแต่เด็ก)
พระเอกรูปงาม+หล่อเหลามากกก นางเอกก็สวยมากกก หุ่นดีฝุดๆ (อกเป็นอก เอวเป็นเอว)
พอแต่งกันไปได้สักพักพระเอกก็จะค่อยๆ เลิกนิสัยปากหนัก เริ่มเปิดเผยความรู้สึกและชอบกินเต้าหู้เมียมากขึ้น ยิ่งพอหลังกลับมาจากชายแดนความหื่นก็ยิ่งเพิ่มทวี
กล้าพูด+กล้าแสดงออก ผิดกับเมื่อก่อนลิบลับ
แต่นอกจากเรื่องความรักของพระ-นางแล้ว ก็ยังมีเรื่องการแย่งชิงบัลลังก์ของเหล่าองค์ชาย
ซึ่งแบ่งเป็น 2 ฝั่ง คือฝั่งรัชทายาทกับองค์ชายใหญ่  พระเอกอยู่ฝั่งรัชทายาท
อีกฝ่ายก็เลยอยากดึงไปเป็นพวกด้วย แต่พระเอกไม่ไป ฝั่งนั้นก็เลยหันมาปองร้ายนางเอกเพราะเป็นจุดอ่อนของพระเอกแทน ..

ส่วนตัวอ่านจบเราชอบเรื่องนี้มากกว่ามารยามารนะ ชอบความสัมพันธ์ของพี่น้องบ้านนางเอก ชอบพี่ชายนางเอกที่คอยตามปกป้องดูแลน้อง น้องไปไหนพี่ก็ไปด้วยไม่เคยขัด (สงสัยพี่คงรอส่งน้องออกเรือนให้หมดก่อน ถึงได้แต่งงานหลังสุดเลย55) รู้สึกว่าปมในเรื่องดูมีอะไรมากกว่า (ความรู้สึกส่วนตัวเน้อ) ถึงเนื้อเรื่องจะสบายๆ แต่ก็ไม่ได้ผ่านง่ายไร้อุปสรรค
ดราม่าก็มีบ้างแต่อยู่ไม่นาน แอบหน่วงนิดหน่อยตรงเรื่องพระรอง
เสียดายบางตัวละครตอนแรกก็ดีๆ แต่กลับมาตกม้าตายเพราะเรื่องรัก
ยึดติดกับความรักมากไป เขาไม่ชอบก็ไปดันทุรัง ปล่อยวางไม่ได้
สุดท้ายก็ทำร้ายทั้งตัวเองและคนอื่นๆ ทำลายมิตรภาพที่เคยมีมา....

ปล.คู่น้องสาวของนางเอกน่ารักดี
ปล.ในเรื่องคนที่เสน่ห์แรงสุดไม่ใช่นางเอกนะ แต่เป็นพี่ชายนางเอกจ้า55

- การแปลยังไม่ค่อยลื่น อ่านแล้วยังมีติดขัดอยู่บ้าง(ความรู้สึกส่วนตัวนเน้อแต่บางท่านอาจจะโอเค) 
- เรื่องนี้ใช้คำว่า 'จักรพรรดินี' เรียกภรรยาเอกฮ่องเต้ จริงๆ คำนี้ก็แปลว่าภรรยาเอกของฮ่องเต้เหมือนกันนั่นแหละ เพียงแต่ตอนที่อ่านทีแรกเรานึกว่าเรื่องนี้ฮ่องเต้เป็นผู้หญิงอะ 55

ตกลงนายชอบฉันใช่มั้ย 2 เล่มจบ

 

ตกลงนายชอบฉันใช่มั้ย 2 เล่มจบ

ผู้แต่ง : หลี่ว์เทียนอี้ (吕天逸) 
ผู้แปล : ธมน

สำนักพิมพ์  Rose Publishing

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นายเอกหรือ หลินเฟยหรัน ได้รับตาทิพย์ในการมองเห็นภูต ผี วิญญาณ
เป็นมรดกจากปู่ที่ตายไป แต่ตอนแรกน้องไม่รู้ จู่ๆ เห็นผีได้น้องเลยตกใจกลัวมาก
รีบทิ้งศักดิ์ศรีแล้วกระโดดลงจากเตียงไปกอดรูมเมทห้องที่ตัวเองไม่ชอบขี้หน้าทันที 
กู้ข่ายเฟิง หนุ่มหล่อสูงยาวเข่าดี หัวก็ดี บ้านก็รวย แถมยังเป็นเดือนโรงเรียนและมีแต่สาวๆ มารุมชอบอีกด้วย...อิจฉาาาาา(โว้ยย) แต่เจ้าหมอนี่ดันมีพลังหยางสูง ทำให้ภูตผีไม่กล้าเข้าใกล้ เพราะฉะนั้นหากแตะตัวเขาได้นายเอกก็จะไม่เห็นผีทันที...
โอ๊ยเหมือนจะเวิร์คแต่มันดันออกฤทธิ์แค่ 5 นาทีเองน่ะสิ ดังนั้นน้องจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำหน้าหนาหาทางเกาะติด(หนึบ)พระเอกตลอด 24 ชม.ให้ได้ ...อิอิ

พระเอกก็งงจ้า แบบอยู่ดีๆ ทำไมนายเอกถึงได้มาทำตัวเกาะติดเราหนอ 
แถมยังแอบแต๊ะอั๋งเราทุกๆ 5 นาทีอีกแบบนี้ คิดอะไรเปล่าว๊า..ต้องคิดแน่ๆ เลย
หลงเสน่ห์เราแล้วล่ะสิ แต่ไม่เป็นไรเพราะเราก็หลงเสน่ห์นายแล้วเหมือนกัน55

ตอนแรกคู่นี้เขาไม่ถูกกัน เพราะตอนอยู่โรงเรียนเก่านายเอกเป็นจุดสนใจของคนอื่น
สูง หล่อ เรียนเก่ง สาวๆ ชอบเยอะ แต่พอย้ายมาโรงเรียนนี้พระเอกดันสูง+หล่อ
เก่งกว่าตัวเอง ถูกพระเอกแย่งซีนไปหมด เลยพานให้ไม่ชอบขี้หน้า
พระเอกทำอะไรก็ดูขัดหูขัดตา55  ส่วนพระเอกน่ะคือรู้ว่าตัวเองชอบเพศเดียวกันมานานแล้ว พอเห็นนายเอกทีแรกก็แบบว่าใช่เลย ตรงสเปคเลย รูปร่างหน้าตาเป็นแบบที่ชอบเลย แต่อีกฝ่ายดันเกลียดขี้หน้าพี่แกนี่สิ ไม่เคยมีสีหน้าดีๆ ให้กัน
พระเอกก็เลยแบบเออ! เอ็งไม่ชอบหน้าข้า ข้าก็ไม่ชอบหน้าเอ็งเหมือนกันแหละ
ถึงจะเป็นสเปคก็ไม่สนหรอก ..ชิๆๆ

พอนายเอกมาเกาะติดพระเอกก็เลยไม่ปฏิเสธ ชอบมากก มโนไปถึงดาวอังคารแล้ว55
ส่วนนายเอกก็บอกไม่ได้ว่าเป็นเพราะเห็นผี (ไม่สามารถพูดหรือเขียนบอกใครได้ ร่างกายจะไม่ขยับโดยอัตโนมัติ) ถึงปากปฏิเสธบอกว่าไม่ได้ชอบ แต่การกระทำมันสวนทางสุดๆแล้วใครจะเชื่อ ..ก็เล่นแตะตัวทุก 5 นาที ขอนอนเตียงเดียวกัน (ต้องนอนกอดด้วยนะเพราะต้องสัมผัสตัวไม่งั้นเดี๋ยวเห็น55) ขอครูย้ายโต๊ะไปนั่งข้างๆ เขา 
ไปอาบน้ำกินข้าว +เข้าห้องน้ำแปรงฟัน ก็ต้องชวนพระเอกไปด้วย 
วันหยุดก็ต้องขอไปนอนบ้านเขา55 ติดหนึบขนาดนี้ ..แล้วใครจะไม่คิดล่ะ55  
พระเอกเลยนึกว่านายเอกปากไม่ตรงกับใจเฉยๆ จีงเห็นตัวเองเป็นสามีและมองนายเอกเป็นเมียตัวเองไปเรียบร้อยแล้ว 55

เรื่องนี้ตลกดีแนวคอเมดี้ รักในวัยเรียน ถึงจะมีเรื่องผีแต่ก็ไม่ได้น่ากลัวเลย
ยิ่งตอนที่นายเอกต้องหาทางเอาพลังหยางจากพระเอก แล้วพระเอกเข้าใจผิดนี่ยิ่งตลก55  ไม่มีดราม่า แต่จะมีช่วงซึ้งๆ ตอนที่นายเอกไปช่วยปลดปล่อยวิญญาณผี
ไม่รู้คนอื่นเป็นไหมแต่เราอ่านช่วงนี้แล้วน้ำตาซึมเลย ทั้งตอนแม่แมว ตอนครูใหญ่
ตอนนักเปียโน ตอนภูตชุดงิ้ว ..
พอนานวันเข้านายเอกก็จะค่อยๆ ปรับตัว พยายามฝึกไม่ให้ตัวเองกลัวเวลามองเห็นผี 
เพราะรู้ว่าจะเอาแต่พึ่งพระเอกแบบนี้ไปตลอดไม่ได้ ..
หลังๆ นอกจากแตะตัวแล้ว ก็เริ่มยกระดับเป็นจิ๊กเอาข้าวของที่พระเอกใช้มาติดตัวไว้แทน
(เพราะข้าวของเครื่องใช้ของพระเอกจะมีพลังหยางพี่แกติดอยู่) พอพลังหยางหมดก็เอาไปคืนแล้วจิ๊กอันใหม่มา ...แบบบางทีมีสอบไงแล้วต้องสอบคนละห้อง
แตะตัวพระเอกไม่ได้เลยต้องหาทางอื่น แต่สุดท้ายก็ความแตกถูกพระเอกจับได้55
(ทำขนาดนี้ไม่แปลกหรอกที่พระเอกจะคิดว่านายเอกชอบตัวเอง 100%) แถมพระเอกก็โคตรรุก  เรียกตัวเองว่าสามีตลอด หลังๆ พระเอกนี่แหละที่จะเป็นฝ่ายอ่อยและชอบไปแตะเนื้อต้องตัวนายเอกก่อน แล้วบวกกับความใส่ใจ ความหล่อ ความมึน หน้าไม่อายหลายๆ อย่าง สุดท้ายนายเอกก็ตกหลุมรักพี่แกจนได้ 55

พอตกลงคบกัน นายเอกก็เลยตัดสินใจจะแชร์พลังตาทิพย์ไปให้พระเอกด้วย
ตอนแรกน้องไม่ทำเพราะคาถานี้ใช้ได้ครั้งเดียวในชีวิต แล้วคนที่แชร์ก็เหมือนต้องเป็นคู่ชีวิตเพราะต้องอยู่ด้วยกันตลอดไป พอคบกันก็เลยไปพูดเกริ่นๆ บอกพระเอกไว้ก่อน
เพราะกลัวพระเอกจะกลัว เดี๋ยวรับไม่ได้ แต่กลายเป็นว่าพระเอกเป็นประเภทยิ่งกลัวก็จะยิ่งโมโหแล้วใช้ความรุนแรง เพราะพอเห็นผีครั้งแรก อิพี่นี่เอามือถือขว้างหัวผีแล้วด่าเลยจ้า55 (กลายเป็นผีกลัวแทน)  พอมีคนแบ่งพลังไป มีคนให้พูดคุยเรื่องพวกนี้ได้
นายเอกก็มีความกล้ามากขึ้น มีพระเอกเข้าใจและคอยอยู่ข้างๆ ก็เลยกล้ากลับไปช่วยผีที่ก่อนหน้านี้ตัวเองเคยกลัวให้ได้สมหวังหรือไปเกิดใหม่

 ...อ่านสนุก ไม่มีดราม่าเลย พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายก็ไฟเขียว ยิ่งพวกแม่ๆ นี่เหมือนจะดูออกนานแล้วด้วยว่าลูกๆ ชอบกัน พระเอกสายทาสภรรยา รักเมียหลงเมียฝุดๆ
เห็นเมียหัวเราะขึ้นมาคนเดียวในหอประชุมก็กลัวจะอาย เลยหัวเราะเป็นเพื่อนด้วย55
ไม่ยอมให้เมียสะพายเป้แบกกระเป๋าหรือถือของเลยนาจา พี่แกแบกเองหมด
งานบ้าน เรื่องใช้แรงพี่แกรับอาสาหมด โคตรดีๆ ...
อาจจะสงสัยว่าทำไมชีวิตพระ-นายมันถึงได้ดีราบรื่นแบบนี้ พ่อแม่ก็ไม่ขวางไม่ว่า
เพื่อนรอบข้างก็ส่งเสริมเห็นดีเห็นงาม (รู้ว่านายเอกเป็นแฟนเดือน(พระเอก) กันทั้งโรงเรียน55 )... ตวามจริงมันเกี่ยวกับภพชาติก่อนๆ ของทั้งสองคนแหละ ในหนังสือจะมีบอกไว้ว่าทำไมในชาตินี้ชีวิตของทั้งคู่ถึงได้มีแต่ความสุข ราบรื่น ไร้อุปสรรค

ภาคพิเศษเรื่องคู่ของเพื่อนพระ-นายก็น่ารักดี ทั้งพระเอกทั้งเพื่อนนี่มันหมาป่าในคราบคนดีที่จ้องจะกินลูกแกะชัดๆ ภายนอกดูนิ่งๆ เรียบร้อยแต่ข้างในนี่หื่นตัวพ่อทั้งคู่เลย55
แต่ชอบตรงที่ไม่ว่าจะหื่น จะทำอะไรหรือไปที่ไหน ก็ต้องไม่ลืมทำการบ้านด้วย
ต้องทบทวนบทเรียน ต้องกลับมาให้ทันก่อนประตูโรงเรียนปิด (เพราะอยู่หอพักโรงเรียน)
ไม่ว่าจะทำอะไรก็ต้องไม่ทิ้งการเรียนนะ 55

ปล.แปลดี เลือกใช้ได้คำดี อ่านง่าย+ลื่นไม่ติดขัด