แม่สาวใช้ตัวดีในจวนท่านแม่ทัพ 4 เล่มจบ / ผู้แต่ง : 鲤鱼大大(Li yu da da)
ผู้แปล : อามู่
สำนักพิมพ์ หอมหมื่นลี้
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
นางเอกเรื่องนี้เป็นหญิงสาวที่ตายแล้วทะลุมิติมาอยู่ในยุคโบราณ
แต่ไม่ได้มาอยู่ในร่างคุณหนูหรือชนชั้นสูงอะไรนะจ๊ะ
นางมาอยู่ในร่างของ ฉู่สุยอัน
เด็กสาวชนบทที่บ้านจน
แม่ตายเหลือแต่พ่อ แต่พ่อก็พึ่งพาอะไรไม่ได้ เอะอะก็ร้องไห้เป็นมนุษย์น้ำตาอย่างเดียว มีดีตรงที่รักลูกสาวมากส่วนที่เหลือไม่ได้เรื่องอะไรเลย 55
เพราะพ่อป่วย นางเอกเลยต้องมาขายตัวเป็นสาวใช้เพื่อหาเงินไปรักษาพ่อ
แต่เนื่องจากผอมแห้งแรงน้อยจึงไม่มีใครอยากรับ
แต่โชคดีที่อ่านออก- เขียนได้
จึงถูกซื้อตัวมาเป็นสาวใช้ที่เป็นเพื่อนเรียนในห้องหนังสือของพระเอก
หรือฉู่ยี่ บุตรชายคนเล็กของมหาเสนาบดีฉู่ อดีตท่านแม่ทัพใหญ่ของแผ่นดิน แม้นางเอกจะไม่มีทักษะอะไรโดดเด่น
รูปร่างหน้าตาหรือก็ไม่ได้จัดว่างามเลิศอะไร แต่เพราะเป็นคนฉลาด หัวไว รู้จักปรับตัว
ไม่มีความคิดอยากปีนเตียงเจ้านายเหมือนสาวใช้คนอื่นๆ (หลังๆ จะเป็นพระเอกอยากปีนขึ้นเตียงนางเอกแทน55) จึงทำให้พระเอกชอบนางเอกมากที่สุดในบรรดาสาวใช้ที่มี
เนื่องจากเป็นลูกคนเล็กที่พ่อมีตอนอายุเยอะ พระเอกเลยถูกทุกคนในบ้านตามใจมาตั้งแต่เด็ก
คนรับใช้ไม่ว่าหญิงหรือชายหากไม่พอใจก็เตะถีบได้หมด ไม่มีข้อยกเว้น
ไม่ใช่พวกรักหยกถนอมบุปผา กระทั่งนางเอกก็ไม่ได้อภิสิทธิ์ใดๆ...หึหึ (แต่นั่นเป็นแค่ตอนสมัยเด็กและยังไม่ได้รักเฉยๆ นะ)
พอพระเอกเริ่มโตแม่ก็อยากหาสาวใช้ห้องข้างเตรียมไว้ให้
และแน่นอนว่าในจำนวนสาวใช้มากมาย นางเอกก็คือคนที่พระเอกยอมรับและใกล้ชิดด้วยมากที่สุด
ดังนั้นนางจึงถูกหมายตาและยัดเยียดให้เป็นตัวเลือกสาวใช้ห้องข้างอันดับหนึ่ง..โฮะๆ
แต่ด้วยความที่นางเอกเป็นคนยุคปัจจุบัน จึงไม่มีความคิดที่จะเป็นสาวใช้ห้องข้างหรืออนุเลยสักนิด
ต่อให้ชอบพระเอกมากแค่ไหนก็ไม่เป็น ตั้งแต่เข้ามาเป็นสาวใช้ก็วางแผนว่าจะเก็บตังค์ไถ่ตัว
แล้วออกไปทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัว ใช้ชีวิตอย่างอิสระเสรีอยู่ข้างนอกมาตลอด
ครั้งแรกวางแผนหนีออกไปได้แล้วแต่ดันมีเหตุจำเป็นให้ต้องกลับมา ครั้งที่ 2 วางแผนใหม่รอบนี้ได้
สัญญาไถ่ตัวมาเรียบร้อย
แต่สุดท้ายก็ไม่รอดเจอพระเอกส่งคนไปพาตัวกลับมาอีก
พระเอกก็ไม่เข้าใจว่านางเอกจะหนีไปทำไม เป็นอนุตัวเองมันไม่ดีตรงไหน
แบบด้วยความที่เป็นคนยุคโบราณ
พระเอกจึงมองว่าการมีสามภรรยาสี่อนุนั้นเป็นเรื่องธรรมดา
เลยไม่เข้าใจความคิดของนางเอกที่ต้องการอยู่แบบสามีภรรยาเดียว
แต่นางเอกก็เคยพูดไปหลายทีแล้วว่าไม่อยากเป็น
ขอยอมเป็นสาวใช้ธรรมดายังดีกว่าเป็นอนุ
ก็รู้ว่าเป็นภรรยาเอกไม่ได้ ก็ไม่คิดดึงดัน ก็เหมือนความสัมพันธ์แบบแฟน ไม่โอเคก็เลิก
ขนาดบอกสาเหตุที่แท้จริงไปแล้ว แต่พระเอกก็ไม่เข้าใจ ยังแก้ปัญหาได้ไม่ถูกจุด
ยังมองปมปัญหาที่แท้จริงไม่ออก ที่ผ่านมาไม่เคยมีความคิดที่จะแต่งนางเอกเป็นภรรยาเลย
มองว่านางเอกมีฐานะเป็นสาวใช้แล้วจะแต่งเป็นภรรยาเอกของเขาได้ยังไง
ต่อให้เป็นภรรยาเอกได้ แล้วจะครอบครองเขาไว้คนเดียวได้อย่างไร
ยังไงก็ต้องรับอนุ
เพราะนางเอกคนเดียวจะคลอดลูกให้เขาได้เยอะเหรอ คือความคิดแบบผู้ชายโบราณขนานแท้จริงๆ
ที่สตรีต้องเดินตามหลังและเชื่อฟังสามี
ต้องมีสามภรรยาสี่อนุ ต้องมีลูกหลานเยอะๆ ...
แต่หากดูจากนิสัยแล้วคนที่เหมาะกับพระเอกที่สุดก็น่าจะเป็นนางเอกนี่แหละ ทันกันดี
ไม่เหมาะกับศรีภรรยา ผู้หญิงเรียบร้อยที่เอาแต่ก้มหน้าฟังสามีหรอก เพราะพระเอกน่ะปากร้ายมาก
ถ้าไม่มีภูมิคุ้มกันแบบนางเอกคงได้ร้องไห้อยากผูกคอตายทุกวันแน่ เอาไม่อยู่หรอก 55
และเมื่อทัศนคติไม่ตรงกัน ประกอบกับมีเรื่องพ่อของนางเอกแทรกเข้ามา
ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงยิ่งเกิดรอยร้าว
ต่างคนต่างเข้าใจผิดไม่เข้าใจกัน
และสุดท้ายก็ต้องแยกย้ายไปคนละทาง
กว่าจะเข้าใจกันได้ก็นู่นช่วงเล่ม 4 เลย พระเอกให้นางเอกปลอมตัวเป็นทหารไปทำศึกด้วย
....
แม้ปากจะบอกว่าจบ
แต่ก็ยังส่งลูกน้องตามไปดูแล..เอ้ย!!จับตามอง
พอนางเอกบาดเจ็บก็รีบมาหา
(ขนาดไม่มีใครบอกนะ แต่ฝันเป็นลางเลยมาเอง 55)
ลูกน้องคนสนิทก็รู้ว่าเจ้านายยังตัดใจไม่ได้
เวลามีเรื่องอะไรเกี่ยวกับนางเอกก็เลยชอบเอามาเล่าให้ฟัง เราคนอ่านก็ลุ้นว่าเมื่อไรเขาจะเข้าใจกัน ยิ่งพระเอกอารมณ์แปรปรวนง่าย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
เผด็จการ ชอบเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่
แบบฉบับผู้ชายยุคโบราณ
แต่ก่อนนางเอกเลยกลัวไม่กล้าพูด
มีอะไรจึงชอบเก็บไว้ในใจ..สุดท้ายพระเอกก็ทนไม่ไหวเป็นฝ่ายยอมลงก่อน
เพราะรู้แล้วว่านางเอกสำคัญกับตัวเองมากขนาดไหน ผู้หญิงคนไหนก็แทนไม่ได้
ปล่อยมือไม่ได้ เข้าใจแล้วว่านางเอกต้องการอะไร . ...หันหน้ามาคุยกัน ดีกันเถอะนะ
อ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนได้เห็นวิถีชีวิตของการเป็นสาวใช้
การจัดการเรื่องภายในจวนของตระกูลใหญ่ๆ ขนบธรรมเนียมการวางตัวของแต่ละชนชั้น
รวมถึงเรื่องการวางแผนสู้รบของพระเอก
ในเรื่องไม่ได้มีแต่เรื่องหลังบ้าน
หรือการต่อสู้แย่งชิงของสตรี
แต่ยังมีเรื่องศึกสงครามการเมืองด้วย
ฮ่องเต้ในเรื่องไม่ค่อยฉลาด รัชทายาทก็ห่วย
ส่วนตระกูลพระเอกตอนแรกยังไม่ค่อยมีใครสนใจ เพราะกำลังเริ่มตกต่ำไม่มีอำนาจ
แต่พอพระเอกรบชนะศึกแรกกลับมา ฝั่งรัชทายาทกับฮองเฮาก็อยากดึงไปเป็นพวก
แต่บ้านพระเอกไม่เอาด้วยเพราะรู้ว่ารัชทายาทไม่เอาไหน
ก็เลยวางแผนซ้อนแผนเพื่อดึงรัชทายาทลงมาจากตำแหน่งซะ
อ่านสนุก
เนื้อหาเข้มข้นกำลังดี ตัวละครไม่ซูไม่ได้เก่งเวอร์ ไม่ได้ชนะตลอด
พระนางเรื่องนี้เป็นทั้งเพื่อนทั้งคนรัก เหมือนคู่หูที่รู้ใจกัน ไม่มีคำพูดหวานหูแต่ชอบจิกกัดกัน
ตัวร้ายน่าหมั่นไส้อยากเข้าไปตบมากกกก (ไม่สิจริงๆ ต้องเรียกว่านางร้ายนะ 55)
เหมือนตัวเชื้อโรคไปอยู่ไหนก็สร้างความเดือดร้อนให้ที่นั่น
ไม่น่าเชื่อว่าจากเด็กสาวธรรมดาที่ไม่มีอะไรเลยสักอย่าง อาศัยแค่ปากแต่สุดท้ายกลับได้เป็นถึงคนโปรดของฮองเฮา
ทำให้พ่อตัวเองได้ตำแหน่งราชครูขององค์รัชทายาท
ทั้งๆ ที่ไม่มีเส้นสายหรือเบื้องหลังอะไรเลย
แค่อาศัยความขี้โม้
ประจบสอพลอ ปั้นน้ำเป็นตัวเก่งแค่นั้น
ก็สามารถสร้างเรื่องให้ตระกูลของพระสนมที่ฮ่องเต้รักได้ ทำให้แม่หม้ายแต่งเข้าไปเป็นภรรยาเอกของพระเอกได้ .. ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ
เป็นศัตรูที่ตอนแรกใครๆ ก็มองข้าม แต่กลับเป็นตัวหายนะทำลายล้างอย่างแท้จริง 55
ปล.ชอบความสัมพันธ์ในบ้านของพระเอก
แม้พ่อพระเอกจะมีลูก-เมียเยอะ
แต่กลับไม่มีปัญหาระหว่างลูกเมียเอกกับลูกอนุ
หรือภรรยาเอกกับอนุเลย พี่น้องรักใคร่กลมเกลียว
สะใภ้ที่แต่งเข้ามาก็ไม่มีปัญหา
ไม่มีการอิจฉาริษยาหรือวางแผนลอบแทงข้างหลังกัน
เพราะแบบนี้ด้วยแหละ
พระเอกจึงคิดว่าหากนางเอกมาเป็นอนุตัวเองก็ไม่น่าจะมีปัญหา
เพราะบ้านตัวเองก็ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรเลย..หึหึ
(ที่อย่างนี้แหละโลกสวย)
ปล.เล่ม 4 อาจจะมีเรื่องให้ตกใจนิดนึง คือคุณนักเขียนเค้าอยากหาคู่ให้พี่ซ่งใช่เปล่า 55
ปล.ลูกน้องพระเอกน่ารัก
ตลก รู้ใจเจ้านายกันจริงๆ 55
ปล.สำนวนการแปลสำหรับเราโอเคนะคะ
ไม่ติดขัดอะไร แปลดีค่ะ แต่มีผิดตรงเล่มแรกช่วงหน้าแรกๆ นิดหน่อย ที่ลงท้ายว่า 'คะ'
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น