ผู้แปล : ฉินชิง
สำนักพิมพ์ Meedee
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อ่านมีสอยล์)
หวงหราน เด็กหนุ่มหน้าตาธรรมดา
ฐานะทางบ้านยากจนต้องทำงานทุกอย่างเพื่อส่งตัวเองเรียน
ตั้งแต่เล็กจนโตเพราะความยากจนจึงทำให้ถูกรังแก และถูกดูหมิ่นเหยียดหยามจากคนรอบข้างอยู่เสมอ แต่เพื่ออนาคตหวงหรานจึงพยายามอดทนอดกลั้นและตั้งใจเรียน
เพื่อจะได้หางานดีๆ ทำแล้วเลี้ยงดูครอบครัว
หลิ่วจวินฉือ ชายหนุ่มรูปหล่อบ้านรวย
นิสัยเย่อหยิ่ง
ไม่เคยเห็นใครอยู่ในสายตา
โดยเฉพาะหวงหรานเพื่อนสนิทของโม่โม่ที่เขาเกลียดเป็นพิเศษ
คนสองคนที่ต่างกันราวฟ้ากับเหว ทั้งนิสัยใจคอรวมถึงหน้าตาและฐานะ
ดูยังไงก็ไม่มีทางมาบรรจบกันได้แต่เพราะหวงหรานเป็นเพื่อนสนิทของโม่โม่
จึงทำให้หลิ่วจวินฉือที่แอบชอบโม่โม่ต้องกล้ำกลืนฝืนทน ยอมคบหากับอีกฝ่ายด้วยความจำใจ
เพราะนายเอกไปแอบรู้ความลับของพระเอกเข้า จึงทำให้ตัวเองต้องถูกข่มขู่และกลายเป็นเบี้ยล่าง
ของอีกฝ่ายอย่างไร้ทางขัดขืน แม้นายเอกจะยืนยันนอนยันถึงความสัมพันธ์ของตัวเองกับโม่โม่
ว่าเป็นเพียงเพื่อนเท่านั้น แต่พระเอกก็ยังไม่ยอมเลิกรา
มักจะหาโอกาสเข้ามาข่มขู่และถากถางด้วยคำพูดเจ็บแสบสารพัด
จนเลยเถิดไปถึงขั้นใช้อีกฝ่ายเป็นหนูทดลอง เพื่อฝึกฝีมือก่อนขึ้นเตียงกับผู้ชายที่ชอบ
ต้องบอกก่อนว่าพระ-นายเรื่องนี้ต่างก็เป็นชายแท้ และไม่เคยมีซัมติงกับผู้ชายมาก่อน
แต่เพราะพระเอกชอบโม่โม่ฮีก็เลยไปลองมีซัมติงกับผู้ชายดู แต่ก็ไม่รอดกลายเป็นขยะแขยงซะงั้น
แต่พอได้มาเจอกับนายเอกเท่านั้นแหละ ..หึหึ ชีวิตเปลี่ยนเลยจ้าชอบมาก ติดใจอีกฝ่ายมากกก
จากที่คิดว่าคนเขาเป็นหนูสกปรกโสโครกน่ารังเกียจ
แต่หลังจากนั้นถ้ามีโอกาสเมื่อไรเป็นจับกดๆ ตลอดจ้า นายเอกก็ขัดขืนนะ
เพราะตัวเองไม่ได้ชอบผู้ชายแต่สุดท้ายก็สู้แรงอีพี่ไม่ไหว ก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย
เพราะตัวเองไม่ได้ชอบผู้ชายแต่สุดท้ายก็สู้แรงอีพี่ไม่ไหว ก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย
ไปๆ มาๆ ก็เจอพระเอกหลอกล่อให้มาอยู่ด้วยกัน กลายเป็นแม่บ้านคอยดูแลบ้านให้พี่แก
เหมือนจะดีนะแต่เปล่าเลย เพราะอีพี่ก็ยังปากร้ายชอบด่า+พูดจาถากถางคนเขาอยู่เหมือนเดิม
อีพี่ไม่เคยเชื่อเลยว่าชีวิตของนายเอกนี่มันน่าสงสารจริงๆ
แถมยังชอบไปหาว่าเขาเสแสร้งแกล้งทำตัวน่าสงสาร เพื่อเรียกร้องความสนใจอีก
ใครอธิบายยังไงก็ไม่ฟัง อีพี่คิดของแกเองเสร็จสรรพแล้วก็ด่าๆ จนนายเอกเซ็งเลิกอธิบาย
อยากด่าอะไรก็ด่าไปปลงและ 55+
และไม่น่าเชื่อเลยว่าสุดท้ายคนที่รู้ใจตัวเองก่อน และเป็นฝ่ายสารภาพความในใจก่อน...
จะเป็นคนที่แสนขี้ขลาดและอ่อนแอที่สุด แต่น่าเสียดายที่กลับถูกปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยในทันที
จนเมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้นายเอกต้องออกจากมหาลัยนั่นแหละอีพี่ถึงได้เริ่มรู้สึกตัว
..หึหึ
.... นายเอกที่เห็นหงิมๆ รังแกง่ายแต่พอตัดก็ตัดจริงๆ นะจ๊ะ
ออกไปใช้ชีวิตของตัวเองไม่คิดไม่สนเรื่องพระเอกอีกเลยด้วย
55+ ...
ส่วนพระเอกก็เหมือนกรรมตามสนองอะเพราะเคยทำกับเขาไว้มาก ด่าเขา
เหน็บเขาไว้มาก
พอไปทำดีด้วยทีนี้คนเขาก็เลยไม่เชื่อ ให้อะไรมาก็กลัว+ระแวงไปหมดไม่กล้ารับ
55+ ...
กว่านายเอกจะเชื่อว่าอีพี่รักตัวเองจริงๆ ก็นู่นเกือบจบเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น