จะรักใครก็รักไป 3 เล่มจบ

จะรักใครก็รักไป 3 เล่มจบ  / ผู้แต่ง : เฟิงหลิวซูไต (风流书呆)
ผู้แปล : เสี่ยวหวา
สำนักพิมพ์ อรุณ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ ( อาจมีสปอยล์ )

กวนซู่อี บุตรสาวเพียงคนเดียวของตระกูลกวน  เป็นคนฉลาดมีความรู้กว้างขวาง 

เพราะได้รับการถ่ายทอดปรัชญาความรู้ต่างๆ รวมถึงศาสตร์ทั้งหกมาจากท่านปู่กับท่านพ่อที่เป็นปัญญาชนคนสำคัญของสำนักขงจื่อ  แต่ในชาติที่แล้วท่านปู่ถูกคนใช้เป็นฐานเหยียบย่ำเพื่อปีนป่ายขึ้นสู่ที่สูง จึงทำให้ล้มป่วยและจมปลักอยู่กับความล้มเหลว  

ครอบครัวที่แต่เดิมก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร จึงยิ่งตกอับและยากจนลงเรื่อยๆ เมื่อเป็นเช่นนี้กวนซู่อีจึงต้องจำใจแต่งงานกับเจิ้นเป่ยโหวที่เป็นพ่อหม้ายลูกติดเพื่อช่วยเหลือครอบครัว

เนื่องจากไม่ได้มาจากตระกูลที่ร่ำรวยและไม่ได้มีสินเดิมมาก

นางจึงพยายามอย่างหนักในการปรนนิบัติดูแลแม่สามี รวมถึงอบรมสั่งสอนบุตรชาย-บุตรสาวของเขา แม้ต่อมาสามีจะรับอนุมากมาย และแม้ตัวนางจะไม่เคยได้รับความรักจากเขาเลย

แต่นางก็ยังคงวางตัวเป็นสะใภ้ที่ดี เป็นมารดาเลี้ยงที่ดี และอยู่ในกรอบประเพณีอันดีงาม  

ทั้งที่พยายามถึงขนาดนี้...แต่เหตุใดสิ่งสุดท้ายที่นางได้รับกลับเป็นการถูกทำลายชื่อเสียง

และขับไล่ออกจากจวนโหวไปได้เล่า  ครั้นพอถึงยามตายนางจึงขอเพียงว่า ...  

.....ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติหน้าก็ขออย่าได้พบเจอกับพวกคนตระกูลจ้าวอีกเลย...

นางเอกตายแล้วย้อนกลับมาอยู่ในร่างเดิมก่อนแต่งงาน  เพื่อไม่ให้ทุกอย่างซ้ำรอยเดิม

นางจึงเข้าไปช่วยท่านปู่พลิกสถานการณ์ในงานเสวนาแลกเปลี่ยนความรู้ และทำให้พวกเขาได้รับความสำคัญจากฮ่องเต้  โดยที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองก็ถูกฮ่องเต้หมายตาเอาไว้เช่นเดียวกัน  

.... ท่านปู่กับท่านพ่อได้กลายเป็นขุนนางใหญ่คนสำคัญของราชสำนักตามที่เฝ้าฝัน  

แต่ตัวนางนั้นกลับได้รับพระราชโองการให้แต่งงานกับสามีเก่าไปเสียได้  

แต่ในเมื่อชาตินี้ครอบครัวของนางไม่ได้ขาดแคลนเงินทอง อีกทั้งยังมีอำนาจในมือมากมาย

ถึงจะเป็นจวนโหวก็แล้วอย่างไร ในเมื่อหนีไม่พ้นก็มาสู้กันสักตั้งเถอะ โฮะๆ ๆ ๆ

หลังอ่านจบ

บอกเลยว่าเรื่องนี้ปรัชญาเยอะมากกกก มีทั้งแนวคิดของขงจื่อ  สำนักฝ่าเจีย  เมธีร้อยสำนัก

และอื่นๆ อีกมากมายที่จำไม่ได้แล้ว 55+    

นางเอกเป็นคนที่ฉลาดรอบรู้มากๆ ยิ่งพอได้กลับชาติมาเกิดใหม่ก็ยิ่งฉลาดเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว  

ใครพูดอะไรมาก็สามารถหาเหตุผลหักล้างได้หมด ไม่ต้องจับอาวุธเพราะคำพูดของนางนี่แหละคืออาวุธที่มีอานุภาพทำลายล้างมากที่สุดแล้ว   

ตอนที่แต่งไปอยู่บ้านสามีเก่าในชาตินี้ก็ใช้แต่สมองกับคำพูดนี่แหละ  

ใครอยากทำอะไรก็ทำไปฉันไม่แคร์  เพราะชาติก่อนทำไปเยอะแล้วแต่ไม่มีใครสนใจ ชาตินี้เลยขอพูดอย่างเดียวไม่ทำแล้วจ้า แค่พูดเฉยๆ จริงๆ ไม่ได้ด่าไม่ได้ขึ้นเสียง พูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ

แต่คนฟังนี่เหมือนถูกมีดแทงทะลุหัวใจ 55+  

จริงๆ แนวที่นางเอกตายแล้วย้อนกลับมาอยู่ร่างเดิมเนี่ย มันก็ไม่ค่อยแปลกใหม่แล้วนา

มีออกมากันเยอะเลย  แต่เราว่าเรื่องนี้มันมีความน่าสนใจ  มีความต่างตรงที่ตัวนางเอกไม่ได้กลับมา
เพื่อหวังแก้แค้น หรือวางแผนเล่นงานอีกฝ่ายให้สิ้นชีพมอดม้วยมรณา เหมือนที่เคยอ่านๆ มาน่ะสิ  

แต่แค่หวังจะได้ใช้ชีวิตเรียบๆ ง่ายๆ และให้ครอบครัวได้อยู่ดีมีสุขไปเรื่อยๆ เท่านั้นเอง 

แถมอาวุธที่นางใช้ต่อสู้ก็มีแค่คำพูดกับพู่กันเท่านั้นเองด้วย ( เจ็บปวดยิ่งกว่าตาย )  

ส่วนศัตรูของนางก็ไม่ได้มีแค่สามีเก่า (ไม่สิๆ ความจริงสามีเก่าไม่ใช่ศัตรูของนางนะแต่เป็นเมียเก่าของสามีเก่าต่างหาก 55) แต่ยังมีแนวความคิดสวีของสวีก่วงจื้ออีกที่นางต้องพยายามขัดขวาง

ไม่งั้นสตรีทั้งหลายคงได้ถูกบีบคั้นจนตาย ซึ่งเป็นสิ่งที่นางเอกจะไม่ยอมให้เกิดขึ้นอีกแน่ๆ

.... แต่พอหมดเรื่องเก่าไปเรื่องใหม่ก็เข้ามาอีก เพราะนางเอกดันถูกศัตรูใหม่หมายหัวอีกแล้ว

ซึ่งถือเป็นจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญที่ทำให้นางนิสัยเปลี่ยน และตัดสินใจเลือกทางเดินชีวิตใหม่อีกครั้ง  

( เข้าทางใครบางคนพอดีหลังจากที่ต้องกล้ำกลืนฝืนทนมานาน เพราะพลาดทำของดีหลุดมือไป 

ใครบางคนที่ทนไม่ได้  เมื่อเห็นบ้านเขากำลังจะรักใคร่สามัคคีกันแล้วก็ยอมไม่ได้  

เลยส่งดาวหายนะลงไปให้  จนเขาวงแตกต้องแยกย้ายกันไป ถึงได้สมใจใครบางคนล่ะทีนี้ 55+ )

 …เราคิดว่าตอนที่อ่านหลายๆ คนคงไม่อยากให้สามีเก่าเป็นพระเอก รวมถึงฮ่องเต้ด้วยสินะ

เพราะขัดใจที่พี่แกเชื่อตัวร้ายและพระราชทานสมรสให้นางเอกใช่ไหมล่ะ 55 ...

แต่ทำใจเถอะเพราะมันไม่มีตัวเลือกที่ดีกว่านี้แล้วจริงๆ   

พออ่านไปเรื่อยๆ แล้วจะรู้ว่าทำไมตอนนั้นพี่แกถึงได้พระราชทานสมรส  ทำไมถึงชอบแย่งเมียชาวบ้าน..เอ้ยๆ ทำไมถึงรับนางร้ายเป็นพระสนม  คือคนเรามันพลาดกันได้ ฮ่องเต้ก็เช่นกัน  

พอดีพี่แกเป็นคนต่างเผ่าที่ไม่ค่อยเข้าใจวัฒนธรรมจงหยวนไง  ประกอบกับตอนนั้นไม่มีคนให้ถามก็เลยได้แต่ตามน้ำไปก่อน  พอรู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นถูกตราหน้าว่าแย่งเมียเพื่อนไปซะแล้ว 55+  

ต้องแบกรับชื่อเสียงฉาวโฉ่ ทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นฝ่ายถูกกระทำ  

ส่วนคนร้ายตัวจริงกลับได้ใช้ชีวิตอย่างสบายอุรา   

แต่ดีที่พอพลาดแล้วก็รู้จักปรับปรุงแก้ไข เพราะหลังจากนั้นพี่แกก็ไม่พลาดอีกเลย  

แต่ฝ่ายสามีเก่านี่สิพลาดแล้วพลาดอีก  โง่งมงายอยู่แต่กับเมียเก่าจนจะพาคนทั้งบ้านซวยไปด้วย  

ยิ่งตอนที่พยายามจะช่วยบ้านเมียเก่า เรานี่แทบอยากจะเข้าไปด่าแทนนางเอกจริงๆ  

ถ้านางเอกไม่ขวางเอาไว้คงได้ตายกันหมดยกตระกูลแน่นอน   

ยังดีที่สุดท้ายก็ตาสว่างฉลาดกับเขาสักที แม้จะสายไปแล้วก็ตาม 55+

ซึ่งก็ต้องโทษตัวเองแหละนะที่อ่อนแอไม่หนักแน่นพอ  ตัดสินใจชักช้าไม่เด็ดขาดเท่าอีกคน  

ในตอนพิเศษที่ได้โอกาสกลับมาใหม่ก็ยังอุตส่าห์ทำพลาดอีกนะ 

โถๆ ๆ ช่างน่าสงสารจริงๆ  ไม่รู้จะให้กลับมาใหม่ทำไม  

คิดจะมาขวางพระ-นาง แต่กลายเป็นว่ามาช่วยส่งเสริมวาสนาคนเขาซะงั้น 55+

ปล. เมียเก่าของสามีเก่านางเอก (งงไหม 55) นี่มันร้ายจริงๆ นะ  เป็นต้นเหตุของหายนะทั้งปวง 

ทำชีวิตคนอื่นเขาปั่นป่วนวุ่นวายชิบหายวายวอดกันไปหมด  ไม่เคยรักใครนอกจากตัวเอง 

ขนาดลูกตัวเองแท้ๆ ก็ยังไม่รัก  สงสารก็แต่ลูกชายที่ดันเชื่อแต่แม่ ใครพูดบอกยังไงก็ไม่ฟัง 

สุดท้ายชีวิตก็พังหมด  ส่วนลูกสาวโชคยังดีที่กลับตัวได้ เพราะพอได้อยู่ใกล้ๆ นางเอกก็เลยเริ่มฉลาด เริ่มมองเห็นความจริง  แล้วเอานางเอกเป็นแบบอย่างไม่เอาแบบแม่ตัวเองแล้ว

.....................................................................

....ในใจเต็มไปด้วยความโกรธ ความไม่พอใจและความเจ็บปวด  อยากจะคำราม

อยากจะทุบทำลายข้าวของที่อยู่ตรงหน้าให้หมด  แต่ก็รู้ว่าเป็นการดิ้นรนที่เปล่าประโยชน์

เดิมที่เขาสามารถครอบครองฮูหยินได้ 

แต่เพราะความโง่เขลาและความดื้อรั้นของตนเองทำให้เกิดความผิดพลาด  

เขาเคียดแค้นตนเองอย่างยิ่ง และยิ่งเคียดแค้นเย่เจินกับจ้าวลู่หลี 

ดวงตาแดงก่ำโดยไม่รู้ตัวและแผ่ไอสังหารออกมาอย่างรุนแรง ....