ท่านอ๋อง .. ข้าอยากเป็นศรีภรรยา เล่ม 2

ท่านอ๋อง .. ข้าอยากเป็นศรีภรรยา เล่ม 2 (3เล่มจบ) / ผู้แต่ง : Wu Shi Yi
ผู้แปล : เหมยสี่ฤดู
สำนักพิมพ์ Happy Banana

คำโปรยหลังปก
           ซู่อ๋องได้รับราชโองการให้คุ้มกันเสบียงไปยังเมืองชายแดน ทั้งสองจำต้องแยกจากกันชั่วคราว ไทเฮาที่อยากอุ้มหลานจนทนรอไม่ไหวจึง ‘ขับไล่’ อาหนานไปเมืองชายแดน ทั้งสองจะได้มีเวลา ‘ผลิตลูก’ เแต่อาหนานกลับถูกชาวเป่ยเยวี่ยจู่โจมตอนใกล้จะเดินทางถึงเมืองชายแดน โชคดีที่ซู่อ๋องมาถึงทันท่วงที ช่วยเหลืออาหนานและคนอื่นๆ ในช่วงวิกฤตไว้ได้

           ในขณะที่อาหนานเพิ่งจะเข้าพักในเมืองชายแดน ก็มีสาวงามมาคาดคั้นอาหนานว่าทำไมถึงแต่งงานกับซู่อ๋อง อาหนานตอบเสียงเรียบว่า “ย่อมเป็นเพราะฮ่องเต้พระราชทานสมรส” พอสตรีผู้นั้นได้ยินเช่นนี้จึงไปบอกซู่อ๋องว่าอาหนานไม่ได้ชอบเขา แต่ถูกบังคับให้แต่งงานกับเขา  จึงอดรู้สึกไม่ยุติธรรมแทนซู่อ๋องไม่ได้ 

            ฉู่ป้าหนิงไม่เคยคิดมาก่อนว่าภรรยาจะไม่ชอบเขา ชีวิตนี้เขาไม่เคยใส่ใจใครมาก่อน แต่กลับใส่ใจอาหนาน เขาไม่รู้ว่าความรู้สึกที่มีต่ออาหนานคืออะไร รู้เพียงว่าตัวเองให้ความสำคัญกับนางมาก ในสายตาเขา อาหนานแตกต่างจากคนอื่นๆ เขาไม่มีความอดทนพอที่จะพิสูจน์ความรู้สึกที่อาหนานมีต่อเขา เขาเชื่อหลักการอยู่ร่วมกันระหว่างสามีภรรยาว่า สามีภรรยาทะเลาะกันที่หัวเตียง ปรองดองกันที่ท้ายเตียง 

ความรู้สึกหลังอ่านจบ ( อาจมีสปอยล์ )

เล่มนี้เราจะได้รู้อดีตบางอย่างของพระเอก และเริ่มเข้าใจว่าทำไมพี่แกถึงได้เป็นโรครักความสะอาดมากขนาดนี้  เราจะได้เห็นพัฒนาการความสัมพันธ์ของพระ-นาง ที่ค่อยๆ เติบโตและเปิดใจให้กันมากขึ้น ต่อไปนางเอกจะเริ่มมองพระเอกในฐานะสามีหรือคนรัก มากกว่าเป็น Boss แล้ว และนางก็จะเริ่มเผยตัวตนที่แท้จริงให้พระเอกได้รู้ ว่าจริงๆ แล้วนางก็ไม่ได้อ่อนโยนว่าง่ายเหมือนกระต่ายน้อยน่ารักอย่างที่แสดงให้คนอื่นๆ เห็นหรอกนะ ...เพราะนางก็โกรธได้ โมโหเป็นเหมือนกัน 

ส่วนพระเอกก็เริ่มเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเหมือนกัน ( หมายถึงความหื่นนะ 55+ )  
จากตอนแรกที่ยังเวอร์จิ้นใสๆ  แต่พอได้ลิ้มรสชาติของการเข้าหอแต่งงานแล้ว  
ก็เล่นเอานางเอกปวดเอวแทบลุกไม่ได้เลยทีเดียว 55+  ...
พระเอกถึงจะเป็นคนพูดน้อยและดูน่ากลัว แต่พี่แกก็มีวิธีดูแลเมียในแบบของตัวเองนะ   
มีความพยายามที่จะเข้าหานางเอกเวลาที่ถูกโกรธ มีความพยายามในการง้อเมียและเริ่มอ่อนโยนมากขึ้น  (ส่วนกับคนอื่นๆ น่ะหรือ ก็ยังคงคอนเซ็ปต์น่ากลัวและเย็นชาเหมือนเดิม 55+)

เล่มนี้พระ-นางต้องออกจากเมืองหลว งเพราะถูกส่งให้ไปทำภารกิจไกลถึงชายแดน  
พระเอกไปเพราะเรื่องงาน  ส่วนนางเอกต้องไปเพราะถูกไทเฮาเตะส่งมา 55+   .... 
ถึงจะอยู่ไกลกันเป็นพันลี้ แต่แม่พระเอกก็ยังไม่ละทิ้งความพยายาม ที่จะส่งสาวงามไปให้ลูกชายตัวเองอยู่ดี เพราะการที่นางเอกได้แต่งงานกับพระเอกและยังมีชีวิตรอดปลอดภัยนั้น  
ก็ได้ทำให้คนอื่นๆ เริ่มคิดว่าดวงพิฆาตภรรยาและสิ้นไร้บุตรของพระเอกคงหมดสิ้นแล้ว
ไม่มีแล้ว ประกอบกับหน้าตาที่หล่อเหลาสมชายชาตรี แถมยังมีอำนาจในมือและเป็นคนโปรดของฮ่องเต้ด้วย  ก็เลยยิ่งทำให้เป็นที่หมายปองของหญิงสาวมากมาย 
จึงเริ่มมีคนคิดอยากจะปีนขึ้นเตียงเพื่อหวังเป็นอนุเริ่มมีคนแอบใช้ยาเพื่อหลอกล่อ  
แถมยังมีแม่พระเอกที่เที่ยวไปสรรหาผู้หญิงที่หน้าตาคล้ายๆ นางเอกส่งมาให้อีกด้วย..เหอๆ .....ได้สนุกกันล่ะที่นี่  

ตอนนี้ตัวละครจะเริ่มเยอะขึ้น  มีเรื่องการทำศึกเพิ่มเข้ามา แล้วยังมีเรื่องขององค์ชายต่างแคว้น ที่ดูแล้วถ้าหากไม่ตายก็คงจะได้เจอกันอีกในเล่ม 3.... 
แล้วไหนจะเรื่องสาวงามญาตินางเอกที่แอบชอบพระเอกมาตั้งแต่เล่ม 1 อีกล่ะ  
เพราะนี่ก็ดูท่าจะไม่ยอมออกเรือนจนกว่าพระเอกจะกลับไป ( ขานี่พอได้เห็นพระเอกแล้วก็ชอบมาก มโนมาก ไม่อยากกลับบ้านเดิมแล้ว จะอยู่ต่อรอจนกว่าพระเอกจะกลับเมืองหลวง เผื่อจะมีโอกาสได้แต่งเป็นเมียพระเอกอีกคน )    ..
คิดว่าเล่มหน้าคงจะมีอะไรสนุกๆ ให้ติดตามมากขึ้น แต่โดยรวมเนื้อหาของเรื่องก็ยังสบายๆ  อ่านแล้วไม่ต้องคิดเยอะ อ่านได้เรื่อยๆ  สนุกดี ....   
เสมือนได้พักเบรกหลังจากที่อ่านพวกแนวเข้มข้นซับซ้อน ดราม่า หรือชิงไหวชิงพริบมา ...

................................................................................................

          '.. ฉู่ป้าหนิงยื่นมือออกไปหานาง  น้ำเสียงแผ่วเบาแหบพร่าเย้ายวนใจ  คงเพราะฤทธิ์สุรากัดกร่อนสติสัมปชัญญะ  มุมปากจึงคลี่ยิ้มจางๆ  นัยย์ตาดำสนิทอ่อนโยนดั่งสายน้ำ  ใบหน้าหล่อเหลาย้อมสีแดง  ภายใต้แสงไฟสลัว  ใบหน้าเขาเหมือนถูกล้อมกรอบด้วยแสงสีขาวหยก  หล่อเหลาเกินใคร

            คนผู้นั้นลังเลครู่หนึ่งและเดินเข้ามาช้าๆ

            มู่หยวนเงยหน้าเหลือบมอง  รอจนคนผู้นั้นเข้ามาใกล้จนเห็นใบหน้านางชัดเจน  เขาก็ขมวดคิ้วทันที  ก่อนหน้านี้แสงสลัวราง ฟังน้ำเสียงและดูจากรูปร่าง เขาก็คิดเหมือนท่านอ๋องว่าเป็นพระชายา  แต่บัดนี้เห็นชัดแล้ว  .....  หากมองเฉพาะใบหน้าด้านข้างจะคล้ายคลึงกับพระชายามาก ....

           ...... มู่หยวนก็ลอบร้องในใจว่าแย่แล้ว  .......... '