เงาพรางใจ

เงาพรางใจ / ผู้แต่ง : คุ่นคุ่น
สำนักพิมพ์ ฝู

คำโปรยหลังปก
เพราะ 'คุณหลี่' มีบุญคุณที่เคยช่วยชีวิตเขาไว้  เสิ่นโม่ว จึงตอบตกลงที่จะเซ็นสัญญากับอีกฝ่าย
เพื่อเป็นหลักประกันว่าหลี่อันอันน้องสาวของชายหนุ่มกับโจวหยาง
ที่เป็นคนรักเก่าของเขาจะคบหากันอย่างราบรื่น  
เขายอมเป็นทั้งคู่นอนและคนรักจอมปลอมของหลี่หมิงซวน
ใช้ชีวิตร่วมกันทั้งที่หัวใจไปคนละทาง
แต่เฉื่อยชาเกินกว่าจะเปลี่ยนแปลงความสัมพัรธ์อันแสนซับซ้อนนี้
ทั้งยังตระหนักดีว่าตัวเองไม่มีกำลังพอจะทำอะไรทั้งสิ้น
     ที่ผ่านมาหลี่หมิงซวนทำเหมือนไม่อินังขังขอบคนรักกำมะลออย่างเขา
ทว่าเมื่อถึงจุดเปลี่ยน  เปลือกนอกอันแข็งกระด้างของชายหนุ่มก็เริ่มกะเทาะออก
เผยให้เห็นความรู้สึกแท้จริงที่ซุกซ่อนอยู่ช้างในทีละน้อย 
กลับเป็นเสิ่นโม่วเสียเองที่เหมือนหลงทางอยู่ในม่านหมอก
ไม่รู้ว่าตัวเองคิดอย่างไรกับคนคนนี้กันแน่

ความรู้สึกหลังอ่านจบ ( อาจมีสปอยล์ )
ในที่สุดก็ได้อ่านนิยายแปลเรื่องใหม่ส่งท้ายปีของฝู  ลุ้นอยู่ว่าจะได้อ่านก่อนปีใหม่ไหม
และก็ได้อ่านจริงๆ แถมออกเร็วกว่าที่บอกมา 4-5 วันด้วยน๊าจ๊า ^^

อ่านเรื่องนี้จบด้วยรอยยิ้มและแอบอิจฉานายเอกเบาๆ ว่าทำบุญมาด้วยอะไรถึงได้สามีแบบนี้ 
เรื่องนี้สัมผัสได้ตั้งแต่ตอนที่อ่านช่วงแรกๆ แล้วว่าพระเอกนั้นรักนายเอกมาก    
ในมุมมองของคนอ่านจะเห็นได้ชัดๆ แต่ในมุมของนายเอกอาจจะดูคลุมเครือหน่อย  
เพราะพระเอกไม่ค่อยพูด เป็นพวกปิดทองหลังพระ ต้องให้นายเอกมาแอบมารู้ทีหลังเอาเอง 

นายเอก ‘เสิ่นโม่ว’ มีฝีมือในการวาดรูป แต่ชีวิตรันทดเพราะถูกคนทำร้าย  
จึงทำให้มือขวาที่ใช้วาดรูปใช้การไม่ได้ ในตอนที่ถูกไล่ออกจากห้องเช่าและไม่มีที่ไป
เขาก็ได้รับการช่วยเหลือจากพระเอก ‘หลี่หมิงซวน’  
แน่นอนว่าตามมาตรฐานพระเอกก็ต้องรูปหล่อ บ้านรวย ชาติตระกูลดี อิอิ~~   
นายเอกยินยอมรับการช่วยเหลือจากพระเอก ด้วยการทำสัญญาแลกกับการแสดงเป็นคนรักหลอกๆ แน่นอนว่าเป็นนายเอกคนเดียวที่คิดว่าทุกอย่างนี้เป็นเพียงการแสดง 
และมีแต่พระเอกเท่านั้นที่รู้ว่ามันไม่ใช่ แต่ก็ไม่เคยพูด ไม่เคยอธิบายอะไร...
อ้อลืมไป!! พระเอกเรื่องนี้เค้าไม่ชอบอธิบายด้วยคำพูด แต่ชอบอธิบายด้วยร่างกายอะ 55+ 

ความรักของพระ-นายในเรื่องดูเหมือนพอถึงตอนสำคัญทีไร ก็มักจะมีเรื่องที่ทำให้ต้องคลาดกัน และเข้าใจผิดกันอยู่เรื่อย หรืออาจเป็นเพราะทั้งสองคนต่างก็เป็นพวกที่ไม่ค่อยชอบพูดชอบอธิบาย มีอะไรก็ไม่ถามออกไปตรงๆ แต่ดันมานั่งคาดเดาวิเคราะห์ความคิดของอีกฝ่ายกันเอาเอง เลยทำให้สิ่งที่เก็บอยู่ในใจมันพอกพูนมากขึ้นเรื่อยๆ พอถึงสุดท้ายมันก็ไม่ไหว จนต้องแยกทางกัน 

...ในเรื่องไม่มีมือที่สาม จะมีก็แต่แฟนเก่าของนายเอกที่ตามกลับมายุ่งวุ่นวาย  
ซึ่งเราว่าก็ดีแล้วแหละที่นายเอกไม่ได้ลงเอยกับแฟนเก่า เพราะขานั้นเทียบกับพระเอกไม่ได้เลย ไม่ว่าจะเป็นความหนักแน่น การแก้ปัญหาก็สู้พระเอกไม่ได้ เหมือนเกิดมาเพื่อเป็นมารผจญของพระเอกมากกว่า เพราะคนที่พระเอกรักที่สุดต่างก็หลงรักหมอนี่หมด 55+ (แล้วจะให้ไม่ชอบขี้หน้าได้ไงเล่า) 

 .... พระเอกเรื่องนี้เค้ารักนายเอกมานานแล้วนะ มีแต่ฝั่งนายเอกนี่แหละที่ไม่รู้
ว่าตกลงรักพระเอกบ้างหรือเปล่า อาจจะเห็นว่าพี่แกดูนิ่งๆ เฉยๆ แต่จริงๆ แล้วหวานมากนะ  
ยิ่งเรื่องที่ทำให้นายเอกแต่ละเรื่องนี่ ทำเอาเราอดปลื้มปริ่มแทนไม่ได้…
แต่พี่แกเล่นปิดปากเงียบไง ชอบทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  
หลายเรื่องตอนเราอ่านแล้วดูเหมือนไม่มีอะไร แต่พอมาเฉลยที่หลังนี่...หวานมากจ้า >o< 
..................................................................................................................................

' เสิ่นโม่ว  เธออยู่ที่ไหน? '
' เธอไปกับโจวหยางแล้วหรือ? '
' กลับมาเถอะ'
' เสิ่นโม่ว  อย่าไปเลย '
' อยู่กับฉันนะ '
' ...... อยู่ข้างๆฉัน '
...................................................................................................................................

" คุณนายหลี่....... "
" ไม่มีคุณนายหลี่ที่ไหนทั้งนั้น "  หลี่หมิงซวนบอก 
" ถ้าจะมี ... ก็ต้องเป็นคนที่อยู่ตรงหน้าฉันแค่คนเดียว "
เสียงของเสิ่นโม่วจุกอยู่กลางลำคอ  ต้องใช้เวลาสักพักถึงถามออกไปได้
" ทำไมล่ะครับ? "