ทำไมถึงหวานขนาดนั้น 2 เล่มจบ

 ทำไมถึงหวานขนาดนั้น 2 เล่มจบ

ผู้แต่ง  : -把纸伞 

ผู้แปล : อวี้หลัน

ปก     : 鱼风子 (อวี๋เฟิงจื่อ)

สำนักพิมพ์ หอมหมื่นลี้

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

หวานอะไรขนาดนั้น แต่อ่านแล้วทำไมรู้สึกขมๆ น้อ แนวรักในวัยเรียน เรื่องราวในรั้วโรงเรียน การเรียนการสอบ รวมถึงปมปัญหาต่างๆ ซึ่งโดยหลักๆ จะเป็นเรื่องที่บ้านเรื่องภายในครอบครัวนี่แหละ เห็นได้ชัดเลยว่าสถาบันครอบครัวหรือความรักความอบอุ่นภายในบ้านนั้นมีความสำคัญมากขนาดไหนกับทุกคน โดยเฉพาะเด็กที่เป็นผ้าขาวและกำลังเติบโต

พระเอก ลู่ซิว ลูกพี่ใหญ่หัวโจกของโรงเรียน ทั้งต่อยตี โดดเรียน สูบบุหรี่ กินเหล้าเบียร์ ครบสูตรนักเรียนเกเร จริงๆ แต่ก่อนพระเอกไม่ใช่คนแบบนี้ แต่ก่อนพี่แกเป็นเด็กเรียนดีสามดีเด่นของโรงเรียน แต่พอแม่จากไป พ่อพระเอกก็เห็นลูกเป็นสนามอารมณ์ เอาความโกรธมาลงที่พระเอก พอเมาก็จะทุบตีทำร้าย ทำให้พระเอกต้องแบกใบหน้าบวมเขียวช้ำไปโรงเรียนทุกวัน สุดท้ายพระเอกเลยเลิกเป็นเด็กดี ไม่สนใจการเรียน มุงหน้าเข้าสู่เส้นทางสายอันธพาลแทน

นางเอก ซูมู่ นักเรียนใหม่ที่เพิ่งย้ายเข้ามา พ่อนางเอกเสียไปตั้งแต่เด็ก นางเอกเลยต้องใช้ชีวิตอยู่กับแม่สองคนและทำให้ต้องย้ายโรงเรียนบ่อย นางเอกเป็นเด็กดีเชื่อฟัง ว่านอนสอนง่าย ตัวเล็กน่ารักหน้าตาดี ผิวขาว แลดูบอบบางเหมือนกระต่ายน้อยสีขาวตัวเล็กๆ ที่ทำให้คนทั้งอยากแกล้ง และอยากทะนุถนอมไปพร้อมๆ กัน ...

พระเอกตกหลุมรักเจ้ากระต่ายน้อยตั้งแต่แรกพบ นับตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาเรียนเลยจ้า ขอแค่นางเอกอยู่ใกล้ๆ พระเอกก็ไม่เคยย้ายสายตาไปไหนได้อีกเลย แต่ด้วยท่าทาง(น่ากลัว) และชื่อเสียงของพระเอก จึงทำให้เจ้ากระต่ายน้อยหวาดกลัวไม่อยากเข้าใกล้ ต่อให้พระเอกจะหล่อเหลาแค่ไหนหรือเป็นถึงดาวโรงเรียนที่สาวๆ ชื่นชอบ แต่นางเอกก็ขอบาย พยายามปฏิเสธผลักไสทุกวิถีทาง 

แต่พระเอกก็ไม่เคยยอมแพ้ ยังพยายามสรรหาวิธีมาใกล้ชิดเจ้ากระต่ายน้อยอยู่ทุกวัน ต่อให้ถูกปฏิเสธถูกทำร้ายจิตใจสักกี่หน แต่ผ่านไปไม่นานเดี๋ยวพี่ก็กลับมาใหม่ คอยวนเวียนตามแกล้งตามหยอดคำหวานตามปกป้องเจ้ากระต่ายน้อยอยู่แบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใครจะเตือนจะบอกว่าไม่เหมาะสมพระเอกก็ไม่สน เพื่อนสนิทก็เตือนบอกว่าแตงที่ฝืนเด็ดออกจากต้นจะไม่หวานนะ แต่พระเอกก็ไม่แคร์ ต่อให้ฝืนก็จะเด็ดลงมา ถ้าเด็ดมาได้ชาตินี้แตงลูกนี้ก็จะเป็นของเขาคนเดียว... 

ก็คนมันรักอะ รักมาก รักจริงๆ ส่วนนางเอกหลังๆ ก็เริ่มใจอ่อน แต่เพราะยังเด็กยังอยู่ในวัยเรียน นางเอกเลยต้องปฏิเสธเรื่องที่พระเอกมาขอเป็นแฟน แอบชอบตรงจุดนี้นะ เห็นมาหลายเรื่องและ ส่วนใหญ่นิยายจีนแนวรักในวัยมัธยมนี่พระนางจะรอให้เรียนจบก่อนแล้วค่อยคบกัน ต่อให้ชอบมากแค่ไหนก็ไม่ทิ้งการเรียน เรื่องเรียนต้องมาก่อนเสมอ พอเรียนจบเข้ามหา'ลัยแล้วถึงค่อยคบ ...เรื่องนี้ก็เช่นกัน พระเอกก็ไม่ฝืน ยินดีรอจนกว่าจะถึงวันที่เรียนจบ 

ลืมบอก พระเอกเรื่องนี้ดวงดอกท้อแรงมาก มีแต่สาวๆ มารุมชอบ ทั้งดาวโรงเรียนเอย หัวกะทิจากโรงเรียนข้างๆ เอย น้องสาวของพี่น้องที่สนิทเอย และอีกยิบย่อยมากมาย ไม่ว่าพระเอกไปที่ไหนก็เป็นจุดสนใจ ออร่าแรง(ก็คนมันหล่อ) บางครั้งนางเอกเลยต้องซวย+รับเคราะห์(ถูกตบหน้า) จากพิษรักแรงหึงของบรรดาสาวๆ ที่มาชอบพระเอก และที่พระนางต้องเข้าใจผิดมีปัญหากันสาเหตุก็มาจากสาวๆ บางคนที่มารุมชอบพระเอกนี่แหละ ทำให้นางเอกเข้าใจผิดและผลักไสพระเอกออกไปเกือบ 2 ปีได้ แต่ระหว่างนั้นพระเอกก็ยังตามปกป้องนางเอกแบบห่างๆ อย่างห่วงๆ อยู่นะ ไม่เคยไปไหนไกล ตอนฝนตกหนักก็แอบเอาร่มมาวางไว้ให้ เวลานางเอกเกิดเรื่องหรือจะถูกทำร้ายพระเอกก็มักโผล่ออกมาช่วยได้ทันเสมอ แล้วแบบนี้จะไม่ให้รักยังไงไหว 

สุดท้ายนางเอกก็เปิดปากถามเรื่องที่ทำให้เข้าใจผิดและได้รู้ว่าตัวเองถูกคนอื่นหลอก คือนางเอกถูกคนอื่นปั่นหัวหลอกทำให้เข้าใจว่าพระเอกมีแฟนแล้ว นางเอกเลยปฏิเสธแล้วตีตัวออกห่างจากพระเอก จนผ่านไป 2 ปีถึงได้ถามว่าตกลงพระเอกมีแฟนหรือยัง พระเอกก็บอกว่าไม่มีแฟน ก็ตามจีบนางเอกมาตลอดนี่ไง...แต่ๆ อย่าเพิ่งคิดว่าจะจบแค่นี้ หรือหลังจากนี้จะแฮปปี้สุขสันต์ (อย่าหลงกลชื่อเรื่อง55) เพราะมันยังมีดราม่ามาให้เราได้ปวดจายยยกันต่ออีก เฮ้อออ

สารภาพว่าตอนเห็นชื่อเรื่องทีแรกนึกว่าจะเป็นรักในวัยเรียนใสๆ แบบเบาๆ แต่อ่านแล้วแบบ...คุณหลอกดาววว...กระซิกๆ ชีวิตพระเอกน่าสงสารมาก ในเรื่องอาจจะดูเก่งเป็นผู้ใหญ่ แต่อย่าลืมว่าจริงๆ พระเอกเพิ่งม.ปลายเอง แต่กลับต้องมาแบกอะไรไม่รู้เยอะแยะ(ไม่แปลกที่พี่จะสูบบุหรี่บ่อย ก็มันเครียด) ส่วนนางเอกถึงจะอยู่กับแม่สองคนแต่ที่บ้านก็อบอุ่นดี แม่เข้าใจลูกไม่ได้บังคับเยอะ แต่ของพระเอกนี่พ่อเฮงซวยมากกตั้งแต่ต้นยันจบเลย บ้านไม่ใช่เซฟโซนที่ไหนก็ไม่ใช่เซฟโซน จนได้มาเจอนางเอกนี่แหละ นายเอกเลยเป็นเสมือนแสงจันทร์ขาวเพียงหนึ่งเดียวที่ส่องลงมาในชีวิตพระเอก ทำให้พระเอกอยากจะมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่าเดิมเพื่อนางเอก 

คือนางเอกอะให้ความรู้สึกเหมือนดอกบัวขาว บริสุทธิ์ สะอาด สดใส ภายนอกอาจดูเหมือนอ่อนแอบอบบางแต่ลึกๆ น้องเป็นคนเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวมากนะ พอยอมรับความรู้สึกของตัวเอง น้องก็ตัดสินใจเลยว่าจะไม่ผลักไสหรือปล่อยมือจากพระเอกอีกไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ไม่ลังเลไม่กลัวอะไรแล้ว พออ่านไปเรื่อยๆ เราจะได้เห็นพัฒนาการของตัวนางเอกที่ค่อยๆ เติบโตจนกลายเป็นคนแน่วแน่เข้มแข็ง ไม่ได้อ่อนแอขี้ตกใจเหมือนแต่ก่อนแล้ว