ยุคสมัยแห่งธิดาอ๋อง 4 เล่มจบ
ผู้แต่ง : ซีพั่นฉา
ผู้แปล : ภวิษย์พร
ปก : RongJing
สำนักพิมพ์ อรุณ
นางเอก มู่หยวนอวี๋
เนื่องจากพ่อไม่มีลูกชายเพื่อเอาไว้สืบทอดบรรดาศักดิ์อ๋องสักที นางเอกซึ่งเป็นบุตรสาวคนเล็กสุด จึงถูกบังคับให้สวมรอยเป็นบุตรชายและถูกเลี้ยงให้เป็นซื่อจื่อตั้งแต่เกิด
แต่วันหนึ่งพอได้ลูกชาย พ่อก็ต้องการจะกำจัดนางเอกไปให้พ้นๆ ทางซะอย่างนั้น แต่นางเอกไม่ยอม
ไม่อยากถูกพ่อควบคุมชีวิตอีกแล้ว
ก็เลยวางแผนหนีจนได้มาเรียนหนังสือกับเหล่าองค์ชายที่เมืองหลวง และได้เจอกับพระเอก
จูจิ่นเซิน หรือองค์ชายรองที่มีสภาพร่างกายอ่อนแอขี้โรค แถมยังเป็นโรคเด็ก ม.2 และไม่ชอบกินยา
ร่างกายพระเอกไม่แข็งแรงมาตั้งแต่เกิด แถมดันไม่ชอบกินยา เข้ากับคนก็ยาก ชื่อเสียงก็ไม่ดี เลยทำให้ไม่ค่อยมีเพื่อน แต่พี่แกกลับมาถูกใจนิสัยนางเอกที่เป็นอ๋องบ้านนอกที่เพิ่งมาอยู่เมืองหลวงได้ไม่นาน ส่วนนางเอกก็อยากหาต้นขาของคนใหญ่คนโตในเมืองหลวงเกาะอยู่พอดี ไปๆ มาๆ ทั้งสองคนจึงเริ่มสนิทกัน พระเอกไม่รู่ว่านางเอกเป็นผู้หญิง แม้นางเอกจะหน้าตาดูเหมือนผู้หญิงแต่ก็ไม่ได้สงสัย เพราะลูกพี่ลูกน้องของนางเอกคนหนึ่งที่เป็นผู้ชายก็หน้าตาเหมือนผู้หญิงมากเช่นกัน เลยไม่มีใครสงสัย พากันนึกว่าบุรุษตระกูลมู่ส่วนใหญ่คงมีหน้าตาแบบนี้ ..แต่ขนาดเป็นผู้ชาย นางเอกก็ยังทำให้พระเอกหวั่นไหวได้จนเก็บไปฝัน....ได้นะ 55
ต่อมานางเอกก็ต้องเดินทางกลับไปร่วมงานศพท่านตาที่อวิ๋นหนาน
นางเอกเกรงว่าไปแล้วจะถูกพ่อเล่นลูกไม้ทำให้ไม่ได้กลับมาอีก
เพราะพ่ออยากรีบจัดการยกตำแหน่งซื่อจื่อของนางเอกให้น้องชายที่เพิ่งเกิด พระเอกก็เลยไปขอให้พ่อซึ่งเป็นฮ่องเต้ส่งขุนนางในราชสำนักร่วมเดินทางไปกับนางเอกด้วย เพื่อที่พ่อนางเอกจะได้ไม่กล้าทำอะไร...แต่พ่อนางเอกก็กล้าอยู่ดี 55 โชคดีที่นางเอกไหวตัวเร็วเลยหนีกลับมาได้ แต่ก็ไม่ได้กลับมามือเปล่านะ ยังอุตส่าห์พาหมอเทวดาที่คนนึกว่าตายไปแล้วกลับมาช่วยรักษาพระเอกด้วย
...พอฮ่องเต้รู้ข่าวก็มาหาพระเอกที่จวน แล้วก็ได้รู้เรื่องที่พระเอกไม่ชอบกินยา จนทำให้อาการไม่ดีขึ้นมาถึงทุกวันนี้ ฮ่องเต้เลยโกรธมาก สั่งห้ามไม่ให้พระเอกออกจากจวน และห้ามไม่ให้ใครเข้าออกจวนพระเอกถึงสองปี
...
หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้พระเอกได้รู้ว่านางเอกเป็นผู้หญิง พระเอกโกรธมาก รู้สึกเหมือนถูกหลอกถูกปั่นหัว เลยบอกว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวไม่สนใจนางเอกอีก แต่นางเอกก็ตามมาง้อขอโทษ เพราะกลัวพระเอกจะเย็นชาไม่สนใจตัวเองจริงๆ ...พระนางเรื่องนี้เป็นคนฉลาดมากทั้งคู่ แม้นางเอกเป็นคนยุคปัจจุบันที่ตายแล้ววิญญาณทะลุมิติมาอยู่ที่นี่
แต่ก็ไม่ได้เอาความรู้จากยุคปัจจุบันมาเปลี่ยนแปลงอะไร นางก็ใช้ชีวิตเหมือนคนโบราณทั่วๆ ไป เพียงแต่นิสัยจะเปิดกว้าง ใจกล้า ไม่คิดมาก และสบายๆ
มากกว่าสตรีในยุคโบราณเท่านั้น อย่างตอนที่เปิดใจกับพระเอกแล้ว
แต่ดันมีเหตุให้นางเอกต้องรีบหนีตายกลับบ้านเกิดก่อน ก่อนไปนางเอกเลยเป็นฝ่ายรุกจับพระเอกกดกลืนลงท้อง เพื่อจะได้ไม่เสียใจที่หลังหากมีซัมธิงเกิดขึ้นหรือไม่ได้กลับมาอีก (อย่างน้อยก็ได้กินแล้ว 55).. ทำให้ได้ขวดน้ำมันน้อยติดท้องกลับไปโดยไม่รู้ตัว
55
เป็นแนวชิงไหวชิงพริบ สงครามการสู้รบ ที่ไม่ได้หนักมากเท่าไร ดำเนินไปพร้อมๆ
กับเรื่องรักที่อาจจะไม่ได้หวือหวามากแต่เราว่าก็หวานกำลังดี ปมที่ใหญ่สุดก็คือความลับเรื่องเพศของนางเอก
และเรื่องคนของราชวงศ์ก่อนที่เหลือรอดซึ่งเป็นภัยแฝงคุกคามมานานหลายปี ทำให้บ้านนางเอกถูกลากเข้าไปพัวพัน
จนนางเอกต้องหนีตายออกจากเมืองหลวงเพื่อกลับบ้านเกิดเพื่อรักษาชีวิต แต่ระหว่างทางเรื่องสภาพเพศของตัวเองก็ดันมาถูกเปิดโปงอีก นางเอกจึงต้องกลับบ้านด้วยฐานะน้องสาวฝาแฝดที่หายสาบสูญไป จากนั้นก็ได้รู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์
จากนั้นก็เกิดสงครามตามมาติดๆ ตระกูลนางเอกซึ่งมีหน้าที่ปกปักรักษาชายแดนแห่งนี้จึงต้องออกรบ
ทว่าต่อมาทหารที่ส่งไปรบก็ตกเป็นรอง พ่อนางเอกเกิดล้มป่วย พอส่งจดหมายไปขอทหารเพิ่มปรากฏว่าชายแดนอีกฝั่งก็เจอบุกเหมือนกัน
ฮ่องเต้เลยต้องส่งทหารไปจัดการฝั่งนั้นก่อน พระเอกก็ร้อนใจเป็นห่วงเมีย(ใกล้จะคลอดแล้ว) จึงตัดสินใจสารภาพความจริงกับฮ่องเต้เรื่องที่นางเอกตั้งท้องเพื่อจะได้นำคนไปช่วยบ้านเมีย ..
สนุกดี ชอบวิธีคลายปมให้นางเอกกลับคืนสู่ฐานะเดิมโดยไม่มีใครสงสัย พระเอกก็ฉลาด เย็นชา ฝีปากคม นางเอกใจกว้างแมนๆ
เป็นคนสบายๆ มีพรสวรรค์ในการรบ เป็นคู่ที่ลงตัว มีอะไรก็คอยช่วยเหลือกันช่วยกันออกความคิดเห็น พระเอกอยากให้นางเอกพึ่งพาตัวเอง
แต่นางเอกก็อยากเป็นที่พึ่งพิงให้พระเอกเช่นกัน เพราะรู้ว่าที่ผ่านมาพระเอกโดดเดี่ยว
มีแต่พ่อหรือฮ่องเต้เท่านั้นที่คอยปกป้อง อย่างตอนที่ตั้งท้อง นางเอกก็ไม่ได้โกรธหรือน้อยใจอะไรที่พระเอกไม่สามารถมาอยู่เคียงข้างได้ แต่กลับเป็นห่วงพระเอกที่อยู่ทางนั้นมากกว่าว่าจะโดนฮ่องเต้ลงโทษหรือต่อว่าหรือเปล่าที่ปล่อยให้ตัวเองหนีกลับมาที่นี่ ขนาดตอนที่พระเอกได้ครองบัลลังก์แล้ว นางเอกก็ยังทำใจยอมรับได้(แม้จะโกรธ) ถ้าหากวันหนึ่งพระเอกจะรับสตรีอื่นเข้ามาเป็นพระสนม เพราะถือว่าตนเคยได้ครอบครองช่วงเวลาที่ดีที่สุดของพระเอกไปแล้ว ไม่มีอะไรต้องเสียใจ ใจกว้างฝุดๆ ..แต่พอพระเอกได้ยินคือโกรธมากจ้าา
งอนไม่พูดด้วยเลย 55
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น