ช่วงเวลาดีๆ ที่มีแต่รัก 4 เล่มจบ

ช่วงเวลาดีๆ ที่มีแต่รัก 4 เล่มจบ 

ผู้แต่ง : เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง (Yue Xia Die Ying)
ผู้แปล : Hanza
ปก : Leila

สำนักพิมพ์ อรุณ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

ฮวาหลิวหลี บุตรสาวคนเล็กของแม่ทัพพิทักษ์แผ่นดินฮวาอิ้งถิง แม่ทัพใหญ่ที่ปักหลักทำศึกปกป้องบ้านเมืองอยู่ที่ชายแดน ตระกูลฮวามีแต่บุตรชาย นางเอกที่เป็นบุตรสาวคนแรกและคนเดียวของตระกูลในรอบสามรุ่นจึงเป็นเสมือนไข่มุกของบ้าน บวกกับที่ร่างกายอ่อนแอมาตั้งแต่เกิด คนในครอบครัวจึงยิ่งตามใจรักใคร่เอ็นดูประหนึ่งสมบัติล้ำค่า นางเอกเลยมีนิสัยเอาแต่ใจอยู่บ้างและมีฝีมือในการแสดงยืนหนึ่ง โดยเฉพาะบทคนงามผู้อ่อนแอขี้โรค...

เวลามีปัญหาหรือมีเรื่องอะไรก็ไม่ต้องพูดเยอะ ไม่ต้องใช้กำลังจัดการ แค่แสร้งไอโขลกๆ สองสามทีหรือแสดงท่าทางอ่อนแอน่าสงสาร เพียงเท่านี้ทุกอย่างก็คลี่คลายหมดเรื่องแล้ว ...ใครว่าร่างกายอ่อนแอเป็นเรื่องไม่ดี ถ้าใช้ดีๆ ก็สามารถแก้ปัญหาได้มากมายและเบาแรงไปได้เยอะเลยนะ มิติใหม่แห่งวงการนางเอก สู้ด้วยการไอ 55... แถมนางยังเป็นคนดวงดีแบบสุดๆ เพราะเกือบจะตายหลายทีแต่ก็มีเหตุให้รอดมาได้อย่างหวุดหวิดทุกครั้ง และบางครั้งการกระทำโดยไม่ตั้งใจของนางเอกก็ยังช่วยให้คนอื่นรอดพ้นจากความตายโดยไม่รู้ตัวอีกด้วย ดวงดีมากถึงขนาดโดนคนหมายหัวอยากกำจัดอะ 55

นางเอกเรื่องนี้อาศัยอยู่ที่ชายแดนมาตั้งแต่เกิด พออายุ 15 พ่อแม่ซึ่งเป็นแม่ทัพจะวางมือแล้ว เลยส่งนางเอกกับพี่ชายคนที่สามกลับมาเมืองหลวงก่อน ระหว่างทางก็ได้เจอกับขุนนางฝ่ายบุ๋นที่ถูกลงโทษเพราะเรื่องที่ยื่นฎีการ้องเรียนใส่ความบ้านนางเอก พอนางเอกรู้ก็กะจะแกล้งแหละ แต่ไปๆ มาๆ ดันกลายเป็นการช่วยให้อีกฝ่ายรอดพ้นจากการถูกวางยาพิษซะอย่างนั้น... พอมาถึงเมืองหลวงได้ไม่นานก็ถูกเรียกตัวเข้าวัง และได้ช่วยรัชทายาทหรือพระเอกให้รอดพ้นจากการถูกลอบฆ่าอีก แถมยังได้ช่วยคุณชายสกุลหนึ่งจากการถูกคนลอบสังหารด้วย คือแบบโชคดีมากกกเวอร์ ...

ส่วนพระเอกเป็นรัชทายาท เป็นลูกที่ฮ่องเต้โปรดปราน (ฮ่องเต้เรื่องนี้ดีรักลูกทุกคน แต่รักพระเอกมากกว่าหน่อย 55) พระเอกไม่เคยใกล้ชิดสนิทสนมกับสตรีคนไหน ไม่มีใครกล้าทอดสะพานหรือกล้าเข้าใกล้เพราะเกรงกลัวความปากร้ายของพี่แก ... แต่นางเอกคือคนแรกและคนเดียวที่ทำให้พระเอกต้องแหกกฎของตัวเอง จากที่เคยพูดว่าเห็นเขาเป็นแค่น้องสาว มองเขาเป็นเจ้าลูกแมวน้อยที่มีร่างกายอ่อนแอบอบบาง ตอนพ่อถามก็บอกว่าไม่ได้คิดอะไรจริงจริ๊งงง ทว่าตั้งแต่เมื่อไรก็ม่ายรู้ที่ความรู้สึกค่อยๆ เปลี่ยนไป ยิ่งตอนที่ได้รู้ว่านางเอกไปดูนักดนตรีหนุ่มรูปงามแสดงที่โรงมหรสพเท่านั้นแหละ..พี่ก็สั่งให้คนไปตรวจสอบและจัดระเบียบโรงมหรสพใหม่เดี๋ยวนั้นเลยจ้า แล้วก็ออกกฎห้ามไม่ให้นักดนตรีหรือนักแสดงชายรับแขก(สตรี) เพียงลำพังด้วยนะจ๊ะ ....ต่อจากนั้นก็กลับมาบอกพ่อว่าอยากเป็นเดรัจฉานมากกว่า ไม่อยากเป็นพี่ชายแล้ว 55 ...

แต่ตอนนั้นนางเอกยังไม่ได้ชอบพระเอกแบบคนรัก ยังเห็นพระเอกเป็นพี่ชายรูปงามผู้น่าสงสารที่กำลังเศร้าเพราะคิดถึงคนรักที่ตายจากไปเท่านั้น (นางเอกเข้าใจผิดคิดว่าพระเอกมีคนที่รักอยู่แล้ว) อีกทั้งตัวนางเอกก็ไม่ได้คิดจะแต่งงานออกเรือนกับใครด้วย ความฝันในอนาคตของนางคืออยากจะเป็นคนงามผู้อ่อนแอขี้โรคที่ถูกจารึกชื่อไว้ในประวัติศาสตร์ และอยากเลี้ยงชายบำเรอที่หน้าตาดีว่านอนสอนง่ายเอาไว้ข้างกายสัก 1-2 คน ... แต่พอพระเอกรู้ก็ขอให้นางเอกรับปากว่าจะไม่เลี้ยงชายบำเรอจนกว่าจะอายุ 20 ...(กลัวนางเอกจะหาชายบำเรอมาเลี้ยงได้ก่อนตนเองจะจีบสำเร็จ 55)

พระเอกสายเปย์ เย็นชากับคนอื่นแต่ใจดีอ่อนโยนกับนางเอกแค่คนเดียว รู้ว่านางเอกยังไม่คิดอะไรกับตัวเอง ยังเป็น friend zone กันอยู่ก็ยังไม่สารภาพความในใจ แต่ไปบอกพ่อเรียบร้อยแล้วนะว่าชอบคนนี้ นี่แหละว่าที่ลูกสะใภ้ แล้วก็คอยชวนนางเอกไปนู่นมานี่หรือถ้ารู้ว่านางเอกจะไปไหน พระเอกก็จะตามไปที่นั่นด้วย มีอาหารขนมอร่อยๆ คอยเตรียมเอาไว้ให้นางเอกกินเสมอ เวลาจะเดินก็คอยจับมือเพราะรู้ว่านางเอกไม่แข็งแรง นางเอกจะทำอะไรก็สนับสนุน แบบอยากทำอะไรทำเลย ไม่ชอบใครก็จัดไป มีอะไรเดี๋ยวพี่เคลียร์เอง ...

ส่วนนางเอกก็เป็นคนฉลาดเฉลียว ช่างสังเกต  สบายๆ ไม่คิดมาก แถมยังมีวรยุทธ์ด้วยนะ (ไม่ได้อ่อนแออย่างที่คิดนะจ๊ะ อิอิ)  แม้จะเจ้าเล่ห์ซุกซนแต่ก็ไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้น (แต่ถ้าใครมาว่าหรือพูดจาใส่ร้ายครอบครัวนางเอก อันนี้ก็อีกเรื่องนะ) ไม่เคยไปหาเรื่องใครก่อน นางก็อยู่ของนางดีๆ มีแต่คนอื่นนั่นแหละที่ชอบมาหาเรื่องและชอบมาแขวะนางก่อน แต่ก็เจอนางเอกแกล้งโง่ใส่แถมด้วยการแสดงระดับดราม่าควีนเข้าไป สุดท้ายก็พ่ายแพ้กลับไปเองทุกราย เพราะภาพลักษณ์ของนางเอกคือหญิงสาวอ่อนแอขี้กลัว ขี้โรค ดังนั้นถ้านางเอกแสร้งเป็นลม บังเอิญล้ม หรือได้รับความตกใจจน(แกล้ง)เจ็บป่วยใดๆ คนทำก็เตรียมตัวซวยได้เลย เรื่องไปถึงหูฮ่องเต้หรือพระเอกเมื่อไร ตายยย! เพราะฮ่องเต้เรื่องนี้ให้ท้ายบ้านนางเอกสุดๆ 55 ปกติคนเป็นฮ่องเต้จะต้องระแวงพวกแม่ทัพเก่งๆ ใช่ปะ แต่เรื่องนี้ตรงข้ามเลยจ้า เขารักกันดี 55

พระเอกเรื่องนี้จีบเก่งหยอดเก่งมากก พระ-นางมีโมเมนต์อยู่ด้วยกันบ่อย ฉากหวานๆ มีเยอะ เวลาไทเฮาให้นางเอกเข้ามาพักในวัง พระเอกก็จะแวะเวียนมาหา+มาชวนนางเอกไปกินข้าวด้วยกัน แต่ถ้านางเอกอยู่ข้างนอกหรือไปเที่ยวไหน พระเอกก็จะหาข้ออ้างออกจากวังแล้วไปหาถึงที่เอง แรกๆ นางเอกก็ไม่รู้ตัวหรอก ความรู้สึกช้า แต่คนรอบข้างคือดูออกกันหมดแล้วว่าพระเอกคิดยังไง ... หลังๆ นี่ไม่ได้มีแต่ผู้ชายเท่านั้นนะที่ชอบนางเอก ผู้หญิงก็ชอบเหมือนกัน (เชื้อไม่ทิ้งแถวเหมือนแม่เปี๊ยบ แม่นางเอกเป็นแม่ทัพหญิง ป๊อปทั้งในหมู่บุรุษและสตรี มีแต่คนชอบ)

นอกจากเรื่องรักๆ ของพระนางก็ยังมีเรื่องการเมืองการชิงบัลลังก์ และการสืบหาตัวผู้อยู่เบื้องหลังการลอบทำร้ายพระ-นาง ใส่ร้ายตระกูลนางเอก คนที่คอยกวนน้ำให้ขุ่นสร้างความวุ่นวายต่างๆ นานาอะ ดูเยอะอยู่นะ แต่ก็ไม่ได้เจ้มจ้นหรือมีดราม่าอะไร ถ้าใครชอบอ่านอะไรเบาๆ เรื่อยๆ ตลกๆ ไม่เครียดไม่หนักก็น่าจะชอบ ฮ่องเต้ก็ชิลดี ชอบฮ่องเต้เรื่องนี้ตรงที่รักลูกทุกคนเลย ไม่หวงอำนาจหรือกั๊กบัลลังก์เอาไว้ไม่ยอมปล่อยให้ลูกสักที แต่นี่คืออยากยกบัลลังก์ให้ลูกนานแล้ว แต่ลูกดันไม่อยากได้ ยังไม่อยากทำงานหนัก เลยสนับสนุนให้พ่อเป็นฮ่องเต้ต่อปายย (เออแบบนี้ก็มีนะ 55) จะให้พระเอกมาช่วยตรวจฎีกาทีคือต้องเอาเรื่องกำหนดวันแต่งกับนางเอกมาขู่ ขู่ว่าถ้าไม่มาช่วยเดี๋ยวจะเลื่อนงานแต่งออกไปนะ 55