พระชายาป่วนใจ

 

พระชายาป่วนใจ (爆笑小萌妃) / ผู้แต่ง :  เหลียนเฉิง (连城)
ผู้แปล : หนูน้อยฉี
สำนักพิมพ์ อรุณ

ตั้งแต่เล็กจนโต นางเห็นสีหน้าของผู้คนหลังจากได้ยินชื่อของนางเยอะมาก

แต่ไม่มีครั้งใดดูน่าเศร้าไปกว่าหนานกงถังอวี่

เพราะครานี้นางจะต้องเป็นพระชายาของเขา...

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

เดิมนางเอกเป็นเซียนบุปผาที่อยู่บนสวรรค์ แต่เพราะขี้เกียจ เอาแต่กินกับนอน 

ไม่ยอมเข้าร่วมทำกิจกรรม จึงถูกลงโทษให้ลงมาประสบวิบากรักบนโลกมนุษย์  

นางเอกลงมาเกิดในครอบครัวชาวยุทธ์ และเนื่องจากพ่อเคยช่วยชีวิตฮ่องเต้กับฮองเฮาเอาไว้ จึงทำให้ฮ่องเต้ซาบซึ้งใจอยากตอบแทนบุญคุณ ด้วยการให้ลูกของทั้งสองคนแต่งงานกัน  นางเอกที่กำลังอยู่ในท้องแม่ในขณะนั้น ถูกจับหมั้นหมายกับพระเอกที่เพิ่งลืมตาดูโลกได้ไม่นานด้วยประการฉะนี้...

นางเอกมีชื่อจริงว่า เหลียนซีรั่ว ‘ซีรั่ว’ ที่แปลว่าอ่อนโยน อ่อนน้อม
ซึ่งเป็นนามที่ฮ่องเต้ตั้งให้ แต่ในชีวิตจริงชื่อนี้กลับเป็นเสมือนหนามตำใจ
เพราะมันช่างตรงข้ามกับรูปร่างและหน้าตาของนางซะเหลือเกิน
เพราะนางเอกไม่ได้เกิดมาสวยและงดงามเหมือนดั่งชื่อ แต่ทว่ากลับอ้วนดำผิดกับความหมายของชื่อลิบลับ  ยิ่งพอถูกจับหมั้นกับองค์ชายที่มีฉายาว่า มารน้อยหน้าหยก
ที่หล่อเหลาเหมือนเทพบุตรมาตั้งแต่เล็ก ชีวิตของนางเอกก็ยิ่งโคตรถูกกดดัน 55 ..

ด้วยความที่ไม่ได้ผิวขาว เอวบางร่างน้อยเหมือนสตรีทั่วๆ ไป
นางเอกจึงถูกแม่บังคับให้เรียนศาสตร์ความรู้ต่างๆ มาตั้งแต่เกิด แต่ก็ไม่ได้เรื่องสักอย่าง
แม้ที่บ้านจะเป็นชาวยุทธ์ นางเอกเองก็อยากเรียนวรยุทธ์ แต่เพราะเกิดมาไม่สวยประกอบกับสัญญาหมั้นนั้น นางจึงถูกสั่งห้ามไม่ให้เรียนวรยุทธ์ แต่ต้องเรียนเรื่องคุณธรรมของสตรี
เรียนรู้หลักการเป็นภรรยาที่ดี ...และเสริมความสามารถด้านอื่นๆ แทนในส่วนของรูปโฉมที่ขาดหายไป  ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลก็เพื่อให้คู่ควรกับพระเอก หรือหนานกงถังอวี่
องค์ชายที่เก่งกาจและหล่อเหลางดงามราวกับเทพเซียน...
ชีวิตของนางเอกตั้งแต่เล็กจนโตจึงมีพระเอกเป็นศูนย์กลางมาโดยตลอด
จะทำอะไรก็ต้องนึกถึงว่าที่สามีเป็นหลัก  ...ดังนั้นนางเอกจึงไม่ชอบพระเอก
รู้สึกว่าหน้าที่ของพระเอกก็คือเกิดมาเพื่อทำลายล้างความสุขของนาง ...หึหึ

ส่วนพระเอกนั้นก็หล่อเหลารูปงาม เก่งแทบทุกอย่าง และด้วยความที่หล่อมากจึงมีนิสัยชื่นชอบของสวยๆ งามๆ และหลงตัวเองสุดๆ รู้สึกว่าบนโลกไม่มีใครคู่ควรเหมาะสมกับคนหล่อๆ อย่างเราหรอก จึงพยายามอ้อนวอนขอร้องพ่อให้ยกเลิกสัญญาการแต่งงานนี้มาตลอด
แต่คุณพ่อก็ไม่ใจอ่อนเลย  พอถึงวันแต่งงานจริง ได้มาเจอของจริง พระเอกจึงเฮิร์ทมาก
เหมือนโลกจะพังทลาย ชีวิตจะจบสิ้น ทำไมคนหล่อเพอร์เฟคอย่างเราถึงต้องมาแต่งกับหมูน้อยอ้วนดำนี่ด้วย...แต่นางเอกก็เข้าใจ พูดอะไรมาก็ไม่โกรธ
ตัวนางก็ไม่ได้อยากแต่งเหมือนกัน เพราะสิ่งที่นางต้องการก็มีแค่ได้ กิน นอน และออกไปตะลุยยุทธภพเท่านั้นเอง ใครจะไม่ชอบก็ช่าง

แต่งกันไปพระ-นางก็แยกกันอยู่  พระเอกก็ไม่สนใจไม่เคยมาหา
แถมข้างๆ ยังมีญาติผู้น้องคนงามคอยตามประกบเกาะติดทุกวัน แต่นางเอกก็ไม่แคร์
กลับมีความสุขมากเสียอีก อยากทำอะไรก็ทำ ไม่มีใครมายุ่งมาบังคับแสนสุขสบายจริงๆ  พระเอกจะพูดจะว่า ใครจะด่าจะเหน็บแนมยังไง ก็มีความสุขกับการกินการนอนเหมือนเดิม 
มองโลกในแง่ดีมากๆ...แต่เอาจริงๆ บางครั้งบางคำที่นางเอกพูดออกมา
พูดปกติ-ตอบธรรมดาไม่ได้คิดอะไร แต่เราฟังแล้วกลับรู้สึกชา ...
อย่างตอนที่คลอดลูก แล้วคนหนึ่งออกมาผิวขาวคนหนึ่งออกมาผิวดำ แล้วนางเอกบอกว่า
“ ขอโทษด้วย ทำให้ท่านผิดหวังแล้ว ยังมีคนหนึ่งผิวคล้ำ ลูกที่ผิวคล้ำนั้นท่านรับหรือไม่ “ ....เหมือนไม่มีอะไรแต่ฟังแล้วเจ็บๆ นะ

ลึกๆ พระเอกก็น่าจะเริ่มชอบนางเอกมานานแล้วแต่กลัวเสียหน้า นิสัยเหมือนเด็ก
ชอบแกล้งคนที่ตัวเองชอบ ชอบเขาแล้ว แต่ไม่รู้ตัวไม่กล้ายอมรับ
อย่างเช่นตอนที่มีคนให้ดอกไม้นางเอก ปากก็ว่าคนอย่างนางเอกไม่มีใครชอบหรอก
แต่ลับหลังก็สะกดรอยตามไปแอบดู ไอ้หนุ่มไหนให้ของนางเอกก็บอกให้เอาไปคืน
ปากไม่ตรงกับใจ เพิ่งมารู้สึกตัวชัดๆ ก็ตอนที่นางเอกหนีหายไปและตัวเองก็รีบออกไปตามหา จนได้ผจญภัยอยู่ด้วยกันข้างนอก ได้เจอกับคนอย่างพระรองที่ทะนุถนอมและชอบนางเอกจากใจจริง(ผิดกับอิพระเอกราวฟ้ากับเหว) ต่อมหึงเลยแตก 
และยิ่งพอมาถูกพิษที่ทำให้หน้าเสียโฉม พระเอกจึงเริ่มรู้ซึ้ง เลิกปฏิเสธหัวใจตัวเอง  
แต่เพราะที่ผ่านมาปากเสียเอาไว้เยอะ พอแสดงความจริงใจหรือพูดอะไรออกมา นางเอกเลยไม่เชื่อสักอย่าง... กรรมตามสนองแล้ว

โดยรวมก็อ่านง่ายสบาย  เนื้อเรื่องเบาย่อยง่ายตามสไตล์เล่มเดียวจบ บางช่วงก็ฮาๆ ดี  
อ่านแล้วไม่เครียด (แต่จริงๆ ก็มีบางตอนที่ทำให้สะเทือนใจและอึ้งๆ ไปนิดๆ เหมือนกันนะ) 
มีจุดที่ไม่ค่อยเคลียร์คือเรื่องฮ่องเต้กับน้องชาย  ส่วนนางเอกตั้งแต่ต้นจนจบก็ยังเป็นหมูน้อยอ้วนดำที่ชอบกิน-นอนไม่เปลี่ยน เคารพและรักในสิ่งที่ตัวเองเป็นอย่างเสมอต้นเสมอปลาย
มีความคิดเรียบง่าย ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนหรือสถานการณ์แบบใดก็ยังมีความสุขกับชีวิตได้เสมอ ใครจะทำอะไร จะเป็นยังไง ขอแค่ฉันได้กินอิ่มนอนหลับก็พอ...
กลายเป็นพระเอกที่เปลี่ยนแทนและเริ่มคลั่ง เพราะเมียไม่สนใจไม่หึงหวงบ้างเลย 55
อยากให้เมียหึงแต่ละทีก็ต้องหาเรื่องมาขู่ก่อน55 แถมพอลูกเกิดมา
ลูกชายก็ดันเมินไม่สนใจพ่อ นิสัยเหมือนแม่เปี๊ยบ ..ยิ่งทำให้สะเทือนใจเข้าไปอีก 55 

ปล.นางเอกที่บรรยายมาในเรื่องกับหน้าปกนี่คนละเรื่องกันเลยนะ 55

จอมใจหมอเทวดา (神醫好苦)

 

จอมใจหมอเทวดา (神醫好苦) / ผู้แต่ง : ชุนเหยี่ยอิง (春野樱)
ผู้แปล : ลีลรักษ์
สำนักพิมพ์ อรุณ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
หลังจากราชสำนักล่มสลาย บรรดาเจ้าแคว้นที่มีกองกำลังเป็นของตนเองก็ต่างสถาปนาแว่นแคว้นใหม่ขึ้นมาแล้วตั้งต้นเป็นผู้ปกครอง ซึ่งนางเอกเรื่องนี้ก็คือ ต้วนจิ่งซี น้องสาวของเจ้าผู้ครองแคว้นซู่ นางเอกถูกเลี้ยงดูอย่างตามใจมาตั้งแต่เด็ก ชอบแต่งตัวเป็นบุรุษ ชอบฝึกวรยุทธและชอบท้าประลองกระบี่กับคนอื่นไปทั่ว หลังๆ หาคนประลองด้วยไม่ได้ พี่ชายจึงให้บ่าวรับใช้ไปสุ่มจับคนที่เดินผ่านไปผ่านมาเพื่อให้มาประลองกระบี่กับน้องสาวแทน
และพระเอกก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ถูกบังคับให้มาประลองกระบี่ด้วย แล้วก็เป็นฝ่ายชนะ (ในขณะที่ทุกคนแกล้งยอมแพ้เพื่อจะได้จบๆ) เลยถูกนางเอกตามตอแยนับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา

พระเอก ลู่เอ้าชิว เป็นหมอจนๆ และมีวรยุทธ์ เดิมตระกูลพระเอกเคยรับราชการแต่ถูกคนใส่ร้ายจึงทำให้พระเอกต้องระหกระเหินมาพึ่งเพื่อนพ่อที่เป็นหมอและฝากตัวเป็นศิษย์           
พระเอกเคยเจอกับนางเอกมาแล้วเมื่อ 6 ปีก่อนในงานแข่งม้า พี่แกเข้าไปช่วยนางเอกในตอนที่กำลังจะตกม้า จนได้รับบาดเจ็บที่ใบหน้าและมีรอยแผลเป็น แต่นางเอกกลับจำไม่ได้เลย

หลังจากนั้นนางเอกก็ไปหาพระเอกที่โรงหมอแทบทุกวันเพื่อขอประลองกระบี่ แต่พระเอกไม่เล่นด้วย ส่วนนางเอกก็ตื๊อหนักมากจนพระเอกรำคาญ เลยบอกให้ไปทำความดีให้ครบ 3 ครั้งก่อนแล้วถึงจะยอมประลองด้วย  ทำไปทำมาทั้ง 2 คนก็เริ่มใกล้ชิดและมีความรู้สึกดีๆ ให้กัน 
แต่ก่อนที่จะถลำลึกไปมากกว่านั้น พระเอกก็เริ่มหลบหน้าและตีตัวออกหาก เพราะไม่อยากทำผิดความตั้งใจเดิมที่เคยรับปากกับอาจารย์เอาไว้ก่อนตาย ว่าจะดูแลปกป้องลูกสาวของอาจารย์ และยังตั้งใจว่าจะแต่งกับอีกฝ่าย แม้จะมองเขาเป็นเหมือนน้องสาวก็ตามที  ส่วนนางเอกนั้นก็มีพันธะหมั้นหมายกับลูกชายผู้ครองแคว้นหนึ่งอยู่ก่อนแล้ว ซึ่งนางก็ทำใจมานานแล้วเช่นกันว่า ตัวเองคงต้องกลายเป็นหมากที่แต่งงานเพื่อผลประโยชน์ทางการเมือง ..

...มีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อยตอนช่วงแรกๆ ที่ยังไม่รู้จักนิสัยกัน  และก็เรื่องที่นางเอกไปแอบไปได้ยินความคิดของลูกสาวอาจารย์ที่มีต่อพระเอก ก็เลยอยากหาทางเปิดโปงให้พระเอกได้รู้เนื้อแท้ของอีกฝ่าย  แต่คาดไม่ถึงว่าสิ่งที่ทำจะเป็นการช่วยให้อีกฝ่ายได้กลายมาเป็นอนุของพี่ชายตัวเองทางอ้อมซะอย่างนั้น ทำให้พระเอกเข้าใจผิด คิดว่าเป็นแผนการของนางเอกจนทะเลาะกัน (ก็สมควร)  แต่พอเคลียร์เรื่องนี้เสร็จ ก็มีเรื่องที่นางเอกต้องแต่งงานไปต่างแคว้นเข้ามา ... 

และหลังจากนั้นก็เป็นการวางแผนหาทางเอาตัวนางเอกกลับมา
พระเอกไปขอให้เพื่อนที่เป็นหัวหน้าพรรคกระยาจก เอ้ยย!ฟ้ากระจ่างช่วย
ก็วางแผนแกล้งตาย สับขาหลอกพี่ชายนางเอกกันไปมา สรุปศัตรูก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก
ก็พี่นางเอกนี่แหละ ไม่ได้รักน้องหรอก แค่อยากใช้น้องเป็นหมากในการฮุบรวมอำนาจเฉยๆ 
พอนางเอกไม่เชื่อฟัง ไม่เป็นไปตามแผนก็โกรธแค้น  ไม่ยอมปล่อยพระ-นาง
ต้องไปตามจับตัวกลับมาเพื่อระบายแค้น ให้อยู่ไม่สู้ตายเท่านั้น!...

จริงๆ มันก็เหมือนกับมากกว่ารักยุคแรกๆ ที่เล่มบางๆ เนื้อหาเบาๆ ย่อยง่าย
เนื้อเรื่องเดาทางง่าย ไม่ต้องคิดอะไร เอาไว้อ่านคั่นหลังจากอ่านเรื่องหนักๆ มาก็ได้ ...
พระเอกเรื่องนี้ก็ดีเกิน ดีเวอร์ ถ้ารักษาคนรวยก็จะคิดเงินแพงๆ
แต่ถ้ารักษาคนจนก็จะไม่คิดเงิน ยาก็ให้ฟรี หากไม่มีตังค์ก็แถมตังค์ให้ด้วย
ไม่แปลกใจว่าทำไมรักษาเก่งขนาดนี้แต่ก็ยังจ๊นนนจน ..ถ้าลูกสาวอาจารย์ไม่ขอร้องให้ซื้อบ้านก็คงไม่ซื้อ แต่พอมาวันหนึ่งก็จะเอาบ้านไปจำนำแลกเงิน เพื่อไปช่วยสร้างบ้านให้ชาวบ้านที่ประสบภัย ... มันก็เกินไปนะ รู้ว่าเก่ง+มีความสามารถ เงินทองเป็นของนอกกาย
แต่ถึงขนาดเงินเก็บก็ไม่มี แล้วต้องเอาบ้านไปขายเพื่อช่วยคนอื่นนี่ก็ไม่ไหวนะ
เข้าใจอยู่ว่าทำไมลูกสาวอาจารย์ถึงไม่อยากแต่งด้วย แต่ลูกสาวของอาจารย์ก็โลภมากไปหน่อย สุดท้ายเดินทางผิด จุดจบก็เลยไม่ค่อยสวยเท่าที่ควร...

ปาฏิหาริย์รัก เทพธิดาจำแลง

ปาฏิหาริย์รัก เทพธิดาจำแลง / ผู้แต่ง : เมิ่งลั่วทิงเตี๋ย

ผู้แปล : ปารวาณีห์

สำนักพิมพ์ หอหมื่นอักษร

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก ถังซี เป็นทายาทเอ็มไพร์กรุป  สาวสวย ฉลาด มาดราชินี หญิงสาวผู้รักในศักดิ์ศรี 

แต่กลับต้องมาด่วนจากไปเพราะอุบัติเหตุเครื่องบินตกเสียก่อน พอตายแล้ววิญญาณก็มาอยู่ในร่างของ เซียวโหลว เด็กสาวบ้านป่าที่พลัดพรากจากพ่อแม่ที่แท้จริงตั้งแต่เกิด 

แต่พอได้พบหน้ากันก็ดันถูกพวกเขารังเกียจกีดกัน ไม่ยอมรับว่าคือลูกในไส้ 

แต่กลับไปยอมรับและให้ความรักกับ เซียวจิ้นหนิง ลูกสาวที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันแทน

เมื่อนางเอกลืมตาตื่นขึ้นมาในร่างนี้ และได้เห็นสิ่งต่างๆ ที่เจ้าของร่างเดิมต้องประสบ 

เธอก็ตั้งใจว่าจะแก้แค้นคนที่ทำร้ายเซียวโหลว และทวงทุกอย่างที่ควรจะเป็นของเธอกลับคืนมา 

รวมถึงตามหาคนที่อยู่เบื้องหลังการตายของตัวเองด้วย

ในขณะที่นางเอกกำลังรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล จู่ๆ แม่กับนางร้ายก็มาพาตัวกลับบ้านกระทันหัน  

ซึ่งจริงๆ ก็ไม่ได้อยากให้กลับหรอก แต่เพราะปู่อยากเจอนางเอกที่เป็นหลานสาวตัวจริง 

ก็เลยต้องจำใจมารับกลับ  พอกลับมาปู่กับฝั่งอา(น้องชายพ่อ) ก็ต้องการให้ประกาศฐานะที่แท้จริงของนางเอกกับนางร้ายออกไป  แต่ฝั่งพ่อแม่ที่แท้จริงกลับไม่ยอมจ้า 

คือถ้าจะประกาศก็ต้องประกาศว่านางเอกเป็นลูกบุญธรรม ส่วนนางร้ายคือลูกตัวจริงเท่านั้นนาจา  

เพราะรับไม่ได้ที่จะมีลูกแบบนางเอก  หน้าตาธรรมดา การศึกษาก็ไม่มี โตขึ้นมาจากหลังเขา 

น่าอับอายขายขี้หน้า ไม่มีอะไรเทียบกับนางร้ายที่ทั้งสวย ดูเป็นผู้ดี และแถมยังเป็นดารามีชื่อเสียง 

ได้เลย ก็เลยรักและเข้าข้าง เอาใจใส่ยิ่งกว่านางเอกที่เป็นลูกในไส้สุดๆ ...โฮะๆ

พอเป็นอย่างนี้ฝั่งบ้านอาที่หมั่นไส้บ้านพี่ชายตัวเองมานาน ก็เลยขอรับนางเอกไปเป็นลูกสาวเอง  

จัดงานเลี้ยงใหญ่โต เชิญนักข่าวมาแล้วประกาศเลยว่านี่คือลูกสาวของพวกเขา ลูกสาวจริงๆ ไม่ใช่ลูกบุญธรรม ตบหน้าพี่ชายพี่สะใภ้ที่เป็นพ่อแม่แท้ๆ ไปเลยจ้า..แล้วฝั่งบ้านอาทุกคนก็รักและเอ็นดูนางเอกเสมือนคนในครอบครัวจริงๆ ลูกชาย 3 คนของอาก็ทั้งรักและหวงนางเอกที่เข้ามาเป็นน้องสาวมาก แต่กลับไม่มีใครชอบนางร้ายที่เป็นลูกสาวกำมะลอเลย  รู้เช่นเห็นชาติมานานแล้ว 

มีแต่พ่อแม่แท้ๆ ของนางเอกนี่แหละที่มองไม่ออก..หึหึ  

ฝั่งนางร้ายก็อยากให้บ้านอาชอบ เพราะภรรยาของอามาจากตระกูลทหารมีอำนาจ 

พูดง่ายๆ คือที่ทุกวันนี้ธุรกิจตระกูลเซียวยังใหญ่โตอยู่ได้ ก็เพราะทุกคนเกรงใจฝั่งบ้านอาที่มีพ่อตาเป็นทหาร ส่วนฝั่งบ้านอาก็ไม่มีใครยอมทำงานในบริษัทตระกูลเซียวเลย ไม่สนไม่ยุ่ง 

ถ้าปู่ตายเมื่อไรบริษัทของตระกูลที่อิพี่ชายดูแลอยู่ได้ล้มแน่ 

เพราะฝั่งบ้านน้องคงไม่หนุนไม่ช่วยแล้ว รอวันล้มได้เลยจ้า

หลังจากนั้นนางเอกก็ต้องไปเข้าเรียนชั้นม.ปลาย เพราะวุฒิการศึกษาของร่างเดิมจบแค่ม.ต้น 

(แต่จริงๆ คืออายุ 23 แล้วนะ โชคดีที่หน้าเด็ก ตัวเล็ก เลยดูกลมกลืนเหมือนเด็กมัธยม 55) 

ด้วยความที่สวยวันสวยคืน พอเข้าไปเรียนเด็กผู้ชายในห้องก็เลยเอาแต่แอบมองไม่สนใจเรียน 

ครูในห้องเลยโกรธและเรียกนางเอกไปพบ แบบกะหาเรื่องไล่ออกเลยจ้า เพราะได้รับคำสั่งมาจากนางร้าย เลยหาเรื่องใส่ร้ายนางเอกว่ายั่วยวนผู้ชาย แต่งตัวไม่เรียบร้อย ดูถูกเรื่องการศึกษางี้..

นางเอกก็เลยเรียกพี่ชายมาจัดการ เพราะจำได้ว่าพี่เป็นคณะกรรมการโรงเรียน  

พี่บ้านนี้ก็โคตร Crazyน้องสาว  พอน้องเรียกก็รีบทิ้งงานมาทันที  

แถมงานนี้ยังได้เจอคู่หมั้นของนางร้ายด้วย (คู่หมั้นที่ควรจะเป็นของเจ้าของร่างเดิมแต่ถูกแย่งไป) 

คู่หมั้นยังไม่รู้ธาตุแท้ของนางร้าย นึกว่านางเป็นคนดี เลยเข้ามาเสนอหน้าออกตัวปกป้อง ..

แต่พอได้เห็นหน้านางเอกก็แอบตะลึงในความสวย เหมือนจะโดนตกไปอีกคน

ถ้าได้รู้ว่าคนที่ตัวเองต้องหมั้นด้วยจริงๆ คือนางเอกไม่ใช่นางร้ายเมื่อไร คงได้ช้ำใจตายแน่ๆ 55   

ส่วนพระเอกตัวจริงก็คือ เฉียวเหลียง แฟนเก่าของนางเอกตอนที่ยังอยู่ในร่างเดิม  

แถมแฟนเก่าก็ยังเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายนางเอกในร่างใหม่ด้วย หนีกันไม่พ้นจริงๆ  

นางเอกเลยได้รู้เรื่องพระเอกจากพี่  เพราะก่อนที่นางเอกจะตายทั้งสองคนเลิกกันมาได้ 2 ปีแล้ว 

โดยพระเอกเป็นฝ่ายขอเลิก พอเลิกกันนางเอกก็ไม่ยอมติดต่อกับพระเอกอีกเลย 

ตัดขาดการติดต่อทุกอย่าง ไม่อยากรับรู้ เพราะรักมาก กลัวตัวเองจะทนไม่ไหวไปขอคืนดี  

แต่ความจริงที่พระเอกขอเลิกน่ะมีสาเหตุ เนื่องจากตอนนั้นป่วยหนักและที่บ้านเกิดวิกฤต

ไม่อยากให้นางเอกเป็นทุกข์+กังวล เลยบอกเลิกทั้งๆ ที่รักมาก  

แต่พอทุกอย่างคลี่คลายก็จะกลับไปขอคืนดี แต่ปรากฏว่าติดต่อนางเอกไม่ได้  

ไปหาก็ไม่เคยเจอ จนกระทั่งถึงวันที่นางเอกตาย พี่แกจึงเสียใจมาก ทิ้งทุกอย่างออกไปตามหา 

ไม่เชื่อว่าตายแล้วจนกว่าจะได้เห็นศพ  พอนางเอกรู้ความจริงก็เสียใจมาก 

อยากบอกว่าตัวเองอยู่ตรงนี้แต่ก็ไม่กล้า กลัวไม่เชื่อ ได้แต่พยายามใช้ชีวิตในร่างของเซียวโหลวให้ดีและสืบหาความจริงเบื้องหลังการตายของตัวเองไปด้วย  

พล็อตเป็นแนวตายแล้วกลับมาอยู่ในร่างคนอื่นผสมแนวระบบ ระบบในเรื่องมีชื่อว่า 008 

จะมีภารกิจออกมาให้นางเอกทำอยู่เรื่อยๆ ถ้าทำสำเร็จก็จะได้คะแนนเพิ่ม เช่นคะแนนหน้าตา  

คะแนนการต่อสู้ คะแนนเสน่ห์  อย่างหน้าตานางเอกเนี่ยก็จะค่อยๆ สวยขึ้นเรื่อยๆ ตามคะแนนที่เพิ่ม 

จากตอนแรกที่ผิวคล้ำหน้าบ้านๆ ก็จะค่อยๆ ขาวใส หน้าตาเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ เรียกได้ว่าสวยขึ้นทุกวัน 

จนคนคิดว่าไปทำศัลยกรรมมา แล้วยังมีทักษะเอนกประสงค์ด้วยนะ 

อันนี้อย่างเจ๋ง เป็นเป็นทักษะความสามารถที่แต่เดิมนางเอกไม่มีหรือทำไม่ได้ 

แต่ถ้าเปิดใช้โหมดนี้เธอก็จะทำได้ เช่นผ่าตัด หรือแฮกระบบคอมพิวเตอร์ เป็นต้น 55 ..อย่างเทพ 

แต่ใช้ได้แค่วันละครั้ง ครั้งละ 2 ชม.เท่านั้น

ในเว็บมีลงให้อ่านฟรีถึงตอนที่ 71 ตอนนี้กำลังสนุกเลย นางเอกเจอคนทาบทามให้ไปถ่ายโฆษณา 

ตอนแรกว่าจะไม่ทำ แต่พอรู้ว่าตอนแรกนางร้ายเป็นคนได้งานนี้ก็เลยเปลี่ยนใจรับ 

แต่มีข้อแม้ว่าห้ามให้ใครรู้นะว่านางเอกคือคนที่ถูกจ้างให้ไปถ่ายแทน 

พวกนางร้ายกับแม่นางเอกก็โมโหมาก วิ่งวุ่นหาตัวคนที่ได้งานไปแทบตาย แต่ก็หาไม่เจอ ..สะใจ 

จริงๆ ร่างเดิมนี้มีพี่ชายแท้ๆ อยู่ด้วยหนึ่งคน  แต่อิพี่ชายแท้ๆ นี่นิ่งมาก ไม่ช่วยอะไรน้องเลย 

อยากให้น้องกลับมาอยู่กับครอบครัวตัวเองแต่ก็ไม่ทำไรเลย ไม่เห็นด้วยที่พ่อแม่ตัวเองทำแบบนั้น

แต่ก็ไม่ทำไร ไม่ปกป้อง ไม่อยากยุ่ง อิหยังกับอิพี่มาก พอเห็นนางเอกเรียกลูกๆ ของอาว่า’พี่ชาย’  

แต่เรียกตัวเองที่เป็นพี่แท้ๆ ว่า ‘ญาติผู้พี่’ ก็สะอึก เจ็บจี๊ดดด ....

เดี๋ยวรอดูหน้าพ่อกับแม่แท้ๆ ตอนเห็นนางเอกสวยเอาๆ ก่อนนะ 

รับรองว่าต้องอยากได้ตัวลูกสาวกลับคืนไปแน่ๆ ...เชื่อมิ

เนื้อเรื่องสนุก มีปมที่ต้องไขคือเรื่องการตายของนางเอก และใครคือคนที่ขัดขวางไม่ให้พระ-นางกลับมาคืนดีกัน อ่านแล้วจะชอบพี่ชายทั้ง 3 ของนางเอก แบบดีมากกกอะ 

รู้สึกว่าพระเอกไม่ต้องมีก็ได้นะ ขอแค่พี่ชายก็พอ อยากได้พี่แบบนี้บ้างจัง55  

แต่เสียอย่างเดียวคือเรื่องการแปล มีบางคำสะกดผิดและบางประโยคที่อ่านแล้วงงๆ เหมือนวางคำสลับ  ตามสไตล์นิยายออนไลน์ที่ต้องรีบแปลรีบลงแข่งกับเวลา เลยยังเกลาสำนวนได้ไม่ดีเท่าไร 

จริงๆ ถ้าแก้ตรงนี้ได้จะดีมาก เพราะยังมีนิยายบนเว็บอีกหลายเรื่องเลยที่ทั้งสนุกและน่าอ่าน

แม่สาวใช้ตัวดีในจวนท่านแม่ทัพ 4 เล่มจบ

แม่สาวใช้ตัวดีในจวนท่านแม่ทัพ 4 เล่มจบ / ผู้แต่ง : 鲤鱼大大(Li yu da da)

ผู้แปล : อามู่

สำนักพิมพ์ หอมหมื่นลี้

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอกเรื่องนี้เป็นหญิงสาวที่ตายแล้วทะลุมิติมาอยู่ในยุคโบราณ 

แต่ไม่ได้มาอยู่ในร่างคุณหนูหรือชนชั้นสูงอะไรนะจ๊ะ นางมาอยู่ในร่างของ ฉู่สุยอัน 

เด็กสาวชนบทที่บ้านจน แม่ตายเหลือแต่พ่อ แต่พ่อก็พึ่งพาอะไรไม่ได้ เอะอะก็ร้องไห้เป็นมนุษย์น้ำตาอย่างเดียว มีดีตรงที่รักลูกสาวมากส่วนที่เหลือไม่ได้เรื่องอะไรเลย 55   

เพราะพ่อป่วย นางเอกเลยต้องมาขายตัวเป็นสาวใช้เพื่อหาเงินไปรักษาพ่อ                              

แต่เนื่องจากผอมแห้งแรงน้อยจึงไม่มีใครอยากรับ แต่โชคดีที่อ่านออก- เขียนได้

จึงถูกซื้อตัวมาเป็นสาวใช้ที่เป็นเพื่อนเรียนในห้องหนังสือของพระเอก หรือฉู่ยี่ บุตรชายคนเล็กของมหาเสนาบดีฉู่ อดีตท่านแม่ทัพใหญ่ของแผ่นดิน แม้นางเอกจะไม่มีทักษะอะไรโดดเด่น 

รูปร่างหน้าตาหรือก็ไม่ได้จัดว่างามเลิศอะไร แต่เพราะเป็นคนฉลาด หัวไว รู้จักปรับตัว 

ไม่มีความคิดอยากปีนเตียงเจ้านายเหมือนสาวใช้คนอื่นๆ (หลังๆ จะเป็นพระเอกอยากปีนขึ้นเตียงนางเอกแทน55) จึงทำให้พระเอกชอบนางเอกมากที่สุดในบรรดาสาวใช้ที่มี

เนื่องจากเป็นลูกคนเล็กที่พ่อมีตอนอายุเยอะ พระเอกเลยถูกทุกคนในบ้านตามใจมาตั้งแต่เด็ก

คนรับใช้ไม่ว่าหญิงหรือชายหากไม่พอใจก็เตะถีบได้หมด ไม่มีข้อยกเว้น  

ไม่ใช่พวกรักหยกถนอมบุปผา กระทั่งนางเอกก็ไม่ได้อภิสิทธิ์ใดๆ...หึหึ  (แต่นั่นเป็นแค่ตอนสมัยเด็กและยังไม่ได้รักเฉยๆ นะ) พอพระเอกเริ่มโตแม่ก็อยากหาสาวใช้ห้องข้างเตรียมไว้ให้     

และแน่นอนว่าในจำนวนสาวใช้มากมาย นางเอกก็คือคนที่พระเอกยอมรับและใกล้ชิดด้วยมากที่สุด 

ดังนั้นนางจึงถูกหมายตาและยัดเยียดให้เป็นตัวเลือกสาวใช้ห้องข้างอันดับหนึ่ง..โฮะๆ 

แต่ด้วยความที่นางเอกเป็นคนยุคปัจจุบัน จึงไม่มีความคิดที่จะเป็นสาวใช้ห้องข้างหรืออนุเลยสักนิด 

ต่อให้ชอบพระเอกมากแค่ไหนก็ไม่เป็น  ตั้งแต่เข้ามาเป็นสาวใช้ก็วางแผนว่าจะเก็บตังค์ไถ่ตัว 

แล้วออกไปทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัว ใช้ชีวิตอย่างอิสระเสรีอยู่ข้างนอกมาตลอด

ครั้งแรกวางแผนหนีออกไปได้แล้วแต่ดันมีเหตุจำเป็นให้ต้องกลับมา ครั้งที่ 2 วางแผนใหม่รอบนี้ได้

สัญญาไถ่ตัวมาเรียบร้อย แต่สุดท้ายก็ไม่รอดเจอพระเอกส่งคนไปพาตัวกลับมาอีก 

พระเอกก็ไม่เข้าใจว่านางเอกจะหนีไปทำไม เป็นอนุตัวเองมันไม่ดีตรงไหน  

แบบด้วยความที่เป็นคนยุคโบราณ พระเอกจึงมองว่าการมีสามภรรยาสี่อนุนั้นเป็นเรื่องธรรมดา 

เลยไม่เข้าใจความคิดของนางเอกที่ต้องการอยู่แบบสามีภรรยาเดียว               

แต่นางเอกก็เคยพูดไปหลายทีแล้วว่าไม่อยากเป็น ขอยอมเป็นสาวใช้ธรรมดายังดีกว่าเป็นอนุ

ก็รู้ว่าเป็นภรรยาเอกไม่ได้ ก็ไม่คิดดึงดัน ก็เหมือนความสัมพันธ์แบบแฟน ไม่โอเคก็เลิก    

ขนาดบอกสาเหตุที่แท้จริงไปแล้ว  แต่พระเอกก็ไม่เข้าใจ ยังแก้ปัญหาได้ไม่ถูกจุด 

ยังมองปมปัญหาที่แท้จริงไม่ออก ที่ผ่านมาไม่เคยมีความคิดที่จะแต่งนางเอกเป็นภรรยาเลย 

มองว่านางเอกมีฐานะเป็นสาวใช้แล้วจะแต่งเป็นภรรยาเอกของเขาได้ยังไง 

ต่อให้เป็นภรรยาเอกได้ แล้วจะครอบครองเขาไว้คนเดียวได้อย่างไร ยังไงก็ต้องรับอนุ

เพราะนางเอกคนเดียวจะคลอดลูกให้เขาได้เยอะเหรอ คือความคิดแบบผู้ชายโบราณขนานแท้จริงๆ 

ที่สตรีต้องเดินตามหลังและเชื่อฟังสามี ต้องมีสามภรรยาสี่อนุ ต้องมีลูกหลานเยอะๆ ...

แต่หากดูจากนิสัยแล้วคนที่เหมาะกับพระเอกที่สุดก็น่าจะเป็นนางเอกนี่แหละ ทันกันดี 

ไม่เหมาะกับศรีภรรยา ผู้หญิงเรียบร้อยที่เอาแต่ก้มหน้าฟังสามีหรอก เพราะพระเอกน่ะปากร้ายมาก 

ถ้าไม่มีภูมิคุ้มกันแบบนางเอกคงได้ร้องไห้อยากผูกคอตายทุกวันแน่ เอาไม่อยู่หรอก 55 

และเมื่อทัศนคติไม่ตรงกัน ประกอบกับมีเรื่องพ่อของนางเอกแทรกเข้ามา 

ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงยิ่งเกิดรอยร้าว ต่างคนต่างเข้าใจผิดไม่เข้าใจกัน 

และสุดท้ายก็ต้องแยกย้ายไปคนละทาง

กว่าจะเข้าใจกันได้ก็นู่นช่วงเล่ม 4 เลย พระเอกให้นางเอกปลอมตัวเป็นทหารไปทำศึกด้วย ....      

แม้ปากจะบอกว่าจบ แต่ก็ยังส่งลูกน้องตามไปดูแล..เอ้ย!!จับตามอง                                      

พอนางเอกบาดเจ็บก็รีบมาหา (ขนาดไม่มีใครบอกนะ แต่ฝันเป็นลางเลยมาเอง 55)                

ลูกน้องคนสนิทก็รู้ว่าเจ้านายยังตัดใจไม่ได้ เวลามีเรื่องอะไรเกี่ยวกับนางเอกก็เลยชอบเอามาเล่าให้ฟัง เราคนอ่านก็ลุ้นว่าเมื่อไรเขาจะเข้าใจกัน  ยิ่งพระเอกอารมณ์แปรปรวนง่าย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย 

เผด็จการ ชอบเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ แบบฉบับผู้ชายยุคโบราณ  

แต่ก่อนนางเอกเลยกลัวไม่กล้าพูด มีอะไรจึงชอบเก็บไว้ในใจ..สุดท้ายพระเอกก็ทนไม่ไหวเป็นฝ่ายยอมลงก่อน เพราะรู้แล้วว่านางเอกสำคัญกับตัวเองมากขนาดไหน ผู้หญิงคนไหนก็แทนไม่ได้ 

ปล่อยมือไม่ได้ เข้าใจแล้วว่านางเอกต้องการอะไร . ...หันหน้ามาคุยกัน ดีกันเถอะนะ

อ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนได้เห็นวิถีชีวิตของการเป็นสาวใช้ การจัดการเรื่องภายในจวนของตระกูลใหญ่ๆ ขนบธรรมเนียมการวางตัวของแต่ละชนชั้น รวมถึงเรื่องการวางแผนสู้รบของพระเอก    

ในเรื่องไม่ได้มีแต่เรื่องหลังบ้าน หรือการต่อสู้แย่งชิงของสตรี  

แต่ยังมีเรื่องศึกสงครามการเมืองด้วย ฮ่องเต้ในเรื่องไม่ค่อยฉลาด รัชทายาทก็ห่วย  

ส่วนตระกูลพระเอกตอนแรกยังไม่ค่อยมีใครสนใจ เพราะกำลังเริ่มตกต่ำไม่มีอำนาจ

แต่พอพระเอกรบชนะศึกแรกกลับมา ฝั่งรัชทายาทกับฮองเฮาก็อยากดึงไปเป็นพวก  

แต่บ้านพระเอกไม่เอาด้วยเพราะรู้ว่ารัชทายาทไม่เอาไหน 

ก็เลยวางแผนซ้อนแผนเพื่อดึงรัชทายาทลงมาจากตำแหน่งซะ

อ่านสนุก เนื้อหาเข้มข้นกำลังดี ตัวละครไม่ซูไม่ได้เก่งเวอร์ ไม่ได้ชนะตลอด  

พระนางเรื่องนี้เป็นทั้งเพื่อนทั้งคนรัก เหมือนคู่หูที่รู้ใจกัน ไม่มีคำพูดหวานหูแต่ชอบจิกกัดกัน

ตัวร้ายน่าหมั่นไส้อยากเข้าไปตบมากกกก (ไม่สิจริงๆ ต้องเรียกว่านางร้ายนะ 55)             

เหมือนตัวเชื้อโรคไปอยู่ไหนก็สร้างความเดือดร้อนให้ที่นั่น ไม่น่าเชื่อว่าจากเด็กสาวธรรมดาที่ไม่มีอะไรเลยสักอย่าง อาศัยแค่ปากแต่สุดท้ายกลับได้เป็นถึงคนโปรดของฮองเฮา  

ทำให้พ่อตัวเองได้ตำแหน่งราชครูขององค์รัชทายาท ทั้งๆ ที่ไม่มีเส้นสายหรือเบื้องหลังอะไรเลย 

แค่อาศัยความขี้โม้ ประจบสอพลอ ปั้นน้ำเป็นตัวเก่งแค่นั้น ก็สามารถสร้างเรื่องให้ตระกูลของพระสนมที่ฮ่องเต้รักได้ ทำให้แม่หม้ายแต่งเข้าไปเป็นภรรยาเอกของพระเอกได้ .. ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ 

เป็นศัตรูที่ตอนแรกใครๆ ก็มองข้าม แต่กลับเป็นตัวหายนะทำลายล้างอย่างแท้จริง 55

ปล.ชอบความสัมพันธ์ในบ้านของพระเอก แม้พ่อพระเอกจะมีลูก-เมียเยอะ

แต่กลับไม่มีปัญหาระหว่างลูกเมียเอกกับลูกอนุ หรือภรรยาเอกกับอนุเลย พี่น้องรักใคร่กลมเกลียว  

สะใภ้ที่แต่งเข้ามาก็ไม่มีปัญหา ไม่มีการอิจฉาริษยาหรือวางแผนลอบแทงข้างหลังกัน     

เพราะแบบนี้ด้วยแหละ พระเอกจึงคิดว่าหากนางเอกมาเป็นอนุตัวเองก็ไม่น่าจะมีปัญหา     

เพราะบ้านตัวเองก็ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรเลย..หึหึ (ที่อย่างนี้แหละโลกสวย)  

ปล.เล่ม 4 อาจจะมีเรื่องให้ตกใจนิดนึง คือคุณนักเขียนเค้าอยากหาคู่ให้พี่ซ่งใช่เปล่า 55

ปล.ลูกน้องพระเอกน่ารัก ตลก รู้ใจเจ้านายกันจริงๆ 55

ปล.สำนวนการแปลสำหรับเราโอเคนะคะ ไม่ติดขัดอะไร แปลดีค่ะ แต่มีผิดตรงเล่มแรกช่วงหน้าแรกๆ นิดหน่อย ที่ลงท้ายว่า 'คะ' 

เหมียว เหมียว เหมียว แมวน้อยอลเวง 4 เล่มจบ

เหมียว เหมียว เหมียว เหมียว แมวน้อยอลเวง (喵喵喵 Miao Miao Miao) 4 เล่มจบ 

ผู้แต่ง : จวี๋ฮวาซั่นหลี่ (橘花散里)

ผู้แปล : พริกหอม
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

" ข้าไม่อยากเป็นลูกศิษย์ของท่าน ! "
" แล้วเจ้าอยากเป็นอะไร ! "
" เหมียวเหมียวจะเป็นสัตว์เลี้ยง "
" สัตว์เลี้ยง?"
" เป็นสัตว์เลี้ยงดียิ่ง ท่านจะต้องให้ข้ากินข้าดื่มทุกวัน จากนั้นก็เล่นกับข้า
หยอกล้อข้าให้เบิกบานใจ ยังต้องรักข้า เอ็นดูข้า เอาใจใส่ข้า
ดังนั้นข้าจะเป็นสัตว์เลี้ยงไม่เป็นลูกศิษย์ "

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

เหมียวเหมียว แมวสามสีวัยสองขวบ ที่ตายแล้วทะลุมิติไปอยู่ในร่างของปีศาจแมว 

ฮวาเหมียวเหมียว ที่มีตบะสูงถึงหนึ่งพันปี ทั้งยังมีใบหน้างดงามและรูปร่างเย้ายวนใจ..อิอิ  

จึงทำให้มีปีศาจมากมายอยากแต่งงานด้วย  แต่แล้วปีศาจแมวแสนสวยที่ชาญฉลาดก็ดันมาถูกวิญญาณแมวแท้ๆ ที่แสนจะโง่งมยึดร่าง เรื่องสนุกฮาๆ จึงค่อยๆ เริ่มต้นขึ้น....55

เรื่องนี้นางเอกเป็นแมวจริงๆ แมวแท้ๆ  ตรรกะความคิดเหมือนแมวไม่มีอะไรเจือปน  

วันๆ หากไม่กิน นอน เที่ยวเล่น เลียขน ก็หาเรื่องต่อยตีกับคนนั้นคนนี้ไปทั่ว 

ด้วยความที่ร่างเดิมนั้นมีตบะสูง น้องเหมียวที่มาอยู่ในร่างนี้จึงได้รับพลังและความแข็งแกร่งไปโดยปริยาย  เป็นต้าหวังลูกพี่ใหญ่ปกครองเหล่าปีศาจในละแวกหุบเขาลั่วอิง 

โดยมีปีศาจอีกาขาวที่ฉลาดเจ้าเล่ห์เป็นมันสมองคอยติดตาม เฝ้าดูแลไม่ให้ลูกพี่ถูกใครหลอกหรือตกหลุมพรางปีศาจหน้าไหน เพราะตอนนี้ลูกพี่มีแต่พละกำลังแต่ไม่มีฉมองงงแย้วว 55 

( แต่น้องเหมียวก็น่ารักจริงๆ นะ อ่านแล้วจะตกหลุมรักความใสซื่อบริสุทธิ์ของน้อง )

ท่านเทพปี้ชิง แม่ทัพแห่งแดนสวรรค์ นิสัยเย็นชา ทึมทื่อ ไร้ความรู้สึกไม่เคยสนใจสิ่งใด 

แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเมื่อท่านเทพเก็บแมวน้อยมาเป็นลูกศิษย์
เนื่องจากนางเอกเป็นแมวจึงไม่เข้าใจกฏเกณฑ์ต่างๆ เหมือนมนุษย์ หรือปีศาจที่อยู่มานานแล้ว
นางไม่เข้าใจว่าทำไมต้องใส่เสื้อผ้า ทำไมถึงขโมยของไม่ได้
ทำไมเวลาอยู่ในร่างคนถึงนอนเตียงเดียวกับพระเอกไม่ได้ ทำไมตัวเองถึงต้องเป็นลูกศิษย์แต่เป็นสัตว์เลี้ยงไม่ได้ และทำไมต้องเรียนรู้ที่จะเข้าใจความรู้สึกนึกคิดของคนก็ในเมื่อนางเป็นแมว
ก็เหมือนกับที่คนอื่นๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมนางเอกถึงได้บอกว่า ' ยอมไม่ใส่เสื้อผ้ายังดีกว่าถูกโกนขน '
แต่ดีที่เวลาไม่เข้าใจ ไม่รู้ นางเอกก็จะถามออกไปตรงๆ ซื่อๆ ไม่คิดอะไรยุ่งยาก สงสัยก็ถาม 
ความคิดไม่ซับซ้อน ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม แต่กลับใสซื่อประดุจผ้าขาว จึงทำให้มีแต่คนรักและเอ็นดู 
พระเอกเองก็ต้องใช้เวลาอยู่นาน กว่าจะทำให้นางเอกเข้าใจว่าอะไรคือศิษย์ อะไรคืออาจารย์ 
ต้องค่อยๆ บอกค่อยๆ สอนให้เข้าใจว่าอะไรทำได้ อะไรทำไม่ได้หรือไม่ควรทำ 
แต่พระเอกก็กลัวว่าตัวเองคนเดียวจะสอนได้ไม่ดีพอ จึงส่งนางเอกไปเรียนในสำนักศึกษาต่อ
เพื่อหวังให้นางได้เข้าใจกฏเกณฑ์และเรื่องราวต่างๆ มากยิ่งขึ้น 
บทบาทของพระเอกในช่วงนี้จะว่าไปก็คล้ายๆ กับพ่ออยู่นะ 
คุณพ่อที่ต้องไปรับ-ส่งลูกที่โรงเรียนด้วยตัวเองในวันแรก แล้วหลังจากนั้นก็ค่อยๆ ฝึกให้ไปเอง 
และถ้าวันไหนกลับช้า ไม่ตรงเวลาก็จะเริ่มร้อนรน กังวล นั่งไม่ติด
กลับมาก็ต้องคอยถามทุกวันว่าวันนี้ทำอะไรบ้าง ก่อเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า
พอถามจากนางเอกเสร็จก็ยังไม่ชัวร์ ต้องให้คนที่ติดตามไปด้วยมารายงานยืนยันอีกที 55

ทั้งขำทั้งสงสารท่านเทพรวมถึงคนสนิทรอบข้าง 

เพราะกว่าน้องจะเข้าใจแต่ละอย่าง ก็ต้องมีเรื่องมาให้ปวดหัวเซอร์ไพรส์ทุกวัน  

ไหนจะต้องระวังคนที่มาขายขนมจีบเอย ระวังว่าจะโดนใครหลอกจับหลอกกินเต้าหู้ไหม 
วันนี้จะพังข้าวของบ้านใคร หรือจะถูกใครหลอกพาไปขายหรือเปล่า 55  
.. แบบน้องเป็นแมวอะ น้องไม่ยู้เยื้อง55

ในเรื่องจะแบ่งเป็น 3 ภาค ภาคแรกจะเป็นตอนที่พระเอกเป็นเทพ-นางเอกเป็นปีศาจ 

เดิมทีนางเอกก็ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยเป็นบอสใหญ่ปกครองปีศาจอยู่ที่ภูเขาลูกหนึ่ง  

แต่พอถูกพระเอกพากลับสวรรค์รับเป็นศิษย์และถูกส่งไปเรียนในสำนักศึกษา 

มีคนคอยสอนสั่งจริงๆ จังๆ ก็ถึงได้เริ่มโตและเข้าใจอะไรมากขึ้น แต่ก็ยังใสซื่อประดุจผ้าขาวและมีสัญชาติญาณความเป็นแมวมากเช่นเดิมอยู่ดี ยังไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกนึกคิดของมนุษย์ 

หรือเรื่องราวทั่วไปในโลก ไม่เข้าใจเรื่องความรัก (ยังไปตกหลุมรักแมวตัวผู้อยู่ แบบแมวจริงๆ 55)  

...ส่วนพระเอกก็ต้องค่อยๆ พานางเอกก้าวเดินไปทีละขั้น ใช้ทั้งไม้อ่อนไม้แข็ง ทั้งขู่ทั้งปลอบ 

คอยสั่งสอนชี้แนะเพื่อให้นางเข้าใจเรื่องราวต่างๆ บนโลกนี้  

และอดทนรอคอยให้นางเอกเข้าใจคำว่ารักด้วยตัวเอง  แต่พอนางเอกเริ่มเข้าใจก็กลับกลายเป็นความสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิตไปซะแล้ว (แอบน้ำตาไหล T^T)

ภาคสองพระเอกเป็นมนุษย์ธรรมดาส่วนนางเอกเป็นปีศาจแมว 

ด้วยความที่พระเอกมาเกิดใหม่จึงจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้  
แต่นางเอกก็ไม่เสียใจถึงยังไงนางก็รักของนางเหมือนเดิม 
ต่อให้ชาตินี้พระเอกจะเป็นนักพรตที่เกลียดปีศาจก็ไม่มีปัญหา..เหมียวเหมียวสู้ตายจ้า  
เพื่อนสนิททั้งหลายก็พากันมาช่วยระดมสมองวางแผนให้พระเอกกลับมาตกหลุมรักนางเอกอีกครั้ง... แต่ชาตินี้นอกจากนางเอกจะเป็นปีศาจแมวแล้วก็ยังเป็นแม่หม้ายลูกติดด้วยนะจ๊ะ
แถมลูกก็ไม่ค่อยชอบพ่อ เพราะกลัวพ่อจะมาแย่งแม่ไปเลยตามมาช่วย เอ้ย!!..ตามมาป่วนตลอด
ชุลมุนดีแท้เพราะนอกจากต้องทำให้พระเอกตกหลุมรักแล้ว ก็ยังต้องหาทางพิชิตใจแม่สามีด้วย
เหมียวเหมียวจะทำยังไงดี จะเป็นศรีภรรยาอย่างที่แม่สามีหวังได้ม๊ายยยย 55
ทั้งขำทั้งซึ้ง ทำให้เราน้ำตาซึมแอบซึ้งกับมิตรภาพ ความรักและการเสียสละที่นางเอกได้รับจากเพื่อนฝูงและพระเอก  เพราะนอกจากกิน นอน ต่อสู้นางเอกก็ทำอะไรไม่เป็นแล้ว 

โชคดีมากที่คนใกล้ชิดมีแต่คนดีๆ นางจึงสามารถใช้ชีวิตแบบแมวเหมียวได้ตามใจชอบตลอดมา 

มีเพื่อนที่ยินดีอยู่เคียงข้างอดทนรอพระเอกเป็นเพื่อนนางนานถึง 500 ปี 

คอยดูแลปกป้องจัดการทุกอย่างให้ไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ 

ไม่ปล่อยให้นางเอกต้องเสียเปรียบใครหรือถูกใครเอาเปรียบ 

ไม่ว่ามีเรื่องอะไรก็พร้อมร่วมหัวจมท้ายไปด้วย  เป็นภาคที่เกิดความเปลี่ยนแปลงหลายอย่างกับชีวิตของนางเอกและคนรอบข้าง  ส่งผลให้นางเอกเติบโตขึ้นอย่างแท้จริง 

จนเริ่มมีความรู้สึกนึกคิดแบบคน กระทั่งตัดสินใจทิ้งชีวิตที่ยืนยาวและตบะพันปีเข้าสู่การเวียนว่ายตายเกิดเหมือนมนุษย์ธรรมดา

ภาคสุดท้ายเป็นภาคปัจจุบัน  พระ-นางเป็นมนุษย์ธรรมดาไม่มีพลังวิเศษ และจำกันไม่ได้

ชาตินี้นางเอกเกิดมาหน้าตาธรรมดาไม่ได้หุ่นสะบึมเหมือนในชาติที่แล้ว 

ส่วนเรื่องสมองและความใสซื่อก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยจ้า 55 ...

จะได้เห็นบรรดาเพื่อนสนิทมิตรสหายปีศาจและเทพเซียนของนางเอกมาโผล่ในยุคปัจจุบันด้วย 

เกิดใหม่ก็ยังมาตามหา ตามมาช่วย ไม่มีตังค์เดี๋ยวพี่แบ่งวิลล่า ซื้อเสื้อผ้าจัดเงินให้ ..โคตรดีอะ!

มีแต่คนรักและเอ็นดูจะโง่งมแค่ไหนก็รัก กระทั่งพระรองก็ยังยอมรับบทเป็นตัวร้ายเพื่อช่วยให้คนเขาได้กลับคืนสู่สวรรค์และมีชีวิตยืนยาวอีกครั้ง  ตอนที่ยังไม่เฉลยนี่ใจแป้วมาก ...

แบบไม่นะนี่จะเปลี่ยนเป็นศึกชิงนางรักสามเศร้าจริงๆ เหรอ ...ใจหายใจคว่ำหมดเลือกไม่ถูกเน้อ55 เพราะพระเอกก็ดี พระรองก็ดีสูสีกันหมด แต่พระ-นางเขามีชะตาชีวิตผูกพันกันลึกซึ้งแบบที่คนอื่นไม่รู้ ดังนั้นไม่ว่าจะมาก่อนหรือมาหลังยังไงพระเอกก็มาวินเสมอ  

.

.

.

** สปอยล์
ความจริงเดิมทีพระเอกต้องไม่รักใครไม่มีอารมณ์ความรู้สึก 

เพราะภายภาคหน้าถูกกำหนดให้เป็นอรหันต์ อยู่ในจุดที่สูงส่งกว่าใคร 

แต่การมาของนางเอกกลับเป็นตัวแปรทำให้เรื่องต่างๆพลิกผัน ไม่ใช่เพียงแค่ชีวิตของพระเอก 

แต่ยังกระทบไปถึงชีวิตของผู้คนรอบข้างที่อยู่รอบๆตัวนางด้วย กลายเป็นว่าการทะลุมิติของนางเอกนั้นได้ทำให้ชะตาชีวิตของใครหลายๆคนต้องเปลี่ยนแปลงไป เหมือน butterfly effect ...