วันจันทร์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2562

คนโง่ที่ไม่เคยมีรัก 3 เล่มจบ


คนโง่ที่ไม่เคยมีรัก 3 เล่มจบ / ผู้แต่ง Shui Qian Cheng
ผู้แปล เป่าเป้ย
สำนักพิมพ์ Meedee

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อ่านมีสปอยล์)

เจี่ยนสุยอิง เจ้าของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ ชายหนุ่มวัย 20 กว่าๆ ที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย  นิสัยหยิ่งผยอง เอาแต่ใจ อยากได้อะไรต้องได้(ไม่ได้ก็ต้องได้) เจ้าคิดเจ้าแค้นสุดๆ 
ไม่เคยเห็นใครอยู่ในสายตา หากใครกล้าคิดร้ายล่วงเกินเขา คนๆ นั้นก็ต้องถูกเอาคืนเป็นสิบเท่าเหมือนตายทั้งเป็น เจี่ยนสุยอิงมีน้องชายต่างแม่ที่ไม่ชอบขี้หน้าอยู่หนึ่งคน 
ตั้งแต่เล็กจนโตเขาก็มักจะดูถูกเหยียดหยามและต่อยตีอีกฝ่ายอยู่เสมอ
แต่ถึงภายนอกจะปากร้ายชอบใช้กำลังอย่างไร ทว่าในใจก็ยังมีความปรารถนาดีต่อน้องชาย
เหมือนอย่างที่พี่ชายคนหนึ่งพึงกระทำ

หลี่อวี้ ลูกชายคนรองของบ้านตระกูลหลี่  ตระกูลใหญ่ที่ใครๆ ต่างก็ให้เกียรติและอยากคบหา 
หลี่อวี้เป็นคนสุมขุม นิ่งเงียบ ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยทำเรื่องผิดคุณธรรมหรือออกนอกลู่นอกทาง
แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเมื่อเขาได้รู้จักกับเจี่ยนสุยอิงพี่ชายของเพื่อนสนิท  
เพราะคนๆ นี้ จึงทำให้ชีวิตที่ใสสะอาดและไม่เคยแปดเปื้อนของหลี่อวี้ต้องผิดพลาดครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้เขาเดินไปในอีกเส้นทางที่ไม่เคยคิดอยากจะไป 
และเมื่อได้ก้าวลงไปแล้ว เขาก็ไม่อาจถอยหลังกลับได้อีกเลย

นายเอกเรื่องนี้เป็นเกย์ที่นิสัยควีนมากกก (นางพญาสุดๆ) 
เป็นรุกมาตลอด แต่เพราะพระเอกก็เลยยอมเปลี่ยนเป็นรับ 
ส่วนพระเอกเป็นผู้ชายปกติธรรมดา ตอนแรกก็เป็นเด็กมัธยมเด็กมหาลัยใสๆ นิ่งๆ
แต่เพราะตอนไปเที่ยวบ้านเพื่อนดันไปถูกนายเอกต้องตาเข้า ก็เลยโดนตามตื๊อตามอ่อยแบบรัวๆ  
ตอนแรกพระเอกก็ยังไม่รู้ตัวนะ ยังขอไปฝึกงานที่บริษัทนายเอกอีก (ส่งอ้อยเข้าปากช้างชัดๆ)  
แบบใสๆ ยังไม่เก็ท พอมารู้ความจริงว่าอีกฝ่ายคิดกับตัวเองยังไงเลยโกรธมาก รังเกียจนายเอกมาก พยายามหลบหลีกหนีหน้าข่มใจไม่ให้ชก เพราะเห็นแก่ที่อีกฝ่ายเป็นพี่ชายเพื่อน เป็นผู้ใหญ่กว่า  
แต่นายเอกก็โคตรรรรตื๊อ แบบถูกใจพระเอกมากจะเอาให้ได้ 
คนเขาปฏิเสธตรงๆ ก็แล้ว ทั้งพูดด้วยดีๆ ทั้งขู่ ทั้งต่อยก็ยังไม่ยอมเลิก 
สุดท้ายพระเอกโมโหที่นายเอกตามติดยุ่งไม่เลิกสักที บวกกับเมาก็เลยจับอีกฝ่ายกดซะ...
พอได้กดแล้วก็ติดใจไม่ปฏิเสธแล้วจ้า เข้าทางนายเอกพอดีเลย 55
แต่จนแล้วจนรอดความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ยังเป็นแค่คู่นอนไม่ใช่คนรักกันอยู่ดี

เดิมทีพระเอกแอบชอบน้องชายนายเอกมาตั้งแต่เด็กแล้ว(แค่ชอบเฉยๆ ไม่ได้คิดจะคบหรือแต่งงาน) เพราะเห็นอีกฝ่ายโดนนายเอกดุด่ารังแกมาตลอด ก็เลยพานทำให้ไม่ชอบนายเอก
และเพราะไอ้ความชอบนี่แหละ ก็เลยทำให้ถูกหลอก+ปั่นหัว จนพลาดทำร้ายนายเอกเข้า แบบไม่น่าให้อภัยจริงๆ  แต่พอรู้ว่าผิดก็พยายามขอโทษขอโอกาสแก้ตัว 
จากตอนแรกที่หนีๆ รังเกียจ ก็กลายเป็นฝ่ายวิ่งไล่ตามซะเอง 
ทนไม่ได้ที่อีกฝ่ายจะหันไปชอบไปนอนกับคนอื่นนอกจากตัวเอง หึงหนักมากก  ..
ส่วนนายเอกก็ช็อกหนักมากเหมือนกัน เพราะทะนงตนว่าตัวเองเก่งมาตลอด 
ไม่เคยคิดว่าจะเจอคนข้างกายที่ใกล้ชิดสนิทสนมวางแผนกันหลอกมาตั้งแต่ต้น 
เพราะถึงฮีจะปากเสียดูใจร้าย แต่ก็ไม่เคยคิดหลอกลวงหรือโกงเงินใครเน้อ (เป็นคนปากร้ายแต่ใจดี)     กับน้องที่ว่าเกลียดๆ ก็ยังหวังดีมีความจริงใจให้ คนแข็งๆ อย่างฮีพอมาเจอแบบนี้แทบทรุด
ต่อให้ยังรักพระเอกอยู่แต่ก็ไม่เอาแล้ว เพราะมันมีแต่ความหวาดระแวงเต็มไปหมด
กลัวว่าจะเป็นแผนการ กลัวว่าเดี๋ยววันหนึ่งพระเอกจะหักหลังอีก  
หลังจากที่ซ้อมพระเอกเสร็จ ฮีก็ตัดใจหันหลังจากไปแบบสวยๆ เลยจ้า ....
กว่าจะจบเล่ม กว่าจะพูดกันจนเข้าใจ ก็ไม่รู้ว่าเลือดตกยางออกสะบักสะบอมกันไปเท่าไร
แบบว่าแมนชนแมนเลือดร้อนด้วยกันทั้งคู่ไง 
จะให้ใช้แค่คำพูดแล้วจบปัญหาก็คงไม่ได้อะสำหรับพระ-นายเรื่องนี้ 55+  

ปล. คำสบถ เชี่ย แม่ง โคตร เยอะมากกก
ปล. อ่านจบแล้วกลายเป็นว่าชอบตอนพิเศษคู่ของลูกพี่ลูกน้องมากกว่าอะ 55+

วันอาทิตย์ที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2562

ปิดแผ่นฟ้า ทุบปฐพี เล่ม 2-3 (3 เล่มจบ)


ปิดแผ่นฟ้า ทุบปฐพี เล่ม 2-3 (3 เล่มจบ)  / ผู้แต่ง : หรงจิ่ว 容九
ผู้แปล : ภวิษย์พร
สำนักพิมพ์ อรุณ

ปิดแผ่นฟ้า ทุบปฐพี เล่ม 1 
https://marynlinsbook.blogspot.com/2019/06/1.html


ที่แท้ตอนที่ข้าตัดสินใจด้วยความเจ็บปวด ....
เขาเองก็เลือกทางเดินของเขาแล้วเช่นกัน...
ข้าแหงนหน้ามองท้องฟ้า สีท้องฟ้าเริ่มเป็นสีของยามสนธยา ก้อนเมฆแดงลอยเต็มฟ้า
ในวัยเยาว์บัญชาสวรรค์ทำให้เราจำต้องคลาดกัน ....
ทว่าวันนี้ กลับเป็นเพราะบัญชาสวรรค์ที่ทำให้เราเลือกที่จะพลัดพราก
เป็นเช่นนี้ก็ดี ในเมื่อมองไม่เห็นความสุขที่ปลายทาง 
เหตุใดยังต้องดึงดันไม่ยอมปล่อยวาง .....
ชีวิตยังอีกยาวไกล ไยจึงไม่เก็บความทรงจำดีๆไว้ โดยไม่จำเป็นต้องบอกลากันตลอดกาล ...

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
เราเกือบถูกหลอกให้หลงคิดว่าประเด็นสำคัญของเรื่องอยู่ที่..ใครวางยาให้นางเอกความจำเสื่อม  
แต่ความจริงนั่นมันแค่ปลายยอด เพราะสิ่งที่อยู่ข้างใต้มันคือการแย่งแผ่นดินชิงบัลลังก์
ของฮ่องเต้ราชวงศ์ใหม่กับคนของราชวงศ์เก่า และใครคือสายเลือดที่แท้จริงของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน
ที่มีสิทธิ์ขึ้นครองบัลลังก์ต่างหาก หลายชั้นหลายซ้อนมาก ทั้งศึกนอก-ศึกใน ศึกราชวงศ์เก่า-ใหม่ 
รวมถึงเรื่องชาติกำเนิดที่ถูกปิดบังนั่นอีก กึ่งๆ แนวสืบสวนสอบสวน ซึ่งนางเอกก็เป็นเหมือนนักสืบ
ที่ต้องหาตัวผู้กระทำผิด 
และความจริงที่ซุกซ่อนอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมดออกมา 

เล่ม 2 ปริศนาค่อยๆ คลี่คลาย แต่ก็มีปมใหม่และตัวละครใหม่เพิ่มเข้ามาอีกแล้ว  
เรื่องนี้มีแต่คนเก่งๆ เข้าใจยาก แถมยังฉลาดและเจ้าแผนการกันสุดๆ  
เป็นเรื่องที่คาดเดาไม่ได้เลยว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น ใครจริง ใครลวง ใครโป้ปด 
ใครพูดเท็จ? คุณจะไม่รู้เลย  เพราะทุกคนต่างก็หลอกกันไปมา เจ้าหลอกข้า ข้าหลอกเจ้า 
กระทั่งคนที่รักมากที่สุดก็ยังหลอกกันได้ลง  ขนาดนางเอกที่ว่าฉลาดๆ วิเคราะห์สถานการณ์เก่งๆ
ก็ยังพลาด แล้วคนธรรมดาอย่างเราจะเหลือเหรอออ 55+...
แต่นางเอกเรื่องนี้มีข้อดีอตรงที่...ไม่ว่าจะเจอเรื่องหนักหนาสาหัสแค่ไหนก็ยังเชื่อมั่นในมิตรภาพ
และความรักที่มีต่อคนๆ หนึ่งไม่เสื่อมคลาย   
ไม่ได้กลายเป็นคนเย็นชาไร้หัวใจ ไม่เชื่อใจใครอีก .. 
ต้องบอกว่านางเป็นคนที่มีอีคิวสูงมาก  ไม่ได้จมปลักอยู่กับอดีตหรือความแค้น
แต่พร้อมที่จะปล่อยวาง และก้าวไปข้างหน้าได้เสมอ
  
ส่วนเรือพระเอกที่เลือกลงไปในเล่มแรกก็ไม่พลิกโผแน่นอน
ยิ่งเล่มสองยิ่งชัดว่าคนนี้แหละไม่ผิดตัว  เป็นคนที่อยู่ในใจนางเอกมาตั้งแต่เล็กจนโต 
จะความจำเสื่อมหรือไม่เสื่อมก็ยังรักคนๆ เดิมไม่เปลี่ยนแปลง ....

มาถึงเล่มสุดท้ายความเข้มข้นของเรื่องก็ยังไม่ดรอป  
เนื้อเรื่องดำเนินเร็วจนแอบสงสารพระ-นางเพราะไม่ค่อยมีเวลาได้อยู่ด้วยกันเลย 
ภารกิจเยอะมาก แป๊บๆเดี๋ยวก็มีเรื่องให้ต้องแยกย้ายกันไปทำอีก  
เพิ่งจะได้ปรับความเข้าใจ เข้าหอกันได้ไม่ทันไร พระเอกก็ถูกส่งไปสนามรบอีกแล้ว 
พอหลังจบศึกแอบหนีไปใช้ชีวิตเงียบๆ กันสองคนได้ไม่ถึงสองปี ก็ต้องกลับมารับศึกใหม่อีก 
ชีวิตหนอชีวิต ...อยากจะใช้ชีวิตสงบๆ ทำไมมันยากเย็นขนาดนี้  
เล่มนี้จะเฉลยทุกข้อสงสัย ทุกเรื่อง รวมถึงความจริงที่ซุกซ่อนอยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมด
เบื้องหลังที่ไม่ได้สดสวยงดงาม แต่เต็มไปด้วยบาดแผล
และแลกมาด้วยชีวิตของผู้คนมากมาย เพียงเพื่อสนองอำนาจและความเห็นแก่ตัวของใครบางคน  
ทุกๆ ปมจะค่อยๆ ถูกแก้ เริ่มตั้งแต่เหตุผลที่นางเอกถูกผลักให้เป็นองค์หญิงผู้ตรวจการแผ่นดิน 
สิ่งที่ทำให้พี่ชายไท่จื่อเลือกที่จะจากไป แทนที่จะเป็นว่าที่จักรพรรดิ 
รวมถึงทำไมนางเอกถึงถูกวางยา และใครกันแน่ที่หวังดี?ใครที่คิดร้าย?  
ซึ่งนักเขียนผูกปมได้ดีมากแบบ...ว้าวๆ เชือดเฉือนกันเกือบตายแต่เหนือฟ้ายังมีฟ้า
สุดท้ายเราก็ยังเป็นหมากที่ถูกใครคนหนึ่งวางเอาไว้อยู่ดี อะไรเนี่ย!!! ..
ฟังดูเหมือนจะเครียดแต่เพราะดำเนินเรื่องผ่านมุมมองความคิดของนางเอก 
ประกอบกับมีมุกตลกจากบทสนทนาของพระ-นางคอยสอดแทรกอยู่เรื่อยๆ 
มันเลยทำให้ตัวเรื่องผ่อนคลาย ไม่ได้หนักอย่างที่คิด

อ่านจบแล้วชอบมากแม้จะถูกหลอกตลอดทั้งเล่ม แม้ตอนจบจะสั้นไปหน่อยก็ตาม55  
ขอต่ออีกนิดก็ไม่ได้ รอมาตั้ง 8 ปีขอหวานอีกนิดได้มั้ยย นี่ถึงกับต้องพยายามพลิกหน้าดู
ว่ามีต่อหรือเปล่า ซ่อนไว้ตรงไหนหรือเปล่า โอ๊ยแต่ก็ไม่มีเด้อ จบแล้วจริงๆ  เสียใจจจจจ ><
ใครที่อ่านเรื่องนี้ต้องเตรียมใจเอาไว้หน่อย เพราะเดี๋ยวจะถูกหลอกกันจนหลอนไปเลยนะจ๊ะ 
เนื้อเรื่องก็พลิกไปมาจนไม่รู้แล้วว่าอันไหนจริงอันไหนเท็จ  
เพราะในขณะที่กำลังพูดอธิบายกันอย่างจริงจัง แต่ประโยคถัดไปก็ยังสามารถพูดได้ว่า
นี่ยังมิใช่ความจริง (อิหยังว๊า)??  เชื่อใครไม่ได้เลยจนกว่าจะถึงหน้าสุดท้ายของเล่มจบ 55+  
ส่วนพระเอกกับพระรองก็งานดีมาก แม้จะอยู่คนละข้างแต่ก็เสียสละเพื่อนางเอกมากมายไม่แพ้กัน  
คนหนึ่งยินดีถูกเกลียด ถูกเข้าใจผิด ถูกตราหน้าว่าเป็นกบฏเพื่อคนรัก 
ส่วนอีกคนก็ยอมละทิ้งอุดมการณ์และชีวิต เพื่อปกป้องนางในดวงใจ  
อ่านจบแล้ว ไม่ได้โกรธเกลียดฝ่ายไหนหรือใครเลย ..
เพราะทุกคนต่างก็มีสิ่งที่เพียรพยายามปกป้องด้วยกันทั้งนั้น ...เฮ้อ  

ปล.เสียดายบางตัวละครในเล่มแรกที่เก่งๆ อย่างอาจารย์นางเอก กับชายบำเรอที่ชื่อหานเฝ่ย
เราเห็น 2 คนนี้ฝีมือไม่ธรรมดา นึกว่าจะมีบทไปเรื่อยๆ จนจบ หรืออาจโผล่มาช่วยเสริมทัพนางเอก
ในเล่มต่อไป แต่เปล่าเลยไม่มีกล่าวถึงอีกเลย คือจบเล่ม 1 ก็จบเลยไม่มีบทแล้ว เสียดายมาก

ปล. เล่ม 3 คำราชาศัพท์ที่ขึ้นด้วยคำว่าพระเยอะมากกกๆ... พระปัสสาสะ พระขนง พระสุรเสียง 
พระเนตรพระกรรณ พระสรวล บลาๆ... มันต้องเยอะขนาดนี้เลยเหรอ 55+ 
แล้วตกลงนางเอกเวลาอยู่กับพ่อจะแทนตัวเองว่าอะไร ลูก? เซียงอี๋? หม่อมฉัน? ถังเอ๋อร์? 
เวลาอยู่กับน้องไท่จื่อตกลงจะใช้อะไร พี่สาว? พี่หญิง? พระพี่นาง? หม่อมฉัน? ข้า? 
เลือกเอาสักอย่างสองอย่างได้บ่  อ่านแล้วมึนแทน55+


วันอังคารที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2562

นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน เล่ม 3-5 (5 เล่มจบ)



นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน เล่ม 3-5 (5 เล่มจบ) / ผู้แต่ง : ฉางโกวลั่วเยวี่ย 长沟落月
ผู้แปล : ลู่เผิ่งฮวา 
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

รีวิวนิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน เล่ม 1-2 
https://marynlinsbook.blogspot.com/2019/06/1-2-5.html


" หลี่เหวยหยวน เมื่อครู่เจ้าเพิ่งพูดว่าจะไม่บังคับข้า "
" หลี่เหวยหยวน เจ้าจะทำอะไร "
" ตอนนี้เจ้าเรียกชื่อข้าอย่างคล่องปากถึงเพียงนี้เชียวหรือ "
" ทั้งที่เมื่อก่อนเจ้าเรียกข้าว่า พี่ชาย มาโดยตลอด "

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
หลังขึ้นเล่ม 3 ไม่นานก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้พระเอกได้รู้ความจริงเรื่องชาติกำเนิดของตัวเองแล้ว 
แต่เสียใจอยู่ได้ไม่ถึงสองวิ อิพี่ก็นึกได้ว่าแบบนี้ตัวเองก็สามารถแต่งงานกับนางเอกได้แล้วนี่หว่า 55
งั้นต่อให้เป็นลูกตาสีตาสาหรือลูกขอทานข้างถนนก็ไม่สนแล้วจ้า 
ขอแค่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันกับนางเอกก็พอ ... 
และก็เป็นไปตามคาด ระดับความหึง ห่วง หวงน้องสาวของอิพี่ก็ยิ่งพุ่งปรี๊ดจนแทบฉุดไม่อยู่  
ส่วนนางเอกก็ไม่ระแคะระคายเลยสักนิด ว่าพระเอกน่ะรู้ความจริงหมดแล้ว 
แถมรู้มาตั้งนานแล้วด้วย ว่าหล่อนน่ะไม่ใช่หลี่หลิงหว่านคนเดิมนะจ๊ะ

ซึ่งด้วยความไม่รู้บวกกับตัดสินใจแล้วว่าชาตินี้จะหลบอยู่ใต้ปีกของพี่ชาย 
นางเอกจึงยอมบอกความลับเรื่องสำนักหวงจี๋กับพระเอกไป  
โดยที่ไม่รู้เลยว่านี่คือการส่งเนื้อเข้าปากเสือชัดๆ เพราะเดิมทีพระเอกก็เป็นคนฉลาดหลักแหลม
และโหดจิตอยู่แล้ว พอได้สำนักหวงจี๋มาครองทีนี้ก็ยิ่งเหมือนเสือติดปีกเลยจ้า  
การกระทำของนางเอกจึงส่งผลให้หลายๆ เรื่องที่เคยเขียนเอาไว้ในนิยายก่อนหน้านี้ต้องเปลี่ยนแปลงไป อย่างเช่นเส้นทางการครองบัลลังก์ที่ควรจะราบรื่นของพระเอกคนเก่าก็ไม่ได้ง่ายดายเช่นเดิมอีกแล้ว (เพราะเจอพี่ชายยึดนิ้วทองคำไปแล้วจ้า)  
ส่วนหลี่หลิงเยี่ยนนางเอกคนเดิมที่เคยวางเอาไว้
ก็ต้องพลัดพรากจากพระเอกคนเก่าและเปลี่ยนสภาพกลายมาเป็นนางร้ายแทน 
แผนการที่ควรจะฉลาดหลักแหลมและไม่มีใครมองออก ก็พลาดท่าถูกจับไต๋ได้ครั้งแล้วครั้งเล่า 
ไม่มีตัวประกอบชายอันดับหนึ่ง สอง สาม ตามมาหลงรักนางเอกคนเก่าอีกแล้ว  
ทุกคนต่างหันไปหลงรักหลี่หลิงหว่านนักเขียนที่ทะลุมิติมาแทนกันหมด  
ส่วนหลี่หลิงหว่านก็มึนๆ งงๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนถึงหันมาชอบตัวเองได้ 
ทำไมไม่ไปชอบนางเอกตัวจริงของเรื่องตามเดิมหว่า  
อย่ามาชอบนางเลยได้มั้ยยย ..แค่พี่ชายคนเดียวนางก็รับไม่ไหวแล้วววเด้อ

นางเอกเรื่องนี้เดิมทีก็เป็นแค่นักศึกษาปี 1 ที่เพิ่งอายุสิบแปดปีเท่านั้น  
ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม ไร้ซึ่งแผนการใดๆ ก็แค่เด็กวัยรุ่นใสๆ ธรรมดา  
แม้จะเป็นคนเขียนนิยายหรือเป็นผู้สร้างโลกใบนี้ขึ้นมา 
แต่พอได้มาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่จริงๆ นั่นแหละ ถึงได้รู้ว่าตัวเองสู้ตัวละครที่เขียนขึ้นมาไม่ได้เลยสักนิด 
ยิ่งมาเจอคนที่ฉลาดๆ ความคิดล้ำลึกแบบพระเอกกับพระรองยิ่งต้องยกธงขาว 
(สองคนนี้เอาจริงๆ พอเป็นเรื่องนางเอกก็จิตพอๆ กันเลย55)  
ทุกอย่างผิดแผนไปหมด นิสัยเดิมของตัวละครที่เคยวางเอาไว้ก็เริ่มเปลี่ยนไป  
หลี่เหวยหยวน หรือพี่ชายที่ไม่ควรจะรักใครก็ดันมีความรักลึกซึ้งให้กับนาง 
แล้วไหนจะ ฉุนอวี๋ฉี ตัวประกอบชายอันดับหนึ่งที่ควรจะตกหลุมรักและเป็นหนึ่งในตำหนักใน
ของ หลี่หลิงเยี่ยน นั่นอีกก็ดันมามีใจให้กับนางซะได้ .. 
นางร้ายที่ควรจะเป็นนางเอก หรือเป็นดาวเด่นของเรื่องคนเก่าจึงยิ่งโกรธแค้น ยิ่งอิจฉาริษยา
ที่ใครๆ ต่างพากันมาชื่นชอบนางเอกกันหมด ทั้งๆ ที่รูปโฉมหน้าตา ความรู้ความสามารถ
หรือชาติตระกูลของนางก็เหนือกว่านางเอกทั้งนั้น ..
แต่จะนางร้ายหรือนางใดๆ ไม่ว่าใครก็ไม่น่ากลัวเท่าพี่ชายหรอกนะบอกเลย 55+  
นับแต่วันที่อิพี่รู้เรื่องชาติกำเนิดก็คอยแอบกินเต้าหู้น้องอยู่ตลอดแบบเนียนๆ  
ยิ่งได้รู้ว่าสองเราใจตรงกัน ความจิตความหวงของอิพี่ก็ยิ่งทะลุปรอทแตกไปเลยจ้า 
เห็นหน้านิ่งๆ โหดๆ เย็นชาแต่พอปลอดคนเมื่อไรจับจูบๆ ตลอดเลยนะจ๊ะ  
แถมยังโคตรหวง+หึงน้องจนนางเอกทนไม่ไหว แบบพอเถอะฉันไม่เอาใครแล้วทั้งพระเอกพระรอง 
ขออยู่คนเดียวเถอะ จบกันแค่นี้นะปล่อยฉันไปเถอะ บายๆ ..
จากที่กำลังทะเลาะๆ ถือดาบฟันกันอยู่ นี่เหวอไปเลยจ้า 55+

" ข้าเองก็ไม่อยากฟังพี่พูดอะไรอีกแล้วเช่นกัน ข้าต้องการไปแล้ว 
อยากจะหนีไปจากที่นี่   พวกท่านทั้งสองคนข้าไม่อยากพบผู้ใดทั้งนั้น 
หากไม่พบอีกตลอดชาตินี้จะดีที่สุด! ..."


อ่านจบแล้วสนุกมากจ้า นานๆ ทีจะได้เจอพระเอกโหดจิตโคตรขี้หวงขนาดนี้ 
แต่ถ้าในชีวิตจริงเจอแบบนี้ก็ไม่เอานะกลัว ขอแค่ในนิยายก็พอ 55+ ... 
นางเอกแม้จะรู้เหตุการณ์ทุกอย่างรวมถึงนิสัยตัวละครทุกตัว แต่พอมาเจอของจริงก็จบจ้า 
นางไม่ได้เก่งอะไรมาก ดีที่เกาะพี่ชายได้เวลามีอะไรก็หลบอยู่ข้างหลัง 
มีพี่ชายคอยออกหน้ารับแทนให้ทุกเรื่อง...ดี  
ส่วนพี่ชายถ้าเอาตามเนื้อเรื่องเดิมคือต้องโหดกว่านี้ ต้องมีคนเป็นแสนๆ ที่ตายเพราะพี่แกอะ  
แต่เพราะมีนางเอกเข้ามาก็เลยซอฟท์ลง เลิกฆ่าคนเพราะนางเอกไม่ชอบ
และบวกกับที่รับปากกับเจ้าอาวาสที่วัดไว้ (แต่จริงๆ คือยังโหดเหมือนเดิมแค่เปลี่ยนวิธีการจ้ะ) ..
ยิ่งพอหลังจากนางเอกหายไปแล้วกลับมาใหม่ พระเอกก็พยายามข่มจิตข่มใจไม่ไปคุมเข้ม หรือขัง
น้องเอาไว้เหมือนเมื่อก่อน กลัวเดี๋ยวซ้ำรอยเดิม เพราะช่วงเวลาที่น้องไม่อยู่ใจพี่นี่แทบจะขาดรอนๆ 
อยู่แบบซังกะตายไปวันๆ เพื่อรอคนเขากลับมาเท่านั้น ...
แต่เสียดายที่นางเอกกลัวพระเอกมาก พอกลับมาก็เลยหลบหน้าทำเป็นไม่รู้จัก 
อิพี่โกรธมากกกก เลยแกล้งจับคนเขามาเป็นสาวใช้ แล้วให้คอยรับใช้อยู่ข้างกายซะ 
แต่นางเอกก็ดีเหลือเกินทำหน้าที่สาวใช้ได้ดีมาก จนอิพี่ทนไม่ไหวระเบิดเปรี้ยง 
เลิกเล่นบทเจ้านายกับสาวใช้ ขอจับเข่าหันหน้ามาคุยกันใหม่ให้เคลียร์ๆ เปิดใจกัน 
ไม่งั้นตัวเองนี่แหละที่จะขาดใจตายก่อน ...55+

ปล.แอบสงสารพระรองเหมือนกันนะ แห้วตลอดตั้งแต่อยู่ในนิยายเวอร์ชั่นที่หลี่หลิงเยี่ยนเป็นนางเอก จนมาเวอร์ชั่นนี้ก็ยังแห้วอีก ...โถๆ น่าสงสาร  ขนาดคุณชายเหลียงยังมีคู่เลย 55+